SURVIVORS ενωθείτε !

[elisabet]

Εχει δίκιο ο oboro. Πριν γνωρίσω τον φίλο μου δεν έψαχνα τέτοια πράγματα. Αντε να έψαχνα τον ναρκισσισμό αφού είχα πατέρα νάρκισσο. Tην οριακή ούτε που την ήξερα. Τους τελευταίους 6 μήνες πότε νομίζω ότι είμαι εγώ οριακή, πότε η μάνα μου, πότε ο άντρας μου. Αυτό δείχνει μάλλον την εμμονή που μας έχει πιάσει, όσους σχετιστήκαμε - σχετιζόμαστε με όποιον τρόπο με έναν πραγματικά οριακό.

Αυτό το πάθαινα κι εγώ τον πρώτο καιρό. Επειδή πριν από αυτή την σχέση δεν είχα ιδέα περί διαταραχών, ούτε είχα κάποιον στο περιβάλλον μου, μετά προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει άρχιζα να διαβάζω μανιωδώς περι διαταραχών γενικά οπότε όλους γύρω μου τους έβλεπα λίγο πολύ ως "υποψήφιους" για την τάδε διαταραχή. Ειδικά στις γνωριμίες με άντρες κόντευα να ζητώ επίσκεψη σε ψυχίατρο πριν προχωρήσουμε, είχα ξεφύγει εντελώς. Για τον εαυτό μου δε... δεν το συζητώ, ήμουν σίγουρη πως κάτι έχω.

[oboro]

Η πρωτη μου βραχεια σχεση με σιγουρα οριακη κοπελα πριν πολυυυ καιρο, και ο απιστευτος ιστος πισωπλατων μαχαιρωματων που ενορχηστρωσε εις βαρος μου, πιστευοντας οτι ετσι προστατευει τον εαυτο της απο κατι χωρις βεβαια να παραδεχεται το παραμικρο, ηταν η αιτια που αποφασισα να ξανανοιξω το κεφαλαιο ψυχολογια γενικοτερα - μεχρι τοτε ειχα εμπειριες μονο απο μη-οριακες οργανωσεις οπως η δραματικη διαταραχη. Με τη σειρα της αυτη η εκ νεου ενασχοληση με την ψυχολογια με οδηγησε και στο να ανακαλυψω αυτο το φορουμ και να κανω τελικα εγγραφη στην ντροπιαστικη για την ηλικια μου ημερομηνια που βλεπετε κατω απο το προφιλ μου :Ρ

[elisabet]

Η πρωτη μου βραχεια σχεση με σιγουρα οριακη κοπελα πριν πολυυυ καιρο, και ο απιστευτος ιστος πισωπλατων μαχαιρωματων που ενορχηστρωσε εις βαρος μου, πιστευοντας οτι ετσι προστατευει τον εαυτο της απο κατι χωρις βεβαια να παραδεχεται το παραμικρο, ηταν η αιτια που αποφασισα να ξανανοιξω το κεφαλαιο ψυχολογια γενικοτερα - μεχρι τοτε ειχα εμπειριες μονο απο μη-οριακες οργανωσεις οπως η δραματικη διαταραχη. Με τη σειρα της αυτη η εκ νεου ενασχοληση με την ψυχολογια με οδηγησε και στο να ανακαλυψω αυτο το φορουμ και να κανω τελικα εγγραφη στην ντροπιαστικη για την ηλικια μου ημερομηνια που βλεπετε κατω απο το προφιλ μου :Ρ

ααα! κι εσύ για έναν έρωτα είσαι εδώ?! :Ρ

Τι πισώπλατα μαχαιρώματα ενορχήστρωσε ; Θες να πεις;

[oboro]

...Κι ετσι ειμαι κι εγω ψιλοsurvivorrr.


Π-παρακαλω να εισαστε καλοι μαζι μουυυ =( =(


:D Για να ειμαι ακριβης δεν πρωτογραφτηκα στο φορουμ για τη συγκεκριμενη ουτε για καποια αλλη σχεση, αλλα γιατι ειχα ξαναμπει στο μεταξυ για τα καλα στην ολη λογικη του ψαχνομαι. Ειχα ηδη ξεκινησει δηλαδη και ψυχοθεραπεια κλπ. Ενα απο τα πραγματα που αποφασισα τοτε ηταν να ανοιγομαι για τα θεματα μου στη θεραπεια και πουθενα αλλουυυυ λολ. Ελπιζω οτι εγινα κατανοητος, Αλμπερτ. :Ρ

(το τελευταιο ατακα απο ταινια του Χαρρυ Κλυνν, το Made in Greece συγκεκριμενα, συγχωρω οποιον δεν το ξερει αλλα κανεναν που δεν σκοπευει καποια στιγμη να το δει :Ρ )

[silver and gold]

Οταν λες βραχεία σχέση, πόσο βραχεία; Κάτι μήνες;

(παιδιά έχει πλάκα αυτό το group therapy για επιβιώσαντες που φτιάξαμε , τι λέτε; Μάλλον αυτό χρειαζόμαστε , κανείς άλλος δεν μας καταλαβαίνει )

[elisabet]

...Κι ετσι ειμαι κι εγω ψιλοsurvivorrr.


Π-παρακαλω να εισαστε καλοι μαζι μουυυ =( =(


:D Για να ειμαι ακριβης δεν πρωτογραφτηκα στο φορουμ για τη συγκεκριμενη ουτε για καποια αλλη σχεση, αλλα γιατι ειχα ξαναμπει στο μεταξυ για τα καλα στην ολη λογικη του ψαχνομαι. Ειχα ηδη ξεκινησει δηλαδη και ψυχοθεραπεια κλπ. Ενα απο τα πραγματα που αποφασισα τοτε ηταν να ανοιγομαι για τα θεματα μου στη θεραπεια και πουθενα αλλουυυυ λολ. Ελπιζω οτι εγινα κατανοητος, Αλμπερτ. :Ρ

(το τελευταιο ατακα απο ταινια του Χαρρυ Κλυνν, το Made in Greece συγκεκριμενα, συγχωρω οποιον δεν το ξερει αλλα κανεναν που δεν σκοπευει καποια στιγμη να το δει :Ρ )

E είπαμε τον γκιουλέκα δεν ξέραμε , όχι και τον Χαρρυ Κλυνν ρε συ oboro !

Αν είναι να παραβείς όρκο, άστο καλύτερα, θα αυτοξεφτιλιζόμαστε εμείς οι υπόλοιποι :Ρ

[silver and gold]

Σκεφτόμουν και κάτι άλλο. Ισως η γοητεία των οριακών είναι ότι είναι τόσο πολύπλοκοι και απρόβλεπτοι (τουλάχιστον στην αρχή που δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται) που σε κάνουν να ασχολείσαι εμμονικά μαζί τους, για να λύσεις το μυστήριο.

Είναι σαν να διαβάζεις ένα αστυνομικό και να το διαβάζεις και να το ξαναδιαβάζεις, μέχρι να βρεις το δολοφόνο. Νομίζω αυτό το είχε γράψει και ο George κάπου.

Αυτή την αίσθηση είχα και εγώ. Στην αρχή πιο έντονα, αλλά και μετά από 6 μήνες ακόμα την έχω.

Τώρα μόλις αντιλαμβάνομαι ότι μάλλον δεν υπάρχει καμία πολυπλοκότητα και κανένα μυστήριο. Απλά δεν έχουν εαυτό και καθρεφτίζουν τους άλλους, όπως λέτε.

Γι αυτό βλέπεις τον ίδιο άνθρωπο να σου λέει ότι του αρέσει και το άσπρο και το μαύρο και τον βλέπεις να μεταμορφώνεται συνέχεια. Χώρια που αλλάζει διαρκώς αυτά που λέει, ώστε να προσαρμόζεται σε όσα του λες εσύ και σε τρελλαίνει, αφού 5 λεπτά πριν σου έλεγε τα αντίθετα.

Νομίζω ότι η μόνη λύση είναι αυτό που αυθόρμητα έκανα κι εγώ, δηλαδή καθρέφτισμα πάνω στο καθρέφτισμα και να μην παίρνουμε τοις μετρητοίς αυτά που λένε. Κυρίως όταν λένε τρέλες, να μην συμμετέχουμε και να μην μπαίνουμε στη διαδικασία να τους αποδείξουμε ότι είναι παράλογα αυτά που λένε.

[GeorgeGr1]

Γαμωτο έγραψα ένα κατεβατό ωραία πράματα πως το εζησα και σβήστηκαν κατά λάθος. Θα γράψω το βραδάκι παλι

[elisabet]

Σκεφτόμουν και κάτι άλλο. Ισως η γοητεία των οριακών είναι ότι είναι τόσο πολύπλοκοι και απρόβλεπτοι (τουλάχιστον στην αρχή που δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται) που σε κάνουν να ασχολείσαι εμμονικά μαζί τους, για να λύσεις το μυστήριο.

Είναι σαν να διαβάζεις ένα αστυνομικό και να το διαβάζεις και να το ξαναδιαβάζεις, μέχρι να βρεις το δολοφόνο. Νομίζω αυτό το είχε γράψει και ο George κάπου.

Αυτή την αίσθηση είχα και εγώ. Στην αρχή πιο έντονα, αλλά και μετά από 6 μήνες ακόμα την έχω.

Τώρα μόλις αντιλαμβάνομαι ότι μάλλον δεν υπάρχει καμία πολυπλοκότητα και κανένα μυστήριο. Απλά δεν έχουν εαυτό και καθρεφτίζουν τους άλλους, όπως λέτε.

Γι αυτό βλέπεις τον ίδιο άνθρωπο να σου λέει ότι του αρέσει και το άσπρο και το μαύρο και τον βλέπεις να μεταμορφώνεται συνέχεια. Χώρια που αλλάζει διαρκώς αυτά που λέει, ώστε να προσαρμόζεται σε όσα του λες εσύ και σε τρελλαίνει, αφού 5 λεπτά πριν σου έλεγε τα αντίθετα.

Νομίζω ότι η μόνη λύση είναι αυτό που αυθόρμητα έκανα κι εγώ, δηλαδή καθρέφτισμα πάνω στο καθρέφτισμα και να μην παίρνουμε τοις μετρητοίς αυτά που λένε. Κυρίως όταν λένε τρέλες, να μην συμμετέχουμε και να μην μπαίνουμε στη διαδικασία να τους αποδείξουμε ότι είναι παράλογα αυτά που λένε.

Θα σου πω ένα αστείο περιστατικό που θυμήθηκα τώρα που λες για το πόσο γρήγορα αλλάζουν γνώμη. Μπορεί να το χω ξαναγράψει, δεν θυμάμαι.

Εγώ καπνίζω απτα 19 μου χωρίς να έχω κάνει ποτέ καμιά προσπάθεια να το κόψω. Εθισμένη προφανώς, αλλά γουστάρω, δεν μου χει περασει ποτέ απτο μυαλό να το κόψω. Παλιότερα κάπνιζα πολύ, μπορεί και δυο πακέτα την μέρα, τα αρκετά τελευταία χρόνια το χω περιορίσει πια σε 7-10-15 τσιγάρα την μέρα αναλόγως την φάση που βρίσκομαι. Αυτό που κάνω ανα διαστήματα, αν νιώσω ότι το παρακάνω είναι να μπαίνω σε ένα τρυπάκι μείωσης, μετρώντας τσιγάρα ανά μέρα και βάζοντας ένα όριο στον εαυτό μου. Το ιδανικό για μένα είναι να είμαι εκεί γύρω στα 7-8. Ο σύντροφος μου κάπνιζε κι αυτός, παραπάνω από μένα σίγουρα, κι από ότι έλεγε ανα διαστήματα το έκοβε μαχαίρι. Εγώ σε εκείνη την φάση είχα μπει στο τρυπάκι να μετράω τσιγάρα με όριο τα 8 ανά μέρα. Αρχισε λοιπόν αυτός να μου αναπτύσσει τις θεωρίες του περί διακοπής του τσιγάρου. Οτι δεν γίνεται σταδιακά, μόνο μαχαίρι μπορεί να κοπεί κι ότι αυτός δεν μπορεί να βάλει όριο κτλ κτλ Μιλάμε για θεωρίες όμως όχι αστεία, το είχε αναπτύξει απ όλες τις πλευρές το θέμα. Εγώ οκ, τον άκουγα προσεκτικά, λέω μπράβο σου άμα μπορείς να το κόψεις μαχαίρι κι αφού είσαι τόσο αποφασισμένος κάντο! Αυτό βέβαια για μένα δεν σήμαινε αυτομάτως ότι θα το έκανα κι εγώ. Απλά θεωρούσα ότι αφού ήταν σίγουρος πως αυτός ο τρόπος θα λειτουργήσει σε εκείνον, φυσικά και να το κάνει. Στο τέλος της κουβέντας λοιπόν κι αφού προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να με πείσει να κάνω το ίδιο και να το κόψω κι εγώ γιατί θεωρούσε πολύ βλακεία να θέλω απλά να το μειώσω, εγώ του ξεκαθάρισα πως εμένα δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις μου να το κόψω. Δεν το μειώνω με σκοπό να το κόψω, το μειώνω απλά επειδή θεωρώ ότι ξέφυγα.

Την επόμενη μέρα λοιπόν πρωί πρωί με πήρε τηλέφωνο και μου ανακοίνωσε πως θέλει κι εκείνος να μετράει τσιγάρα και να το κάνουμε μαζί!!! Μου χε φανεί τόσο κουλό γιατί το προηγούμενο ακριβώς βράδυ μου μιλούσε για ώρες γιαυτό το θέμα και ήταν σίγουρος πως η μείωση είναι εντελώς αποτυχημένη μέθοδος και δεν προσπάθησα καν να τον μεταπείσω. Αρκούσε για αυτόν το γεγονός ότι εγώ δεν πείστηκα να ακολουθήσω την δική του μέθοδο λες και θεωρούσε αυτονόητο ότι έπρεπε να κάνουμε το ίδιο.

[oboro]

Σκεφτόμουν και κάτι άλλο. Ισως η γοητεία των οριακών είναι ότι είναι τόσο πολύπλοκοι και απρόβλεπτοι (τουλάχιστον στην αρχή που δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται) που σε κάνουν να ασχολείσαι εμμονικά μαζί τους, για να λύσεις το μυστήριο.

Είναι σαν να διαβάζεις ένα αστυνομικό και να το διαβάζεις και να το ξαναδιαβάζεις, μέχρι να βρεις το δολοφόνο. Νομίζω αυτό το είχε γράψει και ο George κάπου.

Αυτή την αίσθηση είχα και εγώ. Στην αρχή πιο έντονα, αλλά και μετά από 6 μήνες ακόμα την έχω.

Τώρα μόλις αντιλαμβάνομαι ότι μάλλον δεν υπάρχει καμία πολυπλοκότητα και κανένα μυστήριο. Απλά δεν έχουν εαυτό και καθρεφτίζουν τους άλλους, όπως λέτε.

Γι αυτό βλέπεις τον ίδιο άνθρωπο να σου λέει ότι του αρέσει και το άσπρο και το μαύρο και τον βλέπεις να μεταμορφώνεται συνέχεια. Χώρια που αλλάζει διαρκώς αυτά που λέει, ώστε να προσαρμόζεται σε όσα του λες εσύ και σε τρελλαίνει, αφού 5 λεπτά πριν σου έλεγε τα αντίθετα.

Νομίζω ότι η μόνη λύση είναι αυτό που αυθόρμητα έκανα κι εγώ, δηλαδή καθρέφτισμα πάνω στο καθρέφτισμα και να μην παίρνουμε τοις μετρητοίς αυτά που λένε. Κυρίως όταν λένε τρέλες, να μην συμμετέχουμε και να μην μπαίνουμε στη διαδικασία να τους αποδείξουμε ότι είναι παράλογα αυτά που λένε.

Αυτη η συνειδητοποιηση της κενοτητας του αλλου ειναι νομιζω πολυ συχνη σε οσους καταφερνουν σιγα σιγα να ξεπερασουν μια τετοια αρνητικη εμπειρια... Οπως μου το περιεγραψε μια πρωην φιλη της κοπελας που εγραφα πιο πανω, ενω προσπαθουσε να την βοηθησει με τα απειρα προβληματα της και σιγουρα την αγαπουσε, καποια στιγμη υστερα απο αλλο ενα εξωπραγματικο ξεσπασμα της μαλλον οριακης κοπελας εκεινη η φιλη ενιωσε ξαφνικα την αγαπη που ειχε μεσα της για εκεινη, "απλα να πεθαινει". Ηταν ξεκαθαρο δηλαδη, εντελως ξαφνικα αλλα και τοσο αναμενομενα συναμα, πως δεν υπηρχε κατι να αγαπησει η να καταλαβει στην αλλη. Ακριβως το ιδιο αισθημα σε εμενα με τη διαφορα οτι ειχα την αναγκη να κατανοησω και τον μηχανισμο του τι συνεβη ακριβως. Συν το οτι με την προδοσια, πιστευω οσο πιο βαθια παει το μαχαιρι τοσο μεγαλυτερη η αναγκη απαντησεων. Ειναι αραγε για την αποκατασταση του νοηματος που χανεται οταν μας προδιδει καποιος; Για να επεξεργαστουμε καλυτερα και με ακριβεια να αφαιρεσουμε την οση λαμα απομενει μεσα μας; Πιθανοτατα ολοι οι λογοι μαζι.

Αισθανομαι ιδιαιτερα εντονη τη συναισθηματικη μεταστροφη σε σχεση με τους προβληματισμους σου των προηγουμενων ημερων σιλβερ... Την πυροδοτησε καποιο περιστατικο, ισως κατι που ειπωθηκε σε καποια τελευταια συναντηση σας;

[oboro]

Αν είναι να παραβείς όρκο, άστο καλύτερα, θα αυτοξεφτιλιζόμαστε εμείς οι υπόλοιποι :Ρ

Ελισαβετ, αυτο που λες εδω, εμενα προσωπικα με προσβαλλει.

...Νομιζω ειναι ξεκαθαρο απο τα προηγουμενα μου ποστ οτι μπορω και με το παραπανω να αυτοεξευτελιζομαι, χωρις καμια απολυτως εξομολογηση να ειναι απαραιτητη απ' την πλευρα μου. :Ρ:Ρ

[elisabet]

Ελισαβετ, αυτο που λες εδω, εμενα προσωπικα με προσβαλλει.

...Νομιζω ειναι ξεκαθαρο απο τα προηγουμενα μου ποστ οτι μπορω και με το παραπανω να αυτοεξευτελιζομαι, χωρις καμια απολυτως εξομολογηση να ειναι απαραιτητη απ' την πλευρα μου. :Ρ:Ρ

Ήμουν σίγουρη πως είσαι έμφυτο ταλέντο κι εσύ :Ρ


υγ. Ελπίζω τα :Ρ να μην με ξεγελούν και να αστειεύεσαι και εσύ όπως και εγώ.

[oboro]

Ήμουν σίγουρη πως είσαι έμφυτο ταλέντο κι εσύ :Ρ

υγ. Ελπίζω τα :Ρ να μην με ξεγελούν και να αστειεύεσαι και εσύ όπως και εγώ.

χαχα να ρε συ εννοειται πως αστειευομαι :Ρ:Ρ



edit: εεε το ιδιο ισχυει και για τα :Ρ στο πιο πανω μηνυμα. Δειχνουν δηλαδη διαθεση να αστειευτω κι οχι οτι δεν εννοω πως οντως αστειευομαι.


edit2: *βαθυς αναστεναγμος* ενταξει τελικα δεν υπαρχει σωτηρια μ' εμενα =(

[GeorgeGr1]

Θα σου πω ένα αστείο περιστατικό που θυμήθηκα τώρα που λες για το πόσο γρήγορα αλλάζουν γνώμη. Μπορεί να το χω ξαναγράψει, δεν θυμάμαι.

Εγώ καπνίζω απτα 19 μου χωρίς να έχω κάνει ποτέ καμιά προσπάθεια να το κόψω. Εθισμένη προφανώς, αλλά γουστάρω, δεν μου χει περασει ποτέ απτο μυαλό να το κόψω. Παλιότερα κάπνιζα πολύ, μπορεί και δυο πακέτα την μέρα, τα αρκετά τελευταία χρόνια το χω περιορίσει πια σε 7-10-15 τσιγάρα την μέρα αναλόγως την φάση που βρίσκομαι. Αυτό που κάνω ανα διαστήματα, αν νιώσω ότι το παρακάνω είναι να μπαίνω σε ένα τρυπάκι μείωσης, μετρώντας τσιγάρα ανά μέρα και βάζοντας ένα όριο στον εαυτό μου. Το ιδανικό για μένα είναι να είμαι εκεί γύρω στα 7-8. Ο σύντροφος μου κάπνιζε κι αυτός, παραπάνω από μένα σίγουρα, κι από ότι έλεγε ανα διαστήματα το έκοβε μαχαίρι. Εγώ σε εκείνη την φάση είχα μπει στο τρυπάκι να μετράω τσιγάρα με όριο τα 8 ανά μέρα. Αρχισε λοιπόν αυτός να μου αναπτύσσει τις θεωρίες του περί διακοπής του τσιγάρου. Οτι δεν γίνεται σταδιακά, μόνο μαχαίρι μπορεί να κοπεί κι ότι αυτός δεν μπορεί να βάλει όριο κτλ κτλ Μιλάμε για θεωρίες όμως όχι αστεία, το είχε αναπτύξει απ όλες τις πλευρές το θέμα. Εγώ οκ, τον άκουγα προσεκτικά, λέω μπράβο σου άμα μπορείς να το κόψεις μαχαίρι κι αφού είσαι τόσο αποφασισμένος κάντο! Αυτό βέβαια για μένα δεν σήμαινε αυτομάτως ότι θα το έκανα κι εγώ. Απλά θεωρούσα ότι αφού ήταν σίγουρος πως αυτός ο τρόπος θα λειτουργήσει σε εκείνον, φυσικά και να το κάνει. Στο τέλος της κουβέντας λοιπόν κι αφού προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να με πείσει να κάνω το ίδιο και να το κόψω κι εγώ γιατί θεωρούσε πολύ βλακεία να θέλω απλά να το μειώσω, εγώ του ξεκαθάρισα πως εμένα δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις μου να το κόψω. Δεν το μειώνω με σκοπό να το κόψω, το μειώνω απλά επειδή θεωρώ ότι ξέφυγα.

Την επόμενη μέρα λοιπόν πρωί πρωί με πήρε τηλέφωνο και μου ανακοίνωσε πως θέλει κι εκείνος να μετράει τσιγάρα και να το κάνουμε μαζί!!! Μου χε φανεί τόσο κουλό γιατί το προηγούμενο ακριβώς βράδυ μου μιλούσε για ώρες γιαυτό το θέμα και ήταν σίγουρος πως η μείωση είναι εντελώς αποτυχημένη μέθοδος και δεν προσπάθησα καν να τον μεταπείσω. Αρκούσε για αυτόν το γεγονός ότι εγώ δεν πείστηκα να ακολουθήσω την δική του μέθοδο λες και θεωρούσε αυτονόητο ότι έπρεπε να κάνουμε το ίδιο.

Εντάξει οκ, ούτε εγώ να το έγραφα. Μα και στο τσιγάρο το ίδιο έζησα? Ακόμη κι εκεί το ίδιο μοτίβο, η καθόλου η πολύ ανα διαστήματα.

[elisabet]

Εντάξει οκ, ούτε εγώ να το έγραφα. Μα και στο τσιγάρο το ίδιο έζησα? Ακόμη κι εκεί το ίδιο μοτίβο, η καθόλου η πολύ ανα διαστήματα.

Όλα τα έκανε ή πολύ ή καθόλου. Νομίζω δεν μπορούσε να κρατήσει όριο σε τίποτα. Του έκανε εντύπωση ας πούμε, επειδή μου αρέσει το κρασί, σπάνια πίνω άλλο ποτό, ότι ανα διαστήματα ήθελα να πίνω ένα ποτηράκι κάθε βράδυ. Τυχαίνει να έχω έναν φίλο που φτιάχνει δικό του κρασί οπότε όταν μου δίνει, μου αρέσει να πίνω ένα ποτηράκι πριν τον ύπνο ειδικά αν έχω παρέα. Την πρώτη φορά που με είδε, εντυπωσιάστηκε, μου είπε "δεν θα πιείς άλλο;" Λέω, όχι, ένα μικρό ποτηράκι, αυτό ήθελα κι είμαι οκ. "μα αφού σου αρέσει!" Σα να του φαινόταν εντελώς κουλό ότι μπορεί να μου αρέσει κάτι αλλά να θέλω λίγο. Το ίδιο έκανε σε όλα. Και στο σεξ. Αφού σ αρέσει, θα θες συνέχεια 24 το 24ωρο ξέρω γω. Αν δε θες συνέχεια, κάτι συμβαίνει.