Quote:
Originally posted by eirineta
Τελικά το πιστεύετε ή όχι μου λέτε ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια με όσα μου λέει ο Αλέξης κι ένας δυο καλοί μου φίλοι. ΤΑ ΙΔΙΑ!!!
Μηπως τελικα οι πολλοι εχουν δικιο?
Κι εγώ βλέπω ότι η προσωπική ζωή που θα έπρεπε να έχω στα -σχεδόν- 20 μου έχει πάει περίπατο. Όσο τα σκέφτομαι τόσο θυμώνω...
Μην το λες αυτο..Σκεψου οτι καποιοι απο μας(κ\' εγω δηλ.) στα 20 μας δεν ειχαμε καν ουτε γευση παρει οσον αφορα τον τομεα των σχεσεων...
Χθες το βράδυ ακριβώς αυτό που έλεγες για τα ψέματα Κώστα μου έλεγε κι ένας φίλος.Να συνεχίσω να λέω ψέματα. Ή εν πάση περιπτώση να μην τους λέω όλη την αλήθεια, αφού δεν την αντέχουν. Αλλά οι γονείς μου θεωρούν το ψέμα και την απόκρυψη της αλήθειας ένα και το αυτό.
Εδω θα μου επιτρεψεις να συμφωνησω με το φιλο σου..
Κάθε φορά που γνωρίζω κάποιον, (και να πω ότι ήταν και πολλοί, ε δεν ήταν,) με περνάνε από ανάκριση. Κανονική όμως.Άνευ πλάκας, θέλουν να ξέρουν τα πάντα λες και τον θέλουν για φακέλωμα ή για γαμπρό. Μάλλον το πρώτο όμως. Ο έλεγχος τους καθησυχάζει.
Δεν το γλυτωνεις το προξενιο,το βλεπω εγω..Καποια μερα θα γυρισεις σπιτι και θα βρεις το γαμπρο τυλιγμενο δωρακι με κορδελιτσα να καθεται στον καναπε...
Ο ξάδερφος είναι μια ιστορία που κράτησε όντως 3 μέρες. Γνωριστήκαμε, αυτός ενώ νόμιζα ότι ήξερε από τον Αλέξη, δεν ήξερε ότι εγώ με τον Αλέξη ήμουν κολλημένη, και στις 3 μέρες πάνω που είμαι με τον ξάδερφο, του λέω \"τέρμα\", με απόλυτη ειλικρίνεια για το τι νιώθω, το σεβάστηκε, ήθελε να το κυνηγήσει αλλά του είπα όχι και εκεί τελείωσε.
Και θα με ρωτήσετε τώρα ΓΙΑΤΙ με τον ξάδερφο...Όταν έγραφες konman για της πάσας σε άλλους....Ε, αυτό ήταν κάτι που πάντα μου έλεγε ο Αλέξης \"να βρεις ένα καλό παιδί να σ\' αγαπάει και να το αγαπάς...\". Ο ξάδερφος είχε όλα τα φόντα να είναι αυτό το καλό παιδί που θα μ\' αγαπούσε και θα αγαπούσα. Στο μέλλον. Επίσης είχε το πλεονέκτημα ότι ήταν ξάδερφος του Αλέξη και άρα δεν θα μου επιτρεπόταν κανένα πισωγύρισμα στον Αλέξη και ούτε στον Αλέξη κανένα πισωγύρισμα σε μένα. Ήταν η έσχατη λύση για να φύγω μακριά του. Είχα πει στον ξάδερφο ότι όσο είμαστε μαζί δεν πρόκειται να του κάνω λαδιά, να μην ανησυχεί γι\' αυτό και να περνάει καλά, και μέχρι όταν τελειώσαμε όντως δεν έγινε κάτι με τον Αλέξη και το τέρμα ήρθε πριν να σοβαρέψουν οι σχέσεις μας με τον ξάδερφο (εννοείτε τι εννοώ) κάτι που έκανα φυσικά και για μένα (γιατί δεν ήθελα) και γι\' αυτόν που έβλεπα ότι κολλάει με ταχύτατους ρυθμούς και έπρεπε να του πω να το κόψουμε πριν γίνω σημαντική γι\' αυτόν.Αυτή είναι η ιστορία με τον ξάδερφο.
Η ιστορια με τον ξαδερφο ηταν ενα ξεσπασμα,με το οποιο η λογικη προσπαθησε να υπερισχυσει των συναισθηματων,αλλα διαμεσω της οδου καρδιας και Αλεξης γωνια..
Όσο για το ποιος τρόπος είναι σωστός και λάθος...και πώς να κινηθώ...δεν ξέρω...
Γυρνα πλαι του..
Είμαι απφασισμένη να προσπαθήσω γι\' αυτούς να είμαι σωστή. Τέρμα τα ψέματα. Με απόλυτη ειλικρίνεια και με συζήτηση όπως αυτοί μου έμαθαν (έχεις δίκιο Φοίβη στο παράδειγμα, έτσι είναι) θέλω να προσπαθήσω να τους πείσω. Όχι να συμπαθήσουν τον Αλέξη και να μου δώσουν την ευχή τους. Απλά να έκτιμήσουν ότι δεν κάνω τα περσινά λάθη και να δεχτούν έναν κάποιο συμβιβασμό τέλος πάντων που εμένα θα με δεσμεύει στην ειλικρίνεια και στους περιορισμούς με τους οποίους ζω τώρα κι αυτοί στο να μου λένε τη γνώμη τους αλλά μέχρι εκεί, αφήνοντάς μου χώρο...
Δε θελω να σ\'απογοητευσω αλλα δυσκολα θα το πετυχεις,γιατι μεσα σου πιστευεις ακριβως το αντιθετο και θα θελες να καταφερεις να σου δωσουν την ευχη τους..
ΥΓ 1. Νιώθω σαν να ξαναέγινα μωρό. Το φοβισμένο κοριτσάκι που δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει. Χθες αυτός ο φίλος μου μου έλεγε:\"Πες τους, \"μαμά, μπαμπά, το βράδυ θα κοιμηθώ στον Αλέξη\".Αυτοί θα αρχίσουν να γελάνε, να λένε ότι το παιδί τους τρελάθηκε, θα φωνάζουν...ε, κλείσε την πόρτα, φύγε, κλείσε και το κινητό και κοιμήσου ήσυχα\"
Αυτος ο φιλος σου παντως..Μου αρεσουν οι ιδεες του..Θα συμφωνησω και εδω..
Αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να κάνω φυσικά. Ποτέ δεν έχω φερθεί έτσι και ποτέ δεν μου έδωσαν \"πατήματα\" για να φερθώ έτσι. Δεν είμαι άνθρωπος που μπορεί να τους ακούσει να φωνάζουν, να ωρύονται, να είναι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης (αυτό το λέω πραγματικά) και να κάνω το δικό μου. Όχι τίποτε άλλο, μου λένε \"θα μας ξεκάνεις πριν την ώρα μας\" και το φοβάμαι στ\' αλήθεια!!!
Γι\' αυτό πρέπει να κάνω πρώτα ό,τι περνάει από το χέρι μου για να τα βρούμε μόνο με συζήτηση. Μετά βλέπουμε...
Παντως για ολα υπαρχει πρωτη φορα..
ΥΓ 2. Ο μπαμπάς χθες μου πέταξε να κάτσουμε το ΣΚ να μιλήσουμε γιατί του είπε η μαμά τι είπαμε. Μετά φιλί, καληνύχτα, \"το \'χουνε χάσει\" λέω...
Να σε καψω Γιαννη μ\',να σ\' αλειψω μελι...(Η η γιαγια μου το λεει..:P)
ΥΓ 3. Κώστα στην πιο ερωτική πόλη λένε ότι βρίσκομαι (που μόνο για ανθρώπους να χωρίζουν ακούω), με τον καθαρό Θερμαικό (που δεν είναι πλέον καθαρός) και το Λευκό Πύργο (που δεν είναι πια Λευκός)...Είναι όντως 300χλμ? ;)
Μια φορα περασα απ\'τη πολη σου και \'κεινη ντυμενος στα χακι..Μου εκανε φοβερη εντυπωση οτι ολος ο κοσμος ηταν εξω για καφε και ας ηταν καθημερινη μεσημερι..Ισως να΄ναι 300+300 τα χιλιομετρα τελικα!
\"Ειρήνη μου, όλο αυτό που συμβαίνει με τους δικούς σου μου θυμίζει το καναρινάκι στο χρυσό του κλουβάκι. Ο ιδιοκτήτης του το αγαπάει πάρα πάρα πολύ. Το έκλεισε στο κλουβάκι για να το προστατεύσει από όλα τα κακά του κόσμου. Το ταίζει κάθε μέρα τα καλύτερα φαγητά και κάθεται και του μιλάει, να μην αισθάνεται μοναξιά. Ο ιδιοκτήτης τα κάνει όλα αυτά από τη μεγάλη του αγάπη για το καναρινάκι και επειδή φοβάται να μην του πάθει τίποτα. Όμως το καναρινάκι δεν είναι ευτυχισμένο. Μπορεί να είναι προστατευμένο αλλά στερείται ένα βασικό του προνόμιο και δικαίωμα: να χρησιμοποιεί τα φτερά του. Και μπορεί, αν βγει από το κλουβάκι να το φάει η γάτα, αλλά βρε αδερφέ, αυτή είναι η ζωή των πουλιών! Να πετάνε και να κινδυνεύουν απ\' τις γάτες! \"
Εγω τι ζωο ειμαι αραγε?
ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό το παράδειγμα με το πουλί και το κλουβί μου έφερε κι ο Αλέξης...Αλλά ως γονείς οι άλλοι θεωρούν υποχρέωσή τους να μην αφήσουν το καναρίνι να βγει ΤΩΡΑ έξω από το κλουβί γιατί δεν ξέρει να πετάει και θα το φάει η γάτα στα σίγουρα.Και μάλιστα θεωρούν ότι τώρα το καναρίνι κάνει μλκς γιατί του ανοίξαν το κλουβί πριν λίγα χρόνια, τότε που νόμιζαν ότι μπορεί να πετάξει, αλλά τελικά δεν μπορεί και τώρα βρίσκεται στο στόμα της γάτας που ΟΠΟΤΕ αυτή θελήσει θα το καταπιεί όμορφα κι ωραία...
..αλλά βρε αδερφέ, αυτή είναι η ζωή των πουλιών! Να πετάνε και να κινδυνεύουν απ\' τις γάτες! \"
Είδες τι καλά?
Α, ρε ζόρια...
Εισαι μικρη ακομα(που λεει κ\' η θωδη¨νομιζω..:D)
