Παίρνω dumyrox και risperdal. Το 2ο είναι αντιψυχωσικο..Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Printable View
Παίρνω dumyrox και risperdal. Το 2ο είναι αντιψυχωσικο..Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Και παλι δεν σου κάνει δουλειά; πολυ εντύπωση μου κάνει τι να σου πω ρε κορίτσι μου. Θεωρώ οτι εφοσον θα πας σε ειδικό λοιμωξιολογο θα σου λυσει καθε απορία. Χώρια του οτι ειναι απο τους καλύτερους γιατρους και ειδικεύεται στο aids οποτε αν σου πει οτι δεν εχεις, θς είναι κατι παραπανω απο σίγουρο.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ξεκίνησα να παίρνω φάρμακα (για 1η φορά στη ζωή μου) από αρχές Μαρτίου.
Άλλαξα από τότε 4 φορές αγωγή.
Τώρα είμαι σε αυτή κανα 15ημερο. Κάπως καλύτερα από τις προηγούμενες, αλλά οι σκέψεις και η φοβία είναι φορές που κυριαρχούν και με ισοπεδωνουν. Δεν μπορώ να χαρώ και να κάνω τίποτα παρόλο που το παλεύω παρα πολύ γιατί έχω οικογένεια και παιδιά.
Είναι απογοητευτικό να ζω σαν ζωντανή νεκρή κάτι φορές. Εκει είναι που νιώθω ότι δεν αξίζει καν να ζω....
Αγάπη ειναι νωρις ακομα για να δεις αποτέλεσμα. Εμενα μου πηρε κοντα ενα χρονο με τις συνεχόμενες αυξήσεις για να πω οτι ειμαι καλα. Οπότε μην απελπίζεσαι. Δωσε χρονο στα φαρμακα να δράσουν. Μίλησε και με τον γιατρο και ολα καλα θα σου πανε. Υπομονή κανε να δεις αν θα λειτουργήσουν τα φάρμακα γιατί 15 μέρες ειναι πολυ λίγο... Εγω τα παιρνω απο περσυ τον ιουνη.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Θέλουν κι αυτά τον χρόνο τους προφανώς...Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Υπομονή λοιπόν.
Και προσπάθεια..
Και εμείς είμαστε εδω να σε ξεαγχωνουμε οποτε μας χρειαζεσαι [emoji4][emoji4][emoji4]Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ευχαριστώ...Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Νεφελη μου έκανες τίποτα;Quote:
Originally Posted by Nefeli28
N.Φ. εισαι καπου 50 ετων ? γραφεις πολυ ωριμα .....εγω 57 χρ........Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
30 ειμαι, σε ευχαριστώ πολύQuote:
Originally Posted by Macgyver
Σεκανα μεγαλυτεροη .......σορυ , εισαι και γυναικα αντεληφθην ........Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Είμαι εκτός Αθηνών, δεν έχω δει τον γιατρό.Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Ζω με την αίσθηση ότι είμαι άρρωστη.
Δεν παλευεται αυτό το πράγμα.
Τα χάπια δεν θα έπρεπε να βοηθούν κάπως;;;;;Αντιψυχωσικα είναι. Δεν θα έπρεπε να μειώνουν κάπως ΚΑΠΩΣ, τις ιδεοληψίες;;
Δεν είναι σκέψη πια, είναι αίσθηση.
Η ψυχολόγος που της το ειπα είπε ότι δυστυχώς σωματοποιηθηκε η φοβία μου.
Τι θα κάνω ρε γαμωτο;
Δεν είναι ζωή αυτή.
Όλη τη μέρα ο,τι και να κάνω, ο,τι και να δω/ακούσω εγώ σκέφτομαι/νιώθω ότι έχω hiv.
Αλήθεια δεν μπορώ να ζήσω έτσι...
Ποτε γυρνάς; Πήγαινε για εξετάσεις και στον γιατρό που σου είπα.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ε δε θα ειναι ετσι η ζωη... θα το ξεπερασεις καποια στιγμη, αφου σε παρακολουθει καποιος αυτο ειναι καλο. Θελει υπομονη και δουλεια σίγουρα.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Και για να μην ξεχνιομαστε... θα στο λεμε καθε φορά :) ... ΔΕΝ εχεις hiv ειναι 100% με τοσα τεστ που εκανες ;)
Θεωρείς πως πρέπει να πάω για εξετάσεις;Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Θεωρω οτι οσο το κάνεις και βγαίνεις αρνητική ισως σου φύγει αυτή η εμμονή. Εγώ ειμαι σίγουρη οτι δεν εχεις aids
Αρχίζω να αμφιβάλλω για αυτό. Σκαρφίζεται απίστευτα πράγματα, δε το βλέπω να κάνει απλά τεστ και να πει οκ όλα καλά. Μάλλον γι'αυτό της είπε ο ψυχο μη πας για τεστ.Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Από την πρώτη εξέταση μου έλεγαν να μην πάω γιατί θα μου γίνει εμμονή και θα πηγαινω. Εγώ δεν το πίστευα με τίποτα.
Έλεγα πως αν πάω κ βγουν αρνητικά τα αποτελέσματα θα είμαι μια χαρά.
Έχω κάνει τρεις εξετάσεις και σκέφτομαι πάλι την τεταρτη.
Έχω εξαντληθεί...
Νεφέλη στείλε μου π.μ.αν θες να μιλήσουμε, σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Νεφέλη πήρες το μήνυμα μου? Δεν ξέρω αν το έστειλα σωστά. Πεσμου αν είναι να προσπαθήσω ξανά
Ναι σου έστειλαQuote:
Originally Posted by lloullou00
Έχουν επιστρέψει οι αυτοκτονικές σκέψεις. Όπου και να πάω, ο,τι και να κάνω, ο,τι βλέπω μπροστά μου εγώ σκέφτομαι το ειτζ. Όλοι μου λένε ότι είναι μια ιδέα, ότι οι άνθρωποι δεν αυτοκτονούν για μια ιδέα. Τελικά όμως για μια ιδέα τελειώνουν τη ζωή τους αυτοί που το κάνουν. Κάτι που δεν αντέχουν, κάτι που τους εξάντλησε, κάτι που δεν αντέχουν άλλο.
Δεν είναι ζωή να βουλιάζω μέσα σε αυτό 24 ώρες το 24ωρο. Να κοιμάμαι και να ξυπνάω με αυτό. Μου τρυπάει τα σωθικά. Δεν μπορώ να το διαχειριστώ.
Φοβάμαι υπερβολικά, ο φόβος αυτός με παραλύει. Το μυαλό μου έχει καεί από τις σκέψεις.
Δεν υπάρχει τίποτα πια να με βοηθήσει;
Πως να ζήσει κάποιος έτσι;;;
Μα δε θα είναι έτσι για πάντα, δε παρατηρείς ότι είχες διακυμάνσεις στη ζωή σου σε αυτό το θέμα? Μήπως γιαυτο είπε ο γιατρός να κάνεις εισαγωγή? (αν θυμάμαι καλά).Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Νεφέλη μου ο θάνατος δεν γιατρεύεται ενώ αυτό που έχεις αργά η γρήγορα θα μαλακώσει, δε ξέρω αν φύγει εντελώς δεν είμαι γιατρός, αλλά ο κόσμος και ο άνθρωπος αλλάζει τόσο πολύ με τα χρόνια που δε ξέρεις πως θα είσαι σε λίγο καιρό. Είναι εντελώς άγνωστο, πιστεύω θα είσαι πολύ καλύτερα οσο μεγαλώνεις. Δε σου έχει δώσει οδηγίες ο γιατρός τι να κάνεις σε περίπτωση που δεν την παλεύεις? Τον πήρες τηλέφωνο?
Δεν έχω οδηγίες. Ο ψυχίατρος όποτε τον πάρω μιλάει για τις δοσολογίες των φαρμάκων. Έχω την άλλη βδομάδα ραντεβού τι να πατώ πάλι τηλ; Τίποτα δεν θα μου κάνει.Quote:
Originally Posted by Georgewww
Με την ψυχολογο έχω σήμερα συνεδρία. Θα της τα πω αλλά.....
Αν πάω αρχές Αυγούστου να κάνω εξέταση θα είναι 6 βδομαδες. Αλλά αυτοί λένε 6-8.
Μετά θα λέω να πάω στις 8 η στους 3 μήνες.
Οι 3 μήνες είναι στο τέλος του Σεπτέμβρη. Εγώ δεν τη βγάζω μέχρι τότε....
Να μη πας καθόλου να την κάνεις. Να ακούσεις και μια φορά τον γιατρό σουQuote:
Originally Posted by Nefeli28
Προσπάθησα λοιπόν να ακούσω όλους και να μην πάω για την εξέταση. Και δεν πήγα παρόλο που πέρασαν 3 μήνες και...
Κάποιες μέρες νιώθω καλύτερα, αλλά κάποιες ο φόβος έρχεται δυνατός.
Υπάρχουν φορές που το παλεύω και κάποιες με παίρνει από κάτω.
Φοβάμαι αυτό το «να είμαι καλά»
Σαν να μην πρέπει να εφησυχάζομαι και να πρέπει να αγχώνομαι συνέχεια γι αυτό.
Ίσως να μην είναι φυσιολογικο αυτό, αλλά έτσι νιώθω.
Φοβάμαι μην κόλλησα από το τσεκποιντ.
Αυτή παραμένει η φοβία.....
Βοηθήστε με....
Νεφέλη, μια από τα ίδια, τα ξέρεις.. Εμένα πέρασαν μόνο 3 εβδομάδες από το τελευταίο περιστατικό που με αγχώσε.. Είσαι καλά σωματικά? Νιώθεις υγιής? Αν το ξεχάσεις τελείως, σα να μην έγινε ποτέ? Θα μπορούσες?
Αυτό ακριβώς προσπαθώ να κάνω. Οτι όλα είναι οκ, ότι δεν έχει συμβεί τίποτα από όσα φοβάμαι. Για κάποιο λόγο δεν μπορώ να νιώσω φυσιολογική. Καθόλου όμως ...
Kοιτα, κι εμένα το μυαλό μου κάποιες φορές το σκέφτεται, ότι, λες να μην πρέπει να εφησυχαζω και κακώς είμαι χαλαρή τώρα? Από την άλλη, σκέφτομαι πως ζει όλος ο κόσμος που σίγουρα καθημερινά του τυχαινουν αντίστοιχα περιστατικά αλλά δεν τα δίνει μάλλον σημασία?
τι φοβασαι οτι θα συμβει αν εχεις aids?Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ότι θα κολλήσω τα παιδιά μου κι αυτό δεν μπορώ να το αντέξω
Ακομα και αν ειχες Νεφέλη τα παιδιά δε κολλανε έτσι ευκολα. Τι νομίζετε ότι ειναι ίωση απλή; μη βάζεις δικαιολογία τα παιδιά για να δικαιολογησεις τον φόβο σουQuote:
Originally Posted by Nefeli28