όσο δεν έχουμε ο ένας τον άλλον είμαστε όλοι φτωχοί.
-θέλω λάικς!
Printable View
όσο δεν έχουμε ο ένας τον άλλον είμαστε όλοι φτωχοί.
-θέλω λάικς!
αντιλάικ...Quote:
Originally Posted by user
τον αλλον τον θελουμε για να μοιραστουμε την ολοτητα μας, οχι για να κουτσοβολευουμε τις ελλειψεις μας..
οποιος ψαχνει δεκανικια, να απευθυνεται σε ορθοπεδικο. να μην μας ζαλιζει τον ερωτα και να μην μας τρωει τον πολυτιμο χρονο..
είμαστε πρώτα πλούσιοι και μετά γνωρίζουμε ανθρώπους του ίδιου πλούτου.
η αλήθεια είναι πως αν δεν είσαι καλά, είσαι σε ευάλωτη θέση κι αυτό προσελκύει δεκανίκια.
Να είμαι καλή με ποιον; Ο μόνος που μου έστειλε είναι ένας από το τιντερ που με είχε βάλει στο viber. Είπε να βγούμε, αλλά δεν ψήνομαι.
Θέλω ένα νέο χάμστερ - έχω τα πάντα που χρειάζεται, αλλά στο σπίτι δεν θέλουν. Μια χαρά κοινωνική ήμουν, και στους καφέδες πήγα, και βόλτες βγήκα, και γνώριζα κόσμο. Είδα πού μου βγήκε το "κοινωνική".
Σε αυτή την κοπέλα που της είπα να ρωτήσει και άλλη αν θέλει να βγούμε, δεν μου ξαναειπε τίποτα, από ότι φαίνεται η τρίτη δεν θέλει; Όχι ότι έχω τίποτα κοινό μαζί τους, αλλά ναι, δεν είπε τίποτα.
Δεν έχω τι να κάνω.
Πω επέστρεψα στην ίδια κατάσταση που ήμουν πριν τον φίλο. Όλα τα ίδια όπως τότε. Αδιάφορα, άχρωμα και υπερβολική κούραση.
Πολύ σοφό και ωραίο.. Αξίζει χμμ.. 12.345 λλλάικς, έτσι νομίζω. Θα μπορούσα να το κάνω και υπογραφή μου το συγκεκριμένο. Ο άνθρωπος είναι «κοινωνικό ζώο» που έλεγε και ο Αριστοτέλης. Έχουμε ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΓΚΗ τον «άλλον» παιδιά, τον συνανθρωπο. Και επιπλέον ειναι και η εξυπνη επιλογή. Ο «εχθρός» θελει να μας ξεμοναχιασει. Το μοναχο το προβατο ειναι που το τρωει ο λυκος. Ολα τα προβληματα φανταζουν αλλιως οταν εισαι μονος και τελειως αλλιως οταν φορας την κοινωνικη σου ασπιδα, εχεις αλλους ανθρωπους δηλαδη. Η παρεα με τους αλλους κανει τα ασχημα πολυ πιο διαχειρισιμα. Και βοηθαει και στα ευχαριστα. Και οι χαρες ειναι οντως χαρες παρεα με αλλους. Οταν ειμαστε μονοι δε λεω οτι δεν υπαρχουν καθολου χαρες, αλλα ειναι λιγο πιο «εεεχ..» η φαση, ο,τι καλο κι αν συμβαινει..Quote:
Originally Posted by user
Το εχω ξαναβαλει αρκετες φορες στο φορουμ αλλα κατα τη γνωμη μου το συγκεκριμενο αξιζει τοσες κι αλλες τοσες.. Αγαπημενο κομματι της ετσι κι αλλιως αγαπημενης Τσαλιγοπουλου. Δικο σου user :)
«Εργοδηγός ή βασιλέας
Ζητιάνος ή πρωθυπουργός μωρό μου
Χωρίς την πίστη της παρέας
Καθένας ένας είναι κι ορφανός
Μια μαριονέτα του θανάτου
Στο χρόνο μέσα τσακισμένος κι έρημος»
https://youtu.be/lm19bnLuLVA
Κώστας Λειβαδάς ή Γιώργος Ανδρέου; δε μου αρέσει η Τσαλιγοπούλου, το τραγούδι καλό.
Γιατί όσο δεν έχουν ο ένας τον άλλον
Όσα κι αν βγάλουν θα είναι φτωχοί
https://www.youtube.com/watch?v=ZvUjeecIg4w
Κομματάααραααα!!!Quote:
Originally Posted by user
Πιστεύετε στις συζητήσεις?...Υπάρχει κάτι που αξίζει να ειπωθεί?...Η απλά οι άνθρωποι κάνουν μικρούς στοματικούς θορύβους χωρίς νόημα?
οι νεάτερνταλ βγάζανε θορύβους ουγκ. εμείς απλά δεν ξέρουμε να κουβεντιάζουμε.
-το λέει κάπως ένα τραγούδι του Ξυλούρη -ή Ξηλούρη;
Εξαρταται φιλαρακι, εχω κανει συζητησεις που ηταν σαν τροφη για το μυαλο, διαλογος με ζουμι, συμπερασματα και μοιρασμα αποψεων. Εχω τυχει και σε παρεα οπου ακουγονταν απλα αλαλαγμοι απο δεξια κι αριστερα κι οχι ανταλλαγη αποψεων με επιχειρηματα και δομη.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Συνηθως, σχεδον κανεις δεν ακουει τον συνομιλητη του, απλα θελει να πει τα δικα του και δε δινει δεκαρα για την αλλη αποψη. Εχουμε ξεχασει ή απλα δεν θελουμε να ακουσουμε πριν απαντησουμε οταν κανουμε διαλογο. Βαβελ.
Είχα εφορία. Πιστεύω πως είναι το ενεργειακό κατά κύριο λόγο, είναι πολύ περίεργο όταν πίνω ενεργειακό - ξαφνικά παίρνω ενέργεια, περπατάω πιο γρήγορα, μιλάω πολύ και ασταμάτητα. Χάρηκα τόσο πολύ που μου μίλησε εκείνος ο άγνωστος, γιατί με παρατηρούσε και θαύμασε κάτι σε εμένα. Ήταν 5 λεπτά και είχε νόημα για εμένα, σε αντίθεση με τους ανουσιους καφέδες που ήπια με τις κοπέλες, συζητώντας βλακείες.
Σίγουρα έπαιξε ρόλο το ενεργειακό, σίγουρα έπαιξε ρόλο η απόρριψη από την ψυχολόγο και η άσχημη στάση της αντί να μου πει ευθέως το πρόβλημά της και όχι να με αγνοεί, αλλά σίγουρα έπαιξε ρόλο και εκείνος ο άγνωστος, που ας μην ήξερε, εντυπωσιάστηκε από κάτι που έκανα και θαύμασε κάτι σε εμένα.
Και ένιωσα πως υπάρχω, πως κάποιος με βλέπει, πως δεν είμαι αόρατη.
Αυτές οι στιγμές. Αυτοί οι άγνωστοι που τόσο σπάνια μου μιλάνε, οι άγνωστοι που τόσο σπάνια μου χαμογελούν. Μου θυμίζουν ότι κάποιος με βλέπει, ότι υπάρχω. Και σήμερα, μου θύμισε ότι υπάρχει κάτι θετικό σε εμένα.
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ καλό!Quote:
Originally Posted by user
ΚΑΙ Να αδερφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε τώρα
δε χρειάζονται περσότερα. ♪
Μάλλον σε επηρεάζει πολύ η καφείνη. Συν ότι εξαρτάσαι πάρα πολύ από τη γνώμη των άλλων, μόλις σου δώσεις κάποιος σημασία πετάς, μόλις αδιαφορήσουν για σένα γίνεσαι κομμάτια. Μάλλον έχεις ανάγκη κάποιος να νοιαστεί για σένα για να αποκτήσει νόημα η ζωή σου και τότε θα έχεις μπόλικη ενέργεια. Μέχρι ενός σημείου είναι λογικό, είμαστε φτιαγμένοι για σύνδεση, αλλά σε όλα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Βαρεμάρα ως συνήθως.
Και αγχοςςςςςς.
Επίσης, στεναχώρια γιατί πήρα κάποια κιλά.
Πέρασα τα εκατό δυστυχώς ξανά, αλλά πάλι δίαιτα αρχίσω, τώρα το καλοκαίρι είναι δύσκολο και να βγεις για τρέξιμο/περπάτημα.
Και ναι, αισθάνομαι και μοναξιά.
Αυτά.
Να ξέρεις σε διαβάζω εδώ και καιρό και ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο για τον αγώνα που κάνεις και τα καλά αποτελέσματα που έχεις. Το αν έγινε ένα μικρό πισωγύρισμα στην προσπάθεια, αυτά συμβαίνουν, είναι στο πρόγραμμα, έτσι κι αλλιώς δεν είναι καθόλου εύκολο.. Και το ότι πέρασες τα εκατό, ούτε αυτό λέει κάτι, ένα παιχνίδισμα της σκέψης είναι και σύντομα θα είσαι διψήφιος πάλι. Να ξέρεις ότι ο αγώνας σου αποτελεί έμπνευση για προσπάθεια και για άλλο κόσμο. Εγώ πρέπει να χάσω πολύ πολύ περισσότερα κιλά από εσένα. Το χειμώνα ήμουνα σε ένα ας το πούμε ικανοποιητικό σημείο, πήγαινα και έριχνα και σουτάκια στο γηπεδάκι της γειτονιάς, αυτό με βοηθούσε πολύ, κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι, αλλά εκτός αυτού για τα δικά μου δεδομένα ήταν και μια χαρά άσκηση. Αυτό τον καιρό λόγω χρόνιου ζητήματος υγείας είμαι πιο περιορισμένος και δεν μπορώ να πάω, περιμένω να φθινοπωριάσει πάλι ώστε να ξαναπάω. Δυστυχώς υπάρχει πολύ άγχος και το χουμε ρίξει στο φαΐ και ξωκοίλαμε για τα καλά.. Θα το φτιάξω όμως, το ξέρω και δεν απογοητεύομαι. Απλά στην παρούσα φαση λόγω διαφόρων αγχωτικών ζητημάτων που τρέχουν δεν μπορώ να ακολουθήσω κάποιο αυστηρό πρόγραμμα (κανονικά θα έπρεπε..) και προσπαθώ απλά να μην κάνω ακρότητες. Πχ άμα θελήσω να πάρω σουβλάκια να φάω θα το κάνω, αλλά θα προσπαθήσω να πάρω κοτόπουλο αντί χοιρινό, να μη βάλω πατάτες μέσα και να ζητήσω αλάδωτη πίτα. Και παλι μια χαρά είναι, θα το ευχαριστηθώ. Η μπορεί να μην παρω καν τυλιχτό αλλά να παρω σκέτα καλαμάκια και μια σαλάτα. Α, κι αυτό είναι ένα καλό που έχω. Επειδή μου αρέσουν αρκετά και τα υγιεινά, όπως φρούτα και σαλατες, κοιταω να γεμίζω την κοιλιά μου με αυτά ώστε να χορταίνω κάπως και να μένει λιγότερος χώρος για τα άλλα. Δε σου λέω ότι τα καταφέρνω πάντα, σου λεω ποιος είναι ο στόχος. Να, ας πούμε σήμερα είχαμε μαζευτεί στο σπίτι ενός φίλου να δούμε τον Παναθηναϊκό και τα παιδιά παρήγγειλαν πίτσες. Είναι ένας απέναντι από το σπίτι του φίλου που κάνει καταπληκτική πίτσα που έχει βραβευτεί κιόλας. Μικρή συνοικιακή οικογενειακή επιχείρηση. Ε, την τιμήσαμε δεόντως.. Αν και σήμερα λόγω φόρτου εργασίας (λόγω του αγώνα) δεν ήταν τόσο εξαιρετική όσο άλλες φορές. Ε, αύριο σκέφτομαι να τη βγάλω πιο ελαφριά, με φρούτα και σαλάτες. Συνεχίζουμε, δεν το βάζουμε κάτω, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας. Μην απογοητεύεσαι ή τουλάχιστον όχι για πολύ. Όταν πας λίγο πίσω έχεις πλέον και αρκετό χώρο μπροστά σου ώστε να πάρεις φόρα και να συνεχίσεις! Έλα, πάμε δυνατά! Survival of the fittest! ;-)Quote:
Originally Posted by Player
https://youtu.be/Dz5VzLz67WA
θεωρείτε οτι οι επιλογές που κάνουμε είνα ο καθρέπτης της ψυχής μας ?
όχι.
δεν διαφωνώ ότι οι επιλογές μας μάς καθορίζουν και η ζωή είναι το σύνολο των επιλογών μπλα μπλα όμως καθρέπτης της ψυχής όχι.
ναι... αλλα οχι "της ψυχης μας" εννοωντας το ειναι μας και την προσωπικοτητα μας, αλλα εννοωντας το κυριολεκτικο, δηλαδη των ψυχολογικων θεματων που μας απασχολουν στην συγκεκριμενη περιοδο. πχ ελλειψεις, ανασφαλειες, τραυματα, υπαρξιακα, κλπ..Quote:
Originally Posted by Marylou25
Δυστυχώς απογοητεύομαι γιατί μόνο εγώ ξέρω τι τράβηξα για να χάσω κοντά είκοσι κιλά τον χειμώνα και το τώρα τα παίρνω ένα ένα.Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Οπότε είναι δύσκολο.
Τώρα είπα θα ξαναρχίσω δίαιτα και ότι γίνει.
Αλλά χωρίς τρέξιμο η περπάτημα γιατί έχει ζέστη.
Όχι, μόνο της προσωπικότητάς μας .Quote:
Originally Posted by Marylou25
Τι θα πει της ψυχής μας; Δλδ; Εξηγα; χαχα
Πέρα από την πλάκα κάνα μπάνιο στην θάλασσα κάνετε;
Βγαίνετε στον ήλιο; Ηλιοθεραpy;
Αστα.. Κι εγώ πρέπει να χω πάρει κάμποσα σε σχέση με το χειμώνα. Δεν έχω ζυγιστεί γιατί η ζυγαριά μου έχει χαλασει, πρέπει να πάρω άλλη. Εμεινε σε ένα σημείο που χτυπούσε ο ήλιος το γυαλί της, ζεσταθηκε και οι μπαταρίες μέσα τρέξανε, βγάλαν τα υγρά τους.Quote:
Originally Posted by Player
Ναι, τώρα με τη ζέστη τρέξιμο ή περπάτημα δεν παλεύεται.. Κάνε ότι μπορείς με τη δίαιτα και βλέπουμε. Αλλά βασικά δεν πρέπει τοσο να το σκεφτόμαστε σαν στερητικη δίαιτα αλλα σαν αλλαγη τρόπου ζωης. Από ασκηση προσπαθησε για την ώρα να κανεις οτι μπορεις στο σπίτι που υπαρχει και το κλιματιστικό. Μια ιδέα/επένδυση είναι να πάρεις ένα καθιστό (recumbent) ποδήλατο , να βάλεις και ένα ανεμιστηράκι απέναντι μαζί με το κλιματιστικό και να κάνεις από λίγο κάθε μερα χαζεύοντας πχ από ένα επεισόδιο της αγαπημένης σου σειράς (για να μη βαριεσαι). Σκέψου το :)
ούτε ήλιος ούτε θάλασσα. κουβάς το φετινό καλοκαίρι
Αισθάνομαι χάλια. Πήρα την άδειά μου τον Ιούλιο και από Δευτέρα ξανά δουλειά. Ποιος κάθεται να δουλεύει αυγουστιάτικα ΓΤΣΜ;
Είναι πάρα πολύς ο κόσμος που είναι στην ίδια κατάσταση γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα για διακοπές. Έτσι όπως το πανε και όπως μας έχουν καταντήσει στο τέλος ούτε για να φάμε δε θα έχουμε..Quote:
Originally Posted by user
Θα συνεχισεις την «άδεια». Οκ, ναι, το κομμάτι της δουλειάς δεν μπορείς να το αποφύγεις και η άδεια μπορεί να τέλειωσε, το καλοκαίρι όμως δεν τέλειωσε. Θα δουλεύεις και θα σκέφτεσαι τι βόλτα θες να κάνεις το απόγευμα. Εμένα ας πούμε μου αρέσει πολύ να γίνομαι «τουρίστας στην πόλη μου», να κατεβαινω στο κέντρο, να χαζεύω τα μαγαζιά με τα τουριστικά, να περπατάω τον πεζόδρομο, να κάθομαι κάπου ωραία για ένα καφέ ή κάτι άλλο. Η να περπατάω και μετά να κάθομαι στον εθνικό κήπο. Εσύ θα βρεις αυτό που αρέσει σε σένα και θα το οργανώνεις και έτσι θα βοηθιέσαι να περάσει η μέρα. Δες το πρόγραμμα των συναυλιών πχ, τόσα ωραία πράγματα γίνονται στην πόλη, όλο και κάτι θα σε ενδιαφέρει. Βγάλε εισιτήρια για μια παράσταση πχ στο Ηρώδειο ή και αλλού, πχ Επίδαυρο, μια χαρά γίνεται μια μικρή απόδραση είτε ημερήσια είτε και με μια διανυκτερευση για διευκόλυνση. Και μετά καφεδάκι στο Ναύπλιο και απαραιτήτως παγωτάκι από τον Ιταλό με τη gelateria που είναι και ολίγον φίρμα, τον εχει δείξει αρκετές φορές η τηλεόραση. Μια άλλη ωραία ιδέα για ημερήσια είναι ο Πόρος. Πατε οδικώς μέχρι το Μετόχι, περάστε με το καραβάκι απέναντι, πέντε λεπτά κάνει, κάντε βόλτα, φάτε, πιείτε καφέ και το βράδυ ξαναπερνατε απέναντι για την επιστροφή. Έχει και ένα ωραίο «σιελ» μαγαζί που κάνει πολύ ωραίες κρέπες, βάφλες, pancakes κλπ. Α, κι ένα μαγαζί που πουλάει τέλεια αμυγδαλωτά, πολύ αρωματικά. Επίσης ένα άλλο μετρο που εφάρμοζα με μεγάλη επιτυχία ήταν το εξής: Όποτε γυρνούσαμε απο διακοπές (πάντα τουλάχιστον μια μερα πριν τελειώσει η άδεια γιατί η άλλη ήθελε λίγο να συνηθίσει πριν να πάει κατευθείαν για τη δουλειά) αφηναμε κάτω τσάντες, μπαγκάζια κλπ και σκαρώναμε κάτι στο επιτόπου. Μια μικρή βολτούλα δηλαδή, ένα σινεμά, κάτι. Έτσι για να αναχαιτίσουμε κάπως τη θλίψη του ότι «τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα» και να ανταπαντήσουμε με θράσος «τα κεφαλια έξω, η χαρά συνεχίζεται, θα σκαρώνουμε ωραία πραγματάκια κι ας τέλειωσε η άδεια». Ειδικά τη μέρα που επιστρέφετε σπίτι σου το συνιστώ ανεπιφύλακτα να το κάνεις αυτό. Δε θα πάθουν τίποτα οι τσάντες με τα ρούχα, παράτα τα κάτω και όπως είστε πάτε βόλτα στο επιτόπου. Τα κάνεις μετά όλα τα άλλα, δε σε κυνηγάει κανείς. Λέγοντας για βόλτα έκανα χτες μια ωραία βολτούλα προς Νέα Μάκρη, στην αρχή δεν πολυήθελα γιατί λέω θα γίνεται ο χαμός αλλά ευτυχώς επέμενε η παρέα μου και πήγαμε και ήταν πολύ ωραία. Είχε και ένα δροσιστικό αεράκι.. Το βράδυ κλείνουνε και το δρομο και είναι μόνο για πεζούς, κόσμος να περπατάει, παιδιά με τα ποδηλατα, το feel ήταν ότι είμαστε διακοπές. Ήπιαμε τα κοκτέιλ μας ακούγοντας μουσικάρες, φάγαμε και μια καταπληκτική πίτσα από ένα ιταλικό που έχει εκεί, χαζέψαμε τα περίπτερα από τη μίνι εκθεση βιβλίου (και όχι μόνο..) που έχει εκεί, μια χαρά. Αυτή την κούπα «βαθύ ΠΑΣΟΚ» το μετάνιωσα που δεν την πήρα, άμα ξαναπάω θα την πάρω την άλλη φορά. Λοιπόοον.. Κάπως έτσι επεκτείνεις το mood των διακοπών και μετά το πέρας της άδειας που λογικό είναι να φερνει μια μικρή στενοχωρια που όμως αντιμετωπίζεται επιτυχώς με τον τροπο που σου είπα. Άλλο παράδειγμα, πάτε να περπατησετε το σούρουπο τη Διονυσιου Αρεοπαγίτου και να καταλήξετε στο θεατρο Δωρας Στράτου να δείτε την παρασταση με τους παραδοσιακούς χορούς, είναι πολύ ωραία. Έχει εναλλαξ το πρόγραμμα κάποιες βραδιές Κρητικούς χορούς και καποιες άλλες Ποντιακούς, τα υπολοιπα μένουν ίδια. Άλλη ιδέα, πάτε ένα απόγευμα στο μουσείο της Ακροπολης και όταν κουραστείτε καθήστε στο καταπληκτικό εστιατόριο καφέ που έχει μέσα με τα πολύ ωραία πράγματα. Κάπως έτσι.. Βρες τι θα δούλευε καλύτερα σε σένα και κάνε το :)Quote:
Originally Posted by Joanna8
https://youtu.be/5ehZq-3kCck
Εκει φερνεις και κουβερτουλα και θυμασαι τα νιατα χαχαχαχαQuote:
Originally Posted by _Vassilis
Quote:
Originally Posted by user
Quote:
Originally Posted by Remedy
user ναι δεν ειναι απόλυτο οτι είναι πάντα έτσι, όμως κάποιες φορές ναι πιστεύω οτι αντικατοπτρίζουν τον καθρέπτη της ψυχής μας. Μπορεί αυτό να μην φαίνεται αμέσως, αλλά αν απομακρυνθείς λίγο και δεις τη κατάσταση σαν παρατηρητής θα καταλάβεις οτι ίσως κάποιες επιλογές σου μια συγκεκριμένη περίοδο δεν συμβάδιζαν τόσο με το χαρακτήρα σου άλλα ίσως με τις ανάγκες σου.Quote:
Originally Posted by Player
remedy ναι αλλα οι ανασφάλειες και τα τραυματά μας δεν αποτελούν κομμάτι του εαυτού μας ? δεν ειναι αυτά που έχουν διαμορφώσει το χαρακτήρα μας ? Συμφωνώ οτι μπορεί να συμβαίνει για μια συγκεκριμένη περίοδο ή μπορεί να συμβαίνει και απο πάντα, αν δεν έχουμε λύσει αυτά που μας απασχολούν
player της ψυχής μας εννοώ οχι απλά το χαρακτήρα ή της προσωπικότητας μας αλλά όλο μας το είναι
ναι, αυτο ακριβως εννοω.Quote:
Originally Posted by Marylou25
ΚΑΙ "αυτα" (αλλα και αλλα), ειναι πραγματα που μας διαμορφωνουν, αλλα δεν σημαινει οτι θα τα κουβαλαμε για παντα! μπορει και να τα κουβαλαμε ομως! εξαρταται πως θα τα διαχειριστουμε και ΑΝ τα διαχειριστουμε. κι αυτο, βγαινει παντα στις επιλογες. αν δεν τα διαχειριστουμε, ζουμε την μερα της μαρμοτας.. κανουμε παντα αναλογες επιλογες, που δειχνουν το σημειο που βρισκομαστε..
Δεν είχα ποτέ καλή σχέση με τη θάλασσα. Συνέπεια αυτού είναι να μην πηγαίνω καν στην παραλία. Δεν μου αρέσει γενικώς και ειδικώς. Θα πήγαινα μόνο σε ειδική περίσταση αν δεν μπορούσα να το αποφύγω.Quote:
Originally Posted by Player
Ηλιοθεραπεία; Nope. Φεύγω από τον ήλιο, ψάχνω πάντα τη σκιά. Σεληνοθεραπεία, ναι, να κάνω :D. Όταν θα κρυώσει ο αέρας, φέρνοντας από μακριά τις πρώτες χιονονιφάδες, και το φεγγαράκι θα ανεβαίνει σιγά-σιγά στον ουρανό υποβασταζόμενο από τα γυμνά κλαδιά των δέντρων που κουνιούνται στο σκοτάδι ανήσυχα σε κάθε παγωμένο φιλί του ανέμου.
Φαίνεται να είμαι από τους λίγους παντός καιρού εδώ μέσα. Δεν έχω πρόβλημα να βγω με ζέστη, αρκεί να έχω αρκετό νερό μαζί μου και η διαδρομή να είναι σε σκιά, ή όταν η ηλιακή ακτινοβολία εξασθενήσει. Ειδάλλως, αντηλιακό με το μυστρί κάθε μισή ώρα :p.Quote:
Originally Posted by Player
ναι ισχυεί αν δεν τα διαχειριστούμε είναι ένας φαύλος κύκλος.. ))Quote:
Originally Posted by Remedy
!!!!!!!!Quote:
Originally Posted by Vox
Εεε.. Άμα γράψεις ποτέ βιβλίο το θέλω, θα τρέξω να το πάρω και μάλιστα θα έρθω να σε παρακαλέσω να μου γράψεις και προσωπική αφιέρωση.
Φαντάζομαι θα είσαι άσπρος σαν το γάλα.Quote:
Originally Posted by Vox
Συμφωνώ και επαυξάνω! Θέλω και εγώ Vox!Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Παλιά εγώ είχα καλή σχέση με την θάλασσα έκανα πολλά μπανια, αλλά τα τελευταία χρόνια που με έπιασε το άγχος κάνω καμιά δεκαριά.Quote:
Originally Posted by Vox
Βαριέμαι!!! Σώστε με:p.