Printable View
Πού ακριβώς βρίσκεται η αντίφαση αγαπητή Ελισάβετ?Quote:
Originally Posted by elisabet
Στο ότι πιστεύω πως το μεγαλείο της μητρότητας και η αθώα ψυχή ενός παιδιού θα αποκαταστήσουν την πίστη της προς τους ανθρώπους και θα κλείσουν κατά το δυνατόν τις πληγές της?
Μάλλον δε θέλεις να καταλάβεις και επιμένεις στις δικές σου αντιλήψεις.
δεν έχω καμία προσδοκία να συμφωνήσει κανείς μαζί μου.
Απαιτώ όμως να σέβονται την άποψή μου, όταν την καταθέτω, όπως το ίδιο κάνω κι εγώ.
Πολύ συμφωνώ για τις απόψεις σου για μητρότητα και θηλασμό παγωτό. Μπράβο, σε λάτρεψα για τις απαντήσεις σου. Μακάρι να επιδράσουν θετικά στη θεματοθέτρια και να αρχίσει να βλέπει διαφορετικά την αγάπη και τη ζωή γενικά, δεν έχω να προσθέσω κάτι πλέον.
θεωρεις οτι η ελλειψη του σεξ και ερωτα μπορει να αποκατασταθει απο σχεσεις στοργης, οπως το να σε αγαπαει ο γονιος σου, η να αγαπας το παιδι σου?Quote:
Originally Posted by icecream
δεν πιστευεις οτι το ΣΕΞ το ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΑΘΟΣ απο εναν ανδρα/γυναικα και η αγαπη ρπος το παιδι ειναι δυο ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικα πραγμταα που το ενα δεν καλυπτει και δεν υποκαθιστα το αλλο???
ειναι σαν να μου λες εσυ, οτι θελεις να γινεις μανα απ οταν θυμασαι τον εαυτο σου, και δεν θα ησΥχασει η ψυχη σου αν δεν κανεις 1=2 παιδια, και να σου απανταμε εδω, τραβα να βρεις κανεναν ανδρα να δεις χαρα στα σκελια σου και με πολυ και καλο σεξ και αφοσιωση να δεις οτι θα ξεχασεις το παιδι και δεν θα θελεις να κανεις παιδι. ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ?
Icecream σεβομαι τις αποψεις σου...και συμφωνω πως η μητροτητα ειναι μεγαλειωδης σταθμος στη ζωη μιας γυναικας και το να εισαι γονιος γενικα ειναι σταθμος ψυχικης ωριμανσης. Ωστοσο διαφωνω στο οτι αποκαθιστα την πιστη σου στους ανθρωπους αν την εχεις χασει και οτι κλεινει τις πληγες σου αν εισαι ενας τοσο απογοητευμενος και πικραμενος ανθρωπος οσο η θεματοθετρια....απο προσωπικη εμπειρια το λεω. Η μητερα μου ειναι ενας πολυ πληγωμενος, ταλαιπωρημενος και απογοητευμενος με τη ζωη ανθρωπος...υπηρξε και ειναι για μενα οσο το δυνατον καλυτερη μητερα μπορουσε και μπορει να ειναι, και την αγαπω και με αγαπα πολυ και εκτιμω ολα οσα εκανε για μενα. Ο δεσμος μας ειναι μοναδικος...Ωστοσο οχι, δεν εκλεισαν οι πληγες της, δεν αποκατασταθηκε η πιστη της στην ανθρωποτητα. Ισα ισα μου αφησε αθελα της δικα της μπαγκαζια...ο δεσμος μου με τη μητερα μου ειναι και για τις δυο μας και φασκιωμα θαλπωρης αλλα και θηλια στο λαιμο...Για αυτο το θεωρω πολυ λαθος συμβουλη σε εναν ανθρωπο που βρισκεται σε τετοια συγχυση να προτεινεται η μητροτητα ως λυση. Καταλαβαινω πως το εννοεις αυτο που λες, ισως εννοεις οτι πρεπει να ωριμασει και να το παει ενα βημα παραπερα με το ποσα ζηταει απο τη προσωπικη της ζωη ωστε να φτασει σε ενα επιπεδο ψυχικης θαλπωρης μεσα απο την δημιουργια οικογενειας, γιατι αυτη η τρυφεροτητα και θαλπωρη ειναι που της λειπουν...Αλλα αυτο απαιτει να τα εχεις βρει με τον εαυτο σου και να βρεις μεσα σου μια προυπαρχουσα, μικρη εστω πηγη αυτης της τρυφεροτητας...να βρεις τι μπορεις να δωσεις κι ολας και να εχεις τη δυναμη να το κανεις, οχι μονο να εστιαζεις στο τι θες να παρεις...και απαιτει και ενα επιπεδο αυτογνωσιας στο οποιο δεν εχει φτασει, καταρχας καλα καλα δεν εννοει αυτα που λεει...αυτα που απορριπτεις αγαπητη θεματοθετρια και αυτα που φοβασαι ειναι αυτα που λαχταραει η καρδια σου πιο πολυ απο ολα. Και πρεπει να βρεις το θαρρος σιγα σιγα να τα διεκδικησεις...νιωθεις οτι δεν αξιζεις αυτα που λαχταρας, για αυτο και ψαχνεις τροπο να σκοτωσεις μεσα σου την επιθυμια για να μη πονας στην ενδεχομενη επαναληψη μιας αποτυχιας...αλλα δεν θα ειναι παντα ετσι. Δωσε χρονο πρωτα στη προηγουμενη πληγη σου να επουλωθει λιγακι, και θα δεις οτι θα ριχτεις ξανα στη "μαχη" οταν θα εισαι ετοιμη...Quote:
Originally Posted by icecream
Σου αξιζουν και το ενδιαφερον, και το νοιαξιμο, και η τρυφεροτητα, και ο ερωτας...οταν το πιστεψεις αυτο ισως θα εισαι σε θεση να φτασεις στο σημειο που λενε τα μελη που προτεινουν οικογενεια κλπ...αλλα σε καμια περιπτωση δεν ειναι αυτο η λυση στο προβλημα σου για την ωρα.
Για την ωρα απλα θα ελεγα οτι θελεις χρονο...
Οταν τελειωσε η μακροχρονια σχεση σου εδωσες χρονο στον εαυτο σου; Η αναλωθηκες στα καπακια σε πολλες ντεμι καταστασεις συσσωρευοντας πληγη πανω στη πληγη; Εγω μετα απο χωρισμο απο αντιστοιχα μακροχρονια σχεση μου εδωσα εναμιση-δυο χρονια μεχρι να επιτρεψω στον εαυτο μου να αρχισει να επενδυει ξανα σε σχεση. Αλλο το να κανεις βλακειες στο ενδιαμεσο (εκανα λιγες) και αλλο να επενδυσεις συναισθηματικα σε κατι που δεν ευσταθει....προσπαθησες να γατζωθεις απο ανθρωπους που δεν επρεπε;
Πες μας καλυτερα πως εδρασες και τι βιωσες μετα τον χωρισμο σου, τι σε εχει πληγωσει... Τα θελω να ειμαι ασεξουαλ κλπ ειναι κολοκυθια με τυρι, δεν μου λενε τιποτα.
Δεν έχει πρόβλημα ορμών remedy, πρόβλημα εμπιστοσύνης στους ανθρώπους έχει.
της λείπει η οικογένεια, και αυτό ακριβώς αποζητάει.
εμένα πάλι η δική μου (χωρισμένη) μητέρα, μου στάθηκε βράχος, και συνεχίζει να στέκεται ... Σχετικό είναι Ναταλία.
Σε ευχαριστώ για την ευγενική σου απάντηση.
Δεν ειπα οτι δεν σου σταθηκε βραχος...και η δικη μου μου στεκεται βραχος. Το κατα ποσο αισθανονταν και αισθανονται πληρεις εκεινες ομως μονο εκεινες το ξερουν. Το να "γινεις θυσια" για το παιδι σου ειναι κατι που δεδομενων συγκεκριμενων συνθηκων νοηματοδοτει τη ζωη σου και σου δινει κουραγιο, οπως εγινε και στη περιπτωση της δικης μου μητερας. Αλλα αυτο ειναι περιπτωση "απο ολοτελα καλη και η παναγιωταινα", δεν ειναι κατευθυνση που αξιζει να παρει στη ζωη της συνειδητα μια νεα γυναικα που εχει ακομα πιθανοτητες να τα ζησει ολα...γιατι να εγκαταλειψει τοσο νωρις; θελει και να νιωθει γυναικα η θεματοθετρια, ερωτευσιμη, επιθυμητη, γοητευτικη, ενδιαφερουσα...το να μετατρεπεις την ερωτικη σου ενεργεια σε αλλου ειδους δημιουργικη ενεργεια οπως η μητροτητα (η η καριερα για αλλες γυναικες) και να την κατευθυνεις αλλου ειναι εφικτο, αλλα οχι επιθυμητο σε πρωτη φαση...κααατσε να επουλωθουν τα τραυματα της, κααατσε να ερωτευτει, κατσε να βρει τον εαυτο της και να μαθει να τον αγαπα και να θετει ορια, να απαιτει απο τις σχεσεις της αλλα και να δινει με τροπο που μπορει να εκτιμηθει, και θα γινει και μητερα αμα το θελησει...γιατι να κανει παρακαμψη απο τη φυσικη ροη των πραγματων; Την πηραν τα χρονια; Η δεν της αξιζει κι ο ερωτας και μια ποιοτικη σχεση ζωης;Quote:
Originally Posted by icecream
προβλημα ελλειψης συντροφου εχει αις, οχι οικογενειας.Quote:
Originally Posted by icecream
και η οικογενεια απο εναν συντροφο ξεκιναει, οχι απο ενα παιδι.
προβλημα καλης επικοινωνιας με ερωτικους παρτενερ εχει.
με τις παρεες τα παει μια χαρα.
ενα παιδι δεν θα της λυσει το ερωτικο της προβλημα.
το ερωτικο θεμα δεν ειναι μονο σεξουαλικο, ειναι και συναισθηματικο μαζι αλλα εχει αλλη χροια ο ερωτας κι αλλη η μητρικη στοργη.
δεν θα παψει να αναζητα εναν ανδρα να ερωτευτουν αμοιβαια, επειδη θα κανει ενα παιδι.
σε αυτο θα συμφωνησω, ειναι νεα, την παιρνει να ξαναδοκιμασει. δεν ειναι καλες οι γενικευσεις ουτε και σωστες φυσικα. αν θελει βεβαια και η ιδια να ανοιχτει και να αφεθει.Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Ερώτηση : Πιστεύεις πως η μητρότητα μπορεί ή πρέπει να αντιμετωπίζεται ως λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα;Quote:
Originally Posted by icecream
Απάντηση δική σου : Πότε το είπα αυτό;
Κι αμέσως μετά : Ναι πιστεύω πως θα τη βοηθήσει στα αδιέξοδα της κ θα αποκαταστήσει την πίστη της προς τους ανθρώπους κτλ
Αυτό δεν είναι αντίφαση; Ή θεωρείς πως η μητρότητα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μέσο επίλυσης των προβλημάτων της μητέρας ή όχι. Δεν γίνεται και τα δύο ταυτόχρονα.
Δεν έχω καμιά διάθεση να σου αλλάξω ή να μου αλλάξεις αντιλήψεις, να καταλάβω την θέση σου προσπαθούσα που δεν ήταν σαφής μέχρι εκείνη την στιγμή.
Και όχι η προσωπική μου θέση είναι πως είναι άκρως εγωιστικό να αντιμετωπίζεται η μητρότητα ως μέσο επίλυσης/βελτίωσης των προβλημάτων/ελλείψεων/αδιεξόδων της μητέρας. Είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να κάνει κανείς δυστυχισμένο ένα παιδί. Αν ίσχυε η θεωρία σου θα έπρεπε να βλέπουμε γύρω μας μόνο ευτυχισμένες μανάδες και υγιή παιδιά. Δεν τα βλέπουμε όμως, δεν αρκεί η μητρότητα για να σε κάνει ευτυχισμένο ή πλήρη. Ίσα ίσα που απαιτεί να τα έχεις βρει πρώτα με τον εαυτό σου για να μπορέσεις να δώσεις στο παιδί σου. Προυποθέτει το να νιώθεις ήδη γεμάτος, χορτασμένος από ζωή για να μπορέσεις να αφήσεις τον εαυτό σου στο πλάι και να δώσεις οτι έχεις και δεν έχεις σε ένα νέο πλάσμα, διαφορετικά θα προσπαθείς πάντα να πάρεις από εκείνο όσα δεν πήρες από αλλού γιατί αυτή είναι η ανθρώπινη φύση. Ελλείψεις προσπαθούμε να καλύψουμε πάντα! Ατέλειωτα τα παραδείγματα τέτοιων μανάδων γύρω μας και γνωστά τα αποτελέσματα στα παιδιά τους.
ετσι δεν προκειται να νιωσεις ποτε . η ψυχη σου θα ειναι για παντα νεα και θα διψαει για εμπειριες.
οχι δεν ειναι λυση για οποιοδηποτε προβλημα , ειμαστε σε ενα συγκεκριμενο θεμα και συζηταμε για μια συγκεκριμενη κατασταση.
Γιατί αναρωτιέστε αν την πήραν τα χρόνια. Φυσικά. Η γονιμότητα της γυναίκας μετά τα 33 αρχίζει πέφτει σημαντικά. Η ηλικία ειναι ο σημαντικότερος παράγοντας της γονιμότητας, κι ο κύριος λόγος της υπογονιμότητας στην Ελλάδα.
και του ανδρα η γονιμοτητα πεφτει και μαλιστα απο πολυ νεαρη ηλικια. εχει πικ κοντα στα18 και μετα πεφτει σταδιακα, με αργο ρυθμο βεβαια.Quote:
Originally Posted by catty
τι σημαινει αυτο?
οτι πρεπει να καθοριζονται ολες οι αποφασεις της ζωης μας απο το μηπως εχει μειωθει η γονιμοτητα μας, και να τρεχουμε να κανουμε παιδια, ενω δενε χουμε λυσει θεμελιωδη ζητηματα της προσωπικοτητας μας, οπως το πως σχετιζομαστε με το αλλο φυλο και ακομα περισσοτερο, το αν εχουμε ΚΑΝ τον καταλληλο συντροφο?
Quote:
Originally Posted by icecream
μολις τωρα ειδα οτι ο κατι ειναι ανδρας.Quote:
Originally Posted by catty
ετσι, εξηγουνται μερικα πραγματα...