εμενα να σταματησει ο χρονος και να μην μεγαλωνα αλλο ποτε. α κ να τρωγα χωρις να χοντραινω. θα μουν χαρουμενη πιστευω.
Printable View
εμενα να σταματησει ο χρονος και να μην μεγαλωνα αλλο ποτε. α κ να τρωγα χωρις να χοντραινω. θα μουν χαρουμενη πιστευω.
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή είναι ότι θα ήθελα να ταξιδέψω σ' όλο τον κόσμο... να πηγαίνω από μέρος σε μέρος χωρίς να μένω κάπου μόνιμα... κι όχι να είμαι κολλημένη όλη μέρα μέσα σ' ένα άθλιο σπίτι....
Να ζω μόνος μου, χωρίς να χρειαστεί να δουλεύω και φυσικά να σπουδάσω.
να κοψω τη ψυχη μου στα δυο και να κλωνοποιηθω αλλαζωντας στο κλωνο φυλο ετσι ωστε να βρω επιτελους καποια που μου ταιριαζει για να με ανεχεται/να φυγω εξωτερικο και να βρω μια δουλεια για να βολευτω εκει (κατα προτιμηση Ιαπωνια, αλλα δε θα με χαλαγε και καμια Σουηδια ή οπουδηποτε αλλου αρκει να ειναι καλυτερα απο εδω).
Μουσική μονο, μου αρκει
Μπρόκεν συμφωνώ θα μου άρεσε πολύ να παραμείνω νέα. Αλλά αυτό που χρειάζομαι για να νιώσω χαρούμενη είναι μια αγκαλίτσα. :)
βαριεμαι να μεταφραζω :)
http://www.globalone.tv/group/gratit...rticle%2BTitle
πολυ καλη σελιδα που εχει συγκεντρωσει 21 χαρακτηριστικα διαφορων χαρουμενων ανθρωπων.
οσο για εμενα, χαρουμενο μπορει να με κανει σχεδον παντα οποτε ανακαλυπτω μια τελευταια maltese που δεν ειχα δει στο σακουλακι. χμμ.. τωρα για ολα τα αλλα βλεπουμε
Ωραία σκέψη, όλοι θέλουμε μια αγκαλίτσα, όπως την ονειρευόμαστε. Το λεμε αυτό γιατι νοιωθουμε έντονα την ανάγκη της, μας λείπει, κι αμα κατι μας λείπει τόσο πολύ και τελικά το αποκτησουμε εκεί είναι που νοιώθουμε χαρούμενοι, είναι η πιο ωραία χαρά, σαν αναζωογονηση, λάμπει το πρόσωπο μας απ αυτη. Λέω ότι είναι η πιο ωραία χαρά γιατί έζησα τετοια χαρα σε περιπτωσεις που κυνηγουσα κατι που πολύ το ήθελα και μετα από δυσκολίες το αποκτουσα. Τώρα το να μείνουμε για πάντα νεοι όλοι αυτο θελουμε δυστυχως είναι ανέφικτο, τουλαχιστον πάντα να νοιωθουμε νεοι και να εχουμε τον ενθουσιασμο νεου και να διατηρουμαστε σε φορμα.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
....κι ολα αυτα σε ενα σπιτι με μεγαλο κηπο στο λιβαδι και χωρις καμια σκοτουρα.
λίγο κρασί, λίγο θαλασσά και τ αγόρι μου.
βαλε λιγο φαντασια πες κατι που δεν πιανεται!!!! ;pQuote:
Originally Posted by Remedy
ωραια η αγκαλιτσα..........μερικες φορες. λιγο creepy βεβαιαQuote:
Originally Posted by Gypsy Cello
βρε Μπολτάκι μου. Τι φοβερά και τρομερά cliches έχει συγκεντρώσει ο τυπάς, δε λέγεται.
Αυτό που συμβαίνει με όλα τα βαθυστόχαστα που κατά καιρούς συγκεντρώνουν "ειδικοί" σε ζητήματα.
Δηλαδή στον κόσμο μου όλα αυτά απλά δεν ισχύουν. Στο δικό σου ισχύουν? Πχ το "we've all seen people who are always happy"
Ναι, άκου τη διαφορά. Εγώ τους λέω ηλίθιους. Αυτός τους λέει τυχερούς και ικανούς. Εναλλακτικά, μπορείς να σκεφτείς τον Γιωργάκη. Που ενώ οι έλληνες αναστενάζουν, αυτός ζει σε μια πατρίδα που βαδίζει στο δρόμο της "απαραίτητης" θυσίας και του μετέπειτα λαμπρού μέλλοντος. λολ
Μετά, respect people for who they are. Τι μου λες. Όλες? Όλους? Ανεξάρτητα από το τι κάνουν και τι ρόλο βαράνε? Τότε τι μας εμποδίζει από το να κρατάμε στη ζωή μας τους πάντες? Η στενότητα χώρου. Ένα. Και εχμ, η πραγματικότητα.
Και κάτι που λέγεται αναγκαστική ΕΠΙΛΟΓΗ μήπως? Ξεδιάλεγμα? Άρα επιλογή μάνι μάνι σημαίνει όχι όλες, όχι όλους. Όσους μας ταιριάζουν. Όσους δένουν τα χνώτα μας. Πώς να το κάνουμε, δε μπορείς να με πείσεις ότι θα δεχτώ έναν ομοφοβικό για παρεάκι μου, ούτε έναν φασίστα, ούτε ούτε ούτε. Όπως φαντάζομαι δε θα με θέλουν για παρέα, ούτε θα με "σέβονται for who I am". Actually I may want to get rid of them for who they are and they may want to bash me for who I am.:P
Το ίδιο ισχύει στο Love Unconditionally. Που καιρό τώρα το ακούω, το διαβάζω, το τρώω στη μάπα και ΠΑΝΤΑ όμως, μένω άφωνη και ντούβρουτζη. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΕΜΕ ρε φίλε τούτο το πράμα που μου προωθείς ως καραμελίτσα διαρκώς. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ UNCONDITIONAL. yep, this is the real world. Everything is conditional. Πχ, αγάπα και αυτόν που σε δέρνει. Αγάπα αυτήν που σε κακοποιεί. Αγάπα αυτόν που σε βρίζει και σε ταπεινώνει. Και μετά αν δεν βαρέσεις μπιέλες ή δεν κάνεις κάνα έλκος ΝΑ με το συμπάθειο, έλα να το συζητήσουμε. Δε μπορούν να ισχύουν τόσο βαρύγδουπα, υποκριτικά τσιτάτα. Μόνο για ανελαστικά, φορμαρισμένα πλάσματα. Οι άνθρωποι δεν είμαστε τέτοια πιστεύω, ξεφεύγουμε από ψεύτικους κανόνες που θέλουν να μας φορεθούν κατάσαρκα ενώ η πραγματικότητα δείχνει αλλού και μοιάζει αλλιώτικη.
100% responsible for their own life. Ok, another one. Αν τώρα γίνει ένας σεισμός και μου πέσει ο σοβάς στο κεφάλι, δε θα είμαι 100% ρισπόνσιμπλ πιστεύω γι αυτό. Το ανάλογο σε χιλιάδες άλλες περιπτώσεις. Κάποια άλλα από τα τσιτάτα είχαν και κάποια αλήθεια μέσα τους. Στο γενικό όμως, they suck, no offence.:P
Ποιο πολυ οδηγος απογοητευσης μ φαινεται. και ματαιοδοξιας
δεν χρειαζεται φαντασια, οταν αυτο που σε κανει χαρουμενο, το εχεις ηδη ;)Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
σε ζηλευω ρε ρεμ!!!!!!!! μακαρι αν μουν ατομο να μου αρκουσε λιγο κρασι λιγο θαλασσα κ τ αγορι μου! αλλα αμα πιω κρασι θα μεθυσω, αμα βρω θαλασσα θα πνιγω κ οσο για τ αγορι μην επεκταθω! :pQuote:
Originally Posted by Remedy
κοιτα, και το να τρωω οσο θελω χωρις να παχαινω, δεν θα με χαλαγε, καθως το κρασακι δεν πινεται ξεροσφυρι :ΡΡΡΡΡΡQuote:
Originally Posted by Broken_DoLL
ναι οντως ενα ποτηρακι ηπια χτες και μου καψε την στομαχα
Όπως λέει και εκεί,
We’ve all seen people who are always happy – even amidst agonizing life trials. I’m not saying happy people don’t feel grief, sorrow or sadness; they just don’t let it overtake their life
Quote:
Originally Posted by RainAndWind
indeed η υπερβολή είναι στο always.
Aλλά ναι, έχω δει τετοια άτομα που μπορεί να μην είναι με το φρικιαστικο χαμόγελο του τζοκερ 24/7 , αλλά σπάνια θα τους δεις να μιζεριάζουν, να γκρινιάζουν, να κατηγορούν. Αυτό αρκεί. Επίσης έχω δει και κάποια (λίγα) άτομα που είναι εντελώς στον κόσμο τους , αλλά όχι πάντα, αλλά όταν δεν είναι ανάγκη και ζήτημα ζωής και θανάτου! Επιτυχημένα δεν ξέρω άμα έγιναν στην πορεία , αλλά αγαπητά σε όλο τον κόσμο γύρω τους ήταν πάντως, με ότι θετικά συνεπάγεται αυτό.
Ναι αλλά ξεχνάς ότι ο GAP δεν ζει στον κόσμο του και πως ούτε αυτός αποφασίζει τι θα πει και πως θα το πει. Του λένε απλά οι επικοινωνιολόγοι του να μιλάει ωραία και ελπιδοφόρα ώστε να πει αυτό που θέλει να ακούσει ο κόσμος. Έτσι δεν λειτουργεί η εξουσία? Όταν είναι κάποιος στην αντιπολίτευση τα βλέπει όλα μαύρα και άραχνα, αλλά όταν μετά από μια μέρα ακριβώς έρθει στην εξουσία τότε ξαφνικά έχουν φυτρώσει λουλουδάκια και δάση όπου τρέχουν χαρούμενα παιδάκια χορεύοντας κυνηγόντας πεταλουδίτσες! : γλώσσα εξουσίας . Άμα οι πολιτικοί λέγανε αυτά που έχουν πραγματικά στο μυαλό τους δημόσια, τότε δεν θα είχανε και τόσο μεγάλο προσδόκιμο ζωής στην πολιτική, και όχι μόνο..Quote:
Ναι, άκου τη διαφορά. Εγώ τους λέω ηλίθιους. Αυτός τους λέει τυχερούς και ικανούς. Εναλλακτικά, μπορείς να σκεφτείς τον Γιωργάκη. Που ενώ οι έλληνες αναστενάζουν, αυτός ζει σε μια πατρίδα που βαδίζει στο δρόμο της "απαραίτητης" θυσίας και του μετέπειτα λαμπρού μέλλοντος. λολ
Βλέπεις έναν κακό άνθρωπο σαν αυτόν που περιέγραψες.Quote:
Μετά, respect people for who they are.
Κατανοείς ότι είναι κακός και έχει τα οικογενειακά/ψυχολογικά/κάτι προβλήματα που τον έχουν κάνει έτσι και απλά τον αποφεύγεις ή του λες "ναι, εντάξει έχεις δίκιο.." και τελειώνει η υποθέση. πας μπροστά, τον αφήνεις πίσω. Δεν κάθεσαι μαζί του, και ούτε σχέδια εκδίκησης ούτε τίποτα. η ζωή του είναι η τιμωρία του.
Τώρα σε ακραίες περιπτώσεις θα απαιτούνται και ακραίες λύσεις βέβαια αλλά αυτό είναι και άλλο θέμα.
Τα απρόοπτα συμβαίνουν , και άνθρωποι πεθαίνουν συνέχεια γύρω μας, είναι ο κανόνας του οικοσυστήματος είτε μας αρέσει είτε όχι.! Ανθρωποι φεύγουν-άνθρωποι έρχονται.Quote:
100% responsible for their own life. Ok, another one. Αν τώρα γίνει ένας σεισμός και μου πέσει ο σοβάς στο κεφάλι, δε θα είμαι 100% ρισπόνσιμπλ πιστεύω γι αυτό.
Αλλά τώρα άλλο να σου πέσει ένας σοβάς στο κεφάλι σου, και άλλο να κατεβάσεις 3 μπουκάλια ουίσκι και να βγεις βραδάκυ να κάνεις κόντρες στην παραλιακή και μετά να κατηγορείς την τύχη για άμα *μπρρ* συμβεί το οτιδήποτε! Δεν ελέγχουμε πάντα την ζωή μας, αλλά εκεί που μπορούμε να ασκήσουμε μια μορφή ελέγχου, ας το κάνουμε.
Λυπάμαι που θα σου το πω, αν και νομίζω ότι το ξέρεις ήδη, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να είσαι χαρούμενη αν έχεις τέτοιες ουτοπικές προσδοκίες. Μάλλον θα πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα.Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
Προσωπικά, αυτό που χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένη είναι να είμαι υγιής, ερωτευμένη, να έχω καλούς φίλους γύρω μου και να βγάζω χρήματα δημιουργώντας και διασκεδάζοντας. Σε αυτή τη φάση της ζωής μου τα έχω πετύχει όλα αυτά. Θα ήμουνα πιο χαρούμενη αν οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι.
το ξερω ρε συ μαρακι εχεις δικιο.........δεν ελεγχω τις κωλοεπιθυμιες μ. επισης δεν νιωθω ωστε να μαι ερωτευμενη η οτιδηποτε αλλο
Καλά τα λες. Η πλάκα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι έχουν πετύχει αυτού του είδους την ευτυχία και πληρότητα. Γιατί, δε νομίζω να μπορούν να πείσουν και κανέναν άλλο.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Εκτός αν μιλάμε για τον Δαλάι Λάμα.
Στη θέση σου λοιπόν θα έλεγα: Θα ήμουνα χαρούμενη αν μπορούσα επιτέλους να αλλάξω πεποιθήσεις, άρα και επιθυμίες και να μπορέσω να νιώσω και να ερωτευτώ. Αυτό θα προσπαθήσω να πετύχω. Και θα το καταφέρω.Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
creepy τι εννοείς?Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
ναι αλλα δεν γινεται να το προσδοκεις ακριβως αυτα ερχονται μονα τους. creepy ειναι αβολες οι αγκαλιες καμια φορα
creep νομιζω σημαίνει αλήτης αλλά πάλι δεν καταλαβαίνω τι εννοείς.Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
Creepy σημαινει ανατριχιαστικος
Εγω παλι πιστευω οτι γινεται καποιος να ειναι μονιμα 'χαρουμενος' , και δεν εννοει να χαζογελαει ή χαζοχαρουμενος εννοω πληρης και με καλη διαθεση και δυνατος
δν ξερω αν θα με πειτε φιλοχρηματη αλλα οταν ειναι μερα πληρωμης εχω κατι τρελα κεφια!
την επομενη πεφτω....
γιατι δν εχω μια...
φυσικό είναι, σου δίνεται η ευκαιρία ν' αγοράσεις καμιά τσαντούλα, κανένα παπουτσάκι χεχε!Quote:
Originally Posted by arktos
φυσικό είναι, σου δίνεται η ευκαιρία ν' αγοράσεις καμιά τσαντούλα, κανένα παπουτσάκι χεχε!Quote:
Originally Posted by arktos
"ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΕΜΕ ρε φίλε τούτο το πράμα που μου προωθείς ως καραμελίτσα διαρκώς. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ UNCONDITIONAL. yep, this is the real world. Everything is conditional. Πχ, αγάπα και αυτόν που σε δέρνει. Αγάπα αυτήν που σε κακοποιεί. Αγάπα αυτόν που σε βρίζει και σε ταπεινώνει. Και μετά αν δεν βαρέσεις μπιέλες ή δεν κάνεις κάνα έλκος ΝΑ με το συμπάθειο, έλα να το συζητήσουμε. Δε μπορούν να ισχύουν τόσο βαρύγδουπα, υποκριτικά τσιτάτα. Μόνο για ανελαστικά, φορμαρισμένα πλάσματα. Οι άνθρωποι δεν είμαστε τέτοια πιστεύω, ξεφεύγουμε από ψεύτικους κανόνες που θέλουν να μας φορεθούν κατάσαρκα ενώ η πραγματικότητα δείχνει αλλού και μοιάζει αλλιώτικη.".
Μόλις εισήλθα και μ' έπιασε ο γέλωτας... τί να πρωτοσχολιάσω;... είμαι τόσο κουρασμένη ρε γαμώτο!... θα ήθελα να το σχολιάσω όλο, αλλά δε ξέρω αν θα το θυμηθώ την Κυριακή που - υποτίθεται - έχω παραπάνω χρόνο. Για να καταλάβεις, συμφωνώ με αυτή την... ανιδιοτελή αγάπη. Αποφάσισα - για παράδειγμα - να πιω καφεδάκι με όλους αυτούς που κακοποίησαν όλα αυτά τα ζώα που περνάνε απ' τα χέρια μου εδώ και 30 χρόνια... κρίμα ρε γμτ, να τους δοθεί μια ευκαιρία...:)... ή ξέρω 'γω, να χαϊδέψω τη μαμά μου και να της πω πόσο πολύ την αγαπώ και την υπολογίζω που με οδήγησε στην εξάρτηση, μου έσκιζε τα ποιήματα όταν ήμουν πιτσιρίκι, με έβριζε όταν έβλεπε πως μιλούσα κάπως παράξενα και διαφορετικά... να πω κι ένα "ευχαριστώ" σε όλους τους πρώην εργοδότες μου όταν με άφηναν να βγάζω το 8άωρο - αφού είχα πέσει απ' τη σκάλα, ή με άφηναν να κατουρηθώ επάνω μου όταν μου αρνούνταν "διάλειμμα ολίγων λεπτών", ή με έβαζαν να κουβαλάω γεμάτα τελάρα 3 και 4 μαζί...
Σε λίγο θα "αγαπήσω" και όλους τους γονείς που ταϊζουν τα παιδιά τους αηδίες, τα κάνουν σα τον κακό τους το φλάρο, τα χαρτζηλικώνουν για να πίνουν 5 και παραπάνω ποτά στα ορθάδικα και μετά βγαίνουν και κλαίνε γιατί δεν κατάλαβαν πότε ο Γιαννάκης παρασύρθηκε στην πρέζα και πότε η Κικίτσα πηδήχτηκε με τον κουνιάδο τους... τί άλλο να αγαπήσω;... χμμ... τις γεμάτες σκουπίδια παραλίες;... τα κρεμασμένα πτώματα στα τσιγκέλια;... τους οδηγούς στα φανάρια που έτσι και χαλάσει για 2 λεπτά ο σηματοδότης, είναι ικανοί να βγάλουν καραμπίνες για να ξεπαστρέψουν ο ένας τον άλλον, ως ουκ έχουν την ελάχιστη υπομονή;...
... μήπως τα λαμπιόνια των Χριστουγέννων την ώρα που κάποιος σφαδάζει από πόνο και θέλει να πηδήξει απ' την ταράτσα επειδή χρωστάει ενοίκια;... τις πεταμένες σύριγγες που πετάει ο "κακός" χρήστης και κινδυνεύει το "καλό" μας παιδί;... την τέχνη - που τη λατρεύω - αλλά είναι για τους λίγους;... το λαμόγιο που τόσα χρόνια ψήφιζε λαμόγια;... τί;...
... ναι, υπάρχουν πολλά που αξίζουν την αγάπη μας... την ανιδιοτελή αγάπη, που αν θέλαμε πραγματικά θα την είχαμε και θα τη δίναμε... που Εκείνος ο έρμος πίστευε πως ήμασταν σε θέση να την κάνουμε κτήμα μας και να την ανακαλύψουμε... αλλά πού...
Εδώ σε λίγο θα λυπόμαστε το Τζέφρυ και θα λέμε "αχ, τον καψερό του τη βάρεσε...". Να κάνουμε έρανο βρε, να πάει σε έναν καλό ψυχίατρο... κι αυτός ο Σαμαράς... εμ, να σε κοιτά με τόση αγωνία και... ανιδιοτέλεια στα μάτια και να σου λέει "δείξτε μου την εμπιστοσύνη σας"... έτσι είναι Ρέϊν... δώσαμε έδαφος στα τσιτάτα και μας καβάλησαν στο σβέρκο... "Αγαπάτε καφρίλους" το λοιπόν... σε δουλειά να βρισκόμαστε ρε αδερφέ...
εκει που γραφω δουλεια να γινω πιο συγκεκριμενος, θελω κατι σχετικο με τεχνη ειδικα κινηματογραφο και μουσικη. εδω ελλαδα χαραμιστηκα και χαραμιζομαι ακομα δυστυχως και πλεον δε μπορω να κανω τιποτα απολυτως, οποτε για να γινω χαρουμενος θελω να ξαναβρω το νοημα με οποιο τροπο γινεται αυτο.Quote:
Originally Posted by KENO
καλα τα λες. απλα ο,τι κ αν σου κανανε να το ερευνας. οχι να συγχωρας. 2η ευκαιρια δεν παει σε ολους................δεν την αξιζουν ολοι...... οχι με τιποταQuote:
Originally Posted by RockElCasbah
Πιστεύω όχι μόνο ότι είναι μάταιοι τέτοιοι αγαποκανόνες, αλλά και επιζήμιοι.
Και ποιος κερδίζει από τις ατέλειωτες συγχωρετικές προτροπές? Περισσότερο όλων οι δυνάστες. Βολικότατο.
Και οι θρησκείες το ίδιο έκαναν μια ζωή. Προπαγάνδες για "εξομάλυνση" κοινωνικών θεμάτων με εισαγωγές ενοχικών συμπλεγμάτων και συγκρούσεων που μετατίθενται από
τη δυνατότητα μιας εν δυνάμει έκφρασης στο κοινωνικό πεδίο σε μια ανώφελη μετατόπιση στο ψυχολογικό.
κατα την γνωμη μ συγχωρεις οποιον θελει να συγχωρεθει............ μετα απο επανορθωση δλδ
Περισσότερες συγχωρέσεις* --> περισσότερες ανοιχτές πόρτες --> περισσότερες επιλογές στη ζωή --> μεγαλύτερη πιθανότητα να διαβείς την σωστή για να φτάσεις στην χαράQuote:
Originally Posted by RainAndWind
*λογικών περιπτώσεων ε!
Οι θρησκείες δεν μίλαγαν για συγχωρεση, αλλά για εμπορικές συμφωνίες. τα συγχωροχάρτια ήταν ένα καταναλωτικό προιόν που το έβρισκες στο church shop της γειτονιάς σου με πρόγραμμα εύκολης εισόδου στον παράδεισο "Ιησούς 60".
Αχ ,,, οι χαρές μας είναι ρηχές, οι λύπες βαθιές.
Πάντως, όπως έλεγε και ο Pavese, η μόνη χαρά στην ζωή είναι να αρχίζεις....
Ένα από τα πράγματα που θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα είναι να πραγματοποιηθεί η ανάγκη μου για δημιουργία. Αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής κάθε υγειή ανθρώπου.
... πολύ ωραία!... γιατί μπορείς να αρχίζεις ανά πάσα στιγμή μέχρι να πεθάνεις... γιατί όσα είναι εφικτό να έρχονται, έχουν ως κατάληξη το να παρέρχονται... γιατί η αρχή και το τέλος συναντώνται κι η λύπη σα μοιάζει με χαρά, όλα είναι εκεί μπροστά. Αδύναμα, εφήμερα, απλά μα δυνατά...Quote:
Originally Posted by rex
πολύ όμορφο αυτό, σαν ποιήμα!Quote:
Originally Posted by RockElCasbah
... χμμ... είναι το μεγάλο μου ελάττωμα η ενασχόληση με την ποίηση... τον τελευταίο καιρό με έχουν κερδίσει οι πατάτες και τ' αγγούρια όμως, και κρατώ τσι στίχοι για άλλες στιγμές...:)... ευχαριστώ πάντως!...
(... για να γελάσουμε και λίγο... έκανε το ΛΑΘΟΣ ο ψυχαναλυτής μου να μου ζητήσει να... αναλύσουμε κάποιο απ' τα ποιήματά μου... έ, τί να κάνω;... βγήκε από μέσα μου ο βαρκάρης, ο θερμαστής, ο νταλικέρης... λολ!... το ποιημα έμεινε στη θέση του πάντως... ανερμήνευτο...:)... πειράζει που του τα χώνω πού και πού;...:)...).