Ε, δεν είναι κι εύκολο! Χρειάζεται να πάρει τον χρόνο του. Εσύ όμως συνεχίζεις να κάνεις πράγματα στην καθημερινότητά σου κανονικά. Έτσι δεν είναι?
Printable View
Ε, δεν είναι κι εύκολο! Χρειάζεται να πάρει τον χρόνο του. Εσύ όμως συνεχίζεις να κάνεις πράγματα στην καθημερινότητά σου κανονικά. Έτσι δεν είναι?
Με λέω κακομοίρη γιατί μου είναι πολύ δύσκολο να ερωτευτώ ξανά και αυτό είναι πολύ δυσάρεστο. Εσύ τι έπαθες, σε έκαψε κάνας τύπος;
Γεια σε ολους!ααααχ γλυκια μ an ποσο σε νιωθω,να'ξερες.. και εγω ημουν με καποιον(εναν απιστευτο ανθρωπο,που ηταν τα παντα για μενα...ειχα βρει το αλλο μου μισο,και ΔΕΝ ΥΠΕΡΒΑΛΛΩ ΚΑΘΟΛΟΥ!!!)ομως τελικα για καποιο λογο χωρισαμε,και τωρα εχει κοψει τελειως επαφη..πανε 4μηνες που εχω να μαθω νεα του,και δεν υπαρχει λεπτο που να μην τον σκεφτομαι..επρεπε να με δεις τον πρωτο καιρο(μου πηρε δυο μηνες να ψιλο-συνελθω,και λεω ''ψιλο'' γιατι δεν εχω συνελθει ακομα οσο θα επρεπε η οσο θα ηθελα),ημουν σε μαυρο χαλι..αλλα συνειδητοποιησα οτι πρεπει να παω παρακατω,να ξαναμπω στους ρυθμους που ζουσα και πριν..σε καμια περιπτωση αυτο δεν σημαινει οτι τον ξεχναω,απλα προσπαθω να απασχολουμαι με αλλα πραγματα,να συνεχιζω να ζω την καθημερινοτητα μου και να ΑΠΟΔΕΧΤΩ οτι δεν με βγαζει πουθενα το να κολλαω και να σκεφτομαι τα ιδια και τα ιδια(,ασχετα αν το ριμαδι το μυαλο μου δεν λεει να ξεκολλησει:P)..τωρα θα μου πεις γιατι στα λεω ολα αυτα αφου δεν ειπα τιποτα ουσιαστικο ωστε να βοηθησω??απλα θελω να ξερεις πως υπαρχουν και αλλα ατομα που το περνανε..η' που προσπαθουν τουλαχιστον..(μου ελεγαν πολυ κοντινα μου ατομα στην αρχη οτι ο χρονος τα γιατρευει ολα,και φυσικα ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ!!!και ημουν κατηγορηματικη σε αυτο..αλλα ΙΣΩΣ τελικα ο χρονος να κανει εστω και λιγη δουλεια..ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΟΝΑΣ,ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΝΑΣ,απλα ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟ και προσπαθεις να το ξεπερασεις..) μπορει ολα αυτα που σου λεω να σου ακουγονται μπουρδες(δεν σε αδικω:P)αλλα να θυμασαι αν θελησεις να μιλησεις γι'αυτο ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ!!
οσο για σενα φιλε μου instant ,ΟΧΙ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΕΣ ριιιι!!(ποια μιλαει τωρα ε?:P)
N.Princessσε ευχαριστώ για το μήνυμα σου. εγώ ίσως έκανα λάθος που δνε έζησα τον χωρισμό όπως έπρεπε όταν έγινε, τότε που όλοι οι υπόλοιποι μπορεί να το καταλάβαιναν..άργησα και δυσκολευομαι κάθε φορά που τίθεται το ερώτημα και μετα από 2,5 χρόνια (ασχετα αν μεσολάβησαν διάφορα μεταξύ μας στο ενδιάμεσο) δεν έχω κάνει κα΄τι άλλο ή εξακολουθώ να μιλάω για κείνον( κάτι που αποφεύγω βέβαια με τους περισσότερους). τελοσπάντων ίσως και να μην είναι αυτο ή κύρια δυσκολία μου αλλά επειδή το βλέπω μέσα από αυτό το πρίσμα να το βλέπω έτσι.
Θεοφανία ναι όχι για αυτό με τον Φ. αλλά γενικά , δνε θεωρώ ότι αυτό μεταξύ μας είναι πραγματικά το πρόβλημα
..μα φυσικά και δεν είναι ο Φ και ο χωρισμός το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι πως αντιδρούμε απέναντι στο χωρισμό, τα κολλήματα μας, ο χρόνος που επενδύουμε σε κάτι, η δυσκολία να αποχωριστούμε ακόμη και σκέψεις.
Δεν θα λύσεις κανένα πρόβλημα αν πας σε ψυχολόγο, γιατί απλά πιστεύω πως δεν έχεις, πέρα από το ότι είσια υπερβολικά ευαίσθητη και δεν αγαπάς όσο πρέπει τον εαυτό σου..:)
όχι δεν θεωρώ ούτε ότι αντίδραση μου είναι τό πρόβλημα. εγώ αντίθετα θεωρώ ότι μπορεί να δοθεί λύση στην κατάσταση που βιώνω αν παω σε κάποιον ειδικό, αναρωτιέμαι γιατί το αναβάλλω συνέχεια..Τον εαυτό μου τον αγαπάω, ίσως είμαι υπερβολικά ευαίθητη ναι, αλλά περισσότερο με έχει βοηθήσει αυτό το χαρακτηρηστικό μου γενικά στη ζωή μου παρά με έχει βλάψει νομιζω. να σε ρωτήσω και κάτι άλλο; γιατί με ρωτάς αν έχω σκεφτεί να πάω σε ειδικό και μετά μου λες ότι δεν τον χρειάζομαι;με παραξένεψε λίγο αυτό.
...θα σου πω γιατί...
Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που βασανίζονται κυριολεκτικά, (τύπου αγχος/φοβίες κλπ) και που πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να δουν κάποιον ειδικό για να το ξεπεράσουν.
Η δική σου περίπτωση δεν είναι αρρώστια, δεν υποφέρεις με τον τρόπο που υποφέρει κάποιος νοσοφοβικός.
Πιστεύω πως αν είχες γυρω σου τα κατάλληλα άτομα, (φιλους), θα μπορούσες να το ξεπεράσεις χωρίς τη βοήθεια ειδικού γιατί εσύ μπορεί να λες πως αγαπάς τον εαυτό σου, αλλά εγώ δεν το πιστεύω. Ξέρεις γιατί?
Κάποιος που αγαπάει τον εαυτό του δεν σπαταλιέται σε μια τελειωμένη κατάσταση. Μπορεί πιο εύκολα να σταθεί στα πόδια του να ρίξει μια μούντζα και να πάει παρακάτω.
Εσύ λες πως είναι ευαισθησία. Εγώ λέω πως είναι και ευαισθησία αλλά και έλλειψη αυτοπεποίθησης...:)
Κι εγώ θα σου πω επειδή μιλάμε για τον εαυτό μου ότι κι εγώ πονάω πραγματικά, και αυτό με τον Φ. απλά εκφράζει ένα μέρος των δυσκολιών που έχω. και πίστεψε με αν δεν αγαπούσα αρκετά τον εαυτό μου και τη ζωή δεν θα το συζητούσα. τα άτομα γύρω σου όσο κατάλληλα και να ναι μπορούν μόνο να υποστηρίξουν σε κάτι που κάνεις και να ναι δίπλα σου δεν νομίζω ότι μπορούν να παρέμβουν παραπάνω.
Σούχει πει κανείς ότι δεν έχει σημασία τι πιστεύουμε για τον άλλον,
όταν αντί να τον βοηθάμε τον μπερδεύουμε και του στέλνουμε αντιφατικά και λάθος μηνύματα;
Είναι βοήθεια να λες στο άλλον έτσι χύμα, δεν πιστεύω ότι αγαπάς τον εαυτό σου?
Αν μου μπράβο, που εκτός από την αγάπη για τον εαυτό σου, μπορείς ν' απομακρυνθείς από τον Φ.
ενώ συνεχίζεις να τον σέβεσαι και να τον εκτιμάς. Αυτό δείχνει πράγματι άνθρωπο μ' ευαισθησία!
Αν μου γεια σου και παλι.ποιο θεωρεις οτι ειναι το προβλημα?αν θελεις και μπορεις γινε λιγο πιο συγκεκριμενη.
δυσκολεύομαι γενικότερα αρκετά πέρα από τον Φ. δεν έχω πολύ διάθεση
εχει καιρο αυτο?σου συνεβαινε και πριν τον Φ?η' ηταν η αφορμη?και για ποιο λογο νιωθεις ετσι?συγνωμη για τις πολλες ερωτησεις η' αν γινομαι αδιακριτη,να βοηθησω θελω..
δεν νομίζω ότι θα βοηθήσει εμενα να πω κάτι εδώ, να το εκθέσω στον καθένα (δεν μιλάω προσωπικά) αφήνωντας τον να πεί ότι θέλει πανω σε αυτό..είπα όσα νιώθω ότι μπορώ να πω. πάνω σε αυτά είμαι διαθετειμμένη να συζητήσω , τουλάχιστον εδώ. θα με ενδιέφερε επίσης ίσως να συζητήσω το πως θα πάω σε κάποιον ειδικό αφού το αναβάλλω κ;αι το απφεύγω μάλλον κατα κάποιο τρόπο
arktosσε ευχαριστώ και σε σένα :)
Έχεις σκεφτεί γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό, εκτός από το ότι λες πως φταίει η διάθεση;
Γιατί άραγε ενώ νιώθεις ότι κάτι θα πάρεις από την συνεργασία μ' ειδικό τ' αναβάλλεις;
Η απάντηση νάναι ότι το αποφεύγεις όπως λες γιατί δεν είσαι έτοιμη ν' ανοιχτείς;
Όμως του αλλουνού αυτή είναι η δουλειά του. Να σε πάρει από το χέρι και να σε βγάλει
στο φως.
όχι και μου φαίνεται περίεργο, νομίζω ότι θα ανοιγόμουν σε κάποιον ειδικό.δεν είναι παράλογο; εννοώ ότι ξέρω ότι θα βοηθηθώ αλλά και πάλι δνε βρίσκω το χρόνο, τη διάθεση να πάω; το αναβάλλω και το αναβάλλω χρόνια.ουσιαστικά αυτό που μου φαίνεται δύσκολο όταν το σκέφτομαι είναι το να βρω κάποιον..να τηλ., να πάω στο ραντεβού..το μετά δεν με δυσκολεύει σαν σκέψη
Ναι αν μου γι' αυτό σε ρώτησα.
Πιστεύω ότι δεν είσαι μάλλον έτοιμη για την απόφαση αυτή, αλλά σ' αυτό τον λόγο δηλ. την αναβολή, χρειάζεται και να επιβληθείς.
Βέβαια εσύ ξέρεις τους χρόνους σου και τις προτεραιότητές σου κι όταν θάρθη η κατάλληλη στιγμή θα τ' αποφασίσεις.
Επιμένω να διαβάσεις τουλάχιστον σε πρώτη φάση!
θα κοιτάξω να διαβάσω αυτό της βαμβουνάκη το συντομότερο :)
και να κλείσω ραντεβού σε κάποιον
Ήθελα να σου πω, ότι γι' αυτά μπορείς να ρίξεις και ματιά στο google και μάλιστα στο site των εκδόσεων Λιβάνη για το " Άλεφ " μπορείς να ξεφυλλίσεις και να διαβάσεις μερικές σελίδες του.
Πάντως είναι και τα 2 εκπληκτικά. Θα με θυμηθείς.
Αν αποφασίσεις να πας σε ειδικό επέλεξε να κάνεις γνωσιακή συμπεριφοριστική, που είναι σύντομη υποστήριξη και την κάνουν πολλοί και γι' αυτογνωσία.