Originally Posted by
Broken_Hearted
Καλησπέρα παιδιά, είμαι νέο μέλος της κοινότητας αυτής κ ο λόγος είναι ότι θέλω να ακούσω κάποιες απόψεις από τρίτους.
Είμαι 19 ετών και εδώ και περίπου 8 μήνες τα έχω με μια κοπέλα. Τα πράγματα έγιναν πολύ γρήγορα και, όπως καταλαβαίνετε, δεν πρόλαβα πρώτα να την γνωρίσω καλά... Είχε βγει πριν 3 μήνες από μια 4ετή σχέση επειδή ο πρώην της της δήλωσε πως λόγω τρίτης λυκείου δε θα έχει χρόνο για εκείνη. Όπως καταλαβαίνετε είναι των σχέσεων σε αντίθεση με μένα που τον τελευταίο χρόνο είχα επιδοθεί μετά μανίας στο άθλημα 'one-night-stand'...
Εδώ μάλλον θα έχετε σκεφτεί όλοι πως όλο κ κάποια βλακεία θα έκανα εγώ, λόγω του ιστορικού μου... Το ίδιο θα έλεγα κ εγώ. Ωστόσο, μπορώ να πω, κ είναι κάτι για το οποίο χαίρομαι, πως δεν έδωσα ούτε ίχνος αφορμής, για πρώτη μου φορά υπήρξα τύπος και υπογραμμός. Στο θέμα μας πάλι.
Όπως έμαθα αργότερα, με τον πρώην της ήταν από 1η γυμνασίου συμμαθητές. Δεν έδωσα σημασία όμως. Αργότερα μου είπε πως ακόμη την γούσταρε τρελά και την αγαπούσε, με αποτέλεσμα να της την πέφτει άσχημα πιο συχνά από ότι της έλεγε καλημέρα. Της ζήτησα να πάω να του μιλήσω. Μετά από μια μακροσκελή συζήτηση καταλήξαμε στην απειλή πως αν έχω επικοινωνία μαζί του θα με χώριζε. Ήταν βλέπετε στην ίδια παρέα κ θα γινόταν αυτή ρεζίλι. Όλο αυτό τ διάστημα αυτός την κάλεσε άπειρες φορές σπίτι του κ αυτή πήγε μόνο τρεις, επειδή υπήρχε και λόγος (δουλειές, κτλ.).
Μέχρι εδώ το θέμα απλά με ενοχλούσε, κ ευχαριστώ όσους με στολίσατε από μέσα σας. Όταν τελείωσε τις πανελλαδικές πήγε τελευταία φορά σπίτι του. Σύμφωνα με την περιγραφή της, αυτός ήταν με το μπουρνούζι, αυτή γύρισε για να αλλάξει κ αυτός την έσπρωξε στο κρεβάτι πέφτοντας πάνω της γυμνός. Δύο μέρες μετά γινόταν ένα πάρτυ κ η δικιά μου επέλεξε να με διώξει από την πόρτα εκείνου του σπιτιού πριν καν μπω από το να με δει στο πάρτυ ο πρώην γιατί λέει θα γινόταν φασαρία. Πέρασε σχεδόν ένας μήνας και μισός που δεν είχα πολλά νέα του, κυρίως ερωτικές εξομολογήσεις και πέσιμο μέσω κινητού.
Τότε, όταν εγώ ήμουν διακοπές, συναντήθηκαν μεσάνυχτα για να του δώσει πίσω μια ζακέτα του (η ζακέτα υπήρχε, το ξέρω ο ίδιος) και κατέληξε, όπως ισχυρίζεται η ίδια, να κάνει απόπειρα να την φιλήσει με τελικό αποτέλεσμα να ακουμπήσει τα χείλη της κ αυτό πάλι επειδή, όπως λέει η ίδια, δεν πρόλαβε αυτή να αντιδράσει έγκαιρα.
Δυο μέρες μετά είναι στο χωριό της και πάει με άλλον πρώην της κ έναν ξάδερφό της να δουν το νέο αμάξι του άλλου πρώην. Το ξαδερφάκι όντας μικρό αποκοιμιέται και επαναλαμβάνεται η ίδια ακριβώς σκηνή όπως πριν με τους ίδιους ισχυρισμούς από μέρους της. Την χωρίζω μια εβδομάδα αργότερα, όταν διάβασα από το facebook τι είχε γίνει στο χωριό. Με ικέτεψε κτλ, οπότε είπα να της δώσω την ευκαιρία. 2 βδομάδες αργότερα μαθαίνω και εκείνο το περιστατικό με την ζακέτα (δεν το γνώριζα μέχρι τότε) και αφορμή ήταν το ότι το παλικάρι μου έκανε αίτημα φιλίας στο facebook και εκείνη, επειδή γνώριζε πως θα μου το πει, προτίμησε να το πει η ίδια. Είπα πως αφού κάναμε καινούρια αρχή, θα δώσω τόπο στην οργή.
Η σχέση συνεχίστηκε ένα ακόμη μήνα με εκείνη να παραπονιέται πως αδυνατώ να ξεχάσω αυτά που έγιναν και να την κοιτάξω όπως παλιά. Εγώ πάλι πιστεύω πως είναι λογικό...
Για τον συμμαθητή πρώην της λήφθηκαν τα εξής μέτρα: κομμένη η καλημέρα, όσες φωτογραφίες την ακουμπάει μετά την έναρξη της σχέσης μας διαγράφηκαν κ είπαμε να μην ασχοληθούμε ξανά. Ωστόσο, συνεχίζει να είναι πολύ χαλαρή με θέματα δικαιωμάτων, δίνει συνέχεια, αφήνει άλλους να κάνουν σχόλια όπως "καυ**κι" κ τα δέχεται ως κομπλιμέντα, επειδή ισχυρίζεται πως έτσι μιλάει ο τάδε, κλπ.. Εγώ προσωπικά νιώθω διχασμένος. Από την μια είναι η πρώτη μου αγάπη, νιώθω πολλές φορές όμορφα, και όπως και να το κάνουμε είναι κάποια που πλέον ξέρω και νιώθω άνετα. Ακόμη, είναι κάτι που πλέον συνήθισα.
Από την άλλη όμως, η εμπιστοσύνη μου στο πρόσωπό της δεν έχει επανέλθει ακόμη, έχει έναν περίγυρο πάρα πολύ χαλαρό σε θέματα που εγώ ΕΠΙΒΑΛΛΩ στον εαυτό μου τον ίδιο να είναι αυστηρός. Ακόμη, έμαθα πως κάθε φορά που πήγαινε σπίτι του έπεφτε πολύ άγριο πέσιμο, αλλά δεν κατάλαβα γιατί συνέχισε να πηγαίνει. Έμαθα πως του έλεγε πως νευριάζω με αυτά κ αυτός γελούσε, και η ίδια δεν έκανε τίποτα. Επιπλέον, τους τελευταίους δύο μήνες έμαθα πως αρέσω πολύ σε μια συμφοιτήτρια, η οποία, κακά τα ψέμματα, έχει έναν χαρακτήρα που σχεδόν αγάπησα πριν από 7 μήνες, κυρία ή μάλλον καλύτερα Κυρία. Επαναλαμβάνω, ούτε έχω δώσει δικαίωμα σε κανέναν ούτε έχω απιστήσει ΠΟΤΕ. Ωστόσο, βλέπω μια προοπτική για μια υπέροχη σχέση πλήρους κατανόησης να χάνεται εξαιτίας αυτής που έχω τώρα...
Και εδώ είναι η απορία μου: καλύτερα με τον διάβολο που ξέρεις παρά με τον άγγελο που δεν ξέρεις;; ή το αντίστροφο;
Ευχαριστώ όσους το διαβάσατε και σας παρακαλώ, αν δεν θέλετε να ασχοληθείτε σοβαρά, δικαίωμα σας, μην παίξετε με τον πόνο μου.
