χάλια μερα.δεν έχω όρεξη να σηκωθω από το κρεβάτι..μακάρι να μπορούσα να μείνω όλη μέρα εδώ χωρίς να κάνω τίποτα.
Printable View
χάλια μερα.δεν έχω όρεξη να σηκωθω από το κρεβάτι..μακάρι να μπορούσα να μείνω όλη μέρα εδώ χωρίς να κάνω τίποτα.
καλα αν , εισαι τραυματισμενη απο ερωτα!
καλη αναρωση!
Ρε ,μηπως θασουκανε καλο να τον παρεις τηλ κ να του πεις ακριβως τι νοιωθεις κ ποσο πληγωμενη η θυμωμενη εισαι απο τη συμπεριφορα του?
Αν και νομιζω οτι πρεπει να τον δεις σαν αρρωστο κ να περιμενεις να ζητησει θεραπεια κ τοτε μονο να τον βοηθησεις!
Αν σε καιει τοσο πολυ μεσα σου παρτον τηλ, να δεις αν ζει και τι κανει, όπως λεει το κατερινακι. Αλλα μην ειναια υτο αφορμη για να αρχισετε να ξαναβρισκεστε! Απλα βεβαιωσου οτι ειναι καλα, και σηκω απο το κρεβατι!
δεν ξέρω. δεν είναι ότι θέλω να μαστε μαζί τώρα. μου λείπει περισσότερο το πως ήμασταν, όταν μου λείπει. αυτό που με κάνει χάλια είναι...ότι είμαι πολύ θυμωμένη και ταυτόχρονα τρέμω ότι μπορεί να πάθει κάτι..και θυμωμένη και νοιάζομαι πως γίνεται?δεν μπορώ να νιώθω μόνο ένα από τα δύο? νιώθω τόσο θυμό και φόβο.
λές? και που θα τον πάρω όμως? μπορεί να πάθει κάτι μετά..είναι παράλογος φόβος..με αυτήν την λογική θα πρεπε συνέχεια να παίρνω όλους όσους αγαπάω να δω αν είναι καλά.εντάξει σε αυτόν οι πιθανότητες ας πουμε ίσως είναι κάπως αυξημένες. θα σηκωθώ γιατί δεν μπορώ να μείνω εκεί, έχω πολλά πράγματα που πρέπει να κάνω, μακάρι να μπορούσα να μείνω εδώ.Quote:
Originally Posted by carrie
και έχω κι ένα άλλο κόλλημα θέλω να είμαι εντάξει με όλους..(επίσης υπερβολίκη απαίτηση το αναγνωρίζω)..θα θελα να μπορούσα τωρα να τον συγχωρούσα για όλα..αλλά δεν μπορώ. με έχει πονέσει.
ξέρω ότι υπάρχουν χειρότερα και άνθρωποι με δυσκολότερα προβλήματα από τα δικά μου..και αυτό μου λεγε και ο Φ. παλιότερα όταν παραπονιόμουν. όμως εμένα νιώθω να με επηρρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τα όσα σκέφτομαι και νιώθω. και θέλω να ξεφύγω από αυτό..ενθουσιάζομαι κάποιες μέρες που τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν κάπως καλύτερα και μετα απογοητεύομαι οταν έρχονται μέρες με πιο άσχημη διάθεση..και δύσκολες σκέψεις. ξέρω ότι σας ενοχλώ συνέχεια με τα μηνύματα μου
δεν ενοχλεις... αφου περνας δυσκολα γραφε οσο θες...δικο σου θεμα ειναι δε γραφεις και σ αλλουνου το χωραφι... :)
Μπορείς να νιώθεις και θυμό και λύπη μαζί. Και όταν νιώθεις έτσι είναι λογικό να μην έχεις διάθεση και ενέργεια.
Είναι φυσιολογικό να νιώθεις έτσι μετά από ένα χωρισμό. Περνάς μια μικρή κατάθλιψη.
Συνήθως ο θυμώνουμε με κάποιον που μας πλήγωσε ή μας πρόδωσε.
Στην δική σου περίπτωση όμως, τα πράγματα είναι ακόμη πιο πολύπλοκα, γιατί υπάρχει και ο φόβος για τη ζωή του. Και εκεί μπλέκονται και οι ενοχές σου, μήπως δεν έκανες ό,τι έπρεπε.
Είναι πολύ δύσκολο να τα ξεδιαλύνεις όλα αυτά τα συναισθήματα και να απενοχοποιηθείς, όταν μάλιστα είσαι άτομο επιρρεπές στο να κατηγορεί τον εαυτό του.
Θα σου έλεγα, αν δεις ότι συνεχίζεις να ζορίζεσαι, να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ψυχολόγο.
Σιγουρα υπαρχουν ανθρωποι με μεγαλυτερα προβληματα, αλλα ο καθενας τα δικα του εχει να αντιμετωπισει! Δηλαδη επειδη εχουν οι αλλοι μεγαλυτερα προβληματα, εγω δε θα συζητησω και θα λυσω τα δικα μου? Καιρος να αρχισεις να λυνεις οτι σε ενοχλει!
researcher :). marian_m τουλάχιστον ξέρω περίπου γιατί νιώθω έτσι. έτσι είναι.. αν ήταν όλα κανονικά θα λεγα..θα πάω θα τον βρίσω, ενδεχομένως, θα ξεσπάσω..θα μου φύγει..ή και να συνεχίσω να μαι θυμωμένη θα περάσει κάποτε.τωρα δεν μπορώ να τον "μισήσω" για τίποτα! έχω μπλεχτεί τόσο πολύ.
carrie ναι αυτό νομίζω κι εγώ, γι αυτό το συνεχίζω. πάντως μάλλον αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία μου αυτό που λέω πιο πάνω ότι έτσι όπως είναι τα πράγματα δεν μπορώ να το διαχειριστώ. δεν μπροώ απλά να τον " μισήσω".
η διάθεση παραμένει χάλια..μακαρι να μπορούσα να έρθει κάποιος να με ταρακουνήσει να ξεκολλήσω από το μυαλό μου.μπορεί να πάρω να δώ τι κάνει. δεν ξέρω .ουτε αυτό θέλω να κάνω αλλά θέλω να μαστε εντάξει. αλλά και να τον πάρω τηλ. δεν θα γίνει αυτό γιατί έχουν γίνει διάφορα οποτε..μόνο που θα ησυχάσω ότι είναι καλά. γιατί δεν μπορούσα να χω μια απλή σχέση χωρίς μπλεξίματα με ναρκωτικά και βλακείες?
αχ!!! ναι μωρεεεε!!!! σε καταλαβαινω για το ερωτημα σου.... :)
αλήθεια νομίζω ότι θα ήταν πολύ πιο έυκολο να τον γράψω τελείως αν τα πραγματα ηταν διαφορετικα.μπορεί και όχι αλλα εγω αυτο πιστευω.δεν ξέρω τι νακάνω. μόνο το να είμαι μονίμως απασχολημένη με κάτι με βοηθάει μου φαίνεται..
Μπορείς να έχεις. Από δω και πέρα.Quote:
Originally Posted by αν?
Όσο κι αν δυσκολεύεσαι, θα σε συμβούλευα να μην του τηλεφωνήσεις. Θα σαμποτάρεις την προσπάθειά σου να απεμπλακείς.
Όσο και να μη σου αρέσει ο παραλληλισμός, είναι σα να προσπαθείς να κόψεις κάποια ουσία -π.χ. το τσιγάρο, δεν ξέρω αν καπνίζεις ή κάπνιζες- και μόλις νιώθεις να ζορίζεσαι λες, ας πάρω μερικές τζούρες να νιώσω καλύτερα. Μόνο μερικές τζούρες θα είναι! Έτσι όμως ξανακυλάς. Και άντε πάλι από την αρχή. Και κάθε φορά ξεκινάς και πιο απογοητευμένη. Μέχρι που κάποια στιγμή κουράζεσαι και παραιτείσαι. Λες, δεν μπορώ να το κόψω το ρημάδι. Δεν καταλαβαίνεις, ότι φτάνεις σ' αυτό το σημείο, γιατί ακολούθησες λάθος τακτική. Γιατί απλά, κάποια στιγμή θεώρησες ότι δεν είναι και τίποτα να πάρεις μερικές τζούρες.
Με το να τον πάρεις, δεν εξασφαλίζεις ότι θα είναι καλά, δεν τον προστατεύεις με κάποιον τρόπο. Και τι θα κάνεις, θα παίρνεις κάθε τόσο να βλέπεις αν είναι καλά? Αν δεν είναι καλά, πίστεψέ με, θα το μάθεις αργά ή γήγορα. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς λοιπόν, μέχρι τότε.
πολυ ωραιος ο παραλληλισμος.....ναι μπορει να ειναι και addiction ολο αυτο,γιατι οχι........................Quote:
Originally Posted by marian_m
"λές? και που θα τον πάρω όμως? μπορεί να πάθει κάτι μετά..είναι παράλογος φόβος..με αυτήν την λογική θα πρεπε συνέχεια να παίρνω όλους όσους αγαπάω να δω αν είναι καλά.εντάξει σε αυτόν οι πιθανότητες ας πουμε ίσως είναι κάπως αυξημένες. " αυτό έγραψα πριν λίγα μηνύματα κι εγώ.δεν ξέρω αν το διάβασες.Quote:
Originally Posted by marian_m
όχι δεν καπνίζω, αλλά καταλαβαίνω τι θες να πείς. ότι έστω κι αν νομίζω ότι θα με βοηθήσει να ησυχάσω αυτό δεν θα συμβεί. και έχεις δίκιο δεν θα συμβεί. αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να ανησυχώ..να ασχολούμαι το κανα (πρακτικά- στην σκέψη ακόμα..θέλω λίγο). και νιώθω κάπως καλύτερα. αλλά σκέφτομαι αν πεθάνει αύριο..ποιο θα να ι το όφελος από την τωρινή μου στάση ?είτε για αυτόν είτε για μένα.ενώ αν κάνω κάτι τουλάχιστον θα έχω κάνει κάτι. είναι παράλογος ο φόβος μου ότι μπορεί να πεθάνει?μήπως γίνομαι υπερβολική?
γιατί δεν νομίζω ότι μπορείς να συγκρίνεις μια αθρώπινη σχέση με μια ουσία (η γνώμη μου). όχι επειδή αρνούμαι να συνειδητοποιήσω κάτι.. όπως μπορεί να να αναφερθεί πάλι αλλά επειδή μπλέκονται και άλλα πράγματα. λεώ ότι ανησυχώ. ίσως σε υπερβολικό βαθμό?μπορεί.Quote:
Originally Posted by ανεμος
Πιστεύω ότι κάποιες σχέσεις, που από ένα σημείο κι έπειτα έχουμε διαπιστώσει ότι δεν μας κάνουν καλό, είναι πολύ συχνά θέμα εξάρτησης.Quote:
Originally Posted by ανεμος
Γι' αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα απόφασης το να απεμπλακούμε. Και οι εξαρτημένοι από ουσίες ή ό, τι άλλο, δημιουργούν συνήθως σχέσεις εξάρτησης.
φυσικα αυτο σχολιασα,<<ολοι>> κατα καιρους <<πινουμε>>,σχεσεις,δουλεια , ενδιαφεροντα και οτιδηποτε βρουμε μπροστα μας για να ανακουφιστουμε..................
Το <<ολοι>> εχει να κανει με τις φιλοεξαρτητικες προσωπικοτητες....................
Για αυτο <<αν>> καλο θα ειναι για μενα προσωπικα αν δεν το χεις κανει ηδη να επισκεφτεις εναν ειδικο,για μενα το θεμα σου δεν ειναι ο Φ. αλλα εσυ.......ειναι η γνωμη μου αυτη........
εγώ πιστέυω ότι από την στιγμή που ήδη δεν υπάρχει σχέση, δεν επικοινωνούμε δεν μπορεί κανείς να μιλάει για εξάρτηση μου από αυτόν ή την σχέση. ειμαι υπερβολική επειδή ανησυχώ για τον πρώην μου, που είναι ένας άνθρωπος που έχουμε υπάρξει πολύ κοντα? δεν θα φοβόταν κάποιος άλλος στη θέση μου δηλαδή/ δεν θα νιωθε χάλια? ξέρω ότι ίσως να με επηρεάζει υπερβολικά αλλά εξηγησα ορισμένους λόγους που μπορεί να συμβαίνει αυτό σε προηγούμενα μηνύματα.Quote:
Originally Posted by marian_m
μπορείς να μου πείς για ποιους ακριβώς λόγους το νομίζεις αυτό? πως διαφορετικά μπορεί να χειριστεί κανείς μια κατασταση με ένα άτομο με εξάρτηση αρχικά? γιατί αργότερα καταλαβαίνω ότι μπορεί να υιοθετήσει πολλές διαφορετικές συμπεριφορές..αλλά στην αρχή? ήδη δεν έχουμε επικοινωνία και ανφερω ότι ειπα καποια όχι. αυτο που ειπα για τον Φ. τις τελευταίες μέρες είναι ότι τα βραδια με απασχολούν σκέψεις ότι μπορεί να πεθάνει και με δυσκολεύει αυτό.αλλο πως εξελίχθηκε η συζήτηση..Quote:
Originally Posted by ανεμος
επειδή το ξαναδιάβασα το μνμ μου αυτό και μπορεί να ερμηνευτεί ως επιθετικό δεν είναι. απλά θέλω να μου πεις γιατί το λες αυτο
ακομα και αν ειναι επιθετικο εγω προσωπικα αφου δεν με χαρακτηριζεις δεν εχω προβλημα....
αυτο που σου προτεινω ειναι να μιλησεις με καποιον ειδικο για ολα αυτα που αισθανεσαι,σκεφτεσαι και γραφεις εδω......για να μπορεις να διαχειριστεις συναισθηματικα αυτο που σου συμβαινει και να εχεις μια καλυτερου τυπου στηριξη μιλωντας με εναν επαγγελματια...αν θες καντο αν δεν θες παλι μην το κανεις δεν μπορω να σε πεισω και δεν το επιθυμω κιολας......και παλι ειναι η γνωμη μου και τιποτε περισσοτερο μπορεις να μην με διαβαζεις η επισης να μου ζητησεις να μην ξαναγραψω εδω δικο σου το ποστ και η ευθυνη του......
Φιλικα...................
ανεμος γιατί να σου ζητήσω κάτι τετοιο?εννοείτε ότι θέλω να ξαναγράψεις. εχω πει ότι όλα τα μηνύματα με βοηθάνε με κάποιο τρόπο..το χω σκεφτεί κι εγώ να πάω σε κάποιο ειδικό.απλά ήθελα να δω αν είδες κάτι συγκεκριμένο και το είπες αυτό.δεν εννοούσα κατι άλλο. συγγνώμη, νιώθω λίγο πιεσμένη σήμερα και μιλάω κάπως, ελπίζω να μην παρεξηγηθηκες.. :)
Βρε αν νιωθεις πιεσμενη αναρωτιεσαι αν εχεις καταθλιψη, δε μπορεις να κοιμηθεις, δε μπορεις να σηκωθεις απο το κρεβατι, δεν εχεις σε κανεναν να μιλησεις για αυτο, και αναρωιτεσαι που ειδαμε οτι μπορει να χραειζεσαι ειδικο! ναι χρεαιζεσαι! φαινεται σε ολα τα παραπανω! Επισης το να καθεσαι να ανησυχεις δεν προσφερει τπτ ουτε σε ατυον ουτε σε εσενα, μοναχα κανεις πιο δραματικη τη ζωη σου κι ενδιαφερουσα, γιατι απο οτι φαινεται πολλα ενδιαφεροντα περα απο σπουδες δεν εχει. Ουτε φλερτ ουτε φιλοι ουτε οικογενεια. Απλο ειναι, σου λειπει excitement και το αναπληρωνεις ετσι, δεν εχει καμια σημασια που ειναι αρνητικο!
Ενώ πιστεύεις πως θα μπορούσες να κάνεις κάτι να αποτρέψεις έναν πιθανό αυριανό θάνατο???? Ο Φ μπορεί να μείνει 15 χρόνια στην ηρωίνη, θα είσαι εκεί δίπλα κι αν τελικά κάποια στιγμή ου μη γέννητω πεθάνει θα είσαι εντάξει με τον εαυτό σου που έκατσες δίπλα του 15 χρόνια (έτσι από συμπαράσταση να τυρρανιέσαι μαζί του) ,έκανες κάτι, τι κάτι δλδ του αφιέρωσες τα χρόνια σου... ?Quote:
Originally Posted by αν?
Τι να κάνεις? μπορείς να τον κλειδώσεις σε ένα δωμάτιο να μη μπορεί να βρει τη δόση του?
Μα δεν ξέρεις και σε τι φάση είναι, και καν δε σου ζήτησε τη βοήθεια και την αρνήθηκες! Πιθανότατα να είναι με κάποια άλλη ή απλά να είναι αλλού. Μπορεί να προσπαθεί να κόψει, μπορεί, μπορεί, πολλά...
Επιλογές του για τις οποίες δε μπορείς να κάνεις κάτι (μα δε σου ζήτησε κάτι καν! το αντίθετο νομίζω ότι αυτός απομακρύνθηκε πρώτος).
Μπορείς όμως να κάνεις για σένα.
Το όφελος απ'την τωρινή σου στάση είναι αυτό που γράφεις ' και νιώθω κάπως καλύτερα.' και ο καθημερινός σου αγώνας μέχρι να φτάσεις στο 'πολύ καλά'.
Όσο για το όφελος το δικό του το φροντίζει ο ίδιος, ειλικρινά το έχουμε συζητήσει, είναι δική του ευθύνη .
Mάλλον αν, δεν έχεις συνειδητοποιήσει ότι δε μπορείς να παρέμβεις στις επιλογές του όσο κι αν δε σου αρέσουν, ούτε να βοηθήσεις αν δε θέλει ο ίδιος. Και από καμιά άποψη δεν έχεις λόγο να έχεις ενοχές ! Αυτός να ξέρεις (έτσι νομίζω τουλάχιστον) την πόρτα σου τη θεωρεί ανοιχτή ακόμα άσχετα που δεν την χτύπησε. Σε θεωρεί 'εκεί' , διαθέσιμη να βοηθήσεις. Αλλά ακόμα κι αν του την έκλεινες στα μούτρα πάλι δε θα είχες λόγο ενοχών αφού καθένας μας χρειάζεται πάνω απ'όλα να φροντίσει για τον εαυτό του και μετά για τους άλλους αν έχει αντοχές, μπορεί, θέλει.
Και επίσης χρειάζεται να επικεντρωθείς στον εαυτό σου (πράγμα που αρχίζεις και κάνεις γι αυτό νιώθεις καλύτερα ) και για μένα μην το σκέφτεσαι για τηλέφωνα κλπ ,συμφωνώ πως θα είναι πισωγύρισμα και δε θα προσφέρει απολύτως τπτ στις ανησυχίες σου.
Μην απογοητεύεσαι από μια άσχημη μέρα :)
Μέσα στο πρόγραμμα είναι, ειδικά τώρα που είσαι στις αρχές της απομάκρυνσής σου.
Γράφεις πως στη σκέψη θες ακόμα λίγο, ε φυσικό είναι... αν δεν κάνω λάθος δε μετράς ούτε καν 1 μήνα που ξεκόψατε. Συνέχισε την προσπάθεια σου και όλα θα πάνε καλά :)
Καθώς δεν τον έχεις ως φυσική παρουσία στη ζωή σου, έχεις βρει έναν άλλον τρόπο να τον έχεις μέσα στην καθημερινότητά σου,
άσχετα που αυτός έχει πάψει να τη μοιράζεται. Με την ανησυχία για την υγεία του διατηρείς μία επαφή, που όμως είναι υποκατάστατο μίας αληθινής σχέσης με ένα άλλο πλάσμα.
Αν, φίλες/ους έχεις? Ενδιαφέροντα? Εργασία?
Φτιάξε τη δική σου πραγματικότητα ώστε να σε ικανοποιεί για να γυρίσεις στη δική σου ζωή.
Ζεις τη ζωή ενός άλλου.
Και ξέρεις, με το να σκέφτεσαι το κακό που μπορεί να του συμβεί, δε σκέφτεσαι το καλό που μπορεί επίσης.
Έπαψες να τρέχεις ξοπίσω του προστατεύοντάς τον και δεν παύεις να τρέχεις ξοπίσω του νοερά. Φτιάχνεις σενάρια
κακοδαιμονίας, γιατί δίχως εσένα, πού θα καταλήξει? Συγγνώμη, μόνο ο τάφος υπάρχει ως πιθανότητα?
Γιατί δεν τον παίρνεις ένα τηλέφωνο να ρωτήσεις αν περνάει καλά και να σου απαντηθεί το μέγα ερώτημα?
Σε περίπτωση που σου πει κάτι όπως "όλα πηγαίνουν προς το καλύτερο, είμαι εντάξει, νιώθω καλά", πώς θα αισθανθείς?
Θα χαρείς με το νέο? Ελπίζω να μην σε κάνω να δυσανασχετείς με τις ερωτήσεις μου, αν κάποιες δε θες να τις απαντήσεις,
έχεις κάθε δικαίωμα βέβαια. Αλλά τουλάχιστον να πάψεις να σε βασανίζεις με σενάρια που σε κρατάνε δέσμια του παρελθόντος.
Arsi γι αυτό και είπα ότι ο φόβος μου είναι παράλογος. γι αυτό και απομακρύνθηκα, για αυτό και δεν πήρα τηλ. γιατί δν μπορώ να κάνω κάτι όσο κι αν το θελω. μου έχει αναφέρει ο αδερφός του σε τι φάση βρίσκεται ο Φ., αλλά αυτό δεν είναι η ουσία. δεν απομακρύνθηκε αυτός πρώτος, πριν του πω ότι ένιωσα άσχημα με τη στάση του (που δεν μου είπε ..κτλ), κάθε μέρα σχεδόν για κάποιο λόγο θα περνούσε από το σπίτι, θα επικοινων..τωρα ναι πιστεύω ότι κι αυτός απομακρύνθηκε..μπορεί να τον βόλεψε η στάση μου, το ξέρω αυτό.
από δύο άσχημες μέρες? :)γιατι και σήμερα έχω άσχημη διάθεση..δεν έχει όμως σχέση με τον Φ. αυτήν την στιγμή δεν νιώθω ότι έχει καμια αιτία..δεν μπορώ να την αποδώσω πουθενά συγκεκριμένα αυτήν την άσχημη διάθεση. ναι δεν ξέρω ακριβώς πόσο καιρό αλλά περίπου τόσο πρέπει να ναι
Δε σε ενδιαφέρει να πας να σε έναν ειδικό να δεις μήπως αυτή την εποχή παίζει καμία κατάθλιψη ή κάτι άλλο, αν?
Αυτό να μου το γράψεις αργά το βράδυ :) η 2η μέρα τώρα ξεκινάει ! θυμάμαι και μια άλλη μέρα που ξύπνησες χάλια αλλά στην πορεία άλλαξαν τα πράγματα....Quote:
Originally Posted by αν?
RainAndWind απλά κάπως το νιώθω να υπάρχει σαν ανησυχία στο μυαλό μου.μερικές φορές δεν το σκέφτομαι και καθόλου..απλά όταν τύχει να το σκεφτώ είναι πολύ εντονος φόβος..είναι και μια επιθυμία μου νομίζω να νιώθω ότι έχω κάνει ότι μπορούσα, και εγώ μετανιώνω για κάποιες συμπεριφόρές μου, που ανέχτηκα μερικά πράγματα που αν ήθελα να τον βοηθήσω θα έπερεπε να τα είχα κάνει αλλιώς και παλιότερα εννοώ όσο ήμασταν μαζί και τον τελευταίο καιρό. και είναι και αυτό που ξανέγραψα ότι ενώ νιώθω θυμό δυσκολεύομαι να του θυμώσω επειδή η ανησυχία μου είναι μεγαλύτερη. και εξ αλλου τις προηγούμενες φορές που το κανα μετα όταν τα ξαναβρίσκαμε έπρεπε να αναθεωρήσω τα όσα ένιωθα και ακύρωνα όσα ένοωθα μέχρ εκείνη τη στιγμή. τωρα βέβαια όυτε ελπίζω όυτε θέλω να μαστε μαζί.
έχω ενδιαφέροντα αρκετά και ασχολίες, και καθημερινές υποχρεώσεις. και μου κάνουν αρκετά καλό αυτά. φιλες έχω 1 πολύ καλή η οποια με έχει επίσης απογοητεύσει πολύ τον τελευταίο καιρό.. και εντάξει μετά έχω παρέες για να βγαίνω πολλές. αλλά συνήθως δεν το κάνω.
Ξερεις κάτι αυτό το καλό που μπορεί να του συμβεί επίσης το σκέφτηκα και το πίστεψα τόσες φορές και απογοητεύτηκα που πλεόν δεν μπορώ..έχασα λίγο την πίστη μου σε αυτό (εγώ που είμαι τόσο αισιόδοξη-ακούγεται χαζό αλλά είμαι αρκετά αισιόδοξο άτομο γενικά δεν απογοητεύομαι έυκολο ή ήμουν..)
Δεν πιστεύω ότι το "χωρίς εμένα" είναι που σκέφτομαι..ότι κάτι θα κάνω και θα τον σώσω. Μακάρι. μακάρι μακάρι να ναι καλά και ευτυχισμένος. Αν το ήξερα θα μουν πολύ ευτυχισμένη. ναι θα χαιρόμουν όσο τίποτα και θα νιωθα ότι θα μπορούσα να του φερθώ όπως θέλω.
οχι, φοβάμαι. :(. νιώθω ότι αν συμβαίνει κάτι τετοιο είναι πολύ μεγάλο για να το αντιμετωπίσω τώρα. εχω ξαναυπάρξει έτσι. συνέχεια το αναβάλω. όσες φορές πήρα τηλ. κάπου κόλλησε και το άφησα.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
και εκτός αυτού νιώθω ότι δεν έχω κανεναν να με στηρίξει σε αυτό. στην οικογένεια μου δεν θέλω να το πω, αν και ξέρω ότι θα ενδιαφερθεί και θα κάνει ότι μπορεί και θα με καταλάβει, επειδή δεν θέλω να τους στεναχωρήσω ή να τους επιβαρύνω με οποιον τρόπο. είμαι αρκετά μεγάλη για να το καταφέρω και μόνη μου νομίζω .θελω να το κάνω μόνη μου.Θα θελα να είχα τον Φ., πάντα με στήριζε όταν δεν ένιωθα καλά, μου λεγε ότι όλα μεσα στο μυαλό μου είναι και οτι από μενα εξαρτάται και γενικά οτι είμαι δυνατή για να το διαχειριστώ. και τώρα όυτε καν στα λόγια του μπορώ να βασιστώ γιατί είδαμε και αυτός πως την έκανε τη ζωή του.. :(.
...ωραία τωρα έχω βάλει και τα κλάματα και πρέπει να το κάνω να μην φαίνεται γιατί 2 πρεπει να μαι κάπου.. έχω πόσο καιρό να κλάψω και τσουπ την πιο ακατάλληλη στιγμή.
Ναι καλά θυμάσαι..τι να πω..μπορεί..θα δούμε το βράδυ..Quote:
Originally Posted by Arsi
Αν, μια φορά μια ψυχολόγος μου είπε όταν τη ρώτησα αν έχω κατάθλιψη : μη λες πως έχεις κατάθλιψη γιατί η ελαφριά κατάθλιψη ισοδυναμεί με βαριά μελαγχολία. Αν είχες κατάθλιψη δε θα είχες όνειρα, στόχους, λειτουργικότητα. Απλά βρίσκεται απέναντι και σε χαιρετάει !Quote:
Originally Posted by αν?
Βρίσκω μια λογική σε αυτό αν και δεν αποκλείω καθόλου τη συνύπαρξη ήπιας κατάθλιψης και λειτουργικότητας, στόχων ανεξάρτητα τι μου είπε.
Μην τη φοβάσαι την κατάθλιψη, δεν είναι δα κανένα τέρας και πιστεύω ότι κατά καιρούς στις μέρες μας περνάνε πολλοί καταθλιπτικές κρίσεις ακόμα κι αν δεν πάνε σε κάποιο ειδικό να διαγνωσθούν.
Άλλωστε υπάρχουν πολλών ειδών κατάθλιψης. Μια από αυτές είναι και η μίνι κατάθλιψη ας το πούμε έτσι μετά από έναν χωρισμό.
Μπορεί κάποιος να την αντιμετωπίσει μόνος, μπορεί όμως να απευθυνθεί και σε έναν ειδικό να χειριστεί το θέμα πιο διεξοδικά.
Όπως μιλάμε τόσο καιρό προσωπικά έχω καταλάβει πως έχεις ανάγκη βοήθειας στο χειρισμό του θέματος του Φ., στην απενεχοποίησή σου σχετικά με το τι κάνεις γι'αυτόν, στο ξεκαθάρισμα των συναισθημάτων σου γι'αυτόν κι έπειτα να βάλεις σε μια σειρά τα θέλω σου και να διεκδικήσεις τη ζωή που θες.
Μοιάζει σαν ένα μπέρδεμα που κάπου αδυνατείς να ξεμπλέξεις (αν και τελευταία αρχίζεις και ξεμπερδεύεις :) κάπως) και σ'αυτό θεωρώ τη βοήθεια ψυχολόγου πολύ ωφέλιμη.
Όλα τα παραπάνω μπορούν άνετα να δημιουργήσουν άσχημη διάθεση , δε σημαίνει πως έχεις ντε και κατάθλιψη.
Να ξέρεις όμως πως όσο αφήνεις τον εαυτό σου έτσι, να μη νιώθεις καλά, αν το θέμα πάει να πάρει μεγάλη διάρκεια πολύ πιθανό να αποκτήσεις γιατί αλλάζουν οι ισορροπίες.
Άρα κάτι πρέπει να κάνεις είτε μόνη, είτε με ειδικό, είτε με ότι αποφασίσεις ότι μπορεί να σε κάνει να ανακάμψεις. Βέβαια, το προσπαθείς και εύχομαι καλή συνέχεια :) αλλά πίστεψέ με με έναν ψυχολόγο θα είναι πιο απαλή η προσπάθειά σου και πιο αποτελεσματική.
Στον ψυχολόγο μπορείς να πας απλά για να σε βοηθήσει σε όσα αναρρωτιέσαι εδώ στο φόρουμ.
Έχεις τον εαυτό σου σα βάση.Quote:
Originally Posted by αν?
Εδώ είχες τη διάθεση και τη θέληση να βοηθήσεις έναν τοξικομανή και δε μπορείς να αντιμετωπίσεις μια δική σου δυσθυμική κατάσταση? Και φυσικά μπορείς.
Άσε που σίγουρα υπάρχουν και άνθρωποι διαθέσιμοι να σε στηρίξουν αρκεί να αφεθείς.
Και μπορείς να βρεις και άλλους.
Είσαι δλδ της λογικής (επειδή είπες για παράδειγμα πως δε θα ήθελες να στενοχωρήσεις τους γονείς σου) πως αν συνέβαινε κάτι σε ένα δικό σου άτομο να μην το μοιραζόταν μαζί σου για να μη σε στενοχωρήσει? Μα γι'αυτό υπάρχουν οι κοντινοί μας άνθρωποι, για να μοιραζόμαστε διαφωνείς?
αν, μπορει μια σχεση να χει τελειωσει, να μην επικοινωνουμε κι ομως αυτη η σχεση να υπάρχει μεσα μας κ να μας επηρεαζει.Quote:
Originally Posted by αν?
δεν εισαι υπερβολικη αλλα μπορει να μην εχεις μετρησει καλα τις δυνατοτητες σου. κι αυτο ειναι ενα θεμα που λιγο πολυ ολοι το χουμε περασει στην πορεια της ζωης μας. δλδ λες οτι μπορεις να τον σωσεις, λες οτι θα τα καταφερεις μονη σου κ οτι δεν θες να επιβαρυνεις κανεναν μιλωντας για σενα....κατι δλδ σαν παντοδυναμη. Αλλα δεν εισαι, κι αν εισαι αλλες φορες πιο δυνατη, τωρα μοιαζει να μην εισαι. Διαβαζοντας σε, θα θελα να σου πω πώς σιγουρα ο Φ εχει θεματα. Αλλα κ ολοι οσοι εχουμε την πεποιθηση οτι μπορουμε να σωσουμε καποιον αλλον εχουμε το δικο μας θεμα. Αν ο Φ θα θελε να τον βοηθησεις θα στο χε δειξει. Γνωμη μου ειναι να προσπαθησεις να προχωρησεις κοιττωντας το δικο σου θεμα, τις δικες σου δυσκολιες εκφρασης.
Aν!! Ξυπνα!!!!! Αυτος ο ανθρωπος ουδεποτε σε βοηθσε ουσιαστικα! Το μονο που σε βοηθουσε ηταν να κουκουλωνεις και ετσι να μην ασχολεισαι και επιλυεις τα θεματα σου! Ακου κειΣου ελεγε με λιγα λογια να βγαλεις το σκασμο! Πες μου ενα θεμα σου που σε βοηθησε να επιλυσεις! ΣΟυ κανε πλυση εγκεφαλου οτι εισαι δυνατη και οτι ολα ειναι μες στο μυαλο σου και να μην ασχολεισαι περαιτερω, για να μην τον πρηζεις! Γιατι αυτος ηταν ο πασας που επρεπε να νταντευεις και να φροντιζεις και ειχε τα προβληματα που ηταν σημαντικοτερα απο τα δικα σου οπως μας εχεις πει σε αλλο ποστ! Κλαις για εναν ανθρωπο που ποτε δε νοιαστηκε για σενα. Ευτυχως που πηρες χαμπαρι πως καταντησε απο την πολλη σοφια που κουβαλαγε, και ποσο σε πληγωσε απο το πολυ του ενδιαφερον! Ολα αυτα εχουν ριζες στην οικογενεια σου, δε μπορει να περασες καταθλιψη στην εφηβεια και να εισαι κολλημενη με την απορριψη επειδη ολα ηταν τελεια! Τι ηταν αυτα τα θεματα που ειχες δλδ που τα ελεγες στον φιφι και αυτος σου ελεγε οτι ειναι μες στο μυαλο σου και ειναι ασημαντα? Για την τρυπα του οζοντος ή που κοπηκες σε ενα μαθημα? Ξυπνα αννννννννννννQuote:
Originally Posted by αν?
Κλασική συμπεριφορά εξαρτητικής προσωπικότητας.Quote:
Originally Posted by carrie
Το κακό είναι, ότι επειδή τυχαίνει να είναι η πιο σημαντική -ίσως η πρώτη?- σχέση της, είναι πιο δύσκολο να απομυθοποιήσει και να δει τα πράγματα στις αληθινές τους διαστάσεις. Γι' αυτό ζορίζεται περισσότερο. Κάποια στιγμή θα συμβεί. Θέλει χρόνο όμως, ίσως και βοήθεια.
Κάποια πράγματα είναι σκληρό να τα δεχτούμε όταν δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι. Και συχνά ωραιοποιούμε κάτι, για να το αντέξουμε.