Originally Posted by
kutchunie
Εγω σου λέω ήμουν άλλιως. Είσαι συγκρατημένη εγώ δςν ήμουν. Είχα σχέσεις και πριν απο τον αντρα μου με αλλους και οτι το θεωρουσα τιμωρία δεν το θεωρουσα μονο για εμενα απο τους αλλους αλλα και απο εμενα προς τους αλλους τιμωρία.
Ο άντρας μου ποτε δε με πίεσε. Πέρασαν μηνες μέχρι να ολοκληρωθεί η σχέση και οταν συνεβει αρχισα να παρανοω κανονικά αλλά να μην το δειχνω καθόλου γιατί δεν είχα και στοιχεία χειροπιαστα οτι με εκμεταλλευεται με κάποιο τροπο. Επίσης απλώς με ςπιανε αυτο το συναίσθημα. Δεν το χα ξεκαθαρο στο μυαλό μου οτι φταιει η κακοποίησή μου οπως το λέω τώρα. Επίσης τον είχα αναγκη. Πραγματικα ξυπνουσα και κοιμομουν στη σκεψη του ακομα κι οταν εξαφανιστηκα. Τον ειχα αναγκη και τον εχω αναγκη για να ειμαι ολοκληρωμενος ανθρωπος. Δεν ηταν πως απλώς βγαιναμε περνουσαμε καλα ή μαφειρευαμε κ τρωγαμε ή διαβαζαμε. Ηταν και είναι αλλο πραγμα. Ξερω κ ξερει τι θελω πριν το πουμε επομενως αν κ εοχα στο μυαλό μου πως με κοροιδευει, θα εμενα γιατι περνουσα καλα κ θα τον τιμωρουσα εγω με το σεξ, οχι αυτός. Περνουσε ο καιρος ολα ηταν φυσιολογικα ε κ δεν το αντεξε το λογικο μ κ τον εγκατελειψα.
Δεν το ξεπέρασα με τη μία, δεν απενοχοποίησα την επαφη με τη μία. Το οτι ασχολήθηκε να με βρει μου ηρθε πολυ αποτομο κ απιστευτο. Με αναγκασε να του πω τι συμβαίνει και του ειπα τα πάντα γι μένα. Για την κακοποίηση, για τις σκεψεις που έκανα. Όλα. Αντεκρουσε κάθε παράλογη σκέψη με επιχειρήματα, αλλά κυρίως, με εψαξε. Οι γονεις μου ειχαν να με δουν χρονια και δεν νοιαζονταν καν. Αυτος ηταν σε αλλη χωρα και με εψαχνε. Με αγκαλιασε κ δε μου ειπε κατι να με μαλωσει ή να μου ριχτει μου ειπε πως ηρεμησε που ειμαι καλα. Ηταν οι πραξεις του, ολα του. Δεν υπηρχε περιθωριο αμφισβητησης ουτε στο ελαχιστο. Επισης λογω σπουδών καταλαβε ή μαλλον ηξερε να με διαχειριστεί, να διαχειριστει και το σεξ κια όλα. Δεν τον ενοιωσα απο τότε εναν αλλο ανθρωπο τον αντρα μου αλλα ενα κομμάτι του εαυτου μου. Δεν ειχα λογο να κρυφτω καταλαβες; με καταλαβαίνει με δικαιολογει με μαλώνει με φροντιζει, και λαθος να κάνει το κανει για μένα. Ζει για μένα και το βλέπω. Πχ τωρα γυρισε κ του δειχνω την κουβεντα μας κ αν κ ξενυχτησμένος κοιμησε τα μωρα. Ο άνθρωπος αυτός δεν κάνει τιποτα για να με τιμωρησει. Δεν το εκανε οταν τονε εγκατελειψα και δεν θα το κάνει ποτε. Ουτε για λαθη μου με τιμωρεί. Με βοηθα να τα ξεπερνω κ να γινομαι καλυτερος ανθρωπος. Ετσι καπως το ξεπερασα. Αλλάζοντας την αντίληψη μου για τον κοσμο.
Μπράβο του που σε στηριξε σε αυτό. Να μην φοβασαι να υπερασπιστείς τον εαυτο σου. Να λες ελευθερα οτι θέλεις και να μοιραζεσαι με αυτους που το αξιζουν.