ΠΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΑΓΟΡΑΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ?

Printable View

20-12-2011, 13:32
Kat711

ΠΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΑΓΟΡΑΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ?

Αντικαναλωτικό κείμενο που υπογράφουν η Κατάληψη Δράκα και η Αναρχική Ομάδα Cumulonimbus. draka.squat.gr - cumulonimbus.squat.gr

Η περίοδος της επίπλαστης κοινωνικής ευημερίας, της συνειδησιακής κάθαρσης και του καταναλωτικού παροξυσμού, είναι εδώ: καλώς ήρθατε στα Χριστούγεννα. Είναι το διάστημα κατά το οποίο ο καθένας ανεξάρτητα από την ταξική του θέση είναι υποχρεωμένος να αγοράσει. Η κατανάλωση, ειδικότερα στις μέρες των Χριστουγέννων, είναι επιβεβαίωση οικογενειακής αρμονίας, απόδειξη ισχυρής φιλίας, ευκαιρία για τους οικονομικά ισχυρούς να απαλλαγούν από φόρους πουλώντας φιλανθρωπία, εξαγορά ανθρωπιστικής υπόστασης. Όμως όλα αυτά αποτελούν τη «γαρνιτούρα» της θρησκευτικής και καπιταλιστικής φρενίτιδας, που έχει ως δομικό στοιχείο την ανταλλαγή χρημάτων είτε με υλικά αγαθά είτε με μία θέση στο παράδεισο. Άλλωστε αυτά τα δύο φαίνεται να ταυτίζονται κατά τα επιβαλλόμενα κοινωνικά πρότυπα.

Αλλά ο καταναλωτισμός δεν είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται μόνο κατά τις εορταστικές περιόδους, απλά τότε οξύνεται και γίνεται αηδιαστικότερος από ποτέ. Ο καταιγισμός διαφημίσεων, η life-style κακομοιριά που προβάλλεται ως απόλυτο πρότυπο ζωής, καθώς και η επιβολή εικονικών αναγκών, δημιούργησαν την κοινωνική πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα η οποία πνίγεται στην μιζέρια του ατομικισμού, του ανταγωνισμού, της απάθειας και της αδράνειας, χαρακτηριστικά κάθε <<υγιούς>> πολίτη-νοικοκυραίου. Μόνο που η σήψη η οποία κρύβεται πίσω από αύτη τη φιλοσοφία, ειδικότερα στις σημερινές συνθήκες, φαίνεται ξεκάθαρα. Ως εγγενή στοιχεία του καπιταλισμού τόσο η οικονομική κρίση όσο και ο καταναλωτισμός (που δυσκολεύεται πλέον να πραγματωθεί), φανερώνουν τόσο τις ταξικές αντιθέσεις όσο και την κοινωνική δυστυχία και απομόνωση. Η αδυναμία κατανάλωσης που συνδέεται άμεσα με τη φτωχοποίηση όλο και μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας, φανερώνουν τόσο τις απάτες όσο και τις αυταπάτες ενός οικονομικού μοντέλου υπό κατάρρευση, το οποίο αναγκάζεται εξόφθαλμα πλέον να δείξει το ολοκληρωτικό του πρόσωπο.

Ως εκ τούτου αδυνατούμε να εντοπίσουμε τον καταναλωτισμό είτε ως μια περιστασιακή στιγμή ευτυχίας, είτε ως απλό φαινόμενο κοινωνικής παθογένειας. Αντιθέτως, αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο του ως μηχανισμού αλλοτρίωσης τόσο σε κοινωνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο του ως μέσο πνευματικής καταστολής, η οποία εκφράζεται μέσα από την καλλιέργεια μιας απολιτίκ κουλτούρας και μιας παρατεταμένης αποχαύνωσης. Αντιλαμβανόμαστε και τον επιθετικό του ρόλο αναφορικά με την καταστροφή του περιβάλλοντος, το οποίο υφίσταται την συνέπεια την παραγωγικής αλυσίδας.

Στην κοινωνία του θεάματος, στο αξιακό και ιδεολογικό σύστημα που μαζί με τον καταναλωτισμό στηρίζουν τον καπιταλισμό αντιτείνουμε το δικό μας πρόταγμα. Συλλογικοποιούμε τις αντιστάσεις μας, λειτουργούμε έξω από την λογική κράτους και κεφαλαίου οπού ακόμα και η ανθρώπινη επιβίωση είναι εμπόρευμα, καταλαμβάνουμε χώρους και δημιουργούμε υποδομές που βασίζονται και λειτουργούν με έννοιες που εχθρεύονται ευθέως το υπάρχον. Με την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα, την αξιοπρέπεια, την αυτοοργάνωση, την ελευθερία.

ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ?
20-12-2011, 13:44
BrokeN_DoLL

τα αγαθα ειναι το μονο που μπορεις να εχεις προσφεροντας χρηματα. τι αλλο να κανεις τα χρηματα αλλιως
20-12-2011, 14:13
Instant

Συνδέει την ευτυχία αγάπη με την δυνατότητα αγορών από'τι διαβάζω το κείμενο. Για τις ανθρώπινες σχέσεις δεν κάνει λόγο, εκεί όπου τα πράγματα είναι τόσο μπερδεμένα. Δες αυτό για παράδειγμα. Αν σου δώσω δέκα χιλιάδες ευρώ θα με αγαπήσεις (υποθέτω ότι είσαι κοπέλα ΚΑτ711); Δεν νομίζω. Αντιθέτως θα πεις ο κακός πλούσιος που με έκανε σκλάβα του. Αν σου πω ότι δεν έχω να σου δώσω τίποτα εκτός από την καρδιά μου πιθανώς να γελάσεις αν βγήκες με σκοπό τα ψώνια. Δεν ξέρω αν το επικοινωνώ σωστά.
20-12-2011, 14:27
Kat711

Κοπέλα είμαι.
Μιλάει πιστεύω για τις συναισθηματικές ελλείψεις του κάθε ανθρώπου που καταναλώνοντας νομίζει πως τις καλύπτει.
Πως προσπαθεί να βρει συναισθηματική κάλυψη όχι με την επαφή του με άλλους ανθρώπους αλλά αγοράζοντας.
20-12-2011, 14:30
Kat711

Δεν έχει να κάνει αν θα αγαπήσω εσένα αν έχεις λεφτά αλλά αν εγώ μόνη μου δεν είμαι καλά και προσπαθήσω να γίνω πιο ευτυχισμένη π.χ. αν αγοράσω καινούργια ρούχα.
Κάπως έτσι.
20-12-2011, 14:30
claire

Quote:

Originally Posted by Kat711

Κοπέλα είμαι.
Μιλάει πιστεύω για τις συναισθηματικές ελλείψεις του κάθε ανθρώπου που καταναλώνοντας νομίζει πως τις καλύπτει.
Πως προσπαθεί να βρει συναισθηματική κάλυψη όχι με την επαφή του με άλλους ανθρώπους αλλά αγοράζοντας.

αυτό ισχύει γενικά! leave christmas alone! φωτάκια, σινάτρα(ς), κουραμπιέεεεεδες :D
20-12-2011, 14:38
Kat711

Ναι γενικά ισχύει αλλά τα Χριστούγεννα γίνεται πιο έντονο.
Αν έχεις χρήματα και ξοδεψεις τότε είσαι ευτυχισμένος αν δεν έχεις τότε είσαι δυστυχισμένος, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να αντιστοιχεί στην πραγματικότητα και όμως ισχύει.
20-12-2011, 14:41
Instant

Ξέρεις όμως τι γίνεται; Αν έχεις χρήματα να ξοδέψεις μόνο για τον εαυτό σου δεν έχει νόημα. Εγώ θα προτιμούσα να είχα να πάρω δώρο ένα όμορφο ζευγάρι παπούτσι που είδα σε μια βιτρίνα για την κοπέλα μου η ένα παλτό παρά να έχω χρήματα και να μην ξέρω τι χρήση έχουν.
20-12-2011, 14:44
claire

κοίτα αν τα χρήματα τα θες για να αγοράσεις τροφή, ρούχα για το παιδί σου, να πληρώσεις τους λογαριασμούς σου, οκ είναι κατανοητό να στενοχωριέσαι αν δεν τα έχεις. επίσης, είναι απόλυτα κατανοητό ένας άνθρωπος να μην θέλει να καλύπτει μόνο τα βασικά, αλλά να ζει και λίγο καλύτερα. να μπορεί να πηγαίνει σινεμά, θέατρο, για φαγητό έξω, κάποιο ταξίδι. δηλαδή το να έχουμε χρήματα είναι γενικά καλό! τώρα οκ, κάτι τύπους που αν δεν πάρουν το πιο σύγχρονο κινητό, ή την πιο ακριβή γόβα νιώθουν μειονεκτικά, κι εγώ τους κράζω.
20-12-2011, 14:53
Kat711

Εννοείται πως δεν μιλάμε για τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου, εξάλλου σε καπιταλιστική κοινωνία ζούμε και χωρίς χρήματα είναι δύσκολα τα πράγματα.
Αλλά για σκέψου π.χ. μια μάνα που αγοράζει συνέχεια παιχνίδια στο παιδί της π.χ. γιατί δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί μαζί του, είναι σαν να του εξαγοράζει τον συναισθηματικό του κόσμο.
Του μαθαίνει την ευτυχία μέσα από τα υλικά αγαθά πιστεύοντας πως όσο πιο πολλά θα έχει τόσο πιο ευτυχισμένο θα είναι.
20-12-2011, 14:57
Lacrymosa

Επειδη δεν πολυκαταλαβα, τι υποστηριζει το κειμενο σε γενικες γραμμες? οτι η αγαπη ως εννοια, αρχη κ αξια εχει εξαχρειωθει, εχει αντικατασταθει το περιεχομενο κ η προσφορα της με την αγοραστικη κ χρηστικη δυναμη του χρηματος? οτι η αγαπη εχει γινει καταναλωτικο αγαθο λογω του καπιταλισμου? την αλλοτριωση του συναισθηματος απο το χρημα? καταδικαζει τον υλιστικο ευδαιμονισμο της συγχονης κοινωνιας ?
20-12-2011, 15:02
Kat711

Σε γενικές γραμμές κάπως έτσι.
20-12-2011, 15:14
claire

Quote:

Originally Posted by Kat711

Εννοείται πως δεν μιλάμε για τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου, εξάλλου σε καπιταλιστική κοινωνία ζούμε και χωρίς χρήματα είναι δύσκολα τα πράγματα.
Αλλά για σκέψου π.χ. μια μάνα που αγοράζει συνέχεια παιχνίδια στο παιδί της π.χ. γιατί δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί μαζί του, είναι σαν να του εξαγοράζει τον συναισθηματικό του κόσμο.
Του μαθαίνει την ευτυχία μέσα από τα υλικά αγαθά πιστεύοντας πως όσο πιο πολλά θα έχει τόσο πιο ευτυχισμένο θα είναι.

το κάνουν από τύψεις κυρίως και άγνοια (για τη ζημιά που μακροπρόθεσμα κάνουν). από την άλλη και η πλήρης στέρηση δεν φέρνει καλά αποτελέσματα. μέτρο χρειάζεται (εγώ είμαι καταναλωτικό ον πάντως, το παραδέχομαι, μου αρέσουν διάφορα πραγματάκια, αλλά ντάξει, δεν στενοχωριέμαι κιόλας αν δεν μπορώ να αποκτήσω κάτι.)
20-12-2011, 15:26
Haldol_Kills

Quote:

Originally Posted by Kat711

Κοπέλα είμαι.
Μιλάει πιστεύω για τις συναισθηματικές ελλείψεις του κάθε ανθρώπου που καταναλώνοντας νομίζει πως τις καλύπτει.
Πως προσπαθεί να βρει συναισθηματική κάλυψη όχι με την επαφή του με άλλους ανθρώπους αλλά αγοράζοντας.

Μπραβο Κατ, πολυ ευστοχο !!

Ο πραγματικος 'πλουτος' ειναι ψυχικο χαρισμα, το ποσο σε αρμονια με το περιβαλλον σου μπορεις να εισαι, το τι αντιληψη των πραγματων εχεις κλπ και OXI η αγοραστικη σου δυναμη δηλαδη ποσο υλικα αγαθα μπορεις να αγορασεις !!!
20-12-2011, 15:39
Kat711

Μακάρι να ήταν αυτονόητα όλα αυτά για όλους τους ανθρώπους, τότε πιστεύω πως θα είμασταν πολύ πιο πολύ ευτυχισμένοι!
20-12-2011, 15:53
Haldol_Kills

Τι να κανεις... Λιγα πραγματα μπορεις να κανεις πχ να διαδιδεις την οπτικη σου, ή να βρισκεις συγκεκριμενα ατομακια με τα οποια ειστε σε παρομοιο μηκος κυματος, γενικα ομως παραμενεις απογοητευμενος απο τον μεσο συνανθρωπο σου και το κοινωνικο συνολο ...
20-12-2011, 15:58
Lacrymosa

Λοιπον εχω εμπνευση σημερα κ θα γραψω εκθεση ιδεων!

Ειναι γεγονος πως ζουμε σε μια εποχη οπου επικρατει μια διαρκης ταση των ανθρωπων να καταναλωνουν ολο κ περισσοτερα υλικα αγαθα, δλδ σε μια κοινωνια της υπερκαταναλωσης. Οι ανθρωποι ποτε δεν μενουν ευχαριστημενοι με ο,τι εχουν, δεν εκτιμουν σωστα πολλες φορες τα υπαρχοντα τους, και επιθυμουν ολο κ περισσοτερα, καλυτερα, και πιο καινουργια αγαθα, τα οποια τις περισσοτερες φορες δεν τους χρειαζονται πραγματικα ουτε καλυπτουν καποια βιοποριστικη αναγκη τους. Η ραγδαια αναπτυξη της τεχνολογιας και της μεταδοσης πληροφοριων, καθως κ η μαζικη παραγωγη κ διακινηση καταναλωτικων αγαθων συμβαλλει σ αυτην την κατευθυνση. Η αφθονια κ η πληθωρα των προιοντων προσελκυει ολες τις κοινωνικες ταξεις, και κυριως αυτους που εχουν μεγαλυτερη οικονομικη δυνατοτητα για αποκτηση ολοενα κ περισσοτερων αγαθων.
Σημαντικος συντελεστης στη διαμορφωση της υπερκαταναλωτικης κοινωνιας ειναι και η διαφημιση, η οποια με τη συνεχη "πλυση εγκεφαλου" προβαλλει καθημερινα ολοενα κ περισσοτερες -επιπλαστες συνηθως- αναγκες, οι οποιες γεννουν την την επιθυμια του συγχρονου ανθρωπου για αγορα η ανανεωση ειδων πολυτελειας. Επισης, η υπερκαταναλωση κυριευει τους ανθρωπους, εξαιτιας της εντονης υλιστικης αντιληψης του συγχρονου κοσμου.
Πολλες φορες οι ανθρωποι αγοραζουν συνεχως πιο πολλα και καινουργια πραγματα, με απωτερο σκοπο την προβολη, την επιδειξη, καθως και για να κανουν τους αλλους να αισθανθουν κατωτεροι κ λιγοτερο προνομιουχοι απο αυτους. Η εμφυτη ταση για αυτοπροβολη κ κοινωνικη αναγνωριση κανει τον ανθρωπο να αγοραζει περιττα ειδη πολυτελειας κ μοδας, για να δειξει στους αλλους την κοινωνικη του ανωτεροτητα. Κυνηγαει την ευτυχια κ την εντοπιζει μονο εκει. Η κριση των ηθικων κ ανθρωπιστικων αξιων κ η προβολη λανθασμενων προτυπων ωθουν τον ανθρωπο στη θεοποιηση του χρηματος κ των υλικων αγαθων.
Η δημιουργια περιττων αναγκων γεννα την επιθυμια του ανθρωπου για αποκτηση περισσοτερων υλικων αγαθων, πολλα απο τα οποια ειναι τελειως αχρηστα. Δημιουργειται ετσι αγχος, καταθλιψη και αλλες ψυχικες ασθενειες, μιας κ το ατομο κατακυριευεται απο αυτην την επιθυμια. Επερχεται ως φυσικο επακολουθο η αδιαφορια για αλλα σημαντικα κ ουσιωδη ζητηματα και ο κοινωνικος αποπροσανατολισμος, καθως στρεφομαστε αποκλειστικα κ μονο στην επιτευξη αυτης της επιδιωξης.
Η καταναλωτικη κοινωνια καλλιεργει τον εξουθενωτικο κ ακρατο ανταγωνσιμο, την αντιζηλια, διαταρρασει τις διαπροσωπικες σχεσεις λογω διαφορας οικονομικου κ κοινωνικου status, τα αισθηματα κατωτεροτητας κ ανωτεροτητας, επειδη καποιοι εχουν την οικονομικη ευχερεια να αποκτουν ο,τι επιθυμουν, ενω καποιοι αλλοι οχι. Εκμηδενιζονται τα συναισθηματα του ανθρωπου, γιατι η απληστια για κερδος πνιγει την ανθρωπια, που εξυψωνει την ανθρωπινη ζωη κ προαγει τις διαπροσωπικες σχεσεις. Συνεπεια ειναι να υποβαθμιζονται κ να αλλοτριωνονται οι ανθρωπινες σχεσεις, διοτι επικρατει το προσωπικο συμφερον κ η ιδιοτελεια. Το πνευμα του ευδαιμονισμου δεν επιτρεπει στον ανθρωπο να ολοκληρωθει ως προσωπικοτητα, να καλλιεργησει ανθρωπιστικες αξιες και περιοριζει τις κοινωνικες αρετες για ομαλη συμβιωση, οπως ειναι η φιλια, η συνεργασια κ η αλληλεγγυη μεταξυ των μελων μιας κοινωνιας.

Αυτα κ πολλα ειπα.
20-12-2011, 15:59
Kat711

Πιστεύω στους ανθρώπους και πιστεύω πως και ο μέσος όρος ίσως δεν είχε την ευκαιρία να δει μία άλλη οπτική των πραγμάτων και να σκέφτει διαφορετικά, όλοι χρειαζόμαστε κάποια ώθηση για να σκεφτούμε διαφορετικές εκδοχές και αντιλήψεις, γι αυτό και είναι καλό να μιλάμε μεταξύ μας.