9-9 , μονο που η μεση ηλικια του φορουμ ειναι 25 ετων . Δλδ η κατ εξοχην Οχι-ακηδες !
Printable View
9-9 , μονο που η μεση ηλικια του φορουμ ειναι 25 ετων . Δλδ η κατ εξοχην Οχι-ακηδες !
Τη μυστικη θα ταν τοτε δελφινι ......τουλαχιστον να το ελεγε σε εσενα να εχεις μια σιγουρια ...αλλα και παλι σιγα εεε...εχεις ξεχασει παντος εσυ και πολλοι αλλοι εδω μεσα να παιξετε και το αντιχριστος γιατι .....λιγο απο εδω λιγο απο εκει ολα θα βοηθουσαν το ΝΑΙ ....βρε αμα χρωστας και εχεις πατησει για τα καλα την μπανανοφλουδα ουτε το ΝΑΙ και ουτε και το ΟΧΙ μπορουν να σε βγαλουν απο το καζανι....και ολοι αυτοι ειτε απο αφελεια ειτε οχι μια χαρα μας εμπλεξαν και τα δικα μας νευρωτικα στοιχεια δεν μας αφησαν και αποτι βλεπω δεν θα μας αφησουν ακομη να δουμε καθαρα απο ποιους και απο τι πραγματικα κινδυνευουμε...οποιος εχει υπομονη και δεν το εχει δει ας δει το παρακατω και ευχομαι ολα αυτα να ειναι απλα συνομοσιες και παρανοικα .....κατι μου λεει ομως οτι δυστηχως δεν ειναι ..https://www.youtube.com/watch?v=OLncEG9WAw0Quote:
Να μας έλεγε τουλάχιστον ότι έκανε μυστική συμφωνία με την Ρωσία αλλά σιγά να μην έκανε ....
https://www.youtube.com/watch?v=jf-zIlNIzkc
Αφιερωμενο στον 1984muzzy , muzzy , watch your back !! Ι ' m coming to get you !!
Δεν λέω καθόλου πολλά. Εσυ αποτυπώνεις εικόνα και κατάσταση και το κάνεις με δόλιο τρόπο. Ακου προσβολές!! Αυτό θες να περάσεις τώρα?
Εγω αυτο που σου λέω ειναι οτι αυτό που κάνεις... ειναι 'αυτό'.
Τίποτα παραπάνω. Καμιά φορά ξέρεις, οι λέξεις δεν έχουν συνώνυμα και δεν αντικαθίσταται!
Και στην τελική αν εγω σε πρόσβαλλα (που δεν το έκανα), εσυ τρομοκρατείς.
Και είσαι και προκλητικός με το βιντεακι και το γεμιστήρα παρακάτω αφιερωμένο σε μένα.
Και κατά τα άλλα μονός μου κουρδίζομαι και δεν έχω κάτι άλλο να ασχοληθώ ε?
Σκηνικό ραγδαίων εξελίξεων σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο προδιαγράφει η επιλογή του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, να δρομολογήσει ένα άκρως διχαστικό και στα όρια του Συντάγματος δημοψήφισμα, που εκ των πραγμάτων έχει ως τελικό διακύβευμα το «ναι» ή «όχι» στην Ευρώπη, τη δημοκρατία, την ασφάλεια.
Από αύριο το βράδυ και ανεξαρτήτως αποτελέσματος, το πολιτικό σκηνικό θα έχει μεταβληθεί άρδην, καθώς η χώρα έχει περιέλθει σε πλήρη διεθνή απομόνωση ενώ η οικονομία και το τραπεζικό σύστημα καταρρέουν.
Ο κ. Αλ. Τσίπρας προανήγγειλε, μέσω του διαγγέλματος που απηύθυνε την Τετάρτη το απόγευμα, ότι θα επιχειρήσει να διαχειριστεί, ως πρωθυπουργός με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ τόσο το «Ναι» όσο και το «Οχι» της αυριανής ψήφου. Ομως, είναι άκρως αβέβαιο εάν αυτό θα είναι εφικτό και για πόσο χρόνο. Πρώτον, οι εταίροι έχουν διαμηνύσει πως θα διαπραγματευτούν μόνο σε περίπτωση που αύριο έχει υπερισχύσει το «Ναι». Δεύτερον, έχουν αφήσει σαφώς να εννοηθεί πως δεν πρόκειται να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι με τον κ. Τσίπρα, καθώς θεωρούν πως δεν αποτελεί πλέον αξιόπιστο συνομιλητή. Επί της ουσίας, δηλαδή, τυχόν «Οχι» θα δρομολογήσει την αποχώρηση της χώρας από το κοινό νόμισμα, εάν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διατηρήσει τη δεδηλωμένη, πράγμα πάντως, αμφίβολο, καθώς ήδη πέντε βουλευτές του κόμματος του κ. Π. Καμμένου έχουν δημοσίως διαφοροποιηθεί.
Εάν επικρατήσει το «Ναι» τα σενάρια είναι περισσότερα του ενός. Το πρώτο σενάριο που, όπως προαναφέρθηκε, προβλέπει ο πρωθυπουργός να επιχειρήσει να επαναδιαπραγματευτεί με τους εταίρους ένα νέο πρόγραμμα-μνημόνιο, θα ακυρωθεί μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα από τους εταίρους και ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να πορευτεί στον δρόμο της δραχμής ενάντια στη λαϊκή ετυμηγορία. Σ’ αυτή την περίπτωση, η αντιπολίτευση προεξοφλείται πως θα αξιοποιήσει το ύστατο όπλο που διαθέτει, δηλαδή την κατάθεση πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης. Το δεύτερο προβλέπει τον σχηματισμό άλλης κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή, που θα έχει ως εντολή την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και την προσφυγή στις κάλπες το φθινόπωρο, ή και σε ευθετότερο χρόνο, αναλόγως της συμφωνίας στην οποία θα καταλήξουν τα κόμματα. Το σενάριο της κυβέρνησης εθνικής ενότητας συζητείται από τη Ν.Δ., το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Ομως, είναι βέβαιο πως προκειμένου να δρομολογηθεί θα τεθούν όροι που, πιθανότατα, θα οδηγούν όχι μόνο τον κ. Τσίπρα εκτός Μεγάρου Μαξίμου, αλλά και στην ντε φάκτο διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο πεδίο της οικονομίας και των σχέσεων με την Ευρωζώνη, σε περίπτωση επικράτησης του «Ναι» υπάρχουν και πάλι δύο σενάρια: στο πρώτο ολοκληρώνονται ταχύτατα οι διαπραγματεύσεις για ένα νέο πρόγραμμα μέχρι τις 20 Ιουλίου, ώστε να πληρωθούν στην ΕΚΤ ομόλογα 3,5 δισ. ευρώ που λήγουν τότε. Σε αυτή την περίπτωση οι τράπεζες θα ξανανοίξουν, με περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων όμως, και σταδιακά με τη συνδρομή των εταίρων η οικονομία θα ανακάμψει. Ωστόσο, χωρίς άμεση αλλαγή κυβέρνησης είναι μάλλον απίθανο να υπάρξει συμφωνία σε 15 ημέρες.
Στο δεύτερο σενάριο, που δεν θα επιτευχθεί συμφωνία έως τις 20 Ιουλίου και η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει συντεταγμένα έναντι της ΕΚΤ, τα πράγματα περιπλέκονται. Θα ενεργοποιηθούν ρήτρες χρεοκοπίας στα ομόλογα που κατέχουν ιδιώτες επενδυτές, οι τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές για μεγαλύτερο διάστημα και θα χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση της τάξης των 40 - 50 δισ. ευρώ, μέρος των οποίων ενδέχεται να καλυφθεί και με «κούρεμα» καταθέσεων.
Στην περίπτωση επικράτησης του «Οχι», το πιθανότερο σενάριο είναι η άτακτη χρεοκοπία και τελικά η έξοδος από την Ευρωζώνη. Η νέα συμφωνία που θα προτείνουν οι εταίροι θα είναι δυσκολότερη από αυτή που απορρίφθηκε. Τις αμέσως επόμενες ημέρες, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί μην μπορώντας πλέον να αγνοήσουν τη χρεοκοπία έναντι του ΔΝΤ θα καταστήσουν άμεσα απαιτητά, ο μεν ESFS τα δάνεια, η δε EKT τα 90 δισ. του ELA που έχει δώσει στις ελληνικές τράπεζες. Αυτές θα καταστούν αφερέγγυες και θα παραμείνουν κλειστές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ευρώ δεν θα υπάρχουν και η κυβέρνηση θα χρειαστεί να προχωρήσει στην έκδοση νέου νομίσματος. Μέχρι να τυπώσει νέο νόμισμα θα κυκλοφορούν τα αποθησαυρισμένα σε στρώματα και σεντούκια ευρώ και κάποιο είδος παράλληλου νομίσματoς (ΙοU). Η χώρα θα είναι de facto εκτός ευρώ και οι νομικές διαδικασίες, αν και τρομερά πολύπλοκες, θα ακολουθήσουν. Νομικός τρόπος να εκδιωχθεί από την Ευρωζώνη δεν υπάρχει, αλλά καθώς θα είναι πολιτικά και χρηματοδοτικά απομονωμένη θα το ζητήσει η ίδια.
Για το μεσοδιάστημα, οι νομικές υπηρεσίες της Ε.Ε. και της ΕΚΤ αναζητούν κάποια νομική φόρμουλα αναστολής της ιδιότητας του μέλους. Παράλληλα, η Κομισιόν εξετάζει τρόπους με τους οποίους θα μπορέσει να βοηθήσει την Ελλάδα να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση, καθώς την άτακτη χρεοκοπία θα ακολουθήσει βαθιά ύφεση και έκρηξη της ανεργίας. Η χαμηλή ανταγωνιστικότητα σε συνδυασμό με το κατεστραμμένο –και εθνικοποιημένο– τραπεζικό σύστημα, δεν θα επιτρέψουν ταχεία αύξηση των εξαγωγών. Η Ελλάδα θα μετατραπεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σε μια κλειστή και συρρικνωμένη οικονομία.
http://www.kathimerini.gr/822156/art...to-dhmoyhfisma
Ντέρμπι έχουμε και στο φόρουμ!
Μην τα διαβάζετε αυτά και μην τρομοκρατείτε τον κόσμο. Το δίκιο είναι με το μέρος μας και δεν είμαστε μόνοι στον πλανήτη, έχουμε πολλούς συμμάχους κυρίως τον απλό λαό σε άλλες χώρες, που μπορούν να αλλάξουν κι αυτοί κυβερνήσεις.......Η Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη που ξέραμε, είναι μια μεταλλαγμένη Ευρώπη. Αν κάνουμε εμείς την αρχή θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες, και στην τελική από το να ψηφίσουμε ναι και να 'μαστε υπόδουλοι για πάντα στους ξένους και να ζούμε μέσα στη μιζέρια που ζούσαμε τόσα χρόνια που θα ωφελήσει;; Υπάρχουν ήδη παιδιά που λιποθυμάνε στα σχολεία! Δεν τα διάβασα όλα, γιατί κουράζομαι, αλλά καλό είναι όπως είπα να μη φοβίζουμε τον κόσμο. Ναι, πρέπει να προετοιμαστούμε ψυχολογικά γιατί δεν θα είναι μια εύκολη απόφαση το όχι, αλλά θα είναι η καλύτερη πιστεύω.
Τα πάντα σ’ αυτή τη ζωή είναι άγνωστα Άγγελε. Κι ευχαρίστως θα ενθάρρυνα τους ανθρώπους να πορευτούν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, αν μιλάμε για κάτι υπαρξιακό ή για τις προσωπικές τους σχέσεις. Αλλά ο φόβος για το άγνωστο σε απλά καθημερινά πρακτικά ζητήματα, καλά κάνει και υπάρχει. Ο φόβος (κι όχι η παράλογη φοβία) είναι μηχανισμός επιβίωσης – οι απερίσκεπτοι ‘άφοβοι’ δεν πάνε πολύ μακριά. Όχι μόνο σαν ψυχολόγος που λες, αλλά γενικά σαν άνθρωπος που παρατηρεί και σκέφτεται, ξέρω πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να χειραγωγήσει τον ‘κυρίαρχο λαό’ να νιώθει κάπως σαν ‘μικρός ήρωας’, ενώ είναι στην πραγματικότητα πιόνι…
Κοίτα, συμφωνώ ότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Και δυστυχώς οι άνθρωποι συχνά αγνοούν την πραγματικότητα και λειτουργούν με συναισθηματική φόρτιση.
Όμως όταν όντως οι δανειστές εκβιάζουν κι όταν ο τρόπος με τον οποίο φτάσαμε στα μνημόνια είναι κάθε άλλο παρά διαφανής, δίκαιος, αναπόφευκτος κλπ είναι φυσικό να λένε οι άνθρωποι «όχι στον εκβιασμό». Αλλά ταυτόχρονα υποκύπτουν στον εκβιασμό της ίδιας μας της κυβέρνησης, πράγμα που βρίσκω εντελώς απογοητευτικό.
Συμφωνώ απόλυτα ότι είναι αδιανόητο να μην μπορεί τίποτα να λειτουργήσει σωστά, έστω στο εσωτερικό της χώρας, να επανέρχονται κακώς κείμενα και να δημιουργούνται κι άλλα, αντί να υπάρξει έστω και μια μικρή προσπάθεια εξυγίανσης. Είναι εξίσου αδιανόητο να διαπραγματεύεσαι με τον παντελώς ηλίθιο κι ασυνάρτητο τρόπο που αυτό έγινε, ενώ ταυτόχρονα λες άλλα αντ’ άλλα στους πολίτες.
Όταν μέσα σε λίγους μήνες τα βασικά στελέχη της κυβέρνησης έχουν πέσει σε άπειρες αντιφάσεις, δεν έχουν τίποτα ξεκάθαρο που να απευθύνεται στη λογική και στην πραγματικότητα, αντιθέτως κάνουν συγκεντρώσεις καθαρά «προεκλογικές» (κενότητες με στόχο μια ψήφο), απορώ πώς κάποιος να τους (ξανα)εμπιστευτεί.
Το δίκιο έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα ΔΕΝ είναι με το μέρος μας. Ενώ ήταν σαφές για τη μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου ότι τα μνημόνια ήταν κάτι δυσβάσταχτο και άδικο, καμία λογική διαπραγμάτευση δεν έγινε από τους κυβερνώντες. Οι σύμμαχοι ποιοι είναι και πώς θα μας βοηθήσουν σε πρακτικό επίπεδο? Από διαγγέλματα χορτάσαμε, καμιά πρακτική λύση και στήριξη έχει να προτείνει κάποιος και την έχει αποδεχτεί η κυβέρνηση? Όλα είναι εδώ και λίγους μήνες αόριστα, αντιφατικά, προϊόντα σεναρίων.
Τα παιδιά στα σχολεία δεν λιποθυμάνε επειδή είμαστε υπόδουλοι στους ξένους, αλλά επειδή όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις τα τελευταία 35 χρόνια τουλάχιστον, ήταν υπόδουλες στα συμφέροντα (δικά τους ή ξένων δεν έχει διαφορά) και η διαφθορά εντός της χώρας είναι τέτοια που δεν επιτρέπει καμία ανάπτυξη.
δελφίνι ηρέμησε ενα με τον μπομπολα εχεις γινει
btw παιδια εγω το χαιρομαι. θελω να χρεωκοπησουμε full ομως (οχι πως δεν εχουμε ηδη χρεωκοπησει) σε φαση να μην εχουμε να φαμε. αν γινει κ κανας πολεμος ακομη καλυτερα μπας κ αφανιστουμε.
εγω παλι σαν δωρο θα αφανιστω πρωτοσ και αυτο θα ναι το δωρο μου
εσωτερικεσ ανακαινησεισ οργανισμων κτιριων και πορτων
https://www.youtube.com/watch?v=yCpJr6ZGE1E
εγω με τον αλεξη ειμαι ρε παιδια που ναι με τον αντωνη που ναι με τον κωστα
τελικα με μασ ειστε η με τουσ αλλουσ;οχι γιατι αν ειστε με μασ να το ξερουμε
γτ εμεισ ειμαστε με τουσ αλλουσ
http://news247.gr/eidiseis/oikonomia...a.3560434.html
.............
Όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν πολλές φωνές καλόπιστης κριτικής, αλλά και προειδοποιήσεις προς την ηγεσία, ακόμα και από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, τις οποίες η ηγεσία αγνόησε. Με τον ίδιο τρόπο είχε αγνοήσει και όλες τις παροτρύνσεις για να ετοιμάσει εγκαίρως εναλλακτικά σχέδια και προτάσεις για την περίπτωση που το σχέδιο «θα πείσουμε τους δανειστές» δεν πετύχαινε. Αρνιόταν όμως πεισματικά και ισχυριζόταν ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μην πείσει τους δανειστές. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο ναυάγιο των διαπραγματεύσεων χωρίς σωσίβια λέμβο γιατί ο καπετάνιος επέμενε ότι δεν χρειάζεται.
Όλο αυτό το διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας, ως κλασικός κεντριστής, προσπαθούσε να ισορροπήσει μεταξύ συμβιβασμού και ρήξης, ώστε να κρατάει ικανοποιημένους και τους μετριοπαθείς τους κόμματός του και τους ριζοσπάστες. Οι πρώτοι θεωρούσαν βέβαιο το συμβιβασμό και οι δεύτεροι -σίγουροι καθώς ήταν ότι οι δανειστές δεν θα υποχωρούσαν καθόλου- ήλπιζαν ότι θα ερχόταν η ώρα της ρήξης.
Από τον Απρίλιο και μετά -καθώς τα χρονικά περιθώρια στένευαν και οι κόκκινες γραμμές ξεθώριαζαν, όλοι είχαν πειστεί ότι ο Τσίπρας θα υπέγραφε μνημόνιο. Έφτασε μάλιστα να παρουσιάσει σχέδιο 47 σελίδων με μέτρα που έφεραν την υπογραφή του, προκαλώντας έντονες εσωκομματικές αντιδράσεις. Εκείνες τις μέρες πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και στενοί του συνεργάτες, όχι μόνο προεξοφλούσαν τη συμφωνία, αλλά απεύθυναν και απειλές προς όποιον δεν «συμμορφωνόταν», επικαλούμενοι την κομματική πειθαρχία.
Ο πρωθυπουργός έδειξε υπερβολικά καλή πίστη στους δανειστές. Έφτασε μάλιστα να αδειάσει όλα τα αποθεματικά από τα δημόσια ταμεία για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών, κατόπιν υποδείξεών τους. Μόνο κατά τη δική του θητεία ξόδεψε περίπου 8 δισεκατομμύρια για αυτό, όταν εκείνοι όλο αυτό το διάστημα δεν εκταμίευσαν ούτε ένα ευρώ.
Η στρατηγική τους ήταν ολοφάνερη. Τον έφεραν με μαεστρία μέχρι την περασμένη Παρασκευή, αφήνοντας του περιθώριο μόνο 48 ωρών, πριν ανοίξουν οι αγορές τη Δευτέρα, προκειμένου είτε να ψηφίσει στη Βουλή, είτε να περάσει με ΠΝΠ την επώδυνη συμφωνία. Αλλιώς, χωρίς νέα συμφωνία, θα βρισκόταν μπροστά στον κίνδυνο της οικονομικής κατάρρευσης, αφού η παράταση έληγε στις 30 Ιουνίου.
Και ενώ όλα ήταν έτοιμα για την τελευταία πράξη, ο Αλέξης Τσίπρας κατάλαβε την τελευταία στιγμή την παγίδα που του είχαν στήσει και ότι μαζί με τη συμφωνία ήταν πιθανό ότι θα υπέγραφε και το πολιτικό του τέλος. Αν δεν έκανε τη συμφωνία, οι δανειστές θα σταματούσαν τον ELA, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να πάει σε κάπιταλ κοντρόλ και να κλείσει τις τράπεζες, με ότι αυτό θα σήμαινε για τη συνέχεια. Αν την έκανε, κινδύνευε να τελειώσει πολιτικά, με ορατό τον κίνδυνο της διάσπασης του κόμματος, καθώς η συμφωνία αυτή δεν θα περνούσε.
Έτσι επέλεξε ως διέξοδο το δημοψήφισμα, ως μοναδική οδό σωτηρίας της κυβέρνησης του, που θα διατηρούσε την ενότητα του κόμματος και θα πετούσε τη μπάλα στους πολίτες. Αν οι πολίτες ψήφιζαν ναι στα επώδυνα μέτρα, η ευθύνη θα ήταν του λαού. Αν οι πολίτες ψήφιζαν όχι στα επώδυνα μέτρα, θα αναλάμβαναν τις ευθύνες για αυτό που θα ακολουθούσε.
Η πρόταση των δανειστών, στην οποία κατέληξαν μετά από πέντε μήνες διαπραγμάτευσης , είναι μία πρόταση με αντιαναπτυξιακά μέτρα και άγρια φορολόγηση, που θίγει όλα τα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα. Κανείς στην Ελλάδα, ούτε καν οι επιχειρηματίες, δεν είναι δυνατόν να επιθυμούν την έγκρισή της, πόσο δε τα φτωχότερα στρώματα που έχουν σηκώσει πολύ μεγαλύτερο βάρος από όσο μπορούσαν να σηκώσουν ως τώρα.
Η υπερψήφιση του ΝΑΙ λοιπόν σε αυτό το ναρκοθετημένο δημοψήφισμα οδηγεί ξεκάθαρα στη συνέχιση της λιτότητας, αλλά και στη λαϊκή νομιμοποίηση της και αυτό είναι ένα τεράστιο δώρο για τους δανειστές. Η υπερψήφιση του ΟΧΙ ωστόσο, οδηγεί στο άγνωστο, καθώς η κυβέρνηση αρνείται να αποκαλύψει το παραμικρό για το πού θα οδηγηθεί η χώρα την επόμενη μέρα και αυτή δεν είναι μία πολιτικά έντιμη στάση.
Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει να επιδείξει κανένα αποτέλεσμα σε κάποιον από τους βασικούς στόχους της (ακύρωση του μνημονίου, τέλος της διαπλοκής, κυνήγι της φοροδιαφυγής, φορολόγηση των πλουσίων κτλ) ούτε σε κάποια από τις προβλέψεις της έχει πέσει μέσα (οι δανειστές θα υποχωρήσουν, οι ΗΠΑ θα βοηθήσουν, θα βρεθούν χρήματα από τρίτες χώρες, οι τράπεζες δεν θα κλείσουν κτλ) δεν εμπνέει πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη.
Στελέχη της κυβέρνησης διαβεβαιώνουν ότι οι τράπεζες την Τρίτη θα λειτουργήσουν κανονικά, ενώ γνωρίζουν καλά ότι αυτό θα πάρει πολύ καιρό να συμβεί. Διαβεβαιώνουν δημοσίως ότι σύντομα θα αποκατασταθεί η ρευστότητα, ενώ ξέρουν ότι αυτό μπορεί πλέον να γίνει μόνο, είτε αν τα βρουν με τους δανειστές, είτε εάν τυπώσουν εθνικό νόμισμα, πράγμα που πάλι δεν γίνεται τώρα, αφού καμία σχετική προετοιμασία δεν έχει γίνει και τα λεφτά που υπάρχουν τελειώνουν.
Αρνούνται κατηγορηματικά ότι υπάρχει οποιαδήποτε πιθανότητα να βγούμε εκτός ευρωζώνης ή να τεθούμε σε κάποιο ειδικό καθεστώς, όταν δεν υπάρχει κανείς στον πλανήτη που να μην υποστηρίζει ότι η πιθανότητα αυτή είναι υπαρκτή. Ακόμα και ο αμερικανός νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν, που στηρίζει την κυβέρνηση στο ΟΧΙ, δηλώνει καθαρά ότι όχι μόνο είναι πιθανή η έξοδος , αλλά και ότι ένα μέρος της δουλειάς για αυτό έχει ήδη γίνει με το κάπιταλ κοντρόλ.
Το πρόβλημα με το θέμα της εξόδου από την Ευρωζώνη είναι ότι για να είχε πιθανότητες επιτυχίας, ήταν απαραίτητη προϋπόθεση ο έγκαιρος και πολύ καλός σχεδιασμός της. Χρειαζόταν δηλαδή ένα πολύ σοβαρό και επεξεργασμένο σε κάθε του λεπτομέρεια σχέδιο, που θα είχε προετοιμάσει τα πάντα. Και φυσικά μία πολύ ικανή και έμπειρη κυβερνητική ομάδα για να το υλοποιήσει, καθώς και τη λαϊκή έγκριση, αφού θα χρειαζόταν οπωσδήποτε την υποστήριξη του λαού.
Τώρα δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά και δεν μπορεί κανένας υπεύθυνος πολιτικός να αγνοήσει ότι στις σημερινές συνθήκες είναι ορατό το ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σε συνθήκες χάους, που θα ευνοούσαν αποκλειστικά και μόνο τα κοράκια και τους κερδοσκόπους. Και αν κάποιοι ενοχλούνται με την αυτονόητη επισήμανση, θα έπρεπε αντί για αυτό να φροντίσουν να μην συμβεί και να αντιληφθούν ότι η αριστερά έχει ηθική υποχρέωση να είναι και πολιτικά έντιμη και ειλικρινής απέναντι στο λαό.
Καλείται λοιπόν ο λαός να αποφασίσει τι; Και για ποια ρήξη μιλάμε όταν ο πρωθυπουργός έχει βάλει την υπογραφή του σε ένα μνημόνιο 47 σελίδων και σε μία παραλλαγή του σχεδίου Γιούνκερ με μικρές διαφορές; Όταν η κυβέρνηση λέει ότι αμέσως μετά από ένα ΟΧΙ θα επιδιώξει άμεσα μια συμφωνία; Δηλαδή γιατί ακριβώς θα ψηφίσουμε; Αν θέλουμε να έχει 5 ή 6 καζάνια η «κόλαση»; Και η νέα συμφωνία που θα υπογράψει ο Τσίπρας από πού θα αντλήσει λαϊκή νομιμοποίηση, αν δεν έχει σημαντικές διαφορές από αυτήν που θα καταψηφιστεί; Θα τη φέρει κι αυτή σε δημοψήφισμα;
Οι αντιφάσεις είναι πολλές. Γιατί την ίδια ώρα που η κυβέρνηση μας καλεί να καταψηφίσουμε την πρόταση των δανειστών, μας λέει ότι θα επιδιώξει αμέσως μία άλλη που δεν θα διαφέρει και τόσο, ενώ οι δανειστές έχουν περίπου προεξοφλήσει ότι δεν θεωρούν κάτι τέτοιο πιθανό σε περίπτωση που υπερισχύσει το όχι. Και κάπως έτσι οι μισοί ψηφοφόροι του ΟΧΙ θα νομίζουν ότι πάνε σε συμφωνία και οι άλλοι μισοί σε ρήξη και ενδεχομένως σε έξοδο.
Η παράνοια όμως δεν σταματάει εδώ.
Είναι παραπάνω από προφανές ότι αν γινόταν ένα δημοψήφισμα στο οποίο δεν θα κρινόταν τίποτα άλλο, απλώς και μόνο για να ρωτηθούν οι πολίτες της Ελλάδας αν συμφωνούν με τα σκληρά μέτρα των δανειστών (σαν λέμε δηλαδή αν θέλουν να τους μαστιγώσουν) ούτε το 1% δεν θα απαντούσε θετικά. Επειδή όμως αυτή τη στιγμή κανείς δεν προτείνει μία άλλη συγκεκριμένη λύση πριν μίας αβέβαιης προοπτικής που δεν ξέρουν που οδηγεί, πολλοί μπροστά στο φόβο του αγνώστου και διαπιστώνοντας ότι η κυβέρνηση δεν έχει άλλο σχέδιο (όπως έχει παραδεχθεί) θα προτιμήσουν να ψηφίσουν κι αυτοί ΝΑΙ χωρίς συμφωνούν με τα μέτρα.
Το πεδίο λοιπόν είναι ναρκοθετημένο και το δημοψήφισμα ήρθε πολύ αργά και με άδεια ταμεία, αφού η κυβέρνηση έχει εκ των πραγμάτων σε μεγάλο βαθμό υπονομεύσει τη πιθανότητα μιας ρήξης με προοπτική. Ποιας ρήξης λοιπόν με μισόλογα και με ποιο σχέδιο; Και με ποια πρόβλεψη για να προστατευθούν οι φτωχότεροι και οι πιο αδύναμοι; Τα θύματα της κρίσης και των μνημονίων δεν έχουν ούτε λεφτά στο εξωτερικό, ούτε στα «στρώματα» και στις θυρίδες.
Η ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας αυτές τις κρίσιμες ώρες είναι τεράστια. Και πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η προστασία αυτών των ανθρώπων. Ποιές είναι οι εγγυήσεις για αυτό;
Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, δυστυχώς οι προοπτικές είναι θετικές μόνο για τον Σόιμπλε και στο ναι και στο όχι.
Αν υπερψηφιστεί το ναι, θα είναι από εξαναγκασμό και όχι από ελεύθερη βούληση του λαού και για πρώτη φορά θα έχουμε λαϊκή νομιμοποίηση ενός πολύ σκληρού μνημονίου. Ούτε στα πιο τρελά όνειρά του Σόιμπλε δηλαδή.
Στην περίπτωση που υπερψηφιστεί το όχι, περνάμε στο άγνωστο κι ανοίγει ταυτόχρονα κι ο δρόμος για την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, χωρίς να χρειαστεί να βάψει τα χέρια του με αίμα ο Σόιμπλε , αναλαμβάνοντας απλά τον εύκολο ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Είναι γνωστό ότι αυτές είναι οι δύο επιλογές που εκείνος ήθελε. Ή να φύγουμε από την Ευρωζώνη, στην οποία θεωρεί ότι δημιουργούμε προβλήματα, ή αν μείνουμε, να μείνουμε αποδεχόμενοι τη λιτότητα όχι μόνο ως πολιτική επιλογή, αλλά και ως τιμωρία με τη θέλησή μας.
Οι ρομαντικοί που παραβλέπουν το ναρκοθετημένο πεδίο, πιστεύουν ότι το Όχι μπορεί να ανοίξει το δρόμο της απελευθέρωσης του ελληνικού λαού από τα μνημόνια. Αυτή όμως θα ήταν μια μεγάλη μάχη και όπως όλες οι μάχες θα χρειαζόταν στρατηγική, σχέδιο και ατσαλένιας πυγμής πολιτικά στελέχη που θα αναλάμβαναν να ηγηθούν. Και φυσικά σε αυτές τις περιπτώσεις, όσοι σε ακολουθούν πρέπει να ξέρουν ότι τους πηγαίνεις σε μάχη για να πολεμήσουν και να έχουν συμφωνήσει σε αυτό. Διαφορετικά η έκβαση είναι προδιαγεγραμμένη.
Δεν πιστεύω ότι αξίζουν σε κανένα λαό αυτά που περνάνε οι Έλληνες να τελευταία πέντε χρόνια, τουλάχιστον να σώσουμε ότι σώζεται.
Αφού ρε συ δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη που να μην τους διαψεύσει τους καραγκιόζηδες......
Οι Podemos της Ισπανίας δεν θέλουν καμία συνεργασία μαζί τους, όταν είδαν τί οικονομική καταστροφή προκάλεσε στην Ελλάδα η "διαπραγματευτική" του τακτική τους τελευταίους 5 μήνες.
Η Κύπρος για 1η φορά δεν μας στήριξε εξ αρχής, είχαμε από τον Φεβρουάριο κ τα 18 Κοινοβούλια απέναντί μας, κανένας σύμμαχος.
Η Ρωσία τους άδειασε μεγαλοπρεπέστατα, παρ'όλους τους τεμενάδες του Λαφαζάνη (μέχρι κάτω έσκυβε το κεφάλι να υποκλιθεί), ούτε λεφτά δεν μας δίνουν (αφού λεφτά για πέταμα δεν έχουν), "βρείτε τα με την Ευρώπη" είπαν, κ ούτε προκαταβολή για τον αγωγό δώσανε. Πρόσφατα ανώτατος κυβερνητικός αξιωματούχος τους διεύψεσε κ τα λεγόμενα από την κυβέρνηση ότι δήθεν θα μεσολαβούσε η Ρωσία να λάβουμε χρηματοδότηση από την αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS......
Γενικά δεν έχω βρει 1 πράγμα που να πουν κ να είναι αλήθεια. Τώρα είπαν ότι οι καταθέσεις είναι εγγυημένες κ μόνο εγγυημένες δεν είναι......
Από που το 'βγαλες το συμπέρασμα ότι το δίκιο δεν είναι με το μέρος μας; Περνάμε χάλια ενώ κάποιοι άλλοι γλεντάνε εις βάρος μας αν αυτό δεν είναι αδικία τι είναι; Αν δεν ήταν οι ξένοι δεν θα 'χαμε μπει στο ΔΝΤ και στους άλλους θεσμούς και θα επιβιώναμε πολύ καλύτερα.......Εγώ δεν μπήκα εδώ μέσα για να κατηγορήσω ή να υποστηρίξω την κυβέρνηση, όποιος το κάνει αυτό να τους κρίνει όλους και να τους συγκρίνει. Με το τελευταίο θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω.
έκανα το 9-10 για το ΟΧΙ
Λόγο του ότι δεν είδα βελτίωση τη τελευταία 5 ετία που υπογράφουν τέτοια μνημόνια.
Το επιχείρημα του ότι το ΟΧΙ θα μας βγάλει από το ευρώ είναι που ψηφίζουν όλοι το ναι.
Μάλλον το λιγότερο που πρέπει να κάνουν όσοι ψηφίζουν ναι είναι να πάρουν μέρος σε αυτό το forum. Μαζί με ψυχολόγο σίγουρα.
Είναι τρελό να ψηφίζει ο οποιοσδήποτε να του κόψουν μισθούς συντάξεις να του αυξήσουν το ΦΠΑ να του αυξήσουν τα γεωργικά προιοντα.
εχω πολλα νευρα
εχω νευρα κι εγω ανθρωποσ ειμαι
Για να κανουμε και λιγο χιουμορ
https://scontent-fra3-1.xx.fbcdn.net...b2&oe=5625280E
ΕΓΩ ειμαι τ οχι θελω να αυξηθουν τα γεωργικα προιοντα
Βρε muzzy , εσενα προσωπικα τρομοκρατω , οχι το φορουμ , αυτοι ειναι-ειμαστε ηδη φοβισμενοι , μην μου πεις κοτζαμ παλληκαρι οτι φοβασαι εναν κατα 20 χρονια μεγαλυτερο σου , ε ? απλως μου αρεσουν τα οπλα , με αυτα μεγαλωσα , απο 9 ετων ειχα το δικο μου αεροβολο , και στα 12 το πρωτο πυροβολο ( φλομπερ ) , στα 16 ειχα την πρωτη μου καραμπινα και γεμιζα τις σφαιρες μονος μου . Παντως μην ανησυχεις , δεν εχω σκοτωσει κανεναν , τελευταια τουλαχιστον .
τα παντα ξεκινουν απο αγνωστα κ καταληγουν να ναι γνωστα κανεις δεν υπηρξε που να τα ξερειι ολα απο τη κοιλια της μανας του..Quote:
ευχαρίστως θα ενθάρρυνα τους ανθρώπους να πορευτούν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα,
ετσι λιγο πολυ πανε ολα ολοι υπηρξαν αρχαριοι απλα καπιοι εξελιχθηκαν κ καπιοι αλλοι προτιμησαν αντι να εξελιχθουν να προσκυνανε τον εγωισμο τους. κ υπηρξαν κ καπιοιι αλλοι που εκαναν κ τα δυο.
η ελπιδα ειναι κατι που ολοι λιγο πολυ εχουν στο μυαλο τους οταν κανουν ενεργειες στη ζωη γενικοτερα.
Δεν εννοώ ότι το δίκιο δεν είναι με το μέρος του λαού, των απλών πολιτών. Όλοι αυτοί φυσικά και έχουν περισσότερο δίκιο παρά άδικο. Εξάλλου κι εγώ ως πολίτης «όχι» λέω σε ένα νέο μνημόνιο, όπως και στα παλιά που κάθε άλλο παρά δίκαια ήταν.
Γι’ αυτό και τους οικονομικούς αναλυτές τύπου Βαρουφάκη τους παρακολουθούσα καιρό τώρα (δυστυχώς ήταν πολύ καλύτερος ως καθηγητής – ομιλητής, παρά ως υπουργός).
Αλλά ως χώρα που εκπροσωπείται από κάποια κυβέρνηση και κάποιους διαπραγματευτές, όχι δεν έχουμε δίκιο. Διότι όταν υπογράφεις ή υπόσχεσαι και δεν το τηρείς, όταν όλη σου η δράση εξαντλείται σε λαϊκισμούς με αποκορύφωμα ένα δημοψήφισμα που οι επιλογές του είναι ο «γκρεμός» και το «ρέμα» (ή για να είμαστε πιο ακριβείς, που δεν έχει καθόλου επιλογές), τότε είναι εμφανές πως και εσύ απλά κοροϊδεύεις και χειραγωγείς τους πολίτες.
Εννοείται πως οι ξένοι εκμεταλλεύονται όσα μπορούν. Τη δουλειά τους κάνουν, θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς τη δική μας. Δυστυχώς όμως μπήκαμε στο πρώτο μνημόνιο όχι εξαιτίας των ξένων, αλλά εξαιτίας κάποιων δικών μας που είτε δεν προσπάθησαν να εξυγιάνουν έστω κάτι, είτε αλλοίωσαν τα οικονομικά στοιχεία, είτε λειτούργησαν ως εκτελεστικά όργανα των ξένων.
Και μέχρι τώρα (και παρά τις ελπίδες του Ιανουαρίου), δεν βλέπω κάτι διαφορετικό. Βλέπω ξεκάθαρες αδικίες προς τους πολίτες κι αντί να δω λόγια και πράξεις σε μια ρεαλιστική βάση, βλέπω ομιλίες στο Σύνταγμα που μου θυμίζουν κάποιες προεκλογικές ομιλίες του 81 «έξω από το ΝΑΤΟ, έξω από την ΕΕ» κλπ κλπ.
Ο λαός καλά έκανε και πήγε. Οι εκπρόσωποι όμως (δικοί μας και τον ξένων), όποιο και να είναι αύριο το αποτέλεσμα, θα μας δείξουν ένα… ευμέγεθες λαχανικό :P
http://www.dumpaday.com/wp-content/u...e-cucumber.jpg
Τουλάχιστον να μη διχαστούμε (κι άλλο). Και ν' αποκτήσουμε μεγαλύτερη επίγνωση του τι γίνεται... Κι ας ελπίσουμε κάποια στιγμή όντως να υλοποιηθούν όσα επιθυμεί ο ‘κυρίαρχος λαός’, που έχει ήδη εκφράσει ξεκάθαρα τη βούληση του.
Ο κυβος ερριφθη !!