ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

Δ.Π.Θ. (Μαύρο Λούκι) - Για μια παραίσθηση

Θεος φυλαξει μας απο την ασθενεια που θεριζει τη γη με ταχυτητα ανοιγει βαθιες οπες στον εγκεφαλο
και εκει τοποθετει την ασχημια
αγριμι γινεσε μεσα στ'αγριμια
τρεφεσαι με οτιδηποτε βρεις συμπεριλαμβανομενο σ'αυτο και ψοφιμια
η αγρυπνια,που επτα γενιες τωρα κοιμοταν ειναι παλι ξυπνια
σαν παλια παλια κακια συνηθεια και αναλύω την οπως τοτε ιδια
αγαλμα γινεσαι αντι για μαλλια στο κεφαλι της εχει φιδια
σερνει πισω της την μυρωδια που προσελκυει τα ποντικια στα σκουπιδια,σαπιλα
τη γη καταπινε σεισμος ενω μασουσα φυλλα
μεγαλωνουμε τρεφοντας ο ενας για τον αλλο απεχθεια
συνυπαρξης ανεχεια
αν υπολογιζεις τις ζωες των αλλων τοτε μιλαμε για ευγενεια
μοναδικο ιδανικο που αξιζει ειναι ο σεβασμος στην οικογενεια
τ'ομορφο κρυβεται πισω απο καθε μας ατελεια
αναποδες στροφες το μυαλο μεταλλάσεται απ'τη σχιζοφρενεια
κοιτα καλα πισω απ'τα λογια μου μπορει να βρεις και τριτη εννοια
απλως κοιτα με πως,κοιτα με πως συλλεγω ενεργεια
ζωντας ως κυνηγος αφενως κυνικός
κυκλοθυμικος και ελαχιστα φιλικος
σου'πα πως τα βγαζω μια χαρα περα και μονος
στηλη αλατος απο τοτε μοιαζει καθε χρονος
περιμενοντας το παρελθον την πορτα να ξαναχτυπησει
μισησα τη ζωη μου γιατι πρωτη εκεινη μ'ειχε παρατησει
ειναι η καταραμενη θύμηση που σκαει σα φαντασμα,χαραματα και εγω ναυαγω στο μεθυσι
για την αγαπη ν'αυτοκτονω καθε νυχτα επαψα
κατι μεσα μου πεθανε τοτε και παρολλο το φως που χτυπουσε το προσωπο μου το δρομο μου εχασα
εχω περασει πολλα μα μην ανυσηχεις ποτε δεν ξεχασα
ειπα ν'ανοιξω φτερα μ'απετυχα για μια ακομα φορα μ'ακους δεν πεταξα
στον πατο βρεθηκα αφου τσακιστηκα
για μια γαμημενη παραισθηση χαραμιστηκα

Ζω σαν τυφλός
μες το κεφάλι υπάρχει μόνο ο εαυτός
τουλαχιστον γνωρίζω
πως και να φύγω δεν πειράζει
κανέναν δεν αλλάζει

Είμαι εδώ για λίγο
ρίχνω μια ματιά
και σαν φύγω
βράγχια θα λησμονώ
αφού εκεί ψηλά
ζουν τα ψάρια

Και σαν νιώθω πληγωμένος
πεινασμένος και ταλαιπωρημένος
θα κάνω μια βουτιά
από ψηλά σε θάλασσα βαθυά
και έτσι θα ξεχάσω πως είδα
τον ουρανό από το κλουβί
να φέγγει αλλά να μην μιλά
να είναι όπως το φαντάζομαι
σαν ωκεανός από τα χαμηλά

Αφήνω το πρώτο ποίμα το πιο ωραίο! σας αρέσει; δεν είχα όρεξη σήμερα για δουλειά και είπα να γράψω ένα ποιήμα!

In my eyes I die
time flies

If I knew what you were looking for
I might have known what you will find

Totem - Το Ελληνόπουλο

-Είμαι καμένο χαρτί. Πολύ δουλειά. Λίγα τα φράγκα.
Κι ολοταχώς μελλοντική τροφή για τη μαρμάγκα.
Μετριοπαθής εγωπαθής. Φανατικός θεατής
ηλιθίων προγραμμάτων στην οθόνη
-δεν μπορείς να κρυφτείς! Το τρίτο μάτι μου βλέπει τα panda!
Μικρός ήμουν σε μπάντα, παίζαμε τα πάντα!
Μας φάγανε οι κλίκες γιατί τα λέγαμε σταράτα!
Είχαμε γράψει μόνο 2, αλλά παίζαμε 40!
-Μπορεί όσα λέω να μην τα θεωρείς σωστά,
μα σου μοιάζουν γνωστά, από κάπου τά'χεις ακουστά. Κι εγώ!
Στα παιδιά μου θα τα μάθω όλα αυτά.
Δεν είν' βλαμμένα, είναι συνέχεια μετά από 'μένα, ειν' τα Ελληνόπουλα!
-Καλά παιδιά, καλά και συνετά,
μεγαλωμένα με σωστά ιδανικά, πιστά!
Όλα βαλμένα στη σειρά, μπαίνουν τρενάκι από τη μια,
κι από την πίσω μεριά βγάζει κιμά και σκατά!
-Εις τους αιώνας των αιώνων απ'αρχαιοτάτων χρόνων
γινόμαστε όλοι θαυμαστές δολοφόνων.
Γαμιόμαστε όλοι! Κλακαδόροι φερεφώνων!
Και εγώ είμαι αντανάκλαση δικών σας εικόνων, ειμ' Ελληνόπουλο!

"Δεν είμαστε φλώροι!" λέμε στον εαυτό μας για να πειστούμε. Εγώ απέτυχα.
Όλοι έχουν αγκαλιάσει ένα δέντρο και το δάσος βρήκε ευκαιρία να φύγει τρέχοντας.
Καλά ξεκουμπίδια οπορτούνες!

-Κι αν σου μοιάζει φιλαράκι πως πουλάω ειρωνεία,
τράβα πάρε ένα δάνειο και πάρε άλλη μία!
Είμαι καλύτερος, και πιο γαμιάς από 'σένα,
και πιο χαλβάς από 'σένα, και πιο μαλάκας!
-Πιο Ελληνόπουλο! Σου γαμώ τη γκόμενα
και τά'χω βιντεοσκοπημένα! Κι η μάνα η δικιά μου ακόμα είναι παρθένα!
Μισώ με πάθος τους gay γιατί αυτά είναι αρρωστημένα
μα στο στρατό είχα πηδήξει έναν!
-Αλλά αυτό δεν μετράει! Αλλάζουμε το θέμα!
Καβάλα στην κερκίδα! Να πάρουμε το στέμμα!
Να πάρουμε την Πόλη! Να πάρουμε το μπούλο? Τον έχω εδώ μαζί μου!
Για το μαλάκα με το 11 δίνω και την ψυχή μου!
-Άλλη όμως είναι η δύναμή μου!
Βασίζεται στην άγνοια και στην ενοχή μου.
Κρυφή ξενοφοβία, κρυφή ομοφοβία,
κρυφή και καλυμμένη μαλακία! Σε μισώ, σκατόφλωρε!
-Γιατί διαβάζεις κόμικς του Fabian Nicieza
και βλέπεις Dragonball σε ένα pc/φριτέζα!
Εγώ έχω laptop υψηλών ταχυτήτων
και είμαι μόνιμος στο forum της Paris Hilton!
-Ντροπή σου, ρέ! Που δεν πιστεύεις στο θεό μου!
Εγώ από μπουρδέλο να περάσω θα κάνω το σταυρό μου!
Γιατί η θρησκεία για 'μένα είναι κάτι το ιερό
αλλά αν παρκάρεις εδώ θα σου γαμήσω το Χριστό! Είμαι Ελληνόπουλο!

Το νόημα πνίγεται, χάνεται στον πάτο μιας θάλασσας από ξύδι με ανθρακικό.
Νεκροί ασβοί, νεκροί καρχαρίες, νεκροί Kennedys.
Νεκρή φύση, και μέσα από τη νέκρα ξεπροβάλλουν ζόμπι, όχι χορτοφάγα.
Η σχάρα από μόνη της είναι καινοφανής.
Η θράκα από κάτω της δίνει ουσία. Χανόμαστε σε τάγκια πετρελαίου.
Πιάσε μια corona, συντρόφισσα, αφού δεν έχεις κλειτορίδα και αυτοσεβασμό.
Η αισιοδοξία τρέχει απ'τα μπατζάκια μας. Ξεχειλίσαμε.
Με την άγνοια που τον διακρίνει, ο τρυποκάρυδος πελεκάει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται.
Χαιρέτα μου τον πλάτανο.

Αν κατάλαβα καλά σε ένα τραγούδι ο στοίχος είναι ο εξής:

Κόρη του Χριστού
επιπλέεις πάνω από μια θάλασσα σπέρματος

Άυλος - Μίζερες Μέρες

μίζερες μέρες, ηλιόλουστες, μα στη ψυχή χειμώνας, κρύο
γυρνώντας μες στο αφιλόξενο αστικό ψυχιατρείο
μοναξιές περιπλανώμενες, ανάγκης συντροφιάς
και κατανόησης μες στην απελπισία μου
τσιγάρα, ακουστικά, παρέα στη γύρα μου
ρε φίλε να σου πω την αμαρτία μου
δε νιώθω πια κουράστηκα, τι να σου πρωτοπώ μέσα σε δυό τετράστιχα
βαρέθηκα να σκέφτομαι που έσφαλα
γεννήθηκα σε χρόνια ψεύτικα
κι αυτό αρκεί στην εποχή που λύγισαν κι οι δυνατοί
πορεύομαι ανάμεσα σε μαχητές εναπομείναντες της πόλης
ήρωες αφανείς, κουρέλια στο μυαλό μου
κυβερνάει η απογοήτευση κι η τρέλα
τους βαρέθηκα, στο αδιέξοδο που λέξεις, λόγια, χάνουν κάθε σημασία
αρρωστημένες καταστάσεις, περασμένα μεγαλεία
χάθηκε ο ρομαντισμός κι όλοι εθιστήκαμε στη βία
στης εσωστρέφειας τα λημέρια, όπου χάνεται η ουσία
μια ζωή σαν παρωδία
θέλω πίσω την χαμένη μου ευτυχία κι ηρεμία
μόνο στρες και στη καρδιά μου αρρυθμία, παγωνιά
μέρες μίζερες κι ανώφελα να ψάχνω τη ζεστή της αγκαλιά
κι αναζητώ τ'αδέρφια μου έστω για ν'ακούσω για μια τελευταία φορά
προτού το σκότος με καλύψει και χαθώ παντοτινά στο πουθενά..

πολύ μου αρέσει αυτή η αιδοιός

hey, hey, hey, hey

When I’m with my guy and he watches the pretty girls go by
well it hurts so bad deep inside that I wish that I could die
not a word do I say
I just look the other way

cause that’s the way boys are
that’s the way boys are
that’s the way boys are

when he treats me rough and he acts as though he doesn’t care
well I never tell him that he is being so unfair
cause he loves me and I know it
he is just afraid to show it

cause that’s the way boys are
that’s the way boys are
that’s the way boys are

oh oh when he wants to be alone
I just let him be
cause I know soon enough
he’ll come back to me
he’ll come back to me

when we have a fight and I don’t think that I’ll see him anymore
but before I know it there he is
standing at my door
well I let him kiss me then
cause I know he wants me back

cause that’s the way boys are
that’s the way boys are
that’s the way boys are
that’s the way boys are
that’s the way boys are
that’s the way boys are
that’s the way boys are
that’s the way boys are
that’s the way boys are

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει, σαρωστε το λοιπόν αν επιτρέπεται
Μένω μονάχος στο παρόν, να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στον φόνο δεν θα μ' έχετε.

Ανδρέας Μιχελιουδάκης :

Κοίταξε να μην πειστείς
να μη σε ξεγελάσουν για άλλη μια Φορά,
δεν ανήκεις πουθενά εσύ παρά στον εαυτό σου
.. έστω κι αν είν’αυτός εγκλωβισμένος και σακάτης
μην ενδώσει ς για άλλη μια Φορά
στην παγκόσμια μακάβρια φάρσα
όλων αυτών που αποσπούν επιβεβαιώσεις
για να επιζήσουν,
εσύ σκάστο, ξέφυγε από μια μικρούλα τρύπα,
από μια τόση δα ρωγμή που θα υπάρχει
σ’όλα τα Άσπρα Κτίρια
γλύτωσε απ’τ” Ασυλά τους και τ’ Α ναμορφωτή ριά τους και τις Καταραμένες Κυβερνήσεις τους
που σε προτρέπουν και σ’εγκλωβίζουν,
να φύγεις λοιπόν να δραπετεύσεις
μπορείς από κείνη τη ρωγμή
που χάσκει στους τοίχους σα μουτζούρα
να διαφύγεις έτσι σαν ηρωίδα γεμάτη μυστήρια
από τις χίλιες και μία νύχτες
κάτι σαν ροζ οδαλίσκη του παραμυθιού
στρουμπουλή ροζ οδαλίσκη μέσα σε διάφανα μετάξια
αρνήσου τις αγκυλωμένες σκέψεις και τα ήδη
αιχμάλωτα κύτταρα του κορμιού σου
πεσ’τους με μια λέξη-ουρλιαχτό να τα βάλουν
όλα στον κώλο τους και διέφυγε σήμερα,
αύριο θάσαι και συ σα την ακρωτηριασμένη
ηλίθια σέξυ
γκόμενα στο κόκκινο πακέτο των SANTE.

Θα μείνεις μόνος σου στο τέλος να το ξέρεις
το παρελθόν θα σε πικραίνει και θα κλαις
της εγκατάλειψης το τίμημα θα φέρεις
κι όλα τα λάθη σου, αγιάτρευτες πληγές.


Αντώνης Βαρδής

Όμορφο μα σύντομο
μουσικό διάλλειμα

Μα τώρα μια διαταγή
λέει ΠΙΣΩ!

στην μονοτόνια
της πραγματικότητας

Πολλοι αναρωτιουνται πως εζησα - δεν ξερουν οτι παντοτε ελειπα, ταξιδια στο απιστευτο οταν ημαστε παιδια, ταξιδια στο απεραντο οταν ημαστε ερωτευμενοι. Ταξιδια απ'τη μια καμαρα στην αλλη, απ'το ενα αστρο στο αλλο, ω ταξιδι ανεκπληρωτο κι η Μαρθα γερασμενη συνεχιζε το εργοχειρο της εδω και χρονια ειχε κανει ενα μεγαλο ταξιδι στο τιποτα κι ειχε γυρισει ασπιλη και θλιμμενη - φτωχοι μου εσεις, ενω το δειλινο ραινει με χρυσαφι τον κοσμο, ταξιδια στις ερημες αποβαθρες, στους ραγισμενους καθρεφτες, στα χρονια που εφυγαν γιατι εγω, αθλιοι, δεν ηρθα εδω για να παιξω, αλλα να πονεσω και να χαθω - μια βροχη απο παλια φτερα ετσι για το μυστηριωδες του πραγματος. Και μονον η ποιηση δεν ειναι το ταξιδι αλλα ο πικρος γυρισμος.

- Τασος Λειβαδιτης

Αγαπημένε η ζωή
Κυλάει σαν ποτάμι
Πίνει απ' τα δάκρυα βροχή
Μα στάζει σε ένα τζάμι
Πες μου τι σημαίνει "τα λέμε"
Φεύγουν για πάντα οι στιγμές με ότι καίμε
Τα λέμε...
Τόσο γενική αυτή η φράση
Ταιριάζει τέλεια στην κρύα σου στάση
Τα λέμε...
Να αγκαλιαστούμε τελευταία φορά
Να κλαίμε...
Μπάσταρδε πονάνε οι λέξεις
Εγώ πεθαίνω και εσύ θέλεις να παίξεις
Τα λέμε!
Ποιός σου 'χει μάθει να σκοτώνεις με ψέμα
Σκληρούς ανθρώπους να πατάς σαν εμένα
Χειρότερο και από βρισιά
Τα λέμε...
Έπρεπε απλά να πεις
Αντίο...
Πόση υποκρισία γλιτώνεις
Θέλει να έχεις ψυχή να πληγώνεις
Τα λέμε...
Είναι της καρδιάς μου απορία
Ανωτερότητα δε θέλω καμία
Κυλιέμαι...
Νομίζεις πέφτω χαμηλά
Μα εγώ τιμάω το τέλος και νιώθω
Μπάσταρδε πονάνε οι λέξεις
Εγώ πεθαίνω και εσύ θέλεις να παίξεις
Τα λέμε!
Ποιος σου 'χει μάθει να σκοτώνεις με ψέμα
Σκληρούς ανθρώπους να πατάς σαν εμένα
Χειρότερο και από βρισιά
Τα λέμε...
Έπρεπε απλά να πεις
Αντίο, τελειώσαμε, φύγε!
Μην τολμήσεις να με βρεις ξανά
Δεν τα λέμε πια ποτέ
Θέλω μόνο να ξεχάσω
Μπάσταρδε πονάνε οι λέξεις
Εγώ πεθαίνω και εσύ θέλεις να παίξεις
Τα λέμε!
Χειρότερο και από βρισιά
Τα λέμε...
Άκου κάτι αληθινό
Αγάπη μου αντίο, πονάω... γαμώτο

Είμαι ακόμα παιδί
κι έχω μία ψυχή αθώα
Δεν κοιτώ αριθμούς
ηλικίες, καιρούς και μητρώα

Είμαι ακόμα παιδί
κι έχω πάλι βρεθεί
στο παιχνίδι μου το γνώριμο
κι ας με λένε όλοι ανώριμο

Δεν μεγαλώνω
Μικρός θα μείνω στο δηλώνω
Θα ζώ αντίστροφα τον χρόνο
Θα κάνω πράγματα τρελά
Δεν μεγαλώνω
Μικρός θα μείνω στο δηλώνω
Θα νευριάζω θα θυμώνω
Και θα πετάω στα ψηλά
Δεν μεγαλώνω

Είμαι ακόμα παιδί
και σε κάθε φιλί τρομάζω
Κι αν πολύ σ' αγαπώ
δεν μπορώ να στο πω, δειλιάζω

Είμαι ακόμα παιδί
κι έχω πάλι βρεθεί
στο παιχνίδι μου το γνώριμο
κι ας με λένε όλοι ανώριμο

Δεν μεγαλώνω
Μικρός θα μείνω στο δηλώνω
Θα ζώ αντίστροφα τον χρόνο
Θα κάνω πράγματα τρελά
Δεν μεγαλώνω
Μικρός θα μείνω στο δηλώνω
Θα νευριάζω θα θυμώνω
Και θα πετάω στα ψηλά
Δεν μεγαλώνω

Αφιερωμενο στους αιωνιους φοιτητες, στα αλανια, στα παιδια κ στους ανωριμους!!! :)

Γλυκιά κόρη, κόρη του κομμουνιστή

την ξέρασε με φύκια η θάλασσα

λεκέδες σπέρματος οι βουνοκορφές

με φύλλα κακαό στα σύνορα και στη γωνία

λεκέδες σπέρματος οι βουνοκορφές

λεκέδες σπέρματος οι βουνοκορφές

Ο ουρανός, ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα,
ξημέρωσε πάλι...

Ξυπνάω στο φως,
τα μάτια ανοίγω
για λίγο νεκρός,
χαμένος για λίγο...
Ξημέρωσε πάλι...

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο,
μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο...

Μα το πρωί, χάνεσαι, φεύγεις
ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις...


http://www.youtube.com/watch?v=_wt8bJBBY14

Δόξα τω Θεώ που ξημέρωσες ουρανέ, δόξα τω Θεώ που "όνειρο ήτανε", δόξα τω Θεώ που αυτός δεν με έψαξε στ' αλήθεια...γιατί δεν θα ήταν για καλό...σ' ευχαριστώ Θεέ μου και προστάτεψε με από εκείνον για όλη μου τη ζωή από εδώ και πέρα για όσο διαρκέσει...αν δεν καταλάβει τι έκανε και να γυρίσει μετανιωμένος αλλά αληθινά μετανιωμένος και αυτή τη φορά να τηρήσει στ' αλήθεια τις τόσες υποσχέσεις του όπως οφείλει σαν άντρας, κράτησε τον μακριά μου...σε παρακαλώ!!! Και μακριά από τα όνειρα μου ακόμα...μην μου ξαναστείλεις τέτοιο όνειρο ποτέ...με τρομάζουν...σε παρακαλώ Θεέ μου, όχι πάλι τα ίδια...μην με κάνεις να τρέμω και να παθαίνω ταχυπαλμίες, μη! Είναι κι από άγχος για άλλους απλούς λόγους το ξέρω αλλά μην με επιβαρύνεις με τέτοια όνειρα που με τρομάζουν, μη!

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Ο ουρανός, ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα,
ξημέρωσε πάλι...

Ξυπνάω στο φως,
τα μάτια ανοίγω
για λίγο νεκρός,
χαμένος για λίγο...
Ξημέρωσε πάλι...

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο,
μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο...

Μα το πρωί, χάνεσαι, φεύγεις
ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις...


http://www.youtube.com/watch?v=_wt8bJBBY14

Δόξα τω Θεώ που ξημέρωσες ουρανέ, δόξα τω Θεώ που "όνειρο ήτανε", δόξα τω Θεώ που αυτός δεν με έψαξε στ' αλήθεια...γιατί δεν θα ήταν για καλό...σ' ευχαριστώ Θεέ μου και προστάτεψε με από εκείνον για όλη μου τη ζωή από εδώ και πέρα για όσο διαρκέσει...αν δεν καταλάβει τι έκανε και να γυρίσει μετανιωμένος αλλά αληθινά μετανιωμένος και αυτή τη φορά να τηρήσει στ' αλήθεια τις τόσες υποσχέσεις του όπως οφείλει σαν άντρας, κράτησε τον μακριά μου...σε παρακαλώ!!! Και μακριά από τα όνειρα μου ακόμα...μην μου ξαναστείλεις τέτοιο όνειρο ποτέ...με τρομάζουν...σε παρακαλώ Θεέ μου, όχι πάλι τα ίδια...μην με κάνεις να τρέμω και να παθαίνω ταχυπαλμίες, μη! Είναι κι από άγχος για άλλους απλούς λόγους το ξέρω αλλά μην με επιβαρύνεις με τέτοια όνειρα που με τρομάζουν, μη!

---

Δεν θέλω ποτέ ξανά να ξαναρθεί μόλις νυχτώσει...και κυρίως όχι απόψε, σε παρακαλώ, δεν θα το αντέξω πάλι...ποτέ να μην ξαναρθεί αν δεν είναι για καλό αυτή τη φορά...ποτέ Θεέ μου, ποτέ, σε παρακαλώ!!!

Και όλες οι μάσκες που κουβαλάω στο πρόσωπο μου
για σένα, η κάποιον άλλο
κάποιες ήρεμες και μετά κάποια χάρη
Αλλά κάποτε μέσα σε μια μακριά και σπασμένη νύχτα
Ένα πρόσωπο σαν το δικό μου, στερημένο από όνειρα και άσπρο

Αυτό είναι ένα τραγούδι
για μια αποχώρηση
ένα τραγούδι να σε πάει σπίτι
Αυτό είναι ένα τραγούδι

Ίσως αυτή η παραξενιά ήταν μοναχά
Να κρύβουμε τους εαυτούς μας από κάποιου είδους ευτυχία
Αλλά πάντα την στιγμή που φαίνεται να μένει
Σκίζεται όπως τόσες ημερολογιακές μέρες

Αυτό είναι ένα τραγούδι
να σου κάψει την καρδιά
Αυτό είναι ένα τραγούδι για πληγωμένους εραστές
Ένα τραγούδι να σε πάει σπίτι

System Of A Down
Lonely Day

Such a lonely day
And it's mine
The most loneliest day in my life

Such a lonely day
Should be banned
It's a day that I can't stand

The most loneliest day of my life
The most loneliest day of my life

Such a lonely day
Shouldn't exist
It's a day that I'll never miss

Such a lonely day
And it's mine
The most loneliest day of my life

And if you go,
I wanna go with you
And if you die,
I wanna die with you
Take your hand and walk away

The most loneliest day of my life
The most loneliest day of my life
The most loneliest day of my life


Such a lonely day
And it's mine
It's a day that I am glad I survived.

Όσοι έχουνε πολλά λεφτά
να 'ξερα τι τακάρουν
άραγε σαν πεθάνουνε, βρ' αμάν-αμάν,
μαζί τους θα τα πάρουν

Εγώ ψιλή στην τσέπη μου
ποτές δεν αποτάζω
κι όλα τα ντέρτια μου περνούν, βρ' αμάν-αμάν,
μόνο σαν μαστουριάζω

Αφού στον άλλονε ντουνιά
λεφτά δε θα περνάνε
τα 'χουν και τα θυμιάζουνε, βρ' αμάν-αμάν,
δεν ξέρουν να τα φάνε

Κόψε τον επάνω αγόρι
Πρέπει να τον κόψετε
Είναι ένας κακός ντροπή
Και το είπε στο πρόσωπό σας
Καλύτερα να τον κόψετε

Πάρτε τον από τα δόντια
Να γονατίσει μπροστά σας
Με τα χέρια σας να τρέμουν
Αυτό θα του διδάξει πώς να το πάρετε

Φυλάξτε την καρδιά της με το χρυσό και ασήμι
Και πάρτε τον αγαπημένο σας κάτω στο ποτάμι

Να γλιστράει στις πλάκες
Μπορεί να σπάσει την καρδιά σας
Για να σπάσει τα οστά της
Αλλά κάποιος πήρε να κάνει, τη σφαγή της πτυχής

Κόψε τον επάνω κορίτσι
Πραγματικά τον κόψουν κορίτσι
Ζει μόνος του σε μια τρύπα σε έναν τοίχο,
Έχετε Πρέπει κοπεί τον επάνω κορίτσι

Μπορείτε να τον πάει σε μια βελονιά
Πετάξτε το σώμα του σε ένα χαντάκι
Αφήστε τα άκρα του, όλα τα γυμνά
Αυτό θα του διδάξει πώς να το πάρετε

Καλύτερη τον κόψουν κορίτσι
και πώς

Φυλάξτε την καρδιά της με το χρυσό και ασήμι
Και πάρτε τον αγαπημένο σας κάτω στο ποτάμι


Αλλά κάποιος πήρε να κάνει, τη σφαγή της πτυχής

Ακούστε αγόρι
Και ακούστε το κορίτσι
Είναι μια ρηχή μικρή τάφρο
Και είναι εκπέμποντας δυσοσμία

Είναι μια ρηχή λίγο κόσμο

Αίσθημα του προσώπου
Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε ένα μικρό χώρο
Όταν το ραδιόφωνο παράσιτα
Και γελώ το έννομο (χαχα)

Θα κοπεί γι 'αυτόν μέχρι αγόρι
Και να τον κόψουν κορίτσι

.. την καρδιά της με το χρυσό και ασήμι
Και πάρτε τον αγαπημένο σας κάτω στο ποτάμι

της στο πλάκες
Μπορεί να σπάσει την καρδιά σας
Για να σπάσει τα οστά της
Αλλά κάποιος πήρε να κάνει, τη σφαγή της πτυχής



Ένα ποίημα δεν είναι δυνατό να το μεταφράσω ολόκληρο

google translator χρησιμοποιησες γι αυτο τετοιο αποτελεσμα??

Ναι και συνεχίζω (κάνω και μερικές διορθώσεις)

Τραγουδήστε, μούσα, του πάθους του πιστολιού
Τραγουδήστε, μούσα, της προειδοποίησης από το σφύριγμα
Σε μια νύχτα τόσο σκοτεινή στον λήγοντα
Ένα ξημέρωμα επισκιάζεται από σχιστόλιθο ουρανό, βρέχει

Πέντε και είκοσι διαρρήκτες από τον ταμιευτήρα
Μια εφηβική επιφυλακή για τον πύργο του σήματος

Ήταν μια τέλεια, το τέλειο, το ιδανικό, το τέλειο έγκλημα
Ήταν μια τέλεια, το τέλειο, το ιδανικό, το τέλειο έγκλημα

Ο πλασιέ του τρεμώδεις κατά τα δάχτυλα
Το χέρι ματιά λίγο καθυστερεί
Ένας καλοντυμένος άνδρας στο στόχαστρο
Μια δαχτυλίδια πυροβόλησε έξω από κάπου στον επάνω όροφο

Ήταν μια τέλεια, το τέλειο, το ιδανικό, το τέλειο, το τέλειο, το
τέλειο έγκλημα
Ήταν μια τέλεια, το τέλειο, το ιδανικό, το τέλειο, το τέλειο, το
τέλειο έγκλημα

Ήταν το τέλειο έγκλημα

Ήταν σαν μια παρέλαση με κασέτες
Όταν η πλαστελίνη σχετικά με την ασφάλεια ήταν ανάρπαστη
Και όλοι κοιταχτήκαμε στα μάτια
Όμως έχουν στόμα σιωπηλό οι αποχαιρετισμοί μας

Η κοιλάδα κοιμάται σαν ένα κάθαρμα
Βρωμάει ύπνο και καταστροφή
Δύο λόγια για το σύρμα βρύσης
Πράκτορας τεχνικός βρίσκει ένα μπούμερανγκ

Ήταν μια τέλεια, το τέλειο, το ιδανικό, το τέλειο, το τέλειο, το
τέλειο έγκλημα
Ήταν μια τέλεια, το τέλειο, το ιδανικό, το τέλειο, το ιδανικό, το τέλειο έγκλημα

The Decemberists - The Island: Come and See/The Landlord's Daughter/You'll Not Feel The Drowning

[Ελάτε & βλ.]

Υπάρχει ένα νησί κρυμμένο στον ήχο
Με λεία ρεύματα ορίζει το σκάφος σας στο έδαφος
Επικολλήστε τα δόντια και τη ξιφολόγχη σας
Οι Τουρλίδες χαράζουν τα αραβουργήματα τους
Και η θλίψη γεμίζει την σιωπή γύρω
Ελάτε να δείτε

Υπάρχει ένα λιμάνι χαμένο μέσα από καλάμια
Μια προβλήτα που αλιεύεται σε δέντρα γέρικα σάπια
Ανάμεσα στα οστά των κορμοράνων
Δεν υπάρχει σήμα εκκίνησης εδώ ούτε δακτυλικά αποτυπώματα
Οι ποταμοί κυλάνε σε μια αθόρυβη θάλασσα
Ελάτε να δείτε
Ελάτε να δείτε

Οι παλίρροιες θα έρχονται και θα παρέρχονται
Με αυτό το γυμνό μάτι ξυπνάνε
Ποιος είναι τριαντάφυλλο σαν τον άνεμο
Αν και γνωρίζουμε στα σίγουρα
Μέσα σε αυτό το φως που σβήνει
Δεν θα πάει στο σπίτι πάλι
Ελάτε να δείτε
Ελάτε να δείτε

Στις πεδινές περιοχές, φωλιασμένο σε ζέστη
Σε ένα βράχο το πτηνό βάζει το μωρό για ύπνο
Το παρακολούθησαν από το Sycorax
Και patagon σε paralax
Μια προέβλεψε ήχους ...γουργουρητό κάτω από το βυθό
Ελάτε να δείτε
Ελάτε να δείτε

[Η κόρη του ιδιοκτήτη]

Όπως ήμουν περιδιαβαίνω
Κάτω από το νερό
Κατασκοπεύω σε Sable
Η κόρη του ιδιοκτήτη
Παράγει το πιστόλι μου και μετά το σπαθί μου
Μην σφυρίξει γιατί θα δολοφονηθείτε

Εκείνη καταριόταν, έτρεμε
Έκλαψε για έλεος,
"Χρυσά και ασημένια αν εσύ με απελευθερώσεις!"

Δεν θα πάρω κανένα χρυσό χάσατε, δεν θα πάρω κανένα ασήμι
Θα πάρω αυτά τα γλυκά χείλη, και θα παραδώσω

[Θα Δεν νιώσεις το πνιγμό]

Θα φορέσω τα βλέφαρά σας
Με δεκάρες πάνω στα μάτια σας
Θα ξαπλώσετε κοντά στο νερό
Πράσινος ο τάφος σας θα ανατείλει
Πηγαίνετε για ύπνο μικρή άσχημη
Πηγαίνετε για ύπνο μικρή ανόητη
Σαράντα φορές-κλείσιμο του ματιού στο καμπαναριό
Δεν θα αισθανθείτε τον πνιγμό
Δεν θα αισθανθείτε τον πνιγμό

Ξεχάστε είχατε κάποτε αγαπημένους
Σας έχουν ξεχάσει
Σκεφτείτε μην τους γονείς
Έχουν ξεχάσει πάρα πολύ και εκείνοι

Ακούστε τώρα ο καπετάνιος
Προσέξτε λυπάται την κραυγή του
"Βάρος πάνω από τα βλέφαρά σας
Όπως δεκάρες στα μάτια σας "


Είναι πολύ δύσκολη η μετάφραση, θα δω μήπως ασχοληθώ λίγο περισσότερο


Λοιπόν, δεν ήξερα για τι πράγμα μιλούσε, τώρα μου φαίνεται σαν μια ιστορία με αληθινούς πειρατές

Ρε συ επειδη ετσι δεν βγαινει νοημα, καλυτερα δεν τα βαζεις στα αγγλικα κατευθειαν, πιο καλα θα τα καταλαβουμε!

Είναι δύσκολα στα Αγγλικά, έχει πολύ περίεργες λέξεις, θα έλεγα, από άλλη εποχή!

Quote:

---

Originally Posted by Instant

Είναι δύσκολα στα Αγγλικά, έχει πολύ περίεργες λέξεις, θα έλεγα, από άλλη εποχή!

---

Ελα ρε τα καταλαβαινουμε εμεις σιγα γατονια ειμαστε!! :p Σοβαρα τωρα βαλε εχω περιεργεια να δω!

Quote:

---

Originally Posted by Instant

The Decemberists - The Island: Come and See/The Landlord's Daughter/You'll Not Feel The Drowning

[Ελάτε & βλ.]

Υπάρχει ένα νησί κρυμμένο στον ήχο
Με λεία ρεύματα ορίζει το σκάφος σας στο έδαφος
Επικολλήστε τα δόντια και τη ξιφολόγχη σας
Οι Τουρλίδες χαράζουν τα αραβουργήματα τους
Και η θλίψη γεμίζει την σιωπή γύρω
Ελάτε να δείτε

Υπάρχει ένα λιμάνι χαμένο μέσα από καλάμια
Μια προβλήτα που αλιεύεται σε δέντρα γέρικα σάπια
Ανάμεσα στα οστά των κορμοράνων
Δεν υπάρχει σήμα εκκίνησης εδώ ούτε δακτυλικά αποτυπώματα
Οι ποταμοί κυλάνε σε μια αθόρυβη θάλασσα
Ελάτε να δείτε
Ελάτε να δείτε

Οι παλίρροιες θα έρχονται και θα παρέρχονται
Με αυτό το γυμνό μάτι ξυπνάνε
Ποιος είναι τριαντάφυλλο σαν τον άνεμο
Αν και γνωρίζουμε στα σίγουρα
Μέσα σε αυτό το φως που σβήνει
Δεν θα πάει στο σπίτι πάλι
Ελάτε να δείτε
Ελάτε να δείτε

Στις πεδινές περιοχές, φωλιασμένο σε ζέστη
Σε ένα βράχο το πτηνό βάζει το μωρό για ύπνο
Το παρακολούθησαν από το Sycorax
Και patagon σε paralax
Μια προέβλεψε ήχους ...γουργουρητό κάτω από το βυθό
Ελάτε να δείτε
Ελάτε να δείτε

[Η κόρη του ιδιοκτήτη]

Όπως ήμουν περιδιαβαίνω
Κάτω από το νερό
Κατασκοπεύω σε Sable
Η κόρη του ιδιοκτήτη
Παράγει το πιστόλι μου και μετά το σπαθί μου
Μην σφυρίξει γιατί θα δολοφονηθείτε

Εκείνη καταριόταν, έτρεμε
Έκλαψε για έλεος,
"Χρυσά και ασημένια αν εσύ με απελευθερώσεις!"

Δεν θα πάρω κανένα χρυσό χάσατε, δεν θα πάρω κανένα ασήμι
Θα πάρω αυτά τα γλυκά χείλη, και θα παραδώσω

[Θα Δεν νιώσεις το πνιγμό]

Θα φορέσω τα βλέφαρά σας
Με δεκάρες πάνω στα μάτια σας
Θα ξαπλώσετε κοντά στο νερό
Πράσινος ο τάφος σας θα ανατείλει
Πηγαίνετε για ύπνο μικρή άσχημη
Πηγαίνετε για ύπνο μικρή ανόητη
Σαράντα φορές-κλείσιμο του ματιού στο καμπαναριό
Δεν θα αισθανθείτε τον πνιγμό
Δεν θα αισθανθείτε τον πνιγμό

Ξεχάστε είχατε κάποτε αγαπημένους
Σας έχουν ξεχάσει
Σκεφτείτε μην τους γονείς
Έχουν ξεχάσει πάρα πολύ και εκείνοι

Ακούστε τώρα ο καπετάνιος
Προσέξτε λυπάται την κραυγή του
"Βάρος πάνω από τα βλέφαρά σας
Όπως δεκάρες στα μάτια σας "


Είναι πολύ δύσκολη η μετάφραση, θα δω μήπως ασχοληθώ λίγο περισσότερο


Λοιπόν, δεν ήξερα για τι πράγμα μιλούσε, τώρα μου φαίνεται σαν μια ιστορία με αληθινούς πειρατές

---

http://www.youtube.com/watch?v=QuEQxhP-Zmo


?


Δεν τους ήξερα. Πολύ prog-rock-style, pink floyd/porcupine tree-τύπου ήχος, i like. Vince, πάντα ψαγμένος στην μουσική ;)

Έχω ανακαλύψει φοβερά κομμάτια και ένα άλλο , οι στοίχοι
(σόρρυ για την επίθεση πριν ΠΕΤΡΑΝ το ξέρεις πως είσαι από τα άτομα που συμπαθώ γιατί είσαι καλοπροαίρετος)

(In The Year 2525)
(3535)
(4545)
(5555)
in the year 2525
if man is still alive
if woman can survive
they may find...
(In The Year 2525)
(3535)
(4545)
(5555)
in the year 3535
ain't gonna need to tell the truth tell no lies
everything you think do and say
is in the pill you took today
in the year 4545
ain't gonna need your teeth won't need your eyes
you won't find a thing to chew
nobody is gonna look at you
(In The Year 2525)
(3535)
(4545)
(5555)
in the year 5555
your arms are hanging limp at your sides
your legs got nothing to do
'Cos some machine is doing that for you
in the year 6565
ain't gonna need no husband won't need no wife
you'll pick your son pick you pick your daughter too
from the bottom of a long glass tube
(In The Year 2525)
(3535)
(4545)
(5555)
in the year 7510
if God's a-comin' he ought to make it by then
maybe he'll look around and say
"I guess it's time for the Judgement Day"
in the year 8510
God is gonna shake his mighty head
he'll either say "I'm pleased where man has been"
or tear it down and start again
in the year 9595
I'm wondering if man's gonna be alive
he's taken everything this earth can give
and he ain't put back nothing...
(now it's been 10,000 years)
(man has cried a billion tears)
(for what he never knew)
(now man's reign is through)
(but through the eternal night)
(the blinding starlight)
(so very far away)
(maybe it's only yesterday...)
(In The Year 2525)
(3535)
(4545)
(5555)
in the year 2525
if man is still alive
he's taken everything this world can give
and that'll be soon
(???)
(???)
(end of the road)
[For the first Heaven and the first Earth have passed away]
[???]
[so far from hell]
(so far from hell)
(it's all fading)
(the light)
(the warm safe)
(warm soul)
(we cannot show)
(the warmth to our soul)
(for we will burn)
(before we're free)
You cannot live through this
Like death is our warm kiss
We changed the chance
Ruled the dance
your blood is on our lips
and we can't go further
and no further now
no it ain't much further
Ain't much further now

Λοιπόν θα αυτοσχεδιάσω

Απάνω στην ραχούλα, κάθονταν μια χοντρούλα
Τον Μήτσο αυτή περίμενε, μήπως και την εφίλαγε
Ο Μήτσος έρχεται, μα στο τέλος δεν την ανέχεται
Αυτή κλαίει, κι αυτός λέει
Εγώ ήρθα εδώ ωστέ να δώ γυναίκα, και τελικά κατέληξα να σκέφτομαι τον Πρέκα

ΝΑΙ !! οι πρώτοι στίχοι που βγάζω σε όλη μου την ζωή

Quote:

---

Originally Posted by Driver

Λοιπόν θα αυτοσχεδιάσω

Απάνω στην ραχούλα, κάθονταν μια χοντρούλα
Τον Μήτσο αυτή περίμενε, μήπως και την εφίλαγε
Ο Μήτσος έρχεται, μα στο τέλος δεν την ανέχεται
Αυτή κλαίει, κι αυτός λέει
Εγώ ήρθα εδώ ωστέ να δώ γυναίκα, και τελικά κατέληξα να σκέφτομαι τον Πρέκα

ΝΑΙ !! οι πρώτοι στίχοι που βγάζω σε όλη μου την ζωή

---

χαχαχαχαχαχαχαχαχα εχω λιωσει λεμεεεεεεεεε

Quote:

---

Originally Posted by Driver

Λοιπόν θα αυτοσχεδιάσω

Απάνω στην ραχούλα, κάθονταν μια χοντρούλα
Τον Μήτσο αυτή περίμενε, μήπως και την εφίλαγε
Ο Μήτσος έρχεται, μα στο τέλος δεν την ανέχεται
Αυτή κλαίει, κι αυτός λέει
Εγώ ήρθα εδώ ωστέ να δώ γυναίκα, και τελικά κατέληξα να σκέφτομαι τον Πρέκα

ΝΑΙ !! οι πρώτοι στίχοι που βγάζω σε όλη μου την ζωή

---

τι είναι αυτό ρε παιδί μου που το βρήκες λολ πες μου ποια φάρμακα παίρνεις να μην τα πάρω!

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

τι είναι αυτό ρε παιδί μου που το βρήκες λολ πες μου ποια φάρμακα παίρνεις να μην τα πάρω!

---

Ότι και να πάρεις, ποτέ δεν θα με φτάσεις
Εγώ στροφάρω, μα δεν γελάω
Εγώ μικρός επήγαινα, και ύστερα εγύριζα
Εγώ μικρός το έπαιζα, μα δεν το έβαζα
Μπορεί να είναι ευστροφία, μπορεί να είναι μαλακία

Εε ?? Για πές, πως σου φάνηκε αυτό??

Quote:

---

Originally Posted by Driver

Ότι και να πάρεις, ποτέ δεν θα με φτάσεις
Εγώ στροφάρω, μα δεν γελάω
Εγώ μικρός επήγαινα, και ύστερα εγύριζα
Εγώ μικρός το έπαιζα, μα δεν το έβαζα
Μπορεί να είναι ευστροφία, μπορεί να είναι μαλακία

Εε ?? Για πές, πως σου φάνηκε αυτό??

---

Sobara twra pes mas ti perneis!!
den yparxeis re sy poy ta vriskeis ayta ta eyfantasta!!

Quote:

---

Originally Posted by Driver

Ότι και να πάρεις, ποτέ δεν θα με φτάσεις
Εγώ στροφάρω, μα δεν γελάω
Εγώ μικρός επήγαινα, και ύστερα εγύριζα
Εγώ μικρός το έπαιζα, μα δεν το έβαζα
Μπορεί να είναι ευστροφία, μπορεί να είναι μαλακία

Εε ?? Για πές, πως σου φάνηκε αυτό??

---

και αυτό δεν παίζεται φίλε! από τα καλύτερα! :D

Charles Baudelaire - Spleen

When the low, heavy sky weighs like the giant lid
Of a great pot upon the spirit crushed by care,
And from the whole horizon encircling us is shed
A day blacker than night, and thicker with despair;

When Earth becomes a dungeon, where the timid bat
Called Confidence, against the damp and slippery walls
Goes beating his blind wings, goes feebly bumping at
The rotted, moldy ceiling, and the plaster falls;

When, dark and dropping straight, the long lines of the rain
Like prison-bars outside the window cage us in;
And silently, about the caught and helpless brain,
We feel the spider walk, and test the web, and spin;

Then all the bells at once ring out in furious clang,
Bombarding heaven with howling, horrible to hear,
Like lost and wandering souls, that whine in shrill harangue
Their obstinate complaints to an unlistening ear.

And a long line of hearses, with neither dirge nor drums,
Begins to cross my soul. Weeping, with steps that lag,
Hope walks in chains; and Anguish, after long wars, becomes
Tyrant at last, and plants on me his inky flag.

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση

Quote:

---

Originally Posted by Driver

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση

---

Εγω ζητησα να το σβησει η η γλυκια σου Idella .. οπως και της Κυκνου ,η μουσικη ειναι σε αλλο θεμα καλη μου ,βαλε τους στιχους εδω ,και τα video στη μουσικη μαζι με τα σχολια σου :) ευχαριστω !