Υφίσταμαι ψυχολογική κακοποίηση_Να φύγω??

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Ποσο σωστο αυτο αλλά ποσο δυσκολο να το εφαρμοσουμε οι ανθρωποι λογω συναισθηματος :(

---

δικιο εχεις,πολυ δυσκολο.προσωπικα,αυτο το "λαθος" μου κοστισε πολλα...ισως και τον χωρισμο μου.φορτωθηκα σαν το γαιδουρι ευθυνες,υποχρεωσεις,αγχη κι οταν πια λυγισα κι επεσα στην καταθλιψη (μετα απο 12 χρονια ευτυχιας)...και ζητησα την βοηθεια του (στο να αναλαβει ΕΣΤΩ αυτα που του αναλογουν)...αδιαφορησε παντελως!
Βλεποντας με να μην τα καταφερνω πια...πηρα τα παιδια μου κι εφυγα!
Οταν αργοτερα ζητουσε να επιστρεψω κι εκανε πραγματικα προσπαθειες,στις υποχρεωσεις του προς τα παιδια τον ρωτησα...
μα καλα! Γιατι τωρα που γινανε ολα μανταρα κι οχι τοτε που σε παρακαλαγα?
η απαντηση του??? ειχα μαθει να τα αναλαμβανεις ολα εσυ...να τα καταφερνεις και βολευομουν με αυτο!!! δεν πιστευα οτι θα φυγεις και περιμενα οτι θα το ξεπερασεις και θα τα καταφερεις παλι!!!
εκει καταλαβα ποσο εφταιγα που απο την αρχη δε ζητουσα την βοηθεια του...και τον αφηνα ΕΓΩ να βολευεται...νιωθωντας περηφανη που καταφερνω τοσα εγω!

και τίποτα δεν αλλάζει.μετά από ένα διάστημα φαινομενικής ηρεμίας πάλι τα ίδια.έφτασε να μου πει ότι εγώ είμαι άρρωστη και ότι θα με κλείσει σε ψυχιατρικήκλινική και έτσι θα μου πάρει και το παιδί.αδιέξοδο.έτσι μόνο μπορώ να περιγράψω πως αισθάνομαι.

Quote:

---

Originally Posted by dimitra79

και τίποτα δεν αλλάζει.μετά από ένα διάστημα φαινομενικής ηρεμίας πάλι τα ίδια.έφτασε να μου πει ότι εγώ είμαι άρρωστη και ότι θα με κλείσει σε ψυχιατρικήκλινική και έτσι θα μου πάρει και το παιδί.αδιέξοδο.έτσι μόνο μπορώ να περιγράψω πως αισθάνομαι.

---

Γιατι δεν γραφεις το θεμα σ απο την αρχή σ ενα δικο σ ποστ?

μάλλον γιατί δε μπορω ακομα να πιστεψω αυτο που ζω και ανεχομαι και ντρεπομαι να μιλαω για αυτο ακομα και εδω.γιατι θελω μαλλον ακομα να το υποβαθμιζω.

Quote:

---

Originally Posted by dimitra79

μάλλον γιατί δε μπορω ακομα να πιστεψω αυτο που ζω και ανεχομαι και ντρεπομαι να μιλαω για αυτο ακομα και εδω.γιατι θελω μαλλον ακομα να το υποβαθμιζω.

---

Mην το υποβαθμιζεις ,εδω γτ ντρεπεσαι να γραψεις?αγνωστοι μεταξυ αγνωστων θα εισαι.
Αν τ γραψεις ολο το θεμα σ ισως να βοηθηθεις περισσοτερο....

Quote:

---

Originally Posted by dimitra79

και τίποτα δεν αλλάζει.μετά από ένα διάστημα φαινομενικής ηρεμίας πάλι τα ίδια.έφτασε να μου πει ότι εγώ είμαι άρρωστη και ότι θα με κλείσει σε ψυχιατρικήκλινική και έτσι θα μου πάρει και το παιδί.αδιέξοδο.έτσι μόνο μπορώ να περιγράψω πως αισθάνομαι.

---

Χαιρετε, εχω χαθει λιγο ή μπερδευτει. δεν εχεις εισοδημα?
Δεν ξερεις πως να το διαχειριστεις ? Νομικα απο οσο γνωριζω εαν κανεις μια ψυχιατρικη γνωματευση δεν ειναι δυνατον να σου παρει το παιδι.
Ενα, ενα να τα παρουμε μπας και δουμε φως.

καταρχας σας ευχαριστω για την απάντηση.ναι δεν εχω εισοδημα.δε δουλευω ουτε μπορώ να στηριχτώ κάπου οικονομικά.αρα αδιεξοδο.επίσης οταν γράφεις για το προβλημα σου το αναγνωριζεις και εγω ακομα περναω φάσεις που παραμυθιαζομαι οτι μπορει να αλλαξει και τελικα να πανε καλα τα πραγματα .αλλα δυστυχως φαυλος κυκλος

να πω οτι δε με εχει χτυπησει.ακομα.και σκεφτομαι μηπως υπαρχει καποια ελπιδα αν δεχτει να παρει καποια βοηθεια να αλλαξει.βεβαια δε νομιζω οτι θα το δεχτει ποτε αυτο.δηλαδη θα ηθελα να ξερω αν υπαρχουν καποιοι που πηραν βοηθεια και αλλαξαν .και τι ειδους βοηθεια.μεσα μου βεβαια δε πιστευω οτι αλλαζει ο χαρακτηρας ενος ανθρωπου.αλλα δεν εχω και ενναλακτικες.ακομα και αν καταφερνα να βρω δουλεια δε θα μπορουσα να παω γιατι δεν εχω κανεναν να μου κραταει το παιδι.

ακομα δε ξερω πως να αντιμετωπισω τις επιθεσεις του.δε ξερω αν πρεπει να σιωπησω η οχι.εχω προσπαθησει να μιλησω μαζι του οταν ειναι ηρεμος.ποτε δεν εχει παραδεχτει οτι φταει καπου.δε ξερω αν υπαρχει καποιος τροπος να τον κανω πραγματικα να με ακουσει.εχω απελπιστει

Quote:

---

Originally Posted by dimitra79

ακομα δε ξερω πως να αντιμετωπισω τις επιθεσεις του.δε ξερω αν πρεπει να σιωπησω η οχι.εχω προσπαθησει να μιλησω μαζι του οταν ειναι ηρεμος.ποτε δεν εχει παραδεχτει οτι φταει καπου.δε ξερω αν υπαρχει καποιος τροπος να τον κανω πραγματικα να με ακουσει.εχω απελπιστει

---

Επιθεσεις εννοεις μονο λεκτικες?
ΔΕν μας εχεις δώσει να κατλάβουμε.
Ειναι ποτε ηρεμος?σε ταραζει?σε χτυπάει ?βγαινει εκτος εαυτου?Εισται μαζι χρονια?τον αγαπας?σ προσφερει τπτ?
Αναλυσε το πιο το θεμα να σ βοηθησουμε

Δημητρα μου, ειναι λογικο να σε εχει κυριευσει ο φοβος εφοσον αυτο σου προκαλει, μεσα στο σπιτι. Ειναι αληθεα οτι χωρις χρημα δυστυχως δεν επιβιωνει κανείς. Αν το δουμε απο την αρχη, χρειαζεσαι αλλαγη τοπου κατοικιας, εργασια, παιδικο σταθμο για το παιδι και βοηθεια ψυχολογικης υποστηριξης. Υπαρχει καποιος συλλογος Υπερ των γυναικων που εχουν δεχθει κακοποιηση γκουγκλαρε το και κανε ενα τηλεφωνο μηπως και εχουν καλυτερες προτασεις οι ανθρωποι. Που το ευχομαι δηλαδη.
Ο συζυγος αν ξαφνικα παρουσιαζει εντονο θυμο, αγχος ενω δεν ηταν ετσι στην αρχη προφανως και αυτος περναει μια δυσκολη φαση αλλά σιγουρα αν δεν αλλαξεις εσυ κατι δεν θα την παραδεχτει.
Η ντροπη δεν βοηθαει σε τετοιες περιπτωσεις, μονο η Πιστη οτι θα κατορθωσεις να κανεις εστω μια μικρη αλλαγη και αργα αλλά σωστα θα βρεις την ακρη. Κατι που τωρα φαινεται αδιανοητο. Δεν ειναι ομως. Παρα Πολλες γυναικες καταφεραν να βγουν απο εναν κακοποιητικο γαμο. Δεν ειναι σεναριο επιστημονικης. Δεν μιλαω για γυναικες που τα ειχαν ολα λυμενα πισω τους, σπιτι γονεις, λεφτα, μιλαω και για γυναικες που δεν εβλεπαν το μικρακι τους αλλα το ειχαν σε παιδικο για να βγαλουν το μεροκαματο.

Ενα ειναι το ζητουμενο, ΕΑΝ νιωθεις οτι θα καταστραφεις ψυχολογικα και εσυ και το παιδι απο την συμπεριφορα του, οφειλεις να κανεις καποιες προστατευτικες κινησεις.

Κανεις δεν εχει το δικαιωμα να μας κακοποιει. Κανείς. Οποτε μπορεις γραψε μας.

λοιπον ειναι συνεχεια νευρικος και ξεσπαει με το παραμικρο.με βριζει και μου μιλαει πολυ ασχημα.οταν ειναι ηρεμος παλι μου λεει οτι εγω φταιω που τον νευριαζω αλλα οτι δε εννοει ολα αυτα που λεει πανω στα νευρα του οπως πχ. οτι ειμαι αναξια του, οτι ολες οι πρωην του ηταν καλυτερες,οτι αν δε με μαζευε αυτος θα κατεληγα στο πεζοδρομιο και αλλα τετοια ομορφα.με εχει απειλησει πολλες φορες οτι θα με χτυπησει.δε το εχει κανει ακομα αλλα ειμαι σιγουρη οτι θα γινει καποια στιγμη.ειμαστε τρια χρονια μαζι.γενικα ειναι βιαιος και ψαχνεται για φασαριες.πχ μπορει να βγουμε εξω και αν καποιος με κοιταξει να τον χτυπησει.αυτο εχει γινει δηλαδη.τωρα στο τι προσφερει οικονομικα τα βασικα μονο.δηλαδη βγαινουμε σπανια και δε κανει τιποτα ιδιαιτερο για μενα.στο σπιτι δε κανει καμια δουλεια.εγω ειμαι συνεχεια μεσα στο φοβο μη κανω κατι η πω κατι και τον εκνευρισω.βεβαια στα καλα του που πλεον ειναι σπανια γιατι ειναι συνεχεια νεευριασμενος ,ειναι πολυ γοητευτικος.το κακο ειναι οτι ακομα ειμαι ερωτευμενη μαζι του.ξερω οτι τα ιδια εκανε και σε αλλες αλλα μολις χωρισαν τον παρακαλουσαν να γυριζει.εχει μια φοβερη ικανοτητα να παιζει με το μυαλο των αλλων.νομιζω οτι ολο αυτο ειναι μια σοβαρη διαταραχη .δε ξερω ομως ακομα και αν δεχονταν βοηθεια που δε το πιστευω αν θα μπορουσε να αλλαξει εστω και λιγο.εγω φοβαμαι να φυγω για δυο λογοος.γιατι δεν εχω λεφτα και υποστηριξη αλλα και γιατι φοβαμαι οτι αν φυγω μπορει να μου λειπει η καλη του πλευρα

Quote:

---

Originally Posted by dimitra79

αλλα και γιατι φοβαμαι οτι αν φυγω μπορει να μου λειπει η καλη του πλευρα

---

Δεν πιστευω αυτα που διαβαζω , εισαι υπευθυνη για οτι σου συμβει ......... και χρονο με το χρονο , θα χειροτερευει ......... δεν εχεις καθολου αυτοεκτιμηση ? συγγνωμη για το υφος ................δεν γινονται αυτα ......

ευχαριστω για τις απαντησεις.εχεις δικιο οτι ειμαι υπευθυνη.αλλα πιστεψε με δεν ειναι θεμα αυτοεκτιμησης.ποτε πριν δεν ειχα τετοια σχεση ουτε πιστευα ποτε οτι θα δεχομουν κατι τετοιο.δεν ειναι βεβαια ετσι απο τη αρχη.και τωρα ειναι δυσκολα και πρακτικα για μενα.πως να φυγω χωρις δουλεια, λεφτα και καμια υποσστηριξη?δεν ειναι ευκολο.καποια στιγμη ομως πιστευω οτι θα το κανω
σημερα του ειπα καποιες απο τις απειλες που μου ειχε πει και ελεγε οτι ποτε δε τα ειπε?
προσπαθει να με βγαλει τρελη η εχει τοσο σοβαρο προβλημα που πραγματικα δε θυμαται ?

Quote:

---

Originally Posted by dimitra79

σημερα του ειπα καποιες απο τις απειλες που μου ειχε πει και ελεγε οτι ποτε δε τα ειπε?
προσπαθει να με βγαλει τρελη η εχει τοσο σοβαρο προβλημα που πραγματικα δε θυμαται ?

---

Εχεις σκεφτει να κλεισεις δωρεαν ραντεβου σε κψυ απλα να πας να μιλησεις για την συμπεριφορα του και ισως απο κει να παρεις καλυτερες απαντησεις ??

Ειναι φανερο οτι εχει θεματα με τον δικο του εαυτο τα οποια προβαλλει πανω σου. Ειναι οντως λιγο εως πολυ περιπλοκη η φαση. Εκεινος να παει σε ειδικο δεν τον κοβω. Εσυ να ενημερωθεις και να αποκτησεις εφοδια για παν ενδεχομενο συνεχιζω να υποστηριζω πως ειναι μια καλη εναλλακτικη αντιμετωπισης. Οκ, λεει βαριες κουβεντες και απειλες... ποσο πολυ ζοριζεται στην δουλεια του ? Καποιοι ανθρωποι πραγματι θολωνουν λενε και μετα ξεχνανε. Καποιοι αλλοι ομως ξερουν τι λενε και μπορει να μιλαει μια μορφη διαταραχης που χριζει θεραπειας. Καλη δυναμη Δημητρα, ευχομαι να βγαλεις μια ακρη !!!