Άρρωστο φοβίες / φοβία ότι θα παθω κάτι...

Καλησπέρα σε όλους!!
Είμαι καινουρια εδω αλλα πραγματικά χρειάζομαι απαντήσεις γιατι κοντευω να το χάσω!!Τον τελευταίο καιρο όλο αισθάνομαι ότι κάτι θα παθω που θα αποβει μοιραίο!αυτο το κάτι βέβαια 'περιορίζεται' στο ότι έχω ταχυκαρδιες η χανω παλμους που είναι και το χειρότερο μου άρα θα παθω ανακοπή, με ποναει το κεφάλι μου άρα έχω καρκινο στο εγκέφαλο, έχω πρόβλημα στο στομαχι άρα θα βγαλω καρκινο στα ζωτικά μου όργανα...ζω μια φρίκη!!ειδικα αυτο με το χάσιμο παλμων ειναι εφιάλτης!!οποτε το παθαινω με πιάνει κατευθείαν κρυος ιδρώτας και θέλω να σοριαστω κατω...μετα αισθάνομαι μια κούραση λες και έσκαβα όλη μέρα!!!δεν το αντέχω!!ειναι λες η ζωη μου έχει μπει σε ένα ατελείωτο pause..!δεν ξέρω πως ακριβώς άρχισε..δεν θυμάμαι καν να μου συμβαίνει κατι συγκεκριμένο στην υγεια μου!!το μόνο που έχω περάσει είναι κάτι κρυολογηματα...ειναι κρίμα απο τον Θεό γιατι άλλοι άνθρωποι πραγματικά υποφέρουν και εγω βασάνιζω τον εαυτό μου περιμένοντας το κακο...φοβάμαι παρα πολυ..τι να κάνω;help please...

cookie21 γεία σου και απο εμενα ...ολα αυτα που περιγράφεις τα περασα εδω και 5 χρονια . δεν ειναι τιποτα παραπανω απο αγχος με πανικο μαζι....και παρα πολλές αρνητικες σκέψεις.
εχεις παει σε κανενα γιατρο ? παθολόγο? καρδιολογο? γενικα εχεις κανει καμία εξεταση?

Καλησπέρα Cookie. Θα συμφωνήσω με τη Νίκη...αυτό που έχεις είναι καθαρό άγχος. Μην έχεις τέτοιες σκέψεις γιατί η ψυχολογία παίζει σημαντικό ρόλο όταν μας τυχαίνουν ψυχοσωματικά. Π.χ νευρόπονοι, ταχυπαλμίες και τέτοια. Όλοι λίγο πολύ το περνάμε αυτό...και εγώ δε λέω καμιά φορά σκέφτομαι ωχ λες να έχω αυτό ή εκείνο. Υπήρξε κάποιο περιστατικό στην οικογένειά σου που σε έκανε να τρομάξεις? Για παράδειγμα κάποιος να αρρώστησε από το πουθενά και να σε έχει αγχώσει...γιατί εκεί μπορεί να βρίσκεται και η απάντηση που ψάχνεις. Αν όλο αυτό σε επηρεάζει πολύ, ίσως θα έπρεπε να δεις κάποιον ειδικό για να σε συμβουλέψει...

Ευχαριστω παρα πολυ για την γρηγορη απάντηση!!
Ναι εννοείται έχω παει σε γιατρούς και νοσοκομεία τόσες φορές που κατάντησα να γνωρίζω φατσικα τους security!!όλοι οι γιατροί μου είπαν ότι δεν έχω τίποτα παθολογικο και η καρδιά μια χαρα ειναι και όλα...το θέμα ειναι μόνο που εγω για να είμαι σίγουρη πήγαινα συνέχεια στα νοσοκομεία και δεν επαναπαυομουνα...δηλ πήγαινα σε έναν γιατρό πχ για καρδιά ήμουν ok περναγανε κάποιοι μηνες που ήμουνα καλα μετα όμως με ξαναεπιανε και φοβόμουν και ξανά πήγαινα..τώρα είμαι στη φάση να ξαναπαω...έχω κουραστεί τόσο πολυ απο όλα αυτα...
Και δεν έχω άγχος..γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος!!!! Δεν είναι ότι πνίγομαι στο στρες η στις δυσκολίες..ζω μια φυσιολογική ζωη..ταξιδεύω..βγαίνω έξω διασκεδαζω...ΑΛΛΑ ταλαιπωρουμαι απο αυτήν την φοβία!!!τι να κάνω για να το ξεπεράσω πια;;;

Εφόσον οι γιατροί σου λένε πως είσαι καλά, δεν υπάρχει πρόβλημα. Να ηρεμήσεις πάνω από όλα γιατί αν το σκέφτεσαι συνέχεια στο τέλος θα το δημιουργήσεις μόνη σου το πρόβλημα. Όσον αφορά τις ταχυπαλμίες, και ποιος δεν έχει? Αλήθεια, δε νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει νιώσει στα ξαφνικά να τρέχει η καρδιά του σαν τρελή. Πάντως να μην αγχώνεσαι και να μη σκέφτεσαι πάντα το χειρότερο. Εγώ πχ από μικρή έχω φύσημα στην καρδιά και πήγαινα σε καρδιολόγο...στα 18 με διαβεβαίωσε πως έκλεισε και δε με απασχόλησε ξανά... γενικά, εφόσον όλοι οι γιατροί σε καθησυχάζουν, να ηρεμήσεις. Και αν δεις πως δεν το ξεπερνάς, μίλησε σε κάποιον ψυχολόγο, ή σε κάποιον δικό σου :)

Quote:

---

Originally Posted by GirlyGirl

Εφόσον οι γιατροί σου λένε πως είσαι καλά, δεν υπάρχει πρόβλημα. Να ηρεμήσεις πάνω από όλα γιατί αν το σκέφτεσαι συνέχεια στο τέλος θα το δημιουργήσεις μόνη σου το πρόβλημα. Όσον αφορά τις ταχυπαλμίες, και ποιος δεν έχει? Αλήθεια, δε νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει νιώσει στα ξαφνικά να τρέχει η καρδιά του σαν τρελή. Πάντως να μην αγχώνεσαι και να μη σκέφτεσαι πάντα το χειρότερο. Εγώ πχ από μικρή έχω φύσημα στην καρδιά και πήγαινα σε καρδιολόγο...στα 18 με διαβεβαίωσε πως έκλεισε και δε με απασχόλησε ξανά... γενικά, εφόσον όλοι οι γιατροί σε καθησυχάζουν, να ηρεμήσεις. Και αν δεις πως δεν το ξεπερνάς, μίλησε σε κάποιον ψυχολόγο, ή σε κάποιον δικό σου :)

---

ετσι ειναι οπως ακρίβως τα λές αλλα δεν μπόρουν ολοι να το κάνουν. οταν περνανε μονο αρνητικές σκέψεις απο το μυαλο ειναι κομματακι δυσκολο.
στην ίδια φάση με την cookie21 είμαι και εγω τωρα.

Quote:

---

Originally Posted by Cookie21

Ευχαριστω παρα πολυ για την γρηγορη απάντηση!!
Ναι εννοείται έχω παει σε γιατρούς και νοσοκομεία τόσες φορές που κατάντησα να γνωρίζω φατσικα τους security!!όλοι οι γιατροί μου είπαν ότι δεν έχω τίποτα παθολογικο και η καρδιά μια χαρα ειναι και όλα...το θέμα ειναι μόνο που εγω για να είμαι σίγουρη πήγαινα συνέχεια στα νοσοκομεία και δεν επαναπαυομουνα...δηλ πήγαινα σε έναν γιατρό πχ για καρδιά ήμουν ok περναγανε κάποιοι μηνες που ήμουνα καλα μετα όμως με ξαναεπιανε και φοβόμουν και ξανά πήγαινα..τώρα είμαι στη φάση να ξαναπαω...έχω κουραστεί τόσο πολυ απο όλα αυτα...
Και δεν έχω άγχος..γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος!!!! Δεν είναι ότι πνίγομαι στο στρες η στις δυσκολίες..ζω μια φυσιολογική ζωη..ταξιδεύω..βγαίνω έξω διασκεδαζω...ΑΛΛΑ ταλαιπωρουμαι απο αυτήν την φοβία!!!τι να κάνω για να το ξεπεράσω πια;;;

---

τα ίδια και εγω ...απο γιατρο σε γιατρο και όλοι μου λενε τα ίδια πράγματα.αγχος αγχος ,αγχος και πάλι αγχος.
για σκέψου λίγο ολοι αυτοί κάνουν λάθως και μόνο εμείς που δεν είμαστε και γιατροι ξέρουμε τι έχουμε.????

Quote:

---

Originally Posted by AGXOS-NIKI

τα ίδια και εγω ...απο γιατρο σε γιατρο και όλοι μου λενε τα ίδια πράγματα.αγχος αγχος ,αγχος και πάλι αγχος.
για σκέψου λίγο ολοι αυτοί κάνουν λάθως και μόνο εμείς που δεν είμαστε και γιατροι ξέρουμε τι έχουμε.????

---

Ναι έχεις δίκιο οι γιατροί και οι εξετασεις δεν κανουν λάθος!!!το μυαλό μας όμως τουλάχιστον το δικό μου φτιάχνει ένα σωρό δικαιολογίες όταν φδερουγιζει η καρδιά μου η με πιάνει πονοκεφαλος!!φανταστείτε εδω και εναμιση χρόνο έχω κόψει τον καφε... Όταν βγαίνω έξω ρωτάω δυο φορές αν ειναι ντεκαφεινε και για κοκα κολα δεν το συζηταω!!νερακι και μόνο νερακι!!!πως να σταματήσω να σκέφτομαι έτσι...τι πράγμα ειναι αυτο..αρρωστοφοβια δεν ειναι γιατι όταν με πιάνει ο λαιμος η κανά συναχι δεν φοβάμαι τίποτα...μήπως ειναι φόβος θανατου...;έχω βαρεθει πια...άσχετο ούτε χάπια μπορω να καταπινω γιατι φοβάμαι μην τυχόν μου κάτσουν και πνιγω!αναγκαζομαι και τα λιωνω!!

Οχι δεν εχει αρρωστησει κανεις απο την οικογενεια μου και να εχω φοβηθει απο εκει!!δεν ξερω πως προεκυψε!!βασικα πριν κανα χρονο εναμιση..ειχα ενα πονο στο θωρακα αλλα δεν ειχα δωσει σημασια...μεχρι που καποια στιγμη μου την εδωσε και ειπα θα το ψαξω...πηγα σε γιατρο εκανα εξετασεις κτλ.και δεν βρηκαν τιποτα...απο τοτε και μετα αρχισε το μαρτυριο...ειχα τσαντιστει γιατι εγω αισθανομουνα πονο και κανεις δεν μου εδινε λυση...σταδιακα απο τον θωρακα που μου περασε τελικα απο μονος του πηγα στην καρδια κτλ....!!μετα καθε φορα που με πιανει ταχυκαρδια η φτερουγισμα η πονοκεφαλος το μυαλο μου παει στο χειροτερο..και δεν το λεω σε κανεναν,ζω φυσιολογικα την καθημερινοτητα μου αλλα μεσα μου καθε φορα που αισθανομαι κατι υποφερω..:( πως μπορω να απαλαχθω απο αυτες τις σκεψεις?

Quote:

---

Originally Posted by Cookie21

Ναι έχεις δίκιο οι γιατροί και οι εξετασεις δεν κανουν λάθος!!!το μυαλό μας όμως τουλάχιστον το δικό μου φτιάχνει ένα σωρό δικαιολογίες όταν φδερουγιζει η καρδιά μου η με πιάνει πονοκεφαλος!!φανταστείτε εδω και εναμιση χρόνο έχω κόψει τον καφε... Όταν βγαίνω έξω ρωτάω δυο φορές αν ειναι ντεκαφεινε και για κοκα κολα δεν το συζηταω!!νερακι και μόνο νερακι!!!πως να σταματήσω να σκέφτομαι έτσι...τι πράγμα ειναι αυτο..αρρωστοφοβια δεν ειναι γιατι όταν με πιάνει ο λαιμος η κανά συναχι δεν φοβάμαι τίποτα...μήπως ειναι φόβος θανατου...;έχω βαρεθει πια...άσχετο ούτε χάπια μπορω να καταπινω γιατι φοβάμαι μην τυχόν μου κάτσουν και πνιγω!αναγκαζομαι και τα λιωνω!!

---

Ακριβώς, η νοσοφοβία έχει σχέση με τον παθολογικό φόβο για το θανάτο, που δείχνει ότι δυσανασχετείς, αλλά και δεν αντλείς
ικανοποίηση από την καθημερινότητα κι επίσης, είναι κι ένας τρόπος να εξωτερικεύεις τις ψυχολογικές σου συγκρούσεις.
Όσο για όλα τ' άλλα τα συμπτώματα που περιγράφεις ταχυκαρδίες, φτερουγίσματα, πονοκέφαλοι κ.λπ. δεν είναι τίποτ' άλλο
παρά σωματοποίση του άγχους σου, μηχανισμός άμυνας του οργανισμού για να αυτοπροστατευθεί.
Χρειάζεται πάση θυσία να σταματήσεις τις σκέψεις αυτές, που οφείλονται σε ανασφάλειες τη στιγμή, που αυτές δεν ισχύουν όπως αποδεικνύεται κι από τις διάφορες εξετάσεις που έχεις κάνει.

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Ακριβώς, η νοσοφοβία έχει σχέση με τον παθολογικό φόβο για το θανάτο, που δείχνει ότι δυσανασχετείς, αλλά και δεν αντλείς
ικανοποίηση από την καθημερινότητα κι επίσης, είναι κι ένας τρόπος να εξωτερικεύεις τις ψυχολογικές σου συγκρούσεις.
Όσο για όλα τ' άλλα τα συμπτώματα που περιγράφεις ταχυκαρδίες, φτερουγίσματα, πονοκέφαλοι κ.λπ. δεν είναι τίποτ' άλλο
παρά σωματοποίση του άγχους σου, μηχανισμός άμυνας του οργανισμού για να αυτοπροστατευθεί.
Χρειάζεται πάση θυσία να σταματήσεις τις σκέψεις αυτές, που οφείλονται σε ανασφάλειες τη στιγμή, που αυτές δεν ισχύουν όπως αποδεικνύεται κι από τις διάφορες εξετάσεις που έχεις κάνει.

---

Ωραια Μαρκελα μου αυτα που λες!
Αλλα πως μπορω να σταματησω να εχω αυτες τις ανασφαλειες?πρεπει τι να κανω?να κανω τη ζωη μου τελεια βαση με αυτα που στο μυαλο μου εχω για το τι ειναι τελειο?...να πραγματοποιησω τους στοχους μου?και αν πχ αισθανθω οτι ειμαι πληρης και εχω κανει οσα ηθελα μετα τι ,θα μου περασουν αυτες οι φοβιες?και πως γινεται να αποβαλλω το αγχος μου ωστε να μην σωματοποιειται?σωματικη ασκηση εχω...πηγαινω γυμναστηριο..παιζω τενις..περπαταω στη φυση...δεν μπορει κανεισ να πει οτι ειμαι coach potato και απλα περιμενω να μου περασει....ειμαι πολυ μπερδεμενη ειμαι 23 χρονων και καθομαι και ασχολουμαι με την υγεια μου και την καρδια μου λες και με εχουν παρει τα χρονια...φανταστειτε ακουσα προσφατα οτι ενας γνωστος της οικογενειας μου που ουτε 2 φορες στη ζωη μου δεν τον εχω δει ο κακομοιρος εχει καρκινο και ειναι μολις 36 χρονων...και με επηρεασε τοσο που σκεφτομουνα γιατι οχι και σε εμενα και τετειες βλακειες...καθησα και εβγαλα τα ασυρματα τηλ απο το σπιτι, μιλαω στο κινητο απο hands free...εχω κουραστει πραγματικα...ειναι κριμα απο τον Θεο δηλ.αφου δεν εχω τιποτα παθολογικο...και μην μου πειτε οτι αυτο που φοβασαι θα παθεις...γιατι τοτε ειναι που ταραζομαι και τα ξανασκεφτομαι ολα...!!!

Cookie21,
η ανασφάλεια=έλλειψη αγάπης, πηγάζει από τα πρώτα παιδικά μας χρόνια,
τότε, που πράγματι είχαμε λόγους να φοβόμαστε, γιατί τα μικρά παιδιά είναι
ανήμπορα κι ανεπαρκή κι έχουν την ανάγκη της προστασίας των γονιών τους.
Σήμερα όμως, είσαι ενήλικη κι ακόμα κι αν κάτι σε φοβίζει, που ως ένα
βαθμό είναι και φυσιολογικό, τον φόβο μπορείς να τον διαχειριστεί και να τον αντιμετωπίσεις.
Για την απόκτηση της γνώσης ή αυτογνωσία χωρίς δηλ. την συνεργασία ειδικού, υπάρχει
κι η λύση της προσωπικής προσπάθειας, που απαιτεί όμως περισσότερο χρόνο κι επιμονή,
αλλά εάν πετύχει αλλάζει στο σύνολό της την ποιότητα της ζωής μας.
Εάν ωστόσο μόνη σου δεν καταφέρεις να βρεις τις απαντήσεις η βοήθεια
του ειδικού ενδεχομένως να δώσει λύση.

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Cookie21,
η ανασφάλεια=έλλειψη αγάπης, πηγάζει από τα πρώτα παιδικά μας χρόνια,
τότε, που πράγματι είχαμε λόγους να φοβόμαστε, γιατί τα μικρά παιδιά είναι
ανήμπορα κι ανεπαρκή κι έχουν την ανάγκη της προστασίας των γονιών τους.
Σήμερα όμως, είσαι ενήλικη κι ακόμα κι αν κάτι σε φοβίζει, που ως ένα
βαθμό είναι και φυσιολογικό, τον φόβο μπορείς να τον διαχειριστεί και να τον αντιμετωπίσεις.
Για την απόκτηση της γνώσης ή αυτογνωσία χωρίς δηλ. την συνεργασία ειδικού, υπάρχει
κι η λύση της προσωπικής προσπάθειας, που απαιτεί όμως περισσότερο χρόνο κι επιμονή,
αλλά εάν πετύχει αλλάζει στο σύνολό της την ποιότητα της ζωής μας.
Εάν ωστόσο μόνη σου δεν καταφέρεις να βρεις τις απαντήσεις η βοήθεια
του ειδικού ενδεχομένως να δώσει λύση.

---

Ναι αλλα πως μπορω να φτάσω στο σημείο να βρω μονη μου τις απαντήσεις που χρειάζομαι μεχρι να νίκησω τους φόβους μου;υπάρχει κάποια διαδικασία;κάποια στρατηγική που μπορω να ακολουθήσω;ειναι ανασφάλεια τελικα όλο αυτο με τις ταχυκαρδιες και τις αρρωστοφοβιες;η αυτογνωσία μπορει να επέλθει με ατομική διεργασία χωρίς την βοήθεια ειδικού;ποια στάδια πρεπει να ακολουθήσω;

Quote:

---

Originally Posted by Cookie21

Ναι αλλα πως μπορω να φτάσω στο σημείο να βρω μονη μου τις απαντήσεις που χρειάζομαι μεχρι να νίκησω τους φόβους μου;υπάρχει κάποια διαδικασία;κάποια στρατηγική που μπορω να ακολουθήσω;ειναι ανασφάλεια τελικα όλο αυτο με τις ταχυκαρδιες και τις αρρωστοφοβιες;η αυτογνωσία μπορει να επέλθει με ατομική διεργασία χωρίς την βοήθεια ειδικού;ποια στάδια πρεπει να ακολουθήσω;

---

Απαντήσεις για να νικήσουμε τους φόβους εκτός από την συνεργασία με ειδικό είναι η αναζήτηση των αιτιών που τους προκαλούν.
Υπάρχουν σχετικά βιβλία αυτοβοήθειας όπως για παράδειγμα το παρακάτω:

http://www.books.gr/ViewShopProduct....ductId=4316494

Το συγκεκριμένο βιβλίο ήδη έχει προταθεί από μέλος του φόρουμ. Δεν τόχω διαβάσει αλλά από μια ματιά που έχω ρίξει είναι αξιόλογο, γιατί περιέχει και τεχνικές αντιμετώπισης.

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Απαντήσεις για να νικήσουμε τους φόβους εκτός από την συνεργασία με ειδικό είναι η αναζήτηση των αιτιών που τους προκαλούν.
Υπάρχουν σχετικά βιβλία αυτοβοήθειας όπως για παράδειγμα το παρακάτω:

http://www.books.gr/ViewShopProduct....ductId=4316494

Το συγκεκριμένο βιβλίο ήδη έχει προταθεί από μέλος του φόρουμ. Δεν τόχω διαβάσει αλλά από μια ματιά που έχω ρίξει είναι αξιόλογο, γιατί περιέχει και τεχνικές αντιμετώπισης.

---

Το βιβλίο που προτείνεις πράγματι είναι καλό -το έχω διαβάσει- και βοηθητικό για περιπτώσεις άγχους και κατάθλιψης. Περιέχει τεχνικές της γνωσιακής-συμπεριφορικής μεθόδου η οποία όμως ουδεμία σχέση έχει με αυτό που προείπες. Η μέθοδος αυτή δεν αναζητεί καμία αιτία αλλά επικεντρώνεται στην παρούσα κατάσταση του ασθενούς με σκοπό να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του που τον καθιστά δυσλειτουργικό και να μάθει νέες γνωσιακές διαδικασίες.
Από κει και πέρα η Cookie21 ίσως να χρειάζεται και την καθοδήγηση από κάποιον ειδικό, κάτι που θα αποφασίσει η ίδια.

Quote:

---

Originally Posted by iberis

Το βιβλίο που προτείνεις πράγματι είναι καλό -το έχω διαβάσει- και βοηθητικό για περιπτώσεις άγχους και κατάθλιψης. Περιέχει τεχνικές της γνωσιακής-συμπεριφορικής μεθόδου η οποία όμως ουδεμία σχέση έχει με αυτό που προείπες. Η μέθοδος αυτή δεν αναζητεί καμία αιτία αλλά επικεντρώνεται στην παρούσα κατάσταση του ασθενούς με σκοπό να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του που τον καθιστά δυσλειτουργικό και να μάθει νέες γνωσιακές διαδικασίες.
Από κει και πέρα η Cookie21 ίσως να χρειάζεται και την καθοδήγηση από κάποιον ειδικό, κάτι που θα αποφασίσει η ίδια.

---

..αυτό που προείπα αποτελεί μια απάντηση σχετικά με τους φόβους.. και βέβαια απ' αυτήν την άποψη έχει άμεση σχέση με τα προτεινόμενα βιβλία, γιατί από μόνη της, η αλλαγή του δυσλειτουργικού τρόπου σκέψης αποτελεί και αιτία για την λανθασμένη αντίληψη της πραγματικότητας.

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

..αυτό που προείπα αποτελεί μια απάντηση σχετικά με τους φόβους.. και βέβαια απ' αυτήν την άποψη έχει άμεση σχέση με τα προτεινόμενα βιβλία, γιατί από μόνη της, η αλλαγή του δυσλειτουργικού τρόπου σκέψης αποτελεί και αιτία για την λανθασμένη αντίληψη της πραγματικότητας.

---

Δεν είναι αιτία αλλά κάτι δεδομένο ο δυσλειτουργικός τρόπος σκέψης εφόσον ο ασθενής πάσχει από αγχώδη διαταραχή ή κατάθλιψη.
Αλλά η επιμονή/εμμονή σου ότι έχεις το αλάθητο σε κάνει ικανή να διαστρεβλώνεις τα πάντα προκειμένου να μην παραδεχτείς ότι λες ό,τι σου κατέβει (sic).

Quote:

---

Originally Posted by iberis

Δεν είναι αιτία αλλά κάτι δεδομένο ο δυσλειτουργικός τρόπος σκέψης εφόσον ο ασθενής πάσχει από αγχώδη διαταραχή ή κατάθλιψη.
Αλλά η επιμονή/εμμονή σου ότι έχεις το αλάθητο σε κάνει ικανή να διαστρεβλώνεις τα πάντα προκειμένου να μην παραδεχτείς ότι λες ό,τι σου κατέβει (sic).

---

Είναι παγκόσμια αποδεκτό, ότι κι ο δυσλειτουργικός τρόπος σκέψης στηρίζεται στον νόμο
αιτία-αποτέλεσμα το ότι εσύ για τους λόγους σου.. τ' αμφισβητείς, αποτελεί δική σου εμμονή άγνοιας.