Originally Posted by
Rania-7
Επιστρέψαμε από την εκδρομή, είχαμε συναντηθεί και την παραμονή της αναχώρησης μας, όπου δεν έκανε λόγο για ελεύθερη σχέση. Στα της εκδρομησ...είπε πως με αγαπάει και ότι του έλειψα αρκετά. Ότι νιώθει πιο χαλαρός καθώς δεν υφίσταται πίεση και ότι θέλει να είμαστε μαζί. Ρώτησα για ποιο λόγο ειπώθηκαν αυτά και είπε πως έτσι ένιωθε τότε και ότι απλώς μοιράστηκε τις σκέψεις του μαζί μου. Τον ρώτησα αν όσες μέρες ήμασταν χωρια συνάντησε ή μίλησε με κάποια άλλη και μου είπε πως όχι και μάλιστα γέλασε. Ανεφερε ότι τα αισθήματα του δεν έχουν αλλάξει για μένα και πως δεν θέλει να πάει με κάποια άλλη καθώς αισθάνεται πλήρης σε αυτό τον τομέα μαζί μου. Μέσα ατη συζήτηση και λέγοντας του ότι με ξάφνιασε αυτή η αλλαγή του είπε πως με έχει ανάγκη και του είμαι απαραίτητη σε πολλούς τομείς στη ζωή του και ότι αν και δε νιώθει πάντα τέλεια μαζί μου (καθώς μερικές φορές τσακωνόμασταν το τελευταίο διάστημα και δεν τον καταλάβαινα πάντα όπως ισχυρίζεται) ακόμη και τότε νιώθει καλύτερα από το να μην είμαστε μαζί και ότι δεν το αντέχει. Είπα πως οι διαφωνίες μας είναι κυρίως για ασήμαντους λόγους και συμφώνησε σε αυτό αλλά είπε πως τον κάνουν να αμφισβητεί ότι είμαι και είναι το τέλειο ο ένας για τον άλλο και αυτό τον ανησυχεί και δεν θέλει να συμβαίνει, δηλ να πέφτω στα μάτια του κάποιες φορές. Ωστόσο, η χημεία μας και αυτό που τον κάνω να αισθάνεται δεν το έχει ξανανιώσει αλλά λέει δεν έχει καλό μέτρο σύγκρισης καθώς δεν είχε άλλη ολοκληρωμένη σχέση πριν από μένα. Είπε πως πέρασε όμορφα στην εκδρομή και γενικά ήταν πολύ χαρούμενος που με έβλεπε και περάσαμε χρόνο μαζί και πως θα ήθελε να έχει αυτή την αίσθηση όταν είμαστε μαζί. Μου ξεκαθάρισε ότι δεν πρότεινε την εκδρομή για να επωφεληθεί από ενδεχόμενο σεξ και ότι αν ήθελε κάτι τέτοιο δεν θα το ζήταγε από μένα και ούτε με τέτοιο τρόπο. Από τη στιγμή που με είδε ήταν πολύ διαχυτικός μαζί μου (παραδέχτηκε ότι δεν μπορεί να με βλέπει στη σχολή ή οπουδήποτε και να μην με σκέφτεται ερωτικά και οτι δεν μπορεί να συγκρατηθεί) και ερωτικός πριν καν συζητήσουμε όλα αυτά αλλά δεν προχώρησα σε κάτι πριν τα ξεκαθαρίσουμε. Θέλει να είμαστε μαζί ,λοιπόν, όμως αν και είπα ναι τώρα νιώθω κάπως περίεργα. Χάρηκα πολύ την 1η μερα της εκδρομής και ήμουν χαρούμενη δίπλα του. Όμως, έπειτα σιγά σιγά άρχιζα να νιώθω ότι ίσως πρέπει να του πω να πάρει λίγο χρόνο ακόμη ή να τον αφησω καθώς αυτό το «δεν είμαστε το τέλειο του αλλου» δεν μου φαίνεται καλός οιωνός γιατί κρύβει αμφιβολία και δυσπιστία. Και εθιξα και αυτά περί να πηγαίνουμε με αλλουσ και πως τα πρότεινε αφού αισθάνεται έτσι.. απάντησε ότι δεν θέλει κάτι τέτοιο τώρα αλλά τον εκνεύρισε που τα θεώρησα «χαζα» και ότι αφού θέλει να είναι μαζί μου και δεν έχει ανάγκη από κάτι άλλο θέλει και σχέση μιας και είναι αυτό που επιζητώ και από την πλευρά μου(δεν τον πιέζει λέει κάτι τέτοιο). Και αφού σταμάτησα να μαι ελεγκτική μαζί του άλλαξε εντελώς αυτό που εισέπραττε. Ήμουν περίεργη να δω τι θα απαντούσε στο αν θα τον πειραζε να πάω με άλλον και είπε πως όχι αν του το ζήταγα και το είχα ανάγκη, απαντησα πως δεν τον πιστεύω αν οντωσ ισχύουν τα όσα νιώθει(όμως την επόμενη μερα του κανα πλάκα συγκρίνοντας τον με κάποιον λεγοντασ ότι είναι πιο γκρινιάρης και τον πείραξε). Και κάτι ίσως σημαντικό.. διέκρινα μια επιμονή στο «τώρα» όχι μόνο όταν μίλαγε για μένα αλλά και γενικότερα. Βλέπω ότι αγχώνεται στη δέσμευση και γενικά έχει μια ανασφάλεια στο ο,τι έχουν οι άλλοι ότι είναι πιο σημαντικό από ο,τι έχει εκείνος. Περίεργο για ένα έξυπνο και ικανό άτομο. Χθες που επιστρέψαμε ήταν την ίδια μερα καλεσμένος σε ένα πάρτυ φίλου και δεν θέλησε να τον συνοδεύσω κάτι που δεν με ενθουσίασε...
Δεν ξέρω αν θέλω ή και μπορώ τελικά να συνεχίσω αν δε νιώθω ότι είναι 100% σίγουρος και αυτό το «δεν είμαστε το τέλειο» μου γκρεμίζει όλα τα υπόλοιπα που λέει...