ΓΤ κοψατε την συζητηση σας ηταν πολυ ενδιαφερον
Παρακαλεισθε να επιστρεψεται
Printable View
ΓΤ κοψατε την συζητηση σας ηταν πολυ ενδιαφερον
Παρακαλεισθε να επιστρεψεται
το κεφαλαιο το απεκτησε δουλευοντας η απο οικογενεια περασε σε αυτον η με κομπινες παιζει και αυτο κλεβοντας το κρατος.Συμφωνω οτι πολύ το κάνουν στις πλατες των αλλων, ισως γτ ειχαν περισσοτερο μυαλο ,ισως γτ ειχαν περισσοτερα εφοδια.
Και ισχυει και αυτο που λες οτι ο πλουσιος γινεται πλουσιοτερος και ο φτωχος φτωχοτερος αλλα ετσι ειναι δεν αλλάζει αυτο....
Μπορει να κανει κανεις τίποτα γι αυτο πιστευεις?
Κ ;p
Τα χρήματα υποβοηθούν τις εμπορικές συναλλαγές στις μη-ανταλλακτικές κοινωνίες. Κάποιοι - ονόματα δεν λέμε, πρόσωπα μην θίγονται - το είδαν αυτό πολύ νωρίς και αποφάσισαν να μονοπωλήσουν την αγορά. Ουσιαστικά πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους οι οποίοι "εξασφάλισαν" την αποκλειστική δυνατότητα έκδοσης χρήματος στις σημερινές χώρες μέσω Α.Ε. όπως οι "κεντρικές τράπεζες", οι μοναδικές Α.Ε. οι οποίες εξαιρούνται της ανακοίνωσης των ονομάτων του μετοχικού συμβουλίου.
Δεν έχει νόημα να ψηφίζει κανείς στη σημερινή "εξαγοράσιμης βολευτικής εκπροσώπησης δημοκρατία".
Για όσους μόλις βρέθηκαν σε αυτή τη σελίδα, η συζήτηση ξεκινάει στην 10η περίπου σελίδα, παίρνει φωτιά στις σελίδες 12 και 13 και μετά από μια διακοπή στη μέση της 13 συνεχίζει από τη σελίδα 15 πάνω-πάνω μέχρι εδώ με τις τελευταίες τρεις σελίδες σε πιο χαλαρούς ρυθμούς συζήτησης. Άποψη μου είναι ότι η συζήτηση που διεξήχθηκε είναι εξίσου καλή - αν όχι καλύτερη - με την ανάρτηση την ίδια.
Αυτό θέλω και εγώ!
Ψευδαισθήσεις υπάρχουν κι άλλες εξίσου, γύρω μας, φιλίες, σχέσεις ερωτικές, υποτιθέμενα καλές επαγγελματικές., οικογενειακές και η λίστα συνεχίζεται, να βάλω πρώτη όμως την σχέση που έχουμε όμως με τον εαυτό μας και εκεί αξίζει αρκετα να αναρωτηθεί κανείς πόση ψευδαίσθηση υπάρχει.
Σίγουρα M87 θέλεις να καταθέσεις ένα υλικό υπέρ ανθρώπων που δεν έχουν κανένα κριτήριο και ίσως πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης. Το όποιο δεν είναι κακό και είναι χρήσιμο.
Προ μηνών ένα μέλος είχε γράψει πως η δική της θεραπεύτρια ακόμα και με πίστωση την κούραρε – δλδ δεν της είπε – σήκω φύγε δεν έχεις λεφτά- ισχύει δεν ισχύει παίζει να υπάρχουν ελάχιστες αλλά εντούτοις εξαιρέσεις.
Άλλη δουλειά κάνει ο Ψυχίατρος, άλλη ο Ψυχοθεραπευτής.
Ο ασθενής οφείλει πρώτα να γνωρίζει γιατί απευθύνεται και σε τι προσδοκεί γιατί ναι, όπως σε όλους τους άλλους κλάδους υπάρχουν ατέλειες και χαραμάδες για εκμετάλλευση
Ως θεραπευμένη, θέλω απλώς να καταθέσω τα εξής, 1ον όταν είναι ο χρόνος μου δεν σηκώνει τηλέφωνα και δεν αποσπά τη προσοχή μου, 2ον πάντα κόβει αποδείξεις, 3ον έχω δεί και νιώσει στην πράξη σημαντική διαφορά σε σχέση με την σκέτο φαρμακευτική αγωγή και φυσικά δεν είναι μόνο θέμα θεραπευτή αλλά και θελήσεως ασθενή (δικής μου ) που ζητά βοήθεια.
Όμως αν σε κάποιες συνεδρίες αργοπορεί ο θεραπευτής να σε χώσει στα βαθιά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι προβλέπει στο εισόδημα ----- είναι και πολύ πιθανό να νομίζεις ότι είσαι έτοιμος να ακούσεις αλήθειες και το πολύ πολύ να επιτεθείς στον ειδικό λόγω μη σωστής διαχείρισης αληθειών. ‘
Έγκειται κατ’ εμέ σε επαγγελματική καθαρότητα ( ποια είναι η δουλειά του, πότε πρέπει να τερματίζει μια θεραπευτική σχέση, πότε αντιλαμβάνεται ότι είναι μη ικανός να τα βγάλει πέρα και να παραπέμψει αλλού ) αλλά και σε εντιμότητα ασθενή ( δε γίνεται να ακούω π.χ, 5 αλλαγές να μην δοκιμάζω καμία και μετά να ρίχνω ευθύνες στον ειδικό.
Αυτά.
Για σένα Remedy τίποτα δεν είναι κόπος! Θα κάνω αυτά και άλλα τόσα για σένα!
Για όσους μόλις βρέθηκαν σε αυτή τη σελίδα, η συζήτηση ξεκινάει στην 10η περίπου σελίδα, παίρνει φωτιά στις σελίδες 12 και 13 και μετά από μια διακοπή στη μέση της 13 συνεχίζει από τη σελίδα 15 πάνω-πάνω μέχρι εδώ με τις τελευταίες τρεις σελίδες σε πιο χαλαρούς ρυθμούς συζήτησης. Άποψη μου είναι ότι η συζήτηση που διεξήχθηκε είναι εξίσου καλή - αν όχι καλύτερη - με την ανάρτηση την ίδια.
και για μενα, κανενας κοπος.:) ενα απλο πειστ σαν τα τοσα που κανεις για να σπαμαρεις.
αλλωστε
εχεις γραψει ατελειωτα κατεβατα που επαναλαμβανεις συνεχως με ρυθμο τρολαρας, που δεν αποδεικνυουν απολυτως τιποτε απο οσα ισχυριζεσαι, με την ελπιδα οτι ο ογκος της φλυαριας θα πεισει οτι αποτελουν επιχειρηματα/ αποδειξεις.
στην πραγματικοτητα:
ξεκινησες με προσωπικη παρατηρηση καποιων εμπειριων σου (σωστο/ λογικο),
τα οποια μετα θεωρησες οχι απλες αφορμες/ ενδειξεις , αλλα ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ για οσα ισχυριζεσαι (ΛΑΘΟΣ / αστηριχτο)
και στην συνεχεια επισης χωρις αποδειξεις θεωρησες αυθαιρετα οτι εχουν πανελληνια και ΚΑΘΟΛΙΚΗ εφαρμογη (ΛΟΓΙΚΟ ΑΛΜΑ / ΠΑΡΑΛΟΓΟ)
ολο αυτο το περιβαλεις με φωνες και επαναληψεις προσπαθωντας να ταλαιπωρησεις τους αναγνωστες και να πεισεις τον εαυτο σου οτι η ελλειψη ενδιαφεροντος και αντιδρασης, σημαινει και αποδοχη...
ουτε οι επαναληψεις ουτε τα κατεβατα ουτε οι φωνες μπορουν να πεισουν κανεναν. ο βασιλιας ειναι γυμνος και δεν ειπε απολυτως τιποτε.
η μαλλον οχι, ειπε.
ειπε την προσωπικη του απογοπητευτικη εμπειρια με καποιον/ καποιους θεραπευτες και αυτο ειναι σεβαστο, αλλα το να μη υπολογιζεις στο παραμικρο και να ακυρωνεις τις εμπειριες τοσων που ασχοληθιηκαν με τις φωνες σου, σου ειπαν ομως οτι ειχαν διαφορετικες και πολυ θετικες εμπειριες, δεν θα το χαρακτηρισω. βρες το εσυ... εμεις τις διαβασαμε και τις παραδεχτηκαμε. μονο εσυ κανεις οτι δεν τις ειδες...
δοκιμασε τον ψυχιατρο του νικ η του μαιντ αντι να τους ακυρωνεις και να φωναζεις οτι ολοι ειναι απατεωνες, αφενος γιατι προφανως και δ εν ειναι ΟΛΟΙ, αφετερου γιατι τους συκοφαντεις, αφετριτου γιατι αποκαρδιωνεις αλλους ασθενεις και αφετεταρτου μπας και βρεις κι εσυ την υγεια σου...
οσο για την ΠΛΗΡΗ ΙΑΣΗ, μπορει η περιπτωση σου να μην επιδεχεται πληρους ιασης, να ειναι ομως βελτιωσιμη, αν βρεις τον σωστο ψυχιατρο.
Πολύ ψευδαίσθηση αν με ρωτήσεις εμένα και γι' αυτό υποτίθεται πηγαίνουμε στους θεραπευτές. Για να πάψουμε να τις έχουμε αυτές.
Διαφωνώ στον όρο "ίσως". Το θεωρώ βέβαιο.
Το να μην πληρωθεί για μερικές συνεδρίες δεν σημαίνει και ότι δεν πληρώθηκε συνολικά και τελικά. Συνεπώς δεν βλέπω κάποιον αλτρουισμό ή κάποια φιλανθρωπία. Αυτό όμως δεν την εξαιρεί από το να κάνει σωστά τη δουλειά της εκτός και αν εσύ θεωρείς ότι με την κίνηση της μη-άμεσης απαίτησης των αμοιβών εξαιρείται αυτής της υποχρέωσης. Δεν βλέπω τεράστια διαφορά αναμεσα στην εργασία του ενός ή του άλλου με εξαίρεση το επιπλεόν ιατρικό σκέλος του ψυχιάτρου. Επίσης διαφωνώ με το τι οφείλει ο θεραπευόμενος να γνωρίζει. Μπορεί ο λόγος προσέλευσης να είναι "δεν είμαι καλά" και να πάρει αρκετό καιρό αυτό να το εκφράσει και να το συγκεκριμενοποιήσει. Σχετικά με τις προσδοκίες, η μέγιστη "αλήθεια" που λέγεται τηλεόραση το έχει πει καθαρά και το έχω αναφέρει και στην ανάρτηση. Προσδοκούμε θεραπευτή μη-αμφισβητούμενης ηθικής.
Λες δηλαδή ότι ο θεραπευτής με ξέρει καλύτερα από εμένα τον ίδιο και μετά - για οποιονδήποτε λόγο - με χειρίζεται (προς ή κατά του όφελους μου θα το εξετάσουμε μετά). Αν είναι έτσι, τότε κακώς μιλάμε οι θεραπευόμενοι εκεί μέσα. Να μην έχουμε οποιαδήποτε επιλογή σε ότι αφορά τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούμε και να γίνουμε "πλαστελίνη" στα χέρια του θεραπευτή. Σου φαίνεται σωστό;
Μάλιστα. Αντί λοιπόν να σε βοηθήσει με τα κυρίως θέματα - το οποίο είναι όλο το ζουμί - και αφού προηγουμένως στα έχει πάρει προκειμένου να ασχολείστε με τα δευτερεύοντα θέματα - να τερματίζει την "θεραπευτική σχέση" αφήνοντας τον θεραπευόμενο μεσοπέλαγα. Διαφωνώ. Η τηλεοραση το δείχνει ΚΑΘΑΡΑ. Ο θεραπευόμενος αντιμετωπίζει τα κυρίως θέματα του, ρίχνει ένα έντονο κλάμα στο γραφείο του θεραπευτή και μετά ζει ζωή χαρισάμενη. Να οι προσδοκίες στις οποίες αναφέρεσαι.
Διαφωνείς Constantly Curious;
mindcrime είσαι εδώ;
1. Ναι αλλά δεν νομιζω οτι ο καθε ανθρωπος μπαινει μεσα σε ενα γραφειο γιατι συνειδητοποιησε οτι εχει ψευδαισθησεις.
2. Οκ.
3. "Το να μην πληρωθεί για μερικές συνεδρίες δεν σημαίνει και ότι δεν πληρώθηκε συνολικά και τελικά. Συνεπώς δεν βλέπω κάποιον αλτρουισμό ή κάποια φιλανθρωπία".
Ως επαγγελματιες κάλλιστα θα μπορουσαν με το Καλημερα ή ακομα και αν σε εχουν πελατη για καποιους μηνες να σου ξεκαθαρισουν πως εχουν το δικαιωμα να μην κανουν συνεδρια μαζι σου εφοσον δεν εχεις χρημα. Γιατι η σχεση σας εχει ως βαση την επαγγελματικη συναλλαγη. Πας για συμβουλη,κτλ πληρωνεις, αρα ΝΑΙ θεωρω οτι ενας Ψυχοθεραπευτης οταν δινει πιστωση χρονου αποπληρωμης βγαζει και μια ανθρωπια. Στα υπολοιπα που αναγραφεις στην παραγραφο Ν.3 δεν εχω να προσθεσω κατι καθοτι εσυ ξεκινας με την βαση του ανθρωπου που μπαινει μεσα στον ψυχολογο και λεει δεν ειμαι καλα, ειναι στην αρχη και εγω γραφω ως ανθρωπος που εχω καποια ενσημα στο κομματι "Ψυχικη Υγεια" αρα συμπεραινω οτι οι οπτικες μας ειναι διαφορετικες.
4) "Να μην έχουμε οποιαδήποτε επιλογή σε ότι αφορά τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούμε και να γίνουμε "πλαστελίνη" στα χέρια του θεραπευτή. Σου φαίνεται σωστό" ;
Δεν εννοουσα κατι τετοιο, δεν εννοω ως θεραπευομενος να πηγαινει στον θεραπευτη και να τον βλεπει ως Λυτρωτη να ακολουθει οδηγιες διχως κριτικη σκεψη, να ειναι πλαστελινη ή προβατο ! Αντιθετως θεωρω αυτονοητο το κομματι αμφισβητησης, τον αντιλογος εντος γραφειου.
Μιλας, σου μιλαει. Εκφραζεσαι. Διαφωνεις ? Εξηγεις. Στο τελος παντα την επιλογη την εχει ο θεραπευομενος, ο θεραπευτης αλλωστε δεν ειναι το ατομο που πνιγεται αλλά αν καλο προαιρετα το κοιταξεις θελει μονον να βοηθησει εκεινον που παει σε αυτον - η και ζητα τα "φωτα του" δλδ τις γνωσεις τους, δλδ τις δικες του προτασεις.
5."Μάλιστα. Αντί λοιπόν να σε βοηθήσει με τα κυρίως θέματα - το οποίο είναι όλο το ζουμί - και αφού προηγουμένως στα έχει πάρει προκειμένου να ασχολείστε με τα δευτερεύοντα θέματα - να τερματίζει την "θεραπευτική σχέση" αφήνοντας τον θεραπευόμενο μεσοπέλαγα. Διαφωνώ."
1ον φυσικα και στα κυριως θεματα θα βοηθησει αλλά αν ο ασθενης ειναι σε αρνηση, ποσα πιστευεις μπορει να κανει ? Εαν εχει ξεκινησει με δευτερευοντα δεν ξερω πως να το σχολιασω, ισως ειναι μεθοδος αποκτησης εμπιστοσυνης του ασθενους ? 3ον Οταν ο θεραπευτης σου - σου τονιζει οτι εσυ πρεπει να κανεις αλλαγες αλλά εσυ αρνεισαι... δεν ειναι τιμιο M87 να σου πει πως δεν συνεργαζεσαι, δεν θελει να σου φαει τσαμπα χρημα και να σε παραπεμψει αλλου ?
Αυτο ειναι σε αφηνω μεσοπελαγα ??? ή Ειναι ηθικος κωδικας Ψυχοθεραπευτη ?
Δεν λέω στην απάντηση μου ότι έχουμε ΜΟΝΟ ψευδαισθήσεις. Απαντάω σε εσένα πιο πάνω η οποία έθεσες το ερώτημα "Ψευδαισθήσεις υπάρχουν κι άλλες εξίσου, γύρω μας, φιλίες, σχέσεις ερωτικές, υποτιθέμενα καλές επαγγελματικές., οικογενειακές και η λίστα συνεχίζεται, να βάλω πρώτη όμως την σχέση που έχουμε όμως με τον εαυτό μας και εκεί αξίζει αρκετα να αναρωτηθεί κανείς πόση ψευδαίσθηση υπάρχει." στο σχόλιο #308
Και που θα τοποθετούσε στα μάτια του θεραπευομένου τον θεραπευτή εάν εφαρμόζανε μια τέτοια τακτική; Θα τον αντιλαμβανόταν ως άνθρωπο που θέλει να τον βοηθήσει ή ως τον μεγάλο θεραπευτή Λαμόγιομ; Δεν έχω μια συγκεκριμένη προσέγγιση. Δηλώνω μερικές αλήθειες της πραγματικής ζωής και αντικρούω αυτά που λες πιο πάνω ότι δηλαδή "Ο ασθενής οφείλει πρώτα να γνωρίζει γιατί απευθύνεται και σε τι προσδοκεί γιατί ναι, όπως σε όλους τους άλλους κλάδους υπάρχουν ατέλειες και χαραμάδες για εκμετάλλευση". Εσύ το λες ότι ο ασθενής "οφείλει να γνωρίζει". Αν ήταν έτσι δεν θα χρειαζόταν και διάγνωση εκ μέρους είτε του θεραπευτή είτε του ψυχίατρου. Σε ότι αφορά τις προσδοκίες μερικές καλλιεργούνται (τηλεόραση) και άλλες υπάρχουν έμφυτες (ζητάω βοήθεια, ελπίζω να την βρω), (πληρώνω για βοήθεια, καλό θα ήταν για τον θεραπευτή να την βρω).
Οπότε όταν ο θεραπευόμενος νιώσει έτοιμος να αντιμετωπίσει τα κυρίως θέματα του, δεν θα έπρεπε να γίνονται τα όσα αναφέρω στις ΚΑΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ. Σωστά; Δηλαδή δεν θα μου πει ο θεραπευτής πότε θα είμαι έτοιμος να τα αντιμετωπίσω αυτά. Εγώ θα του πω πότε ΕΓΩ ΝΙΩΘΩ ΕΤΟΙΜΟΣ.
Ξερείς εσύ πολλούς θεραπευόμενους οι οποίοι είναι σε άρνηση και συγχρόνως ζητάνε/πιέζουν να ασχοληθούν με τα κυρίως θέματα τους; Δηλαδή από τη μια να μην αναγνωρίζει ΚΑΝ ως πρόβλημα το πρόβλημα και από την άλλη να λέει το θεραπευτή - αναφερόμενος σε αυτό το οποίο αρνείται να αναγνωρίσει - "αχ πως θα το αντιμετωπίσω αυτό; Βοηθήστε με σας παρακαλώ να αντιμετωπίσω αυτό στο οποίο δεν θα αναφερθώ επειδή είμαι ακόμα σε άρνηση";
Αν ο θεραπευτής υποδεικνύει επίπονες προφανώς επιλογές τις οποίες δεν είμαι έτοιμος να υιοθετήσω, προφανώς και αυτό είναι ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΥΘΥΝΗ. Δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να δίνεται η δυνατότητα διακοπής της θεραπευτικής σχέσης στον θεραπευτή για αυτό το λόγο. Αυτό είναι απόφαση ΚΑΘΑΡΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ. Ομοίως και οποιαδήποτε προτροπή να αλλάξω θεραπευτή. ΓΙΑΤΙ; Του άρεσανε τα χρήματα μου όσο αντιμετωπίζαμε τα έυκολα και τώρα που μπαίνουμε στα βαθιά ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΕΙΤΕ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ;;; Προς τι; Για να ξαναξεκινήσω από την αρχή; Τι σ**** διάγνωση έβγαλε από την αρχή; Γιατί να αρνηθεί τις υπηρεσίες του στα δύσκολα; Λυπάμαι αλλά αυτό είναι και αδικαιολογητο και ανήθικο και διαιωνίζει την τρέχουσα πρακτική "θα σε βοηθήσω με τα δευτερέυοντα αλλά όχι με τα κυρίως θέματα" για το οποίο γίνεται όλη η συζήτηση.
Για όσους μόλις βρέθηκαν σε αυτή τη σελίδα, η συζήτηση ξεκινάει στην 10η περίπου σελίδα, παίρνει φωτιά στις σελίδες 12 και 13 και μετά από μια διακοπή στη μέση της 13 συνεχίζει από τη σελίδα 15 πάνω-πάνω μέχρι εδώ με τις σελίδες 17~20 σε πιο χαλαρούς ρυθμούς συζήτησης. Στην σελίδα 21 ξαναπιάσαμε το όλο θέμα και συνεχίζουμε! Άποψη μου είναι ότι η συζήτηση που διεξήχθηκε είναι εξίσου καλή - αν όχι καλύτερη - με την ανάρτηση την ίδια.
Λοιπόν άκου να σου πω Μ87 αυτοί που ζητάνε βοήθεια, ζητάνε επειδή πνίγονται, επειδή νιώθουν πως έχουν ένα βάρος το οποίο δεν μπορούν να σηκώσουν και μέρα με τη μέρα αυτό μεγαλώνει. Δεν πηγαίνουν επειδή έχουν λεφτά για πέταμα, πηγαίνουν εκεί επειδή νιώθουν ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά με τον εαυτό τους και κάνουν άσχημες σκέψεις. Πολλοί από αυτούς που πηγαίνουν δεν γνωρίζουν καν ότι υπάρχει η ψυχοθεραπεία ως αντικείμενο, όπως επίσης δεν γνωρίζουν αν θα συμβάλλει στην βελτίωση του εαυτού τους και κατά πόσο. Η ουσία είναι μία, πως οι περισσότεροι θα στραφούν προς την ψυχιατρική και θα πάνε σε ψυχίατρο, το θέμα όμως είναι πως αρκετοί μέσω της σκέτης ψυχιατρικής θα στραφούν στα φάρμακα με αμφίβολο αποτέλεσμα γιατί τα φάρμακα δεν καταπολεμούν την αιτία και την ρίζα του προβλήματος οπότε εκεί μπαίνει η ψυχοθεραπεία.
Τώρα εσύ δεν πιστεύεις στην ψυχοθεραπεία και είναι δικαίωμα σου, θεωρείς ότι δεν πρόκειται ο ψυχοθεραπευτής να αγγίξει την ρίζα του προβλήματος, γιατί έτσι θα τον θεραπεύσει και η συνεργασία τους θα τελειώσει εκεί. Εγώ πιστεύω πως τα προβλήματα των ανθρώπων δεν τελειώνουν ποτέ και πως ακόμα και να θεραπευθεί κάποιος και πραγματικά ξεφορτωθεί κάποιος όλα αυτά τα βάρη που κουβαλούσε μέσα του, θα βρεθεί κάποιος άλλος να αναπληρώσει το κενό που θα αφήσει ο θεραπευόμενος ο οποίος βρήκε την ίαση του, οπότε ο ψυχοθεραπευτής δεν χάνει τα λεφτά που έπαιρνε. Εκτός αν εσύ θεωρείς πως ένας ψυχοθεραπευτής έχει τους ίδιους πελάτες για 10 ή και 15 χρόνια που κατά πάσα πιθανότητα αυτό πιστεύεις μέσω των γραπτών σου...
Εγώ δεν πρόκειται να κάτσω να σου αλλάξω γνώμη, άλλωστε είμαι βέβαιος πως δεν πρόκειται να αλλάξεις γνώμη, θεωρώ βέβαιο πάντως πως αυτοί που δεν βρίσκουν την ίαση που αναζητούν είναι αυτοί που κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους και δεν τα λένε όλα στους ψυχοθεραπευτές. Ναι είμαι βέβαιος πως υπάρχουν και τέτοιοι.... και είμαι σίγουρος πως αυτοί είναι που δεν βρίσκουν ίαση αφενός και αφετέρου κατηγορούν τους ψυχοθεραπευτές....
Δεν μπορείς να περιορίσεις τους θεραπευόμενους σε μια - στενή κατά την άποψη μου - μερίδα ανθρώπων οι οποίοι "νιώθουν πως έχουν ένα βάρος το οποίο δεν μπορούν να σηκώσουν και μέρα με τη μέρα αυτό μεγαλώνει". Άλλοι είναι ένα βήμα πριν το "αμήν", άλλοι απλά θέλουν να γίνουν καλύτεροι, άλλοι νιώθουν κάποιο φόβο ή κάτι άλλο το οποίο τους δεσμεύει και τους παραλύει κ.ο.κ.
Αν δεν γνώριζαν ότι υπάρχει η ψυχοθεραπεία - πράγμα το οποίο αποκλείω λόγω της τηλεόρασης - δεν θα εμφανίζονταν καν στην πόρτα του θεραπευτή τους.
Είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα σου ότι "οι περισσότεροι θα στραφούν προς την ψυχιατρική και θα πάνε σε ψυχίατρο" εκτός και αν πιστεύεις ότι υπάρχουν περισσότεροι ψυχίατροι από ψυχολόγους / ψυχοθεραπευτές. 3100 ψυχολόγος έχουμε και πολύ αμφιβάλω ότι υπάρχουν περισσότεροι ψυχίατροι από αυτούς επειδή μιλάμε για πιο απαιτητικές σπουδές με ένα πολύ πιο χρονοβόρο περίγραμμα. Μόνο το βασικό πτυχίο της ιατρικής είναι 6 χρόνια και τα μόρια είναι "στο Θεό" για την εισαγωγή. Οπότε είναι και λιγότεροι οι θεραπευόμενοι που μπορούν να εξυηρετηθούν από τους εν' ενεργεία ψυχίατρους. Πέρα από αυτό υπάρχει η διαφορά των αμοιβών το οποίο σημαίνει ότι λιγότεροι θεραπευόμενοι ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ να πάνε σε ψυχίατρο. Αλλά πες ότι κάποιος πάει τελικά σε ψυχίατρο αντί σε ψυχολόγο / ψυχοθεραπευτή. Το ότι ο ψυχίατρος δύναται να συνταγογραφήσει - ακόμα και τώρα που έχει οικονομικά κίνητρα να το κάνει αυτό όπως και έχει αποδειχθεί - δεν σημαίνει απαραίτητα ούτε ότι θα συνταγογραφήσει ΜΟΝΟ, ούτε ότι δεν είναι σε θέση να παρέχει ΚΑΙ / Ή ΜΟΝΟ συνεδρίες.
Έχεις δικαίωμα να πιστεύεις οτιδήποτε θέλεις μεταξύ των οποίων και ότι τα προβλήματα των ανθρώπων δεν τελειώνουν ποτέ. Αυτό όμως δεν σημαίνει και ότι αυτό είναι αλήθεια, ούτε και εξαιρεί των υποχρεώσεων και ευθυνών τους, τους θεραπευτές. Προφανώς δεν τρέχουμε όλοι σε ψυχολόγους / ψυχοθεραπευτές για "ψίλου πήδημα" όπως παραδέχεσαι με την περιγραφή που κάνεις στην πρώτη παράγραφο. Οπότε εγώ μπορώ να θεωρήσω ότι σε οποιονδήποτε πεπερασμένο πληθυσμό - όσα μέλη και αν αυτός αριθμεί - ότι κάποια στιγμή, αν και εφόσον οι θεραπευτές αντιμετώπιζαν ΚΑΙ τα κυρίως προβλήματα, θα μειονόταν ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ η ανάγκη ύπαρξης τους [των θεραπευτών] στην κοινωνία. Αυτό θα συνέβαινε επειδή οι αποθεραπευμένοι πλέον γονείς, θα έφερναν στον κόσμο παιδιά στα οποία θα μπορούσαν να δείξουν πως να αντιμετωπίζουν αυτά για τα οποία οι ίδιοι επισκεφτηκαν ψυχολόγο για να τα μάθουν οι ίδιοι. Ουσιαστικά ο αποθεραπευμένος άνθρωπος ισοδυναμεί - κατά κάποιο τρόπο - με θεραπευτή "πρώτης γραμμής". Τον επαγγελματία ψυχολόγο θα τον χρειαζόσουν μόνο για πολύ βαριά περιστατικά. Πέρα από αυτό, υπάρχει το θέμα των συμφερόντων στο οποίο αναφέρθηκα στη σελίδα 12 των σχολίων το οποίο αποτελεί και τον ουσιαστικό λόγο για το σημερινό χάλι της "ψυχοθεραπείας". Και το κίνητρο αντιστοιχεί ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ!!! Αυτός είναι και ο λόγος που οι "θεραπείες" είναι μακροχρόνιες, που δεν έχουμε αποθεραπευμένους, που τα όσα αναφερω στην ανάρτηση ΚΑΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ /ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ εφαρμόζονται όταν κάποιος αρχίσει να πιέζει προς την επίλυση των κυρίως θεμάτων του. Τα χρόνια που θα πάρει κάποιον για να φτάσει εκεί ποικίλουν και δεν είναι οτιδήποτε μεταξύ 10 και 15 χρόνια... άλλοι μπορεί να πιέζουν από την πρώτη μέρα επειδή ξέρουν τι τους βασανίζει... άλλοι να τους πάρει χρόνια για να φτάσουν εκεί.
Μπορείς να θεωρείς βέβαιο - χωρίς να είναι απαραίτητα και σωστό - ότι πάντα φταίει ο θεραπευόμενος για την μη-ίαση επειδή π.χ., όπως λες άλλωστε, "είναι αυτοί που κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους και δεν τα λένε όλα στους ψυχοθεραπευτές". Όμως αυτό δεν εξαιρεί των ευθυνών τους, τους θεραπευτές, ούτε δικαιολογεί την τρέχουσα απαράδεκτη κατάσταση στην οποία ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟΥ ΚΑΤ ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Ενδεικτικά αναφέρω την νομοθεσία που απουσιάζει σε ότι αφορά το ποινικό κομμάτι της εργασίας τους, ελλειπέστατο σε ότι αφορά την προστασία του θεραπευομένου, χωρίς ποινές-αποζημιώσεις, χωρίς - στην ουσία, γιατι στα χαρτιά υπάρχουν - ελεγκτικές υπηρεσίες υπουργείου υγείας, χωρίς κώδικα δεοντολογίας συλλόγου ψυχολόγων θεραπευτών και χωρίς οποιονδήποτε έλεγχο του "επαγγελματία" μετά τη λήψη του πτυχίου. Βολεύει όμως, με τους "επαγγελματίες" στο απυρόβλητο της ευθύνης, να κατηγορούμε μια μερίδα θεραπευομένων οι οποίοι "κρύβονται". Αυτοί που κρύβονται μπορεί να μην είναι ακόμα έτοιμοι να αποκαλυφθούν, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα φτάσουν εκεί ποτέ. Το ερώτημα είναι: ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΑ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΑ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΣΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ;;;
Για όσους μόλις βρέθηκαν σε αυτή τη σελίδα, η συζήτηση ξεκινάει στην 10η περίπου σελίδα, παίρνει φωτιά στις σελίδες 12 και 13 και μετά από μια διακοπή στη μέση της 13 συνεχίζει από τη σελίδα 15 πάνω-πάνω μέχρι εδώ με τις σελίδες 17~20 σε πιο χαλαρούς ρυθμούς συζήτησης. Στην σελίδα 21 ξαναπιάσαμε το όλο θέμα και συνεχίζουμε! Άποψη μου είναι ότι η συζήτηση που διεξήχθηκε είναι εξίσου καλή - αν όχι καλύτερη - με την ανάρτηση την ίδια.