Oυδεποτε εχει σηκωσει γονεας χερι πανω μου .......... οτι μου φωναζε ο πατερας δεν ξερω αν πιανεται .....
και οποιος σηκωνει χερι σε γυναικα , ειναι η ανανδρος η διεστραμμενος .......
Printable View
Oυδεποτε εχει σηκωσει γονεας χερι πανω μου .......... οτι μου φωναζε ο πατερας δεν ξερω αν πιανεται .....
και οποιος σηκωνει χερι σε γυναικα , ειναι η ανανδρος η διεστραμμενος .......
Μαιρη δυστυχωσ ξυλο ολοι φαγαμε εγω με τουσ συμαθητεσ μου παιζαμε ξυλιεσ αλλα οταν πηγα στρατο ηταν αποθεωση
Ξύλο στο σχολείο από συμμαθητές δεν έφαγα αλλά μου έκαναν μπουλινγκ γιατί δεν ήμουν σαν εκείνους.Δεν είχα κανέναν να με φροντίζει και είχα ωριμάσει πολύ πιο γρήγορα επειδη αναγκάστηκα να αναλάβω πολλές ευθύνες από μικρή.Μετά βία ασκούσε ένας πρώην μου και ήταν μία αφορμή που ξεκίνησα να πέφτω πάλι άσχημα.Στο στρατό ξέρω και άλλους που τους έκαναν πολλά καψόνια και σωματικά και ψυχολογικά.Μου είπαν ότι μπορεί να σε κάνουν να νιώσεις σκουπίδι
Το να νιωσεισ σκουπιδι ειναι το πιο λαιτ εμενα μου σπασαν τον τσαμπουκα να μη στα πολυγω μου σπασαν το κορμι στα δυο ειναι καταστασεισ που δεν ξερεισ οτι υπαρχουν
Επισησ με παρακολουθει η ευπ και μου επιτεθηκαν με οτι τεχνολογια ειχαν για να πω κατι αλλα εγω δεν ξερω τιποτα εδω κ πεντε χρονια γινεται αυτο δημιουργια τσιπρα
Με λιγα λογια με παιρναν βασανιστηρια αλλα εγω δεν ξερω τιποτα γτ οπωσ εχω πει χιλιεσ φορεσ δεν ασχολουμαι με κανενα κ δεν ξερω τι κανει κανενασ αυτα που ηξερα τα ειπα ο τσιπρασ ειδε τη ζωη μου κι αποφασισε αυτο ο προηγουμενοσ στρατηγοσ που με παρακολουθουσε απο οταν γεννηθηκα ηξερε γτ αυτοσ κανονιζε τα παντα αυτοι ειναι σκατοφλωροι για στρατηγοι δεν κανουν ασε τι λεει ο τσιπρασ και ρωτα ενα μπατσο ολη μου η ζωη ηταν κανονισμενη απο τον παλιο στρατηγο αυτοι τσοφλια κ αχρηστοι
Ο τσιπρασ ειναι αδερφη γτ το ηξερε οπωσ το ηξερα κι εγω οτι με παρακολουθουν απο οταν γεννηθηκα
Ο προηγουμενοσ στρατηγοσ ηταν τοσο μαγκασ που με εδερνε κι εγω τραγουδουσα με αυτεσ τισ λουγκρεσ ειμαι καλυτερα
Οταν σου δινουν ουσιεσ κορουλα μου να βλεπεισ μερα δεκα μερεσ κ νυχτα την εντεκατη ουδεμια ευθυνη φερεισ για οτι γινεται η δε γινεται
Πάντως εγώ τα παιδια μου δεν θα τα χτυπήσω ποτέ.
Ετσι λεσ αμα κανεισ θα λεσ αλλα
Όχι elis. Πως γίνεται άνθρωπος που πέρασε όλα αυτά τα άσχημα να τα κάνει σε άλλον. Και πόσο μάλλον στα παιδιά του.Quote:
Originally Posted by elis
Συμφωνώ με τον Αργύρη δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ αυτό.Μάλλον θα είμαι από την άλλη πλευρά δηλαδή των υπερπροστατευτικών γονιών.
Αργυρη φευγω απο το σπιτι για να μην τα κανω η καθομαι κ σασ μιλαω δε θελω να τα κανω ο ανιψιοσ μου εχει κανει γυμναστικη επιτηδεσ για να μη μασαει και στο μυαλο μαλλον με περναει τον καναμε τουρμπο ηδη μερικα πραγματα που κανει δε γινονται γι αυτο σασ μιλαω και δε σταματαω
Σαν παιδί έφαγα ξύλο από τη μαμά μου, όχι βέβαια βάρβαρο ή συνεχές. Όποτε έφτανε στο αμήν μου έδινα μια δυο. Ο πατέρας μου ποτέ δε μου έχει σηκώσει χέρι. Εγώ στο δικό μου παιδί ποτέ δε το έχω χτυπήσει και ούτε μου έχει βγει το συναίσθημα να το κάνω αν και με φέρνει στα όρια με τις αταξίες όμως το μαλώνω, και όταν η κατάσταση ξεφεύγει του φωνάζω και αμέσως μαζεύεται. Λένε πως η φωνή είναι το νέο ξύλο...δε μου αρέσει και η φωνή αλλά με την κουβέντα δε πετυχαίνεις πάντα σε όλους τους χαρακτήρες...Η νύφη μου τα παιδιά της δε τα έχει αγγίξει ποτέ ούτε φωνή μόνο κουβέντα ενώ ο αδελφός μου τα μαλώνει και ενίοτε και δυο τρεις στον κώλο και πάλι ειναι ανεξέλεκτα. Δεν τον ακούνε ούτε τη μαμα τους. Βλεπω πχ σε πολυκαταστήματα παιδάκια να χτυπιούνται κάτω από τα νεύρα τους με κλάμματα και φωνές και οι γονείς αδιάφοροι να συνεχίσουν τα ψωνια...δε ξέρω πως το κάνουν αυτό. Ευτυχώς δε μου έχει τύχει τέτοιο παιδί αλλιώς η αντίδραση μου θα ήταν μάλλον να το πάρω και να φύγω.
Μικρος βαραγα την μικροτερη μου αδελφη , η μανα μου εδερνε και τους δυο μας , ερχοταν κι ο πατερας μου και μας βαραγε και τους τρεις , οι απο πανω μας βαραγαν ολους , οι γειτονες διλπλα μας βαραγαν ολους μαζι , και η της διπλα γειτονιας μας βαραγαν ολους αυτης της γειτονιας ......χαος .....
Και εγώ τα ίδια τράβηξα, λεκτική κακοποίηση και ξύλο, η μάνα μου δέχτηκε τα ίδια και χειρότερα και τα πέρασε σε εμενα... με κατέστρεψε... ενοχές , φοβος ανασφαλεια, οργή θυμός, τωρα παλευω να κρατηθώ στη ζωη... ευτυχώς γνώρισα καλη σύντροφο, αλλα δεν μπορω να της δώσω αυτά που θελω, ολο παρατάω δουλειές , αλλάζω μέρη φευγω, παντού νιωθω εγκλωβισμένος και μειονεκτικά...ειχα μια καριέρα στο ναυτικο, τα παράτησα, μετα με τη μαγειρική το πάλεψα ημουν καλός αλλα ολο παραιτήσεις, τη γυναικα μου τη παράτησα μετα ξαναγύρισα, σαν να μην ξερω ποιος ειμαι και τι θελω, μια ζωη παραιτήσεις αποτυχίες στεναχώρια ανγος φοβος μειονεκτικά αισθήματα νευρώσεις. Απτο σπιτι ξεκινάνε ολα... αν δεν υπαρχει αγάπη διάλογος κατανόηση δημιουργία θετικά λογια σωστή διαπαιδαγώγηση, αυτά. Αν θες μπορουμε να κουβεντιάσουμε πάνω σαυτο, και εγω το δουλευω με ψυχολόγο φαρμακα έπαιρνα αλλα τα σταμάτησα γιατι δεν ειδα διαφορά , ίσα ίσα μου δημιούργησαν αλλα θέματα. Ελπίζω να ξεδιάλύνω το χάος μέσα μου, να συγχωρήσω να αποδεκτώ να αγαπήσω να προχωρήσω...
Γενικά έχω βίωση κάθε μορφής βία κυρίως λεκτική τα τελευταία χρόνια...έχω ξεκόψει επαφές σχεδόν μ όλη την οικογένεια μόνο τώρα το καλοκαίρι πρέπει να ζω μαζί τους και λόγω όλης αυτής της κατάστασης έφυγα από το σπίτι για σπουδές και δεν έχω σκοπό να γυρίσω...Γενικά πιστεύω πως πρέπει σ αυτές τις καταστάσεις να βάλουμε σιγαση αν είναι λεκτική βία και αν είναι σωματική βία να καλέσουμε μέχρι και αστυνομία το γεγονός ότι είναι οικογένεια δεν σημαίνει οτι πρέπει να τα δεχόμαστε αυτά...προτιμώ να είμαι μόνη μου πάρα σ τέτοιες καταστάσεις
Εστάλη από SM-A605FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Φτάσανε σε μια ηλικία, γύρω στα 25 ας πούμε και επειδή απλά έπρεπε να κάνουν οικογένεια κάνανε 2-3 παιδιά. Επηρεασμένοι και από απόψεις του τύπου "δεν πειράζει που δεν έχεις να φας, μόλις κάνεις παιδιά όλα θα στρώσουν" ή "κάνε οικογένεια να γίνεις άνθρωπος" και άλλες τέτοιες μαλακίες που εύκολα τις βγάζει από το στόμα του ο κάθε καραγκιόζης. Και αργότερα που το πράγμα δεν πάει όπως το φαντάζονταν, που θα βγάλουν την πίεση, την κακία και το κόμπλεξ τους; Στα παιδιά φυσικά. Γιατί είναι ανίκανοι να διαχειριστούν καταστάσεις που οι ίδιοι τις προκάλεσαν. Γιατί δεν θέλανε αυτό, τουλάχιστον από τόσο νωρίς στην ζωή τους.
Είναι ένας λόγος που υπάρχει αυτό το φαινόμενο της συνεχής κακοποίησης των παιδιών; Δεν μιλάω για περιπτώσεις που ένας γονιός μπορεί να ξεφύγει και να χτυπήσει το παιδί 1-2 φορές στην ζωή του αλλά για σχεδόν καθημερινή κακοποίηση. Αλλά και για φωνές και γενικά για συμπεριφορά που μειώνει το παιδί.
Εγώ μεγάλωσα με πολύ ένταση στο σπίτι,φωνές σε καθημερινή βάση πάντα η μητέρα μου με μείωνε και με σύγκρινε με αλλους πάντα ήμουν το μαύρο πρόβατο.. Αρκετές φορές θυμαμε ξεσπουσανε επάνω μου , εντάξε δεν ήμουνα και το ποιο ήσυχο παιδί..
Η μανα μου είναι διπολική και ο πατέρας μου είχε τα δικά του + την μούρλα της μάνας μου,
έχω φάει πολύ ξύλο , το είχα συνηθισει βασικά.. αλλά θυμάμαι κατι αγρια περιστατικα ,ειχα φάει μια καλή στην αγκώνα με ένα μπουκάλι chivas που μου ειχε πρηστει το χερι και κάτι μπουκετα στη πλατη, χτυπήματα με δερμάτινη ζώνη, τσοκαρο στα μούτρα κ.α αλλά δε βαριέσαι.. περασμένα ναι ξεχασμένα Όχι..
Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ μου ομως είναι όταν στα 11 μου άνοιξα την πόρτα του μπανιου μια μέρα μετά από καβγα και είδα την μάνα μου να αυτοστραγγαλιζετε και να φτύνει αίμα και να φωνάζει θέλω να πεθάνω..
Παρόλο που στην ζωή μου πιστεύω ότι τα έχω καταφέρει αρκετά , καποια πράγματα θα τα κουβαλάω για πάντα μέσα μου, δεν είναι ότι δεν ήταν καλοί γονείς δεν τους κρατάω κακία αλλά δεν θελω να πάω στο πατρικό μου, και όταν τύχει φεύγω όσο ποιο γρήγορα μπορώ και επίσης δεν μπορώ να τους πω πόσο τους αγαπώ.. δεν μου βγαίνει δυστυχώς!
Στάλθηκε από το SM-G955F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Βλεπω εχει πεσει πολυ ξυλο ............ εμενα δεν με αγγιξαν ποτέ .......
Και πολυ καλα θα κανεις , Μαιρη ......εμενα ποτε δεν με χτυπησαν , και αισθανομαι αυτοπεποιθηση , προκοψα στην ζωη μου , και αισθανομαι συγκροτημενος ......ειναι εγκλημα να χτυπας τα παιδια σου κι οποιος το κανει καλυτερα να μην γινει ποτέ γονεας ....Quote:
Originally Posted by Mary93
Είσαι τυχερός Μακ. Οι γονείς της γενιάς μας τότε έδερναν, οι 9 στους 10. Εγώ π.χ.έχω φάει πολύ ξύλο, άν και ήμουν ήσυχη, επειδή γκρίνιαζα συνέχεια. Έλεγε η μάνα μου οτι κλαψούριζα και αυτό της έσπαγε τα νεύρα κι έτσι λέει, με έδερνε για να κλαίω κανονικά!Quote:
Originally Posted by Macgyver
Ναι , τυχερος ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ , μεγαλωσα σε μια εποχη οχι και πολυ διαφορετικη απ την δικη σου , ξερω βεβαια οτι εισαι μικροτερη , εγω ειμαι του 1961 , και η αδελφη μου που ειχε την ιδια τυχη ειναι του 1963 , εσυ για σε ποια εποχη αναφερεσαι ? βεβαια μεγαλωσα στην Γενευη , που υπαρχει πολυ διαφορετικη παιδεια , δεν νοειται εκει να δερνει γονιος το παιδι του .....το 1970 γυρισαμε .....αφου ειχα μαθει σενα δημοσιο Ελβετικο σχολειο , που ησαν πολιτισμενοι οι δασκαλοι , βρεθηκα εδω , και γυρναγα σπιτι και εκλαιγα για τον αποτομο τροπο που μιλαγε ( η εβριζε ) η ' δασκαλα ' ( αφου ειχα μαθει αλλιως ) μεχρι που πηγε ο πατερας μου και εβαλε τα πραματα στην θεση τους με τον αγριο τροπο ........σκατα παιδεια εχουμε δω .........η μαλλον καθολου παιδεια ......και πηγαινα εδω σε ιδιωτικο .....Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Εγώ γεννήθηκα τον Οκτώβριο του 1968, ίδιας γενιάς είμαστε. Τότε, έδερναν και οι δάσκαλοι στα σχολεία. Αυτό ήξεραν, αυτό έκαναν.
Είχα έναν δάσκαλο πολύ αυστηρό στο δημοτικό, που έδερνε, όμως είχε και πραγματικό ενδιαφέρον για τα παιδιά. Θυμάμαι που ενδιαφερόταν για κάθε παιδί ξεχωριστά, την επιμονή του να μάθουμε, τον ενθουσιασμό του που μας έκανε τα τραγούδια, την γυμναστική και διάφορα θέματα που μας έβαζε για συζήτηση τις τελεταίες ώρες των μαθημάτων της ημέρας.
Το ένιωθες όμως αυτό το πραγματικό ενδιαφέρον. Μιλούσε συνέχεια με τους γονείς και ανέφερε όλα τα θέματα των παιδιών. Ακόμη και μέχρι το τέλος της ζωής του θυμόταν όλους τους μαθητές του έναν έναν και ρωτούσε και μάθαινε νέα τους, τί έκανε ο καθένας στη ζωή του. Ήταν γείτονάς μου γι αυτό το ξέρω.
Τα παιδιά αισθάνονται όταν κάποιος ενδιαφέρεται και τα αγαπάει. Να φανταστείς, το πιο όμορφο όνειρο που έχω δει στην ζωή μου ήταν όταν είδα πως με κρατούσε από το χέρι και περπατούσαμε μαζί σε ένα τοπίο μαγευτικό, ένα δάσος το φθινόπωρο με τα φύλλα των δέντρων να χρυσίζουν και να περπατάμε πάνω στα χρυσοκόκκινα φύλλα. Αλλά όμως ο άνθρωπος αυτός έτσι είχε μάθει οτι είναι η διαπαιδαγώγηση. Ήταν και από την Ήπειρο και είχε μεγαλώσει σκληρά. Σ αυτόν οφείλω την καλή ορθογραφία μου και τις γερές βάσεις στα μαθηματικά που με βοήθησαν πολύ, αργότερα, στο γυμνάσιο. Όλα σχεδόν τα παιδιά που πέρασαν απ αυτόν τον δάσκαλο έκαναν σπουδές στο πανεπιστήμιο και νομίζω οτι αυτό δεν είναι τυχαίο.
Η δική σου πάντως περίπτωση μου θυμίζει την περίπτωση του άντρα μου, όταν γύρισαν οικογενειακώς από την Αυστραλία που ήταν οκτώ ετών και έπεσε σε έναν πολύ αυστηρό δάσκαλο σε χωριό και επειδή ο άντρας μου δεν ήξερε καν τα ελληνικά (στην οικογένειά του μιλούσαν μόνο αγγλικά) τον έδερνε συνέχεια. Ήταν μιά πάρα πολύ τραυματική εμπειρία στην παιδική του ηλικία.
Είναι πολύ καλό που σήμερα οι γονείς και οι δάσκαλοι δεν δέρνουν τα παιδιά.
Ετσι ειναι μαγκαιβερ, απο γονεις ουτε εγω εφαγα ξυλο εκτος απο κατι μπάτσες που λεμε της μανας, αλλα αυτες μονο σε μαλακιες που καναμε με τον αδερφο μου, που το αναγνωρίζεις και λες οκ φθηνά τη γλίτωσα.
Στο δημοτικό ειχα μια δασκάλα που έδερνε ασχημα, χαστούκια και τετοια. Δε τη πηγαινα καθολου και διάβαζα με το ζόρι. Στη Πέμπτη ηρθε για μια χρονια ενας αλλος δάσκαλος, ανθρωπος! Η μονη χρονια που διάβαζα και πρόσεχα με ορεξη.
Δερναν τοτε οι γονεις στα σχολεια ? δεν μουτυχε ποτε , απλα ηταν αυστηροι ..........και ενιοτε κακοτροποι .....αντε νατρωγες μια χαρακια στην παλαμη , οχι παραπανω ...... παντως τοτε μαθαινες γραμματα στα σχολεια ........δεν ξερω βεβαια στην επαρχια τι γινοταν ......
ουτε πηγαινα σε ακριβα σχολεια ......... σε .σχολεια της σειρας πηγαινα ..................
to μονο ενοχλητικο ηταν αυτη η μανια με τα κοντα μαλλια , καποτε μας μαζεψαν να μας πανε για κουρεμα !! ε , δεν πηγαινα με τιποτα , ημουν και πεισμων , οποτε φωναξα τον πατερα μου και φυσικα δεν πηγα για κουρεμα .......... οι γονεις ειχαν τον πρωτο λογο , τοτε ......
Δεν εχει θεση το ξυλο στην διαπαιδαγωγηση ................. μονο στο να βγαλεις ανθρωπους με απωθημενα και ψυχικα τραυματα ..........Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
αλλα οπως σωστα επισημαινεις , αυτο ξερανε , αυτο κανανε .....
Ολοι μας βαραγαν οταν ημασταν παιδια. Γονεις, δασκαλοι, μαστορες, περαστικοι στο δρομο...
Ναι , και τους γονεις τους βαραγαν οι αλλοι γονεις , τους δασκαλους οι αλλοι δασκαλοι , οι περαστικοι τους αλλους περαστικους , και τα παιδια βαραγαν τα αλλα παιδια ............... για μαστορους δεν γνωριζω .....Quote:
Originally Posted by Ορέστης
ξερω ομως για τους ζαχαροπλαστες που πλακωνονται με τους εργολαβους .......... δεν ξερω αν αναφερεται η ιστορια στα γλυκα η σε πραματικους εργολαβους ........η και τα δυο .....
Η πιο σωστή τοποθέτηση!Quote:
Originally Posted by Macgyver
Εχω φάει πολύ ξύλο απο τη μάνα μου μικρή (μέχρι την ηλικία των 12), για λεκτική βια δε και εξαναγκασμούς δεν το συζητώ καν, μπορεί και μέχρι τα 40 μου, που πλέον άρχισα να αντιστέκομαι και να βγάζω γλώσσα κι εγώ.
Πίστεψέ με, τώρα είμαι 52 και ακόμα και τώρα σφίγγεται η καρδιά μου και με πιάνει το παράπονο, όποτε θυμηθώ την κάθε φορά που έτρωγα ξύλο... Αδικο τις 99% φορές, μόνο και μονο επειδή είχε τα νεύρα της και δεν μπορούσε αλλιώς να διαχειριστεί την κατάσταση.
Και πάντα αναρωτιέμαι: Ποσο μεγάλο κακο μπορεί να κάνει ένα παιδί των 4-5-10 χρονών, για να αξίζει τέτοια τιμωρία;;;;
Απωθημένα λοιπόν, και ψυχικά τραύματα για όλη την υπόλοιπη ζωή...
Φίλε δεν αξίζει να θυμάσαι
Στάλθηκε από το SM-G955F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Εννοείται με διέπραξαν χυδαία βία για τους πιο αδικαιολόγητα πανηλίθιους και τους πιο απέραντα παράλογους "λόγους" όπως για παράδειγμα όταν έσπαγα μια χιονόσφαιρα που μπορούσε η "μάνα" μου να άνετα αγοράσει καινούργια, αλλά με παθολογικά περιτριγύριζε creepily μέσα στην butthurtιά της που ζοριζότανε γύρω απο το τραπέζι μέχρι να με κλέψει να με διαπράξει βία. Σε ένα άλλο συμβάν εγώ σαν μικρό παιδί ζήτησα κάτι που τότε δεν γινόταν να μην ειρηνικά απαντηθώ για αυτό και μου διέπραξε χυδαία βία δηλαδή με διέπραξε κλωτσιά στην κωλοτρυπίδα μου και μακροχρόνια πονούσε. Σε ένα άλλο περιστατικό ο αδελφός μου με χαζά ζήτησε να τον κουρέψω και εγώ επειδή δεν είχα ενήλικα κρίση το έκανα για τον χαβαλέ με αποτέλεσμα να με βρει ο θηλυκός γονιός μου μέχρι κάτω την αυλή ώστε να με διαπράξει χυδαία διαταραγμένη βία. Το οτι είναι κλινικά παρανοϊκοί μέσα στην παράνοια τους δεν σταμάτησε εκεί.
Η πιο χυδαιότατη βία όμως είναι η λεκτική βία που διεστραμμένα διαπράχτηκε σε εμένα διότι είχα υψηλούς μουσικούς στόχους που δεν ανακάλυψα και δεν εκπλήρωσα εστερνίζοντας απο νωρίς επειδή ο αρσενικός διεστραμμένος γονιός μου έπασχε απο μια διαταραχή που είχε που ήταν να κοιμάται απο τις 2μμ μέχρι της 9μμ διότι είχε εμμονή να μην σώφρων αποκτήσει μια μη-παράλογη και μη-αναποτελεσματική δουλειά καταντώντας να δουλεύει απο της 9μμ μέχρι αργά τη νύκτα δηλαδή της 5πμ ή 4:30πμ αυτός αφυπνίζοντας ξανά 9πμ για να ξαναδουλέψει σε ρυθμό "rinse, again, repeat". Αν χτυπούσαμε ντραμς που τα είχα λατρεία μας ξεσπούσε με άγριες κραυγές και γαβγίσματα που μόνο άνθρωπο δεν θυμίζουν αφού διαλεκτικός και λογικός δεν είναι καθόλου και πρόσφατα ανακάλυψα πως αυτός ο "άνθρωπος" είναι έτοιμος δολοφόνος συναισθηματικός και ψυχικά ασταθής που δεν κάνει καν για πατέρας μου. Αλήθεια εννοείται πως η ανθυγιεινή μανία τους ως προς το πρόσωπο μου και το αχαλίνωτο μίσος τους που γίνεται πιο πεινασμένο, πιο θυμωμένο και πιο μεγάλο μέρα με τη μέρα δεν με εκπλήττει όντως. Δεν έχω κάτι με αυτά τα άτομα... περιφρονώ το γενετικό υλικό τους που κακώς εμπεριέχεται μέσα μου. Και δεν είναι οι χειρότεροι στην δυόροφη πολυκατοικία που "ζούσα". Και αυτά είναι ένα μικρό κομμάτι απο τα χειρότερα... ο "πατέρας" μου κλινικά πάσχιζε να με πνίξει μια φορά γιατί στην πραγματικότητα δεν κρατήθηκα και όντως του την είπα.
Δεν είσαι μόνο, παιδί, είμαι περισσότερο χρόνο γύρω και έχω και την δικό μου μερίδιο μπελάδων.
Για ναμαι ειλικρινης , απ οτι θυμαμα , μια φορα με εδειραν οι γονεις μου πιτσιρικας , αρχισαν να με δερνουν 15 Νοεμβριου 1970 και σταματησαν την ανοιξη του 1971
Εμένα ποτέ
Quote:
Originally Posted by gdgreece
Ουτε μενα , πλακα κανω .......
Όχι, είσαι τυχερός αλήθεια δεν είχες πατέρα όπως εγώ να σου αγριοκοιτάει και να λαμβάνεις vibes έτοιμου δολοφόνου. Και το επιβεβαίωσα. Αυτός είναι αναμφισβήτητα ικανός να πετάξει την ζωή του με απ' αόριστον φυλάκη στα σκουπίδια (άλλωστε εκεί ήδη βρίσκεται) με το να με σκοτώσει μόνο και μόνο ντε και καλά να με "ανταποδώσει" που του την λέω απο την ζορικλιά του επειδή τραβάει ζόρι που του την λέω... αυτά τα ανθρωπάρια (αλλά ούτε καν το "ανθρωπ-" δεν αξίζουν) είναι αλήθεια άρρωστα. Φοβούνται την υψηλή νοημοσύνη, φοβούνται την assertive συμπεριφορά, φοβούνται τον αδέσμευτα ελευθερότατο λόγο.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Κελας , εχω τετοιον πατερα που λες , αλλα εχω την εντονη εντυπωση οτι δεν θελει να τον ξεπερασω , και γι αυτο μεχει σε αχρηστια απο το 06 , μετα απο δημιουργια δυο δικων μου εταιριων .....να με σκοτωσει , οχι , αλλα δεν μου δινει την ευκαιρια νασχοληθω με κατι , ας ειναι για το καλο μου ....προτιμα να με βλεπει ξαπλα ολη μερα ......
Από μικρός όποτε είχα αντιπαράθεσή με τον πατέρα μου, όποτε κατάφερνα να αποδείξω με επιχειρήματα και όχι με κραυγές σαν αυτόν, πως είχα δίκιο για κάτι, το αποτέλεσμα ήταν πολύ ξύλο. Όποτε τον στρίμωχνα, με τον λόγο εννοώ και δεν ήξερε τι να απαντήσει, έτρωγα πολύ ξύλο. Αλλά πίσω δεν έκανα. Γιαυτό δεν με χώνεψε ποτέ στην ζωή του. Βασικά δεν τον έχω ακούσει ποτέ να λέει πως έκανε λάθος για κάτι ή να λέει "δεν ξέρω". Και το θέμα είναι ότι δεν έκανα κάποια επίδειξη ευφυΐας και ούτε είμαι και έξυπνος. Πως γίνεται οι γονείς να μην θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους και τα καταστρέφουν. Κάποιο κομπλεξ είναι;Quote:
Originally Posted by Κέλας
Ναι , ειναι καποιου ειδους κομπλεξ / απωθημενου απο την παιδικη ηιλικα , το εχει κι ο δικος μου αυτο , σου λεει ' ποιος εισαι συ ο ' πιτσιρικας ' που η γνωμη σου μετραει περισσοτερο απ την δικη , εγω εχω μεγαλυτερη πεορα ζωης ' ......η παλια γενια λειτουργουσε ετσι , ' ειμαι μεγαλος , αρα ξερω περισσοτερα ' , συν το τι εχουν περασει στη παιδικη τους ηλικια , η γιαγια μου εβαζε τον πατερα μου να καθαριζει με οδοντοβουρτσα τα πλακακια της κουζινας !!!! αντε μετα απο αυτο να βγεις νορμαλ .....το καλυτρο για τα παιδια τους , ειναι πολυ σχετικο , σχετιζεται με τις αποψεις των γονεων οτι ξερουν καλυτερα , λογω ηλικιας , κατι που εχει μια μικρη βαση ......αλλα να χτυπας το παιδι σου , το βρισκω απαραδεκτο ......