Δεν είμαι καλα

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Δεν διαφωνώ, απλά η διάκριση ειναι η εξής : το άγχος μου δημιουργεί τις κρίσεις πανικού και κάτι παθολογικό μου δημιουργεί την ορθοστατική ταχυκαρδία. Είναι όντως υπαρκτό σύνδρομο. Αν τελειώσω με τις εξετάσεις και μου που ότι δεν δημιουρείται από κάτι, θα το θεωρήσω ως ιδιοπαθή δυσαυτονομία και απλά θα μάθω να ζω με αυτό. Και τώρα πάνω κάτω αυτό κάνω, απλώς είναι πολύ δύσκολο να διαχειρστώ το ότι πριν οι παλμοί μου στο περπάτημα ήταν 85 και τώρα είναι 145. Μου δημιουργεί η ταχυπαλμία το άγχος, όχι το αντίθετο. Και προσπαθώ να το διαχειριστώ, αλλά όταν συμβαίνουν νέα πράγματα, πχ όλα αυτά τα περίεργα εξανθήματα (διαφορετικού τύπου κιόλας, ταυτόχρονα, λεμδαδένας, ο πόνος, το αίμα, όλα με κάνουν να πιστεύω ότι συνδέονται και αυτο με οδηγεί στις κρίσεις πανικού.

Ιδανικά θα ήθελα να γιατρευτώ. Αν δεν είχα την ορθοστατική θα συμφωούσα απολύτως μαζί σου, αλλά πλέον αυτή μου δημιουργεί το άγχος, για αυτό και είμαι απελπισμένος. Ειμαι δραστηριος. Αν κάνεις μερικά βήματα και βλέπεις ότι οι παλμοί σου πάνε 120, πανικοβάλλεσαι. Μου είναι ακόμα πολύ δύσκολο να το διαχειρστώ γιατί είναι ξένο στον οργανισμό μου.

---

Ωραία, τα έχεις βάλει σε μια σειρά λοιπόν. Έχεις δει γιατρό/γιατρούς, θες να τελειώσεις έναν κύκλο εξετάσεων και τέλος.
Αφού δεν θες να προστεθουν σε όλα αυτά και οι κρίσεις πανικού λοιπόν, γιατί δεν βοηθάς τον εαυτό σου λίγο σε αυτό;
Βάλε ένα όριο στον εαυτό σου πχ ότι δεν θα ξαναμετρήσεις παλμούς, πιέσεις κι ο, τι άλλο μετράς τελοσπάντων. Σταμάτα να μετράς. Προκαλείς περισσότερο άγχος. Και το περισσότερο άγχος σου χειροτερεύει την υγεία. Μπαίνεις δηλαδή σε φαύλο κύκλο με αυτή την τακτική που ακολουθείς. Απαγόρευσε στον εαυτό σου να ξαναμετρηθείς. Ακολούθησε ότι σου λέει ο γιατρός σου, κάνε τις εξετάσεις σου και τέλος.

Θυμάσαι στο άλλο θέμα που σου είπα για αλλεργίες που είχα και έπαιρνα κορτιζόνη και ξοζαλ; Αυτό μου έλεγε ο γιατρός, ότι δεν πρέπει να έχω άγχος, πρέπει να φτιάξω την ψυχολογία μου ώστε να φτιάξει και η υγεία μου. Και εγώ μέσα μου έλεγα τι μου λεει αυτός τώρα; Πώς να φτιάξει η ψυχολογία μου, αφού αυτή την ψυχολογία μου την προκαλεί το ίδιο το πρόβλημα που έχω και μου καταστρέφει την ποιότητα ζωής μου; Εγώ ξυπνούσα κάθε πρωί και δεν ήξερα πώς θα ξυπνήσω και αν θα μπορώ να αναγνωρίσω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. πρηζόμουν ολόκληρη σε σημείο που δεν με αναγνώριζα. Και θεωρούσα πως αυτό φταίει που έχω χάλια ψυχολογία. Πώς να έχω καλή ψυχολογία όταν δεν μπορώ να προγραμματίσω τίποτα πχ; Είχα χάσει εξαιτίας αυτού, εξόδους με φίλους, ραντεβού με γκόμενους, ταξίδια, εξεταστικές στο πανεπιστήμιο, βόλτες...μου χε τύχει να πάω τότε διήμερο κάπου και να το περάσω όλο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου κλαίγοντας την μοίρα μου γιατί δεν μπορούσα ούτε καν να περπατήσω γιατί είχε πρηστεί το πόδι μου και πονούσα. Ξέρεις πότε σταμάτησαν όλα; Όταν αποφάσισα να τα αγνοήσω. Όταν είπα πως δεν γουστάρω να ζω έτσι κι ακόμα και πρησμένη και στα χάλια μου , θα κάνω πως δεν συμβαίνει τίποτα και θα ζω κανονικά. Κι αυτό κράτησε πολύ καιρό. Που εγώ το αγνοούσα κι αυτό συνέχιζε. Κι από ένα σημείο και μετά το είχα ξεχάσει εντελώς κι ούτε που κατάλαβα πως με ξέχασε κι αυτό.

¨Ετσι είσαι τώρα και εσύ. Είσαι σε φαύλο κύκλο όπως ήμουν κι εγώ. Υπάρχει κάτι παθολογικό ίσως (μπορεί κι αυτό ψυχολογικό να είναι!) το οποίο χειροτερεύει επειδή πανικοβάλεσαι κι εμφανίζονται κι άλλα κι εσύ αγχώνεσαι ακόμα παραπάνω...κι αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ αν δεν το σταματήσεις μόνος σου.

Μετρηθηκα και εχω χαμηλη πιεση 94 με 59. Αυτο δεν ειναι σημαδι αιμορραγιας?

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Σε ευχαριστώ.
Ιδψ ξέρω από μόνος μου ότι έχω από παιδί, το είχα καταλάβει δλδ γιατί είχα τελετουργικά, ιδεοληψίες κλπ. Επίσημα διαγνώστηκα πέρυσι, αλλα το έχω από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Στην εφηβεία είχε κάνει πολύ άσχημη αύξηση και είχα καταλήξει να μην τρωω λόγω τελετουργικών, δεν έτρωγα πχ όλη την ημέρα και έτρωγα μόνο λίγο στις τέσσερις το πρωί. Είχα χάσει πάρα πολλά κιλά και κινδύνευα λόγω αυτού, αλλά μετά το ξεπέρασα. Μετά είχα κάνει μια απόπειρα αυτοκτονίας αλλά το ξεπέρασα και αυτό. Η μαμά μου έχει σχιζοφρένεια, έχω μεγαλώσει δύσκολα και γενικά έχω βιώσει πολλές άσχημες καταστάσεις και τα τελευταία χρόνια. Είναι δηλαδή πολλά που συνυπάρχουν, όχι μόνο ένα. Αρρωστοφοβία νομίζω είχα πολύ πριν από αυτό, από μικρός. Πχ θα πάθαινα μια γρίπη και νόμιζα ότι έχω μηνιγγίτιδα και με κοροίδευαν οι δικοί μου. Αλλά στην πορεία το ξεπέρασα. Μετά επανήλθε στα 18 μου, έκανα ένα τσεκ απ, το ξεπέρασα. Μετά επανήλθε στα 24 με τις πρώτες κρίσεις πανικού. Το ξεπέρασα και μετά επανήλθε πέρυσι στα 29 και το παλεύω ακόμα. Ήμουν καλά από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβρη. Είχα κόψει και τους γιατρούς και τα πάντα. Μέχρι που προέκυψε η ορθοστατική ταχυκαρδία και με διέλυσε εντελώς.

---

Έχεις περάσει πολλά δύσκολα ρε συ Αντώνη... θα ταν αφύσικο να μην ξεσπούσε κάπου όλο αυτό που έχεις ζήσει.
Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό για την αρρωστοφοβία που έχεις είναι η έλλειψη φροντίδας από την μαμά σου. Μήπως ένιωθες πως λόγω των δικών της προβλημάτων δεν ήταν σε θέση να σε φροντίσει αρκετά και αναγκάστηκες εσύ να αναλάβεις πολλές ευθύνες που δεν ήταν της ηλικίας σου;
Με την αρρωστοφοβία μου μοιάζει (έτσι απλοικά το λέω όπως το σκέφτομαι, δεν είμαι ειδικός) ότι είναι σαν να λες : πρόσεξτε με εδώ είμαι, θέλω να φροντίσετε , βαρέθηκα να φροντίζω εγώ για όλα.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Ωραία, τα έχεις βάλει σε μια σειρά λοιπόν. Έχεις δει γιατρό/γιατρούς, θες να τελειώσεις έναν κύκλο εξετάσεων και τέλος.
Αφού δεν θες να προστεθουν σε όλα αυτά και οι κρίσεις πανικού λοιπόν, γιατί δεν βοηθάς τον εαυτό σου λίγο σε αυτό;
Βάλε ένα όριο στον εαυτό σου πχ ότι δεν θα ξαναμετρήσεις παλμούς, πιέσεις κι ο, τι άλλο μετράς τελοσπάντων. Σταμάτα να μετράς. Προκαλείς περισσότερο άγχος. Και το περισσότερο άγχος σου χειροτερεύει την υγεία. Μπαίνεις δηλαδή σε φαύλο κύκλο με αυτή την τακτική που ακολουθείς. Απαγόρευσε στον εαυτό σου να ξαναμετρηθείς. Ακολούθησε ότι σου λέει ο γιατρός σου, κάνε τις εξετάσεις σου και τέλος.

Θυμάσαι στο άλλο θέμα που σου είπα για αλλεργίες που είχα και έπαιρνα κορτιζόνη και ξοζαλ; Αυτό μου έλεγε ο γιατρός, ότι δεν πρέπει να έχω άγχος, πρέπει να φτιάξω την ψυχολογία μου ώστε να φτιάξει και η υγεία μου. Και εγώ μέσα μου έλεγα τι μου λεει αυτός τώρα; Πώς να φτιάξει η ψυχολογία μου, αφού αυτή την ψυχολογία μου την προκαλεί το ίδιο το πρόβλημα που έχω και μου καταστρέφει την ποιότητα ζωής μου; Εγώ ξυπνούσα κάθε πρωί και δεν ήξερα πώς θα ξυπνήσω και αν θα μπορώ να αναγνωρίσω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. πρηζόμουν ολόκληρη σε σημείο που δεν με αναγνώριζα. Και θεωρούσα πως αυτό φταίει που έχω χάλια ψυχολογία. Πώς να έχω καλή ψυχολογία όταν δεν μπορώ να προγραμματίσω τίποτα πχ; Είχα χάσει εξαιτίας αυτού, εξόδους με φίλους, ραντεβού με γκόμενους, ταξίδια, εξεταστικές στο πανεπιστήμιο, βόλτες...μου χε τύχει να πάω τότε διήμερο κάπου και να το περάσω όλο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου κλαίγοντας την μοίρα μου γιατί δεν μπορούσα ούτε καν να περπατήσω γιατί είχε πρηστεί το πόδι μου και πονούσα. Ξέρεις πότε σταμάτησαν όλα; Όταν αποφάσισα να τα αγνοήσω. Όταν είπα πως δεν γουστάρω να ζω έτσι κι ακόμα και πρησμένη και στα χάλια μου , θα κάνω πως δεν συμβαίνει τίποτα και θα ζω κανονικά. Κι αυτό κράτησε πολύ καιρό. Που εγώ το αγνοούσα κι αυτό συνέχιζε. Κι από ένα σημείο και μετά το είχα ξεχάσει εντελώς κι ούτε που κατάλαβα πως με ξέχασε κι αυτό.

¨Ετσι είσαι τώρα και εσύ. Είσαι σε φαύλο κύκλο όπως ήμουν κι εγώ. Υπάρχει κάτι παθολογικό ίσως (μπορεί κι αυτό ψυχολογικό να είναι!) το οποίο χειροτερεύει επειδή πανικοβάλεσαι κι εμφανίζονται κι άλλα κι εσύ αγχώνεσαι ακόμα παραπάνω...κι αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ αν δεν το σταματήσεις μόνος σου.

---

Προσπαθω να ην μετριεμαι αλλα το νιωθω κιολας. Πχ οταν σηκωνομαι εκει που καθομουν κ ημουν μια χαρα,κανω μερικα βηματα κ νιωθω την καρδια να τρεχει. Την ορθοστατικη την ανακαλυψα μια μερα που περπατουσα οπως καθε μερα, με επιασε δυσφορια στο εντερο, γυρισα σπιτι οι παλμοι μου 120. Θεωρησα οτι ειναι κριση πανικου . Το ιδιο και τις επομενες μερες. Μεχρι που διαγνωστηκα απο τον παθολογο τυχαια.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Έχεις περάσει πολλά δύσκολα ρε συ Αντώνη... θα ταν αφύσικο να μην ξεσπούσε κάπου όλο αυτό που έχεις ζήσει.
Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό για την αρρωστοφοβία που έχεις είναι η έλλειψη φροντίδας από την μαμά σου. Μήπως ένιωθες πως λόγω των δικών της προβλημάτων δεν ήταν σε θέση να σε φροντίσει αρκετά και αναγκάστηκες εσύ να αναλάβεις πολλές ευθύνες που δεν ήταν της ηλικίας σου;
Με την αρρωστοφοβία μου μοιάζει (έτσι απλοικά το λέω όπως το σκέφτομαι, δεν είμαι ειδικός) ότι είναι σαν να λες : πρόσεξτε με εδώ είμαι, θέλω να φροντίσετε , βαρέθηκα να φροντίζω εγώ για όλα.

---

Ετσι ειπε κ η ψυχολογος. Μπορει, δεν το εχω σκεφτει.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Προσπαθω να ην μετριεμαι αλλα το νιωθω κιολας. Πχ οταν σηκωνομαι εκει που καθομουν κ ημουν μια χαρα,κανω μερικα βηματα κ νιωθω την καρδια να τρεχει. Την ορθοστατικη την ανακαλυψα μια μερα που περπατουσα οπως καθε μερα, με επιασε δυσφορια στο εντερο, γυρισα σπιτι οι παλμοι μου 120. Θεωρησα οτι ειναι κριση πανικου . Το ιδιο και τις επομενες μερες. Μεχρι που διαγνωστηκα απο τον παθολογο τυχαια.

---

Ας το νιώθεις, αγνόησε το και απαγόρευσε σου να μετρηθείς. Όταν το νιώθεις, προσπάθησε να κατευθύνεις την σκέψη σου κάπου αλλού.

Εγώ τις ασθένειες προσπαθώ να τις βλέπω ως σημάδια του εαυτού μου ότι κάτι συμβαίνει. Άσε τους γιατρούς να βρουν τα παθολογικά αίτια αν υπάρχουν και να τα λύσουν κι εσύ επικεντρώσου στα μέσα σου. Ας πούμε, τι κερδίζεις τώρα όλο αυτό το διάστημα με αυτό που συμβαίνει; Μήπως ήθελες μια ξεκούραση από την δουλειά; Μήπως ήθελες να δεις πόσοι σε αγαπούν ακόμα; Κάτι προσπαθεί να σου πει ο εαυτός σου Αντώνη. Η ψυχοθεραπεία αν μπορέσεις να την εκμεταλλευτείς είναι μια καταπληπτική ευκαιρία να σε βοηθήσει να δεις καλύτερα τι γίνεται.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Έχεις δίκιο. Αλλά μέχρι τώρα, έτσι για το γαμώτο που λένε, δεν έχω πληρώσει ποτέ στα επείγοντα. Είναι η δουλειά τους. Και ποτέ δεν πάω εκεί μέρα με ύφος και λέω εξετάστε με πρώτο ή κάνω θεατρινισμούς. Παραμένω πάντα ήρεμος και τους λέω ότι εχω τα ακόλουθα συμπτώματα και παράλληλα αναφέρω και το ιστορικό του άγχους. Καταλαβαίνω ότι πιέζονται, ξενυχτάνε κλπ, αλλά ειλικρινά, στην παρούσα περίπτωση, θα μπορούσαν απλά να κάνουν μία γενική για να φύγω πιο ήρεμος. Το να είναι τόσο αγενείς, είναι αποκρουστικό. Και ειδικά εδώ στο νησί, έχουν ακουστεί πολλά, έχει χαθεί κόσμος εξαιτίας τους. Δεν είμαι ποτέ αγενής μαζί τους, είμαι πάντα ήρεμος και πολλές φορές έχω περιμένει ώρες, παρόλο που είχα έρθει πιο νωρίς από άλλους που επίσης δεν είχαν προφανή συμπτώματα , απλά και μόνο για να μου κάνουν ένα καρδιογράφημα που θα μπορούσαν να είχαν κάνει μέσα σε πέντε λεπτά. Ακόμα και κρίση πανικού να ήταν ,δεν έχουν το δικαίωμα να μου φέρονται σαν σκουπίδι ούτε να φέρονται υποτιμητικά στα συμπτώματα μου.

Κι εγώ στο ΕΚΑΒ τους παρακαλούσα να έρθουν. Κάθε φορά που παίρνω μου απαρριθμούν τις προηγούμενες φορές που με είχαν μεταφέρει. Λες και φταίω εγώ αν είχα πάθει κάτι τις προηγούμενες φορές. Την προηγούμενη φορά που είχα γεμίσει εξάνθημα, πάλι την ίδια αντιμετώπιση είχα. Και πάλι είχε τύχει σουκού. Έπρεπε δηλαδή να περιμένω με την αλλεργική αντίδραση μέχρι τη Δευτέρα κατά τη γνώμη τους. Και σήμερα δεν έβρισκα ούτε ταξί για αυτό αναγκάστηκα να καλέσω το ΕΚΑΒ.

Μακάρι να μην είναι τίποτα, δεν ξέρω. Αγχώθηκα πολύ με την καρδιά μου γιατί κράτησε για πολύ ώρα αυτή η περίεργη ταχυπλαμία κι εμένα συνήθως οι κρίσεις πανικού διαρκούν ένα δυο λεπτά και μετά απλά είμαι αγχωμένος. Τώρα ένιωθα αρρυθμία και άσχετους παλμούς σε λαιμό και καρδιά για κανένα τέταρτο. Δεν μπορώ να καταλάβω τι ήταν αυτό. Μετά σταμάτησε και ένιωσα να επανέρχομαι.

Πήρα τηλέφωνο και τους δυο γιατρούς που με βλέπουν τακτικά και τον γαστρεντερολόγο μου. Ο γαστρεντερολόγος είναι εκτός του νησιού και είπε θα με καλέσει μόλις μπορέσει, ο άλλος γιατρός μου είπε να περάσω αύριο και ότι καλώ θα ήταν να μου είχαν κάνει μία γενική στο νοσοκομείο αλλά να μην αγχώνομαι και θα τα πούμε αύριο και ο άλλος είπε ότι δεν μπορεί να έρθει να με δει. Πού να βρω κυριακάτικα άλλον γιατρό; Αναγκαστικά θα περιμένω μέχρι αύριο. Έχω και την μαγνητική. Θα πάω το πρωί να κάνω μία γενική, μετά θα κάνω την μαγνητική και μετά θα πάω στον γιατρό μου. Πρέπει να με δει και ένας δερματολόγος άμεσα όμως και δεν ξέρω αν θα προλάβω.

---

Καλο θα ηταν να πηγαινεις με συνοδο στο νοσοκομειο για να μη μπορουν να σου κουνιουνται πολυ. Εννοειται οτι εχεις απολυτο δικιο για τη συμπεριφορα τους. Τι να γινει ομως, ετσι ειναι το συστημα. Εγω στη θεση σου θα ειχα παρει πρωτα το γιατρο μου και θα του ελεγα εχω μια βδομαδα βλεννα και πριν λιγο ειδα αιμα και τρομαξα, ταυτοχρονα εχουν αναζωπυρωθει και τα αλλα συμπτωματα, μηπως μου συμβαινει κατι σοβαρο; Λογικα θα με ρωταγε αν λοναω και τετοια, αν μου ελεγε περιμενε ως τη Δευτερα, δε θα παθεις τιποτα, θα τον εμπιστευομουν. Αν παλι πηγαινα στο νοσοκομειο, θα εδινα βαση στο καινουριο συμπτωμα και οχι στα παλαια. Θα τα ανεφερα με μια σειρα δηλαδη. Ε τι αλλο να κανει κανεις; Αν ειναι να πεθανουμε, ας πεθανουμε, στ' αρχιδια μας!

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Αυτό με το σκιαγραφικό πώς το έπαθες; Αύριο θα κάνω μαγνητική. Επειδή ενδέχεται να εμφανίσω αλλεργία δεν θα το πιω αν μου πουν. Μου είπε ο καρδιολόγος ότι αν είναι να το πιω, θα πρέπει να πάρω αγωγή με αντισταμινικά για πέντε μέρες πριν, δεν πρόλαβα να την ξεκινήσω όμως. Θα πάω και ελπίζω να μην χρειαστεί.

---

Ενεση ενδοφλεβια μου ειχαν κανει. Δεν ξερω τι ειδους αντιδραση ηταν. Ενιωσα να με καιει οπως το ρουφαγε η φλεβα. Μετα πηγα για μια αιμοληψια. Και μετα περπατησα σ πιτι. Στο δρομο αισθανθηκα ξαφνικα τα μελη μου, ποδια, χερια, πεος και μετωπο να παγωνουν. Αμεσως μετα αρχισα να νιωθω μυρμηγκιασμα στις πατουσες μου και μετα βαρος. Οταν πηγα σπιτι με επιασαν φοβερες σουβλιες στις γαμπες που κρατησαν και την επομενη μερα. Στο ενα ποδι, ακριβως στο σημειο που ενιωθα τη σουβλια εμφανιστηκε ενας μεγαλος κιρσος. Δεν ειχα ποτε κιρσους και ενοχλησεις, ουτε εμφανιζονται κιρσοι σε μια μερα. Αυτο και μονο ειναι αποδειξη οτι η ενφοβλεβια ενεση ηταν η αιτια, αλλα ποιος γιατρος να το παραδεχτει; Ποιος να μπλεξει σε υποθεση εναντιον συναδελφου του; Και μονο που τους λες το επαθα σε ιατρειο/νοσοκομειο/μετα απο φαρμακευτικη αγωγη, το μυαλο τους σκεφτεται δικαστηρια. Παυουν να λειτουργουν ως γιατροι και λειτουργουν σαν συντεχνια. Αυτα αμα ρωτησεις καναν παλιο τα ξερει. Εμεις οι νεωτεροι βγηκαμε βλακες.

Τεσπα οι περισσοτεροι ανθρωποι δεν παθαινουν τιποτα και οι σκιαγραφικες ουσιες δεν ειναι μια μονο. Ισως ο, τι ηταν στην ενεση που μου εκαναν να ηταν λιγοτερο ασφαλες. Ποιος ξερει.

Εγώ που την έκανα δεν είχα κανένα απολύτως θέμα..ένιωσα απλα κάτι κρύο να μπαίνει στις φλέβες μου και έχω αλλεργία σχεδόν στα πάντα..Τώρα δε ξέρω τι σχέση μπορεί να έχει ο Κίρσος με το σκιαγραφικό.Αυτο μόνο γιατρός θα μπορούσε να το απαντήσει.Και εγώ έχω φλεβική ανεπάρκεια αλλά δε φταίει το σκιαγραφικό μου

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Ενεση ενδοφλεβια μου ειχαν κανει. Δεν ξερω τι ειδους αντιδραση ηταν. Ενιωσα να με καιει οπως το ρουφαγε η φλεβα. Μετα πηγα για μια αιμοληψια. Και μετα περπατησα σ πιτι. Στο δρομο αισθανθηκα ξαφνικα τα μελη μου, ποδια, χερια, πεος και μετωπο να παγωνουν. Αμεσως μετα αρχισα να νιωθω μυρμηγκιασμα στις πατουσες μου και μετα βαρος. Οταν πηγα σπιτι με επιασαν φοβερες σουβλιες στις γαμπες που κρατησαν και την επομενη μερα. Στο ενα ποδι, ακριβως στο σημειο που ενιωθα τη σουβλια εμφανιστηκε ενας μεγαλος κιρσος. Δεν ειχα ποτε κιρσους και ενοχλησεις, ουτε εμφανιζονται κιρσοι σε μια μερα. Αυτο και μονο ειναι αποδειξη οτι η ενφοβλεβια ενεση ηταν η αιτια, αλλα ποιος γιατρος να το παραδεχτει; Ποιος να μπλεξει σε υποθεση εναντιον συναδελφου του; Και μονο που τους λες το επαθα σε ιατρειο/νοσοκομειο/μετα απο φαρμακευτικη αγωγη, το μυαλο τους σκεφτεται δικαστηρια. Παυουν να λειτουργουν ως γιατροι και λειτουργουν σαν συντεχνια. Αυτα αμα ρωτησεις καναν παλιο τα ξερει. Εμεις οι νεωτεροι βγηκαμε βλακες.

Τεσπα οι περισσοτεροι ανθρωποι δεν παθαινουν τιποτα και οι σκιαγραφικες ουσιες δεν ειναι μια μονο. Ισως ο, τι ηταν στην ενεση που μου εκαναν να ηταν λιγοτερο ασφαλες. Ποιος ξερει.

---

Αντωνη μηπως η κολονοσκοπηση σου ερεθισε το ibs; Θυμηθηκα οτι μια διασημη πορνοσταρ ειχε σταματησει τις σκηνες πρωκτικου σεξ γιατι επασχε απο ibs και πρηζοταν οταν της εμπαινε απο πισω. Συνειρμο που εκανα ε; ;) Αντωνη θα μου αρεσε να ειχα μια γκομενιτσα μονιμη να της κανω καρδιογραφηματα, παλμομετρησεις και αλλες εξετασεις στο σωμα της. :p Νιωθω μοναξια τα Χριστουγεννα.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Εγώ που την έκανα δεν είχα κανένα απολύτως θέμα..ένιωσα απλα κάτι κρύο να μπαίνει στις φλέβες μου και έχω αλλεργία σχεδόν στα πάντα..Τώρα δε ξέρω τι σχέση μπορεί να έχει ο Κίρσος με το σκιαγραφικό.Αυτο μόνο γιατρός θα μπορούσε να το απαντήσει.Και εγώ έχω φλεβική ανεπάρκεια αλλά δε φταίει το σκιαγραφικό μου

---

Θα διαβασες προφανως πως παρουσιαστηκε η φλεβικη ανεπαρκεια σε εμενα και θα μπορεις να επιβεβαιωσεις οτι δεν εχει καμια σχεση με τον τροπο που παρουσιαστηκε σε εσενα.

Η φλεβική ανεπάρκεια είναι κάτι πάρα πολύ συχνό.. Είναι το μόνο που ξέρω γιατί δεν μπήκα κάν στον κόπο να πάω στον γιατρό.Αν ήταν ο Αντώνης βέβαια στη θέση μου θα είχε παει σε είκοσι [emoji23][emoji23][emoji23][emoji23]

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Θα διαβασες προφανως πως παρουσιαστηκε η φλεβικη ανεπαρκεια σε εμενα και θα μπορεις να επιβεβαιωσεις οτι δεν εχει καμια σχεση με τον τροπο που παρουσιαστηκε σε εσενα.

---

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Μίλησα τώρα με τον γαστρεντερολόγο, με πήρε τηλ πίσω, μου λέει να μην ασχοληθώ και ότι ειναι από το κάτω μέρος του εντέρου λογικά. Μου λέει αν είδες μία γραμμή αίμα, δεν είναι τίποτα. Του λέω ήταν στάμπα, μου λέει δεν είναι τίποτα. Και το ξανάπαθα πριν δυο μέρες. Τι να πω. Πονάω και στο κέντρο του στήθους πάλι. Να είναι παλινδρόμηση πάλι; Πήρα κανονικά το φάρμακο το πρωί.

---

Σωστος ο γαστρο. Πολλες σελιδες γραψατε ρε παιδια, μηπως τσακωνεστε; Βαριεμαι να τα διαβασω.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Η φλεβική ανεπάρκεια είναι κάτι πάρα πολύ συχνό.. Είναι το μόνο που ξέρω γιατί δεν μπήκα κάν στον κόπο να πάω στον γιατρό.Αν ήταν ο Αντώνης βέβαια στη θέση μου θα είχε παει σε είκοσι [emoji23][emoji23][emoji23][emoji23]

---

Το απολαμβανεις να τον προγκας. Εισαι μια τσαχπινα εσυ. :cool:

Να σου πω κάτι;Οπότε και αν του έγραφα ακόμα και αν ήμουν κάπως καυστική είχα πάντα πρόθεση να τον βοηθήσω .Το μόνο που πήρα πίσω ήταν επιθετικότητα και δυσφήμηση.Εγω ουδέποτε του είπα να μη λάβει κάποια αγωγή και όλα τα μηνύματα είναι πίσω μπορείτε να τα δείτε.Εκεινος σε πόσα ποστ προσπαθεί να περάσει ότι εγώ τον προέτρεψα να πάρει ή να μη πάρει κάτι.Ο Βασίλης που διάβασε το ποστ παρατηρησε πως ο Αντώνης για ακόμα μια φορά μου κάνει μια τελείως άδικη και παρανοικη επίθεση και λέει πράγματα που ποτέ δεν είπα.Τωρα αν ενοχλείται με την παρουσία μου μπορεί να αποχωρήσει.Σε δημόσιο φόρουμ γράφει.Μπορω να απαντάω Όσο θέλω.Σωστη;

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Το απολαμβανεις να τον προγκας. Εισαι μια τσαχπινα εσυ. :cool:

---