Printable View
οσο διαβαζω το θεμα σου μου τοσο πολυ μου θυμηζει τα δικα μου .........ειδη τα ξανασκεφτομαι και ψαχνω να βρω γιατι ενοιοθα υπευθυνος για ενα ατομο(ετσι ενοιωσες και εσυ)
γιατι γαμισα την ζωη μου 9 χρονια και δεν ειχα ξεκολησει πιο πριν??
Απο την αλλη εσυ παλυ καλα που το εκοψες και ουτε να διανοηθεις να σηκωσεις ουτε το τηλ ξανα σε αυτον τελος σκετο .Η ζωη τελικα ειναι καλυτερη πολυ και χωρις τα τσιμπουρια και ας ειμαστε ολομοναχοι
αυτο διαπιστωνω εγω
εχεις απολυτο δικιο..με εκνευριζει που στεναχωριεμαι για ενα τσιμπουρι ..που ηθελε να του κανω και μονο τα χατηρια.τι θρασος?και με εκνευριζει γιατι ειμαι ανθρωπος πολυ ικανος και παντα εχω επαφη με ανθρωπους που με σεβονται..α και ποσο μπορει ενας ανθρωπος να παιζει θεατρο?αλλα να σου λεει και αλλα να κανει??στην αρχη για να μην σε χασει και μετα να βγαζει τον πραγματικο του εαυτο..
καλημερα
δεν νομιζω οτι παιζουν θεατρο απλα ετσι ειναι σαν ατομα νομιζουν οτι ολοι τους οφειλουν οτι ολοι τους χρωστανε απο την αλλη δικο μας ειναι το λαθος που δεν βλεπουμε νωρις τι ατομα ειναι να τα κανουμε περα και να συνεχεισουμε στην αναζητηση σωστον ανθρωπων γυρω μας
Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί κανείς να παίζει θέατρο για πολύ. Κουράζεται. Το θέμα είναι πότε εμείς είμαστε έτοιμοι να το αντιληφθούμε και να μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Από κει και πέρα είναι επιλογή μας το αν θα κάτσουμε ή θα φύγουμε.
Πάντως, το να καθόμαστε σε τέτοιες σχέσεις για καιρό, σημαίνει ότι κάποιες δικές μας ανάγκες καλύπτουμε. Νιώθουμε πιο δυνατοί, νιώθουμε σωτήρες και μεγαλόψυχοι, νιώθουμε ασφαλείς ότι ο άλλος δεν θα μας εγκαταλείψει γιατί έχει την ανάγκη μας, νιώθουμε ότι εμείς έχουμε τον έλεγχο...
συμφωνω απολυτα μαζι σου ετσι ακριβως ειναι κατι δικο μας εξυπηρετει το οποιο πρεπει ο καθε ενας να το βρει
απο την αλλη απο το να νιοθω σωτηρας μεγαλοψυχος κλπ για αλλους αποφασισα να νιοθω ετσι για τον εαυτο μου που του αξιζει πολλα περισσοτερα και πανω σε αυτο δουλευω
καλημερα.ειναι φαυλος κυκλος .εγω δεν εχω καμια ορεξη να ειμαι μεγαλοψυχη οτανο αλλος δεν ειναι διατιθεμενος να κανει το ιδιο και διακατεχεται απο ανασφαλειες ,κομπλεξ και ειναι μικροψυχος.στην αρχη αυτο το παιδι δεν ηταν ετσι.μετα απο 1 με 2 μηνες αρχισε να με πιεζει.να με απειλει και να μου λεει οτι αν δεν μεινουμε μαζι σχεση δεν υφισταται..και οταν του ελεγα οτι για να μεινεις στους 2μηνες ειναι παρακινδυνευμενο εστω για μενα φωναζε.εκει εβγαλε τον εαυτο του που ζοριστηκε.και σιγα το ζορισμα.και ακουστε κακια πηγε επιτηδες και εκεινε μακρια και δεν ειχε μεταφορικο μεσο.για να με δυσκολεψει .να μου λεει να παω με το αμαξι μου και οτι και καλα εγω φταιω και εγω πρεπει να ταλαιπωρηθω.εκει ηταν που του κουνησα το μαντηλι .με απογοητευσε πολυ.δεν ημουν διατιθεμενη να του κανω τα γουστα.
τετοια ατομα προσπαθουν να βγαλουν τους αλλους με προβλημα για να να μην φανουν τα δικα τους
ευτυχως εσυ το εληξες
εχεις απολυτο δικιο.ασε το αλλο που εβριζε συνεχεια την αθηνα.και καλα οτι ειμαστε βλακες και τετοια.οκ ρε φιλε δεν σαρεσει και οντως γινεται πανικος εισαι απο χωριο τι να κανω εγω με τα κομπλεξ σου|?και στην τελικη αφου δεν σρεσει τι ηρθες να κανεις?
μπορει ανετα να φυγει αμα δεν του αρεσει και να παει πισω στο χωριο τουQuote:
Originally Posted by andriana76
αμα δεν του αρεσει η αθηνα αλλα εκει τον ξερουν και ειναι πιο δυσκολο να κρυφτει
καλημερουδια!εχεις δικιο..εγω τι φταιω ?τον μαλ....μαγνητη μαλλον εχω..εγω για ενα μονο ειμαι σιγουρη..οτι δεν ενοχλω,σεβομαι και συμαραστεκομαι στον ανθρωπο μου και το ιδιο απαιτω και απο εκεινον..ζηταω πολλα..?ενοειται οτι οπου μπορω θα ειμαι εκει και θα βοηθησω δεν το λεω με την εννοια του ατομικισμου..αλλα απο αυτην της ελευθεριας///..
Aναρωτιέσαι γιατί στενοχωριέσαι. Η απάντηση είναι εύκολη αλλά δυστυχώς ίσως αρκετά επώδυνη. Η στενοχώρια μας, προέρχεται από αυτό που θέλουμε αλλά δεν γίνονται, δεν υπάρχουν. Θέλεις επικοινωνία, κλπ, κλπ, αλλά αυτά δεν τα βρήκες. Αυτό είναι όλο.Quote:
Originally Posted by andriana76
> με πιανει λυπη πολλες φορες που οι αλλοι δεν εχουν τσιπα πανω τους και θελουν
> να σε κανουν κτημα τους.εγω ακομα και σε σχεση θελω να νιωθω ελευθερη
Είναι οικτρό κάποιος να θέλει να σε κάνει κτήμα του. Το έχω νιώσει πάρα πολλές φορές. Διάβαζα προχθές ένα κείμενο, δίνω απόσπασμα δύο-τρεις προτάσεις:
"Σχέση σημαίνει επικοινωνία χωρίς φόβο, ελευθερία να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο, να επικοινωνήσουμε απ' ευθείας".
"Αν υπάρχει πραγματική σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων, που σημαίνει ότι υπάρχει επικοινωνία μεταξύ τους, τότε οι επιπτώσεις είναι τεράστιες. Τότε δεν υπάρχει απομόνωση. υπάρχει αγάπη και όχι ευθύνη ή καθήκον".
καλημερα γιαννη..εχεις απολυτο δικιο.αυτο εχω εισπραξει κι εγω σε μια υγιη σχεση που ειχα και αναρωτιεμαι γιατι τελειωσε τοσο αδικα..ενοισα αυτην την ανεση που μπορω να νιωθω με τους φιλους μου,την οικογενεια μου..καταφερα να δω τον εαυτο μου ,τα θελω μου μεσα απο αυτη την ελευθερια που μου καλιεργησε ο ανθρωπος ..υπηρχε ερωτας σε σημειο που χανομουν που τον κοιταγα..εβλεπα μεσα απο εκεινον εμενα..αγαπη ,καθηκον οπως λες..και αναρωτιεμαι αυτο που τοσο αδικα κοπηκε θα μπορεσω να το ξαναζησω??
Eίναι μεγάλο πράγμα αυτό που λες ότι έννιωθες ("αυτο εχω εισπραξει κι εγω σε μια υγιη σχεση που ειχα και αναρωτιεμαι γιατι τελειωσε τοσο αδικα..την ανεση που μπορω να νιωθω με τους φιλους μου,την οικογενεια μου"). Και λέω ένιωθες γιατί απ' ότι καταλαβαίνω τώρα υπάρχει πολύ λιγότερο από αυτό, σωστά;
Καλημερα ανδριανα76 απως τοτε ειχες βρει κατι καλο και ομορφο ετσι λοιπον ψαξε να ξαναβρεις κατι παρομοιο αλλα με τον καθε αχρηστο / αχρηστη πρεπει να ξεκοβουμε απο νωρις για να μην εχουμε μετα σταναχωριες
καλημερα!!!γλαφκο και γιαννη ποσο δικιο εχετε/γιατι ομως αφηνουμε τον εαυτο μας να σερνεται και δεν θελουμε να τον μαζεψουμε ενω δεν μας αντιπροσωπευει αυτη η κατασταση-σχεση..ευτηχως θελω να πιστευω οτι μετα παο πολυ δουλεια με τον εαυτο μου αρχιζω σιγα σιγα και τα καταφερνω...και λιγο καλως ενοουμενος εγωισμος κανει καλο..