Originally Posted by
Rania-7
Μιας και τα λέμε τόσες μέρες θα ήθελα να σας πω και την κατάληξη...
UPDATE (θεωρώ τελευταίο): Ας θυμίσω λίγο τα πιο πρόσφατα...είχα κάνει θεωρώ ξεκαθάρισμα για το ότι θέλω ένα καφέ να γνωριστούμε σε μη συγκεκριμένο πλαίσιο πριν 2 Κυριακές κτλ κτλ Χάθηκα, επανηλθε την επόμενη με μνμτ σα να μην τρέχει κάτι εγώ ήμουν αποστασιοποιημένη και ενοχλημένη. Μετά από δυο μέρες στις 3 το βράδυ στέλνει την καλή επιτυχία για το μάθημα και μετά από δυο μέρες στέλνει να δει πως πήγα ανοίγοντας ξεκάθαρα την κουβέντα, την έσερνε μόνος κτλ. Την επόμενη ξαναστελνει δείχνοντας μεγάλο ενδιαφέρον, όταν χιουμορίστας και διακριτικα φλερτάροντας ενώ μίλαγε για μια σειρά από πολλά θέματα. Μάλιστα έστειλε και ηχητικό μνμ, μίλαγε για πιο προσωπικά θέματα του εαυτού του, μου έδειχνε πολλή προσοχή κτλ. Σε αυτή την συνομιλία μας κάπου έσπασα και από αποστασιοποιημένη και κουλ λύθηκα. Περίμενα και κάτι παραπάνω... μια εξήγηση για το ότι ήθελε πχ τότε που χε γίνει το αρχικό ξεκαθάρισμα να πει κάτι που ποτε δεν άκουσα. Δείχνοντας όμως ζεστός σκέφτηκα ότι μάλλον ήθελε να φταίξει κλίμα πριν το πει. Στέλνει και την επόμενη και την μεθεπόμενη και λέξη παραπάνω. Οπότε επειδή δεν μου αρκει και δεν μ αρέσει όλο αυτό, το οποιο και προφανώς άρχισε να με κουραζει - μιας και περίμενα κάτι, του είπα πως βρίσκεται σε ντιφολτ και περιμένω να αλλάξει κάτι αλλιώς δεν θέλω να συνεχίσει η επικοινωνία (δεν το πα τόσο στην ψυχρα). Στην αρχή δεν καταλάβαινε λέει, την επόμενη μέρα (δηλ σήμερα) είπα να μιλήσω εντελώς ανοιχτά (αν και θα πρεπε να χε καταλάβει από καιρό) και του έστειλα τα κάτωθι.
« δεν έχεις ευθύνη σε αυτό ούτε έκανες κάτι ή δεν ξέρω και γώ τι ώστε να περιμένω κάτι κτλ κτλ (το ξεκαθαρίζω μην παρερμηνευτώ), απλώς ναι μεν καλά τα λέμε και αν δεν τα λεγαμε καλά δεν θα μιλαγαμε και τόσο πολύ (δε συνηθίζω να μιλάω ούτε με κόσμο που ξέρω τόσο πολύ) όμως θεωρώ ότι τα πράγματα ή σταματάνε ή προχωράνε κάποια στιγμή(Ε δεν μπορούσα να το ξέρω αυτό, από σπόντα μιλήσαμε). Ή τεσπα όχι πάντα αλλά όταν το νιώθουμε ότι φτάνει σε ένα αδιέξοδο. Θα ήθελα να ξέρω με ποιον μιλάω και να γνωριστώ (ομως πρόσεξε δεν εννοώ ότι υπάρχει κάποιο δεον ή ότι μια συνομιλία πρέπει πάντα να καταλήγει κάπου, αλίμονο). Θεωρώ ότι είμαστε σε άλλο μήκος κύματος, αυτό δεν είναι κακό, δηλ δεν αξιώνω να ναι όλοι στο δικό μου. Θα ήθελα μια γνωριμία, εσένα νομίζω σου ναι πιο αδιάφορη βλεποντας τη στάση σου και κάπου εκεί νομίζω ότι είναι το θέμα. Δε έχει να κάνει με σνομπισμο ή ότι δεν θα βγαινες, δεν το πάω εκεί. Έχει να κάνει πως αντιλαμβάνομαι το ότι για να μου λες για άλλα και για το «όχι και προφανώς» υπάρχει κάποιος λόγος. Όσο δεν ακούω αυτό δεν έχω λόγο να συνεχίζω τη συγκεκριμένη συζήτηση σε τέτοια ένταση-οκ δεν λέω ότι κρατάω κάτι και δεν θέλω να πω ούτε μια κουβέντα γενικά, όχι ότι δεν παίρνω κάτι ή δεν περνάω καλά αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Ακόμη και το πρακτικό θέμα είναι ασχετο με αυτό, δηλ και εδω μπορεί να ήσουν και να υπήρχε το ίδιο προβληματάκι. Αλλά δεν είναι το πρακτικό το σημαντικό θεωρώ.» « Αφήνω μια παραπάνω πόρτα ανοιχτή που δεν αφήνεις, οπότε το να συνεχίζουμε τη συζήτηση σε άλλο μήκος κύματος νομίζω θα ναι λίγο πρόβλημα»
Σας μοιάζουν κάπως κουλές ενδεχομένως γιατί στο μεσοδιάστημα σχολίασε και εκείνος 1-2 πράγματα.
Με ρωτησε τι εννοώ το «σε άλλο μήκος κύματος», απάντησα « Εννοώ ότι με τύπο που εν τελει καταλήγω να μιλάω τόσο πηγαίνοντας για καφέ δεν μπορώ να ξέρω αν θέλω κάτι προφανώς αλλά παίζει το οποιο σενάριο. Αυτό εννοώ είμαστε σε άλλο μήκος κύματος, δεν είναι κάτι που παίζει για σένα και δεν είναι κακό it is what it is» και « Νταξει επειδή το κακοδιατυπωσα, η διάρκεια δεν συνεπαγεται και αυτό απαραίτητα... πχ με καποιο φιλο μιλάω πολύ συχνά» και πάλι ένιωθε μπερδεμένος.
Με ρωτησε που καταλήγει αυτό, αν θα συνεχίσουμε να μιλάμε και τι εννοώ σε άλλο μήκος κύματος.
Του απάντησα ´ως νομίζω ότι του περιγράφω επαρκώς και να μου πει τι καταλαβαίνει από όσα λέω, τότε εκείνος είπε « οτι αφηνεις παραθυρο για μη-φιλικη κουβεντα; αλλα δεν ειμαι καθολου σιγουρος αν εννοουσες αυτο»
Και του απαντώ «Ναι, αυτό είναι».
Και με άφησε στο διαβάστηκε, πραγμα που δεν σας κρύβω λίγο με κακοκάρδισε. Θεωρώ ότι σήκωνε να πει μια κουβέντα. Έστω ένα οκ ξέρω γώ χάρηκα που τα είπαμε ; Ένα οκ σεβαστό ή μια άλλη τυπική μπούρδα; Κάτι. Αυτή η σιωπή τι σας δείχνει;
Κοιτάξτε είχα παράπονα να θέσω επι τάπητος που θα μπορούσα να δικαιολογήσω επαρκώς και να του τραβήξω λίγο το αυτι. Δεν το εκανα για δυο λόγους: μου αρκει πως ξέρω εγώ και δεύτερον δεν ήθελα να αρχίσει τα μα μου σου του και να βγω ή μη κουλ ή δεν ξέρω κι εγώ.
Ήθελα να κάνω ακόμη πιο λιανά τα πράγματα ώστε και εγώ να το κλείσω σαν φάση και να μην ασχολούμαι και να μην αιωρούνται διαφορα.
ΥΓ: τα μνμτ τα τελευταία σας τα παραθέτω για δυο λόγους, είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει και να μην το πιάνει;
Δηλ τι φάση; Ενώ τόσες μέρες γίνονται όλα αυτά; Ήταν όντως ο τρόπος που τα έγραψα, αν λάβετε υπόψιν και τη συμπεριφορά μου προς αυτόν και το τι επαφή είχαμε, τόσο δυσδιακριτος;
Δεύτερον τι σας κάνει το ότι δεν απάντησε;
Εμένα πχ με τα λίγα που σχολίασε στη πρώτη φάση των μηνυμάτων με έκανε να πιστέψω ότι μάλλον δεν ενδιαφέρθηκε και ότι η εξήγηση μου επειδή ήταν @ρχιδ@τη με την τελευταία απάντηση τον έφερε σε αμηχανία και του ήταν δύσκολο να πει κάτι.
Κάτι που δεν εκτίμησα.
Νομίζω το στορυ τελειώνει κάπου εδώ, αν και κατ εμε ήταν ξεκαθαρο ήδη από την πρώτη φορά πριν μέρες που χα πει πως βλέπω τον καφέ και από το ότι ζήτησα κάπως άμεσα συνάντηση ότι ήμουν ξεκάθαρη. Εν τελει μάλλον ακόμη κάποιος και να χει δόντια, το φαΐ το θέλει αλεσμένο.
