Καποιες ημεριδες λεει οτι εχουν γινει για το θεμα. Βορειο Ελλαδα. Εγω ειμαι Θεσσαλια. Παρεχουν και ψυχολογικη βοηθεια?Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Printable View
Καποιες ημεριδες λεει οτι εχουν γινει για το θεμα. Βορειο Ελλαδα. Εγω ειμαι Θεσσαλια. Παρεχουν και ψυχολογικη βοηθεια?Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Βασικα για να ειμαι ειλικρινης, για το "θεμα" μου ντρεπομαι καπως να κανω θεμα με ψυχολογο.Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Μου ρχεται να φυγω απ την Ελλαδα και να μην ξαναδωσω σημαδι ζωης. Μονο προβληματα μου εχει προκαλεσει αυτη η σκατοχωρα και ο κωλοκοσμος της!
Καλημερα στο φορουμ.
Αλλη μια μερα ξεκιναει με τον φοβο μεσα μου... Ακομα δεν μπορρω να συνειδητοποιησω πως ισως ειμαι ομοφυλοφιλος. Ειναι σχεδον σουρεαλιστικο. Και τοσο απολυτο... Δλδ το γεγονος οτι ξερεις οτι ειναι κατι που δεν αλλαζει ΠΟΤΕ ειναι κατι που με συγκλονιζει. Ειμαι σιγουρος πως η καταθλιψη με εχει γραπωσει για τα καλα... Νιωθω εντονους πονοκεφαλους, αισθηματα απογνωσης, χαμηλης αυτοπεποιθησης και αυτοεκτιμησης και απαισιοδοξια αλλα και τρομερο φοβο... Τα πρωινα ειναι τα χειροτερα... Ξυπναω σχεδον καθε μερα ετσι...
Τι μου συμβαινει?
[QUOTE=jimmaster;327860]Καποιες ημεριδες λεει οτι εχουν γινει για το θεμα. Βορειο Ελλαδα. Εγω ειμαι Θεσσαλια.
Παρεχουν και ψυχολογικη βοηθεια?[/QUOTE]
καλημέρα,
έχω την αίσθηση πως ναι παρέχουν και ψυχολογική βοήθεια από εθελοντές ψυχολόγους.
Υπάρχει τηλέφωνο, μπορείς να καλέσεις! Δεν είναι καθόλου ντροπή αυτό που νιώθεις.
Η ντροπή κρύβει τον φόβο της απόρριψης! Μην απορρίπτεις όμως πρώτα εσύ τον εαυτό σου,
για κάτι που τελικά ίσως έχεις μυθοποιήσει..
[QUOTE=μαρκελα;327903]Σιγουρα (οπως παντα αλλωστε) το εμποδιο σε μενα εγω ο ιδιος το εβαζα. Αλλα αυτο που αντιμετωπιζω ειναι κατι διαφορετικο. Πιστευω οσοι το εχουν περασει ξερουν για τι μιλαω. Δεν ξυπνας μια μερα και απλα το συνειδητοποιεις και το δεχεσαι. Γιατι το θεμα ειναι οτι το τι σε ερεθιζει και τι ερωτευεσαι ειναι ευκολο να το καταλαβεις... Το τι συνεπαγεται ομως ολο αυτο ειναι κατι τελειως διαφορετικο για να χωνεψεις... Δεν ξερω... Δυσκολες στιγμες πολυ...Quote:
Originally Posted by jimmaster
Θα δοκιμασω να τους παρω ενα τηλεφωνο. Ισως υπαρχουν συμβεβλημενοι ψυχολογοι μαυτους στην πολη μου (οπως ειδα πχ οτι υπαρχουν δικηγοροι)... Αμα μαζεψω ολο μου το κουραγιο θα τους παρω ενα τηλεφωνο.
Υπαρχει η περιπτωση να εχω καταθλιψη ολη μου τη ζωη? Ειναι δυνατον να γεννηθεις ετσι? Εγω θυμαμαι αυτη την παραλογη φοβια για τα παντα απο πολυ μικρος... Ειναι δυνατον? Κι αν ειναι ανιατο?
Καλημεριζω το φορουμ...!
Να παραθεσω και καποιες αλλες πληροφοριες μπας και καποιος εχει να προσθεσει κατι αλλο...
Το αγχος ειναι χαρακτηριστικο μου... Αλλα δεν ειναι της φαντασιας μου ή τελειως αβασιμο..Θελω να πως οι πρωτες εμπειριες με κοπελα ηταν με την πρωην μου. Και επειδη εκανα πολλα πραγματα με αυτην μεσα απο το πρισμα του αγχους/πιεσης οπως καταλαβαινεις δεν τα ευχαριστηθηκα. Και γιαυτο μενω τωρα με τις αμφιβολιες. Βλεπεις και η κατασταση (ψυχολογικη και οικονομικη) δεν μου αφησε περιθωρια να χαλαρωσω και να δω τα πραγματα αλλιως. Στο προκειμο ομως θα σου πω μερικες περιπτωσεις για να καταλαβεις. Οταν ημασταν στο αμαξι τις πρωτες φορες καναμε μονο στοματικο. Εγω δεν ενιωθα ηδονη. Γενικως απ το στοματικο δεν μπορουσα να τελειωσω. Εγω ξερω οτι οταν κανεις κατι τετοιο πρεπει να σε αναβει φουλ και να μην κρατιεσαι. Ισως εφταιγε οτι δεν ηξερε και πολυ καλα, ισως οτι δε με ενεπνεαν οι συνθηκες... Κατεληγε να μου την παιζει για να τελειωσω...Ενω εκεινη την αγγιζα και τελειωνε που λεει ο λογος. Μετα ενιωθα να μην υπαρχει "φλογα" μεταξυ μας... Δηλαδη γδυνομασταν, ερεθιζομασταν αλλα δεν υπηρχε ουτε "αναστεναγμος" ουτε και πολυ καυλα... Το καναμε μια φορα, μετα απο λιγη πηγαιναμε για δευτερη και ειτε εγω δεν μπορουσα να τελειωσω...ειτε εκεινη "στεγνωνε"...και αυτα οταν ειχαμε μερες να βρεθουμε... (το παραδεχομαι οτι εντωμεταξυ εγω εβλεπα πορνο και τελειωνα πολλες φορες μονος - αλλα κατα πρωτον και οι συνευρεσεις μας δεν με ικανοποιουσαν αλλα και ηταν πολυς ο καιρος για να περιμενω...το καναμε δηλαδη καθε βδομαδα με 10 ημερο...) Γιαυτο εγω ειπα να δω με αντρες πως θα μου φανει...τουλαχιστον στην φαντασια μου... Δεν ξερω...ισως εχω παραζορισει τον εαυτο μου, ισως ειμαι πολυ απαιτητικος για πρωτη φορα... Αλλα ΚΑΤΙ στην ιστορια δεν μαρεσει... Σε συζητηση που ειχα με γκει ατομο Online (γιατι σκεφτηκα οτι ενας γκει ισως να διαγνωσει πιο ευκολα ενα τετοιο μπερδεμα που οφειλεται) μου ελεγε πως μαλλον ειμαι μπαι και πως πρεπει να αφησω τον εαυτο μου ελευθερο και τετοια... Πως πρεπει να κοιταξω την αληθεια καταματα και πως ολα αυτα που κανω και ολο το αγχος που εχω ειναι επειδη ηδη εχω αρχισει να συνειδητοποιω την αληθεια και απλα αναλωνομαι σε συζητησεις για να ξεχνιεμαι απο την ωμη πραγματικοτητα. Και να σου πω λογικα μου φαινονται οσα μου ειπε... Καμια φορα οντος νομιζω πως κοροιδευω τον εαυτο μου.
Φιλε μου, απο αυτο που περιγραφεις καταλαβαινω πως δεν ειχατε καμια οικειοτητα μεταξυ σας. Εκτως απο αυτο πορνο και ερωτα δεν πανε μαζι. Προσπαθησε να αυνανιζεσαι χωρις να βλεπεις πορνο τουλαχιστον οταν εχεις καινουργια σχεση με κοριτσι γιατι δεν θα σε αναβει καθολου το κοριτσι μετα ;)
Το ξέρω πως δεν είναι απλά τα πράγματα. Έχεις δύσβατο δρόμο να διανύσεις αλλά προσπαθώ να δώσω μια νότα αισιοδοξίας στο όλο θέμα γιατί πραγματικά το δραματοποιείς περισσότερο απ' όσο πρέπει. Προσπάθησε να χαλαρώσεις για λίγο βρε παιδί μου! Τι ψυχιατρεία και βλακείες μου λες. Ξέρεις πόσοι ομοφυλόφιλοι υπάρχουν εκεί έξω που ζουν μια φυσιολογική ζωή χωρίς πρόβλημα; Εκατομμύρια! Το μόνο που μπορείς και πρέπει να κάνεις είναι ν' αγνοείς τ' αρνητικά σχόλια και να κάνεις πέρα όποιον σου συμπεριφέρεται άσχημα δίνοντας σημασία μόνο σε όσους σε αποδέχονται έτσι ακριβώς όπως είσαι. Το ξέρω πως είναι δύσκολο αλλά ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει σ' αυτό. Πάντως, δική μου συμβουλή είναι να να μην το αποκαλύψεις μέχρι να σιγουρευτείς.Quote:
Originally Posted by jimmaster
Ναι είναι δυνατόν εάν δεν προσπαθήσεις να την θεραπεύσεις απευθυνόμενος σ' έναν ειδικό ή αν η θεραπευτική σχέση δεν αποδώσει σωστα γιατί υπάρχει και αυτό το ενδεχόμενο.Quote:
Originally Posted by jimmaster
Το δοκιμασα για λιγο καιρο και ενιωσα να πνιγομαι... Το σεξ με τη δικια μου για να ειμαι ειλικρινης σπανια μου αρεσε...Προερχομενος εγω απο αυνανισμο, τσοντες κτλ το να με βαλεις σε τετοιο περιορισμο θα με γεμιζε με παραπανω απο οσο αντεχω καταπιεση. Και πρεπει να καποιος ιδιαιτερα οταν βρισκει κοπελα για πρωτη φορα να το βλεπει ετσι?? Εννοειται οχι...Το αντιθετο. Εγω ξερω οτι στην αρχη της σεξουαλικης ζωης του καποιος πρεπει να πεταει... Οκ δεν ειμαι 18 χρονων αλλα δοξα τω θεω απο ορμες εχω ακομα μπολικες. Αρα μαλλον δεν μαρεσουν οι γυναικες. Ή δεν μου αρεσε ή πρωην μου. Και δεν το βλεπω να μεταβαλλεται τοσο εντονα σε καποια επομενη ωστε να ως δια μαγειας να πω πως "ηταν απλα στο μυαλο μου".... Δυστυχως ειμαι καταραμενος.... και ανακαλυπτω ισως την πηγη ολων ολων μου των ψυχολογικων προβληματων.... Ολα τα αλλα ειναι απλα δικαιολογιες...Quote:
Originally Posted by axl100
Φιλε μου, τα προβληματα σου τα εχουν συναντησει οι περισσοτεροι αντρες (αν οχι ολοι). Χωρις να υπαρχει η απαραιτιη εξοικειωση με το σωμα της φιλης σου και χωρις να συνειδοποιησεις πως ακριβως αυτο το σωμα θελεις να γινει ενα με το δικο σου δεν θα νιωσεις πραγματικη ικανοποιηση.Quote:
Originally Posted by jimmaster
Εκαταμμυρια ομοφυλοφιλοι εκ των οποιων ελαχιστοι στην Ελλαδα. Κοιτα τα πραγματα ειναι πολυ περιπλοκα τωρα... Δουλειες δεν υπαρχουν....αλλα ουτε και χωρος στην κοινωνια για καποιον ανοιχτα γκει/μπαι/whatever...Τουλαχιστον οχι στην επαρχια που ζω εγω οκ? Ειλικρινα δεν μπορω να δω που μπορεις να χωρεσεις την αισιοδοξια μεσα σε αυτο το χαος... Δεν μπορω να μιλησω κιολας καπου, να το βγαλω απο πανω μου. Συν τοις αλλοις ολο αυτο με εμποδιζει απο το να βρω δουλεια. Απο την αποψη οτι δεν εχω πλεον δυναμεις...Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Μια αληθινη εμπειρια/σκεψη που ειχα πριν λιγο καιρο: Σε τοπικο μαρκετ εργαζεται ενας ομοφυλοφιλος που ειναι πασιφανες οτι ειναι. Μαλιστα φιλικο μου προσωπο που εργαζεται στον ιδιο χωρο μου το εχει επιβεβαιωσει. Λοιπον αυτος ειναι χαρακτηριστικος γκει...τυπικος τονος φωνης, σπασιμο του καρπου κτλ.. Αλλα εκτος απο αυτα ειναι ενα νεο παιδι σαν ολα τα αλλα, εργαζεται, βοηθαει τους πελατες...Και για να τον κρατανε φανταζομαι θα κανει και καλα τη δουλεια του. Επειδη παω συχνα στο μαρκετ αυτο, τον πετυχαινω πολλες φορες... Και επειδη το θεμα του πως ενας ανοιχτα γκει εναρμονιζεται με το περιβαλλον με εχει απασχολησει πολυ τον τελευταιο καιρο παρατηρω λιγο το πως του φερονται οι συναδελφοι του. Εκεινος δεν εχει την πιο βροντερη φωνη απο ολες κτλ... Μιλαει τον διακοπτουν, ή καμια φορα οταν τους μιλαει αυτοι δειχνουν προβληματισμενοι ή τσατισμενοι. Με λιγα λογια δεν εχει με τπτ την αντιμετωπιση που θα ειχε αλλος. Ειμαι βεβαιος για αυτο. Πισω απο την πλατη του τον χλευαζουν...ακομα κι εγω οταν ειχα ρωτησει το φιλικο μου προσωπο ειχα ενα μειδιαμα... Και βεβαιως η απαντηση του φιλου μου ηταν "λουγκρα, πουσταρα, τον παιρνει κτλ" Καποια αλλη στιγμη βραδακι που κλεινουν τα μαγαζια εγω γυρνουσα σπιτι με το αμαξι κι εκεινος μολις ειχε σχολασει. Γυρνουσε προφανως σπιτι του τοσο μοναχικος. Πραγματικα τον λυπηθηκα. Φαινοταν τοσο μονος. Και μετα σκεφτηκα το εξης... ειναι μονος αλλα ειναι αληθινος... εγω τι κανω?? Ουσιαστικα η σεξουαλικη μου ζωη σαν κοινωνικο ον ηταν λανθανουσα ολα αυτα τα χρονια και γιαυτο εχω τον περιγυρο που εχω απο φιλους κτλ. Βεβαια εννοειται κυριως τους κερδιζει ο χαρακτηρας μου, τα κοινα μας ενδιαφεροντα κτλ αλλα το γεγονος οτι στο σεξουαλικο κομματι παραμενω ανεκφραστος ή εστω εκφραζω μονο τις στρειτ ανησυχιες μου κραταει τα πραγματα απλα. Ενω αν αποκαλυπτα ολα οσα σκεφτομαι θα ηταν περιπλοκα τα πραγματα. Γιατι εκτος απο τους αληθινους φιλους, ολοι οι αλλοι αμα εισαι σα μεγαλη παρασκευη δε σε γουσταρουν. Το ξερω αυτο, το βιωσα στο πετσι μου... Σε φασεις που δεν ημουν καλα με αποφευγανε στεγνα...και μιλαμε για ατομα που μεγαλωσα μαζι τους... Οποτε ουσιαστικα κι εγω μονος ειμαι...και οχι μονος απο φιλους αλλα και απο οικογενεια...και η ιδια μου η σχεση ενα ψεμμα ηταν...Πως ειναι δυνατον να κρατας κατι τετοιο μεσα σου και να εισαι χαμογελαστος και σε σχεση με κοπελα που σε εχει ερωτευτει στο φουλ.... Με σκοτωνει που το σκεφτομαι...και απο τυψεις για εκεινη και απο λυπη για μενα... Ειναι πολυ μοναχικος δρομος εκτος απο δυσκολος... Σκεφτομουν λοιπον αυτου του παιδιου η καθημερινοτητα ποια να ειναι? Εχει ονειρα για το μελλον? Ολοι τον κοροιδευουν, δεν το σεβεται κανεις... Ποια να ειναι η ψυχολογια του? Με πικραινει πολυ η σκεψη... Γιατι αυτη η κοινωνια να ειναι τοσο σκληρη? Γιατι να ελεγχουν τις ζωες μας καποιοι αλλοι και μην μπορουμε μονοι να διαλεγουμε τον δρομο μας? Θα μου πεις δεν πηρε κανεις πιστολι να μου πει "γινε η στρειτ ή θα πεθανεις" αλλα η βουβη βια ειναι χειροτερη απο την σωματικη...ή εστω την λεκτικη.... Ειναι η αορατη βια που σε σπρωχνει ειτε στο να κρυβεσαι ειτε ακομα και στο να ψευδεσαι και πολυ χειροτερη απ τις αλλες μορφες. Γιατι τουλαχιστον σε λεκτικη ή σωματικη επιθεση υπαρχει η αντεπιθεση αλλα και ο δρομος του νομου που ευτυχως δεν διακρινει με βαση την σεξουαλικοτητα. Στην αλλη μορφη δεν μπορεις να αντιδρασεις παρα μονο να φυγεις μακρια.
Με συγχωρεις αλλα υπαρχουν αντρες που πανε με πορνες που αγγιζουν για πρωτη φορα και ικανοποιουνται μια χαρα. Μετα απο 7 μηνες σχεσης υπηρχε εξοικειωση... Βεβαια λογω ελλειψης χωρου δεν υπηρχε η αναμενομενη αλλα οσο να ναι... Βασικα ειμαι τοσο πιεσμενος και βυθισμενος στην καταθλιψη και τον πανικο τωρα που δεν μπορω να νιωσω ικανοποιηση παρα μονο απο το φαγητο κι αυτο οχι παντα. Φαινεται στο προσωπο μου. Εχω ρυτιδες, καπνισμενα δοντια, βλεμμα κλαμμενο και μαυρα ματια... Προσπαθω να σουλουπωνω τον εαυτο μου αλλα ματαια...Μετα απο μερικες μερες ξανακυλαω. Μαλωνω και με τους γονεις συνεχεια κι αυτο ειναι μια επιπροσθετη πηγη κατυφιας. Πριν εναν χρονο ημουν αδυνατος, ομορφος, αισθανομουν καλα με τον εαυτο μου...Και εκανα αυτη την παλιοσχεση και μου ΓΑΜΗΣΕ την ψυχολογια. Ελεγα πως δεν επρεπε να μπλεξω με μεγαλη γιατι ημουν απειρος και θα το καταλαβαινε... ΠΟΣΟ μαλακειες ελεγα! Πηγα κι εμπλεξα με το μικρο που δεν μου πολυαρεσε κιολας και με φορτωσε με ανασφαλεια φουλ και πισωγυρισμα εκανα....Οκ εμαθα καποια πραγματα για μενα αλλα και παλι αξιζε να ταλαιπωρηθω τοσο και να με δερνει τωρα η καταθλιψη?? Αχχχ αυτο το αγχος και οι ανασφαλειες των ανθρωπων... Ποσο κακο κανουν...!!! Αυτοι οι ηλιθιοι οι γονεις μου μου το μεταδωσανε!!! Δεν μπορω να καταλαβω.... με τοση εμπειρια ζωης πως ειναι δυνατον να αγχωνονται τοσο ακομα??? Απο μικρο παιδι τα ιδια!!! Τεσπα....Quote:
Originally Posted by axl100
Αντε μην σου πω τι παιρνουν απο ικανοποιηση, αν ηταν ετσι ολοι εκει θα ειμασταν και δεν θα καναμε σχεσεις. Πρωτα απ'ολα μπορει να μην παιρνεις ικανοποιηση λογω της καταθλιψης. Ναι φιλε μου ηταν μεγαλω λαθος σου να μπλεξεις με μικρουλα, αλλα αφου τωρα εχεις σχεση προσπαθησε να την εκτιμας - οσο απειρος εισαι εσυ, αλλο τοσο ειναι και εκεινη για αυτο μην αγχωνεσαι και δες τα ολα πιο χαλαρα :)
Μήπως προβάλλεις τους δικούς σου φόβους πάνω σ' ένα άτομο του οποίου δεν γνωρίζεις καθόλου την προσωπική του ζωή; (Εκτός και αν όλοι οι άνθρωποι πηγαίνουν και γυρίζουν παραμάσχαλα απ'τη δουλεια με παρέα...)Quote:
Γυρνουσε προφανως σπιτι του τοσο μοναχικος. Πραγματικα τον λυπηθηκα. Φαινοταν τοσο μονος.
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πως ειδικά στην επαρχία ο κόσμος δεν έχει με τι να ασχοληθεί και άρα ασχολείται, με μορφή ανεκδοτικού κουτσομπολιού, με την-ον διπλανό του. Αν λυπάμαι κάποιους, είναι αυτά τα άτομα που διάγουν μια ανεπαρκή, κομπλεξική και μειωμένη ζωούλα, για να βρίσκουν τόσο ενδιαφέρον -πια- δεξιά και αριστερά. Προσωπικά θεωρώ σπατάλη σάλιου ακόμη και το χτύσιμο.
Τα πάντα μοιάζουν να είναι άσπρο και μαύρο για σένα. Τα πράγματα συνήθως δεν είναι τόσο απόλυτα ...και θα έπρεπε να ξέρεις πως όπου ακούς πολλά κεράσια (από φίλους κάφρους, φέρει πειν) να κρατάς μικρό καλάθι. Όχι ότι είναι και κανένα κατόρθωμα, (ειδικά όταν δεν υποτάσσεσαι από συγκεκριμένουν περιορισμούς) να πληρώνεις για να πηδάς, ε; Δεν νομίζω.Quote:
Με συγχωρεις αλλα υπαρχουν αντρες που πανε με πορνες που αγγιζουν για πρωτη φορα και ικανοποιουνται μια χαρα.
Εν τοιαύτει περιπτώσει και επειδή μπένουμε διαρκώς σε φαύλο κύκλο, θα ήταν καλο να σκεφτείς τι θα ήθελες για τον εαυτό σου. Τι θα σε έκανε να νιώσεις καλύτερα, όχι για μία ώρα μόνο. Αν υπάρχει κάποιο κίνητρο/ερέθισμα για το οποίο αξίζει να την παλέψεις, να το δεις με όρεξη, έστω να επικεντρωθείς σε ένα πράγμα, να γίνει μία αρχή.
Σεξουαλικως ή γενικα αναφερεσαι?Quote:
Originally Posted by Body-Rocker
Οσο για τον ανθρωπο αυτον οκ ισως εχεις δικιο πως προβαλλω πανω του δικους μου φοβους. Δεν ξερω τι με εχει πιασει και τα βλεπω ολα τοσο μαυρα... Παντος η συμπεριφορα απεναντι του απ τους υπολοιπους ειναι περιεργη... οσα για τα σχολια απο πισω του αστα να πανε....οποτε υποθετω η ζωη του τουλαχιστον σαυτην την περιοχη δεν θα ειναι και τοσο ροδινη....
Αισθανομαι πολυ ασχημα αυτη τη στιγμη. Δεν μπορω να το ελεγξω....Φοβαμαι μην κανω καμια τρελα...
Mην νομίζεις φίλε μου πως εγώ είμαι καλύτερα. Και γω κάτι ανάλογο βίωσα στο παρελθόν και το βιώνω ακόμα. Όχι από άποψης ερωτικού-σεξουαλικού προσανατολισμου αλλά και αυτό με το σεξ έχει να κάνει. Επειδή είμαι παρθένα δέχομαι επικριτικά σχόλια (τι λέω τώρα) μάλλον βρισίδια ακόμα και εδώ μέσα που υποτιθεται πως είναι φόρουμ ψυχολογικής υποστήριξης. Και το κωμικοτραγικό ξέρεις ποιο είναι; Ότι δεν είναι μόνο τώρα το θέμα αλλά από τα 17 ηλικία κατά την οποία είναι φυσιολογικό να είναι μια κοπέλα παρθένα. Κάθε είδους διαφορετικότητα στοχοποιείται και πολεμάται από την κοινωνία, και συ ο ίδιος που παραπονιέσαι μπορεί να κατακρίνεις άλλους άνθρωπους για τις δικές τους ιδιαιτερότητες, υποθέτω έτσι; δεν σε γνωρίζω από κοντα για να ξέρω τι άνθρωπος είσαι. Δυστυχώς πρέπει να μάθουμε να επιβιώνουμε μέσα στον βούρκο που λέγεται κοινωνία και όχι απλά να επιβιώνουμε αλλά να προσπαθήσουμε για το καλύτερο, την ευτυχία και την ολοκλήρωση μας σαν άνθρωποι. Αυτό είναι επίπονο το ξέρω αλλά πιστεύω πως αξίζει να το παλέψουμε γιατί τ' αποτελέσματα θα μας ανταμείψουν. Τώρα που ανέφερες αυτό το παιδί, πιστεύω πως θα ήταν πολύ καλό να τον πλησιάσεις σαν φίλο και να δεις και την δική του άποψη για τα πράγματα. Είναι εφικτό αυτό; Πάλεψε το φίλε μου, αξίζει τον κόπο, μια φορά ζούμε έτσι κι αλλιώς, όσο άσχημη κι αν είναι αυτή η ζωή, κανείς δεν θέλει να πεθάνει πραγματικά.
Σημερα περπατουσα στον δρομο σε απογνωση...Με πιασανε τα κλαματα στη μεση του δρομου. Πηγα στο σπιτι ενος φιλου και τα πιαμε. Βεβαια δεν ξερει τπτ...φανταζομαι με εβλεπε ετσι και θα πιστευε οτι εχω αγχος γιατι δεν εργαζομαι ή επειδη χωρισα προσφατα. Το ξερω οτι η ζωη ειναι πολυτιμη... Φοβαμαι να μην χασω την ορεξη για αυτην σκεπτομενος ενα μελλον δυσκολο. Οταν δε φερνω στο μυαλο μου τα κλισε περι ομοφυλοφιλων και πως εκεινοι παρουσιαζονται απο τα ΜΜΕ αλλα και την ριζωμενη μεσα μας ομοφοβια πραγματικα πανικοβαλομαι και σοκαρομαι. Ειμαι πλεον βεβαιος οτι πασχω απο καταθλιψη... Και δεν βλεπω φως απο πουθενα.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Ναι το σκεφτηκα να ερθω σε επαφη με καποιον γκει ετσι ωστε να ανοιχτω καπου και να μου πει την αποψη του. Τωρα για τον συγκεκριμενο ανθρωπο δεν θα το θεωρουσα καλο να το κανω γιατι μου ειναι παντελως αγνωστος. Μονο ονλαιν μπορω να μιλαω με ομοφυλοφιλους. Αλλα το ιντερνετ δεν ειναι πραγματικη ζωη. Αλλα και που μιλαω και παλι δεν αισθανομαι οτι αφηνω τον εαυτο μου τελειως ελευθερο. Σαν κατι να με φρεναρει....
Αλλη μια μερα γεματη αγωνια και φοβο. Φοβο για το μελλον, λυπη για το παρελθον... Νιωθω απελπισμενος. Μου κοβεται η ανασα....
Καλά κάνεις και μιλάς στο ίντερνετ, αφήσου περισσότερο και συζήτησε με άλλους ομοφυλόφιλους, θα σου κάνει πολύ καλό πιστεύω αυτό.Quote:
Originally Posted by jimmaster
στην γενική γραμματεία νέας γενιάς πήρες τηλέφωνο;Quote:
Originally Posted by jimmaster
Δεν εχω παρει ακομα οχι. Περασα ολη την χθεσινη ημερα σε κατασταση σοκ μπροστα απο τον υπολογιστη. Τοσο απελπισμενος, σοκαρισμενος και κολλημενος δεν εχω νιωσει. Συν τοις αλλοις περναω και κριση ηλικιας, αντιλαμβανομαι οτι μεγαλωνω, με πικραινει και με εξοργιζει το γεγονος οτι εχω χασει παρα πολλα χρονια απ τη ζωη μου και πλεον που παυω να ειμαι νεος αντιλαμβανομαι οτι δεν εζησα τπτ ακομα και ΞΕΡΩ πως αυτο δεν προκειται να αλλαξει, αντιθετα θα γινεται χειροτερο... Η αυτοκτονια ειναι πλεον κατι που περναει συχνα απ το μυαλο μου αφου δεν βρισκω διεξοδο απο πουθενα.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Κι άλλοι περνανε παρόμοια φάση, μόνο που δεν περνανε ολη τη μερα τους μπρος στον υπολογιστή ούτε κάνουν την τελευταια σκέψη που είπες. Με την κοπελα που ειχες σχεση ίσως να μην τη γουσταρες ιδιαίτερα γι αυτο δεν ευχαριστιοσουνα το σεξ μαζι της, αν τη γουσταρες όμως και μιλαμε να σε γεμιζει στο κατι παραπανω θα σκεφτοσουν αλλιώς, ίσως και να βαζες σε δευτερη μοιρα τις σκέψεις περι ομοφυλοφιλίας, κι αν τετοια σχεση ειχε και διαρκεια να τα ξεχνουσες. Σου τοχω ξαναπει νομίζω, να βρεις κατι δημιουργικο να γεμιζεις τις ωρες σου και ψαχνε για δουλεια ή σπούδασε κάτι ή μάθε τέχνη, πως αλλιώς θα σου εξασφαλίζεις το μέλλον?Quote:
Originally Posted by jimmaster
Εχω σπουδασει. Απλα τα ψυχολογικα μου με εχουν κολλησει στο σπιτι των γονιων μου... Ιδιαιτερα εδω και κανα διμηνο ειμαι στα μαυρα μου τα χαλια. Κινησεις για δουλεια βεβαια εχω κανει.... αλλα ειναι και οι εποχες δυσκολες γαμησετα.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Δεν εχω προβλημα να δουλεψω. Εχω θεμα με το τι θα γινει εαν τελικα καταληξω οτι ειμαι γκει. Ειναι κατι τοσο μεγαλο να αποδεχτω οσο ειναι και για τον περιγυρο μου. Γι αυτο και να παω για δουλεια σκεφτομαι το μετα... Καποιος θα με ρωτησει πχ αν εχω κοπελα ή οτιδηποτε... Ειναι δυσκολη η θεση μου. Μακαρι να μπορουσα να πειραματιστω πιο ευκολα...αλλα βλεπεις οι κοπελες δεν το κανουν αυτο...Σπανια... ενω οι αντρες δεν θελουν πολλα πολλα... Προσωπικα δεν ξερω κανεναν που θα ελεγε οχι σε αρπαχτη. Σημερα εχω κανονισει μια βολτα με φιλους και ελπιζω να κανουμε καμια κινηση σε κανενα κοριτσακι μπας και αλλαξει λιγο το σκηνικο που ζω....Quote:
Originally Posted by ioannis2
Κοιταξτε, βασικα... το θεμα ειναι να ηρεμησω και να αποδεχτω αυτο που ειμαι.. ΑΛΛΑ εγω εχω ακομα μεσα μου τη διψα να αποδειξω οτι ειμαι τουλαχιστον μπαι. Το αποκλειστικα γκει ειναι που με τρομαζει λιγο... Οχι τπτ αλλο, αν εχω καποιες σχεσεις με γκομενες και απλα δεν παντρευομαι, ή εχω πχ καποια παραλληλη με καποιον γκει τοτε τουλαχιστον η κοινωνια δεν θα χωθει τοσο οσο ωστε να δημιουργηθει θεμα. Αν ομως ειμαι τελειως γκει και σε αρνηση τοτε γαμησε τα... Και μονος και δυστυχισμενος.... Εδω που τα λεμε...σιγα μην κατσω να σκασω... Οσο τα σκεφτεσαι τοσο χειροτερα ειναι. Εγω ειμαι γαμω τα ατομα και δημουργικοτατος (εχω σχεση με τον χωρο της τεχνης αλλα δεν λεω αλλα...οχι γνωστος...ουτε καν...απλα ειμαι δημιουργικος) και εχω ενα καρο φιλους και φιλες... Τα εχεγγυα να εχω μια καλη ζωη τα εχω παρολες τις αντιξοες συνθηκες. Τωρα αν εχω μια λεπτομερεια μου διαφορετικη απ τους υπολοιπους εεε so be it... Ισως να με βοηθησει να μετακομισω στην πρωτευουσα που σπουδαζα και να αρχισω μια νεα ζωη. Μονος μου ανεξαρτητος και να τελειωνει το θεμα... Να κανω τις σχεσεις μου με οτι και να κατσει χαχα... Να ζησω κι εγω να ευχαριστηθω τη ζωη. Γιατι ετσι που ειμαι τωρα με σκοτωνω λιγο λιγο....
Μια χαρα άνθρωπος είσαι, σου το εχω ξαναπει. Πολλοί θα ήθελαν να έχουν τον δυναμισμό και τον αυθορμητισμό σου. Ούτε φοβο έχεις ουτε από καταθλιψη υποφέρεις. Και για τις σκεψεις που κανεις αμα αλλάξει λίγο προς το καλύτερο η ζωη σου θα τις αναθεωρησεις. Φτανει όλα αυτα τα συν που έχεις να τα χρησιμοποιήσεις για την αλλαγη.
Αν πρέπει να αποδείξεις κάτι στον εαυτό σου είναι ότι θα τον αγαπάς ότι και να είναι, όχι να του αποδείξεις ότι είσαι "τουλάχιστον" bi.
Α ρε Johnny.. μου προσδιδει μια αισιοδοξια ο λογος σου :) Την νιωθω την αλλαγη να συμβαινει... ειναι ομορφο να συνειδητοποιεις τον εαυτο σου οσο και τρομακτικο ταυτοχρονα και ισως αυτο που ανακαλυπτω με τρομαζει γιατι δεν ηξερα ποιος ειμαι. Οσο για την καταθλιψη ειναι πολυ ατιμο πραγμα... Το θεμα ομως ειναι πως η καταθλιψη μου δημιουργει αυτες τις σκεψεις ή καποια πραγματικοτητα που με τρομαζει μου δημιουργει καταθλιψη??Quote:
Originally Posted by ioannis2
Περιμένω και γω φιλοφρόνηση ε? Μην ξεχνιόμαστε, χαχααα
Τι γίνεται Jimmy, σήμερα? Είσαι πιο κουλ?
Συμφωνω...Αλλα... ολοι οι ανθρωποι ανεξαρτητα απο το τι κανουν στο κρεβατι, αν ειναι ασχημοι ή ομορφοι, κοντοι, ψηλοι κτλ ειναι σε διαδικασια να αποδεχονται τον εαυτο τους. Και πιστευω ειναι το πιο δυσκολο πραγμα στον κοσμο....Εγω ανεκαθεν μισουσα εμενα και με αποδεχομουνα δυσκολα... Αργησα πολυ και ακομα θελω για να δω τον εαυτο μου ως μερος της κοινωνιας. Οκ εγω ειχα μετακομισεις και τετοια σε μικρη ηλικια και αλλαξα περιβαλλον ραγδαια... Τωρα ομως με το θεμα της σεξουαλικοτητας να προστιθεται τα πραγματα περιπλεκονται ακομα πιο πολυ.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Κοιταξε, εγω αν εξαιρεσεις αυτο που μου συμβαινει ειμαι τυπικος νεος αντρας... Οκ πορωση με την μπαλα δεν ειχα ποτε... αλλα γουσταρω τα σπορ, τα γρηγορα αυτοκινητα... Δεν με χωριζει κατι απ τους υπολοιπους... Και σαν κοινωνικοποιηση μου αρεσει που ειμαι ετσι. Να εχω φιλους καλους, που μοιραζομαι ιδια ενδιαφεροντα και ανησυχιες, να μιλαμε για δουλεια, για αμαξια, να κανουμε σπορ... Σε ολα αυτα σχεδον απο παντα δεν ειχα καμια διαφορα με τους αλλους. Εκτος απο το θεμα του σεξ. Παντα ημουν ο ντροπαλος, παντα φοβομουν να κανω κινηση... Τελος παντων αυτα τα ξεπερασα με τον δυσκολο τροπο, αλλα το εκανα τελικα... ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ομως ξερεις ποιο ειναι? Οχι οτι μισω τον εαυτο μου... αυτο μερα με τη μερα το ξεπερναω... αλλα το οτι πιστευω πως αν τελικα ειμαι μπαι ή γκει θα αλλαξουν ολοι συμπεριφορα απεναντι μου,... θα παψουν να με "εμπιστευονται"...κι αυτο ειναι αδικο γιατι εγω ο ιδιος δεν το παιζω κατι... Οκ αμα δω εναν που τον θεωρω εμφανισιμο δεν το διαλαλω κιολας...αλλα οταν σχολιαζουμε κοπελες πραγματικα το εννοω και απο παντα το εννοουσα.. Με λιγα λογια, αυτο που δειχνω δεν ειναι ψεμμα... Ο εαυτος μου ειμαι παντα...ή σχεδον παντα και επειδη το "αντρικο" λαιφ σταιλ εμενα μου αρεσει δεν θελω να απομονωθω ή να περιθωριοποιηθω για μια ιδιαιτεροτητα που εχω... Ακομα και στην οικογενεια, υπαρχουν πχ αγαπημενοι μου θειοι, θειες, ξαδερφια, οι γονεις μου... Εχω καλη σχεση μαυτους δεν θελω να χαλασουν ολα... Δεν ειναι λοιπον οτι μισω εμενα αλλα οτι αν αποδειχτει πως ειμαι γκει/μπαι ολα αυτα θα επηρεαστουνε... Θα μου πεις οτι αν με αγαπανε πραγματικα θα το δεχτουνε... Ναι μπορει να το δεχτουνε.... θα μπορουν ομως μετα να αισθανονται οτι παραμενω ειλικρινης μαζι τους?? ή θα με παρουν για υποκριτη?? Αν εμενα ερχοταν καποιος φιλος μου που σχολιαζαμε μαζι πχ κοριτσια και μου πει οτι ειναι γκει εγω απο μεσα μου θα σκεφτω πως με κοροιδευε...πως ειναι ανειλικρινης...και μπορει επειδη κι εγω περναω το ιδιο να του δωσω ενα αλλοθι γιατι ειναι κατι πολυ δυσκολο αντρας να παραδεχτει λογω ομοφοβιας, κοινωνιας κτλ....καποιος ομως που δεν εχει περασει ποτε η αμφιβολια απ το μυαλο του θα πεσει απ τα συννεφα... κι αν δεν ειναι ατομο να κατσει να κανει συζητηση με ειλικρινεια ωστε καποια πραγματα να του τα δωσει το ατομο να τα καταλαβει τοτε απο κει και περα η σχεση αυτη θα υποστει πληγματα και ρηγματα ειλικρινειας.... Και για μενα ατομα τα οποια εκτιμω και εγκρινω σαν ανθρωπους λογικο ειναι να επιζητω και την δικη τους οχι εγκριση αλλα τον σεβασμο που πιστευω αξιζω... Ασχετα αν δυνητικα παω με αντρες... Ελπιζω να σε καλυψα....
Οτι ομως το θεωρω φοβερο πληγμα στον ανδρισμο μου οτι υπαρχει περιπτωση οι γυναικες γενικως να μην με αναβουν, ναι το παραδεχομαι....το θεωρω μεγαλο πληγμα...Παρ ολα αυτα συνεχιζω να θεωρω τον εαυτο μου αντρα...και ως αντρας θα το αντιμετωπισω...
Γεια σου Ρειν! Κι εσυ στην ιδια κατηγορια ανηκεις χαχα!! Τα λογια σου με βοηθουν και σε ευχαριστω που συνεχιζεις και μου γραφεις :)Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Γενικως ειμαι καπως πιο αισιοδοξος και ηρεμος....εχω και τις στιγμες μου αλλα σιγουρα μια βολτα με τα φιλαρακια οπως χθες σε ανεβαζει...
Δες τι σου εγραψα ποιο πανω
Επισης σαν κομματι του "ανδρισμου" και επειδη μικροτερος ημουν φοβιτσιαρης στο να αποκαλυπτω τον εαυτο μου τωρα πλεον αρχιζω και το αποβαλλω... Ιδιαιτερα οταν βρισκομαι σε αντρικο περιβαλλον "ανταγωνισμου" ειναι κατι το οποιο με σπρωχνει στο να ειμαι ο εαυτος μου και να μην κανω πισω.... Γιαυτο πλεον οι σχεσεις μου με τους γυρω μου ειναι πιο ουσιαστικες... Ισως αν δεν ημουν τοσο ¨drama queen¨ (δλδ να τα παιρνω ολα τραγικα) να μην παρερμηνευα τα παντα και να μην τους εδινα αρνητικη διασταση... Αλλα οταν εισαι τοσο τρομαγμενος λογικο ειναι να κρυβεσαι... Και η πλακα ποια ειναι...οσο παιρνω τα πανω μου σαν ανθρωπος και ωριμαζω τοσο δεν τραγικοποιω καταστασεις και μπορω να χαλαρωνω...Σε καποιους ερχεται αυθορμητα... σε καποιους οπως εγω (που εχω και τα "αναλογα" γονιδια - Α ΡΕ ΠΑΤΕΡΑ!!) θελει παραπανω δουλεια... και οταν αντιλαμβανομαι ανθρωπους που ποτε δεν το κανουν αυτο ή που αργουνε παρα πολυ, τοτε απορω και λεω μεσα μου πως δεν εχω κατι τρομερο...πως υπαρχουν πολυ χειροτεραα... και η απορια μου ειναι πως...πώς στο καλο μετα απο τοσα χρονια δεν αντιλαμβανονται ΠΕΝΤΕ-ΔΕΚΑ πραγματα για τους εαυτους τους?? Ειμαι σιγουρος πως εκει εξω υπαρχουν εκατονταδες χιλιαδες που καταπιεζονται, υποκρινονται κτλ σε πολυ μεγαλυτερο βαθμο απο μενα και ειλικρινα δεν καταλαβαινω πώς επιβιωνουν... Βεβαια οκ οταν σε παιρνει η μπαλα της ζωης και τα τρεξιματα δεν εχεις τον χρονο που εχω εγω σαν ανεργος να ενδοσκοπεις... Ομως αν δεν το κανεις τι σοι ζωη θα ζησεις??? Ολο δλδ θα ειναι ενα ψεμμα?? Και το θεμα της σεξουαλικοτητας σιγουρα καιει παρα πολλους και γιαυτο δεν μιλανε... Γιατι το ποστ το δικο μου εχει τοσες χιλιαδες προβολες?? Μηπως λεει κατι ολο αυτο?? Μηπως ουτε καν ανωνυμα σε ενα φορουμ δεν μπορουνε να εκφρασουν τις ανησυχιες τους??? Ειναι πραγματικα λυπηροοο
Στο πρωτο ποστ μου οταν λεω πως ολοι οι ανθρωποι περνανε τη διαδικασια να αποδεχτουνε τους εαυτους τους δεν το λεω για οποιους εχουν "κουσουρια" ή αδυνατα σημεια, αλλα και αυτους που εχουν δυνατα σημεια...Γιατι εγω ειμαι τοσο ενοχικος που ακομα και τα καλα μου στοιχεια καμια φορα με στενοχωρουν γιατι αισθανομαι σαν οι υπολοιποι να αδικηθηκαν... Οκ παρανοικο αυτο απο μερους μου ομως τι να κανω...ετσι ειμαι αλλα το παλευω
Εχω τυψεις,,, για τον τροπο που χωρισα την κοπελα μου...Αυτο τον καιρο χανει και καποιο δικο της προσωπο συγγενικο απο ανιατη ασθενεια... Επεσε το ενα επεσε και το αλλο... Ομως εγω πιεζομουν.... Δεν πηγαινε αλλο... Να της πω τουλαχιστον ενα γεια?? Ξερω οτι εστω και με λιγη κουβεντα μαζι μου θα νιωσει καλυτερα... Γιατι οκ οι λογοι που της ανεφερα για να χωρισουμε ηταν αληθινοι...αλλα οχι ολοι... σε συζητηση που ειχα κρυφα με την αδερφη της, μου ειπε πως θεωρει πως οι λογοι δεν ειναι σοβαροι...Και πρεπει να ξαναμιλησουμε... Εγω ομως προς το παρον ειμαι τοσο μπερδεμενος που δεν θελω επανασυνδεση. Απ την αλλη ομως την λυπαμαι γιατι ειμαι 100% σιγουρος οτι μεσα της πιστευει πως θα το ξαναμιλησουμε το θεμα...και δεν την αδικω....οι λογοι δεν ηταν δα και τοσο σοβαροι...για μενα βεβαια ειναι...για κεινη ομως???...Τι να κανω?
Καλησπέρα jimmaster , Έχεις ακούσει αρκετές καλοπροαίρετες απόψεις θα σου παραθέσω και την δική μου.Quote:
Καποια στιγμη ετυχε να δω πορνο με αντρες και μου αρεσε.
Να επισημανω πως δεν με εξιταρει το γκει σεξ απλα η θεα του πεους
Μια αρκετά συνηθισμένη αιτία που ένας άντρας νιώθει έλξη για κάποιον άλλον άντρα ( συνήθως στιβαρό ως διάπλαση η και προσωπικότητα ) είναι για να καλύψει σε υποσυνείδητο επίπεδο , το κενό ασφάλειας και σιγουριάς που δεν εισέπραξε από τον πατέρα του ! Αυτό αρχικά εκφράζεται με μια αθώα ( κυριολεκτικά ) συμπάθεια για κάποιον άντρα , στην πορεία όμως όταν δεν γίνει με σωστό τρόπο η ερμηνεία αυτής της συμπάθειας , ''διαστρεβλώνεται'' και ερμηνεύεται ως
'' ερωτική έλξη '' , και κάθε νέο ερέθισμα είναι η αφορμή επιβεβαίωσης της ομοφοβίας , ώσπου στο τέλος γίνεται πεποίθηση !!!
Αρα εχω δικιο σε αυτο που ελεγα νωριτερα... Οτι "μια δοκιμη θα σας πεισει"...απλα δεν το εχω παρει αποφαση ακομα να το κανω... Γιατι οντος το πατρικο προτυπο ηταν για μενα (οχι τελειως - μην τα ισοπεδωνουμε) αδυναμο... Ή ετσι μου φαινοταν... Γενικως ο φαδερ μου ειναι ο τυπος που δεν μπορει να "παρει την κατασταση στα χερια του" Οταν ηταν νεος φανταζομαι οχι αλλα εμενα με εκανε σε ηλικια ανω των σαραντα. Οποτε δεν ειχα "proper education" σχεδον για τιποτα... Κι ουτε ενιωσα ποτε οπως εβλεπα αλλα μου ξαδερφια που ο πατερας τους ηταν πολυ "απο πανω τους"... πολλα πραγματα τα ανακαλυψα μονος με τις γνωστες πλεον συνεπειες... Απ την αλλη βεβαια ποτε δεν γνωρισα την καταπιεση.... Ομως αυτη η καταπιεση ειναι στο χερι του γονεα κατα ποσο θα την επιτρεψει να συμβει. Αλλο να εισαι αυστηρος (προτιμω τον αγγλικο ορο assertive) αλλο να εισαι αυταρχικος. Στην πρωτη περιπτωση δουλευεις για το παιδι σου. Στην δευτερη για σενα. Εμενα οτι αφορα τη σεξουαλικη διαπαιδαγωγηση ηταν μια ξερη ερωτηση οταν ημουν στην εφηβεια αν ¨μου σηκωνεται¨... Δωστου μετα εγω φαι, ντροπαλοτητα, ψυχολογικα προβληματα, μειωμενη αυτοπεποιθηση, δυσθυμια, χαιρεκακια, αναλογες παρεες που διαιωνιζαν το ολο σκηνικο κτλ κτλ..Quote:
Originally Posted by Φιλομαθής
Απ την αλλη ομως εγω δεν πιστευω τοσο πολυ σε αυτο. Αφου βγαινουν οι επιστημονες και λενε πως ειναι κατι που το καθοριζει το DNA σε συνδυασμο με ορμονικους - ενδομητρικους παραγοντες. Πιστευω οι εξωγενεις παραγοντες ειναι κατα πολυ δευτερευοντες. Γιατι πχ γιοι στρατιωτικων, αστυνομικων κτλ γινονται ομοφυλοφιλοι? Δεν το διαλεγεις... Καταφερα ον λαιν και το συζητησα με ομοφυλοφιλους ολα αυτο που εχω παθει... Οι πιο πολλοι επιμενουν οτι απλα τοσα χρονια δεν το "συνειδητοποιησει" - "Παραδεχθει"....απ την αλλη ομως μου ειπαν απο πρωτο χερι πως αλλο το cyber sex και αλλο η πραγματικοτητα. Αλλο οι τσοντες αλλο η πραγματικοτητα. Γιατι πολυ απλα οταν αρχισα να εχω σεξουαλικες σχεσεις με γυναικα αρχισαν να εχουν και νοημα οι στρειτ τσοντες. Πως να φαντασιωθεις κατι που δεν εχεις ζησει? Τωρα που ενιωσα τον ερωτα με μια γυναικα εννοειται βλεπω αλλιως τις κοπελες στον δρομο ή τα μπαρ... Ειναι ομως αυτο δειγμα στρειτ αντρα?? Οσο περνανε οι μερες τοσο αμφιβαλλω και τοσο απελπιζομαι
Κάθε άλλο.... δεν υποστήριξα ποτέ κάτι τέτοιο , απεναντίας έδωσα έμφαση στην αιτία , και στην διαστρέβλωση της ερμηνείας !!!Quote:
Αρα εχω δικιο σε αυτο που ελεγα νωριτερα... Οτι "μια δοκιμη θα σας πεισει"...απλα δεν το εχω παρει αποφαση ακομα να το κανω...
Αν για κάτι που έγραψα δεν είσαι σίγουρος ότι το έχεις καταλάβει σωστά , είμαι πρόθυμος για κάθε διευκρίνηση , διαφορετικά θα σε ζητήσω να μην λάβης υπόψιν σου τίποτα !!
Οχι... με παρεξηγησες... Το ξερω οτι δεν το υποστηριξες... Ειναι δικη μου σκεψη :) Πιστευω με λογια αν εχεις αμφιβολιες οση ψυχοθεραpeia και να κανεις παλι θα αμφιβαλεις... Η πραξη θα δειξει...Αν αφησω τον εαυτο μου εντελως ελευθερο θα "ερωτευτει" το φυλο που πραγματικα επιθυμει. Γιατι αλλο η φαντασια αλλο η πραξη... Υπαρχει βεβαιως και η κατευθειαν και κατα μετωπο αντιμετωπιση. Αν καποιον το θεωρεις νοστιμουλη και ξερεις οτι ειναι γκει ή μπαι κανε κινηση... Αν εισαι στρειτ δεν θα νιωσεις απολυτως τπτ...Quote:
Originally Posted by Φιλομαθής