Ακριβώς! Μου έλεγε (ειρωνία μεγάλη) πως εάν έκανε κάτι στραβό, εγώ θα έπρεπε να την επαναφέρω. Ό,τι να ναι.
Printable View
Μετά από πόσο καιρό αρχίσατε να καταλαβαίνετε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα;
Όλες οι διαταραχές του πλέγματος Β! των διαταραχών προσωπικότητας (οριακή, οιστριονική, ναρκισσιστική, αντικοινωνική) έχουν επικαλύψεις μεταξύ τους. Καθαρός νάρκισσος ή καθαρή borderline 100% δεν υπάρχει. Πρόκειται για φάσμα και όχι για διακριτά πεδία. Βάση βιβλιογραφίας, η/ο κάθε borderline πατάει και στην ναρκισσιστική διαταραχή με ποσοστό 30% - 40%. Οπότε αυτό που λες έχει πολύ μεγάλη βάση και γι' αυτό πολλές φορές δεν είναι ξεκάθαρο αν πρόκειται για bpd ή npd γιατί μοιράζονται πολλά χαρακτηριστικά. Επίσης υπάρχει και η περίπτωση της μετάβασης κατά διαστήματα από την μία στην άλλη. Κι στη δική μου περίπτωση υπήρχε μπόλικος ναρκισσισμός. Έχω ακούσει ότι οι borderline είναι αποτυχημένοι νάρκισσοι
Εγώ το κατάλαβα μετά από 20 μέρες. Αλλά ήμουν "τυχερή" λόγω της απόστασης. Δεν είχαμε καν συναντηθεί από κοντά και πρόλαβε να μου πει αλλόκοτα πράγματα, ενώ παράλληλα με πίεζε για συνάντηση. Ευτυχώς βρήκα και αυτό το φόρουμ και μου άνοιξε τα μάτια. Ετσι δεν κάναμε ποτέ κανονική σχέση. Δεν θέλω να πω περισσότερα, αλλά είναι μια κατάσταση οn off. Γι αυτό τη διατηρώ, με προσοχή και συνεχές διάβασμα σχετικά. Μολις ειδα και το βίντεο του Αιολου.
Το love bombing για όλους μας ήταν φοβερό και εξωπραγματικό όμως έτσι; (δεν ήξερα πως λέγεται, το έμαθα αργότερα...) Αυτό το συναίσθημα ότι ζεις κάτι πολύ καλό για να είναι αληθινό... Οτι ονειρεύεσαι...
Νομίζω πως ο όρος περιγράφει πολύ γλαφυρά όλη αυτήν τη φάση. Μου είπε ότι με αγαπάει την πρώτη μέρα που φιληθήκαμε και μετά από δυο βδομάδες ότι με σκεφτόταν σαν τον πατέρα των παιδιών της. Συνεχώς μου έλεγε ότι είμαι πολύ ωραίος άντρας, ότι κανείς δεν της έκανε έρωτα όπως εγώ (με την πολύ καλή έννοια), με κρατούσε από το χέρι συνεχώς και μου έστελνε δεκάδες μηνύματα ημερησίως για να με ενημερώσει για τις παραμικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητάς της. Το σεξ μαζί της, το καλύτερο που έκανα ποτέ στη ζωή μου. Τρέλα. Τρέλα! Μια παρατοποθετημένη σκούπα και όλα άλλαξαν :) :) [λέμε και κανένα αστειάκι για να ελαφρύνουμε την ατμόσφαιρα]
Νομίζω οι άντρες της παρέας θα σε καταλάβουν καλύτερα. Δες και αυτό το άρθρο για το love bombing --- https://www.psychologytoday.com/us/b...n-relationship
Το love bombing για εμένα ήταν το πρώτο red flag μαζί με κάτι άλλες λεπτομέρειες. Δεν το πήρα στα σοβαρά και στη γνωστή αναφορά περί πατέρας των παιδιών και γάμους κτλ μέσα σε μια βδομάδα, της είπα ότι αυτά θα κριθούν μετά από κάποιον καιρό που θα είμαστε μαζί και θα γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο. Εκεί ξενέρωσε λίγο αλλά οκ. Οπως και να το κανείς όμως τέτοιες αναφορές δεν παύουν να σε επηρεάζουν παρόλο που τις είδα σαν red flag.
Προτείνω και αυτό, επίσης: https://www.quora.com/Why-do-those-w...-is-going-well
Why do those with BPD often sabotage a relationship that is going well?
Ενας άνθρωπος με συνήθη ψυχισμό θέλει το χρόνο του για να τα σκεφτεί και να τα ξεστομίσει αυτά. Εμένα δεν μου είπε για γάμους, αλλά επέμενε σε διάφορα "μεταφυσικά σημάδια" που έδειχναν λέει ότι είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον και είναι αδύνατον να μην είμαστε μαζί. Ολα αυτά χωρις καν να έχουμε συναντηθεί.
Epsilon, ευχαριστώ για τα λινκς!
Τα χαζά περί παιδιών και λοιπά συναφή υπονοούμενα τα έλεγε πάντα, αφού κάναμε έρωτα. Δεν τα έπαιρνα σοβαρά, αλλά λειτουργούσαν λόγω της συναισθηματικής έντασης σαν ένα είδος συμπυκνωμένης προπαγάνδας υπέρ κοινού μέλλοντος και με έκαναν να κολλήσω περισσότερο. Δεν το έβλεπα κακοπροαίρετα, διότι ήμασταν, όπως έχω γράψει, ήδη δυο χρόνια φίλοι, δεν είχε δώσει ποτέ αφορμή για αρνητική κρίση και τη θεωρούσα ευαισθητούλα (ναι... ναι... ο γράφων αξίζει φάσκελο).
Κόλλημα με «μεταφυσικά σημάδια» είχε και η δική μου. Άλλα red flags που τα έχω διαβάσει και αλλού (τα περισσότερα προς την ναρκισσιστική πλευρά του φάσματος):
Επεισόδια κατάθλιψης. Μπορούσε να κλαίει μια ολόκληρη ημέρα χωρίς ξέρει γιατί (έτσι έλεγε τουλάχιστον).
Δυο τρεις φορές την έπιασε υστερία, υπό την έννοια πως σε αυτές τις περιπτώσεις, όπου κάτι την ενόχλησε, άρχισε να φωνάζει και γενικά να ουρλιάζει χωρίς να σταματά για κάποια λεπτά. Εδώ δεν αναφέρομαι σε ξεσπάσματα θυμού. Μιλάμε για υστερία. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω καλύτερα. Δεν ήξερα τι να κάνω.
Για να τραβἠξει την προσοχή, πάντα, μα πάντα, θα υπήρχαν αναφορές σε ένα πρόβλημα υγείας. Είχε και από αυτό, και από εκείνο, και από το άλλο. Πάντα μη-άρρωστη.
Όλες οι σχέσεις της προερχόταν (μαζί με μένα) από συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο.
Είναι αδιάφορη (στην καλύτερη περίπτωση) ή αγενέστατη (στη χειρότερη) απέναντι σε σερβιτόρους / πωλητές. Τους συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχουν. Θυμάμαι μια φορά που αγόρασε με δική της ευθύνη λάθος προϊόν, και στη συνέχεια έβαλε τις φωνές στον πωλητή για να το δεχτεί πίσω.
Είναι φίλερις όχι μόνο με την έννοια πως είναι εριστική, αλλά και με την έννοια πως μπορεί να ξεκινήσει βεντέτα με κάποιον, αν της κάνει καλοπροαίρετη κριτική (μιλάμε για εκτός της σχέσης καταστάσεις... για τις εντός αυτό ήταν στην ημερήσια διάταξει). Δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Έχει χάσει ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης θεωρώντας ότι θετικές παρατηρήσεις προϊσταμένου της στρεφόταν εναντίον της.
Τελευταία είχα αρχίζει να σχηματίζω την εικόνα πως δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει κάποιον (ακόμη και με άκομψο τρόπο). Παράδειγμα: Την τελευταία βδομάδα πριν χωρίσουμε, βρισκόμουν για ακόμη μια φορά σε φάση απαξίωσης και εκείνη περιόρισε την «επικοινωνία» μας στα εντελώς απαραίτητα(;) γραπτά μηνύματα (ένα «τι κάνεις;» τη μέρα). Τότε ήταν που άρχισα να διαβάζω εδώ και κει για τις ΔΠ. Για να τη δοκιμάσω, λοιπόν, σκαρφίστηκα μια φανταστική οικονομική δοσοληψία, από την οποία, εφόσον εκείνη συμμετείχε, θα αποκόμιζε κέρδος. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά μετά την αποστολή του μηνύματος με πήρε τηλέφωνο μέσα στις γλύκες κάνοντας παράπονα γιατί δεν της τηλεφώνησα να μιλήσουμε για το θέμα και για να ακούσει τη φωνή μου που τόσο της έλειψε... Αυτό το άτομο, κατά τα λοιπά, έχει ιδιαίτερες κοινωνικές δεξιότητες και υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Ένα φτηνό κόλπο που της τόνωσε το ηθικό, ήταν αρκετό για να επανέλθω - έστω και για λίγο - σε καθεστώς ημιθέου.
Στην τελευταία μας συζήτηση της ανέφερα όλα τα παθολογικά που έχω παρατηρήσει στη συμπεριφορά της, χωρίς να κάνω ρητές αναφορές σε ΔΠ. Μου είπε ουσιαστικά ότι όσο παλιάνθρωπος και αν είναι, αυτή είναι και άμα μου αρέσει. Επίσης, με κατηγόρησε πως έφταιξα για όλα τα στραβά της σχέσης μας (σόρυ... αλληλεπίδρασης) ακόμη μια φορά και με χώρισε.
Έχω τόοοοσα κοινά βιώματα με όλους σας...! Από που να πρωτοαρχίσω, δε μου φτάνουν 3 σελίδες! Από τα "σε λατρεύω" και θέλω να κάνουμε παιδιά μέσα σε ελάχιστο χρόνο, μέχρι τα μεταφυσικά και τους αποκρυφισμούς, και όλα όσα έγραψε και ο aeolus74 περί αντιγραφής της συμπεριφοράς τους λόγω της κακοποίησης που δεχθήκαμε...σε σημείο που ήδη έχω κάνει ζημιά σε τομείς της ζωής μου... Δε λέω τίποτα παραπάνω γιατί και οι τοίχοι έχουν αυτιά και φοβάμαι... Θα ήθελα κάποια στιγμή μόνο να μιλήσουμε και για τις ιπτάμενες μαϊμούδες (flying monkeys), τα τσιράκια των οριακών και ναρκισσιστών γενικότερα...Τις εμπειρίες μας...Εγώ κρατήθηκα στο τέλος για καλό δικό μου και δεν έγινα βίαιος απέναντι σε ένα τέτοιο σκουπίδι, αν και το ήθελα πολύ μέσα μου και το άξιζε...
"Flying monkey" είναι ο αυθεντικός όρος. Στο ίντερνετ υπάρχουν όλες οι πληροφορίες για αυτούς. Σε γενικές γραμμές, flying monkey είναι το τσιράκι, ο/η φίλος/η του οριακού/ναρκισιστή, ο οποίος χρησιμοποιείται απ'αυτόν/ήν, για να πετύχει τους σκοπούς του/της.
Είναι άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση και όρια, και πιστεύουν ό,τι παραμύθι τους πετάει ο ναρκισσιστής τον οποίο θαυμάζουν και δεν θέλουν με τίποτα να χάσουν από φίλο/η. Ο ναρκισσιστής/οριακός φυσικά τους χρησιμοποιεί και τους χειραγωγεί συναισθηματικά, ώστε να είναι πάντα δίπλα του, και να πιστεύει όσα ψέμματα τους λέει. π.χ. ότι είναι πάντα το θύμα, ότι οι άλλοι είναι κακοί και εναντίον του κτλ. Ο/Η flying monkey φίλος/η είτε τα πιστεύει όλα από αφέλεια και χαζομάρα είτε για να μη χάσει τη φιλία ( υπάρχει εξάρτηση από το ναρκισσιστή/οριακό άτομο). Αυτά σε γενικές γραμμές και πολλά άλλα φυσικά όπου θα πιάσουν πολύ χώρο. Ίσως να σας έχει τύχει κι εσάς ( π.χ. Τριγωνισμός, Ψευδείς φήμες, διαστρέβλωση πραγματικότητας μέσω τρίτων, αποφυγή ευθείας αντιπαράθεσης μεταξύ οριακού και θύματος άρα "στρατολόγηση" αυτού του ατόμου κτλ. )
https://www.youtube.com/watch?v=7vbcpgoWTtk Ένα σχετικό βίντεο στα αγγλικά
Εμαθα κάτι που δεν ήξερα. Monkeys. Εγώ δεν έχω αντιληφθεί τέτοιους ανθρώπους γύρω του. Πιθανόν υπάρχουν, αλλά δεν τους ξέρω. Εχω, όμως πάρα πολλές ενδείξεις τριγωνισμού. Αν εννοούμε το ίδιο πράγμα. Διαρκώς μου μιλάει για άλλες, μάλλον για να με κάνει να ζηλέψω, όπως είπε και ο Αιολος πιο πάνω. Edit -- Δεν αποκλείεται να με βλέπει και στο ρόλο του flying monkey, τώρα που το σκέφτομαι. Εν μέρει, τουλάχιστον .
Δεν αντιμετώπισα πρόβλημα ως προς αυτό το ζήτημα. Ίσως συνέβαλε και ο περιορισμός των κοινωνικών επαφών λόγω ιού. Έχει μια ομάδα 2-3 «φιλενάδων», τις οποίες θάβει και με τις οποίες, όταν συναντιούνται, θάβουν άλλο κόσμο. Τις συνάντησα κάποιες φορές, αλλά ως εκεί. Η οικογένειά της βρίσκεται σε άλλη πόλη. Άλλους φίλους ή φίλες δεν έχει. Εγώ ήμουν ο πιο στενός της φίλος, πράγμα που με κάνει εκ των υστέρων να πιστεύω πως ίσως και να στοχοποιήθηκα αρκετά νωρίς.
Αυτό πιστεύω και εγώ. Όπως έχω ξαναπεί, ειδικός δεν είμαι. Τώρα αρχίζω να ενημερώνομαι συστηματικά για το ζήτημα. Σε κάθε περίπτωση μου φαίνεται πως γνωρίζει ακριβώς τις διαστάσεις του προβλήματός της, αλλά απλώς δεν την νοιάζει, γιατί μάλλον δεν το βλέπει ως πρόβλημα.
Επίσης, δεν της ζήτησα εγώ την τελευταία φορά να χωρίσουμε. Το είχα κάνει μια φορά παλιότερα και μετά από 2 μέρες έτρεξα από πίσω της. Αυτή με χώρισε θεωρώντας πως αυτά που τις έλεγα και ο τρόπος με τον οποίο την παρουσίαζα, την έθιγαν.
Οι borderlines παρουσιάζονται συνήθως ως θύματα. Είναι πιο πιθανό λοιπόν να πουν ότι τους παράτησαν, τους φέρθηκαν άδικα, τους εξαπάτησαν ή ότι αναγκάστηκαν να βγούν από τη σχέση γιατί ο άλλος ήταν πολύ τρελάρας. Οι νάρκισσοι δύσκολα θα παραδεχτούν ότι ήταν τα θύματα, ότι εξαπατήθηκαν ή ότι τους κορόιδεψαν. Σιγά που θα βρεθεί άνθρωπος που θα τους κοροϊδέψει ή θα τους απορρίψει. Είναι πιο πιθανό να πουν ότι αυτοί ήταν που σούταραν την άλλη ή τον άλλο....
Κανείς εδώ δεν είναι ειδικός, αλλά νομίζω όλοι μας μπήκαμε στη διαδικασία να διαβάζουμε και να ψάχνουμε, γιατί είναι τόσο παράξενα αυτά που ζήσαμε και ζούμε, που θέλαμε μια εξήγηση. Βέβαια, τον νάρκισσο (τον overt) τον καταλαβαίνει κανείς καλύτερα. Ο borderline μπορεί να σε τρελλάνει. Εγώ τους πρώτους έξι μήνες διάβαζα κι έβλεπα κάθε μέρα βιντεο, σαν αυτά που βάλαμε παραπάνω.
Η borderline θεωρεί περισσότερο ότι είναι το κακοποιημένο θύμα. O covert δεν θεωρεί τον εαυτό του κακοποιημένο, αλλά αδικημένο από τη ζωή, αυτός του οποίου οι ικανότητες δεν εκτιμήθηκαν από τη γκόμενα, το αφεντικό, την κοινωνία....το σύμπαν. Με βάση το παραπάνω όσο περισσότερο υπερισχύει η ναρκισσιστική πλευρά, κινούμαστε από το: "με κακοποίησε, με παράτησε κτλ" στο "δεν άξιζα να είμαι μαζί με αυτό το άτομο".
Οκ, πολύ χρήσιμο το παράδειγμα, αν και ο παρονομαστής είναι κοινός. Μιζέρια vs Μιζέρια ένα πράγμα...
Πάντως, αναστοχαζόμενος όλα αυτά, αφενός χαίρομαι για τη νέα γνώση, αφετέρου είμαι λίγο μουδιασμένος. Μουδιασμένος, για δύο λόγους:
Α. Έχω αρχίσει να σκέφτομαι περίεργες συμπεριφορές ανθρώπων γύρω μου με όρους φάσματος ΔΠ και είναι λίγο τρομακτικό αυτό, αν και εξαιρετικά χρήσιμο.
Β. Πρέπει να ξεχάσω έναν άνθρωπο, ο οποίος προφανώς δεν υπήρξε ποτέ. Είναι λίγο σκληρό αυτό και πρέπει να πω ότι έχω δυσκολίες. Respect σε όλους εδώ μέσα που βρήκαν τη δύναμη να το κάνουν μετά από σχέσεις ή «σχέσεις» που κράτησαν χρόνια.
Ισχυει αλλά μην το κανείς αυτό. Μην προσπαθείς να δεις τι είναι ο άλλος ούτε στους γύρω σου ούτε σε κάποια σχέση σου. Κοιτάς απλά την γενική συμπεριφορά τους απέναντι σου, αν σου αρέσει η όχι, αν ναι τους δέχεσαι και ανταποδίδεισ , αν όχι δεν ασχολείσαι και απομακρύνεσαι.
Επίσης δεν είναι όλοι ίδιοι, υπάρχουν και καλοί borderline που σαν παρέα κάποιες στιγμές να τους χαίρεσαι, δεν χρειάζεται καταδίκη. Στις στενές τους σχέσεις έχουν το θέμα.
Το έκανα κι εγώ αυτό, το πρώτο εξάμηνο. Πότε νόμιζα ότι είμαι εγώ borderline, πότε οι δικοί μου... Σε τρελλαίνει στην αρχή. Χρειάζεται να περάσει λίγος καιρός για να συνέλθεις. Αν δεν έχετε πια καθόλου επαφές, θα σου περάσει γρήγορα. Εγώ τον βλέπω ανα 2-3 μήνες, οπότε δεν περνάει ακριβώς. Σταμάτησα όμως να κοιτάζω καχυποπτα τους δικούς μου.
Ακριβώς! το θέμα ειναι ότι αποδίδουν τα αίτια της μιζέριας τους σε εξωτερικούς παράγοντες, στο περιβάλλον. Δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι η μιζέρια την οποία νοιώθουν και γενικά τα αρνητικά τους συναισθήματα είναι προϊόν του τρόπου με τον οποίο ερμηνεύουν τον κόσμο, ότι την παράγουν οι ίδιοι και δεν φταίνε οι άλλοι
Απλά και κατανοητά...
https://www.youtube.com/watch?v=3CPPoIw0rtQ
Ευχαριστούμε, Αίολε. Να ρωτήσω κάτι. Συνέβη και στους δικούς σας borderline να "κρύβονται" πίσω από το πρόσχημα της δουλειάς ή κάποιο άλλο πρόσχημα; Εμένα ο δικός μου δινει την εντύπωση ότι προφασίζεται τη δουλειά του για να έχει τον έλεγχο του πότε και που θα βρεθούμε, πότε και ποση ώρα θα μιλήσουμε κλπ. Και την ίδια στιγμή που ψάχνει να με βρει ή να μου μιλήσει, ταυτόχρονα βάζει όρια του τύπου: "έχω μόνο 2 ώρες διαθέσιμες, μετά έχω δουλειά". Το έχω καταλάβει και δεν επιμένω για περισσότερο.
Τα mind games που έπαιζε δεν είχαν τελειωμό, οπότε δεν αποκλείεται να συμβαίνει αυτό που λες. Γενικά, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα ήταν κυρίαρχα στοιχεία. Και δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο, εφόσον το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα ήταν ο έλεγχος.
Από την άλλη, εξαρτάται από το κόντεξτ. Παράδειγμα: Αν φεύγει από τη δουλειά για 2 ώρες για να σε συναντήσει, δεν βρίσκω κάτι μεμπτό σε αυτό που σου λέει. Αν εννοεί «μπορώ να σου διαθέσω 2 ώρες μετά θέλω να πάω για τένις ή τέλος πάντων κάποια δικαιολογία θα βρω για να φύγω για να σε αφήσω να αναρωτιέσαι» είναι άλλη ιστορία.
Όχι, δεν φεύγει από τη δουλειά για να με συναντήσει. Απλά έχει όντως δουλειά με αυξημένες ευθύνες και ισχυρίζεται ότι ποτέ δεν έχει χρόνο. Γι αυτό προσπαθεί να προκαθορίσει από πριν τη διάρκεια της συνάντησης (φυσικά στο τέλος ξεφεύγει μόνος του από το χρονοδιάγραμμα, αλλά βλέπω ότι παλεύει μέσα του κάθε φορά).
Με τις ενοχές σας πως τα πάτε; Πώς τις διώξατε, αν τις διώξατε;
Oı οριακοί όπως έχω διαβάσει και όπως συνέβη και σε μένα, σε ενοχοποιούν για το κάθε τι κατά τη διάρκεια της σχέσης ώστε να σε ελέγχουν. Να σε έχουν του χεριού τους κοινώς για να μη φύγεις. Επίσης, χρησιμοποιούν την ενοχοποίηση, με τέτοιο τρόπο ώστε να μεταθέσουν σε σένα την ευθύνη για τη διάλυση της σχέσης, έτσι ώστε να φύγουν από τη σχέση με το πάνω χέρι. Και φυσικά αν ο άλλος είναι ενοχικός, ανυποψίαστος και με χαμηλή αυτοεκτίμηση και όρια, τη πατάει άσχημα και παίρνει όλη την ευθύνη για το τέλος της σχέσης. Μιας σχέσης που είχε προδιαγράψει ο οριακός ήδη το τέλος της. Και παλεύει επί μήνες με τις ενοχές του κατηγορώντας άδικα τον εαυτό του. Σκέφτεται τί θα μπορούσε να κάνει ή να μην κάνει στη σχέση διαφορετικά, ίσως και κάποιες στιγμές που έδρασε (δικαιολογημένα) πιο απότομα και με οργή (εκεί να δεις ενοχές)... Για έναν επί χρόνια ενοχικό, είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσει στην πράξη τις ενοχές του, παρόλο που θεωρητικά μπορεί να καταλαβαίνει τί στα αλήθεια έγινε. Εγώ δυσκολεύομαι πάντως