Πριν 2 μήνες γνώρισα ένα παιδί, αυτός 26 εγώ 29. Άρχισε πολύ ωραία και διακριτικά να προσπαθεί να με γνωρίσει, εγώ τους τελευταίους μήνες έιχα βγεί απο μια μακρόχρονη και με άσχημη κατάληξη σχέση με ότι αυτο συνεπάγεται (συναισθηματικά κτλ).
Μετά απο 1.5 μήνα σχεδόν γνωριμίας και ενώ είχαμε αναπτύξει μια σχέση, δλδ, κοιμόταν σπίτι μου συχνα, έχει κλειδί, 2-3 ρούχα κτλ.. καταλαβαίνω πως κάτι συμβαίνει. Τα πολλα sms το βράδυ δεν ήταν μόνο από φίλους του, γιαυτό και αποφάσισα να ψάξω το κινητό του..και πείτε μου εσεις τι το ήθελα? Απλά επιβεβαιώθηκα, μιλούσε με κάποια άλλη. όταν λοιπόν το κατάλαβε, μου ζήτησε να μιλήσουμε και μου εξηγηγησε πως έχει μια σχέση στην Αγγλία (καθώς σπούδαζε εκει μεχρι πριν 1 χρόνο) και δεν μπορεί να της πει να χωρίσουνε γιατι είναι κρίσιμη η στιγμή στη ζωή της με εξετάσεις κτλ κτλ κτλ. απλά δεν περίμενε οτι θα εξελισσόταν όλο αυτό με εμένα έτσι, και ευτυχώς που είδα εγώ το κινητό γιατι δεν μπορούσε να βρεί τρόπο να μου το πει, καθώς δεν θέλει να με κοροίδευει.
Εκείνη την ημέρα ήμουν αποφασισμένη να του πώ απλά τέρμα, αλλά μάλλον δεν ήθελα...
Τώρα έπρεπε να πάει Αγγλία για μια συνέντευξη γιατί θα συνεχίσει τις σπουδές του και απλά μου ανακοίνωσε την πέμπτη ότι θα πρέπει να πάει για 2 μέρες και θα μείνει εκεί. Η διακαιολογία του ήταν οτι ήθελε να έιναι ειλικρινής και να μη μου πεί μπούρδες.
Το πρόβλημα μου είναι οτι εγώ είχα αρχίσει να τον ερωτεύομαι, τον συναντώ στον χώρο εργασίας μου σχεδόν καθημερινά και δεν ξέρω πως να συμπεριφερθώ, τι πρέπει να κάνω, τι να του πώ.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι, τελικά είναι προτιμότερο να ξέρεις η να ζείς στο όμορφο ΄΄στρουμφοχωριό'' σου?
