26 χρονών παρθένος και μόνος

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Δεν με καταλαβαίνει κανείς, ή μόνη λύση είναι να σταματήσω να αναπνέω, αφού πλέον νιώθω σαν φυτό, δεν έχω ταυτότητα δεν έχω τπτ, αλλά ούτε αυτό δεν μπορώ να κάνω, σκέφτομαι να πάω σε ένα βουνό να πέσω από τα βράχια, λες και θα νοιαστει κάνεις, απλά να σταματήσει όλο αυτό.

---

Φίλε έτσι ένιωθα κι εγώ όσο ήμουν χρήστης και δεν πρόσεχα τον εαυτό μου νόμιζα δεν θα βρω ποτέ κοπέλα δουλειά και ενδιαφέροντα, όταν έκοψα όμως αρχησα να κάνω προπόνηση σπίτι μονος, κάμψεις, μονόζυγο κτλ κτλ.. Τώρα έχω χτίσει σώμα και βλέπω τις κοπέλες να ανταποκρίνοντε, μου στέλνουν μνμ πρώτες μου μιλάνε έξω λαικ στις φότο κτλ.. Αν, προσέξεις λίγο τον εαυτό σου θα δεις όλα θα είναι αλλιώς άλλαξε λίγο το στυλ σου πάρε καινούρια ρούχα κάνε ένα καλό κούρεμα βάλε ένα καλό άρωμα απέκτησε αυτό σεβασμό και αυτοπεποίθηση και όλα θα έρθουν.. Ψηλά το κεφάλι και μη τα παρατάς ποτέ δεν είναι αργά!

Δεν καταλαβαίνει κανείς, είμαι σαν ζόμπι, δεν βλέπω, δεν αισθάνομαι τπτ, όλη μέρα είμαι σπίτι, είμαι 27 χρόνων κοντά, χωρίς ενδιαφέροντα, δεν μπορώ να ξεκινήσω κάτι και να το τελειώσω, είμαι ψεύτικος, χωρίς καρδιά, χωρίς αισθήματα, κάθε μέρα είναι η ίδια με ξυπνάει η μάνα μου περνώ το χάπι κοιμάμαι πάλι, στο ενδιάμεσο η ίδια ρουτίνα, το βράδυ πάλι τα χάπια μου, δεν έχω φίλους γτ δεν νιωθω κάτι γτ και η πιο απλή συζήτηση με κουράζει γτ νιώθω καμένο τον εγκέφαλο μου, δεν νιωθω άντρας αλλά παιδί, σεξουαλικα δεν νιωθω κάτι για γυναίκες ούτε για άντρες, μόνο μια κούραση μόνιμα, συμπεριφερομαι σαν ρομπότ κάνω ότι μου λένε οι δικοί μου χωρίς να μπορώ να φερω αντίδραση κάπου, γτ δεν θέλω κάτι λ, έχω δύο αδέρφια τα οποία έχουν φίλους ξέρουν τι θέλουν και έχουν προχωρήσει τη ζωή τους, εγώ έχω μείνει στάσιμος λες και έχει σταματήσει ο χρόνος για εμένα. Και μια βόλτα να βγω θα κουράστω, Νμζ ότι όλοι ξέρουν την κατάσταση μου, όλοι ξέρουν ότι είμαι έτσι, ότι δεν έχω ξυπνήσει ακόμα, ότι θα μείνω για πάντα έτσι και γι αυτό με από στρέφονται, δεν μπορβ να σκεφτώ να κάνω κάτι μέσα στη μέρα για μένα, που θα μου δώσει χαρά γτ νιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω απολύτως τπτ, και σας ρωτάω ένας άνθρωπος γίνεται να ζει έτσι. Σε γιατρούς πηγαίνω, έχω πάλι ραντεβού τη Δευτέρα, δεν ξέρω τι να πω, όταν μου λένε να περνώ τα χάπια μου, δεν ξέρω νιώθω κενός και ότι προαποιουμαι συνεχώς και υο χαμόγελο που κάνω όταν βλέπω κάποιον είναι ψεύτικο, το κάνω έτσι δεν είναι ότι νιώθω κάτι, πως θα αλλάξει όλο αυτό γαμωτο, τι πρέπει να κάνω, μου λέτε βγες κάνε πράγματα κάνε αυτό εκείνο, όλα τα έχω δοκιμάσει και πάλι είμαι στα ίδια. Κάθε μέρα σκέφτομαι να βάλω ένα τέλος.

Μην νομίζεις ότι είναι εύκολο να βάλεις τέλος... Το έχω δοκιμάσει με διάφορους τρόπους και βασανίστηκα πολύ σωματικά και στο τέλος κατέληξα στο νοσοκομείο για πλύση στομάχου... Χώρια τον φόβο μου που περίμενα μόνη πότε θα έρθει το τέλος... Είναι τρομερά ψυχοφθόρο...
Ίσως να μπορώ να σε βοηθήσω σ' αυτό το κομμάτι αν θέλεις...

Θελω βοήθεια!!!

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Θελω βοήθεια!!!

---

Τότε μίλησε μου αν αυτό σε κάνει να νιώθεις καλύτερα... Αλλά ακόμα καλύτερα είναι να επικοινωνήσεις με το 1018 που είναι 24ωρη γραμμή για την πρόληψη των αυτοκτονιών, έχω πάρει αρκετές φορές και μ' έχουν βοήθησει... Πώς σου φαίνεται σαν ιδέα;

Απλά δεν έχει νόημα Ν; ζω έτσι αυτό θέλω να πω, δεν ζω απλά υπάρχω, βγαίνω έξω και είμαι κενός, για αυτά που γράφω τι έχεις να πεις;

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Απλά δεν έχει νόημα Ν; ζω έτσι αυτό θέλω να πω, δεν ζω απλά υπάρχω, βγαίνω έξω και είμαι κενός, για αυτά που γράφω τι έχεις να πεις;

---

Έχω να πω ότι τα έχω περάσει κι εγώ, ότι κι εγώ τα έχω σκεφτεί αυτά που λες σε μαύρες περιόδους της ζωής μου... Κι εγώ σκεφτόμουν ότι δεν έχει νόημα να ζω έτσι και προσπάθησα να βάλω ένα τέλος πολλές φορές αλλά αυτό περισσότερη ταλαιπωρία μου προκάλεσε, νοσοκομεία κλπ... Οπότε βγάλτο αυτό απ' το μυαλό σου, εντάξει; Επίσης προκάλεσε μεγάλη ανησυχία κι αναστάτωση στους δικούς μου κι αν πετύχαινε η προσπάθεια θα προκαλούσε και μεγάλο πόνο... Βλέπεις έχω υπάρξει και στην αντίθετη πλευρά, της φίλης ενός αυτόχειρα και στην κηδεία του είδα πόσο μεγάλο πόνο προκάλεσε κυρίως στην αδελφή του που έκλαιγε απαρηγόρητη... Τέλος πες μου λίγο αν έχεις δει κάποιον ειδικό γιατί δεν θυμάμαι σίγουρα, μην πω καμιά βλακεία... Απάντησε μου και θα σου πω γιατί ρωτάω...

Έχω δει ναι και τη Δευτέρα έχω πάλι ραντεβού!!! Εγώ νμζ ότι και να το κάνω οι δικοί μου δνε θα στεναχωρηθουν γτ με θεωρουν τελειωμένη περίπτωση με θεωρούν φυτό, ζωντανό νεκρό και καλύτερα θα είναι έτσι

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Έχω δει ναι και τη Δευτέρα έχω πάλι ραντεβού!!! Εγώ νμζ ότι και να το κάνω οι δικοί μου δνε θα στεναχωρηθουν γτ με θεωρουν τελειωμένη περίπτωση με θεωρούν φυτό, ζωντανό νεκρό και καλύτερα θα είναι έτσι

---

Κάνεις μεγάλο λάθος που το πιστεύεις αυτό καταρχήν...
Τώρα όσον αφορά τον ειδικό αν δεν το έχεις ήδη κάνει να του πεις ότι κάνεις τέτοιες σκέψεις... Στο λέω γιατί εγώ βοηθήθηκα σταδιακά με την ψυχοθεραπεία και πάει καιρός που δεν έχω κάνει απόπειρα (όχι ότι δεν το σκέφτομαι ποτέ αλλά το παλεύω)

Δεν θέλω να ζω άλλο έτσι, δεν ξέρω ποιος είμαι δεν ξέρω τι να κάνω, μόνο κούραση χωρις να κάνω τπτ, ενα κενό.Είμαι άδειος, δεν κάνω τπτ όλη μέρα, μιλάω και δεν θυμαμαι τπτ

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Δεν θέλω να ζω άλλο έτσι, δεν ξέρω ποιος είμαι δεν ξέρω τι να κάνω, μόνο κούραση χωρις να κάνω τπτ, ενα κενό.Είμαι άδειος, δεν κάνω τπτ όλη μέρα, μιλάω και δεν θυμαμαι τπτ

---

Εγώ σε καταλαβαίνω αλήθεια. Δεν έχεις επαφή με τον εαυτό σου γι αυτό νιώθεις έτσι. Πως να είσαι καλά όταν δεν νιώθεις το εγώ σου, όταν δεν νιώθεις τι είσαι πως είσαι όταν δεν έχεις επαφή μ εσένα. Το πέρασα φίλε μου το πέρασα και ξέρω πως είναι. Δεν ξέρω πως έφτασες σε αυτό το σημείο τι σου το προκάλεσε και δεν νιώθεις τον εαυτό σου και νιώθεις αυτό το κενό αλλά αν βρεις αυτό το έχεις λύσει. Να σε ρωτήσω νιώθεις καθόλου το εγώ σου? Νιώθεις ότι υπάρχει κάτι στέρεο και δυνατό μέσα σου που μπορείς να πιαστείς? Λες το χαμόγελο είναι ψεύτικο. Το αληθινό πιο θα ήταν? Τι σ εμποδίζει από το να είσαι αληθινός?

Αυτά τα βγες έξω κάνε προσπάθησε δεν βοηθούν. Όταν δεν είσαι καλά και δεν απολαμβάνεις είναι χειρότερο όταν βγαίνεις έξω. Γιατί δεν απολαμβάνεις.

Μπορείς να προσδιορίσεις το κενό που νιώθεις? Τι είναι ακριβώς αυτό το κενό. Υπήρξε περίοδος που αισθανόσουνα τον εαυτό σου? Που ένιωθες?

Λες ότι δεν υπάρχεις. Απλά ζεις. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Πως έφτασες σεα υτο το σημείο. Να το βρεις και να το αλλάξεις. Οπότε θέλεις στείλε μου μήνυμα αν θέλεις να μιλήσεις με κάποιον.

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Να με καταλάβαινε κάποιος αυτό ήθελα, να μπορούσε να με βοηθήσει κάποιος, δεν ξέρετε τι είναι να έχεις χάσει τελείως τον εαυτό σου, να μην ξέρεις ποιος είσαι, να μην μπορείς να επικοινωνήσεις με κανέναν, νιώθω σαν ρομπότ, δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει, κάθε μέρα είναι η ίδια, κάθε μέρα και χειρότερα, δεν γίνεται να ζεις έτσι, δεν θέλω τπτ και στο γιατρό που πάω δεν με βοηθάει, μόνο να με χαπακωνουν ξέρουν, και να με κάνουν σαν φυτό, το μυαλό μου η ζωή μου η ψυχή μου που είναι μετά από όλα αυτά, έφτασα στο σημείο αυτό γτ, γτ να συνεχίσω να ζω έτσι, γτ

---

Αυτό που βιώνεις είναι πολύ άσχημο. Πολύ όμως. Βρε αγόρι μου πονάει η ψυχή μου που διαβάζω αυτά που γράφεις. Ψάχνεις κάποιον να σε καταλάβει να σε συμπονεσει να σε δει να αναγνωρίσει, να σε αναγνωρίσει. Να σε δει όπως είσαι.

txopit, καλημέρα, .
Ένας άνθρωπος χωρίς μυαλό, μνήμη, ζωντανός - νεκρός, δεν θα ήταν σε θέση να περιγράψει τι του συμβαίνει.
Δεν ξέρω αν θα ένιωθε κάν ότι υποφέρει.
Ένας τέτοιος άνθρωπος - φυτό δεν θα είχε επίγνωση!

Από τα λόγια σου δεν παραπέμπεις για κανέναν λόγο σε άνθρωπο κενό, νεκρό - ζωντανό με καμένο τον εγκέφαλο.
Εγώ βλέπω έναν άνθρωπο που νιώθει, σκέφτεται, αντιλαμβάνεται
Δεν είσαι για κανέναν λόγο, κενός και ψεύτικος. Η ψυχή σου είναι εδώ! Μιλάει. Την ακούω. Και θέλει, επιθυμεί...

Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή και αυτό θα περάσει.
Είναι απίστευτα δύσκολη περίοδος για σένα, το νιώθω, όμως, θα περάσει.
Θα το δεις και μόνος σου.

Η συμβουλή μου είναι να ξεκινήσεις οπωσδήποτε ψυχοθεραπεία.
Εγώ βλέπω και κάποια λάθη που κάνεις στη σκέψη σου και σε οδηγούν σε απελπισία.
Είναι ένα πολύ δυνατό χαρτί. Δώσε μια ευκαιρία. Πιστεύω θα σε βοηθησει πάρα πολύ.

Και άλλοι άνθρωποι πάσχουν από ψύχωση, διπολική κλπ αλλά τους βλέπεις μια χαρά λειτουργικούς.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι λύση δεν υπάρχει και δεν θα είσαι καλύτερα.
Λύση υπάρχει για τα πάντα και όλα περνάνε και ξεπερνιούνται!!

Quote:

---

Originally Posted by Art_Phil

txopit, καλημέρα, .
Ένας άνθρωπος χωρίς μυαλό, μνήμη, ζωντανός - νεκρός, δεν θα ήταν σε θέση να περιγράψει τι του συμβαίνει.
Δεν ξέρω αν θα ένιωθε κάν ότι υποφέρει.
Ένας τέτοιος άνθρωπος - φυτό δεν θα είχε επίγνωση!

Από τα λόγια σου δεν παραπέμπεις για κανέναν λόγο σε άνθρωπο κενό, νεκρό - ζωντανό με καμένο τον εγκέφαλο.
Εγώ βλέπω έναν άνθρωπο που νιώθει, σκέφτεται, αντιλαμβάνεται
Δεν είσαι για κανέναν λόγο, κενός και ψεύτικος. Η ψυχή σου είναι εδώ! Μιλάει. Την ακούω. Και θέλει, επιθυμεί...

Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή και αυτό θα περάσει.
Είναι απίστευτα δύσκολη περίοδος για σένα, το νιώθω, όμως, θα περάσει.
Θα το δεις και μόνος σου.

Η συμβουλή μου είναι να ξεκινήσεις οπωσδήποτε ψυχοθεραπεία.
Εγώ βλέπω και κάποια λάθη που κάνεις στη σκέψη σου και σε οδηγούν σε απελπισία.
Είναι ένα πολύ δυνατό χαρτί. Δώσε μια ευκαιρία. Πιστεύω θα σε βοηθησει πάρα πολύ.

Και άλλοι άνθρωποι πάσχουν από ψύχωση, διπολική κλπ αλλά τους βλέπεις μια χαρά λειτουργικούς.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι λύση δεν υπάρχει και δεν θα είσαι καλύτερα.
Λύση υπάρχει για τα πάντα και όλα περνάνε και ξεπερνιούνται!!

---

Μπράβο φίλε. Ωραία αυτά που γράφεις. Πολύ ενθαρρυντικά. Κι έχεις δίκιο...

Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση. Χθες πήγα στο γιατρό, μιλήσαμε, μου είπε ότι έχω βαθύτατα τραύματα, λειτουργώ κατά 50%, αυτό που λέω ότι δεν βλέπω, ότι δεν με βλέπουν οι άλλοι μου είπε ότι ισχύει κατά ένα μέρος. Μου είπε ότι εξαιτίας των τραυμάτων είμαι συναισθηματικά κενός, διανοητικά σε σύγχυση, κοινωνικά περιορισμένος, αλλά μπορώ να συνεχίσω με το 50%. Δεν ξέρω τι να κάνω, μου είπε ότι πρέπει να πορευθώ με το τραύμα. Είμαι άδειος ρε παιδιά, δεν μπορώ να φέρω αντίδραση πουθενα γτ δεν νιώθω τπτ, μονο ένα κενό.