ημουν δραστηριο ατομο,με πολλα πτυχια και κοιτουσα παντα ναμαι στη κορυφη, αλλα τα τελευταια 6χρονια παρακαλαω να ημουν αγραμματη και μαλιστα εκανα και αιτησεις προσληψης για καθαριστρια στο δημοσιο μονο και μονο για να μην χριεαζεται να συναναστρεφομαι με το κυκλο που ειχα κ ηλπιζα οτι θα παω καπου μακρια ωστε τα μονα ατομα που θα μιλαω ναναι αλλες καθαριστριες που δε θαχαν ιδεα απο πτυχια και μορφωση. εγιναν πολλα, ασχετα με τη δουλεια αυτη[δεν με πηραν γιατι ηθελε πορουποθεσεις που δε ειχα κ δε το προσεξα απο τη φορα που ειχα παρει]. περασα πολλα, σχεδιασμο "τελους"μου,κλεισιμο σπιτι για 4 χρ, φοβος να βλεπω ολα τα γνωστα μου ατομα ακομα κ τη γιαγια,αλλοιωση σωματος απο ακινησια (επιφανειακη κ εσωτερικη αλλα πραγματα καθημερινοτητας. αυχενικο,κυτταριτιδα,πονος μυων και μουδιασματα). αλλα το θεμα μου δεν ειναι αυτο... ο λογος που γραφω ειναι πιο σοβαροσ πιστευω,γιατι καταστρεψα και κινδυνευω να κανω το ιδιο στα ατομα που αποτελουν το κυκλο μου πλεον που ειναι αλλης κατηγοριας χαμηλης.αγραμματης.δημοτικ ο.
λογω της χαμηλης να πω...?...δε ξερω... αυτοεκτιμησης παντρευτικα ατομο που εχει γονεις που σε θυμιζουν σε τιποτε το συγγενικο μου κυκλο (οντας ολοι μορφωμενοι και πετυχμενοι). τι να πρωτοπω?εμφανιση?καποιος τους περασε για γυφτους!!!νοικοκυρωσινη και κανονες?σκορδο μυριζαν σε ταξιδι με λεωφορειο που εχρονταν να γνωρισουν τους γονεις μου,ρουχα κολλημενα με κερι,μποχα ανακατεμενη με κολωνια,στο σπιτι τους σιδεροπανο καμμενο και τα ρουχα να κολλανε πανω κατα το σιδερωμα.βεβαια θα μου πειτε ειναι σοβαρο αλλα ο λογοσ που γραφω ειναι γιατι φοβαμαι πως ολα αυτα τα μεγαλοποιω με τη φαντασια μου γιατι οι γονεις μου καποιες φορες απορουν μαυτους αλλα τις περισσοτερες τους δικαιολογουν.και λεω μηπως κ εγω πηρα οτι μαξιζει και ισως αυτο ναναι ο χαρακτηρας μου. απλα επειδη μεγαλωσα σε κοινωνικα καταξιωμενο κ στρωματικα ανωτερο περιβαλλον δε το καταλαβα ποτε(?). νοιωθω ενα μισος γιαυτους. συχαινομαι να ερχεται καποιος σπιτι και να γυρνα την πλατη του και ενα γεια να λεει και μετα τα ματια του να δηλωνουν ειρωνια και σνομπισμο!βεβαια αν λαβουμε υποψιν μας πως ακομα κ σε γιατρο να πας,αλλιως αντιμετωπιζει εναν πιο εμφανισιμο που παρα το οτι κοινωνικα ανηκει στα χαμηλα -κατα τα σημερινα προτυπα- στρωματα ειναι καθαρος και εμφανισημος.οχι τσαλακωμενος και να εχει μυρωδιες.απο ποτο μεχρι τσιγαριλα και φαι[δε καπνιζουν ουτε πινουν, για πχ το εφερα].
ομως κυριως εχω να πω αυτο!αισθανομαι οτι δε μου αξιζει τετοια μεταχειρηση και θα συγκεκριμενοποιησω: οταν καποιο ατομο μου μιλα κανονικα,οταν τον στελνω σπιτι τους για να παρει κατι ,μετα με αντιμετωπιζει σαν κατωτερο ον!!! ελεος! ενω πριν μιλα στον πληθυντικο και ειναι ευγενικος με τα ευχαριστω και παρακαλω,αυτοματα γινεται ακομα και απο κοντα, απομακρος κ οχι ευχαριστος και οικειος!
ομως δεν ειναι ανθρωποι κακοι.θυσιαζονται για τα παιδια τους,απλα τοσα ξερουν τοσα κανουν.φτωχοι.εμενα δε με πειρεαξε τιποτε,ουτε η φτωχια ουτε που δεν εχουν τελειωσει το δημοτικο, μεχρι που ειδα την α-νοικοκυροσυνη(τωρα που θυμηθηκα ακομα και η τουαλετα εχει πιγκαλ που δεν εχει πολλες τριχες και εχει αλλο χρωμα..μη πω τι χρωμα!) και το οτι δεν εχουν παει στο "πανεπιστημιο της ζωης",καταλαβαινετε τι θελω να πω.εκτος τοπου και χρονου!ουτε αμαξι δε οδηγα ο πετερας(καλα αυτο το να μη ξερεις οδηγηση δεν ειναι κ τοσο κακο).ουτε -και αυτο ειναι σημαντικο-οταν λεω στον αντρα μου μη βγαινεις λουσμενος εξω,μη βγαινεις χωρις να ντυθεις,μη μη μη,,ειναι κακο για την υγεια το ενα το αλλο...ουτε τοτε συμφωνουν! σε θεμα υγειας!ουτε τοτε! μου λενε ειναι γυμνασμενος αντεχει!!ελεος!επαθε και πνευμονια ο αντρας μου και λενε αφου αντεχει τι εγινε?καλα ειναι δυνατον?τι σχεση εχει η γυμναστικη με μια αρρωστια?ελεος!!!!!
αυτο που μου συμβαινει τωρα μετα απο ολα αυτα που περασα μικρη,ειναι ενα απεραντο μισος για ολους που μπλεχτικα. τσιριζω μεσα μου,ωρες ωρες τα λεω και η απαντηση που παιρνω ειναι οτι ειναι"αγραμματοι".δεν ειναι κακοι. εγω θελω να βγω εξω να μορφωθω και αλλο.να εχω πολλα πτυχια,τωρα ξυπνησα μετα αυτη τη κατατρακυλα.ουτε δουλεια δεν εχω γιατι τοσα χρονια πηγαινα σε δουλειες και εφευγα γιατι φοβομουν να ερχονται αλλα ατομα διπλα μου.φοβομουν κ εχασα ευκαιριες.ειμαι μικρη σχετικα και νιοπαντρη,ουτε χρονο,χωρις παιδια. το μονο που με κρατα κ κανω υπομονη ειναι που εδωσαν λεφτα για το σπιτι που μενουμε, ενω μπορουσαν να τα κρατουν για τα δανεια τους. δε μπορω και καθομαι απο τυψεις και ενοχες που ενω με χουν στα οπα οπα εγω τους προδιδω. αλλα ειμαι σαν διπροσωπος. οταν κλειδωνομαι στο δωματιο οταν φιλοξενουμαι, ξεσπαω κ παραμιλαω απο πονο,ανω οταν ειμαι εκει ειμαι ησυχη. θελω να προσθεσω οτι μιλαω μονη μου εχω εμμονες και κανω φανταστικα σεναρια και καμια φορα φωναζω,[αααα, μη, οχι, αχ ] απο φοβο γιατι οι σκεψεις μου ειναι τοσο εντονεσ που συμβαινουν. θα τρελαθω. δε βοηθιεμαι απο πουθενα. ι γονεις μου με πιεζουν να κανω παιδι ,εγω σκεφτομαι να τον παρατησω τον αντρα μου σοβαρα [δε ξερω αν θα κανω καλα γτ δεν εχω δουλεια], σιχαινομαι τα πεθερικα που δεν τα βλεπει κανεις με καλο ματι [το σοβαρο ειναι πως ουτε εγω δεν μαρεσαν,τρομαξα στην εμφανηση γτ ο αμτρας μου καμια σχεση με εμφανιση τους] αν και οι γοενεις μου μου λενε κοιτα οτι ειναι καλοι και οχι τι λεει ο κοσμος.εχουν δικιο!!!ΓΙΑΥΤΟ ΕΙΠΑ ΝΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ,ακουσα τη συμβουλη τους.αλλα δεν ειμαι ετσι τελικα.μου φαινεται οτι δε ταιριαζω, ειμαι πολυ εντυπωσιακη κοπελα ωραιο σωμα (αν και χωρις ρουχα αλλαξα απο τοτε που εμενα ακινητη στο στρωμα για 4 χρ απο φοβο) μορφωση κ η ομιλια μου ειναι πολυ εντυπωσιακη οταν μιλαω σε καποιον τον μαγνητιζω με το πνευμα. ειναι λογια αλλων αυτα.καθηγητων μου.γενικα ακομα και ο ντρας μου ειπε οτι δε πιστευα ποτε οτι θα με κοιταξεις ουτε βλεμμα θα μου εριχνες. επισης να πω ο αντρας μου ειναι ησυχος καλος ανεκτικος,καλη σεξ/κη ζωηαλλα επειδη εχει καποια προβληματα σωματικα δε ξερω απο που προερχονται και οταν παω στα πεθερικα καταλαβαινω απο ποιον πηρα αυτη τη "παραμορφωση".ακομα και οταν ειμαι μονη στο σπιτι μας ξεσπαω για την τυχη που ειχα τελικα στη ζωη κ οτι δε μαρεσει!
ολες οι φορες που ξεσπαω, παραμιλαω μεσα μου,κανω σεναρια με φανταστικα προσωπα και σκεφτομαι το "τελος μου", ειναι οταν ειμαι στα πεθερικα και οταν δε μιλαει ο αντρας μου να ακουω τη φωνη του{ακομα και οταν βλεπει τηλεοραση κ επικρατει σιωπη,μεσα μου κανω κακες σκεψεις μισους}.ολες τις αλλες φορες οταν εχω τον ηχο του δε κανω σκεψεις.τωρα τελευταια οταν κανω μπανια καθετε στη τουαλετα μαζι μου για να μη σκεφτομαι οταν ειμαι μονη.τα ξερει ολα εκτος οτι βλεπω τους γονεις τους οτι μου κοβουν τον αερα που αναπνεω.αν και δε φταινε με πραξεις,ειναι καλοι.
##########
εν τελει οι γονεις μου ξερουν οτι τους θεωρω χαλια τους συμπεθερους,αλλα μου λενε τα καλυτερα γιαυτους ισως επειδη λογω τιησ διαταραχης μου παλια,
πιστευουν οτι βρηκα ηρεμια στον αντρα μου. αλλα δε ξερουν οτι το περιβαλλον του ειναι που μου προκαλει συμπεριφορες οπως παλια, τις οποιες δεν ανεφερα
ομως!αν τα ελεγα καιαυτα θα με επαιρνε η επομενη μερα!
ευχαριστω
