Originally Posted by
oboro
Νομιζω οτι σε τετοιες περιπτωσεις εχουν χαθει πολυ περισσοτερα. Η ειδηση του θανατου κινητοποιει καποια στοιχειωδη αντανακλαστικα μεσα μας. Οταν αποτυγχανουν τοσο θεμελιωδεις ψυχικες διεργασιες δυσκολα αποφευγεται το συμπερασμα πως ειναι δηλητηριασμενος ολος ο μηχανισμος του σχετιζεσθαι σ' αυτους τους ανθρωπους. Χωρια που δεδομενου οτι απεναντι στο θανατο ειμαστε ολοι ισοι, ειναι κι ενα ερωτημα τι εικονα εχουν για τον εαυτο τους και τη θεση τους. Απ' τη δικη μου εμπειρια οσοι εχω δει να αντιδρουν με αυτον τον τροπο τεινουν να εχουν ψευδαισθησεις μεγαλειου για το ποιον και τα επιτευγματα τους, ασχετα αν προσπαθουν επιμελως να το αποκρυψουν.