Δεν ξέρω τι να κάνω?

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Κάποια που προλαβαίνω ε;; Γιατί για κάποια το έχασα το τρένο....

---

Το άλλο το ξέρεις έτσι?
Το τρένο πίσω δεν γυρνάει οπότε όσο και να το κυνηγάς δεν πρόκειται να το φτάσεις ..
Άστο να φύγει και πάρε το επόμενο ...

Ώρες ώρες μου θυμίζεις κάποιους ανθρώπους που έχουν βολεύτει στην μιζέρια τους και όχι ότι δεν μπορούν αλλά δεν θέλουν να φύγουν από αυτή ...
Πρόσεχε όμως γιατί μεγαλύτερη παγίδα από αυτή δεν υπάρχει ...
Τεράστιο δίχτυ και κανόνισε μην κάθε μέρα πλεκεσαι όλο και πιο πολύ σε αυτό και στο τέλος δεν μπορείς να ξεμπλεχτεις από εκεί ..
Θα θες να κάνεις βήματα αλλά θα είσαι τόσο μπλεγμένος που συνέχεια θα σκοντάφτεις και στο τέλος δεν θα μπορείς ούτε όρθιος να σταθείς ..

Τι έκανες σήμερα ?
Πήρες τηλέφωνο την γιατρό ,έκλεισες ραντεβου?

Όχι ψώνια και μαγείρεμα σήμερα. Αύριο γιατρό τον μπαμπά. Θα της πω μέσα στην εβδομάδα. Βλέπεις δεν μπορώ ούτε να λείψω από το σπίτι και το 30ευρω λυπάμαι. Μα κι αυτοί φαρμακείο είναι!!!! Όλο αυτό έχει δυναμώσει την πίστη μου στον Θεό ειλικρινά. Νομίζω ακόμα και στην πιο δυσκολη κατάσταση από κάπου φαίνεται ένα φως ελπίδας.

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Ποιος είναι αυτός με 30 πτυχία που δεν βρίσκει δουλειά ΕΝΏ ΘΈΛΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΈΨΕΙ?
Μπορεί να έχω και λάθος αλλά είμαι της άποψης ότι όποιος θέλει δουλειά, βρίσκει.

---

Ακριβώς!!!

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Όχι ψώνια και μαγείρεμα σήμερα. Αύριο γιατρό τον μπαμπά. Θα της πω μέσα στην εβδομάδα. Βλέπεις δεν μπορώ ούτε να λείψω από το σπίτι και το 30ευρω λυπάμαι. Μα κι αυτοί φαρμακείο είναι!!!! Όλο αυτό έχει δυναμώσει την πίστη μου στον Θεό ειλικρινά. Νομίζω ακόμα και στην πιο δυσκολη κατάσταση από κάπου φαίνεται ένα φως ελπίδας.

---

Καλημέρα!
Είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την φάση που είσαι να έχεις μια πίστη μια ελπίδα οποία είναι αυτή ,όπως και αν την ονομάζει ο καθένας μας .Αν η πίστη σου σου δίνει όπως λες φως και ελπίδα κρατήσουν και από εκεί.
Να ξέρεις όμως ακόμα και η πίστη μας σου λέει να ακούς τον γιατρό σου και να πηγαίνεις σύμφωνα με τις οδηγίες του.

Καλά αποτελέσματα με τον πατέρα σου σήμερα όλα καλά να πάνε !

Φοβάμαι και για τον κορωνοιο. Είχαμε κρούσματα στην πόλη μας και σήμερα πέθανε μια γυναίκα 34 χρονών. Εγώ θα πάω στη γιατρό. Θα ξεκλεψω μια ώρα και θα πάω. Μου τελείωσε και το αντιψυχωτικο και είμαι χειρότερα.

Ναι έχω πίστη. Πίστη στο Θεό, πίστη στους φίλους και συγγενείς και χρειάζομαι κάτι λίγη τύχη. Έκανα πολλά λάθη και νιώθω απίστευτες ενοχές αλλά ήταν λάθος οι προτεραιότητες μου το παραδέχομαι. Ήμουν ανώριμος. Νομίζω όλα τα αγόρια είναι. Τώρα ελπίζω σε ένα θαύμα. Πριν να είναι αργά. Θεέ μου πριν να είναι.

Πήρα το αντικαταθλιπτικό μου και μισό ηρεμηστικο το πρωί και έφαγα λίγο. Έχω φοβηθεί τόσο. Γιατί έβαλα τον εαυτό μου σε αυτή τη διαδικασία?? Γιατί εγώ τον έβαλα. Δεν είμαι καλά ρε παιδιά. Πάλι θέλω να κλαψω. Μου έρχεται να ουρλιαξω.

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Φοβάμαι και για τον κορωνοιο. Είχαμε κρούσματα στην πόλη μας και σήμερα πέθανε μια γυναίκα 34 χρονών. Εγώ θα πάω στη γιατρό. Θα ξεκλεψω μια ώρα και θα πάω. Μου τελείωσε και το αντιψυχωτικο και είμαι χειρότερα.

Ναι έχω πίστη. Πίστη στο Θεό, πίστη στους φίλους και συγγενείς και χρειάζομαι κάτι λίγη τύχη. Έκανα πολλά λάθη και νιώθω απίστευτες ενοχές αλλά ήταν λάθος οι προτεραιότητες μου το παραδέχομαι. Ήμουν ανώριμος. Νομίζω όλα τα αγόρια είναι. Τώρα ελπίζω σε ένα θαύμα. Πριν να είναι αργά. Θεέ μου πριν να είναι.

Πήρα το αντικαταθλιπτικό μου και μισό ηρεμηστικο το πρωί και έφαγα λίγο. Έχω φοβηθεί τόσο. Γιατί έβαλα τον εαυτό μου σε αυτή τη διαδικασία?? Γιατί εγώ τον έβαλα. Δεν είμαι καλά ρε παιδιά. Πάλι θέλω να κλαψω. Μου έρχεται να ουρλιαξω.

---

Και εμενα έχουν πεθάνει πολύ γνωστά μου άτομα στην πόλη μας αλλά όλα μα όλα είχα θέματα και χοντρά ..

Όπως επίσης έχουν νοσήσει αρκετά δικά μου άτομα και το πέρασαν σαν μια απλή γρίπη .Δεν ξέρεις λοιπόν πως θα αντιδράσει ο καθε οργανισμός όπως δεν ξέρεις πως θα αντιδρασει και σε οποιαδήποτε άλλη ίωση ..

Άσε αυτό το κομμάτι είπαμε μην επιβαρύνεσαι και άλλο δεν χρειάζεται ..
Όσο για την κατάσταση που έφερες τον ευατο σου ,τουλάχιστον ξύπνησες και ξεκίνησες πάλι τα χάπια σου ..Πρέπει όμως άμεσα να πάρεις καινούργιες.οδηγιες δοσολογιας γιατί όταν μπαίνεις για δεύτερη φορά σε μια θεραπεία και μάλιστα είσαι σε υποτροπή θέλει πολύ περισσότερο χρόνο να ξαναεπανελθεις..

Όσο για το πόσο ανώριμος είναι ο καθένας ,αυτό δεν καθορίζεται ούτε από το αν είναι άντρας ή γυναίκα ,ούτε και από την ηλικία ..
Έχω γνωρίσει παλικάρια που είναι 25 χρόνων και πατάνε γερά στα στα πόδια τους και έχω γνωρίσει και άντρες 30 με 35 και ζουν ακόμα με την μαμά και τον μπαμπά και δεν ξέρουν πού πάνε τα τέσσερα ...

Όλο αυτό δες το σαν μια ευκαιρία να δυναμώσεις και να αναλάβεις ευθύνες επιτέλους που πλέον σου αναλογούν .Σε καλό θα σου βγει όλο αυτό να το δεις ,θα βγεις περισσότερο δυνατός από ότι ήσουν όλα αυτά τα χρόνια !!!

Ναι αλλά με ανησυχεί πολύ η κατάσταση της μαμάς. Πώς θα το διαχειριστούμε όλο αυτο??

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Ναι αλλά με ανησυχεί πολύ η κατάσταση της μαμάς. Πώς θα το διαχειριστούμε όλο αυτο??

---

Πρώτα θα πρέπει να μάθεις να διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου..
Στην παρούσα φάση δεν μπορείς να διαχειριστής και πολλά ,απλά ακολουθα μηχανικά την καθημερινότητα .
Όταν βρεις κάπως τα πατήματα σου θα καθαρίσει το μυαλό σου και θα βρεις και εκεί λύσεις .

Ένα ένα την φορά είπαμε ..όσο γρήγορα πέφτεις και πιάνεις πατο τόσο πιο αργά και δυσκολα ανεβαίνεις .
Ανεβαίνεις όμως αυτό να θυμάσαι πάντα !

Είμαι δυστυχισμένος. Και φοβισμένος.

Δεν μπορώ να την βλέπω έτσι τη μαμά. Με κόβει στα δύο ξεσπάω σε κλάματα.

Τζιμανι ,εισαι ακομα νεος, αρα δεν πρεπει να νιωθεις αδυναμος. Ο προηγουμενος γιατρος μου ελεγε κατις πολυ ομορφο οπου νομιζω ταιριαζει στη φαση σου.
Μου λεγε λοιπον οτι σαν ανθρωπινο ειδος ξεχωρισαμε λογο του οτι ειμαστε πλασμενοι για να μπαινομε μεσα σε δυσκολιες κι οχι για να τις αποφευγουμε οπως κανουν τα υπολοιπα ζωα! Οτι μας ενδιαφερουν οι εναλλαγες συναισθηατων ,οτι θελουμε το μυαλο μας να δουλευει σε πειραματισμους ,σε περιπτειες! Μας αρεσουν οχι μονο για την ηδωνη της επιτυχιας αλλα και για την γνωση που αποκτουμε κατα την διαρκια της.
Ενα τετοιο παραδηγμα ειναι που ελεγε τα παιχνιδια ., εχεις παρατηρησει ποσο πολυ μας αρεσουν, μικρους -μεγαλους τα παιχνιδια? ειτε ομαδικα ειτε οχι? επειδη ειναι μι προσομοιωση της ζωης μας
, στις καλες κι στις ασχημες στιγμες της, μεσα απο τα παιχνιδια βλεπουμε ποιος ειναι αυτος που κλαιβει, ποιος ειναι αυτος που παιζει ομαδικα, βλεπουμε ομως και τον εαυτο μας, το πως αντιδραει, ετσι λοιπον εχει αποδηχτει οτι σαν ανθρωποι ειμαστε πλασμενοι για τα δυσκολ και οχι μονο για το αραγμα.Εσενα δυστυχως σου εχουν ερθει τα δυσκολα, εισαι ομως πλασμενος να τα αντιμετωπησεις! και οπως καταφερες μονος σου στο εξωτερικο να βγαλεις ακρη ετσι και τωρα θα τα καταφερεις! Το θεμα ειναι η αρχη, εκει κολλαμε ολοι,διοτις ειναι η δυναμικη της συνηθειας φιλε μου, αυτο ειναι δυστυχως προβλημαγια ολους , διοτις ο εγκεφαλος μας δεν γουσταρει τις αλλαγες , ειδικα τετοιου ειδους αλλαγες! εαν ομως κανεις την αρχη μετα θα δεις που θα κυλαει η ζωη σου σαν ποταμι, οι δυσκολιες θα ξεπερνιουνται οπως το νερο καβαλαει τα πεσμενα δεντρα, και τους βραχους που νομιζουν οτι μπαινωντας στο ρεμα θα σταματησουν την ροη του π0ταμου! αλλα ο ποταμος ξεπερναει πανευκολα τα εμποδια, ετσι και εσ φιλε θα τα καταφερεις ολα! Βαλε τα δυνατα σου και εσυ λοιπον, ειναι μια περιπετια λυπητερη μεν διοτις εχει να κανει με τους γονεις σου , αλλα ειναι ενας τροπος να ανακαλυψεις τον εαυτο σου, να μαθεις τις δυναμεις σου και το πισμα σου, ομως για να τα μαθεις θα πρεπει να βαλεις τα δυνατα σου! ωστε να ξερεις οτι εκανες καλη προσπαθεια !

Φίλε μου όταν βλέπω τη μάνα μου έτσι λίγα μπορούν να μου απαλύνουν τον πόνο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Δεν έχει να κάνει με τον κόπο που με περιμένει. Έχει να κάνει με το ότι μετατρέπομαι σε παιδάκι που βλέπει την μητέρα του σε μαύρο χάλι. Κάποτε έβγαλε τα δόντια της και έβαλε μασέλα. Σε κάποια φάση το μετάνιωσε. Ήθελε τα δόντια της πίσω. Το κλάμα που ρίξαμε το θυμάμαι ακόμα. Τι άλλαξε από τότε που ήμουν το καλό το παιδί που κατέληξε να παρατήσει την μάνα του και να φύγει στην Αμερική?? Ευτυχώς μια θεία μου την πήγαινε στην γιατρό όσο έλειπα. Τότε παλιά πήγαινα δούλευα μαζί με τον μπαμπά και βαφαμε σπίτια. Ένιωθα τόσο ωραία. Είχα το κολατσιό μου και ένα μπουκάλι νερό. Εκείνο τον εαυτό θέλω να ξαναβρώ. Πριν γίνω ο μλκς που είμαι τώρα. Πού επειδή σπούδασα νόμιζα ότι έπιασα τον παπά από τα τέτοια. Και κατέληξα ένας ξεφτίλας που ντροπιασε τους γονείς που τον μεγάλωσαν σαν πρίγκιπα. Ένας ανίκανος. Δε με νοιάζουν οι δυσκολίες. Έκανα δέκα χρόνια γυμναστική. Άμα τα πάρω στο κρανίο δε με λυγίζει τίποτα. Η ψυχή όμως πονάει. Ακαδημαϊκά έμεινα πίσω. Επαγγελματικά έμεινα πίσω. ΕΓΩ! Νομίζω θα επιστρέψω στο να βάφω σπίτια. Μου θυμίζει τον πατέρα μου και μου αρέσει σαν δουλειά. Πιστεύω θα είναι καλό και το μεροκάματο. Δεν ξέρω είμαι πολύ συναισθηματικός τελευταία. Προ ολίγου έκλαιγα. Συνέχεια κλαίω. Θέλω τα πράγματα όπως ήταν. Θέλω θέλω και φοβάμαι πως στο τέλος δεν θα πάρω τίποτα... Είμαι πολύ δεμένος με τους γονείς μου. Τους αγαπώ τόσο πολύ.

Η σχεση σου με τους γονεις σου νομιζω οτι ειναι κανονικη, ουτε υπερβολικα δεμενος ουτε το αντιθετο. Κατα τη γνωμη μου - κι συγνωμη αν καμω λαθος, εξαλου ειναι πολυ προχειρα τα οσα γραφουμε εδω μεσα - ετσι λοιπον νομιζω οτι υποσυνειδητα εχει δημιουργηθει εν ειδος τυψεων λογο του οτι εισουν μακρια τους καποια χρονια ,αλλα επειδη δεν το περναγες στο συνειδητο σου, δεν το εκλογηκευες δλδ το αφηνες και αυτο μεγαλωσε και εγινε προβλημα.Πρεπει ομως να καταλαβεις την λογικη εξεληξη των ανθρωπινων σχεσεων.Οι γονεις σου θα εχουν νιωσει αρκετα υπερηφανοι για εσενα! για οσα καταφερες εσυ! διοτι ο σωστος γονιος δεν περιμενει να βρει χαρα και υπεριφανια για το παιδι του απο το αν θα ειναι διπλα του σαν θα γερασει μοναχα, δεν περιμενει απο το να εισαι μαζι τους, και να τους βοηθας.Αυτο που γουσταρουν οι ελληνες γονεις ειναι αυτο που ενιωθαν οσο εσυ ελειπες, οσο εσ εισουν Αμρικη οταν θα τους ρωταγαν τι κανει ο γιος σας? και αυτοι με υπεριφανια θα απαντουσαν οτι σπουδαζει, η οτι δουλευει καπου καλα! , αυτες οι απαντησεις που τους χαρησες εσυ! οπου μπορουσν τοσα χρονια να λενε στην κοινωνια οπου ζουσαν ειναι το καλητερο δωρο! ειναι οτι πιο ευχαριστω μπορει να προσφερει ενας γιος στους γονεις του!! το καμαρι, η το ζεστο χαμογελο και η υπεριφανια που ειχαν απο εσενα για τους γονεις σου φιλε μου ισως και να ηταν οι καλητερες στιγμες στην ζωη τους! Αυτα που περναν σημερα, δυστυχως ειναι απο την φυση, ο χρονος τα φερνει και κανεις δεν μπορει να τα βαλει μαζι του! Ο θανατος φιλε μου δεν κερδιζεται με την ιατρικη, η με την φυσικη! αλλα με αλλους τροπους, ο ενας ειναι η θεολογια ,οπου ολοι ξερουμε και ο αλλος ειναι απολυτη αποδοχη του! με την ιδεα ομως οτι το αγνωστο που φερνει ειναι συναισθημα πλεον περιεργιας και οχι συναισθημα φοβου οπως ειναι εν αρχη .Διοτι αυτο ειναι που μας τρομαζει ολους την ιδεα του θανατου, ειναι η διαταραχη των δεδομενων που γνωριζουμε, ειναι η αγνοια, ειναι αυτο που βλεπουμε στα σωματα των νεκρων, κι μας κανει να τρομαζουμε απο τον φοβο.Οταν ομως μπορεσουμε να δεχτουμε οτι δεν τελειωνουν ολα ετσι, εδωτοτες ο φοβος επαναχωρει, αλλα ακομα και αυτο να ειναι, η ιδεα οτι θα υπαρξει ενα στασιμο περιβαλον για τον θανωντα ,χωρις πονο, χωρις δυσκολιες στην ζωη του θα πρεπει να μας κανει να παρηγοριομαστε.Ομως ο θανατος - και λυπαμαι που θα το πω, αλλα δεν το ειπα εγω πρωτη φορα ,αλλα ο Νιτσε - ειναι λοιπον και εχει την εννοια του εγωισμου για αυτον που μενει πισω, δλδ πικρενεσαι και κλαις λογο του οτι παυει να υπαρχει διπλα σου ο ανθρωπος σου, δεν τον ξανα ζεις! η απουσια του απο την ωη σου κι οχι τοσο πολυ η δικη του καταλυξη. Αυτα που γραφω δε αφορουν εσενα, ειναι μια γενικοτητα.
Γυρνωντας ,σε εσενα φιλε μου, θα σου ελεγα το εξεις, πρωτα απο ολα εαν δεις γυρο σου σε ποσο δυσκολη καταταση ειναι οι συνομηλικοι σου! εαν το ψαξεις λιγο και μαθεις - διοτι τα κρυβουν βλεπεις τα πραγματικα νουμερα - το ποσωστο των ανεργων στην ηλικια σου θα φριξεις! Αυτο σημαινει λοιπον οτι δεν εισαι σε ενα καλο και υγειες εργασιακο συστημα, η σε μια κοινωνια με πλουτο και εσυ εισαι η εξερεση, οπου δεν δουλευεις, δεν ειναι ετσι, ανηκεις σχεδον στη πλυοψηφια! Αρα δεν φταις εσυ ! Ομως , δεν ειναι και λογος απο την αλλη να μην κανεις τυποτα ετσι? πρεπει να προσπαθησεις, πρεπει να ψαξεις με προγραμματισμο και με τα εργαλεια σου οπου ειναι οι γνωσεις που εχεις αποκτησει να κανεις τον νεο σου αγωνα, να μπεις στην νεα περιπετεια σου και να αλλαξεις τα πραματα, ευκολο δεν ειναι, ισως να ειναι και ακατορθωτο μερικες φορες! να φαινεται παραλογο το να προσπαθεις! ομως επειδη στη ζωη ,οταν την βαζεις σε κινηση, οταν της παρεχεις ενεργια οι συντελεστες της παυουν να ειναι σταθεροι και γνωστοι , ετσι λοιπον οσο το παλευεις τοσο και το μελον ανισορροπει!, φευγει η αρμονια και οι ελπιδες ξαν υπαρχουν!!

Έχω απίστευτα νεύρα που δεν έκανα τα σωστά βήματα όταν έπρεπε. Απίστευτα. Γιατί μπορούσα. Τώρα δες με. Στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Και δεν υπάρχει κανείς άλλος να με σώσει. Εγώ δεν είμαι μαθημενος στα δύσκολα. Θα πεθάνω εκεί έξω. Θα πεθάνω. Ή στο τρελαδικο θα πάω ή στον τάφο.

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Έχω απίστευτα νεύρα που δεν έκανα τα σωστά βήματα όταν έπρεπε. Απίστευτα. Γιατί μπορούσα. Τώρα δες με. Στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Και δεν υπάρχει κανείς άλλος να με σώσει. Εγώ δεν είμαι μαθημενος στα δύσκολα. Θα πεθάνω εκεί έξω. Θα πεθάνω. Ή στο τρελαδικο θα πάω ή στον τάφο.

---

Αν εχω καταλαβει σωστα εχεις σπουδασει ,ετσι δεν ειναι? εχεις προυπρεσια ,μαλιστα στις ΗΠΑ, ολα αυτα κι αλλα μπορουν να συναθρησουν εν καταπληκτικο βιωγραφικο,οπου μαζι με μια εισαγωγικη επιστολη θα μπορεις να "πλασαρεις" τον εαυτο σου πολυ καλα,μην ξεχνας οτι οι με προυπερεσια στις ΗΠΑ ,μετραν παρα πολυ.
ΤΖΙΜΑΝΙ, λες οτι θες να κλαψεις, να φωναξεις ε? ΚΑΝΤΩ!!!! ξεσπασαι φιλε μου, μην κρατας οργη μεσα σου! η οργη ειναι ενα "σκουπιδι" που πρεπει να φυγει απο το κορμι μας, ειναι σαν τα απορυματα.
Κατα τα αλλα εισαι αρτιμελης, ετσι? αρα η μονη ασθενια οπου εχεις ειναι η καταθλιψη οπου φανταζομαι δεν ειναι κλινικης μορφης, δεν εχει βιωλογικο παραγωντα, αρα ειναι πιο ευκολο να γιατρευτει , σε αντιθεση με την δικη μου που ειναι κλινικης μορφης, δλδ υπαρχει προβλημα στη διεργασια των νευροδιαβιβαστων μου, ομως και το δικο μου προβλημα μπορει να πολεμηθει, εαν λοιπον τα καταφερνω εγω, οπου παρεπιπτωντος ο τροπος που μπορεσα καπως να το ξεπερασω το δικο μου προβλημα υγειας δεν ηταν με την επιθεση μου, δεν το καταπολεμισα ,γιατρευτικα οταν ξεκινησα να το δεχομαι!! οταν αποφασησα να ζω με αυτο, να συμβαδισω δλδ στο υπολοιπο της ζωης μου, σε οσα χρονια ,μηνες, μερες μου εχουν απομηνει επαψα να νευριαζω με αυτο και να λεω γιατι σε εμενα?? γιατι οχι σε εμενα? ποιος ειμαι εγω ωστε να μην εχω προβληματα? εδω υπαρχουν μικρα παιδακια που εχουν καρκινο! εγω, που εχω κανει τοσες αμαρτιες στην ζωη μου, εγω που εχω κανει κακο σε ανθρωπους γιατι λοιπον να μην εχω εγω προβληματα? απο τοτες λοιπον που ειδα ετσι την ζωη μου τα πραματα καλητερευσαν, υπηρξε ηρεμια, επαψα να φοβαμαι! πλεον το αγνωστο και οι δυστυχιες που θα μου φερει η ζωη και που επυφιλασει σε ολους τους ανθρωπους , πλεον τις περιμενω, δεν τις γουσταρω βεβαια, ετσι, ημαρτον, ουτες τις σκεφτομαι! απλα τις εχω αποδεκτει ως υπαρξει.
Το ιδιο μπορεις να κανις και εσυ, Τα δεδομενα της φυσης, οι ασθενιες και ο θανατος ειναι αναποφεκτα, οπως και οι φυσιολογικες συναισθηματικες αντιδρασεις μας ειναι λογικες! αυτο θα ελειπε δλδ να ειναι αρρωστη η μητερα σου και να μην εισαι στεναχωρημενος! ειναι φυσιολογικο!
Αυτο ομως που μπορεις να κανεις ειναι να την φροντιζεις, να της μηλας με αγαπη και με γλυκα λογια, να σκεφτεσαι τι θα ηθελε απ εσενα! αλλα να ξερεις η μαναδες μας βλεπουν την ζωη τους ως προσφορα προς εμας!

Ρε συ τζιμανι , διαβασε ιστοριες αλλων ανθρωπων εδω μεσα και ίσως παρεις κουραγιο.. εγω αυτο κανω... πιστεψε με υπαρχουν και χειροτερα!!

Δεν ξέρω ρε παιδιά. Μπαίνει το χειρότερο σενάριο στο μυαλό μου και μου έρχεται τρέλα. Σίγουρα υπάρχουν πολλά σε αυτό τον κόσμο που είναι χειρότερα αλλά κι εμένα η κατάσταση μου δεν πάει πίσω. Έμεινα πίσω σε πολλά. Ξυπνάω κάθε πρωί και τρέμω. Αλήθεια. Δεν μπορώ να το εξηγήσω.

tzimani προσπαθώ να μην γράφω πολύ στο θέμα σου γιατί θα με κάνεις να γίνω πολύ σκληρή και δεν το θέλω!

Τι έχει η κατάστασή σου που είναι τόσο τραγική και δεν πάει πίσω απο αλλωνών;;;; Έχεις δύο γονείς που ήταν στη ζωή τους υγιείς και τώρα στα γεράματα παρουσιάζουν κάποιες ασθένειες όπως όλος ο κόσμος στα γεράματα. Έχεις ένα σπίτι. Έχεις έσοδα από τις συντάξεις τους και μία θεία και συγγενείς να σε βοηθάνε. Όπως σε ζούσαν από τις συντάξεις τους τόσο καιρό μια χαρά σε ζουν και τώρα. Κι εσύ κάθεσαι και φέρνεις την καταστροφή και κλαίγεσαι γιατί στα 36 πρέπει να έχεις μία έννοια παραπάνω τους γονείς και γιατί βλέπεις ότι κάποια στιγμή πρέπει να πάρεις αποφάσεις και τώρα που φτάνεις στα 40 να ενηλικιωθείς. Ποια είναι η αντίδρασή σου σε όλο αυτό; Δράματα και κλάματα αντί να ανασκουμπωθείς να να σοβαρευτείς λιγάκι. Η εύκολη "λύση" , θα μας φροντίσει ο θεός ή δεν είμαι άξιος για τίποτα θα αυτοκτονήσω. Να πεις τώρα θα οργανωθώ, έχω βάλει πλάνο να κάνω αυτό κι αυτό, θα αλλάξω απο εδώ και πέρα αρχίζοντας από εκεί και εκεί, δεν σου περνάει καν από το μυαλουδάκι σου, έτσι;

Στο είπε η Μαριλού και πιο πάνω, δεν θες να δεις και να ζήσεις τι σημαίνει πραγματική τραγωδία!

Οκ οκ θα τα πάρω ένα ένα και θα τα λύσω. Χρειάζομαι μια σχέση νομίζω θα μου έδινε μεγάλη ψυχική ηρεμία και δύναμη.

Λάθος. Οι σχέσεις δεν είναι δεκανίκια. Για να κάνεις υγιείς σχέσεις πρέπει να ξέρεις να παίρνεις και να δίνεις ουσιαστικά. Εσύ είχες μάθει να παίρνεις και τώρα που είναι η ώρα να δώσεις έχεις πελαγώσει. Ισορρόπησε πρώτα και βρες τα με τον εαυτό σου, δυνάμωσε και αισθάνσου ήρεμος και καλά με εσένα και μετά κοίτα για σχέσεις.

Όπως λέει και ένας ξάδερφος. Βρες την αρμονία μέσα σου προχώρα προς εκεί που θέλεις και το σύμπαν ολόκληρο θα συνωμοτήσει υπέρ σου. Το πιστεύω. Πιστεύω επίσης στη δύναμη της πίστης στο Θεό. Πιστεύω ότι μέχρι τώρα είναι παρόν στην πορεία μου. Γιατί είμαι καλός άνθρωπος από καλή οικογένεια.

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Όπως λέει και ένας ξάδερφος. Βρες την αρμονία μέσα σου προχώρα προς εκεί που θέλεις και το σύμπαν ολόκληρο θα συνωμοτήσει υπέρ σου. Το πιστεύω. Πιστεύω επίσης στη δύναμη της πίστης στο Θεό. Πιστεύω ότι μέχρι τώρα είναι παρόν στην πορεία μου. Γιατί είμαι καλός άνθρωπος από καλή οικογένεια.

---

Καλημερα!

Αυτο τον ξαδελφο να τον εχεις κοντα σου ολο αυτο το διαστημα .Να τον ακους και να τον συμβουλευεσαι οπου νομιζεις οτι πελαγωνεις .
Αφου λοιπον εχεις ανθρωπους κοντα σου που να σε στηριζουν να σε αγαπουν ,μια οικογενεια καλη δεν νομιζεις οτι στο ονομα της πιστης σου να πεις αυτες τις Αγιες Μερες τερμα οι ηττοπάθειες ,τερμα ο καταμερισμός των ευθυνων που ευθυνονται για την ολη σου κατασταση ?

Δες μια ευκαρια την Γεννηση του Κυριου μας να σημάνει και την καινουργια δικη σου γεννηση.Κοιτα να γεννηθει ενας δυνατος πλεον ανθρωπος που ειναι ευλογημενος να ζει σε μια καλη οικογενεια που ηρθε η ωρα να της αποδειξεις τι σου εχει μαθει τοσα χρονια.
Οι γονεις ολα αυτα τα χρονια σπέρνουν οργωνουν και θεριζουν ...Δειξε τους επιτελους τετοιες μερες τι καρπους έβγαλαν .Καντους να νοιωθουν ομορφα!Γι αυτους δεν εισαι ετσι?Στο χερι σου ειναι λοιπον ακομα και ετσι πως ειναι να νοιωθουν γεματοι και ησυχοι οτι ο γιος τους ειναι παλικαρι και μπορει να τα βγαλει περα .
Δεν ειναι δυσκολο βρε tzimani ,κανε μια προσπαθεια αυτες τις μερες να τις περασετε οσο πιο γαληνια μπορειται .

Να σου πω και κατι ?στο οικογενειακο Χριστουγιεννιατικο τραπεζι εχω τα τελευταια χρονια ενα παραπονο ......Παντα καποιος λείπει ....Ξεκινησε πριν πεντε χρονια ,ενας ενας να μας την κανουν οπως λεω .
Οταν μαζευομαστε οπως και να ειμαι χαρουμενη ,ευτυχισμενη λογο των ημερων εκεινη την ωρα που πεφτει το βλεμμα μου στην θεση που παντα ηταν σταματανε ολα ..Γλυκια μελανχολια και νοσταλγια κατευεθειαν με κυριευει...
Ειπα ειδικα φετος , δεν θα αφησω αυτην την μερα να μου την χαλασει κανενανς και τιποτα,ουτε η ολη κατασταση που επικρατει ,ουτε ο ιος ουτε τιποτα .
Θα κανουμε ολη μου η οικογενεια το τεστ μονο και μονο για να μπορεσει να παρευρεθει και η γιαγια μαζι μας .Και ξερεις γιατι?Γιατι αυτο μπορει να ειναι το τελυαταιο μας τραπεζι μαζι της ...
Εκεινη την μερα δεν θα την χαλαλισω ουτε στον ιο ουτε στην μελανχολια μου ουτε πουθενα.

Ειχα σκασει στην κυριολεξια οτι για πρωτη φορα απο τοτε που θυμαμαι τον ευατο μου δεν θα φαμε ολοι μαζι ...
Βρηκα ομως αυτη την λυση ...Ενα απλο τεστ και ειμαι σιγουρη οτι θα βγουν σε ολα μας καλα και ετσι θα απολαυσουμε αυτο γευμα μας γιατι σου ειπα μπορει να ειναι και το τελευταιο μαζι της ...
Που θελω να καταληξω?
Μην αφηνεις τιποτα και κανεναν να σε επηρεαζει αρνητικα ,ουτε ιους ,ουτε καταστασεις ..Βρες λυσεις γιατι υπαρχουν .Απολαυσε στην κυριολεξια αυτες τις Αγιες μερες παρεα με τους δικους σου γιατι δεν ξερεις τι σου ξημερωνει.Σκεψου οτι υπαρχουν ατομα που εκεινη την μερα θα ειναι μονα τους χωρις γονεις ,συγγενεις στο πλαι τους .Εσυ αν και σε αυτη την κατασταση θα τους εχεις κοντα σου ..
Αυτο ειναι ευλογια !Στο ονομα της πιστης σου λοιπον ,που την εχεις βοηθω σου και συμπαραστατη σου κανε αυτες τις μερες οσο πιο ηρεμες και γαληνιες γινονται !
Αν καταφερεις αυτο μετα η καθε σου μερα θα ειναι σιγουρα πιο διαχειρισιμη

Αχ μη μου μιλάς για τελευταία τραπέζια σε παρακαλώ :) Ναι θα δείξω τι αξίζω έστω και τώρα. Θα πρέπει να εμπιστευτώ το κάρμα να μου δείξει τον δρόμο γιατί αυτή τη στιγμή είμαι χαμένος. Δυστυχώς δεν μπορώ να μην φέρνω τα λάθη στο μυαλό κάποιες φορές. Αλλά θα προσπαθήσω να ακολουθήσω την συμβουλή σου και να δω τα πράγματα αλλιώς. Κάνω και κάτι καλό για τον εαυτό μου τις τελευταίες μέρες. Σε πληροφορώ έχω χάσει 15 κιλά σε έναν μήνα. Το μόνο που δεν μπορώ να κόψω το κάπνισμα. Αλλά αυτά κάνει η στεναχώρια. Θα απολαύσω τις άγιες μέρες με τους γονείς μου και νομίζω θα βγω πιο δυνατός από όλο αυτό. Δυστυχώς έχω πολλά κρίματα στην πλάτη μου. Εγώ που κάποτε πίστευα ότι τα έχω όλα υπό έλεγχο. Και τα είχα πριν με βρουν ψυχολογικά και πριν αρχίσω να παρασυρομαι από τον περίγυρο. Εγώ που ήμουν και είμαι μυαλωμένο άτομο. Εγώ έμεινα πίσω που οι δικοί μου μου τα παρείχαν όλα. Δυστυχώς ατύχησα. Τώρα μόνο ένα θαύμα και η πίστη στο Θεό και τους ανθρώπους με κρατάει.

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Αχ μη μου μιλάς για τελευταία τραπέζια σε παρακαλώ :) Ναι θα δείξω τι αξίζω έστω και τώρα. Θα πρέπει να εμπιστευτώ το κάρμα να μου δείξει τον δρόμο γιατί αυτή τη στιγμή είμαι χαμένος. Δυστυχώς δεν μπορώ να μην φέρνω τα λάθη στο μυαλό κάποιες φορές. Αλλά θα προσπαθήσω να ακολουθήσω την συμβουλή σου και να δω τα πράγματα αλλιώς. Κάνω και κάτι καλό για τον εαυτό μου τις τελευταίες μέρες. Σε πληροφορώ έχω χάσει 15 κιλά σε έναν μήνα. Το μόνο που δεν μπορώ να κόψω το κάπνισμα. Αλλά αυτά κάνει η στεναχώρια. Θα απολαύσω τις άγιες μέρες με τους γονείς μου και νομίζω θα βγω πιο δυνατός από όλο αυτό. Δυστυχώς έχω πολλά κρίματα στην πλάτη μου. Εγώ που κάποτε πίστευα ότι τα έχω όλα υπό έλεγχο. Και τα είχα πριν με βρουν ψυχολογικά και πριν αρχίσω να παρασυρομαι από τον περίγυρο. Εγώ που ήμουν και είμαι μυαλωμένο άτομο. Εγώ έμεινα πίσω που οι δικοί μου μου τα παρείχαν όλα. Δυστυχώς ατύχησα. Τώρα μόνο ένα θαύμα και η πίστη στο Θεό και τους ανθρώπους με κρατάει.

---

Να ξερεις πως εγω θα σου μιλαω για τα παντα .Ειτε ειναι δυσκολα ειτε ειναι εφικτα.Θελω να δεις τα χειροτερα που στο ξαναλεω δεν εχουν ερθει και ειμαι σιγουρη πως δεν θα ερθουν οσο τα παλευουμε !
Καμια φορά οταν ειμαστε σε μια τετοια κατασταση οπως η δικη σου ενα καλο ταρακουνημα ισως ειναι η τελευταια ελπιδα για να συνέλθουμε .

Ελπιζω εστω και αυτο να ηταν ικανο να σε ¨ταραξει ¨με την καλη εννοια και να δειξεις πραγματικα οτι αξιζεις.

Μπραβο σου για τα κιλα! να και ενα θετικο μεσα σε ολη αυτη την μαυριλα που εισαι...οσο για το καπνισμα τι να σου πω τωρα ...μιλας σε εναν ανθρωπο που συχαίνεται την μυρωδια του τσιγαρου,οποτε αυτο αφορα καθαρα τον καθενα μας προσωπικα ...

Να τις απολαύσεις οσο μπορείς ,αν και είναι αιτία για μελανχολια, εσυ εκει ,κανε την υπερβαση ,πεισμωσε κι άλλο,μονο σε καλο θα σου βγει!

Με τάραξε όσο δεν φαντάζεσαι. Κινώ θεούς και δαίμονες. Απευθύνομαι παντού. Με εκνευρίζει τραγικά που έπρεπε να φτάσουν εδώ τα πράγματα αλλά θα πρέπει να το καταπιώ. Μέσα μου έχω την ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες. Όσο για τις σχέσεις που λες ότι δεν είμαι έτοιμος για σχέση εγώ διαφωνώ. Νομίζω θα με στήριζε φοβερά μια σχέση. Όχι να την έχω σαν δεκανοικι που λες. Παροδικά είμαι εγώ στη δύσκολη φάση. Κάποια στιγμή θα ήταν εκείνη. Έτσι πάνε αυτά. Τέλος πάντων. Όπως μου λέει κι ο γιατρός μου θα έρθουν και καλύτερες ημέρες. Και το πιστεύω. Και για να είμαι και ειλικρινής μου λείπει η σωματική επαφή. Να έχω έναν άνθρωπο να με αγαπάει να μου μιλάει. Η ζωή θέλει συντροφιά. Αυτό πάντα μου έλειπε.

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

. Και για να είμαι και ειλικρινής μου λείπει η σωματική επαφή. Να έχω έναν άνθρωπο να με αγαπάει να μου μιλάει. Η ζωή θέλει συντροφιά. Αυτό πάντα μου έλειπε.

---

το ναχεις επαφη με αλλους ανθρωπους ειναι μεγαλη υποθεση , ειναι βαλσαμο η συντροφια ........οχι η ερωτικη , ντε και καλα , η φιλικη.....

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Με τάραξε όσο δεν φαντάζεσαι. Κινώ θεούς και δαίμονες. Απευθύνομαι παντού. Με εκνευρίζει τραγικά που έπρεπε να φτάσουν εδώ τα πράγματα αλλά θα πρέπει να το καταπιώ. Μέσα μου έχω την ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες. Όσο για τις σχέσεις που λες ότι δεν είμαι έτοιμος για σχέση εγώ διαφωνώ. Νομίζω θα με στήριζε φοβερά μια σχέση. Όχι να την έχω σαν δεκανοικι που λες. Παροδικά είμαι εγώ στη δύσκολη φάση. Κάποια στιγμή θα ήταν εκείνη. Έτσι πάνε αυτά. Τέλος πάντων. Όπως μου λέει κι ο γιατρός μου θα έρθουν και καλύτερες ημέρες. Και το πιστεύω. Και για να είμαι και ειλικρινής μου λείπει η σωματική επαφή. Να έχω έναν άνθρωπο να με αγαπάει να μου μιλάει. Η ζωή θέλει συντροφιά. Αυτό πάντα μου έλειπε.

---

Μάλλον έπρεπε να σε ταράξω ποιο μπροστά ,αλλά βλέπεις το πάω σιγά σιγά ..Δεν σε ξέρω για να δω πως λειτουργείς ..
Κάποιοι όντως χρειάζονται γερά τραντάγματα για να ξυπνήσουν ..Άλλοι πάλι θυμώνουν και νομίζουν ότι όλο αυτά τα λες γιατι θέλεις το κακο τους ..

Μην νομίζεις και εμένα ένα γερό ντρανταγμα με επανέφερε στην πραγματικότητα και μάλιστα ήρθε από τον άνθρωπο μου ..εκεί κατάλαβα ότι αυτός δεν ήθελε το κακό μου και μόνο σε καλό μου βγήκε όλο αυτό!

Όσο για.τις σχέσεις εγώ δεν σου είπα κάτι τέτοιο στο είπε η Σόνια ..

Ίσα ίσα εγώ είμαι ένας άνθρωπος που πιστεύω πολύ σε όλο αυτό γιατί το έζησα ..Όταν είχα το ζόρι μου ο άνθρωπος μου μου στάθηκε και μου έδωσε απίστευτη δύναμη..Ήμουν αδύναμη και εκείνος δυνατός ...
Έτσι πάνε αυτά σε ένα ζευγάρι.Οταν ο ένας πέφτει είναι εκεί ο άλλος για να σε στηρίξει .
Όταν σε κάποια φάση της ζωής μας αντιμετώπισε και εκείνος ένα θέμα υγείας εγώ ήμουν αυτή που ανέλαβα τα πάντα και έγινα δικό του στήριγμα μέχρι να ξεπεραστεί..

Μπορώ να καταλάβω τι εννοείς.Ειναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε ότι έχουμε μια αγκαλιά στα δύσκολα.μας .
Έναν άνθρωπο που μας στηρίζει και μας ηρεμεί.

Βάλε σε μια σειρά το μυαλό σου ,την ψυχή σου και είμαι σίγουρη αφού έχεις να δώσεις ,θα βρεις και εσύ κάποια στιγμή τον άνθρωπο σου .
Τώρα προέχουν αλλά να το ξέρεις !

Κρατάω ότι εκνευρίστηκες...Αυτός ο εκνευρισμός ξέρεις είναι κινητήριος δύναμη για πολλά ..
Ελπίζω να κρατήσει αρκετά !

Φυσικά και εκνευριστηκα. Με μένα. Μου λένε ότι λόγω υπερπροστασιας δεν έπαιρνα πρωτοβουλίες. Ίσως. Αλλά το θέμα είναι εγώ τι έκανα τόσα χρόνια . Γιατί το δικό μου ένστικτο δεν λειτούργησε νωρίτερα?? Ούτε πλούσιος ήμουνα ούτε τίποτα. Από πού περίμενα δηλαδή εγώ να ζήσω? Θα έπεφταν από τον ουρανό?? Ή μήπως περίμενα το τέλειο σαν τις γεροντοκόρες?? Όλα αυτά είναι θανατηφόρες παγίδες.

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Φυσικά και εκνευριστηκα. Με μένα. Μου λένε ότι λόγω υπερπροστασιας δεν έπαιρνα πρωτοβουλίες. Ίσως. Αλλά το θέμα είναι εγώ τι έκανα τόσα χρόνια . Γιατί το δικό μου ένστικτο δεν λειτούργησε νωρίτερα?? Ούτε πλούσιος ήμουνα ούτε τίποτα. Από πού περίμενα δηλαδή εγώ να ζήσω? Θα έπεφταν από τον ουρανό?? Ή μήπως περίμενα το τέλειο σαν τις γεροντοκόρες??.

---

οτι εγινε στο παρελθον, ανηκει εκει, απο δω και περα τι κανεις , εχει σημασια .........στο λεει αυτο ενας 59χρονος , με μεγαλη εμπειρια στην ζωη, καλη και κακη .....

Τζιμανι! εαν φιλε μου εισαι - οπως ο ιδιος λες δλδ- κακομαθημενος, η οτι δεν ειχες μαθει στα δυσκολα, δεν ειναι δικο σου σφαλμα! η πεδαγογιση ειναι ευθυνη των γονεων και μαλιστα ως τα πρωτα 5-6 χρονια μας. Αυτο συμβαινει διοτι εκεινα τα χρονια δεν υπαρχει υποσυνειδητο, μονο συνειδητο , πλαθεται και μας το "προγραμματιζουν" κατα καποιο τροπο οι γονεις μας, εαν λοιπον καποιο παιδι μεγαλωσει ειτε σε μια αψογη οικογενεια που το τροφοδοτισουν με τ σωστα εφοδια για τ μελον τους, ειτε το ντιθετο ,δλδ με το να μεγαλωσει καποιο παιδακι σε μια διαλυμενη οικογενεια, μεσα στην βια και στα σφαλματα, ειτε μεγαλωσει ενα παιδι ,με υπερβολικη φροντιδα χωρις να μπορεσει να νιωσει και το οτι η κοινωνια εκει εξω εχει και την δυσκολη, σκληρη πλευρα της. Για καμια απο τις πιο πριν περιπτωσεις λοιπον δεν φερει ευθυνη ενα παιδι, ετσι και εσυ δεν φταις για το βαθος του χαρακτηρος σου! οι γονεις μας εχουν ευθυνη! οπως κι για εμενα, κι για ολους μας! Δεν κατηγορω κανενα γονιο, διοτις οι πιο πολλοι γονεις με αγαπη θελουν και με αγγαλια να πλασουν τα παιδακια τους, οτι κακο γινει το κανουν χωρις να το θελουν! μονο απο αγνοια !, η απο υπερβολικη αγαπη, η επειδη θελουν να μην παθουμε τυποτα ,υπερπροστατευτικοτητα δλδ, ετσι οι γονεις οτι κανουν - αναφερομαι στο κανονα διοτις δυστυχως υπαρχουν και οι λαθος γονεις - το κανουν για το καλο μας, και αν υπαρξει καποιο προβλημα στον "προγραμματισμο" του ΕΓΩ μας, και του υποσυνειδητου μας το κανουν κατα λαθος.
Ετσι και εσυ Τζιμανι, εαν νιωθεις οτι δεν εχεις την σκλΗροτητα να ανταπεξελθεις στα προβληματα των γονιων σου δεν φταις εσυ!
Ομως το να ψαχνουμε συνεχως το τις πταιει , μπορει να ειναι πολυ σημαντικο, αλλα θα πρεπει να περασεις στο παρακατω βημα. Πρεπει να αρχησουν οι πραξεις. Να φτιαξεις ενα σχεδιο ,ενα τροπο μ τον οποιο θα ανταπεξελθεις στις δυσκολιες που εχεις εμπρος σου
Αναφορικα με τις ερωτικες σχεσεις οπου λες, προσωπικα δεν νομιζω οτι εχει καμια σχεση με τα οσα περνας! Μπορεις να βρεις μια κοπελα , κι ασχετα τα θεματα με την οικογενεια σου, δεν πρεπει να τα εμπλεκεις κατα την γνωμη μου ειναι δυο ξεχωρηστα θεματα οπου δεν πρεπει να συναντηθουν καθολου!! τουλαχιστον μεχρι η σχεση σου με την οποια κοπελα δοκιμαστει με τον καιρο, δλδ θα πρεπει να εισαι γυρο στον χρονο για να μαθει τα βαθυτερα σου θεματα.Ο λογος ειναι οτι καμια κοπελα αξιολογη δεν εχει ορεξη να τ φτιαξει με εναν ανδρα οπου θα τις αραδιαζει συνεχως τα προβληματα υγειας της μαμας του! ειδικα στην αρχη της σχεσης οπου η καθε κοπελα ειναι σε μια αναγνωριστικη φαση , οτι χειροτρο λοιπον να σε ακουει να μιλας με πικρα σχεδον ετοιμος να κλαψεις για την μαμα σου! Να τα πεις αυτα σε ξαδελφο η σε φιλο. Στην κοπελα οταν θα εισαι μαζι της πρεπει να ασχολησαι μονο μαζι της, πρεπει να την κανεις να νιωθει , οπου και αν ειστε, ακομα και σε συναυλια να ειστε θα πρεπει να την κανεις με την σσυμπεριφορα σου προς αυτην να νιωθει οτι ειναι η μοναδικη γυναικα σε 10,000 κοσμο ! να νιωθει οτι τα ματια σου και η καρδι σου ειναι μονο για αυτην, κι ας σε κοιτανε αλλες κοπελες! κι ας περασει απο εμπρος σου γυμνη η πιο ομορφη του γυπεδου δεν πρεπει να κοιταξεις! αυτο το λεω διοτις απο κακια μερικες φορες οι αλλες γυναικες μας το κανουν αυτο! Ολα αυτα ,βεβαια δεν θα τα κανεις για παντα! αλλα στην αρχη πρεπει να της φερθεις αψογα.

Tzimani εχω διαβασει τις περισσοτερες απο τις σελιδες που εχεις γραψει και θα ηθελα να σε ρωτησω τι εχεις σπουδασει κι αν καταφερες να τελειωσεις τις σπουδες σου.

Ναι έχω τελειώσει οικονομικά. Προς τι η ερώτηση?

Καλημερα και Καλα Χριστουγεννα. Ηθελα να δω ποσες και ποιες ισως προοπτικες θα μπορουσες να εχεις αναλογα μ αυτο που σπουδασες, Κι ειναι πραγματι ενας κλαδος που προσφερει δουλεια τωρα . Αν οχι σ εταιρια , θα μπορουσες να ξεκινησεις να κρατας βιβλια σε μικρα μαγαζια η να κανεις φορολ. δηλωσεις. Απο γνωστο σε γνωστο θα μαθευτει.

Θα μπορούσε να είναι μια λύση.

Εγώ προλαβαίνω να πάρω σύνταξη?? Ή θα φτάσω 65 και μετά θα πεθάνω στην πείνα??

Νιώθω σαν να είμαι ήδη νεκρός

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Νιώθω σαν να είμαι ήδη νεκρός

---

Σε άφησα χθες νευριασμένο και μπαίνω τώρα και βλέπω αυτό ....
Πραγματικά έχεις πάρα πολλές ψυχολογικές μεταπτώσεις πως να μην είσαι κουρασμένος με όλο αυτό ...
Γιατί αφήνεις τον οργανισμό σου να φτάνει στα άκρα πάντα?
Χτυπάς κόκκινα στην κυριολεξία σε όλα σου τα συναισθήματα..Είτε θετικά είτε αρνητικά ...

Ταλαιπωρησε χωρίς λόγο ψυχολογικά έτσι ...Πρόλαβε τα εφόσον γνωρίζεις τα σημάδια ...

Έλα τι είπαμε χθες ?
Κάνε κουράγιο και υπομονή και κάνε πράξη αυτά που είπες..

Με απασχολεί το θέμα της σύνταξης.

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Με απασχολεί το θέμα της σύνταξης.

---

Έχασα επεισόδια τι έγινε ?
Λύθηκαν όλα τα άλλα και έφτασες στην σύνταξη?

Σοβαρά βρε tzimani τώρα ?
Γιατί θες να βασσανιζεσαι έτσι?Δεν είπαμε αρχικά τα τρέχων ζητήματα να λυθούν και πρώτων και κύριων να ρυθμίσεις το ψυχολογικο σου και μετά όλα τα άλλα ένα ένα?

Ειλικρινά θες και ταλαιπώρησε δεν εξηγείται αλλιώς ,έλα συνελθε σε παρακαλώ πολύ ..

Προσπαθώ να συνέλθω τι να κάνω?? Δεν είναι και λίγα αυτά που περνάω.