Οι πιο πολλοί είναι καταπιεσμενοι δεν έχουν πρόβλημα
Printable View
Οι πιο πολλοί είναι καταπιεσμενοι δεν έχουν πρόβλημα
Πουταναρες ακούστε τι έμαθα τόσα εγκλήματα που γίνονται βρήκα την αιτία εσείς είστε παιδάκια δεν μπορείτε να τα κάνετε αυτά είναι όλα στημένα από τους Αμερικανούς κ τον μητσοτακη τα βάζουν στα φαγητά αυτά που έμαθα εγώ είναι τα εξής
Άμα φύγει το παιδί εξωτερικό σημαίνει ότι εκμεταλευεται
Άμα είσαι γκευ καλό παιδί είσαι άστο
Άμα είσαι μαλακας είσαι άντρας
Άμα παίρνεις ναρκωτικά θες να δουλέψεις
Όλα είναι στημένα μπράβο μαλακισμενα
Παίξατε τη χώρα στα ζάρια μπράβο κ πάλι μπράβο το ήξερα ότι είστε άχρηστοι μπράβο στον αρχιδα τον τραμπ μπράβο βλαμμένα
Δε σασ νοιάζει η θεραπεία καλά να πάθετε
Ποιος μίλησε για σχιζοφρένεια καιφρενοκομεία?
Μάλλον έχετε πρόβλημα κατανόησης λόγου.
Δεν υπήρχαν φάρμακα πριν από 50 χρόνια...Τους δίναν λάβδανο και μορφίνη για ηρεμιστικά.
ειδικά στην Ελλάδα την δεκαετία του 90 άρχισαν να γίνονται ευρέως διαδεδομένα τα ψυχοφάρμακα.
Στο χωρίο του πατέρα μου την δεκαετία του 60 κανένας δεν είχε ψυχιατρικές διαταραχές εκτός από τον τρελό του χωριού που και αυτός ζουσε μια σχετικά φυσιολογική ζωή.
Και ο Βιζυηνός πέθανε σε ψυχιατρείο γιατι δεν υπήρχαν φάρμακα.
Αλλά αυτά είναι ακραίες περιπτώσεις.
μαλλον εχεις εσυ προβλημα κατανοησης της πραγματικοτητας...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
οι ψυχικες ασθενειες στην συντριπτικη πλειοψηφια τους ειναι κληρονομικες...
ουτε τεμπεληδες τις παθαινουν, ουτε αναποφασιστοι...
το 50 και το 60 στην ελλαδα, δεν την παλευανε καλα, επειδη ηταν μαγκες ενω οι σημερινοι, φλουφληδες.
απλα, δεν την παλευανε καθολου...
οι ψυχικα ασθενεις, οσοι δεν ηταν σε ψυχιατρεια να τους κανουν ηλεκτροσοκ για να ηρεμησουν, ηταν φυλακισμενοι σε σπιτια και σε υπογεια, οχι μονο για να ειναι ησυχοι, αλλα και για να μην ξεφτιλιζουν την οικογενεια...
στο χωρίο του πατερα σου, δεν βλεπατε ανθρωπους με ψυχικες διαταραχες, γιατι αυτους που ειχαν πολυ σοβαρες με ασχημες συμπεριφορες τους ειχανε κρυμμενους, ή τους καναμε εξορκισμους κι αυτοι που θελανε να πεθανουν καθε μερα που ζουσαν, δεν τους ξεχωριζανε, γιατι δεν το γραφανε στο κουτελο... πολλες φορες ουτε οι ιδιοι το ξερανε, γιατι εκτος απο φαρμακα δεν υπηρχαν και πολλοι ψυχιατροι, τοτε στην ελλαδα. αυτοι ξερανε οτι ηταν δυστυχισμενοι ομως. το οτι δεν υπηρχε καποιος να τους διαγνωσει, δεν τους εκανε υγιεις.
ουτε η αποφασιστικοτητα και η ενεργητικοτητα τους τους εκανε υγιεις...
ακομα θυμαμαι στην επαρχια που γεννηθηκαν οι γονεις μου, που δεν ειναι καν χωριο, αλλα επαρχιακη πολη, ο ψυχικα ασθενης της γειτονιας, ηταν ο "τρελλος του χωριου". τον κυνηγουσαν τα παιδια και για διασκεδαση, του πετουσαν πετρες..
αν εισαι τοσο ασχετος, ρωτα κανεναν που ξερει περισσοτερα τουλαχιστον. μην λες τετοιες ανιστορητες σαχλαμαρες εδω μεσα σε ανθρωπους που παλευουν καθε μερα για να ζησουν στοιχειωδως καλα και αλλους που οφειλουν στην προοδο της ιατρικης το οτι ζουν λειτουργικοι και με αξιοπρεπεια , οταν σε αλλες εποχες θα ηταν καπου δεμενοι..
Δεν γίνεται να μην κάνεις τίποτα στην ζωή σου και να είσαι ψυχικά υγιής.
Εκτος τόπου και χρόνου για ακόμη μια φορά Ρεμεντυ.Quote:
Originally Posted by Remedy
Η κληρονομικότητα στις ψυχικές παθήσεις είναι 10%.
Δες τα στατιστικά πρώτα και μετά τοποθετήσου για να μην εκτίθεσαι ή ρώτα κανέναν γιατρό!
Αναφέρεστε για ακόμη μια φορά σε περιστατικά βαριάς ψυχασθένειας τα οποία ακόμα και σήμερα χρήζουν νοσηλέιας,τα οποία δεν αφορούν το 99% το ψυχικών ασθενειών.
Επίσης μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί κάθε χρόνο αυξάνονται οι διαγνώσεις κατάθλιψης και αγχωδών διαταραχών ενω εχουν βγει εδώ και 30 χρόνια αντικαταθλιπτικά?
Οταν βγήκαν τα αντιβιωτικά εξαφανίστηκαν τα λοιμώδη νοσήματα όπως φυματίωση, σύφιλη και λέπρα...
Γιατί δεν εξαφανίζονται και οι ψυχικές παθήσεις αλλά αυξάνονται?
ολο βλακειες λες, οπως παντα..Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
η κληρονομικοτητα στις ψυχικες ασθενειες και διαταραχες ειναι απο 35 μεχρι 80 %, αναλογα με την παθηση και τις συνθηκες... περιλαμβανεται και η βαρια καταθλιψη δεπυ, αυτισμος κλπ, οχι μονο οι ψυχωσεις...
ειναι γνωστο οτι θεωρουνται πολυπαραγοντικες ασθενειες, αλλα η γονιδιακη επιβαρυνση ειναι καταλυτικη...
στις συνθηκες περιλαμβανεται ΚΥΡΙΩΣ το περιβαλλον, οικογενειακο κλπ και τα γεγονοτα της ζωης και οχι οι ανοησιες που λες περι αυτενεργειας, ενεργητικοτητας η παθητικοτητας του ατομου...
εισαι ασχετος και εχεις και κακη αντιληψη ..
Εγώ πάντως παίρνω 3 αντικαταθλιπτικά και ακόμα καλά δεν είμαι...χαχαχα
Και όσο δεν αλλάζω τον τρόπο ζωής δεν πρόκειται και ποτέ να γίνω.
Αυτό πρέπει να το χωνέψουμε.
νους υγιης εν σώματι υγιές ξερωγώ.
οι διαγνώσεις ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ γιατί οι ανθρώποι ΖΗΤΑΝΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟ.
σε ένα ποντκαστ άκουσα έναν ειδικό να λέει πως άτομα με ΙΔΨ τους παίρνει ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ χρόνια πολλές φορές να πάνε στο γιατρό, χάνουν δηλαδή χρόνο από τη ζωή τους, επειδή ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ή απλά υπάρχει το λεγόμενο enabling στο περιβάλλον τους .
η κατάθλιψη έχει πολλά από πίσω. πολλές φορές δεν είναι βιολογικό μόνο -σεροτονίνη κλππ- πολλές φορές είναι.
στο σάιτ του φόρουμ αυτού σίγουρα θα υπάρχει θεματολογία αναφορικά με το ζήτημα προέλευσης της κατάθλιψης ειδικά.
αυτά.
Ναι,αλλά γιατί ζητάνε βοήθεια από ειδικο?...Γιατί αρρώστησαν από τον τρόπο ζωής τους.Quote:
Originally Posted by user
Είναι τυχαίο που άνθρωποι που μένουν χωρίς δουλειά αρρωσταίνουν και τρέχουν στους ψυχιάτρους για να πάρουν φάρμακα?
Εγω όλα τα καταθλιπτικά επεισόδιαπου πέρασα ήταν σε περιόδους που είχα αποσυρθεί και δεν έκανα τίποτα...Οσο ήμουν δραστήριος και ζούσα,ήμουν προστατευμένος.
εχεις σκεφτει ποτε, οτι αλλαζει ο τροπος ζωης τους ΕΠΕΙΔΗ ειναι αρρωστοι και οχι το αντιθετο;;Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
νομιζεις οτι η καταθλιψη ξεκιναει οταν δεν μπορεις να σηκωθεις απ το κρεβατι;; οχι, ξεκιναει νωριτερα, οταν εισαι ακομα λειτουργικος...
αν εχεις καταθλιψη κι εχεις συνερθει, μπορει ενα δυσκολο γεγονος να την πυροδοτησει. αυτο δεν σημαινει οτι την επαθες επειδη δεν εισαι αρκετα κινητικος η ενεργητικος...
σιγουρα το να κινητοποιεισαι ΑΝ μπορεις, ΑΝ εχεις καταθλιψη, ειναι πολυ βοηθητικο στο να εισαι λειτουργικος. δεν ειναι θεραπεια ομως..
επισης (να τα λεμε κι αυτα), δεν νομιζω οτι παιρνεις ενα χαπι και λυνεται το προβλημα, αν μιλαμε για καταθλιψη. θεωρω οτι χρειαζεται και ψυχοθεραπεια και προσπαθεια.
Συμφωνώ με user kai Remedy.
Υοco Choco τα έχεις όλα διαστρεβλωμένα στο μυαλό σου.
User
XΑΧΑΧΑQuote:
Originally Posted by user
ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ κοριτσάρα μου! Αναπηρία δεν έχουμε; Ε σπίτι μας λένε να καθόμαστε :cool:
Αυτό τι είναι τώρα από παπά ή ιερωμένο ή κάποιον της εκκλησίας αν κρίνω από τις περισπωμένες, τα πνεύματα και τους τόνους στη γραφή. Και θα κάτσω να ακούσω τώρα τι λένε μη ειδικοί πάνω σε θέματα ιατρικής επιστήμης.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Καλημέρα σε όλους και όλες τους αγαπητούς/ες!
Επαναλαμβάνω...Δεν γίνεται να μην ασχολείσαι με κάτι δημιουργικό στην ζωή σου,να μην έχεις κοινωνική ζωή,να μην ασχολείσαι με δραστηριότητες και ενδιαφέροντα και να περιμένεις να μην αρρωστήσεις...Το ξεχνάμε αυτό!
Εγώ τα γράφω ως παθών και όχι ως ειδικός του καναπέ όπως εσείς..Ως κάποιος που έχει πάρει το 90% των ψυχοφαρμακων που κυκλοφορούν στα φαρμακεία...
Ως κάποιος που έχει επισκεφθεί όλες τις ψυχιατρικές κλινικές των δημόσιιν νοσοκομείων της Αθήνας,και έχει συναναστραφεί ψυχίατρους και ψυχικά πάσχοντες.
Η κατάθλιψη,οι κρίσεις πανικού,οι ιδεοψυχαναγκασμοί,οι εθισμοί, δεν είναι αρρωστιες που σου πέφτουν ως κατάρα από τον ουρανό.Quote:
Originally Posted by Remedy
Είναι αρρώστιες που τις καλλιεργείς ασυνείδητα με την συμπεριφορά σου πολύ καιρό πριν από την εμφάνιση του πρώτου συμπτώματος.
ωχ όχι.
η βαρεμάρα δεν είναι αρρώστια.
η αδράνεια μπορεί να ενεργοποιήσει κάποια θέματα σαφώς. και να κάνει πιο δύσκολη την επαναφορά του ατόμου στις δραστηριότητές του. όμως δεν είναι ο κανόνας.
ζητάνε βοήθεια από ειδικό επειδή έχουν δικαιωμα και μπορούν να ζητήσουν βοήθεια.
δεν αρρωσταίνουν όλοι όσοι χάνουν τη δουλειά τους. πάντα υπάρχει ένα τραύμα από την παιδική ηλικία -ή και όχι- που ενεργοποιείται. η απώλεια της εργασίας για κάποιον που έχει συναισθηματικά τραύματα και θέματα παραμέλησης, αδούλευτα, φυσικά και θα ταραχτεί η αίσθηση ασφάλειάς του, όσο ανόητο κι αν φαίνεται σε εμάς που τον βλέπουμε, να είναι στα όρια της αυτοκαταστροφής εξ αιτίας μιας απόλυσης ξερωγω.
κουβαλάμε πολλά εμείς οι ανθρώποι που περιμένουν την ώρα τους να εκραγούν. έτσι πιστεύω.
και όντως το χάπι μόνο του δεν λέει κάτι. φαντάσου δηλαδή να παίρνεις χάπι για το συκώτι και να πίνεις ένα μπουκάλι τη βδομάδα ξερωγω, ή έλκος. μισή δουλειά. η άλλη μισή είναι του ασθενή.
αν η ζωή που ζει κάποιος καταθλιπτικός πχ ή διπολικός είναι κακή, η φαρμακευτική αγωγή θα τον κάνει να το καταλάβει.έτσι έχω καταλάβει δηλαδή.
Πρώτον με βάλανε να κάνω μια δουλειά που δε γίνεται δεύτερον έκανα δύο δουλειές που δεν γίνονται για καλύτερο αποτέλεσμα η δουλειά γίνεται ώς εξής του ρίχνουμε στο κεφάλι ότι αντέχει κ με τον καφέ προχωράμε παρακάτω αν είναι καλή η δουλειά πείτε να με πληρώσουν μισθό με το μήνα να βγάλω κι εγώ κάνα φράγκο
Αυτά από το μέτωπο
από πού είναι αυτό φίλε?Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Erich Fromm?
Λέο Μπουσκάλια?
Χόρχε Μπουκάι?
απλά και κατανοητάQuote:
Originally Posted by elis
αστα φιλε...Quote:
Originally Posted by diogenis
πατηρ φιλοθεος χαρος.. εεεε φαρος...
"ο ΜΥΘΟΣ της ψυχικης νοσου"
δεν εισαι αρρωστος, εισαι μυθομανης...
μιλαμε για παπουληδες και παγκαρι...
ακουμπηστε τα και θα σας λυσουμε ολα τα προβληματα!! πεταει ο γαιδαρος- πεταει...
επιστημονικα πραγματα, οχι σαχλαμαρες....
τερμα ψεκασια και καμμενια..
και καθομαστε και το συζηταμε...
Ε ναι, σιγά σιγά εκκολάπτονται -και όχι δεν τις καλλιεργείς με την συμπεριφορά σου- καιρό πριν εμφανιστεί το πρώτο χοντρό ανησυχητικό επεισόδιο για όποια ασθένεια κι αν μιλάμε, κατάθλιψη, σχιζοφρένεια, κρίση πανικού κλπ.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Τι θες να αποδείξεις με αυτό; Λογικό δεν είναι να δουλεύει σιγα σιγά η ασθένεια μέχρι να γίνει το μεγάλο μπαμ; Και καρκίνο δεν παθαίνεις από την μια μέρα στην άλλη.
Τι αποδυκνύει αυτό που λες;
Θεραπεύεται τέλος
diogenis, Συμφωνώ με το να τολμήσουν. Συμφωνώ πως τα χάπια, οι αναδρομές κλπ συναφή δεν είναι η θεραπεία.
Ναι, πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη. Και σε ένα εξίσου ωραίο σύγγραμμα που διάβασα, προφανώς σαν κι αυτό που βαλες το οπισθόφυλλο του λόγω του κειμένου σ' αυτό, ο άνθρωπος ενηλικιώνεται την ημέρα που καταλαβαίνει ότι είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος των πράξεων του. Όντως συμφωνω μ΄αυτό και το χω ήδη κατανοήσει για μένα και βλέπω καθημερινά να πραγματώνεται στη ζωή μου. Όμως, μέχρι το άτομο να το καταλάβει κι έπειτα να τολμήσει, έχει περάσει από ένα παρελθόν το οποίο δεν τον άφησε να βρει με βεβαιότητα αυτό που θέλει να είναι στη ζωή του. Η απουσία αυτή, ακόμα κι αν έπειτα, μετά το κακό δηλαδή, έγινε τολμηρός, ακόμα κι αν κατάλαβε ότι ότι είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος της ζωής του, δεν του επιτρέπει να αλλάξει πορεία, να διεκδικήσει και να κερδίσει, να αλλάξει τη ζωή του. Έτσι, ουσιαστικά μένει καθηλωμένος σ' αυτό που βρίσκεται, παρότι του είναι κάτι που ένας αντικειμενικός τρίτος θα το χαρακτήριζε ως κάτι ζηλευτό ή σίγουρα θετικό.
Κατ' ακρίβεια είναι η αντίδραση σου στις αρνητικές συμπεριφορές των άλλων προς εσένα, είτε παραγνώρισης, είτε βίας, είτε αποτυχιών, είτε εξαπάτησης. Όλα τα ψυχικά έχουν κατ εμέ, από την εμπειρία μου, τις αιτίες τους στις διαπροσωπικές σχέσεις, ιδίως από παιδικής ηλικίας κι αν δεν συμβούν ουσιαστικές συμπεριφορικές αλλαγές από τους άλλους μετά τα πρώτα παιδικά χρόνια, το κακό διαιωνίζεται και αυξάνει και φτάνεις στο σήμερα να αναγνωρίζεις σε σένα (και εγώ σε μένα) αυτά με τους όρους που ανέφερες.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Δεν αρνούμε ότι ουκ ολίγοι εντός των εκκλησιαστικών χώρων ήδη έχουν χάσει το νόημα και έχει πορωθεί - σκληρηνθεί η καρδία τους κατά το αγιογραφικό χωρίο χωρίς πλέον οι ίδιοι να μπορούν να το αντιληφθούν.Quote:
Originally Posted by Remedy
Όμως σε όλα τα, σε γενικές γραμμές αναγνωρισμένα συγγράμματα, κείμενα ή ομιλίες, έμαθα να λαμβάνω το καλό, δηλαδή τα καλά στοιχεία, αυτά που ενστικτωδώς και ενσυνείδητα κρίνω, και μάλλον αντικειμενικά θεωρώ, ως επωφελή. Κάποτε όμως σκέφτομαι πως το πιο αποτελεσματικό, είναι, αντί ο άνθρωπος που επιθυμεί αυτοβελτίωση να διαβάζει ή ακόμα να ακούει πολλά, να αρκείται σε ένα σύνθημα, σε ένα ρητό, το οποίο να το έχει σαν πυξίδα, σαν κανόνα, σαν νόμο, κι ίσως αυτή να ναι η καλύτερη μέθοδος στο να επιτύχει στο να βελτιώσει - αλλάξει τον κακό του εαυτό αλλά και να επιτύχει πολλά στη ζωή, όπως πχ σου λένε βάλε απέναντι από το κρεβάτι σου ή απέναντι από το γραφείο σου ένα χαρτί, ένα πίνακα με τέτοιο σύνθημα, για να το εφαρμόζεις συνεχώς.
όπως συμπεραίνετε από τα post μου εγώ δεν είμαι αρνητικά διακείμενος και προδιατεθειμένος προς τους ιερείς και εν γένει στους ανθρώπους με τα μαύρα . τουναντίον σέβομαι τους ιερείς που τιμούν το ράσο τουςQuote:
Originally Posted by Remedy
παρόλα αυτά [B]ναι υπάρχει ψυχική νόσος[/B] και δεν είναι μύθος
αυτός ο φιλόθεος φάρος είναι περίπτωση και δεν συμφωνώ μαζί του στα περισσότερα
όμως τι να κάνουμε ισχύει ότι το ν αγαπάς το ν αγαπιέσαι και το να πιστεύεις ότι έχεις αξία ως άνθρωπος είναι βασικά και σημαντικά δομικά στοιχεία που σε προστατεύουν από την ψυχική νόσο δεν βλέπω το παραμικρό λάθος σε αυτά
βέβαια η συνθήκη αυτή είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή στο να σε προστατέψει από την ψυχική σύγχυση και ταλαιπωρία
φίλε ιωάννη φαίνεται ότι έχεις περάσει κάποιο δυνατό πόνο και "προσπαθείς να το κάνεις κάτι αυτό"Quote:
Originally Posted by ioannis2
να δεις αν ξεπερνιέται και να το μετοyσιώσεις σε οτιδήποτε μπορείς ....προς το καλό
ταυτόχρονα είσαι ένα συγκροτημένο άτομο
μέσα σου παλεύει και ένα γεγονός ή αρκετά γεγονότα από το παρελθόν τα οποία σε πλήγωσαν με ένα γιατί?
όταν έχεις χρόνο και διάθεση θα ήθελα αν θέλεις και εσύ να μιλήσουμε
στο δια ταύτα όσων αφορά το πόστ σου θέτειs ένα βασικό φιλοσοφικό (θεολογικό ψυχολογικό υπαρξιακό και λοιπά) και θεωρητικό και πρακτικό ερώτημα : ωραίες όλες οι θεωρίες αλλά τι γίνεται "όταν το κακό είναι στο παρελθόν και δεν μπορεί να αλλάξει αυτό"?τι γίνεται στο παρόν και πως μπορεί να προχωρήσει ανθρωπίνως χαρούμενα κάποιος στο μέλλον όταν υπάρχει αυτή η βαθιά πληγή του παρελθόντος.
σωστά το κατάλαβα έτσι?
από ότι διαβλέπω και διαισθάνομαι αυτό το ερώτημα σου τρυπάει τα σωθικά....
το ίδιο και εμένα φίλε ιωάννη
ίσως σε λίγη λιγότερη ένταση
Είσαι εσύ ειδική από τον καναπέ και δεν είναι ειδικός ένας ψυχιατρος που έχει αντιμετωπίσει χιλιάδες περιστατικά ψυχικής ασθένειας και έχει 60 χρόνια στο επάγγελμα και έχει σπουδάσει στην Αμέρική?Quote:
Originally Posted by Remedy
Συγγνώμη αλλά αυτού την αποψη θα ακούσω και όχι την δική σου.
Ακριβώς Ιωάννη...Η κοινωνική περιθωριοποίηση οδηγεί νομοτελειακά σε ψυχική νόσο...Και κάποιοι εδώ μέσα προσπαθούν να μας πείσουν ότι σου πέφτει ως κατάρα από τον ουρανό.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Ακόμη και οι μοναχοί, και του Χριστιανισμού και του Βουδισμού,έχουν τα διακονήματά τους γιατί χωρίς αυτά πέφτουν σε ακηδεία.
ο φαρος ειναι ο ειδικος; γελαει ολος ο κοσμος με τις μεσαιωνικες του αντιληψεις και τις αντιεπιστημονικες ανοησιες που αναμασαει.... δεν ειναι καινουργιος παλιος γνωριμος της παπαρολογιας...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Υ.Γ. ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Ο ΦΑΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΡΟΣ, ΟΥΤΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ. ΔΗΛΩΝΕΙ "ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ" ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ....
ώπα κάτσε.
θα γίνω πάλι κουτσομπόλα.
δηλαδή αυτός με το πολυτονικό στο εξώφυλλο δεν είναι κάποιος Μπαμπινώτης ή καθηγητής πανεπιστημίου ή μοναχός όπως αναφέρθηκε πρωτύτερα αλλά ψυχίατρος με εξήντα χρόνια πείρα; και πόσω χρονών ήταν δηλαδή; εφτά χρόνια η σχολή δύο αγροτικό, ακόμη δουλευε; και ποιός είπε ότι οι ψυχίατροι δεν είναι νάρκισσοι ή δεν κάνουν λάθος; υπάρχει μια σειρά που λέγεται the shrink next door που αφορά έναν ειδικό ψυχικής υγείας που εκμεταλευόταν το επάγγελμά του για προσωπικό όφελος.
εδώ λέμε απόψεις, γνώσεις έχουν οι επιστήμονες που γράφουν επιστημονικά συγγράματα ή διαλέξεις βασισμένες σε μελέτες και έρευνες.
η ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ είναι ΒΙΑ δεν ξέρω αν είναι σαφές αυτό.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ. ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΕΤΣΙΝΟ ΠΤΥΧΙΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΑΠΟ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.. ΒΑΛΕ ΜΕ ΝΟΥ ΣΟΥ ΤΩΡΑ ΕΣΥ...Quote:
Originally Posted by user
ΤΑ ΠΕΡΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑΤΑ... ΟΣΟ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΕΙΝΑΙ ΚΙ Α ΥΤΟΣ. ΕΓΩ, ΜΑΛΛΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...
ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΛΕΕΙ "ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ", ξερεις τι σημαινει αυτο ε; σημαινει ψυχολογια των προβατων...
γιατι σε προβατα και αλλα ζωα απευθυνονται τετοιοι πετσινοι σκοταδιστες"επιστημονες"...
εχουμε ξανασχοληθει μαζι του. γραφικη περιπτωση. γιαυτο δεν μας εβαλε τις πηγες του ο γιοκος τσοκος. γιατι ειναι γ ια γελια...
Ούτε μια τρίχα από τα αρχ***δια του Φάρου δεν φτάνεις εσύ.Quote:
Originally Posted by Remedy
Τι ακριβώς έχεις σπουδάσει?...Καναπεδική κουτσομπολίαση?
και σε πόσες ψυχιατρικές κλινικές έχεις εργαστεί?
Ο π. Φιλόθεος Φάρος γεννήθηκε το 1930 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά και θεολογία. Έγινε κληρικός το 1962 και συνέχισε σπουδές στην ποιμαντική ψυχολογία και την ποιμαντική συμβουλευτική στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Δίδαξε ποιμαντική ψυχολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και εργάσθηκε ως Pastoral Counselor και Family Therapy Supervisor στην πρότυπη ψυχιατρική θεραπευτική κοινότητα Human Resource Institute της Βοστώνης, όπου απέκτησε μια σημαντική ψυχοθεραπευτική εμπειρία κάνοντας ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία και κυρίως εργαζόμενος με οικογένειες και ζευγάρια. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα επεχείρησε να θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος την εμπειρία του, οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποιμαντικής κλινικής εξασκήσεως για κληρικούς σ' ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Ταυτόχρονα οργάνωσε ένα κέντρο νεότητος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου καλλιεργείται και προάγεται η κοινοτική ζωή. Έχει γράψει πολλά άρθρα, μελέτες και δεκατρία βιβλία που διαπραγματεύονται άμεσα και καίρια για τη ζωή του ανθρώπου θέματα, όπως είναι το πένθος, ο γάμος, η ανατροφή των παιδιών, ο έρωτας κτλ