Printable View
μαρκελα συμφωνω μαζι σου..φυσικα πρεπει να προσπαθησει κι εκεινος..να χωρισουν ομως γιατι δεν ειναι καλυμενος το κατανοω αλλα γιατι εχει παραπονα η μανουλα οχι..γι'αυτο ειπα θελει λεπτο χειρισμο και γλυκο τροπο ωστε να την διαψευσει και στην πορεια αν ειναι εφυκτο να την βαλει στην θεση της..ε,τωρα αν συνεχιστει και διαιωνιζεται αν ηταν ετσι παντρευοτανε κ την πεθερα της..ελεος..
Ο ανθρωπος ειναι μαμακιας και ξενερωτος. Εκτος αν μπορεις να ζησεις με αυτα, φυγε. Αν μπορεις, μεινε. Μην περιμενεις οτι θα αλλαξει. The end.
Συμφωνώ με την Λίλη! Αυτό το είδος άντρα είναι πολύ δύσκολη περίπτωση! Αν μπορείς να σκεφτείς την προοπτική, ότι εκτός απ' αυτόν με όλα τα κουσούρια.., θάχεις και την πεθερά μπάστακαQuote:
Originally Posted by λιλιουμ
από πάνω, να ανακατεύεται σε όλα, σιγά-σιγά αυτό που θα συμβεί, όπως και συμβαίνει συνήθως, είναι εσύ να χάσεις τον εαυτό σου! Και μετά όλα τ' άλλα σίγουρα δεν έχουν πλέον καμιά αξία!
εγω περιμενω να δω την συνεχεια της κουβεντας αυτης, αν υπηρξε, γιατι ο ανδρας σου δεν μπηκε προς το παρον στην συζητηση.
ολα αυτα που σου ειπε, ακομα κι αν γι αυτον ειναι σημαντικα, ειναι εντελως επφανειακα και σιγουρα ρυθμιζονται, ειτε με την προσπαθεια και των δυο σας, ειτε με βοηθεια απ εξω.
με το ουσιαστικο θεμα του κλονισμου του γαμου σας, τι γινεται ομως?
εσυ εθεσες τα ζητηματα σου. απαντησε κατι? η απαντηση του ηταν οτι η μανα του εμεινε αταιστη?
εννοουσε οτι επειδη δεν ειναι καθαρο το σπιτι, του εχει φυγει και η διαθεση για σεξ????
αν μεινει σε αυτα που ειπε, μαλλον δεν θελει καμια συζητηση, αλλα απλα να κουκουλωσει τα θεματα, να του λυσεις τα διαδικαστικα με τα μπιμπερο και να συνεχισει την κοροιδια που αποκαλει "γαμο" σας...
Χρυσάκι, έχουμε διαφορετικές απόψεις για τους ρόλους του άντρα και της γυναίκας μέσα σε ένα γάμο ή συμβίωση.Quote:
Originally Posted by xrusaki
Δεν δέχομαι ότι υπάρχουν γυναικείες και αντρικές δουλειές σε ένα σπίτι, αφού κάποιος εργένης ή εργένισσα μπορούν μια χαρά να κάνουν σχεδόν τα πάντα μόνοι τους.
Φυσικά σε μία σχέση πρέπει και οι δύο να δίνουν και να παίρνουν, διαφωνώ όμως πλήρως με τα στερεότυπα του τύπου : "δεν μπορεί δυο μέτρα άντρας να απλώνει τα ρούχα και να σφουγγαρίζει!", ούτε θεωρώ ντε και καλά υποχρέωση της γυναίκας να του σιδερώνει τα πουκάμισα και να του μαγειρεύει. Ας κάνει ο καθένας αυτό που προτιμάει, αυτό που κάνει καλύτερα ή αυτό που τη συγκεκριμένη στιγμή μπορεί να προσφέρει. Όταν και οι δύο εργάζονται και πολλές φορές μπορεί η γυναίκα να εργάζεται περισσότερο, τότε δεν μπορεί οι δουλειές του σπιτιού να αφορούν μόνο τον ένα.
Καλησπέρα φιλαράκια μου!!!!
Λοιπον η συνεχεια ειναι...
Ερχεται παρασκευή βράδυ και μένει σπίτι.. μου την 'πεφτει' στο κρεβατι και εγω τίποτα.. (δεν ειχα ετσι κι'αλλιως ορεξη με τιποτα!!!)
Ξυπναμε Σάββατο πάμε Μεγαρα μπαινουμε πίστα με τις μοτο μας.. γενικα μια πολύ ομορφη μερα.. Οταν φτάσαμε σπίτι, του ειπα να παμε το μωρο στην πεθερα για να τελειωσουμε την κουβεντα μας..
Πάμε μετά σε ένα ταβερνακι εκει δίπλα και τα λέμε....
Του ειπα οτι σκέφτηκα αυτα που ειπαμε την προηγούμενη φορα... αλλα οτι δεν με επεισαν.. οτι θεωρώ οτι ο άνδρας που αγαπησα δεν μπορει να γκρέμιζε την οικογενοια του και να άφηνε το παιδι του χωρίς οικογενεια για αυτους τους λόγους περι καθαριοτητας... και οτι πιστευω οτι κατι αλλα σημβαινει... αλλα αυτός επέμεινε και ορκιζότανε οτι αυτο μονο ειναι..
Δεν ξέρω τι να πω... Η ζωη μου απο την Κυριακή εχει μπει σε μια ρουτίνα οπου εγω τρεχω σαν τον Βεγγο να τα προλάβω όλα... 2 φαγητα μαγειρεψα εχτες γιατι σημερα επρεπε να παω γαρφειο.. και γενικα νιώθω πολύ σκλάβα!!! Πάντα μου αρεσε να μαγειρεύω.. ηταν το χόμπυ μου.. αλλα τώρα με τον τρόπο που το κανω με χαλάει..
Δεν ξέρω τι άλλο να σας γράψω..
Quote:
Originally Posted by marian_m
χαχαχαχαχαχα!!! πολύ γέλασα με αυτό!!! Πόσο δίκιο έχεις!! Καλα εαν δεν ειχα το μωρακι μου, σου έλεγα εγω!!!! Αλλα το αγαπάω τόσο που αξίζει όλες τις προσπάθειες του κόσμου!!! Αλλα οχι και να χάσω και τον εαυτό μου γιατι τοτε δεν θα εχω να προσφέρω τιποτα στον αγγελο μου...
E;inai γεγονος ότι αν εργαζομαι και γω μια χαρα μου καθεται ένας διμετρος άντρας να σφουγγαριζει, να πλενει πιατα και να σιδερωνει τα πουκαμισά του. Δεν τις θεωρω γυναικειες δουλειές.
Quote:
Originally Posted by Blue1
Εγώ θεωρώ οτι οταν ενα ζευγαρι οταν ειναι καλα δεν μπαινει σε τετοιες δυλώσεις... στις αρχες της σχεσης μου.. δεν ειχαμε τετοια θεματα.. με ευχαριστούσε να κάνω τα πάντα για αυτον.. να καθαρίζω, να μαγειρευω.. τα πάντα !! και οταν ειχα πολύ δουλεια απλα δεν τα εκανα.. αλλα και πάλι δεν υπήρχε ζήτημα.. και αυτός εκανε δουλείες στο σπίτι.. μπορει ποιο λιγες λλα εκανε.. μετα τον γαμο αλλαξε τελειως
Και εγω 3 μηνες εχω που γεννησα.. δεν λέω πέρασα απο δυσκολη φάση.. μεχρι να μπω μεαυτηριο δουλευα.. και σε συνδιαζμό με τις ορμονες μου που βαραγαν κόκκινο.... και την επιλόχια κατάθληψη.. αστα :-(
Τωρα που παω να συνέλθω λίγο ήρθαν και αυτα..
Ντανιέλα καλησπέρα,
ο σύζυγος είναι μοναχοπαίδι; Πάντως, αν η πεθερά είναι παρεμβατική χρειάζεται να την περιορίσεις στο ρόλο της, που είναι αυτός της γιαγιάς
και της όποιας βοήθειας θέλει να σας προσφέρει! Από κει και πέρα, αν έχει άποψη χωρίς να της την ζητάτε, καλύτερα να την κρατάει για τον εαυτό της,
ειδικά εάν δημιουργεί προβληματισμούς.. Εννοείται ότι την σέβεσαι, αλλά επειδή ο σεβασμός κερδίζεται, η ευθύνη αρχικά γι' αυτό, βαραίνει περισσότερο
τον μεγαλύτερο! Και βέβαια η λύση βρίσκεται, αν υπάρχει από κοινού διάθεση και μόνο αν δεις, από που ξεκίνησε το πρόβλημα. Καλή συνέχεια! :)
Αυτό το θεωρώ μεγάλο λάθος και συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ. Το να παρασυρόμαστε από τον ενθουσιασμό μας και να κάνουμε περισσότερα από αυτά που φυσιολογικά μπορούμε ή συνηθίζουμε να κάνουμε, συχνά έχει αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που αναμένουμε.Quote:
Originally Posted by Ντανιέλα
Δεν μας εκτιμάνε περισσότερο όταν συνεχώς δίνουμε πολλά, αντίθετα μας υποτιμάνε.
Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα σ' αυτά που δίνουμε και σ' αυτά που εισπράττουμε. Κάποιες φορές, εμείς θα κρίνουμε πότε, μπορούμε να κάνουμε υπερβάσεις, αλλά όχι συνεχώς.
Αυτή είναι η άποψή μου, όχι μόνο σε ότι αφορά το σπίτι και τη σχέση μας, αλλά και τον επαγγελματικό τομέα και γενικότερα τη ζωή.
Γιατί σχεδόν πάντα, ο άλλος παίρνει σαν δεδομένο ότι έτσι θα είναι τα πράγματα. Οπότε, όταν κάποια στιγμή θα κουραστούμε, θα βαρεθούμε δεν θα έχουμε την ίδια διάθεση και αντοχές, αυτός που μας συνήθισε αλλιώς θα διαμαρτυρηθεί. Θα διαπιστώσει ότι κάτι άλλαξε και θα του κακοφανεί.
Συχνά μάλιστα θα σκεφτεί "τα έκανε όλα αυτά στην αρχή για να με ξεγελάσει, να μου δείξει κάτι άλλο".
Και πολλές φορές αυτό είναι αλήθεια.
Πάνω σ' αυτό που σου είπε η marian θα σου μεταφέρω το εξής που διάβασα:
"kάθε ερωτική σχέση βασίζεται σε άγραφες συμβάσεις που οι εραστές τις κλεινουν απροσεκτα τις πρώτες βδομάδες της αγάπης τους.
Βρίσκονται ακόμα σε ονειρική κατάσταση αλλά συναμα, χωρίς να το ξέρουν, συντάσσουν σαν αδιάλλακτοι δικηγόροι τις λεπτομέρειες του συμβολαίου.
Τα μάτια σας δεκατέσσερα σ' αυτές τις επίκινδυνες πρώτες μέρες. Αν σερβίρετε στο σύντροφό σας το πρόγευμα στο κρεβάτι, θα πρέπει να το συνεχίσετε για πάντα,
αν δεν θέλετε να κατηγορηθείτε αργότερα για έλλειψη αγάπης και προδοσία"
Μετά από όλη αυτή την συζήτηση γιατί τον αποθάρρυνες; τον βάζεις να σκεφτεί ότι ή δεν εννούσες αυτό που κατάλαβε (που καλά κατάλαβε) ή ότι όσο και αν προσπαθήσει δεν θα πάρει την αντίστοιχη εκτίμηση, άρα και γιατί να προσπαθήσει; για να φάει χυλόπιτα;Quote:
Λοιπον η συνεχεια ειναι...
Ερχεται παρασκευή βράδυ και μένει σπίτι.. μου την 'πεφτει' στο κρεβατι και εγω τίποτα.. (δεν ειχα ετσι κι'αλλιως ορεξη με τιποτα!!!)
άποψη μου έπρεπε να τον επιβραβεύσεις και να κάνεις την ανταλλαγή: στην πέφτει το βράδυ, του κάνεις εσύ το αγαπημένο του φαγάκι, τον επαινείς...
το να δίνεις χωρίς να παίρνεις είναι δώρο άδωρον...
συμφωνω.......Quote:
Originally Posted by kami
ντανιελα εχεις ξεκαθαρισει στο μυαλο σου τι ακριβως επιθυμεις να συμβει?
θελεις να τον εκδικηθεις αλλα στην πορεια να εισαστε οπως πριν?
θελεις να τον εκδικηθεις και να χωρισετε?
πραγματι το να τον απονθαρρυνεις δεν βοηθαει ιδιαιτερα οταν του ζητας η ιδια να κανει προσπαθειες..
και λεω να τον εκδικηθεις γιατι φαινεται σαν να μην τον εχεις συγχωρεσει..
αν εχεις ψυχθραθει μαζι του κι εχεις τελιωσει μεσα σου,ειναι ανωφελο να καθεσαι λογο του παιδιου..
αυτα που θα εισπραξει αυτο το παιδι συναισθηματικα ειναι πολυ χειροτερα απο εναν χωρισμο γιατι αν δεν νιωθεις τιποτα ολο αυτο θα σου βγει σε επιθεση και μενος και θα εχεις τοτε αυτο ακριβως που δεν ηθελες:εναν λευκο γαμο..
αν και παλι αποφασισες να τον συγχωρησεις απλα κανε το..
με εκτιμηση παντα