stin korifi, καταλαβαίνω ότι η θεραπεία σου ως σήμερα ήταν βασισμένη λίγο πολύ σε όσα ανέφερε ο ioannis, όμως διαφωνώ κάθετα με τις απόψεις που εξέφρασε. Στο μόνο που συμφωνώ είναι πως στην παρούσα φάση θα ήταν προτιμότερη μια γνωσιακή-συμπεριφοριστική προσέγγιση. Η αμιγώς συμπεριφοριστική που αναφέρει ο katatonia, αλλάζει, όπως λέει και το όνομά της, τη 'συμπεριφορά', όχι τις 'προτιμήσεις'. Αυτό που μπορεί να γίνει, είναι όχι να φύγουν οι σκέψεις και οι προτιμήσεις, αλλά να απαλλαχτείς από το αγχωτικό τους πλαίσιο (γνωσιακή προσέγγιση) και τις συμπεριφορές που επηρεάζουν την καθημερινή λειτουργικότητα (συμπεριφοριστική προσέγγιση). Το να κατανοήσεις από πού προέρχονται (ψυχαναλυτική προσέγγιση) είναι κάτι που έχεις ήδη κάνει, χωρίς όμως αποτέλεσμα και σε κρατά καθηλωμένο σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες.
Ο όποιος ψυχοθεραπευτής, είναι λογικό να παίρνει πρώτα ένα λεπτομερέστατο ιστορικό. Ο χρόνος που θα απαιτηθεί, δεν είναι κάτι προκαθορισμένο, θα καταλάβεις όμως από τις πρώτες συζητήσεις αν ακούς κάτι διαφορετικό κι αν υπάρχει κάτι που νιώθεις ότι σε βοηθά να κάνει κάποια βήματα μπροστά. Χρειάζεται ένας άνθρωπος που, εκτός της κατάλληλης προσέγγισης, να έχει εκπαίδευση κι εμπειρία σε θέματα σεξουαλικότητας και σχέσεων. Μπορεί να είναι ψυχίατρος ή ψυχολόγος, αλλά δεν έχεις λόγο να αναζητήσεις ψυχίατρο.
