χωρισμος χριστουγεννιατικα...
Γεια σας φιλοι μου...καλα χριστουγεννα!
Δυστυχως για εμενα αυτα τα χριστουγεννα δεν ειναι και πολυ ευχαριστα...
εχω αναφερθει ξανα στη σχεση μου η οποια απο την αρχη ειχε καποια προβληματα..για να σας θυμισω...ο συντροφος μου ειχε σοβαρο θεμα αυτοεκτιμησης,
απο τις πρωτες φορες που βγαιναμε ακομα και ο τροπος που μιλουσε εδειχνε δισταγμο,δεν ηξερε πως να συμπεριφερθει,με ζηλευε παρα πολυ,ενιωθα να με πνιγει συνεχως
παρολαυτα ελεγε οτι συνειδητοποιουσε οτι εχει καποιο προβλημα και προσπαθησα και εγω να συμβαλλω στον σχηματισμο μιας θετικης εικονας απεναντι του ωστε να μετριασουμε την ανασφαλεια...
Περασαμε παρα πολλα,πολλους καυγαδες,πολλες εντασεις,οποτε εκλαιγα ο ανθρωπος αυτος εκλαιγε γτ δεν αντεχε να κλαιω,τρελαινοταν με αυτο-ειχαμε δλδ μια πολυ ζεστη σχεση παρολαυτα-Περασε ο καιρος
το παιδι αυτο εμεινε για αρκετο διαστημα στο σπιτι του οπου εκει διαπιστωσα ποσο κακο του εκαναν επηρεαζοντας τον απεναντι μου και μειωνοντας τον παραλληλα,πχ οτι στις γυναικες δε μας αξιζει εμπιστοσυνη,οτι δε πρεπει να βγαινουμε μονες εως αργα,οτι ο αντρας πρεπει να επιβαλλεται και να περναει το δικο του τετοια,οτι εγω θελω να του περασω οτι εχει προβλημα,οτι ο συγκεκριμενος ετσι ειναι απλα σα χαρακτηρας,οτι σκεφτεται παραπανω απο οσο πρεπει πλεον κλπ...
Με λιγα λογια οταν ο ιδιος επεστρεψε στο μερος που ειμαστε μαζι,εγινε πολυ πιο αποτομος,προσπαθησε μεν να μετριασει τη ζηλεια..αλλα εβριζε πολυ πιο ευκολα..εδω και καιρο εκλαιγα και δεν αντιδρουσε.
γενικα ειχε αλλαξει συμπεριφορα...οπως ηταν λογικο απομακρυνθηκα και εγω,ανεπτυξα αμυνες και ημουν πιο προσεκτικη.Οσο λοιπον αυτος ο ανθρωπος με εβλεπε ετσι τοσο φουντωνε η ανασφαλεια,τοσο οταν πηγαιναμε για καφε ενιωθε αβολα καθως στον χωρο ειχε πολλους αντρες και για να φτασω στο ψητο τη ζηλεια δε τη ξεπερασε ποτε καθως και ποτε ενω ηξερε πως ειχε καποιο προβλημα δεν απευθυνθηκε σε καποιον ειδικο..και τον τελευταιο καιρο εγινε λεκτικα πολυ βιαιος.
Απο την αρχη του ειχαν ξεφυγει καποιες κουβεντες και εβλεπα οτι ζηλευε αλλα ποτε δε περιμενα το προσωπο που μου εδειξε τωρα.
Εν τω μεταξυ σκεφτοταν να κανει μεταπτυχιακο μεχρι πριν λιγες μερες για να μεινει περισσοτερο καιρο στα μερη μου.
Η τελευταια φορα που εκλαψε για εμενα ηταν πριν 1μιση μηνα που ειχαμε χωρισει και απειλουσε οτι θα κανει κακο στον εαυτο του,οτι δεν αξιζει σαν ανθρωπος και οτι δεν ηθελε να με χασει και τετοια...
Τωρα λεει οτι απλα δε ταιριαζουμε σαν ανθρωποι,οτι με αλλη κοπελα μπορει να ειναι καλυτερος και οτι δε φταιει το σπιτι σε τπτ...
Επισης δε βλεπω να κανει καποια κινηση να τα ξαναβρουμε...
τι συμβαινειι λοιπον?
οτι του εχει περασει ο ερωτας?η καταλαβε πως δε προκειται να τον αποδεχτω ποτε με τη συμπεριφορα που εχει?
και οτι βλεπει οτι και εγω εχω αλλαξει...οτι δεν ειμαι ερωτευμενη οσο ημουν?