Σιχαινομαι

Σημερα απλα ειμαι χαλια και σιχαινομαι...τους παντες και τα παντα.
Σιχαινομαι τη μανα μου η οποια ξερει οτι εχω μεγαλο προβλημα με το φαγητο (αν και δεν το εχω συζητησει ανοιχτα μαζι της) και παρολα αυτα γεμιζει το σπιτι κεικ και κουλουριακια κι οταν με δει με ενα κομματι κεικ μου δινει μια στο χερι και μου λεει "αστο κατω! μετα θα γκρινιαζεις πως παχυνες παλι". Σιχαινομαι τον εφηβο αδερφο μου που με κοροιδευει. Σιχαινομαι που πηρα 5 κιλα και δε μου αρεσει τιποτα πανω μου. Σιχαινομαι τη χαλαρωση στα μπρατσα μου. Σιχαινομαι τα σχολια της παρεας μου οταν βγαινουμε εξω και παραγγελνω κοκα κολα λαιτ. Μα πιο πολυ σιχαινομαι τον εαυτο μου, που δεν ειμαι αξια ουτε καν να διατηρησω το βαρος που εφτασα.
Θελω να ριξω μια μπουνια στον τοιχο με το γυμνο μου χερι. Να συνεχιζω να ριχνω μπουνιες μεχρι να μην το νιωθω πια. Θελω να ουρλιαξω οσο πιο δυνατα μπορω κι αντ αυτου ξεσπαω στον αδερφο μου, γιατι ουτε την πολυτελεια του να ουρλιαξω χωρις να με ακουσει κανεις δεν εχω.
Θελω να σκισω το δερμα μου. Να ξεφυγω απο τον εαυτο μου.
Θελω να ξυπνησω να ειμαι 58 κιλα και εκει να μεινω. Θελω να απολαμβανω το φαγητο και οχι να βασανιζομαι.
Θελω την υποστηριξη της οικογενειας μου εμπρακτα και οχι με λογια.
Αν εβαζαν μπροστα σε ενα τζανκι την πρεζα του, δε θα απλωνε το χερι του να την παρει; Γιατι, λοιπον, εγω να ειμαι σε θεση να συγκρατηθω μπροστα στη θεα της δικης μου "πρεζας"; Ναι, θα γινει κι αυτο καποτε αλλα οχι τωρα και οχι ετσι.

Ποσο δικιο εχεις ...........Εχω περασει απο τη φαση αυτη και ξερω πως αισθανεσαι ............Ειναι καποιες στιγμες που τρελλαινεται το μυαλο και επαναστατει..............
Χαλαρωσε ομως sarah1989 αυριο ξημερωνει μια αλλη μερα..............καλυτερη μερα , ειμαι σιγουρη..............

To ξερω, alma libre, η τουλαχιστον το ελπιζω. Απλα επρεπε να ξεσπασω καπου γιατι αλλιως θα την πληρωνε το καημενο το κρεβατι μου που θα ετρωγε κλωτσιες.
Η αληθεια ειναι οτι εδω και ενα μηνα τα υπερφαγικα δεν εχουν σταματησει και δεν αντεχω αλλο. Οι αντοχες μου στερεψαν. Θελω μια υποστηριξη, μια βοηθεια να μπω στον ισιο δρομο και πραγματικα ειδικα στο σπιτι δε νομιζω να εχουν συνειδητοποιησει οτι χρειαζομαι βοηθεια. Δεν ειμαι καλα (πολλοι και διαφοροι οι λογοι) και γινομαι ακομη χειροτερα.
Αφορμη σημερα, το κεικ που εφτιαξε η μανα μου. Εχουμε τσακωθει απειρες φορες για το οτι ολη μερα κατι φτιαχνει. Μου λεει, και πολυ σωστα μαλιστα, οτι ειναι και αλλοι στο σπιτι. Ναι, αλλα ολοι στο σπιτι εχουμε απο λιγα εως ΑΡΚΕΤΑ παραπανω κιλα και τουλαχιστον μιλωντας για μενα εχω παραδεχτει (στον εαυτο μου τουλαχιστον) οτι εχω μια διατροφικη διαταραχη. Δε βοηθα, λοιπον, αυτο.
Η μιση φορμα κεικ που κατεβασα, σαφως δεν ηταν η αιτια αλλα η αφορμη που πυροδοτησε αυτο το ξεσπασμα. Σαφως και τα αιτια ειναι βαθυτερα, αλλα δεν μπορω να συσσωρευω ΚΑΙ αυτα τα φαινομενικα μικρα πραγματακια. Θελω ηρεμια στο χωρο μου. Οχι μονο αναμεσα στα μελη της οικογενειας αλλα και στα ντουλαπια της κουζινας. Θελω οταν περναω φασεις σαν κι αυτη να υπαρχει στο σπιτι μονο τοστακι και τσαγακι. Να εχω ενα απαγκιο μεχρι να περασει η ανταρα της ψυχης μου. Ζηταω πολλα;

Οχι δεν ζητας πολλα σε νοιωθω................. Μην περιμενεις ποτε να σε καταλαβει καποιος που δεν εχει υπαρξει παχυσαρκος..........ειναι φυση αδυνατον ..........Ολα αυτα που λες ειναι πολυ λογικα αλλα ψιλα γραμματα για ολους τους υπολοιπους. Ημουν και ειμαι υπερβαρη και δεν αφηνω σε ΚΑΝΕΝΑ ναπει στη μικρη μου οτι πρεπει να μην φαει γιατι ξερω πως ειναι .. Αλλα για τους υπολοιπους ειναι ψιλα γραμματα................ sarah, Για να περασει η ανταρα της ψυχης σου μηπως θα σου εκανε καλο να μιλουσες με καποιον ειδικο , καποιον να σε καταλαβαινει sarah;;;;....... Χτες συμπτωματικα διαβασα την επιστολη μιας κοπελας που ηταν στην αντιπερα οχθη , ανορεξικη και χαρη στη διατροφολογο που ΑΥΤΗ επελεξε καταφερε και νικησε αυτο "τερας"...............Και μονο οτι θα μιλας σε καποιον που θα ξερει πως να αντιμετωπισει και θα γνωριζει σε βαθος το προβλημα σου πιστευω θα σε χαλαρωσει................

παλιοτερα το σκεφτομουν να μιλησω με καποιον ειδικο (ειδικα μια περιοδο που ειχαμε οικογενειακα προβληματα και ημουν πιεσμενη). Τωρα πιστευω πως εχω αρχισει να το διαχειριζομαι το θεμα ψυχολογικα. Η εξισωση ειναι απλη για μενα οταν ειμαι στα 62-63 κιλα (ειναι τα χαμηλοτερα που εχω καταφερει να φτασω) ειμαι καλα και ευδιαθετη. Οταν ανεβαινω, πεφτω ψυχολογικα. Απλα να, τον τελευταιο μηνα εχω χασει το μπαλακι και θελω να επανελθω, αλλα...δεν!
Φοβαμαι οτι θα παρω την κατηφορα και δε θα με σταματησει τιποτε. Γι αυτο θελω να κανω μια καλη αρχη, απροσκοπτη.
Εδω και εναμιση χρονο ειμαι μονιμως σε "διατροφη", αλλα στην πραγματικοτητα ειμαι απλα σε εναλλαγες περιοδων διαιτας και υπερφαγιας. Εχω πολυ αγχος αυτη την περιοδο στη ζωη μου και το να σκεφτομαι τα επιπλεον κιλα, ειναι οτι χειροτερο. Απλα ηθελα να τα πω, να ξεσπασω, για να μην ξεσπασω σε ενα ακομη χωριατικο κουλουρι 800 θερμιδων.
+το γεγονος οτι μενω στην επαρχια και τα περιορισμενα οικονομικα μου, δε μου επιτρεπουν να βρω εναν ειδικο οπως θα τον ηθελα

Τοτε πες τα εδω και ξεσπασε και να σου πω;;;;; Παρε το κουλουρι και με ΜΙΣΟΣ θρυματισε το , βγαλε ολη την ορμη σου επανω του εξαφανισε το λιωστο μεσα στα χερια σου ..............Θα νοιωσεις καλυτερα ..............Εισαι πιο δυνατη απο αυτο!!!!!

Αν με δουν οι δικοι μου να κανω αυτο το πραγμα θα μου παρουν εισιτηριο ανευ επιστροφης για την Κερκυρα (ξερεις για το ψυχιατρειο) :P
Παντως, ηρεμησα καπως τωρα.
Το προβλημα βεβαιως παραμενει. Εχω 9 κιλα να χασω (η εστω 5 για να επανελθω στα "κανονικα μου") και χαλασα παλι την αρχη που εκανα.
Οταν επαιρνα 1-2 κιλα σαφως και μου χαλουσε η ψυχολογια, αλλα δε φαινοταν και τοσο (ουτως η αλλως φοραω ριχτα ρουχα γιατι εχω κοιλιτσα). Τωρα αρχισαν τα πρωτα σχολια του τυπου "Σαρα, σαν να εχεις αρχισει να παιρνεις λιγο βαρος" Ντιν, ντιν, ντιν ο συναγερμος μεσα στο κεφαλι μου.
Κεικ, σπιτικα γλυκα του κουταλιου, πιτσες και τυροπιτακια εξαφανιστειτε απο μπροστα μου γιατι δε θα επιζησετε για πολυ.
Ειναι και χρυσοχερα, ζωη να χει, η μανα μου. Η ειρωνεια ειναι οτι και αυτη εχει προβλημα βαρους και τα παιδια της επισης, αλλα δε λεει να βοηθησει καπως την κατασταση. Ο δε πατερας που εχει αρχισει να κανει κοιλιτσα λογω ηλικιας και συμφωνει μαζι μου (θεωρητικα τουλαχιστον), αλλα αυτη η χριστιανη δε νοει να καταλαβει οτι δεν πρεπει να γεμιζουμε το ψυγειο και τα ραφια λες και περιμενουμε κατοχη και φοβομαστε οτι θα ξεμεινουμε απο τροφιμα! Στο κατω κατω οικονομικη κριση εχουμε! Ας συμβαζισουμε κι εμεις με το πνευμα της εποχης!

Σε καταλαβαινω γλυκια μου ................. αχ ποσο λογικα μιλας .............Εγω παλι δεν φτιαχνω τιποτα :sniff::sniff::sniff::sniff::sniff::sniff::sniff: για να μην τα τρωω εγω και μαζι μενα και οι υπολοιποι.............οταν τα εχω τα τρωω , δεν θα πω ψεμματα, για αυτο σε καταλαβαινω . Προτιμω να με λενε 'ακαματρα"!!!!! sarah, Οταν θα πιεζεσαι θα μπαινεις να μιλας εδω να τα βγαζεις απο μεσα σου οκ;; Οσο για τη μαμα σου και το μπαμπα σου κοιταει να σας ευχαριστησει δεν το κανει με κακη προθεση.........
Τελος μην τρελλαιεσαι με ενα κιλο που παιρνεις ...........Θα κανεις λιγο κρατει θα πιεις νερακι θα το χασεις , δεν χρειαζεται πανικος , πανω απ΄ολα ψυχραιμια............
(οσο για το κουλουρι , αστεια το ειπα αλλα αστεια αστεια σε μια κριση κρυφα ΚΑΝΤΟ χαχαχαχαχαχαχαχα)προκειμε� �ου να το φας!!!!!

χαχαχα! Σε ευχαριστω, αλμα! Πραγματικα ηρεμησα τωρα!
Διαλοστειλα και τζαμπα πριν το δολιο τον αδερφο μου :P
Το ξερω οτι με αγαπανε, δεν ειπα το αντιθετο. Και η μαμα μου, φροντιζει σχεδον παντα να μου κανει και κατι ψητο (εκτος απο τις φορες που θα κανει κατι πολυ ιδιαιτερο και ακρως παχυντικο και για κακη μου τυχη αυτες οι φορες ειναι πολλες! Δηλαδη, τι να το κανω εγω να μου κανει ψητο κοτοπουλο οταν στους αλλους κανει στο φουρνο και την επομενη να μου κοτσαρει καρμποναρα με ολα τα κομφορ? και παντα να αρχιζει την εισαγωγη με τη φραση-την οποια ακουω συχνοτατα μεσα στην εβδομαδα- "θα μου φωναξεις αλλα ξερεις τι πεθυμησα; καρμποναρα, τυροπιτα, πιτσα, παστιτσιο, μουσακα, την αρτα και τα γιαννενα...)
Ρε παιδια, τσιμπολογαω που τσιμπολογαω εξω (οσο λιγοτερο μπορω βεβαια) μη γυριζω απο ξενυχτι στο σπιτι (και ξερεις αλκοολ+ξενυχτι=το καλυτερο ορεξιογονο) μην μου εχεις και το ταψι με 3 ειδων πιτες μεσα στη μουρη και τα φρεσκα κουλουρακια κανελας!

Σε καταλαβαινω και εγω αν ζουσα σε τετοιους πειρασμους θα ενεδινα .............κανε υπομονη μολις γινεις νοικοκυρα εσυ τα ταπερ σου μονο σαλατες θα εχουν πιστεψε με ............... Α!!! και αποξηραμενα φρουτα και ξηρους καρπους και φρουτα στο ψυγειο ..............οτι υγειινο δηλαδη............Θα αναπολεις τις καλες εποχες τις μαμας............:bouncing::bouncing::bouncin g::bouncing::bouncing: οπως εγω τωρα........ Εχεις να πιεις νερο με λεμονι και να φας σαλατα :crazy:και μπριζολα!!!!!!!! :crazy::crazy::crazy::crazy::crazy:

μπαααα, το κακο ειναι οτι ως γνησια κορη της μαμας μου, κληρονομησα την κλιση της στη μαγειρικη, οποτε σε μεγαλες κρισεις της ζωης μου με βλεπω ολη μερα πανω απο την κατσαρολα να κανω σουντζουκακια...
Ασε που βλεπω ως τα 50 μου να μενω με τους δικους μου...οποτε, καλυτερα να συνηθισω στα κινεζικα βασανιστηρια. "Το βασανιστηριο των αχνιστων μυδιων" η κατι τετοιο...

Θα κανεις σουντζουκακια σε λαιτ παραλλαγη και θα βγεις και στην τηλεοραση και θα τα "πλασσαρεις" θα γινεις φιρμα και τοτε ποιος νοιαζετε για ενα δυο κιλα , ασε που με τα λαιτ κιλα θα τα εχεις χασει!!!! χαχαχαχα

Σωστηηηηηηηη!

Οταν γινω διασημη την πρωτη μου συνταγη θα την αφιερωσω σε σενα λεγοντας: Στην αλμα λιμπρε, που με ενεπνευσε να γινω μια τοσο πετυχημενη διασημη και καλλιγραμμη TV persona-chef :P :P :P

Σε ευχαριστωωωωωωωωωωωωωωωωω ωω εισαι ψυχουλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :love::love::love::love::love::love::love:

Quote:

---

Originally posted by Alma libre
Σε ευχαριστωωωωωωωωωωωωωωωωω ωω εισαι ψυχουλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :love::love::love::love::love::love::love:

---

Ε, αφου αξιζεις τα ευσημα! Θα γινεις μουσα του λαιτ μουσακα!