Μέσα, συμφωνώ. Αυτό που λέω εμπεριέχεται σ' αυτά που αναφέρεις εσυ έτσι κι αλλιώς. Τι ζώδιο είσαι?
Printable View
Σωστό αυτό! επιβεβαιώνω από δική μου εμπειρία. Άμα δε δράσεις άμεσα δύσκολα επανορθώνεις στη συνέχεια, το σίγουρο είναι ότι έχει ατονήσει το ερωτικό της ενδιαφέρον για σενα και το πιο πιθανό έχει ξεκινήσει να σε βλέπει σαν γνωστό ή φίλο, οπότε και αν θυμηθείς να κάνεις κίνηση το πιο πιθανό είναι να σου πει όχι ευγενικά. Κι όλα αυτα είναι συνέπεια της ατολμίας, δλδ του φόβου που σε κυριαρχεί, και της έλλειψης θέλησης να υπερβείς αυτον τον κακο σου εαυτο και να δράσεις, ενός φοβου που σου βρισκει χιλιες δυο πολύ καλες δικαιολογιες για να μείνεις αδρανής. Το μεγαλο στοίχημα είναι να δρας εκεί που νοιώθεις ένα κρυο ιδρώτα να τρεχει, εκεί που κοκκινίζεις από ντροπή, εκεί που σε πιανει ένα σφύξιμο στο στομαχι, δλδ εκει που το ειναι σου, σου φωναζει όχι να του πας κοντρα. Δεν υπάρχει άλλος τροπος.
Ναι μωρέ, δεν έχουν γίνει δύσκολες, απλησίαστες και ανικανοποίητες με τη χυλόπιτα έτοιμη στο χέρι, εμείς φταίμε που φοβόμαστε υπέρ του δέοντος.
Τώρα μιλάς γενικά αλλά το θέμα μας είσαι εσύ. Είσαι ντροπαλός και συγκρατημένος, δεν πρέπει να κανεις μια προσπάθεια? Από την γυναικεία πλευρά, μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου. Δεν έχω απορρίψει ποτέ κάποιον χωρίς να έχω βγει μαζί του έστω και ένα ραντεβού.
Γενικά να ξέρεις οι γυναίκες απορρίπτουν τους ντροπαλούς και συγκρατημένους από την αρχή, δεν προχωρούν ούτε καν σε πρώτο ραντεβού. Δεν ελκύει καθόλου αυτο το είδος άντρα.
Από την άλλη μου αρέσει η παραδοχή του Σιέλτον, ότι φοβόμαστε υπερ του δέοντος στο να πλησιάζουμε. Τα περί θα φαμε χυλόπιτα είναι δικαιολογίες για να καλύψουμε το φόβο.
προσωπικά, δεν μου έχει τύχει να πω σε κάποιον οτι τον βλέπω σαν φίλο απλά και μόνο επειδή δεν μου αρέσει... δεν γίνεται τίποτα, παρ’ το απόφαση... η μόνη περίπτωση που θα χρησιμοποιούσα αυτή την δικαιολογία είναι προς ελάχιστα άτομα τα οποία γνωρίζω χρόνια, όχι απαραίτητα γιατί δεν τα βλέπω αλλιώς, αλλά γιατί φοβάμαι να μην χαλάσει τελείως η σχέση μας... δεν ρισκάρω να χάσω έναν φίλο, (φίλο με την πραγματική σημασία της λέξης) για ένα καυγαδάκι σαν αυτά που απλά χαλάνε μια σχέση η οποία δεν είχε χρόνο να δουλευτεί όπως θα έπρεπε...
Γιατί, δεν ισχύει αυτό που είπα; Μήπως ο εαυτός μου δε συνδέεται με τη γενικότερη κρίση που περνούν οι σχέσεις στις μέρες μας; Αν οι γυναίκες ήταν πιο ανοιχτές και λιγότερο κομπλεξικές, θα ήμουνα τώρα σε τέλμα και θα κωλυόμουν τόσο να τολμήσω; Δεν το νομίζω. Από τη μια, δεν αντιλέγω, φταίω κι εγώ που δεν παίρνω ρίσκα, αλλά σίγουρα έχει και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα το μερίδιο ευθύνης της για το χάλι μου...
Αλήθεια, εσύ για ποιους λόγους έχεις απορρίψει; Για την εμφάνιση πχ;
Έχει πλάκα πώς η πραγματικότητα μεταπλάθεται κάθε φορά μέσα στο μυαλό μας, τη στολίζουμε, ή της αφαιρούμε στοιχεία, με τρόπο κατάλληλο, είτε για να μας ανακουφίσουμε, είτε για να μας βαρύνουμε. Και στις δυο περιπτώσεις υπάρχει κάτι που δεν κολλάει. Είναι η ίδια η πραγματικότητα.