.................................................. ...............
Printable View
.................................................. ...............
http://www.youtube.com/watch?feature...=EiMqH0V46FU#!
Το πιο αληθινο και ειλικρινες βιντεο του αιωνα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αποφασισμένος αναποφάσιστος
http://1.bp.blogspot.com/-cxq3wZEaO4...22-04-2012.jpg
τελικα σαυτη τη ζωη δε μπορεις να εμπιστευεσαι κανεναν!!!
Σκέφτομαι πόσο σιχαίνομαι τη γλοιώδη κοινωνία σας και τον εμετικό πολιτισμό σας.
Ο Βασίλης Λεβέντης που πήγε? σε τελική ανάλυση πόσο καλύτεροι του είναι οι υπόλοιποι?Quote:
Originally Posted by Joann
Αρκετά τα σχόλια σου στο προηγουμενο μου μνμα. Ελπίζω όλα αυτά τα σωστα που λέμε πρώτοι εμείς να τα θέτουμε σε εφαρμογή και να μη μενουμε στη θεωρία. Στο κομμάτι αυτο του μνματος σου συμφωνώ με τις προϋποθέσεις, διαφωνώ όμως με το αποτέλεσμα. Το πότε συνυπάρχουν και τα πέντε: όταν βρίσκεσαι σε κάποιο μέρος και συναντάς μια κοπέλα, ειτε την πλησιάζεις, είτε σε πλησιάζει (αυτο ειναι το καλύτερο) ειτε στα πλαίσια κοινης παρέας, όπου μέσα από τη ροη της συζητησης μεταξυ σας, ακόμα και αν η συζητηση έχει αφορμή θεματα άσχετα περί σχέσεων, νοιώθεις ένα συναίσθημα το οποίο δε συνοδεύεται από αμφιβολίες ή οι αμφιβολίες είναι λίγες και ασήμαντες, ότι η κοπέλα σου αρέσει, σε ελκύει και ταυτόχρονα στο ύφος και στο βλέμμα της διαπιστώνεις να ισχύει το ίδιο και σε αυτη εν σχέσει με σενα. Κάτι σαν κλικ δλδ. Εκεί ειναι που πρέπει να βρεις τα λόγια, τον τροπο, την καταλληλη προσέγγιση κλπ να ξεκινήσεις κάτι ως συνέχεια της συζητησης σου μαζι της το οποίο να οδηγει τα πράγματα σε σχέση. Άρα πρεπει να χουμε τα ματια ορθανοιχτα, να παρουμε την πρωτοβουλία και να διεκδικήσουμε με ωραίο τροπο, να δωσουμε εκεί τον καλύτερο μας ευατό, να της αφησουμε την καλύτερη εντυπωση ώστε να νοιωσει αυτη τυχερη για τη γνωριμια και να ναι για την ιδια ευχαριστιση να συνεχισει μαζι μας. Και είναι σ' αυτο το σημειο που δυστυχως χανουμε τις καλές ευκαιρίες, ίσως επειδη δεν έχουμε την εμπειρια στο πως να το χειριστουμε ή αφηνουμε εκεινη τη στιγμη όλα τα πλην του εαυτου μας να κατεβουν (χαμηλη αυτοεκτίμηση, φοβία, κομπλάρισμα, κουβεντες που σε τελικη αναλυση απωθουν αντι να δειχνουν ελξη και ενδιαφερον κλπ) μιλώντας μεσα από τη δική μου εμπειρια και την προσπάθεια αυτοβελτίωσης. Κοινωνικοποίηση λοιπον, ματια του νου ορθάνοιχτα και διεκδίκηση με ωραιο τροπο.Quote:
Originally Posted by sheldon
Είναι η αρχή αυτα που είναι το ήμιση του παντός για μια σχεση που πραγματικα να μας γεμίζει. Αν δε γινει αυτο δεν προκυπτει σχεση.
Το αγαπημένο μου πρόσωπο που πεθαίνει τόσο νέο.
..πόσο τραγικά επίκαιρο είναι το άσμα " Δυό πόρτες έχει η ζωή " σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου
...... όπως το "ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα να μου φερετε τα ματια μου σαν κλείσω" .....Quote:
Originally Posted by μαρκελα
πολύ ωραία τραγούδια που τα από τα λόγια τους βγαίνουν πικρά νοήματα. Αχ....τι να κάνουμε για να μην έχουν σχέση με μας!!
..είναι δύσκολο.. γιατί μέσα σ' ένα σύνολο που νοσεί, το να παραμένεις εσύ κάπως υγιής, απαιτεί υπεράνθρωπες προσπάθειες, που όμως απ' την άλλη μεριάQuote:
Originally Posted by ioannis2
αξίζει και τον κόπο, γιατί μπορεί να λένε πως ένας κούκος δεν φτάνει για να φέρει την άνοιξη, αλλά αρκεί μια δάδα για να σκορπίσει το σκοτάδι!
RainAndWind, εύχομαι να είναι μόνο φόβοι σου και να πάνε όλα καλά...
Σκέφτομαι ότι αυτά τα παυσίπονα πρέπει να είναι πολύ δυνατά γιατί μόλις τα πήρα με ζάλισαν αλλά δεν μειώθηκε αρκετά ο πόνος και πρέπει να πάρω κι άλλο...αλλά πώς όταν μου προκαλούν τάση λιποθυμίας; Τι στο καλό, γιατί; Δεν αντέχω χωρίς να τα παίρνω...σκέφτομαι και το ασθενοφόρο που είδα πριν λίγο...Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας...κάτι μου θυμίζει αυτό...και όχι καλό...δεν θέλω πια να βλέπω ασθενοφόρα και δυστυχώς εδώ συμβαίνει συχνά, κάτι πρέπει να κάνω γι' αυτό...καλά για τη σειρήνα δεν το συζητάμε καν αλλά ούτε να τα βλέπω δε θέλω...και τέλος σκέφτομαι ότι αντιλήφθηκα ότι έχω πάψει να προσέχω όταν περνάω το δρόμο...
Η μαλακία που μας δέρνει έχει φουντώσει λες και την ποτίζαμε χρόνια με συντηρητικοδυναμωτικά, βιταμινούχα εμετοδιαλύματα, ρατσιστικά παρελθοντολογικοσυνθήματα , ενέσιμα πατριαρχοσκαταίματα και διάφορα άλλα που βαριέμαι να γράφω. Ακούω και διαβάζω τρομερά πράγματα και αρχίζω να αισθάνομαι λες και ζω πενήντα χρόνια πριν. Πού'σαι Body Rocker, δεν ήμασταν για δω ρε.
joann, σ'ευχαριστώ μανάρι μου. Όχι, δεν είναι φόβοι. Πηγαίνει το "τελευταίο της ζωής του ταξίδιον".Quote:
Originally Posted by Joann