Αν ξέρω λέει? Ένιωθα κάποιος να στύβει κυριολεκτικά την καρδιά μου όλη την ώρα. Αλλά ηρέμησα για ένα λεπτό. Είπα στον εαυτό μου " Σπύρο κοίτα.. και να πεθάνεις... δεν θα το ξέρεις και θα κρατήσει 1 δευτερόλεπτο. Έτσι μέχρι τότε, κοίτα να περνάς καλά από το να αγχώνεσαι για το αν θα πεθάνεις εξετίας της καρδιάς σου η όχι." Γιατί λίγο πολύ όταν έχουμε καρδιοφοβία αυτόματα αναπτύσεται σε θανατοφοβία. Θα μιλήσω λίγο έξω από τα δόντια και ειλικρινά χωρίς να θέλω να θίξω η να τρομάξω κάποιον. Αν νομίζετε πως δεν θα αντέξετε σταματήστε να διαβάζετε τώρα.
Ο κύριος λόγος που νιώθουμε έτσι είναι γιατί έχουμε πλέον καταλάβει πόσο ευάλωτοι είμαστε σε αρρώστιες και στον θάνατο. Βλέπουμε κάθε μέρα στις ειδήσεις πως ένας 30χρόνος εκεί που έπλενε το αμάξι του πέθανε από ανακοπή. Η βλέπουμε τις επιδημίες και της αρρώστιες όπως καρκίνος και γρίπη των πουλερικών και αλλά τέτοια που άνθρωποι σαν και εμάς τις περνάνε και λες "Λες να είμαι ο επόμενος?" Και μετά όλες αυτές οι σκέψεις περνάνε και νιώθουμε αυτά που νιώθουμε γιατί το μυαλό δεν μπορεί να τα ελέγξει όλα μαζί. Οπότε κάτι που δεν θέλουμε να παραδεχτούμε είναι ότι ΌΝΤΟΣ φοβόμαστε τον θάνατο. Αλλά δεν πρέπει.. Ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Είμαστε μικροργανισμοί πάνω σε αυτόν τον πλανήτη και άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα. Αλλά δεν αξίζει να μπλέκεις με αυτές τις σκέψεις.. Υπάρχουν επίσης άνθρωποι που πεθαίνουν στα 80 τους με τις καλλίτερες προυποθέσεις. Τι και αν είσαι εσύ ένας από αυτούς? μπορεί ναι μπορεί και όχι. Αλλά άμα είσαι? θα συνεχίζεις να ζεις μια ζωή μέσα στο άγχος για το ΑΝ θα πεθάνεις και όταν τελικά θα φτάσεις σε μια ηλικία να πεις στον εαυτό σου.. "Ε είδες τελικά? δεν έπαθα και τίποτα.. τζάμπα αγχονομουνα και έχανα χρόνο από την ζωή μου". Τώρα άμα πεθάνεις για οποιονδήποτε λόγο είτε από καρδιά είτε από αρρώστια είτε από ένα ατύχημα πραγματικά δεν έχει να λέει.. Απλά συνέβει... είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να την δεχτούμε. Ούτε μπορούμε να το ελέγξουμε ούτε τίποτα. Τουλάχιστον μέχρι να πεθάνουμε ας χαρούμε την ζωή που έχουμε. Απλά είναι λίγο μη λογικό το να ΖΕΙΣ και να αγχώνεσαι για το αν θα πεθάνεις που στις δικιές μας υποθέσεις είμαστε ακόμα πιο τραγικοί γιατί ουσιαστικά δεν έχουμε κανένα απόλυτος παθολογικό πρόβλημα...