Ποιά είναι η αντίστροφη λέξη του "μισογύνη"? μισοανήρ?? :mad:

[Seduction]

Ειλικρινά, νομίζω ότι βρίσκεσαι εκτός τόπου και χρόνου.
Πάω στοίχημα ότι θα αντιμετωπίζεις μεγάλο πρόβλημα τη σημερινή εποχή με τις ιδέες που έχεις.
Προσωπικά, σε βρίσκω γραφικό.

Kαι Alien να με βρίσκεις, αποφεύγεις να τοποθετηθείς.

Ωστόσο το πρόβλημα παραμένει.

Είναι η όχι, μόνιμο θέμα συζήτησης μεταξύ των γυναικών, για το που πήγαν οι άντρες;
Είναι ή όχι, καθημερινές οι εκμυστηρεύσεις μεταξύ των φιλενάδων του στυλ καλό παιδί, αλλά δεν έχει πυγμή, τον κάνω ότι θέλω και ξενερώνω;
Είναι ή όχι, υπαρκτό το φαινόμενο οι γυναίκες να έλκονται από τα λεγόμενα "κακά" παιδιά;
Είναι ή όχι, σημερινό πρόβλημα της γυναίκας, ότι έχει γίνει το αρσενικό του εαυτού της;
Είναι ή όχι, ζήτημα ότι φοβούνται να σας φλερτάρουν;

So;

[Seduction]

Λήθη,

Mπορεί να δουλέψει μια σχέση η οποία δεν είναι ασύμμετρη; Ποιά είναι η γνώμη σου;

Πιστεύεις πως είναι συνετή, αυτή η ανούσια αντιπαλότητα μεταξύ άνδρα και γυναίκας; Δεν είναι πολύ καλύτερα όταν οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι, αδιαπραγμάτευτοι και αδιαμφισβήτητοι; Διαφωνείς με το έκαστος εφ' ω ετάχθη;

[Seduction]

"Καμία κοινωνία δεν τιμά στο ακέραιο, ούτε την ισότητα, ούτε την ισοτιμία. Τα παραδείγματα άπειρα"

Μπορώ να σου αναφέρω άπειρες απόπειρες ανατροπής αυτού του "status quo". Τί θα πεί καμία κοινωνία δεν τιμά στο ακέραιο την ισότητα και την ισοτιμία;

Μπορείς να απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσα στην marian_m; (Ταυτόχρονα, θα έχεις απαντήσει πως η ασυμμετρία στίς σχέσεις δεν αποτελεί πρόβλημα, αλλά ζητούμενο).

Επίσης καμία κοινωνία δεν τιμά στο ακέραιο τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, την αξία της ανθρώπινης ζωής, την ελευθερία, την δημοκρατία κλπ κλπ... Αυτό σημαίνει ότι θα πούμε "ξέρετε έτσι είναι" , "είμαστε γενετικά προορισμένοι", "είναι στη φύση μας" και θα το αφήσουμε ως έχει;

Oχι βέβαια, αλλά κανείς δεν μπορεί να λύσει κάποιο πρόβλημα, αν δεν το έχει εντοπίσει ή αν αρνείται την ύπαρξή του. Η ασύμμετρη σχέση σχέση, δεν θέτει ζητήματα σεβασμού, αντιθέτως είναι οικοδομημένη στον σεβασμό μεταξύ των δύο μερών.

[Seduction]

Ολοι/ες ξέρετε την ύπαρξη του tango. Οι περισσότεροι/ες θα γνωρίζετε ότι πρόκειται για τον πιο αισθησιακό και ερωτικό χορό.

Μια τυχαία αναφορά στο τανγκο από ένα site.

Το ταγκό χορεύεται από δύο άτομα( καβαλιέρος και ντάμα ) αγκαλιασμένα τα οποία εκτελούν τις απαραίτητες κινήσεις με αρχηγό τον καβαλιέρο ο οποίος προτείνει στη ντάμα φιγούρες.

Βήματα συγκεκριμένα δεν υπάρχουν, οι χορευτές στην μεγαλύτερη διάρκεια του χορού αυτοσχεδιάζουν ακολουθώντας το ρυθμό της μουσικής. Το ταγκό είναι ένα είδος επικοινωνίας του ζευγαριού καθώς είναι ένας μουσικός διάλογος όπου οι χορευτές δημιουργούν κινήσεις ανάλογα με την διάθεση τους, τη μουσική και τον διαθέσιμο χώρο στην πίστα.

Φαντάζζεστε τι αποτέλεσμα θα έβγαινε στο tango, αν η ντάμα θα ήθελε να καθοδηγήσει;

Τώρα, βάλτε στη θέση του tango τις ερωτικές σχέσεις.

Διαβάστε αυτό

(Σκέψεις γυναίκας) Μεταφέρω αποσπάσματα

Α. Αναρωτιέμαι συχνά, όλο και πιο συχνά, τι είναι αυτό που κρατάει τους άνδρες και τις γυναίκες μακριά. Και δεν εννοώ μόνο εκείνους τους άνδρες και εκείνες τις γυναίκες που είναι αζευγάρωτοι σαν ελόγου μου. Εννοώ και όλους όσους βιώνουν την απόσταση μέσα στη σχέση τους, αναζητούν αλλού την εγγύτητα και την παρηγοριά, ή αποδέχονται ως γεγονός της ζωής ότι αυτή είναι η condition humaine και μαθαίνουν να ζουν στο ψυγείο της μοναξιάς μέσα στη σχέση.
Διαβάζω τις στατιστικές για τις σχέσεις και βλέπω και γύρω μου ζευγάρια που ξέρω, άλλα αφοσιωμένα κι αγαπημένα, και άλλα να προσπαθούν να τραβήξουν κουπί στη βάρκα τους χωρίς συντονισμό και η βάρκα να γυρνάει πότε από τη μια μεριά και πότε από την άλλη χωρίς να μπορεί να πλεύσει ίσια μπροστά προς ένα συγκεκριμένο προορισμό.

Β. Βλέπετε, το tango, είναι ένα πεδίο στο οποίο μπορεί κανείς να παρατηρήσει την ισορροπία των σχέσεων χωρίς να νοιώθει ότι κοιτάζει από την κλειδαρότρυπα τις ζωές των άλλων. Κι αυτό, γιατί δεν χρειάζεται να παρατηρεί τους άλλους. Το μόνο που χρειάζεται είναι να παρατηρεί τον εαυτό του, το σώμα του και το πώς αυτό διαδρά με τους ανθρώπους με τους οποίους χορεύει. Σε κάθε κίνηση του ζευγαριού, θα μπορούσαν να μπουν υπότιτλοι. Κι αυτούς τους υπότιτλους είναι πολύ χρήσιμο, ο κάθε άνθρωπος που προσέρχεται στο tango να τους βάζει για τον εαυτό του. Την ώρα, ας πούμε, που το ζευγάρι αγκαλιάζεται για να ξεκινήσει ο χορός, ο υπότιτλος της ντάμας θα μπορούσε να είναι «σ’ εμπιστεύομαι» και ο υπότιτλος του καβαλιέρου «είσαι ασφαλής μαζί μου».

Γ. Τη στιγμή εκείνη, που δύο ξεχωριστοί άνθρωποι, ο καβαλιέρος και η ντάμα, γίνονται ένα, το ζευγάρι, συντελείται μια μοναδική και απολύτως συμβολική πράξη. Η ντάμα εκχωρεί τον έλεγχο στον καβαλιέρο, ταυτόχρονα δηλώνοντάς του την απόλυτη εμπιστοσύνη της. Κι εκείνος, αναλαμβάνει τον έλεγχο και ταυτόχρονα την ευθύνη να την προστατέψει αλλά και την υποχρέωση να αναδείξει χορεύοντας την ομορφιά της γυναικείας της υπόστασης. Οι καβαλιέροι που αγαπούν στ’ αλήθεια τις ντάμες, τις αναδεικνύουν, τις καμαρώνουν, τις αβαντάρουν και τις οδηγούν με αποφασιστικότητα, τρυφερότητα και ευγένεια.

Δ. Στο tango, συμβαίνει αυτό ακριβώς που θα έπρεπε να συμβαίνει στη ζωή. Όσο περισσότερο εμπιστεύεσαι τον καβαλιέρο σου, τόσο καλύτερη ντάμα γίνεσαι και τόσο περισσότερο απολαμβάνεις το χορό και τη διάδραση με τον καβαλιέρο μέσα στην αγκαλιά. Όπως στις σχέσεις, όσο περισσότερο αγαπάς τον σύντροφό σου, τόσο περισσότερο εμπνέεσαι για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος και τόσο λιγότερο νοιώθεις μόνος.

[Λήθη]

Λήθη,

Mπορεί να δουλέψει μια σχέση η οποία δεν είναι ασύμμετρη; Ποιά είναι η γνώμη σου;

Πιστεύεις πως είναι συνετή, αυτή η ανούσια αντιπαλότητα μεταξύ άνδρα και γυναίκας; Δεν είναι πολύ καλύτερα όταν οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι, αδιαπραγμάτευτοι και αδιαμφισβήτητοι; Διαφωνείς με το έκαστος εφ' ω ετάχθη;

Κατά την γνώμη μου τίθενται ερωτήματα κάτω από λάθος βάση. Λάθος, με την έννοια της ουτοπίας. Ας βασιστούμε στα εχέγγυα του ρεαλισμού.
Στο παρελθόν η κοινωνία βασιζόταν και έχτιζε πάνω σε ένα θεμέλιο που ήθελε τον άντρα «αρσενικό κυρίαρχο» και την γυναίκα υποταχτική του. Και παρ’ ότι ίσχυαν οι ίδιες αρσενικές αρετές που περιγράφεις, αυτές που και τότε τιμούσαν τον άντρα που τις ακολουθούσε, το μοντέλο αυτό απέτυχε παταγωδώς.

Το μοντέλο σχέσεων που εκθειάζεις βασίζεται σε μία βασική σύμβαση ουτοπικού χαρακτήρα, που λέει ότι: Έστω ότι, η κοινωνία αποτελείται από τέλεια ηθικούς άντρες και τέλεια ηθικές γυναίκες, τότε αμφότερα τα φύλα να διαδραματίσουν τους ρόλους τους όπως η φύση σκόπευε. Βάζεις μάλιστα και κανονισμούς.

Κι εγώ σου λέω πως μία καρδιοχειρουργός ερωτεύεται έναν υπάλληλο τράπεζας και ενώ εκείνος φέρνει στο σπίτι 1200 ευρώ, εκείνη βάζει 10.000 και πολλές φορές λείπει την νύχτα. Την μέρα, ο σύζυγος ετοιμάζει τα παιδιά για το σχολείο κι εκείνη κοιμάται. Όταν έρθουν αντιμέτωποι με το πότε θα προγραμματίσουν τις οικογενειακές διακοπές τους, το πρόγραμμα της συζύγου έχει προτεραιότητα γιατί και η δουλειά της έχει προτεραιότητα. Κοινωνικά, αναμφίβολα χαίρει μεγαλύτερης εκτίμησης και οι ισορροπίες που θέτεις ως κανονισμούς, πάνε περίπατο. Η θεωρία μπάζει.

Με τον ίδιο τρόπο, μπορώ να πω ότι αν οι άνθρωποι απομακρυνθούν από την σήψη και τις παραβατικές συμπεριφορές, τότε δεν θα χρειαζόμαστε το αστυνομικό σώμα. Χαίρω πολύ!

Στην πραγματικότητα αυτό που περιγράφεις δεν ισχύει για πολλούς λόγους. Μπορεί να ισχύσει μόνο σαν προσωπική επιλογή τρόπου ζωής και στάσης ζωής σε μεμονωμένους χαρακτήρες. Αν όσα πιστεύεις, τα πιστεύει και η σύντροφός σου, τότε κοιτάζετε προς την ίδια κατεύθυνση και προχωράτε αρμονικά. Μπορεί όλο αυτό, να θέλουν να το μεταφέρουν και στην κρεβατοκάμαρά τους. Καμιά κατηγόρια. Αλλά μέχρι εκεί!

Στις σχέσεις ενός ζευγαριού δεν τίθεται θέμα ασυμμετρίας αλλά συνεργασίας. Το παράδειγμα του ένα καπετάνιου στο καράβι, στο αντιστρέφω λέγοντάς σου ότι ο γάμος ή η σχέση είναι δίκωπος, στην οποία πρέπει και οι δύο να τραβήξουν κουπί με την ίδια δύναμη!

[RainAndWind]

Στη σχολή χορού που πήγαινα τύχαινε να γνωρίζω αρκετές γυναίκες που οδηγούσαν αυτές το tango. Γιατί? Γιατί ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ. Τι συνέβη? Να σου πω, επειδή τόλμησαν να αναιρέσουν τις διδαχές κάποιων κρυφοφαλλοκρατών σαν εσένα, που ντύνονται βέβαια το ρόλο των "φιλικά προσκείμενων" στο γυναικείο φύλο, πολλοί άντρες έμαθαν καλύτερο tango. ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΠΡΕΦΑ, τέλειωσαν τα παραμύθια που πουλάγατε. Είναι σα να ακούω έναν χρυσαυγίτη να φωνάζει υπέρ της νομιμοποίησης μεταναστών. Δε με πείθεις με την καμία.

Θες να τιμήσεις το φύλο σου? Αποδέξου την αδικία, μετά αρνήσου τα προνόμια που έχεις ακόμη από την αδικία. Αλλιώς κάνε πέρα, γιατί θα σε πατήσουμε αν σταθείς στη μέση. Εμποδίζεις και παρολαυτά με θράσσος υποστηρίζεις ότι δεν εμποδίζεις αλλά βοηθάς στην ισορροπία. Μαλακίες!

Πού πήγαν οι άντρες? Άντρες υπάρχουν αρκετοί όπως ο Κηπ, ο Gus1973, o Μiliton, που δεν το παίζουν φεμινιστές αλλά είναι. Σου ανέφερα μάνι μάνι τρία άτομα από το φόρουμ, και να με συγχωρήσουν που χρησιμοποίησα τα νικνέιμς τους ως παράδειγμα. Δε θέλω να είμαι το αρσενικό του εαυτού μου, γιατί το αρσενικό αυτή τη στιγμή ακόμη απολαμβάνει άδικα προνόμια. Θέλω να είμαι το αρσενικοθήλυκο του εαυτού μου, μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα μπορώ να είμαι ό,τι θέλω δίχως αυτό να το εκμεταλλεύεστε κάποιοι.

Επίσης, χεστήκαμε αν φοβούνται να μας φλερτάρουν, διότι πλέον δεν φοβόμαστε να φλερτάρουμε ΕΜΕΙΣ. Οh, yes!

Όσο για την ασυμμετρία, θα σου απαντήσω με αυτό: Equality in a unjust society is meaningless. Μέχρι να πάψει η καταπίεση, παίρνω ό,τι μου έχεις αφαιρέσει, δίχως καμία απολύτως τύψη.

[RainAndWind]

Και επίσης εσύ σκέψου ποια απ'τις δύο φοβάται περισσότερο να βγει να πάρει τσιγάρα μετά τη δύση του ηλίου. Ένας άντρας ή μία γυναίκα? Μία γυναίκα ασφαλώς. Γιατί? Γιατί ζει στο φόβο βιασμού, στην πιθανότητα άλλος ένας βαρεμένος να εκμεταλλευτεί την ανδροπρεπή προπαγάνδα της κοινωνίας για την γυναίκα αντικείμενο για ικανοποίηση. Απ΄τον μπαμπά στο σύζυγο και μετά τι? Μετά σε κανέναν! Μετά σε μας και μόνο.

[Seduction]

Στο παρελθόν η κοινωνία βασιζόταν και έχτιζε πάνω σε ένα θεμέλιο που ήθελε τον άντρα «αρσενικό κυρίαρχο» και την γυναίκα υποταχτική του. Και παρ’ ότι ίσχυαν οι ίδιες αρσενικές αρετές που περιγράφεις, αυτές που και τότε τιμούσαν τον άντρα που τις ακολουθούσε, το μοντέλο αυτό απέτυχε παταγωδώς.

Οχι! Αυτό που γράφεις είναι μύθος.

Απέτυχε για έναν και μόνο λόγο. Η γυναίκα δεν ζούσε την υποτακτική της πλευρά με την συναίνεση της. Ετσι ο άντρας εκμεταλλευόταν τον ρόλο που apriori του έδινε μια περιχαρακωμένη κοινωνία, και αφενός έπνιγε την γυναίκα, αφετέρου ποτέ δεν αποδείκνυε ότι αξίζει τον ρόλο του αρχηγού!

Εγώ υποστηρίζω το μοντέλο, που οι γυναίκες έχουν την ελευθερία, να βιώνουν την υποτακτικότητα τους, και να την απολαμβάνουν ως αναφαίρετο δικαίωμα τους και όχι ως υποχρέωση τους. Να τσαλαπατούν τα πρέπει μιας αναχρονιστικής κοινωνίας και να υποκλίνονται στα σύγχρονα θέλω τους.

Στις παλαιότερες εποχές, οι γυναίκες αδικήθηκαν πολύ μέσα στις κοινωνίες, που είχαν γι' αυτές μια στείρα αντιμετώπιση, εστιάζοντας στις αδυναμίες τους, παραβλέποντας την δύναμη τους.

Στις σύγχρονες εποχές, συνεχίζουν να αδικούνται, αυτή τη φορά από την αντίστροφη πλευρά. Ο φεμινισμός ανέδειξε την δύναμη των γυναικών, παραλείποντας τις αδυναμίες τους.

Η αρχή "τα φύλα είναι διαφορετικά αλλά ίσα", που δικαίως βασίστηκαν οι αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, κατέληξε σε ένα περίπου μαζικό σύνθημα των γυναικών στον σύγχρονο δυτικό κόσμο "είμαστε ίσες με τους άνδρες", ξεχνώντας την διαφορετικότητα. Ετσι πιστεύω χάθηκε η ισορροπία.

Αυτή η εμμονή στην ισότητα, μη λαμβάνοντας υπόψη τους, μη κατανοώντας και δίχως να αποδέχονται, την διαφορετικότητα μεταξύ τους και την μοναδικότητα του καθενός, έχουν οδηγήσει τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων σε πλήρη αδιέξοδο.

Οι ασύμμετρες σχέσεις όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι, δεν γεννούν κανέναν τέτοιο προβληματισμό και δεν οδηγούν σε κανένα παρόμοιο τέλμα.

Τα πράγματα εδώ, είναι απολύτως ξεκάθαρα.

Η γυναίκα, με πλήρη ελευθερία και συνείδηση, αποδέχεται την εξ ορισμού ασύμμετρη σχέση και δεν θέτει τον εαυτό της αντιμέτωπη με κλισέ.

Βάζεις μάλιστα και κανονισμούς.

Απεναντίας. Θέτω μόνο έναν κανόνα. Την ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΗ απόδοχή των ρόλων. Απο εκεί και πέρα το ζευγάρι είναι πάντα συνταξιδιώτες με κοινή πορεία και κοινούς στόχους. Κοιτώντας και βαδίζοντας πάντα προς την ίδια κατεύθυνση. Ο αντρας ως οδηγός και η γυναίκα ως συνοδηγός.

Κι εγώ σου λέω πως μία καρδιοχειρουργός ερωτεύεται έναν υπάλληλο τράπεζας και ενώ εκείνος φέρνει στο σπίτι 1200 ευρώ, εκείνη βάζει 10.000 και πολλές φορές λείπει την νύχτα.

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η γυναίκα έλκεται "πάντα" από τον άνδρα που είναι πιο δυναμικός απ' αυτή.

Μπορεί όλο αυτό, να θέλουν να το μεταφέρουν και στην κρεβατοκάμαρά τους. Καμιά κατηγόρια. Αλλά μέχρι εκεί!

Θεωρώ πως είναι λάθος, να διαχωρίζει το ζευγάρι τον ερωτισμό του, από την καθημερινότητα. Ο Κυρίαρχος είναι πάντα και παντού Κυρίαρχος. Είναι η προσωπικότητα του, όχι ένα κουμπί που πατάει στην κρεβατοκάμαρα. Δεν υπάρχει "ολίγον έγκυος"

Στις σχέσεις ενός ζευγαριού δεν τίθεται θέμα ασυμμετρίας αλλά συνεργασίας.

Και στους αγώνες αυτοκινήτου, υπάρχει η απόλυτη αρμονία στην συνεργασία των δύο. Και οι δύο είναι απαραίτητοι, Ενας όμως είναι ο οδηγός. Δεν αλλάζουν οι ρόλοι.

Υ.Γ. Μαζί με τον σχολιασμό/απάντηση σου στα παραπάνω, θέλεις να απαντήσεις και σ' αυτα;

Είναι η όχι, μόνιμο θέμα συζήτησης μεταξύ των γυναικών, για το που πήγαν οι άντρες;
Είναι ή όχι, καθημερινές οι εκμυστηρεύσεις μεταξύ των φιλενάδων του στυλ καλό παιδί, αλλά δεν έχει πυγμή, τον κάνω ότι θέλω και ξενερώνω;
Είναι ή όχι, υπαρκτό το φαινόμενο οι γυναίκες να έλκονται από τα λεγόμενα "κακά" παιδιά;
Είναι ή όχι, σημερινό πρόβλημα της γυναίκας, ότι έχει γίνει το αρσενικό του εαυτού της;
Είναι ή όχι, ζήτημα ότι φοβούνται να σας φλερτάρουν;

[Gypsy Cello]

Επίσης, χεστήκαμε αν φοβούνται να μας φλερτάρουν, διότι πλέον δεν φοβόμαστε να φλερτάρουμε ΕΜΕΙΣ. Οh, yes!

Ρέιν, αυτό μας γυρνάει μπούμεραγκ όμως. Τα περιμένουν όλα από την γυναίκα και πλέον δεν φλερτάρουν καθόλου. Είναι πολύ ενοχλητικό αυτό, άσε που επειδή είναι αριθμητικά λιγότεροι, νόμιζουν όλοι ότι μπορούν να γίνουν Δον Ζουάν και να έχει ο καθένας απο 3 γυναίκες.

[ALIA]

Α ρε Ρειν! Πολυ σε παω εσενα! Αλλα,μην μπαινεις στον κοπο να απαντας αλλο στον Seduction! Αφου βλεπεις...ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΚΑΑΑΨΕΙ ΤΗΝ ΦΛΑΤΖΑ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥΟΥΟΥ!!! Εμενα παντως μου προκαλει απιστευτη δυσφορια η σκεψη οτι οι αποψεις του θα θεωρουνταν απολυτως σωστες και λογικες μεχρι και πριν απο λιγα χρονακια αλλα αμεσως ανακουφιζομαι καθως ξερω οτι σημερα αυτος και οι αποψεις του δειχνουν ενα γελοιο αντρακι που φοβαται να δεχθει τη δυναμη των γυναικων(για μενα αληθινος ανδρας ειναι αυτος που αναγνωριζει τη δυναμη των γυναικων και δεν προσπαθει με φτηνα κολπακια να την υπονομευσει!) και με διατριβες παραλληρηματος προσπαθει να εθελοτυφλει και να παραμυθιαζεται!

[RainAndWind]

Απαντάς επιλεκτικά γιατί σε συμφέρει μήπως?
Μεταφράζω τα παραπάνω σου επιχειρήματα σύμφωνα με το φακό μιας γυναίκας. Θέλεις με λίγα λόγια μία γυναίκα όχι μόνο να αποδεχτεί την καταπίεση που έχει φάει εκατοντάδες χρόνια, αλλά να χαλαρώσει να το απολαύσει. ε ρε κάτι οπισθοδρομικές κομπανίες...
Μετά τη νίκη κατά του απαρτχάιντ δηλαδή, να πάει ο μαύρος να ξαναψηφίσει λευκό για πρωθυπουργό. Περίμενε, αλλά θα σιτέψεις. χαχαα

[Seduction]

RainAndWind,

Έτσι είναι αν έτσι νομίζεις...

Αν είσαι ποτέ σε θέση για ΣΥΖΗΤΗΣΗ, εδώ είμαι

Θα σου χρειαστεί η ανάλυση του ρήματος συζητώ

ΑΝΑΛΥΩ μέσω του διαλόγου
ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΩ τις απόψεις μου στις απόψεις κάποιου ή κάποιων άλλων

Συζήτηση

Η ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ απόψεων και πληροφοριών για ένα θέμα και η ανάλυση του

Δυστυχώς για σένα, δεν γράψει καμία ετυμολογία όσα ακολουθείς. Δλδ, ΑΦΟΡΙΖΩ, ΚΡΑΥΓΑΖΩ, ΒΑΠΤΙΖΩ ΜΕ ΕΠΙΘΕΤΑ τον συνομιλητή μου, ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥ ΜΟΥ κλπ

Σκέψου το.

[RainAndWind]

Όταν απαντήσεις εσύ στα δικά μου επιχειρήματα που κάνεις ότι δεν τα βλέπεις τάχαμου.

[ALIA]

Εγω εχω να προτεινω κατι καλυτερο! Να ξαναφερουμε το θεσμο των δουλων χωρις να τους ανταμοιβουμε αλλα να τους δωσουμε ενα μαγικο ξορκι με ποδια σαλαμανδρας ωστε να ευχαριστιουνται με τρελα την καταπιεση!!!

[Λήθη]

Νομίζω ότι το θέμα έχει λήξη και από δω και πέρα αρχίζει να χάνεται το μέτρο. Οι θέσεις σου έγιναν απόλυτα κατανοητές από όλους, αλλά δεν έγιναν αποδεκτές. Άλλοι το εξέφρασαν με απρεπή τρόπο και άλλοι ήπια. Το αποτέλεσμα πάντως, είναι το ίδιο.

Γνώμη μου είναι πως κάπου εδώ θα πρέπει να σταματήσεις την αντιπαράθεση και να αλλάξουμε θέμα, όπως θα κάναμε ως συνδαιτυμόνες ενός τραπεζιού, σε περίπτωση που κάποιοι έδειχναν να ενοχλούνται με την συζήτηση. Πόσο μάλλον όταν ενοχλούνται όλοι.