Ναι σε αυτά έχεις δίκιο. Απλά δεν ξέρω αν όλα γίνονται για ένα σκοπό, όπως ειπώθηκε. Μήπως όλα γίνονται κατά τύχη? Έχει να κάνει !ε τις πεποιθήσεις του καθενός βεβαια
Printable View
Επομένως, βλέπεις και η ίδια την αποκλιμάκωση. Απλά θεωρώ σε όλους διαφέρει το πότε και το τι. Εσένα μπορεί να σου πάρει λίγο περισσότερο και σε εμένα λιγότερο πχ. Επίσης εσύ μπορεί να μην περάσεις το στάδιο του οίκτου. Παίζουν πολλά ρόλο εδώ, όπως το τι έζησες, τι χαρακτήρα έχεις, πόσο το έζησες με τον άλλο, ποσο σε πλήγωσε.
Πχ θεωρώ το γεγονός ότι είσαι απαισιόδοξη, δυσκολεύει τα πράγματα. Και Γιάννα λέμε και του σταριού το δίκιο κι εγώ είμαι. Επίσης, είναι και τα πράγματα που δεν μπορείς να ελέγξεις, όπως η καραντίνα, ο κοβιντ, η Κλεισούρα. Αυτα επίσης παίζουν ρόλο
Υγ. Κοίτα μην πάθεις καμία αμνησία και δεν θυμάσαι πως σε λένε μετά. Αυτά που λες γίνονται ως ένα βαθμό τουλάχιστον:)))
Παθητικοί εννοούσα στη ζωή γενικά. Να μην παίρνουμε καμία πρωτοβουλία πχ και να περιμένουμε όλα να μας έρθουν ουρανοκατέβατα και από μόνα τους. Σαν άλλοι νευτώνες δηλαδή να περιμένουμε να μας έρθει το μήλο στο κεφάλι Γιάννα ανακαλύψουμε τη θεωρία της βαρύτητας.
Δεν μιλάω μόνο για το ερωτικο. Έγινε μια λίγο φιλοσοφική η συζητηση
Ειναι τρομερη ψυχολογικη ταλαιπωρια ολη αυτη η κατασταση του χωρισμου. Προς το παρον δεν μπορω να δω ετσι αν κ ξερω οτι αυτο ισχυει εκ των πραγματων κ αυτη ειναι κ η φυσιολογικη εξελιξη.
Τελικα κανενας δεν αλλαζει ισως προσαρμοζεται για λιγο. Αν κ εγω δεν ηθελα καποια αλλαγη αλλα το αυτονοητο, την στηριξη του!!!
Το εχω σκεφτει παρα πολυ αυτο!!!
Εχω σκεφτει ολες τις εκδοχες κ για ποιο λογο φερθηκε ετσι παρορμητικα κ νομιζω πως κ εγω εκει καταληγω (χωρις βεβαια να αποκλειω κ καθε αλλο ενδεχομενο γτ ποτε δεν ξερεις)
Αλλα την μια μερα να εισαι γλυκολογα κ ολα καλα κ την αλλη μερα με ενα μηνυμα να λες τελος κατι δεν κολλαει
Σιγουρα οι παραγοντες αλλαζουν την κατασταση κ ο χαρακτηρας ειναι το πιο σημαντικο. Εγω ας πουμε δεν εχω πυγμη, δλδ θα κλαψω θα στεναχωρηθω κ δε θα βαλω πανω απο ολα τον εαυτο μου κ την συμπεριφορα που δεχτηκα.
Οσο για αυτο με την κλεισουρα,καραντινα δεν ξερω κατα ποσο με ενοχλει απο την αποψη οτι παντα θελω να ειμαι σε ασφαλες περιβαλλον. Εννοω οτι τρομαζω με τις αλλαγες (απο παιδι ημουν ετσι) κατι που τωρα το διαπιστωνω πιο εντονα! Σκεφτομαι πως θα βρεθω με νεο κοσμο; Πως θα σταθω σε νεες παρεες; (Ανασφαλεια μαλλον)
*χαχαχα τουλαχιστον θα εχω απαλλαχθει απο τις σκεψεις κ την ταλαιπωρια του χωρισμου :p
Θεωρώ πως πρέπει να είσαι ανοιχτή και δεκτική σε κάτι καινούριο για να βρεις κάτι. Αν το κυνηγήσεις ακραία και είναι το μόνο που σκέφτεσαι, πιθανότατα θα πέσεις σε περιπτώσεις ανθρώπων που θα εκμεταλλευτούν αυτό. Αν δεν είσαι ανοιχτή δεν θα προκύψει ποτέ τίποτα. Θεωρώ η ισορροπία βρίσκεται στην μέση. Τουλάχιστον εγώ έτσι κατάλαβα μετά από μια περίοδο που ήθελα κάτι επίμονα και έπεφτα σε περιπτώσεις ατόμων που το εκμεταλλεύονταν έμμεσα.
Προσωπικά, αν με ρωτάς, δεν νομίζω ότι ήταν τελεσίγραφο από τους δικούς του. Τουλάχιστον δεν ήταν μόνο αυτό. Ίσως συνδυάστηκε με κάτι άλλο. Αν του είχαν δώσει τελεσίγραφο, θα έβλεπες κάποια σημάδια ώστε να σε πείσει να τα ξαναβρείτε, η κάποιου είδους συναισθηματικό εκβιασμό. Τώρα, δεν είχες κάτι τέτοιο νομίζω. Δεν ξέρω βέβαια και τι άνθρωπος ήταν ακριβώς ο πρώην και πως χειριζόταν τις καταστάσεις, αλλά από την όλη συμπεριφορά θα θεωρούσα απίθανο να ήταν αυτό μόνο. Ειδικά αν μου λες ότι είναι και τριάντα δύο χρόνων.
Δεν ξέρω αν είναι θέμα απώλειας πυγμής το γεγονός ότι κλαίς. Όλοι κλαίμε και λυγίζουμε και καταφέρουμε σχεδόν σε δύσκολες καταστάσεις. Περισσότερο θέμα ανασφάλειας θα το έλεγα. Αλλά αυτό μπορείς να το δουλέψεις με τον ευατο σου. Αν είσαι ανασφαλής
Υγ. Ε εντάξει μην το οαρατραβηξουμε κιόλας. Είπαμε να το ξεπεράσουμε σε λογικα πλαισια. Ευχήσου πχ να κληρονομήσει κανένα πλούσιο θείο και μετά να τρέχουν από πίσω σου γαμπροί. Βέβαια θα είναι προικοθήρες :P
Εξαρτάται και από τι εννοείς κυνηγι.
Αν δηλαδή πεις οκ τώρα θα βγω έξω και πάσι θυσία πρέπει να βρω γαμπρό. Ε τότε θα σου ζητηθεί κάθε θυσία. Και θα ρίξεις όλα τα στάνταρ σου και ίσως την αξιοπρέπεια σου. Ότι βρεις διαθέσιμο, θα πας καταπάνω του δηλαδή. Αυτό δεν είναι ένα καλό κυνήγι και πολλοί το κάνουν δυστυχώς.
Τώρα που σου απαντάω βλέπω ότι τα ίδια λέει και η αντζυ από κάτω. συμφωνούμε. Είναι λάθος να πιέζουμε υπερβολικά τα πραγματα
Χαιρεται...
Ξανα εδω λοιπον μετα απο μια πολυ σοβαρη περιπετεια υγειας,ενα χειρουργειο κ δεκα μερες νοσηλειας! Ευτυχως ομως ειμαι καλα! Κ εκει που νομιζεις πως επαθες αρκετα κ πως υποφερεις που χωρισες και....και... ερχεται κατι σου τραβαει ενα σκαμπιλι κ λες εχει κ αλλο δρομο!!!!
Yugi τι κανεις; Πως εισαι;
Περαστικά σου.