γραφεία συνοικεσίων...?

Καλησπέρα παιδιά!Είμαι πολύ καινούργια σε αυτού του είδους την επικοινωνία.Σκέφτηκα όμως,ότι απο κάποιους άγνωστους ανθρώπους,μπορείς να λάβεις απαντήσεις σε προβληματισμούς σου,που οι φίλοι προστατευτικά αποφεύγουν να δώσουν.Είμαι 41 ετών,ήμουν τυχερή στην ζωή μου με τους φίλους,αλλά άτυχη με τις σχέσεις.Πάντοτε είχα πολύχρονες σχέσεις και έχω περάσει πολύ καλά.Χώρισα πριν 6χρόνια και εκεί "κάηκα"πολύ άσχημα.Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μου ένας άνθρωπος που τον θεωρούσα πολύ αξιόλογο.Κλείστηκα τελείως οσον αφορά τις ερωτικές σχέσεις,ώσπου ξαναβρήκα τον εαυτό μου μετά απο ψυχοθεραπεία κ αφού είχαν περάσει ήδη 3χρόνια.Περνάνε τα άτιμα και δεν το καταλαβαίνεις..Το θέμα μου είναι το εξής.Έκανα κάτι ανοίγματα,τελείως αποτυχημένα.Δεν καταλαβαίνω τι γίνεται πια με τις σχέσεις μετά απο τόσα χρόνια αποχής.Δεν με ενδιαφέρει ο γάμος κ τα παιδιά κ ξαφνικά βρέθηκα με άντρες που μετά τα 35 τους,ψάχνουν για αυτό.Και με κοιτάνε σαν εξωγήινη!Πότε έγιναν οι άντρες έτοιμοι για οικογένεια??Αυτό που πάντα ήθελα στην ζωή μου ήταν ο έρωτας,και την ακολουθία του με την αγάπη,την εμπιστοσύνη κ την συντροφικότητα.Εναν σύντροφο χωρίς την ακολουθία της οικογένειας.Μέσω ιντερνετ δεν μπορώ να κάνω γνωριμίες.Μου είναι αδύνατο να βγαίνω με άγνωστους και δεν με ενδιαφέρει καθόλου το σέξ ώς οργανική ανάγκη.Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι με οικογένεια,οπότε δεν πρόκειτα να γνωρίσω κάποιον απο το φιλικό περιβάλον,όπως γινόταν τις παλιές καλές μέρες..Πριν από λίγο μπήκα σε ένα site με γραφεία συνοικεσίων κ μου την έδωσε!!Και εκεί για γάμο λένε.Και όταν κατάλαβα ότι ήμουν σε ένα τέτοιο site αναρωτήθηκα που έχω φτάσει??Το έκλεισα και ήρθα γρήγορα σε εσάς.Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι η ανθρώπινη επαφή θα ήταν τόσο δύσκολη.Άλλαξαν τόσο πολύ οι καταστάσεις που μου είναι αδύνατο να τις παρακολουθήσω..

ameliari, δεν θέλω να σε απογοητεύσω αλλά οι σχέσεις σε αυτή την ηλικία είναι λίγο "δύσκολες". Κι αυτό γιατί όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο δύσκολα ερωτευόμαστε. Και αν ερωτευτούμε δεν είναι σίγουρο ότι θα μας ερωτευτούν και θα βρούμε ανταπόκριση. ΄Και επειδή το θέμα του έρωτα είναι και λίγο αυθόρμητο, θα σου έλεγα να το αφήσεις και όπως έρθει. Ερωτας κατά παραγγελία δεν προκύπτει. Να είσαι χαλαρή, να είσαι ανοιχτή σε καινούργιες γνωριμίες αλλά μην έχεις στο μυαλό σου συγκεκριμένες εκφάνσεις του έρωτα γιατί μπορεί να απογοητευτείς όταν ο άλλος δεν σου δίνει αυτό που θέλεις.
Αφού δεν σε ενδιαφέρουν γάμος και παιδιά πιστεύω ότι θα είναι πιο εύκολο για σένα. Πόσοι χωρισμένοι υπάρχουν που δεν θέλουν να ξανακάνουν οικογένεια παρά μόνο να περνόύν καλά μέσα από μια σχέση. Ειδικά σε αυτές τις ηλικίες πάρα πολλοί.
Σε ο,τι αφορά τα γραφεία συνοικεσίων, δεν έχω γνώση αλλά από μια φίλη που έχει γραφτεί σε ένα κλαμπ τέτοιο άντρα της αρέσκειάς της δεν βρήκε αλλά καλά περνάει γιατί έχει μια κοινωνική ζωή που πρώτα δεν την είχε. Πηγαίνει σε εκδηλώσεις, γνωρίζει ανθρώπους κοινωνικά μέχρι στιγμής δεν την ενδιαφέρει κάτι άλλο. Αν το δεις σαν εμπειρία και σαν ανάπτυξη κοινωνικών γνωριμιών τότε πιστεύω ότι σε καλό θα σου βγει. Αν το δεις στενά να βρεις σύντροφο δε ξέρω αν βοηθά.
Εμένα προσωπικά μου αρέσει να βλέπω τα πράγματα βιωματικά. Δεν έχεις παρά να τα κάνεις όλα αυτά (να γραφτείς σε κάποιο κλαμπ, να βγεις κάποιο ραντεβού μέσω ιντερνετ, να γραφτείς σε κάποιο σύλλογο κλπ) και αν δεν σου βγουν τα αφήνεις πίσω σου. Τουλάχιστον θα έχεις προσωπική γνώμη αν σου ταιρια΄ζει κάτι τέτοιο

γεια σου blue1!Εχεις δίκιο ότι σε αυτή την ηλικία είναι δύσκολες οι σχέσεις κ ξέρω πιά ότι αυτό έχει να κάνει με την απομυθοποίηση του έρωτα κ κυρίως ότι μαθαίνουμε τον εαυτό μας,ανεβαίνει η αυτοεκτίμηση μας κ κανένας δεν είναι διατεθιμένος να κάνει παραχωρήσεισ που στα 20 μας χρόνια φαίνονταν απολύτως φυσικές!Εννοείται ότι για μένα ο έρωτας είναι μόνο αυθόρμητος κ δεν ψάχνω για δεκανίκι,θέλω έναν συνοιδηπόρό.Δεν έχω στο μυαλό μου ένα συγκεκριμένο πρότυπο άντρα,άλλωστε για αυτό όλοι οι άντρες μου ήταν πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους.Όσο για τους χωρισμένους με παιδιά ,δεν την παλεύω να μπλέξω στην αρρωστημένη κατάσταση που υπάρχει στην Ελλάδα όταν χωρίζει ένα ζευγάρι,η υπόλοιπη ζωή τους να είναι ένα ρίνγκ!Και στην μέση ματωμένα τα παιδιά τους!Και παραπέρα οι καινούργιοι ερωτικοί σύντροφοι.Δεν ξέρω ούτε μια περίπτωση που είναι πολιτισμένοι κ κόσμιοι οι χωρισμένοι γονείς!Επέλεξα να μην κάνω οικογένεια,κ δεν μπορώ να επωμιστώ την οικογένεια ενος άλλου..Όσο για τα γραφεία συνοικεσίων,μια κρίση της στιγμής ήταν!Δεν υπάρχει περίπτωση να πάω σε κάτι τέτοιο.Είναι πολύ μακριά από αυτό που θέλω να μου συμβεί κ να νιώσω.Η όλη διαδικασία με χαλάει πάρα πολύ!Το ίδιο ισχύει κ για γνωριμίες μεσω ιντερνετ!Κοινωνική ζωή έχω,ασχολούμαι με πολλά πράγματα κ το κυριότερο έχω καλούς φίλους. αλλά δεν έχω το κουράγιο πλέον να τρέχω σε νυχτερινές εξόδους,τα έκανα πολύ,ΒΑΡΕΘΗΚΑ!Είμαι "τακτοποιημένη"μέσα στην μοναχικότητα μου.Διαβάζω πολύ,βλέπω ταινίες και ασχολούμαι με τα ζώα μου.Πίστεψε με,δεν το πίστευα ποτέ ότι θα ήμουν στο σπίτι μου και θα είμαι καλά!Μου λείπει ένας σύντροφος ή η έννοια του συντρόφου..?Τι να σου πω,μπερδεμένα πράγματα,μπερδεμένοι άνθρωποι. Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Καλή συνέχεια

Quote:

---

Originally Posted by ameliari

.....
Εννοείται ότι για μένα ο έρωτας είναι μόνο αυθόρμητος κ δεν ψάχνω για δεκανίκι,θέλω έναν συνοιδηπόρό.Δεν έχω στο μυαλό μου ένα συγκεκριμένο πρότυπο άντρα,άλλωστε για αυτό όλοι οι άντρες μου ήταν πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους.Όσο για τους χωρισμένους με παιδιά ,δεν την παλεύω να μπλέξω στην αρρωστημένη κατάσταση που υπάρχει στην Ελλάδα όταν χωρίζει ένα ζευγάρι,η υπόλοιπη ζωή τους να είναι ένα ρίνγκ!Και στην μέση ματωμένα τα παιδιά τους!Και παραπέρα οι καινούργιοι ερωτικοί σύντροφοι.Δεν ξέρω ούτε μια περίπτωση που είναι πολιτισμένοι κ κόσμιοι οι χωρισμένοι γονείς!Επέλεξα να μην κάνω οικογένεια,κ δεν μπορώ να επωμιστώ την οικογένεια ενος άλλου..Όσο για τα γραφεία συνοικεσίων,μια κρίση της στιγμής ήταν!Δεν υπάρχει περίπτωση να πάω σε κάτι τέτοιο.Είναι πολύ μακριά από αυτό που θέλω να μου συμβεί κ να νιώσω.Η όλη διαδικασία με χαλάει πάρα πολύ!Το ίδιο ισχύει κ για γνωριμίες μεσω ιντερνετ!Κοινωνική ζωή έχω,ασχολούμαι με πολλά πράγματα κ το κυριότερο έχω καλούς φίλους. αλλά δεν έχω το κουράγιο πλέον να τρέχω σε νυχτερινές εξόδους,τα έκανα πολύ,ΒΑΡΕΘΗΚΑ!Είμαι "τακτοποιημένη"μέσα στην μοναχικότητα μου.Διαβάζω πολύ,βλέπω ταινίες και ασχολούμαι με τα ζώα μου.Πίστεψε με,δεν το πίστευα ποτέ ότι θα ήμουν στο σπίτι μου και θα είμαι καλά!Μου λείπει ένας σύντροφος ή η έννοια του συντρόφου..?Τι να σου πω,μπερδεμένα πράγματα,μπερδεμένοι άνθρωποι. Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Καλή συνέχεια

---

ενας ανδρας στην ηλικια σου, πιθανοτατα θα εχει κανει εναν κυκλο ζωης.
μπορει να ειχε παντρευτει και να ειχε κανει παιδια.
τι ειδους συνοδοιπορος θα θελες να γινεις , αν δεν εισαι διατεθιμενη να αποδεχτεις την ζωη του συντροφου σου και να τον στηριξης?
και πως θα επωμιστεις την οικογενεια του, εφοσον υπαρχει η μητερα των παιδιων του?
συνηθως τα παιδια τα μεγαλωνουν οι μητερες στα διαζυγια και οι πατεραδες τα βλεπουν καποιες μερες τον χρονο.
σκεψου και το αλλο. αν καποιος δεν εχει ηδη παιδια, ειναι πολυ δυσκολο να μην θελει κι εκεινος να κανει, οποτε καποια στιγμη θα κανει κατι αλλο σητν ζωη του μιας και δεν θελεις οικογενεια εσυ, ενω αν εχει ηδη, μπορει και να εχει καλυτερες προοπτικες η σχεση.
τι αλλο κανεις στην ζωη σου? δεν εργαζεσαι? δεν εχεις καποια δραστηριοτητα κοινωνικη? συνηθως αναμεσα στους φιλους η στους συνεργατες γνωριζουμε συντροφους .
εκτος αυτων, αν δεν εισαι σε φαση να βγαινεις βραδυ κλπ, πως θα γνωριστεις με καποιον? τον φανταζεσαι να ερθει ντελιβερι στο σπιτι?

Και γω για να είμαι ειλικρινής ameliari εξεπλάγην από την απάντησή σου σε κάποια σημεία. Ποιά είναι αυτά:
1) Στην ηλικία των 41 βρίσκεις 2 ειδών συντρόφους: α/ χωρισμένους με παιδι ή παιδιά β/ ανύπαντρους 45ρηδες ή κοντά στα 50 που θέλουν να κάνουν παιδί. Η δεύτερη κατηγορία είναι ακόμα πιο δύσκολη γιατί φαντάσου ότι ο άλλος δεν έχει κάνει γάμο μέχρι τότε, οποτε μάλλον το ένα του βρωμάει, το άλλο του ξινίζει. Αν δε είναι ένας 45άρης που είναι φυσιολογική περίπτωση και θέλει οικογένεια δύσκολο να προτιμήσει μια 41 αφού η τεκνοποίηση δεν είναι το δυνατό σημείο μιας γυναίκας 41 ετών. Οχι ότι δεν γίνεται αλλά πιο δύσκολα και με περισσότερα χρήματα (εξωσωματική΄) δεδομένου ότι θέλεις και κάποιο χρόνο να τον γνωρίσεις, να δεις αν ταιριάζετε κλπ. Οπότε τα καβαντζώνεις τα 43-44 που και πάλι παιδιά γίνονται αλλά πιο δύσκολα. Στη πρώτη κατηγορία είναι πιο εύκολα τα πράγματα γιατί οι άντρες έχουν "φάει ήδη τα χαστουκάκια" τους, επομένως θεωρώ ότι μπορεί να κάνουν περισσότερες υποχωρήσεις για τη νέα σύντροφο. Συμφωνώ ότι θα πρέπει και συ να κάνεις από μεγάλες ως τεράστιες υποχωρήσεις στο θέμα των οικονομικών (λόγω προηγούμενων υποχρεώσεων) και να διατηρήσεις ισορροπίες με το- τα τέκνο-α του. Αν τον αγαπάς, τον ερωτευτείς, σε γοητεύσει αυτά τα αντιμετωπίζεις χωρίς δυσκολία. Αλλιώς σου φαίνονται βουνό.
Θεωρώ ότι δεν είναι καλό να αποκλείεις περιπτώσεις και να απομονώνεσαι. Δεν ξέρεις με ποιά περίπτωση μπορεί να είσαι καλά. Ελεύθερος, χωρισμενος χωρίς παιδιά, με παιδιά το θέμα είναι να είσαι εσύ καλά, να συννοείσαι μαζί του, να περνάς καλά να υπάρχει χημεία.
Το ότι είσαι τακτοποιημένη με τη μοναχικότητά σου αλλά έχεις και κοινωνική ζωή καλό μου ακούγεται από την άποψη ότι θέλεις κάτι καλό και δυνατό στη ζωή σου και όχι να συμβιβαστείς απλά για να έχεις σύντροφο.
Πάντως ρε κορίτσι μου είσαι μεγαλοιδεάτισα και συ σαν και μένα. Θέλεις, απ΄ ότι καταλαβαίνω, τον μεγάλο έρωτα. Και γω συγκινούμαι πολύ από αυτή την ιδέα αλλά από την εμπειρία μου έχω δει ότι ο μεγάλος έρωτας είναι μαγικός. Μπορεί δηλ. να μη σου συμβεί ποτέ (και να είναι αμοιβαίος) όπως στους περισσοτερους ανθρώπους. Παρόλα αυτά παντρεύονται , κάνουν σχέσεις, οικογένειες κλπ βάζοντας νερό στο κρασί τους.
Να σου ευχηθώ λοιπόν να σου έρθει ο έρωτας έτσι όπως τον έχεις φανταστεί και να είναι δυνατός και αμοιβαίος

καλημερα. πιστευω οι περισσοτεροι και εγω μπαινουμε σε ιστοσελιδες κλπ για να ψαχτουμε οταν δεν υπαρχει καποιος στην ζωη μας εγω δεν το θεωρω κακο αρκει να γινεται σωστα.
τωρα εσυ μια γυναικα στα 41 ωριμη και γνωριζοντας τι θελεις δεν πιστευω πως θα ειναι δυσκολο να γνωρισεις καποιον μικροτερο για σχεση να περναμε καλα η καποιον μεγαλυτερο πιο ωριμο κυριο για συντροφο συνεχισε και θα ερθει...
η γιαγια μου ελεγε οποιος γυριζει μυριζει οποιος καθεται βρωμαει..

μαλλον θελεις κατι ετοιμο στα μετρα σου....δεν θα το βρεις....ξεκινα με απλα ραντεβουδακια κ οτι γινει...τυχερα ειναι αυτα!!!

Quote:

---

Originally Posted by ameliari

Καλησπέρα παιδιά!Είμαι πολύ καινούργια σε αυτού του είδους την επικοινωνία.Σκέφτηκα όμως,ότι απο κάποιους άγνωστους ανθρώπους,μπορείς να λάβεις απαντήσεις σε προβληματισμούς σου,που οι φίλοι προστατευτικά αποφεύγουν να δώσουν.Είμαι 41 ετών,ήμουν τυχερή στην ζωή μου με τους φίλους,αλλά άτυχη με τις σχέσεις.Πάντοτε είχα πολύχρονες σχέσεις και έχω περάσει πολύ καλά.Χώρισα πριν 6χρόνια και εκεί "κάηκα"πολύ άσχημα.Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μου ένας άνθρωπος που τον θεωρούσα πολύ αξιόλογο.Κλείστηκα τελείως οσον αφορά τις ερωτικές σχέσεις,ώσπου ξαναβρήκα τον εαυτό μου μετά απο ψυχοθεραπεία κ αφού είχαν περάσει ήδη 3χρόνια.Περνάνε τα άτιμα και δεν το καταλαβαίνεις..Το θέμα μου είναι το εξής.Έκανα κάτι ανοίγματα,τελείως αποτυχημένα.Δεν καταλαβαίνω τι γίνεται πια με τις σχέσεις μετά απο τόσα χρόνια αποχής.Δεν με ενδιαφέρει ο γάμος κ τα παιδιά κ ξαφνικά βρέθηκα με άντρες που μετά τα 35 τους,ψάχνουν για αυτό.Και με κοιτάνε σαν εξωγήινη!Πότε έγιναν οι άντρες έτοιμοι για οικογένεια??Αυτό που πάντα ήθελα στην ζωή μου ήταν ο έρωτας,και την ακολουθία του με την αγάπη,την εμπιστοσύνη κ την συντροφικότητα.Εναν σύντροφο χωρίς την ακολουθία της οικογένειας.Μέσω ιντερνετ δεν μπορώ να κάνω γνωριμίες.Μου είναι αδύνατο να βγαίνω με άγνωστους και δεν με ενδιαφέρει καθόλου το σέξ ώς οργανική ανάγκη.Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι με οικογένεια,οπότε δεν πρόκειτα να γνωρίσω κάποιον απο το φιλικό περιβάλον,όπως γινόταν τις παλιές καλές μέρες..Πριν από λίγο μπήκα σε ένα site με γραφεία συνοικεσίων κ μου την έδωσε!!Και εκεί για γάμο λένε.Και όταν κατάλαβα ότι ήμουν σε ένα τέτοιο site αναρωτήθηκα που έχω φτάσει??Το έκλεισα και ήρθα γρήγορα σε εσάς.Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι η ανθρώπινη επαφή θα ήταν τόσο δύσκολη.Άλλαξαν τόσο πολύ οι καταστάσεις που μου είναι αδύνατο να τις παρακολουθήσω..

---

Τι ψάχνεις ακριβώς δεν κατάλαβα;

Μην αγχώνεσαι ρε κοπελιά. Σίγουρα κάποιος λόγος θα υπάρχει που θα έμεινες μόνη. Δέξου αυτό που είσαι και δες τι θα κάνεις είτε βρείς είτε δεν βρείς κάποιον ηλίθ... εμ γαμπρό.

καλησπέρα remedy!Μου έγραψες κάποια πράγματα,υποθέτω απο αυτά ότι δεν είσαι κοντά στην ηλικία μου.Τα αυτονόητα είναι ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα κύκλο ζωής.Το τι είμαστε διατεθιμένοι να δεχτούμε ή όχι έγκειται στους κανόνες κ τα όρια που έχουμε θέσει ο καθένας μας στην ζωή του,μέσα απο τις εμπειρίες που έχει ζήσει.Ο δικός μου κύκλος ανθρώπων,των αντρών φίλων μου που έχουν χωρίσει,είναι εξαιρετικοί πατέρες,σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά τους κ σε μόνιμη σύγκρουση με την πρώην σύζυγο.Μέσα απο αυτό προκαλείται η συγκρουσή τους ΚΑΙ με την σύντροφο τους. Για αυτό κ έγραψα ότι δεν θέλω να είμαι σε αυτό τον κύκλο,πόσο μάλλον όταν έχω διαλέξει να μην έχω δικό μου παιδί! Το ότι είναι δύσκολο να βρώ αυτό που θέλω δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμβιβαστώ με ότι δεν θέλω.Όσο για κοινωνικές δραστηριότητες,αυτό καλά κρατεί,αλλά κορίτσι μου,πραγματικά εκεί "έξω"έχουν έρθει τα πάνω κάτω.Οι άνθρωποι είναι πολύ φοβισμένοι και καθόλου διαθέσιμοι.Έγώ αυτό έχω εκλάβει,όπως κ δύο κολλητές μου,που είναι συνέχεια έξω,αλλά δεν γυρνάνε στο σπίτι τους με έστω μια ωραία σκέψη απο κάποια επαφή που είχαν !Να σου επίσης ,ότι ντελίβερι δεν παίρνω για να φάω, πόσο μάλλον για να ερωτευτώ.....!!!!Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου

γειά σου blue1!Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος σαν κ μένα εκεί έξω!Εννοώ,ότι μπορεί να έχει κάνει ένα γάμο κ να μη πήγε!Να έχουμε τις ίδιες απόψεις για το ανάθρεμα ενός παιδιού,τι πραγματικά σημαίνει αυτό και όχι οι γελοίοι λόγοι που ακούω για τη απόφαση να έρθει στον κόσμο ένα παιδί..Δεν τίθεται θέμα να γίνω μάνα κ θεωρώ απαράδεκτο,όπως πολύ σωστά αναφέρεις την διαδικασία να μείνεις έγκυος μετά τα 40.Τα λεφτά που δίνουν ,μόνο κ μόνο για να έχουν ένα δικό ΤΟΥΣ παιδί,θα μπορούσαν να μεγαλώσουν ένα παιδάκι απο κάποιο ίδρυμα κ να του δώσουν μια ευκαιρία στην ζωή που δεν ήταν επιλογή τους να μην έχουν !Έχεις δίκιο έν μέρει για τον μεγάλο έρωτα που θα επιθυμούσα και χαίρομαι που το θές κ εσύ!Μόνο που τώρα είναι τροποποιημένος κάπως .Θέλω να έχω έναν άνθρωπο που να σέβομαι και να θαυμάζω,να μοιραζόμαστε κάποια πράγματα που αγαπάμε κ να είμαστε χαρούμενοι που έχουμε ο ένας τον άλλον!Το έχω ζήσει και αυτό θέλω.Δεν έχω κανέναν λόγο να συμβιβαστώ σε κάτι που δεν με κάνει χαρούμενη.Και αυτό το έχω κάνει.Μόνο που τώρα η επιλογή είναι δική μου.Και πρέπει να σου πώ ,ότι πολυ με στεναχωρεί παρατηρώντας τους φίλους μου που είναι σε οικογένεια ,να βλέπω ότι δεν είναι χαρούμενοι κ αρκετές φορές δεν αναγνωρίζουν πια ό ένας τον άλλον...Έφτασα να μην φοβάμαι να είμαι "χωρίς άντρα" με ότι σημαίνει αυτό.Και εσύ λοιπόν θα ήθελα να σου πώ, να μην βάλεις νερό στο κρασί σου!Να μην συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο απο αυτό που θέλεις και κατά την γνώμη σου αξίζεις!Η γνώμη των άλλων είναι υποκειμενική και καλύτερα απο τον καθένα,ξέρει η φωνούλα απο μέσα μας που ουρλιάζει όταν κάτι δεν πάει καλά ,αλλά εμείς κωφεύομαι!!!Να΄σαι καλά !

Quote:

---

Originally Posted by babis1925

μαλλον θελεις κατι ετοιμο στα μετρα σου....δεν θα το βρεις....ξεκινα με απλα ραντεβουδακια κ οτι γινει...τυχερα ειναι αυτα!!!

---

μικρε κοψε τα !!!!!!! ελεος

γειά σου despoina26! Η γιαγιά σου είναι θεά κ καλά τα λέει!Δεν είπα ότι είναι κακό να γνωρίζεσαι μπαίνοντας σε ότι site επιλέγει ο καθένας μας!Απλώς εγω δεν το κάνω για τους δικούς μου λόγους..Τα πράγματα είναι λίγο πιο μπερδεμένα στις επαφές και στις σχέσεις.Διακρίνω μια τεράστια αλλαγή στον τρόπο προσέγγισης ανάμεσα μας.Νομίζω ότι υπάρχει κρίση σε όλες τις σχέσεις και όχι μόνο στις ερωτικές.Έχω έναν κύκλο φίλων,παντρεμένων κ ανύπαντρων.Οι ανύπαντροι λοιπόν είναι στην ίδια κατάσταση με μένα!Κάτι γίνεται ,αλλά θα το βρώ! Φιλιά στην γιαγιά!!!!!

καλησπέρα babis1925 !Εννοείται ότι θέλω κάτι στα μέτρα μου...και αφού χρησιμοποιείς αυτή την έκφραση,δεν συμφωνείς ότι ένα ρούχο που δεν σου κάνει γιατί δεν είναι στα μέτρα σου,δεν το φοράς ...??Έχω καταθέσει φόρο τιμής στους συμβιβασμούς και την υπομονή σε προηγούμενες σχέσεις.Όμως είπα ,ότι μεγαλώνοντας αντιλήφθηκα τις δυνάμεις μου και πίστεψα στον εαυτό μου (βοήθησε και η ψυχοθεραπεία σε αυτό!) .Δεν με φοβίζει το να είμαι μόνη μου ,τρέμω όμως το να είμαι με κάποιον που δεν θα εγείρει τα συναισθήματα μου, μόνο και μόνο για να έχω κάποιον δίπλα μου.Νομίζω ότι είναι πολύ άσχημο να νιώθεις μοναξιά ενώ είσαι σε μια σχέση. θα συμφωνήσω μαζί σου ότι αυτά είναι τυχερά ,αν και πρίν λίγα χρόνια δεν το πίστευα καθόλου !Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου!

Νομιζω οτι οταν μεγαλωνουμε σταματαμε να βαζουμε "νερο στο κρασι μας". Δεν ανεχομαστε πολλα πραγματα , ισως και να παραξενευουμε. Οταν ειμαστε νεαροι επισυναπτουμε σχεσεις πολυ ευκολα ειτε ερωτικες ειναι αυτες ειτε φιλικες.
Οσο μεγαλωνουμε δεν συμβαινει αυτο και μαλλον αυτη ειναι η φυσιολογικη ροη των πραγματων. Σιγουρα παντως με την "θεωρια" δεν γινεται κατι και ειτε -εαν δεν ειμαστε ευχαριστημενοι με κατι- προσπαθουμε να το αλλαξουμε αλλαζοντας τον εαυτο μας και τον τροπο προσεγγισης μας , ειτε απλως τολμαμε και παιρνουμε ρισκα.

"Το ότι είναι δύσκολο να βρώ αυτό που θέλω δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμβιβαστώ με ότι δεν θέλω.".

Ώ, ναι... έτσι είναι αλλιώς θα το είχες πράξει το... μεσοβέζικο... και ορθώς είναι έτσι και δεν είναι γιουβέτσι... να πω ως παρατήρησή μου πως υπάρχουν πάρα πολλά αρσενικά που δεν έχουν θέμα με το να μη κάνουν τέκνα, ακόμη κι αν ξεπέρασαν τα 40. Κι όσο οι ανθρώπινες σχέσεις θα σκαταίνουν, τα αρσενικά αυτά θα πληθαίνουν... επίσης, δε κατάλαβα γιατί ακούγεται... παράξενο το να γνωρίσεις τον άνθρωπό σου, και αυτός να είναι ο ντελίβερης που θα σου φέρει την πίτσα ή τα σουβλάκια, ο ταχυδρόμος της γειτονιάς σου, ο ηλεκτρολόγος που φώναξες στο σπίτι ή ο George124896 που "γνώρισες" σε κάποιο φόρουμ... δε χρειάζεται να τρέχουν οι κορασίδες στα μπαράκια και στις μαλακίες, μπορούν οι μαλακίες και τα μπαράκια να έρθουν στα κορίτσα...
Τέλος, να συμφωνήσω και με τον Κηπ... μόνο που αυτό που κάποιοι το χαρακτηρίζουν "παραξενιά", κάποιοι άλλοι το λένε "επιλεκτικότητα" και πολύ καλά κάνουν δηλαδής...

Quote:

---

Originally Posted by ameliari

καλησπέρα babis1925 !Εννοείται ότι θέλω κάτι στα μέτρα μου...και αφού χρησιμοποιείς αυτή την έκφραση,δεν συμφωνείς ότι ένα ρούχο που δεν σου κάνει γιατί δεν είναι στα μέτρα σου,δεν το φοράς ...??Έχω καταθέσει φόρο τιμής στους συμβιβασμούς και την υπομονή σε προηγούμενες σχέσεις.Όμως είπα ,ότι μεγαλώνοντας αντιλήφθηκα τις δυνάμεις μου και πίστεψα στον εαυτό μου (βοήθησε και η ψυχοθεραπεία σε αυτό!) .Δεν με φοβίζει το να είμαι μόνη μου ,τρέμω όμως το να είμαι με κάποιον που δεν θα εγείρει τα συναισθήματα μου, μόνο και μόνο για να έχω κάποιον δίπλα μου.Νομίζω ότι είναι πολύ άσχημο να νιώθεις μοναξιά ενώ είσαι σε μια σχέση. θα συμφωνήσω μαζί σου ότι αυτά είναι τυχερά ,αν και πρίν λίγα χρόνια δεν το πίστευα καθόλου !Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου!

---

Το ρούχο όμως το δοκιμάζεις πρώτα για να δεις αν είναι στα μέτρα σου, δεν το απορρίπτεις απλώς και μόνο βλέποντάς το (και κρίνοντας από ένα παρόμοιο που είχες στο παρελθόν ίσως, και δεν σου πήγαινε καθόλου). Αλλιώς περιορίζεις πολύ τις επιλογές σου και είναι σαν να ζεις σε ένα κλειστό κύκλωμα που περιλαμβάνει τα γνώριμα και βολικά: το σπιτάκι σου, τα βιβλία σου, τα ζωάκια σου. Τα γνώριμα και βολικά δεν μπορούν να σε απογοητεύσουν, αλλά μπορούν να σε αποτελματώσουν. Νομίζω ότι όταν είναι κανείς σε τέτοια φάση, υποσυνείδητα εκπέμπει το μήνυμα "δεν είμαι διαθέσιμος". Ίσως λοιπόν, αν θέλεις ν' αλλάξει κάτι στη σημερινή σου κατάσταση (και πιστεύω ότι θέλεις, αλλιώς δεν θα άνοιγες αυτό το θέμα), καλό θα ήταν να γίνεις λίγο πιο ευέλικτη. Να ανοίξεις το κλειστό σου κύκλωμα της γνώριμης και ανακουφιστικής σου καθημερινότητας και να δοκιμάσεις καινούρια πράγματα. Καινούρια πράγματα για σένα, δραστηριότητες που θα σε ανανεώσουν. Θα ανακαλύψεις ίσως πτυχές του εαυτού σου που ούτε κι εσύ η ίδια τις ήξερες...

Ameliari, απλά θεωρώ ότι είναι πολύ σπάνιο μετά τα 40 να γνωρίσεις κάποιον που να μην έχει παιδιά και να μην θέλει παιδιά. Εξειδικεύεις τόσο την αναζήτηση και ζητάς μια μαγική και όχι ορθολογιστική λύση. Αν μπορεις να είσαι μόνη σου και είσαι καλά με τον εαυτό σου και τα οικονομικά σου (γιατί με την κρίση, κακά τα ψέματα, χρειάζονται οικονομικές συμμμαχίες για να επιβιώσουν οι άνθρωποι, είναι πια δηλ. και πρακτικό θέμΑ η συμβίωση με κάποιον) τότε καλά κάνεις που περιμένεις να σου έρθει το καλό έτσι όπως το εννοείς εσύ. Αν όμως θέλεις κάποιο σύντροφο και κάποια σταθερή σεξουαλική ζωή ντε και καλά κάνεις τελικά κάποιες "εκπτώσεις" στα θέλω σου προκειμένου να μην είσαι μόνη.
Εγώ δεν συμφωνώ με την άποψή σου ότι μετά τα 40 δεν κάνουν παιδιά. Μια χαρά παιδιά γίνονται, ίσως με μεγαλύτερο κόπο, αν βρεις τον κατάλληλο σύντροφο. Επομένως μην το αποκλείεις και το θέμα παιδί. Αλλωστε αν ο άλλος θέλει παιδί και συ δεν μπορείς με τα δικά σου ωάρια λόγω ηλικίας γίνεται και με ξένα ωάρια.
Σε ο,τι αφορά τους χωρισμένους με παιδι΄ή παιδιά το μόνο μεγάλο πρόβλημα που βλέπω είναι το οικονομικό. Είναι δύσκολο πια ένας χωρισμένος με παιδί ή παιδιά να τα "βγάλει πέρα" και να ικανοποιεί τις οικονομικές απαιτήσεις και της προηγούμενης οικογένειας και της νέας συντρόφου. Οσο και καλή διάθεση να έχει δεν βγαίνει λογιστικώς το θέμα. Κάποιος από όλους θα "ριχτεί" οικονομικά. Για να περνάς καλά με τον σύντροφό μου πρέπει να υπάρχει και το ανάλογο χρήμα και από τις δύο πλευρές. Εγώ δεν θα ήμουν διατεθειμένη να τον καλύπτω οικονομικά για να βγάζει τις υποχρεώσεις του προηγούμενου γάμου. Καλό λοιπόν είναι ένας χωρισμένος με παιδί να έχει την οικονομική άνεση να τα βγάλει πέρα αλλιώς θεωρώ ότι είναι μια καταδικασμένη σχέση.

Kαλησπέρα keep walking!Mου άρεσε πολύ το "walk,walk till you drop" ..!Νομίζω ότι αυτό προσπαθώ να κάνω κ εγώ!Θα συμφωνήσω μαζί σου,μεγαλώνουμε και δεν ανεχόμαστε (ίσως μερικές φορές κ τον ιδιο τον εαυτό μας ).Το παρατήρησα ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στις ερωτικές σχέσεις.Στις καινούργιες φιλίες μου ,νιώθω ότι κάτι λείπει.Ενδεχομένως η αγνότητα των συναισθημάτων μας ,πριν παρέμβει ο πραγματικός κόσμος στην ζωή μας.Αλλά και πως θα γινόταν να είναι μόνο ερωτικό πρόβλημα...?Οι σχέσεις διέπονται απο βασικές αρχές (για μένα) και δεν διαχωρίζω ότι στον συντροφό μου θα φερθώ "έτσι" και στον φίλο μου "αλλιώς" .

γειά σου roxanne !Eχεις δίκιο ότι έχω περιορίσει τις επιλογές μου και πιθανά να δημιουργώ την κατάσταση της μη διαθεσιμότητας.Πίστεψε με όμως ,αυτό το "ασφαλές"περιβάλλον δεν το έφτιαξα αμαχητί ...Έκανα τις προσπάθειες μου όσον αφορά έναν ερωτικό σύντροφο και έχασα λίγο την κατάσταση.Δεν μπορώ να παρακολουθήσω την καινούργια εξέλιξη και όταν γύρναγα στο σπίτι μετά απο ένα "αποτυχημένο" ραντεβού καθόμουν σαν χαζή στον καναπέ μου και αναρωτιόμουν για ποιο λόγο το κάνω αυτό!Βαρέθηκα λοιπόν αυτό το συναίσθημα της απογοήτευσης ,και κάνω πράγματα που όντως με ανανεώνουν .Αποφάσισα λοιπόν να το αφήσω στην τύχη όπως μου έγραψε κάποιος και αν ειν΄να ρθει θε να ρθει ,αλλιώς ας προσπεράσει !

γεια σου rockEICasbah !να΄σαι καλά ,με έκανες και χαμογέλασα!Είσαι ο πρώτος που μου λέει ότι υπάρχουν αρσενικά που δεν θέλουν να διαιωνίσουν το είδος τους!!Θα σε πιστέψω ,γιατί με συμφέρει ..!!!!Δεν κατάλαβες το σχόλιο μου για το ντελίβερη...ένιωσα ότι υπήρχε μομφή στο μήνυμα της φίλης και απάντησα με μαύρο χιούμορ. Δεν βάζω ετικέτες στους ανθρώπους και θα ήταν το καλύτερο δώρο για μένα αν ερχόταν το ερωτικό ενδιαφέρον ξαφνικά απο όλους αυτούς που αναφέρεις.Σίγουρα θα έπιανε σε μένα,γιατί θα υπήρχε το στοιχείο της έκπληξης και όχι το έτοιμο ραντεβού!Καλή συνέχεια!

Δεν αγχώνομαι,είπα κάποιες σκέψεις μου και παρουσίασα τους προβληματισμούς μου.Είναι τελείως άκυρο το "γαμπρός" που κατάλαβες ότι ψάχνω και δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έγραψα εγώ.Να΄σαι καλά

Σόρρυ δεν το διάβασα όλο για να είμαι ειλικρινης απλά διαβάβασα τον τίτλο "γραφείο συνοικεσιών" και μετά ότι δεν θέλεις σχέση και μπερδεύτηκα. με καταλαβαίνεις η και αυτό δεν έχει καμία σχέση με το θέμα; σορρυ είμαι σε ένταση υποφέρω από αδράνεια.

Γεια σου και σε σένα κορίτσι! Ναι, τό 'χω να κάνω τους άλλους να γελάνε. Μ' αρέσει να είμαι αστεία, λολ. Δεν είναι θέμα συμφέροντος, αλλά υπάρχουν μια χαρά. Και... χμμ... ναι, το αντελήφθην το σχόλιό σου και το χιούμορ. Κι εγώ το ίδιο εισέπραξα αλλά είπα να το περάσω στο "ντούκου", λολ. Το πώς θα γνωριστούν δυο άνθρωπες, δεν έχει να κάνει με τις βραδυνές εξόδους και την... κοινωνική ζωή. Όχι ότι δε βοηθάει όλο αυτό. Και προφανώς βοηθάει τόσο, ώστε να πειστεί κανείς πως μόνο έτσι γίνονται οι γνωριμίες.
Εγώ παντρεύτηκα τον άντρα που με... μπουγέλωσε κατά λάθος - πήγαινε για αλλού -..., έμεινα σε σχέση 9 χρόνων με κάποιον που... σκόνταψα πάνω του ο στραβούλιακας βγαίνοντας από φαρμακείο, έμεινα σε σχέση 3 ετών με κάποιον που γνώρισα σε ένα παλιό, ένδοξο - λολ - φόρουμ, και - ερωτεύτηκα με τα μπούνια - άνθρωπο σε περίοδο που δεν έπρεπε να κάνω σχέση γιατί είχα προτεραιότητα σε άλλα που με "καίγανε"... συνταγές δεν υπάρχουν φίλη μου, κι άμα τραβάς και τα "περίεργα" της ζωής, σού 'ρχεται από 'κεί που δε το περιμένεις...:)... έχω κι ένα μοτό σε όλα... "η λύση έρχεται όταν δε την ψάχνεις"... σου εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου ό,τι καλύτερο!...

Κι εγώ θα έλεγα ότι οι προβληματισμοί και οι αναλύσεις, "γιατί δεν γνωρίζω κάποιον", "πώς γίναν οι σχέσεις", "πού πήγαν όλοι οι άντρες (ή γυναίκες)" κτλ. είναι για να περνάμε την ώρα μας όσο είμαστε μόνοι-μόνες μας.
Από τη στιγμή που ερωτευόμαστε ξανά αναρωτιόμαστε γιατί μας φαινόταν τόσο απίθανο να συμβεί.
Και τότε ξεχνάμε τις λίστες που κάναμε για το πώς ακριβώς θα θέλαμε τον σύντροφο.
Όσο τακτοποιημένα και αν τα έχουμε στο μυαλό μας, έρχεται η στιγμή που θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε πολλά προκειμένου να είμαστε με κάποιον. Και δεν το λέω καθόλου με την κακή έννοια, ότι θα πρέπει να συμβιβαστούμε, αλλά πιο πολύ με την καλή, ότι μπορεί να ανοιχτούμε και σε άλλα πράγματα που ίσως ως τότε να μας ήταν αδιανόητα.
Με λίγα λόγια, οι πολλές αναλύσεις πάνε περίπατο όταν τελικά γνωρίσουμε κάποιον που θα μπει στην καρδιά μας.

Quote:

---

Originally Posted by Blue1

Ameliari, απλά θεωρώ ότι είναι πολύ σπάνιο μετά τα 40 να γνωρίσεις κάποιον που να μην έχει παιδιά και να μην θέλει παιδιά. Εξειδικεύεις τόσο την αναζήτηση και ζητάς μια μαγική και όχι ορθολογιστική λύση. Αν μπορεις να είσαι μόνη σου και είσαι καλά με τον εαυτό σου και τα οικονομικά σου (γιατί με την κρίση, κακά τα ψέματα, χρειάζονται οικονομικές συμμμαχίες για να επιβιώσουν οι άνθρωποι, είναι πια δηλ. και πρακτικό θέμΑ η συμβίωση με κάποιον) τότε καλά κάνεις που περιμένεις να σου έρθει το καλό έτσι όπως το εννοείς εσύ. Αν όμως θέλεις κάποιο σύντροφο και κάποια σταθερή σεξουαλική ζωή ντε και καλά κάνεις τελικά κάποιες "εκπτώσεις" στα θέλω σου προκειμένου να μην είσαι μόνη.
Εγώ δεν συμφωνώ με την άποψή σου ότι μετά τα 40 δεν κάνουν παιδιά. Μια χαρά παιδιά γίνονται, ίσως με μεγαλύτερο κόπο, αν βρεις τον κατάλληλο σύντροφο. Επομένως μην το αποκλείεις και το θέμα παιδί. Αλλωστε αν ο άλλος θέλει παιδί και συ δεν μπορείς με τα δικά σου ωάρια λόγω ηλικίας γίνεται και με ξένα ωάρια.
Σε ο,τι αφορά τους χωρισμένους με παιδι΄ή παιδιά το μόνο μεγάλο πρόβλημα που βλέπω είναι το οικονομικό. Είναι δύσκολο πια ένας χωρισμένος με παιδί ή παιδιά να τα "βγάλει πέρα" και να ικανοποιεί τις οικονομικές απαιτήσεις και της προηγούμενης οικογένειας και της νέας συντρόφου. Οσο και καλή διάθεση να έχει δεν βγαίνει λογιστικώς το θέμα. Κάποιος από όλους θα "ριχτεί" οικονομικά. Για να περνάς καλά με τον σύντροφό μου πρέπει να υπάρχει και το ανάλογο χρήμα και από τις δύο πλευρές. Εγώ δεν θα ήμουν διατεθειμένη να τον καλύπτω οικονομικά για να βγάζει τις υποχρεώσεις του προηγούμενου γάμου. Καλό λοιπόν είναι ένας χωρισμένος με παιδί να έχει την οικονομική άνεση να τα βγάλει πέρα αλλιώς θεωρώ ότι είναι μια καταδικασμένη σχέση.

---

Καλησπέρα blue1! Δεν μπορώ να δω τα πράγματα ορθολογιστικά-οικονομικά σε ότι αφορά την ερωτική σχέση.Και γενικά τις σχέσεις.Μόνο στις επαγγελματικές διαπραγματεύομαι το χρήμα.Είμαι καλά με τον εαυτό μου ,όχι με τα οικονομικά μου,αλλά είμαι κ απο αυτές τις γυναίκες που δεν πιστεύουν ότι πχ στο πρώτο ραντεβού πρέπει να πληρώνει ο άντρας και γενικά ότι θα πληρώνει όποιος με συνοδεύει.Δεν νιώθω εντάξει με αυτό κ εκνευρίζομαι που θεωρείται δεδομένο.Είναι μικρό αυτό που σου λέω για να καταλάβεις,οτι δεν μπορώ να δω σαν οικονομικό στήριγμα έναν άντρα!Σαφώς κ είναι σπουδαίο να έχεις οικονομική στήριξη απο τον σύντροφο σου κ αντίστοιχα να προσφέρεις κ εσυ,αλλά προτιμώ να βρώ συγκάτοικο κ να προσπαθήσω να τα βγάλω πέρα με την κρίση.Και μόνο η έκφραση να κάνω εκπτώσεις στις σχέσεις μου ,με απογοητεύει τόσο πολύ ,που δέχομαι την ακριβή μοναχικότητα μου.Να σου ξεκαθαρίσω γιατί μαλλον δεν το κατάλαβες. Δεν πιστεύω στον γάμο και δεν θέλω να κάνω παιδιά .Έχω την αποψή μου για την γέννηση και την ανατροφή ενός παιδιού που δεν θα στην αναλύσω γιατί θα χρειαστούμε πολύ χρόνο.Το επέλεξα αυτό απο νεαρή ηλικία και το υπερασπίζομαι.Ενώ έχεις δίκιο για την οικονομική κατάσταση ένος χωρισμένου με παιδί ,αυτό είναι κάτι που δεν με απασχολεί καθόλου όπως πιθανόν τώρα να κατάλαβες απο τα παραπάνω. Η συναισθηματική φθορά με απασχολεί και για αυτό δεν θέλω να εμπλακώ.Δεν είναι μαγικό το να αναζητείς έναν άνθρωπο που να μπορείς να συμβιώσεις βάση της πορείας που είχες στην ζωής σου .Και θυμώνω όταν λέγεται να βάλω νερό στο κρασί μου. έχω πιεί πολλά κρασιά στην ζωή μου για να καταλάβω ότι το νοθευμένο σου χαλάει το στομάχι και σου προκαλεί άσχημο πονοκέφαλο....!

Quote:

---

Originally Posted by Instant

Σόρρυ δεν το διάβασα όλο για να είμαι ειλικρινης απλά διαβάβασα τον τίτλο "γραφείο συνοικεσιών" και μετά ότι δεν θέλεις σχέση και μπερδεύτηκα. με καταλαβαίνεις η και αυτό δεν έχει καμία σχέση με το θέμα; σορρυ είμαι σε ένταση υποφέρω από αδράνεια.

---

Δεν τρέχει και τίποτα.Με νευρίαε το "ύφος" που αντιλήφθηκα ότι είχες.Και για να δικαιολογηθώ,πιστεύω ότι σε αυτό το site μπαίνουν ανθρωποι με προβληματισμούς ,μοναξιά ή μοναχικότητα ή τέλος πάντων κάτι πιο διαφορετικό απο τα site γνωριμίων ή δεν ξέρω τι άλλο..Για αυτό μπήκα κ εγώ ,παρόλο που δεν το συνηθίζω.θέλω να πω γενικώς λοιπόν,ότι οταν αποφασίζεις να έχεις έναν διάλογο με κάποιον άγνωστο ,διάβασε το μήνυμα του, νομίζω ότι τα ειρωνικά σχόλια είναι περιττά και τελειώς ανάρμοστα .Δεν είμαστε καλά σαν άνθρωποι ,με προβλήματα στις σχέσεις μας ,στην δουλειά μας ,με τον εαυτό μας ,και για να φτάσουμε να θέλουμε μια επαφή την εχουμε ανάγκη. Η ανωνυμία που καλύπτει την αγένεια είναι το χειρότερο μου .Πάντως ότι υποφέρεις απο αδράνεια θα μπορούσε να είναι το σλόγκαν της εποχής! Καλή συνέχεια!

Quote:

---

Originally Posted by RockElCasbah

Γεια σου και σε σένα κορίτσι! Ναι, τό 'χω να κάνω τους άλλους να γελάνε. Μ' αρέσει να είμαι αστεία, λολ. Δεν είναι θέμα συμφέροντος, αλλά υπάρχουν μια χαρά. Και... χμμ... ναι, το αντελήφθην το σχόλιό σου και το χιούμορ. Κι εγώ το ίδιο εισέπραξα αλλά είπα να το περάσω στο "ντούκου", λολ. Το πώς θα γνωριστούν δυο άνθρωπες, δεν έχει να κάνει με τις βραδυνές εξόδους και την... κοινωνική ζωή. Όχι ότι δε βοηθάει όλο αυτό. Και προφανώς βοηθάει τόσο, ώστε να πειστεί κανείς πως μόνο έτσι γίνονται οι γνωριμίες.
Εγώ παντρεύτηκα τον άντρα που με... μπουγέλωσε κατά λάθος - πήγαινε για αλλού -..., έμεινα σε σχέση 9 χρόνων με κάποιον που... σκόνταψα πάνω του ο στραβούλιακας βγαίνοντας από φαρμακείο, έμεινα σε σχέση 3 ετών με κάποιον που γνώρισα σε ένα παλιό, ένδοξο - λολ - φόρουμ, και - ερωτεύτηκα με τα μπούνια - άνθρωπο σε περίοδο που δεν έπρεπε να κάνω σχέση γιατί είχα προτεραιότητα σε άλλα που με "καίγανε"... συνταγές δεν υπάρχουν φίλη μου, κι άμα τραβάς και τα "περίεργα" της ζωής, σού 'ρχεται από 'κεί που δε το περιμένεις...:)... έχω κι ένα μοτό σε όλα... "η λύση έρχεται όταν δε την ψάχνεις"... σου εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου ό,τι καλύτερο!...

---

Είσαι φοβερή ,με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ιστορίες! Θα κρατήσω και απο σένα ότι δεν έχει να κάνει με τις βραδυνές εξόδους μια γνωριμία,άλλωστε που κουράγιο για εξόδους.???Η αλήθεια είναι ότι τραβάω λίγο τα περίεργα και θέλω να πιστεύω ότι θα μου σκάσει "έτσι ξαφνικά". Πάντως μου έβαλες ιδέες με τα σκουντουφλίματα και τα μπουγελώματα σου...άν υποψιαστώ ότι θα ξαναγυρίσουμε στο πέταγμα της στάμνας απο το μπαλκόνι,με την θεία Βασιλειάδου, θααα......................Με έκανες να νιώσω καλύτερα ,ευχαριστώ!

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Κι εγώ θα έλεγα ότι οι προβληματισμοί και οι αναλύσεις, "γιατί δεν γνωρίζω κάποιον", "πώς γίναν οι σχέσεις", "πού πήγαν όλοι οι άντρες (ή γυναίκες)" κτλ. είναι για να περνάμε την ώρα μας όσο είμαστε μόνοι-μόνες μας.
Από τη στιγμή που ερωτευόμαστε ξανά αναρωτιόμαστε γιατί μας φαινόταν τόσο απίθανο να συμβεί.
Και τότε ξεχνάμε τις λίστες που κάναμε για το πώς ακριβώς θα θέλαμε τον σύντροφο.
Όσο τακτοποιημένα και αν τα έχουμε στο μυαλό μας, έρχεται η στιγμή που θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε πολλά προκειμένου να είμαστε με κάποιον. Και δεν το λέω καθόλου με την κακή έννοια, ότι θα πρέπει να συμβιβαστούμε, αλλά πιο πολύ με την καλή, ότι μπορεί να ανοιχτούμε και σε άλλα πράγματα που ίσως ως τότε να μας ήταν αδιανόητα.
Με λίγα λόγια, οι πολλές αναλύσεις πάνε περίπατο όταν τελικά γνωρίσουμε κάποιον που θα μπει στην καρδιά μας.

---

καλησπέρα marian!Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα ,αν και θα το ήθελα. Δεν υπήρξα μεμψίμοιρη(τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον),για να αρέσκομαι να συζητώ όλη αυτή την θεωρία με τις σχέσεις.Ισως είχε πλάκα η αντιπαράθεση σε μικρότερη ηλικία.Αυτή την στιγμή,πραγματικά υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας ,αλλαγή των δεδομένων κ πολύ προσπάθεια να κρατηθούμε όρθιοι στην ζωή μας.Εννοείται ότι έχεις δίκιο ,για την τακτοποίηση όσο είμαστε μόνοι και μετά την αναίρεση αφού ερωτευθούμε .Αυτό όμως εγώ ,τό πλήρωσα ,και έχω κρατήσει την απόδειξη!
Όπότε θυμάμαι τι ήταν αυτά που προσπέρασα, τα θέλω μου που καταχώνιασα και οι συμβιβασμοί με την κακή έννοια.Επίσης πιστεύω ότι καμιά ανάλυση δεν πάει περίπατο,αν αυτό που θα βρεθεί είναι αυτό που ήθελες. Καλή συνέχεια να΄χεις

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Κι εγώ θα έλεγα ότι οι προβληματισμοί και οι αναλύσεις, "γιατί δεν γνωρίζω κάποιον", "πώς γίναν οι σχέσεις", "πού πήγαν όλοι οι άντρες (ή γυναίκες)" κτλ. είναι για να περνάμε την ώρα μας όσο είμαστε μόνοι-μόνες μας.
Από τη στιγμή που ερωτευόμαστε ξανά αναρωτιόμαστε γιατί μας φαινόταν τόσο απίθανο να συμβεί.
Και τότε ξεχνάμε τις λίστες που κάναμε για το πώς ακριβώς θα θέλαμε τον σύντροφο.
Όσο τακτοποιημένα και αν τα έχουμε στο μυαλό μας, έρχεται η στιγμή που θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε πολλά προκειμένου να είμαστε με κάποιον. Και δεν το λέω καθόλου με την κακή έννοια, ότι θα πρέπει να συμβιβαστούμε, αλλά πιο πολύ με την καλή, ότι μπορεί να ανοιχτούμε και σε άλλα πράγματα που ίσως ως τότε να μας ήταν αδιανόητα.
Με λίγα λόγια, οι πολλές αναλύσεις πάνε περίπατο όταν τελικά γνωρίσουμε κάποιον που θα μπει στην καρδιά μας.

---

...συμφωνώ απόλυτα μαριαν...:)
Αυτό το "δεν υπάρχουν άντρες" "δεν υπάρχουν γυναίκες" μου κάνει περισσότερο σαν δική μας ανεπάρκεια να δεχτούμε κάποια πράγματα και αυτό μας εμποδίζει να προχωρήσουμε.
Έχω φίλες ανύπαντρες σε αυτές τις ηλικίες και γύρω-γύρω και ανακαλύπτω, (ευχάριστα), πως μια γυναίκα αν έχει ένα επίπεδο/εμφάνιση/ισσοροπια, μπορεί να έχει-αν όχι το ακριβές μοντέλο που θέλει, (που δεν το χουμε σε καμία ηλικία έτσι και αλλιώς)-μια σχέση στα μέτρα της.
Από μας καταλήγουν όλα και κει καταλήγουν.....;-)

Συνήθως στα γραφεία συνοικεσίων πας για συνοικέσια από μόνη της η λέξη αυτή σε προκαταβάλει προς την κατεύθυνση του γάμου! Τώρα μάλλον απαντάω αργά αλλά σε αυτή την ηλικία όπως είπαν και οι προλαλήσαντες δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό που ζητάς, όλοι τότε προσπαθούν να βολευτούν-κάνουν οικογένεια κτλ.