Ολοι/ες ξέρετε την ύπαρξη του tango. Οι περισσότεροι/ες θα γνωρίζετε ότι πρόκειται για τον πιο αισθησιακό και ερωτικό χορό.
Μια τυχαία αναφορά στο τανγκο από ένα site.
Το ταγκό χορεύεται από δύο άτομα( καβαλιέρος και ντάμα ) αγκαλιασμένα τα οποία εκτελούν τις απαραίτητες κινήσεις με αρχηγό τον καβαλιέρο ο οποίος προτείνει στη ντάμα φιγούρες.
Βήματα συγκεκριμένα δεν υπάρχουν, οι χορευτές στην μεγαλύτερη διάρκεια του χορού αυτοσχεδιάζουν ακολουθώντας το ρυθμό της μουσικής. Το ταγκό είναι ένα είδος επικοινωνίας του ζευγαριού καθώς είναι ένας μουσικός διάλογος όπου οι χορευτές δημιουργούν κινήσεις ανάλογα με την διάθεση τους, τη μουσική και τον διαθέσιμο χώρο στην πίστα.
Φαντάζζεστε τι αποτέλεσμα θα έβγαινε στο tango, αν η ντάμα θα ήθελε να καθοδηγήσει;
Τώρα, βάλτε στη θέση του tango τις ερωτικές σχέσεις.
(Σκέψεις γυναίκας) Μεταφέρω αποσπάσματα
Α. Αναρωτιέμαι συχνά, όλο και πιο συχνά, τι είναι αυτό που κρατάει τους άνδρες και τις γυναίκες μακριά. Και δεν εννοώ μόνο εκείνους τους άνδρες και εκείνες τις γυναίκες που είναι αζευγάρωτοι σαν ελόγου μου. Εννοώ και όλους όσους βιώνουν την απόσταση μέσα στη σχέση τους, αναζητούν αλλού την εγγύτητα και την παρηγοριά, ή αποδέχονται ως γεγονός της ζωής ότι αυτή είναι η condition humaine και μαθαίνουν να ζουν στο ψυγείο της μοναξιάς μέσα στη σχέση.
Διαβάζω τις στατιστικές για τις σχέσεις και βλέπω και γύρω μου ζευγάρια που ξέρω, άλλα αφοσιωμένα κι αγαπημένα, και άλλα να προσπαθούν να τραβήξουν κουπί στη βάρκα τους χωρίς συντονισμό και η βάρκα να γυρνάει πότε από τη μια μεριά και πότε από την άλλη χωρίς να μπορεί να πλεύσει ίσια μπροστά προς ένα συγκεκριμένο προορισμό.
Β. Βλέπετε, το tango, είναι ένα πεδίο στο οποίο μπορεί κανείς να παρατηρήσει την ισορροπία των σχέσεων χωρίς να νοιώθει ότι κοιτάζει από την κλειδαρότρυπα τις ζωές των άλλων. Κι αυτό, γιατί δεν χρειάζεται να παρατηρεί τους άλλους. Το μόνο που χρειάζεται είναι να παρατηρεί τον εαυτό του, το σώμα του και το πώς αυτό διαδρά με τους ανθρώπους με τους οποίους χορεύει. Σε κάθε κίνηση του ζευγαριού, θα μπορούσαν να μπουν υπότιτλοι. Κι αυτούς τους υπότιτλους είναι πολύ χρήσιμο, ο κάθε άνθρωπος που προσέρχεται στο tango να τους βάζει για τον εαυτό του. Την ώρα, ας πούμε, που το ζευγάρι αγκαλιάζεται για να ξεκινήσει ο χορός, ο υπότιτλος της ντάμας θα μπορούσε να είναι «σ’ εμπιστεύομαι» και ο υπότιτλος του καβαλιέρου «είσαι ασφαλής μαζί μου».
Γ. Τη στιγμή εκείνη, που δύο ξεχωριστοί άνθρωποι, ο καβαλιέρος και η ντάμα, γίνονται ένα, το ζευγάρι, συντελείται μια μοναδική και απολύτως συμβολική πράξη. Η ντάμα εκχωρεί τον έλεγχο στον καβαλιέρο, ταυτόχρονα δηλώνοντάς του την απόλυτη εμπιστοσύνη της. Κι εκείνος, αναλαμβάνει τον έλεγχο και ταυτόχρονα την ευθύνη να την προστατέψει αλλά και την υποχρέωση να αναδείξει χορεύοντας την ομορφιά της γυναικείας της υπόστασης. Οι καβαλιέροι που αγαπούν στ’ αλήθεια τις ντάμες, τις αναδεικνύουν, τις καμαρώνουν, τις αβαντάρουν και τις οδηγούν με αποφασιστικότητα, τρυφερότητα και ευγένεια.
Δ. Στο tango, συμβαίνει αυτό ακριβώς που θα έπρεπε να συμβαίνει στη ζωή. Όσο περισσότερο εμπιστεύεσαι τον καβαλιέρο σου, τόσο καλύτερη ντάμα γίνεσαι και τόσο περισσότερο απολαμβάνεις το χορό και τη διάδραση με τον καβαλιέρο μέσα στην αγκαλιά. Όπως στις σχέσεις, όσο περισσότερο αγαπάς τον σύντροφό σου, τόσο περισσότερο εμπνέεσαι για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος και τόσο λιγότερο νοιώθεις μόνος.
