Originally Posted by
elisabet
Θα σου πω ένα αστείο περιστατικό που θυμήθηκα τώρα που λες για το πόσο γρήγορα αλλάζουν γνώμη. Μπορεί να το χω ξαναγράψει, δεν θυμάμαι.
Εγώ καπνίζω απτα 19 μου χωρίς να έχω κάνει ποτέ καμιά προσπάθεια να το κόψω. Εθισμένη προφανώς, αλλά γουστάρω, δεν μου χει περασει ποτέ απτο μυαλό να το κόψω. Παλιότερα κάπνιζα πολύ, μπορεί και δυο πακέτα την μέρα, τα αρκετά τελευταία χρόνια το χω περιορίσει πια σε 7-10-15 τσιγάρα την μέρα αναλόγως την φάση που βρίσκομαι. Αυτό που κάνω ανα διαστήματα, αν νιώσω ότι το παρακάνω είναι να μπαίνω σε ένα τρυπάκι μείωσης, μετρώντας τσιγάρα ανά μέρα και βάζοντας ένα όριο στον εαυτό μου. Το ιδανικό για μένα είναι να είμαι εκεί γύρω στα 7-8. Ο σύντροφος μου κάπνιζε κι αυτός, παραπάνω από μένα σίγουρα, κι από ότι έλεγε ανα διαστήματα το έκοβε μαχαίρι. Εγώ σε εκείνη την φάση είχα μπει στο τρυπάκι να μετράω τσιγάρα με όριο τα 8 ανά μέρα. Αρχισε λοιπόν αυτός να μου αναπτύσσει τις θεωρίες του περί διακοπής του τσιγάρου. Οτι δεν γίνεται σταδιακά, μόνο μαχαίρι μπορεί να κοπεί κι ότι αυτός δεν μπορεί να βάλει όριο κτλ κτλ Μιλάμε για θεωρίες όμως όχι αστεία, το είχε αναπτύξει απ όλες τις πλευρές το θέμα. Εγώ οκ, τον άκουγα προσεκτικά, λέω μπράβο σου άμα μπορείς να το κόψεις μαχαίρι κι αφού είσαι τόσο αποφασισμένος κάντο! Αυτό βέβαια για μένα δεν σήμαινε αυτομάτως ότι θα το έκανα κι εγώ. Απλά θεωρούσα ότι αφού ήταν σίγουρος πως αυτός ο τρόπος θα λειτουργήσει σε εκείνον, φυσικά και να το κάνει. Στο τέλος της κουβέντας λοιπόν κι αφού προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να με πείσει να κάνω το ίδιο και να το κόψω κι εγώ γιατί θεωρούσε πολύ βλακεία να θέλω απλά να το μειώσω, εγώ του ξεκαθάρισα πως εμένα δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις μου να το κόψω. Δεν το μειώνω με σκοπό να το κόψω, το μειώνω απλά επειδή θεωρώ ότι ξέφυγα.
Την επόμενη μέρα λοιπόν πρωί πρωί με πήρε τηλέφωνο και μου ανακοίνωσε πως θέλει κι εκείνος να μετράει τσιγάρα και να το κάνουμε μαζί!!! Μου χε φανεί τόσο κουλό γιατί το προηγούμενο ακριβώς βράδυ μου μιλούσε για ώρες γιαυτό το θέμα και ήταν σίγουρος πως η μείωση είναι εντελώς αποτυχημένη μέθοδος και δεν προσπάθησα καν να τον μεταπείσω. Αρκούσε για αυτόν το γεγονός ότι εγώ δεν πείστηκα να ακολουθήσω την δική του μέθοδο λες και θεωρούσε αυτονόητο ότι έπρεπε να κάνουμε το ίδιο.
