Originally Posted by
Nefeli28
Καποτε είπα στον ψυχοβγαλτη, οτι η θεραπευτική σχεση ειναι σχεση ανιση.
Ο ασθενής παντα θα ειναι κατω απο την εξουσια του θεραπευτή.
Η απάντηση ηταν οτι η σχεση δεν ειναι ετσι.
Οτι εκείνος,λεει, δεν το βλεπει ετσι οτι δηλ με εξουσιάζει.
Άλλωστε ( με τη φιλολογική παντα επιμέλεια) ειπε οτι δεν εχει λογο να φερθει εξουσιαστικα γιατι εξουσια σημαινει εκ+ουσια δηλ εκτος ουσίας.
Αρα εκείνος ειπε οτι δεν εχει λογο να λειτουργει ετσι.
Και έκλεισε το mail εκείνο, λέγοντας πως περισσότερο νιωθει σαν υπάλληλος σε καταστημα που εξυπηρετει, παρα σαν καποιον με εξουσια.
Πως γίνεται να τα ελεγε αυτα, ενω οι πραξεις του έδειχναν ακριβως το αντίθετο;
Πως γίνεται να μην ειναι σε θεση εξουσιας αφου εκ των πραγμάτων η ιδιότητά του τον βαζει σε πλεονεκτικοτερη θεση απο τον ασθενή του;