Originally Posted by
favvel
Σκέφτομαι ότι όταν βιώνεις κάτι εξωπραγματικό και αφύσικο για πολύ καιρό, για πολλά χρόνια με διαλείμματα αυξημένης ανωμαλίας, και δεν μπορείς να το σταματήσεις γιατί τα καλοτυχισμένα φάρμακα δεν σε πιάνουνε, αυτό είναι κάτι περισσότερο από βασανιστήριο.Εγώ φτιάχνω ευχάριστα περιστατικά στη φαντασία μου τα οποία με κάνουν να νιώθω ευχάριστα, στα οποία πρωταγωνιστούν άτομα γνωστά μου και περιστατικά που θα μπορούσαν να συμβούν μαζί τους. Έρχονται στη σκέψη μου συχνά, κάποτε επαναλαμβάνονται τα ίδια περιστατικά λόγω του ευχάριστο τους χαρακτήρα. Αυτά έχει η απομόνωση και η ικανότητα της σκέψης να ξεφεύγει από την απομόνωση έστω κι αν πρόκειται για εξωπραγματικό.
Και να ξέρεις ότι στο μεγαλύτερο μέρος ΦΤΑΙΣ εσύ όχι για τη νόσο αλλά για τον τρόπο που χειρίστηκες το θέμα φάρμακα Τα φάρμακα είναι μέσο προς λύση του προβλήματος. Ο άθλος, η επιτυχία, είναι να λύσεις το πρόβλημα χωρίς να καταφύγεις στα φάρμακα. Αντί να ρίξεις την ένταση των συναισθημάτων ή να τα διώξεις ή για να διώξεις τις βασανιστικές ψυχοφθόρες σκέψεις αντί για τα φάρμακα χρησιμοποίησε μια καλή μέθοδο ψυχοθεραπείας, όπως τη γνωστική συμπεριφορική μέσω της οποίας, με την μέθοδο της εσωτερικής παρατήρησης, ελέγχεις εσύ ο ίδιος τη σκέψη σου και την κατευθύνεις, ακόμα κι εκεί που για να το πετύχεις αυτό, με τα ψυχολογικά που έχεις, αυτό είναι ένας κυριολεκτικα άθλος. επειδή άκουγες τον έναν και τον άλλον...... εεεε και να μην μπορείς να ρίξεις την ευθύνη αλλού και να τρώγεσαι μόνος μια ζωή.... εεε.... ωραία πράγματα ρε παιδί μου!! να μη βαριόμαστε
Πραγματικά απορώ με τον εαυτό μου και την ευκολοπιστία μου στους ανθρώπους, μια τόσο μεγάλη αφέλεια.... που με οδήγησε σε κατάσταση για λύπηση.....!!!Και μένα με χαρακτήρισε και δυστυχώς δεν κατορθώνω να ξεφύγω απ αυτό, ευκολοπιστία, αγνότητα, χαρωπότητα στις σχέσεις μου τους ανθρώπους, γνωστούς και άγνωστους. Έτσι, έφτασα στο σημείο να εισπράττω μη σεβασμό ακόμα και από άγνωστους εκεί που κυκλοφορώ ανέμελος στο δρόμο! Η κοινωνία μας θέλει με τα μούτρα κατεβασμένα και σε συνεχή εγρήγορση αντίκρουσης επίθεσης. Τότε οι πιθανότητες προσβολής και έλλειψης σεβασμού περιορίζονται στο ελάχιστο και ο άλλος το καλοσκέφτεται πριν κάνει την κάθε προσβλητική κίνηση του. Δυστυχώς, μου έχουν γίνει αυτά καθημερινό φαινόμενο κι αυτό είναι αντροφοδότηση προς εμένα!
Πραγματικά αν ήξερα και με έπειθε κάποιος εξ' αρχής, γιατί δεν άκουγα και κανέναν, αν ήξερα ότι υπάρχουν πραγματικά ηλίθιοι άνθρωποι, που διαισθητικά το καταλάβαινα αλλά ποτέ δεν το παραδεχόμουν γιατί διατηρούσα μία ανθρωπιστική διάθεση του στυλ, εεεεε τώρα κι αυτός εε δε φταίει να μην τον κάνω παρέα επειδή είναι λειψός, αφού θέλει αυτός, θα κάνω την υποχώρηση... αδυναμία να πω ΟΧΙ που να πάρει!!! κι όμως είναι τόσο ζωτικά τα αγαπημένα ΟΧΙ.... ή ότι θα κάνω προσπάθεια να τον καταλάβω.... ναι!!! ναι τον βοηθήσω ρε παιδί μου!!! μα ποιον να βοηθήσεις??? και γιατί??? τι ανωμαλία είναι αυτή που με δέρνει??? λες και μου το ζήτησε?? εγώ το διέκρινα.... αλλά αυτός είναι καλά με τη χαζομάρα του..... εγώ... εγώ λέω.... εγώ γιατί να ΣΚΑΩ??? ελαττωματικό dna λέω εγώ.... ανωτερότητα??? υπερηφάνεια?? τι σκατά με δέρνει?? ψευδαισθήσεις ότι υπάρχει συνεννόηση με έναν ηλίθιο??? ή απλά ηθελα να κάνω την έξυπνη?? σε ποιον??? στον εαυτό μου???Τέτοιες προσβολές εμέναν με έβλαψαν, εννοώ σε περιόδους αφέλειας και ανωριμότητας μου
έχω εγκλωβιστεί... χωρίς απασχόληση αυτά παθαίνεις Το ίδιο
Α..
λυπάμαι
