Σε 2 μέρες κλείνω 7 μήνες μετά την επεμβαση. Τι άλλαξε στη ζωή μου; Πολλά... Είμαι πολυ αισιοδοξη πλέον σχεδόν για τα παντα και μου είναι πιο ευκολο να παλεύω τις καθημμερινές δυσκολίες της ζωής και αυτό οφείλεται στην διαθεσή μου που είναι πιο θετική και με βοηθάει να παλέψω. Η καθημερινοτητά μου σε σχέση με περσι τέτοιο καιρό είναι εντελώς διαφορετική. Βγαίνω έξω χωρίς να ντρέπομαι ,φοράω τα ρούχα που θέλω, τα ψώνια έχουν γίνει απολαυση και όχι βραχνάς αν θα βρω νουμερο....Χωράω στις καρέκλες όπου και να πάω , στη θάλασσα δεν σκάω από τη ζέστη, περπατάω και δεν κουράζομαι, απολαμβάμω το παιχνίδι με το παιδί μου και ενα σωρο μικροπράγματα που με δυσκόλευαν στην καθημερηνότητά μου που δεν μπορούσα να κάνω(όπως το να κόψω τα νύχια στα πόδια μου).
Αν με ρωτήσει κάποιος αν το μετάνιωσα, η απάντηση είναι ΟΧΙ. Σίγουρα θα ήταν προτιμότερο να τα είχα χάσει αυτά τα κιλά χωρίς επεμβαση αλλά εφόσον δεν μπορούσα να κρατήσω διαιτα και να αλλάξω τρόπο ζωής ήταν η καλύτερη απόφαση που μπορούσα να πάρω για τον εαυτό μου και κατα συνέπεια για τους γύρω μου. Δεν ξέρω αν το αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα. Εχω ακούσει για πολλούς που τα ξαναπήραν τα κιλά πίσω και για αλλους που κρατιούνται στο ιδιο επίπεδο. Αυτό που ξέρω είναι πως προσπαθώ να αλλάξω στάση απέναντι στο φαγητό και μεχρι ενα βαθμό το έχω καταφέρει. Επίσης έχω βάλει τη σωματική ασκηση στην καθημερηνότητα μου και επιδιώκω να κινούμαι πιο πολύ, να μην βαριέμαι να πάω στο περίπτερο περπατώντας ή να μην παίρνω το ασανσερ για να ανέβω 2 οροφους. Εύχομαι όλοι όσοι έχουν κάνει ή πρόκειται να κάνουν την επέμβαση να απολαμβάνουν αυτά τα μικροπράγματα όπως εγώ και να μπορέσουμε όλοι να κρατήσουμε την απώλεια μας εφόρου ζωής με την όποια προσπαθεια χρειάζεται.
