Nαι όντως τουλάχιστον να βρω κάποιον να μου αρέσει λιγάκι.
Printable View
Δεν είπα να μην σου αρεσει κιολας...
αλλα οπως ειπε ευστοχα και η Novia, ο γαμος και οι σχεσεις ειναι συμβιβασμοι, πόσο νερό μπορείς εσύ να βαλεις στο κρασι σου!
Εσείς με αυτά που σας είπα πιστεύετε ότι είμαι καθόλου έξυπνη;
βρε Δελφινι, πανεξυπνη εισαι!
αλλα το προβλημα σου δεν ειναι θεμα IQ, εξυπναδας ή νοημοσύνης, ουτε εμφανισης! μια χαρα εμφανιση εχεις, που με λιγο γυμναστηριο και διατροφη κουκλαρα θα γινεις!
Αυτοπεποιθηση δεν εχεις, που στη στερησε η ψυχωση, οι καθηλωσεις και οι εμμονες με τον κυκλο του παλαιου...
Και μην μας πεις οτι εισαι 40 ετων και παει περασε η ζωη για σενα!
Σημερα τα 40 ειναι τα νεα 30 για μια γυναικα!
εχεις την υγεια σου, για σκεψου ΠΟΣΟ σημαντικό ειναι αυτο, ποσοι ανθρωποι δεν βασανιζονται κατακοιτοι σε ενα κρεβατι, πόσοι ανθρωποι νεοτατοι κανουν χημειοθεραπειες και λιωνουν καθημερινα με την ελπιδα να ζησουν? ποσοι ανθρωποι ειναι καθηλωμενοι σε αναπηρικο καροτσακι και εξαρτημενοι εφ'ορου ζωης απο αλλους για να τους φροντιζουν?
δες αυτο το βιντεάκι Δελφινι και σκεψου : https://www.youtube.com/watch?v=yKMhO6c8G3g
Αυτό πώς θα το διορθώσω βρε Μάρα μου είναι εύκολο;
Επίσης έκανα πολύ κακό που τους έβρισα εκεί στο παλαιό ότι ήταν ήτανε έπρεπε να συγκρατηθώ.
οχι βεβαια δεν ειναι ευκολο, ολοι το παλευουμε!
Μακαρι να ηταν μια μαθηματικη εξισωση, να υπηρχε και ο ετοιμος τυπος για εφαρμογη και να τη λυναμε...
Αλλά δεν παει ετσι...
Ο καθενας θα σου πει τα δικα του, βιωματα, τις δικες του εμπειριες... εσυ πρεπει να βρεις τι σου ταιριαζει περισσοτερο και να το κανεις. Αλλα δρασε ρε συ δελφινι. Οχι αδρανεια, οχι απραξια= αυτα ειναι τα χειροτερα, τρεφουν τα ασχημα ψυχολογικα.
Υποτιθεται οτι ανεβαινει η αυτοπεποιθηση μας μεσα απο τους μικρους καθημερινους στοχους που βαζουμε. Οχι ψηλα τον πηχυ, για να μην τον φτανεις ποτε. Ενα ενα τα σκαλοπατια...
Αν δεν μπορεις να κρατησεις μια δουλεια, κανε εθελοντισμο για εξασκηση, πηγαινε εθελοντικα να δουλεψεις, να εξασκηθεις, να δεις κοσμο, να κοψει το ματι σου...λεω μια ιδεα. Βρες μια δουλεια παρτ-ταιμ εστω...
Μαθε νεα πραγματα, εγω προσωπικα θα σου προτεινα κατι που να εχει σχεση με αθληση ή χορο, εχεις και τη σωματικη εκτονωση και τη χαρα οτι μαθαινεις κατι νεο και γνωριζεις κοσμο!
αυτο το σκηνικο πώς έγινε? σε τι φαση τους εβρισες δηλαδη?
εναν εναν? τηλεφωνικα? πηγες σε σπιτια συγκεκριμενων και αυτοι μετα διεδωσαν οτι εσυ τους εβρισες και τα φουσκωσαν τα λογια?
ή πηγες μια Κυριακη μετα τον εκκλησιασμο εκει που μαζευονται ολοι για καφε και τους εβρισες??
τους έβρισα τηλεφωνικά αισθανόμουνα κακιά που έκλεψα τον γκόμενο αυτηνής και νόμιζα ότι το ξέρανε όλοι και με κατακρίναν και τους έβρισα όλους τηλεφωνικά για πολλά χρόνια τους έβριζα
Ίσως πρέπει να φύγω από το παλαιό γιατί βρέθηκα σε δύσκολη θέση . Ο πνευματικός μου εκεί με ζητάει να πηγαίνω κάθε Κυριακή στην εκκλησία και λέει στους γονείς μου που είναι το δελφίνι και που είναι το δελφίνι με αγαπάει πάρα πολύ και λέει ότι είμαι το πιο έξυπνο και το πιο χαρισματικό κορίτσι στην εκκλησία.
Aν πιστευες οντως στο Χριστο δελφινι,δε θα κραταγες κακια μετα απο τοσα χρονια,ουτε θα ζηλευες και εβριζες τον κοσμο.
Κοίτα, κι εγώ προσπαθώ να την κάνω για τον εαυτο μου, δε σημαίνει ότι τα καταφέρνω πάντα κάνω κι εγώ κάτι βουτιές ψυχολογικές. Δηλαδή εχω περάσει κι εγώ κατα καιρούς απο τη φάση της δελφίνι. Έχω κι εγώ ένα άσχημο ιστορικό αλλά και στο σήμερα μου συμβαίνουν πράγγματα. Δεν είναι ότι κι εγώ έχω βρεί τις ισορροπίες μου
Αυτη η κοπελα που λες,τα θελε και τα παθε.
Εβαζε πολυ υψηλα (μη ρεαλιστικα) στανταρ που προφανως κανεις δεν πληρουσε και τελικα αναγκαστηκε να κανει πολυ μεγαλυτερες υποχωρησεις απ'οτι αν ειχε ρεαλιστικα στανταρντ εξ αρχης.
Το μυαλο της την εφαγε και κανενας αλλος.
Όχι δεν έπρεπε να συγκατηθείς, εφόσον ένιωσες ότι αδικείσαι έπρεπε ν' αντιδράσεις και καλά έκανες και αντέδρασες. Δεν κατάλαβα;; Και κερατάς και δαρμένος;; Εσύ απ' τη στιγμή που δέχθηκες όλη αυτή την επίθεση δεν έπρεπε να υποστηρίζεις τον εαυτό σου;; Όπως εκείνοι χέστηκαν για τα δικά σου συναισθήματα και για το πιθανό κακό που θα σου έκαναν έτσι κι εσύ χέστηκες. Αυτά μας έφαγαν οι ανωτερότητες και η ενοχοποίηση των αρνητικών συναισθημάτων, τα καταπίνουμε όλα και μετά να οι καρκίνοι, να τα εμφράγματα, να τα εγκεφαλικά. Το να έπρεπε να το διαχειριστείς διαφορετικά ναι, όχι όμως να νιώθεις και ενοχικά που αντέδρασες. Έτσι ένιωσες, έτσι έκανες.
Προσωπικά με έχει βοηθήσει πολυ αυτή η σειρά απο βίντεο που έχει ανεβάσει μια ψυχοθεραπεύτρια στο youtube με διάφορα θέματα και βρήκα πολλές απαντήσεις σ' αυτά που με βοήθησαν. Νομίζω ότι η συγκεκριμένη είναι και στη Θεσσαλονίκη οπότε μπορείς να κάνεις μαζί της καμιά συνεδρία.
https://www.youtube.com/watch?v=5OGFXxUH3Fk
Δεν θα έλεγα το μυαλό της τόσο όσο η οικογένεια της. Να σκεφτείς ο πατέρας της δεν πήγε καν στον γάμο γιατί δεν γούσταρε τον γαμπρό και έκανε ένα χρόνο να της ξαναμιλήσει, γέννησε η κοπέλα και ήταν ολομόναχη στο μαιευτήριο. Ακόμη το φυσάνε και δεν κρυώνει οι γονείς της.
Ηταν μεγαλο κοριτσι ομως και θα πρεπε να χει καλυτερη κριση.Επισης,απο την στιγμη που ειχε δουλεια με καλα λεφτα δεν τους ειχε αναγκη οικονομικα ωστε να της βαζουν χερι στη ζωη της.Σιγουρα μπορουσε να βρει κατι καλυτερο απο αυτο που βρηκε.
Δυστυχως,οταν εισαι νεος και εχεις μερικα προσοντα,νομιζεις οτι εχεις πιασει τον Παπα απο τα @@,και ολος ο κοσμος σου ανηκει.Απορριπτεις ανθρωπους γιατι κανεις δεν ειναι αρκετα καλος για σενα.Τελικα καποια στιγμη χτυπαει το βιολογικο ρολοι και απο φοβο μην μεινεις στο ραφι μπλεκεις με οποιον να ναι.
Η γενια μας πρεπει να καταλαβει οτι ενας ανθρωπος οσο ταλαντουχος και αν ειναι,αν ειναι μονος του ειναι μισος.Δεν το λεω απο την κατινιστικη αποψη να παντρευτεις σωνει και καλα και να κανεις παιδια,αλλα απο την αποψη της συντροφικοτητας.
Τα πτυχια και οι δουλειες δε σε βοηθανε οταν γυρνας σε ενα αδειο σπιτι και κοιτας τα ντουβαρια μετα τη δουλεια.
Επισης,κατι αλλο που πρεπει να καταλαβει η γενια μας,ειναι οτι στις μερες μας το να χεις σπιτι,αυτοκινητο,δουλεια και μορφωση δεν ειναι πια ιδιαιτερο προσον.Δεν ειμαστε στο 50 που η πλειοψηφια ηταν αγραμματη και ξεβρακωτη,πλεον οι περισσοτερες οικογενειες τα χουν αυτα.
Βλεπω πολλους να χουν επαρση λογω ενος πτυχιου ή μιας δουλειας που αντε να παιρνουν το πολυ ενα χιλιαρικο.Χαλαρωστε ρε σεις.
Να είστε καλά βρε καλά μου παιδιά.
Και ποιός σου ειπε αγαπητε μου ότι η συντροφικότητα προυποθέτει γάμο και παιδιά;; Δηλαδή αν δεν παντρευτείς και κάνεις παιδιά δεν μπορείς να έχεις σύντροφο;; Πολύ φοβικό μου ακούγεται αυτό. Να παντρευτούμε δηλαδή απο φόβο να μην μείνουμε μόνοι. Πολύ αναχρονιστική άποψη. Κάτι σαν να φροντίσουμε να «δέσουμε τον γαϊδαρο μας» δηλαδή. Να τακτοποιηθούμε δηλαδή. Να βολευτούμε. Sorry, αλλά εγώ θέλω να είμαι ερωτευμένη με τον άνθρωπο μου και δεν με νοιάζουν όλα τ' άλλα. Ο έρωτας, η αγάπη, αυτό με αφορά.
Συγγνώμη αλλά έχω την αίσθηση ότι είσαι εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Σε ποιές μέρες μας «το να 'χεις σπιτι, αυτοκινητο, δουλεια και μορφωση το 'χουν πλέον οι περισσοτερες οικογενειες;» Μιλάς σοβαρά;; Συγγνώμη, μην το πάρεις ως επίθεση, απλώς απορώ. Σήμερα κι αν υπάρχει πρόβλημα οικονομικό. 2.000.000 άνεργοι, μισθοί σε επίπεδα Βουλγαρίας, επιχειρήσεις να κλείνουν, κοσμος που αναγκάζεται και φεύγει στο εξωτερικό, υποθηκευμένες περιουσίες, περιουσίες που εκποιούνται για να πληρωθούν τα χαράτσια που είναι χειρότερα κι απ' αυτά που πληρώναμε επι Τουρκοκρατίας, ΕΝΦΙΑ, συσσίτια, άστεγοι.... εδώ βιώνουμε τον πιο σκληρό οικονομικό πόλεμο. ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ;;; Τώρα κι αν είναι δύσκολα τα πράγματα. Το 50 καλύτερα ήταν.
Όσο γι' αυτό «Βλεπω πολλους να χουν επαρση λογω ενος πτυχιου ή μιας δουλειας...» θα συμφωνήσω απόλυτα και η έπαρση δεν είναι κάτι που διευκολύνει τις σχέσείς μάλλον τις δυσκολεύει γιατι κυρίως αυτά τα άτομα την ψωνίζουν με τον εαυτό τους και τους βλέπουν όλους τους άλλους σα σκατά.
Απο μια ηλικια και μετα,ειναι πολυ δυσκολο να χεις συντροφικοτητα χωρις γαμο.Οι υποψηφιοι ελευθεροι συντροφοι ειναι λιγοτεροι γιατι οι περισσοτεροι εχουν ηδη παντρευτει σε αυτην την ηλικια,οι φιλοι σου παντρευονται και αυτοι και τους βλεπεις λιγοτερο (αρα μικραινει ο κυκλος σου),και εσυ ο ιδιος δεν εχεις τη διαθεση να κανεις dating και να αλλαζεις σχετικα συχνα συντροφους οπως εκανες στα 20 και πρωτα 30.
Το μονο που χει γινει πιο δυσκολο απο αυτα τα 4 που εγραψα (σπιτι,δουλεια,μορφωση,αυτο κινητο),ειναι η δουλεια.Οι περισσοτεροι εχουν διατηρησει την ακινητη και κινητη τους περιουσια,και περισσοτεροι πιτσιρικαδες περνανε σε καποιο ΑΕΙ και ΤΕΙ.Quote:
Συγγνώμη αλλά έχω την αίσθηση ότι είσαι εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Σε ποιές μέρες μας «το να 'χεις σπιτι, αυτοκινητο, δουλεια και μορφωση το 'χουν πλέον οι περισσοτερες οικογενειες;» Μιλάς σοβαρά;; Συγγνώμη, μην το πάρεις ως επίθεση, απλώς απορώ. Σήμερα κι αν υπάρχει πρόβλημα οικονομικό. 2.000.000 άνεργοι, μισθοί σε επίπεδα Βουλγαρίας, επιχειρήσεις να κλείνουν, κοσμος που αναγκάζεται και φεύγει στο εξωτερικό, υποθηκευμένες περιουσίες, περιουσίες που εκποιούνται για να πληρωθούν τα χαράτσια που είναι χειρότερα κι απ' αυτά που πληρώναμε επι Τουρκοκρατίας, ΕΝΦΙΑ, συσσίτια, άστεγοι.... εδώ βιώνουμε τον πιο σκληρό οικονομικό πόλεμο. ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ;;; Τώρα κι αν είναι δύσκολα τα πράγματα. Το 50 καλύτερα ήταν.
Που λέτε είναι μία με το παλαιό που έχει κάνει φίλους όλους στο φβ αλλά εμένα δεν με κάνει. Αν την πατήσω ένα βρισίδι θα φταίω εγώ;;; Και όλο όταν με βλέπει είναι όλο χαμόγελα και γλύκες.
Ναι, ισχύει το ότι έχεις λιγότερες επιλογές και ειδικά αν είσαι και γυναίκα παίζει πολύ το age discrimination γιατί μια γυναίκα την βλέπουν πρώτα ως μήτρα αναπαραγωγής κι έπειτα ως άνθρωπο -αυτά μας φάγαν-. Παρόλα αυτά μπορείς να βρεις σύντροφο, υπάρχουν και χωρισμένοι, φτάνει να μην είσαι απο εκείνες τις γυναίκες που θέλουν και παιδιά. Και δεν χρειάζεται να παντρευτείς γι' αυτό.
Την επόμενη φορά που θα την δεις αγνόησε την επιδεικτικά. Εντάξει, αυτή της η στάση δείχνει ότι έχουν γίνει κουτσομπολία. ΧΕΣΤΗΚΕΣ!!
Φυγε απο την γειτονιά αυτή, φύγε απο την κωλοεκκλησία αυτή και άλλαξε περιβάλλον και παρέες, αν θεωρείς ότι εκεί είσαι στιγματισμένη. Δεν είσαι σε κανένα χωριό. Κι αν γνωρίζουν άτομα για σένα κάτι που έγινε πριν 20 χρόνια υπάρχουν άλλα μερικά εκκατομύρια κόσμου που δεν το ξέρουν. Εδώ η Αλεξανδράτου γύρισε ολόκληρη τσόντα και την είδε όλη η Ελλάδα και παρόλα αυτά χαμπάρι δεν έχει, στο μουνί της όλα και παντρεύτηκε και ζει στο εξωτερικό και μια χαρά. Κι εσύ θα καταστρέψεις μια ζωη για ένα πταίσμα, εδω σκυλοπηδιούνται όλοι οι παντρεμένοι και οι παντρεμένες μέσω fb κι εσύ κάθεσαι και σκας για μια μαλακία.
Δεν νομίζω αυτή να ξέρει τίποτα! Απλά επειδή περάσαμε φουρτούνα με ψυχολογικά αυτό φαινότανε και μας υποτιμούνε μερικοί κακοί. Μπορείς να επιβιώσεις σε ένα περιβάλλον που σε μισούν;;;; Και πήγαινα εκεί πολλά χρόνια.
Εντάξει, καταλαβαίνω ότι είσαι μια κοπελά σοβαρή και αξιοπρεπής και προφανώς γι' αυτό να σου κόστισε τόσο πολύ γιατί σου φόρεσαν μια ταμπέλα για κάτι που δεν είσαι. Αντιλαμβάνομαι ότι σε απασχολεί πολύ η δημόσια εικόνα σου και η γνώμη των άλλων, φαντάζομαι ότι έχεις μεγαλώσει σε μια αυστηρή και συντηρητική οικογένεια όπως οι πιο πολλοί απο εμάς αλλά πρέπει κάπου να το ισορροπήσεις αυτό. Εσ'υ τώρα αισθάνεσαι δαχτυλοδειχτούμενη, νιώθεις ότι με όλα αυτά τα κουτσομπολία έχει παραβιαστεί η ιδιωτικότητα της προσωπικής σου ζωής κι αυτό μοιάζει κάτι σαν βιασμός. Νιώθεις ότι έχεις υποστεί συναισθηματικό και ψυχικό βιασμό.
Καλώς η κακώς οι περισσότεροι έχουν μια καλύβα στου διαόλου τη μάνα, δουλειά στη χάση και στη φέξη, και το σαραβαλάκι του θείου που έφυγε για το αμέρικα....από μόρφωση πάμε καλά....Αλλά και η νέα γενιά δεν τα χει αυτά ως κριτήρια και προσόντα πιστεύω, οι γονείς τα χουν ως προσόντα αυτά....
Είδες τι κακό έπαθα πήγαινα σε ένα περιβάλλον για τόσα χρόνια που με μισούσανε .... Έπαθα μεγάλο κακό.
Χεστήκαμε αν μας υποτιμούν κι εγώ στα 19 μου όταν επαθα κρίσεις πανικού δέχτηκα μεγάλη απόρριψη απο τον περίγυρο μου. Έκλαψα, πόνεσα, σκλήρυνα. Δεν επιτρέπω σε κανέναν πια να μου κάνει κριτική ή κήρυγμα. Δεν προσπαθώ να κρυφτώ και να παρουσιάσω κάτι άλλο απο αυτό που είμαι, τους το πετάω κατάμουτρα, ξέρω τι μου συμβαίνει, ξέρω ότι αυτό συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους, είμαι απολύτως ενημερωμένη κι αν κάποιος προσπαθήσει να μου το παίξει έξυπνος ξέρω και τον βάζω στη θέση του και τον κάνω να νιώθει εκείνος αμόρφωτος, τον υποτιμώ εγώ, δεν είναι καλύτεροι οι άλλοι απο εμένα κι αν εγώ εχω αυτό εκείνοι έχουν κάτι άλλο ουδείς τέλειος. Κι ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο... Γράψ' τους!! Δείξε ότι είσαι χαρούμενη και άνετη... Χαλάρωσε... Η κοινωνική κατακραυγή είναι σίγουρα δύσκολο πράγμα. Μπορείς να βρείς καινούργιους ανθρώπους όμως. Εκεί μέσα δεν υπάρχουν και κάποιοι που να σε συμπαθούν;; δεν μπορεί... έστω κι ένας να είναι προσέγγισε υτόν. Οι άλλοι δεν σε νοιάζουν απλά.
Εντάξει υπάρχουνε και πολλοί που με συμπαθούν.
Ωραία, γιατί δεν εστιάζεις σ' αυτούς και ασχολείσαι με τα μουνόπανα ή μήπως παθαίνεις κι εσύ αυτό που παθαίνουν πολλοί να κολλάνε μ' αυτούς που τους απορρίπτουν γιατί για να τον απορρίπτουν δεν μπορεί... καλύτεροι του θα 'ναι ενώ αυτοί που τον αποδέχονται μάλλον είναι τίποτα αδιάφοροι και μετριότητες γι' αυτό. Ε;;