bullying(σχολικός εκφοβισμός). :( :(

Καλησπέρα σε όλους.Είμαι 17 ετών και μαθήτρια Β'Λυκείου. Από την πρώτη μόλις τάξη του δημοτικού είμαι θύμα bullying από πολλούς μαθητές το οποίο συνεχίζεται ως φέτος.Στο δημοτικό αντιμετώπιζα σωματική βία(κλωτσιές,σπρωξίματα κτλπ) όσο και συναισθηματική κακομεταχείρηση με απειλές,ενώ από το γυμνάσιο και έκτοτε μόνο συναισθηματική κακομεταχείρηση(απόρριψη,κ οινωνικός αποκλεισμός, διάδοση άσχημων φημών,κοροιδία στο φουλ,απομόνωση από ομάδες-εκδρομές,προσβολές,πειράγμ ατα από αγόρια).Μάλιστα κάποιες φορές(τώρα εδώ και κανένα χρόνο έχει σταματήσει) αντιμετωπίζω και ηλεκτρονικό bullying με τηλεφωνήματα.Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες για να μη σας κουράσω.Το θέμα είναι πως ούτε αλλοδαπή είμαι και πως ούτε εγώ νομίζω να στερώ σε κάτι.Δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με την εμφάνισή μου(ψηλή κι αδύνατη)ούτε με το ντυσιμό μου αφού είμαι πάντα στη μόδα και δεν έχω οικονομικές δυσχέρειες.Ούτε διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό έχω ούτε χρήστης είμαι.Όσο για την επίδοσή μου στο σχολείο είναι αρκέτα καλή σε σχέση με το γενικό σύνολο και οι καθηγητές λένε στους δικούς μου πως είμαι πολύ έξυπνη και με ταλέντο στο γραπτό λόγο.Έχω πολύ ελάχιστους φίλους κι αυτοί είναι επιφανειακοί.Από ψυχική υγεία δεν τα πάω και τόσο καλά εφ'όσον έχω παρουσιάσει καταθλιπτικά συμπτώματα για το λόγο αυτό και κάτι άσχετο που δεν έχει να κάνει με αυτό,ιδεοληψίες και εμμονές.Νιώθω κατωτερότητα και άχρηστη.Έχω κουραστεί να αντιμετωπίζω αυτή την κατάσταση 12 χρόνια.Και επιπλέον δεν θέλω να πω και πολλά στους δικούς μου γιατί έχει πεθάνει και η μητέρα μου πριν 4 χρόνια και έχουν τα δικά τους προβλήματα.Ντρέπομαι επίσης να το πω και στους καθηγητές.Δεν θέλω να με βλέπουν έτσι.Κάθε μέρα που σηκώνομαι για το σχολείο είμαι ψόφια..Τι άλλο να κάνω? που μπορώ να απευθυνθώ?

Νομίζω ότι αυτα που σου συμβαίνουν ειναι γιατι εισαι πολυ ποιο ώριμη απο τους υπόλοιπους της ηλικίας σου και γιατι δείχνεις στους άλλους ότι σε ενοχλούν τα όσα σου κάνουν .
Μηπως θα μπορούσες απλα να τους αγνόησεις ? συγουρα για την ηλικία σου εισαι πολυ πολυ συγκροτημένη ώριμη και κοινωνικοποίημενη απο τους άλλους μαθητές .

Το να τους αγνοησω ειναι μια κουβεντα.Οσο και να τους αγνοω δεν παυει η κατασταση να με ενοχλει αφανταστα και να με στενοχωρει.Γιατι να ειμαι εγω η κατωτερη? τι νοημα εχει να κοιμαμαι και να ξυπναω σε ενα περιβαλλον που δεν με θελει????? :(

Δεν εισαι κατώτερη σίγουρα , όπως είπα εισαι ανώτερη , μεγαλύτερη για την ηλικία σου σε σχέση με τους άλλους μαθητές .
Και σε αλλα παιδιά της ηλικίας σου συμβαίνει .
Με τους δικους σου την οικογένεια σου να μιλήσεις , ναι ο θάνατος της μαμα σου είναι κάτι που στενοχώρει πολυ την οικογένεια σου και εσένα αλλα αυτη τη στιγμη ανάγκη απο βοήθεια έχεις εσυ και οι μεγαλύτεροι στην οικογένεια σου οφείλουν να σε βοηθησουν στα προβλήματα σου .
Δοκίμασε να μην δίνεις σημασία , ή να μην δείχνεις ότι σε ενοχλεί η στάση τους .
Όσο βλέπουν ότι ´ πονάει ´ θα σε χτυπάνε .

Ευα υπομονη,σε λιγο δινεις πανελληνιες και θα περασεις πανεπιστημιο και δεν θα ξαναδεις ποτε αυτους τους μ.....ς.
Ειχα και εγω ενα θεμα bullying στο γυμνασιο και στο λυκειο απο ενα ατομο,και θυμαμαι πως πιστευα οτι ολα τα ατομα στο σχολειο ειχαν την ιδια αποψη με αυτον για εμενα.Φιλη ειχα μια στο σχολειο απο την πρωτη λυκειου και μετα.

Αυτο που μπορεις να κανεις ειναι ειναι να συγκεντρωθεις στα μαθηματα σου ωστε να πετυχεις εκει που θες και απλα να μην δινεις ευκαιρια στα ατομα που σε ενοχλουν να σου μιλανε.Αποφυγε τους στα διαλειματα και εκτος σχολειου και μην σηκωνεις το τηλεφωνο σου ή αλλαξε αριθμο.
Αν τα πραγματα ειναι πραγματικα πολυ ζορικα μιλα στους καθηγητες σου.
Οσο για τις ιδεοληψιες και τα λοιπα τα εχουμε ξαναπει.Ειναι απλως η αντιδραση που εχεις στο αγχος,δεν χρειαζεται να το αναλυεις πολυ.Οσο περναει ο καιρος θα δεις οτι τελικα θα το αποδεχτεις και σιγα σιγα θα μαθεις να ζεις με αυτο χωρις να σου επιρρεαζει την ζωη.Μπορεις να αρχισεις να πηγαινεις και σε εναν ψυχολογο για να μιλας που και που.

betelgeuse πηγαίνω ήδη.όσο για το να μην τους μιλάω ε δεν μπορώ να μένω και στήλη άλατος.Να,πχ τώρα προέκυψε ένα θέμα με τα δωμάτια στην 3ήμερη εκδρομή και έγινε κλήρωση και μόλις σε μία συμμαθήτριά μου(δυστυχώς τη νόμιζα φίλη)έτυχε να είμαι εγώ εκείνη που θα μοιραστούμε το δωμάτιο άρχισε να τσιρίζει και μια άλλη της είπε "αχ κακομοίρα"!! Δεν μίλησα εγώ.Μερικά πράγματα έρχονται χωρίς καν να κάνω κίνηση.Ότι πω θα γελάσουν.Είπα το "καίω" "κάβω"και άρχιζαν να με κοιτάνε παράξενα.(παραδείγματα δίνω τώρα έχουν γίνει και χειρότερα)Και όπως είπα ντρέπομαι να απευθυνθώ στους καθηγητές μου γιατί δεν θέλω να με βλέπουν ως η διαφορετική και να με λυπούνται.Δεν το θέλω με τίποτα...

Εύα μου, δυστυχώς παρα μα πάρα πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν και αντιμετώπισαν τέτοια ζητήματα στο σχολείο.
Μεταξύ αυτών κι εγώ αλλά και πολλά παιδιά του φόρουμ από όσο θυμάμαι σε άλλες συζητήσεις.
έχεις κάτι που προφανώς δεν αρέσει στη μάζα..αλλά μάλλο θα είναι κάτι καλό!
Ακριβώς λόγω του ότι ήρθες αντιμέτωπη με το θάνατο της μητέρας σου αυτό σε έκανε πολύ πιο ώριμη και πολύ πιθανόν να μην ταιριάζεις με την πλειοψηφία των ατόμων στο σχολείο σου.
Σίγουρα όμως θα υπάρχουν και άτομα στο δικό σου στυλ..και σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλα παιδιά που θα τρώνε καζούρα.
Γιατί δεν κάνεις με αυτούς παρέα? τουλάχιστον αυτό θα σε ενδυναμώσει εφόσον θα αισθάνεσαι ότι ανήκεις σε μια ομάδα!
Εγώ θυμάμαι πάντως έριχνα πολύ κλάμμα με όλα αυτά και επισης δεν το έλεγα σε κανέναν.
Αλλά δεν είναι καλό αυτό. Γιατί αυτή η περιθωριοποίηση που νιώθεις τώρα , αν δεν την καταπολεμήσεις στη ρίζα θα σε κηνυγάει μετά..
Ο πατέρας σου τι άνθρωπος είναι? αδέρφια έχεις?

Quote:

---

Originally Posted by void

Εύα μου, δυστυχώς παρα μα πάρα πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν και αντιμετώπισαν τέτοια ζητήματα στο σχολείο.
Μεταξύ αυτών κι εγώ αλλά και πολλά παιδιά του φόρουμ από όσο θυμάμαι σε άλλες συζητήσεις.
έχεις κάτι που προφανώς δεν αρέσει στη μάζα..αλλά μάλλο θα είναι κάτι καλό!
Ακριβώς λόγω του ότι ήρθες αντιμέτωπη με το θάνατο της μητέρας σου αυτό σε έκανε πολύ πιο ώριμη και πολύ πιθανόν να μην ταιριάζεις με την πλειοψηφία των ατόμων στο σχολείο σου.
Σίγουρα όμως θα υπάρχουν και άτομα στο δικό σου στυλ..και σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλα παιδιά που θα τρώνε καζούρα.
Γιατί δεν κάνεις με αυτούς παρέα? τουλάχιστον αυτό θα σε ενδυναμώσει εφόσον θα αισθάνεσαι ότι ανήκεις σε μια ομάδα!
Εγώ θυμάμαι πάντως έριχνα πολύ κλάμμα με όλα αυτά και επέισης δεν το έλεγα σε κανέναν.
Αλλά δεν είναι καλό αυτό. Γιατί αυτή η περιθωριοποίηση που νιώθεις τώρα , αν δεν την καταπολεμήσεις στη ρίζα θα σε κηνυγάει μετά..
Ο πατέρας σου τι άνθρωπος είναι? αδέρφια έχεις?

---

Ευχαριστώ μα απ΄ότι ξέρω δεν υπάρχει κάποιος στο σχολείο μου που να τρώει αυτή την καζούρα.όλοι-ες με τις παρέες τους είναι.Ζω βλέπεις και σε επαρχία και δεν είναι τόσα πολλά τα παιδιά ώστε να βρω κάποιον.όσο για τον πατέρα μου δεν το σχολιάζω.Δεν αξίζει καν να ονομαστεί άνθρωπος άρα δεν μένει μαζί μας και δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες.Η γιαγιά και ο παππούς μου με μεγάλωσαν και τους έχω πει κάποια πράγματα αλλά ειδικά ο παππούς μου στενοχωριέται και λέει φράσεις τύπου "όλα ο Θεός τα έδωσε σε μας"και δεν μπορώ να τον ακούω...Δυστυχώς άλλα αδέρφια δεν έχω.

Καλά κάνεις και δε μπορείς να ακούς την αντίδραση του παπού σου..η ηττοπάθεια είναι ότι χειρότερο σε αυτές τις περιπτώσεις.
Είναι δύσκολο αυτό που περνάς αλλά η ζωή τις περισσότερες φορές είναι άδικη και σκληρή.
Παρολαυτά, έχεις μπροστά σου όλη σου τη ζωή ώστε να ανατρέψεις το παιχνίδι υπέρ σου και να απαλλαγείς από όσα σε βασανίζουν.
Εγώ θυμάμαι πάντως, είχα βρει διέξοδο στο διάβασμα, ενδοσχολικό και εξωσχολικό.
Δε θα σου πρότεινα να γίνεις επιθετική μαζί τους γιατί θα σου κάνουν τη ζωή χειρότερη.
Το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις είναι να συνεχίζεις να είσια αυτή που είσαι και να πουλάς τρελλίτσα, έτσι για σπάσιμο.
Στην τριήμερη μπορεί και να μην έχει νόημα να πας με την έννοια ότι ενδεχομένως να εισπράξεις τόση απόρριψη που να θες να φύγεις και να μην μπορείς.
Αλλά να ξέρεις ότι δε θα είναι έτσι πάντα. Θα γυρίσει ο τροχός. εσύ κοίτα μόνο τον εαυτό σου, περιφρόνησέ τους και απαξίωσέ τους κιόλας. Αυτοί έχουν το πρόβλημα, όχι εσύ.
προστάτευσε τον εαυτό σου όσο μπορείς, μπες μόνη σου στο περιθώριο διότι έτσι τουλάχιστον δε θα λαμβάνεις τα πυρά τους.
και προπάντων κάνε λίγη υπομονή ακόμα μέχρι να δώσεις εξετάσεις και να φύγεις.
Μη δείχνεις πάντως αδυναμία..θα την εκμεταλλευτούν στο έπακρο.
Έχεις σκεφτεί να ξεκινήσεις κάποια πολεμική τέχνη ή γενικά κάτι που θα σε ανεβάσει πολύ από άποψη αυτοπεποίθησης?

Εύα κάτι που ξέχασα να σε ρωτήσω αλλά είναι πολύ βασικό..έχεις σκεφτεί μήπως κάνεις εσύ κάτι λάθος?

Quote:

---

Originally Posted by Eva1995

Ευχαριστώ μα απ΄ότι ξέρω δεν υπάρχει κάποιος στο σχολείο μου που να τρώει αυτή την καζούρα.όλοι-ες με τις παρέες τους είναι.Ζω βλέπεις και σε επαρχία και δεν είναι τόσα πολλά τα παιδιά ώστε να βρω κάποιον.όσο για τον πατέρα μου δεν το σχολιάζω.Δεν αξίζει καν να ονομαστεί άνθρωπος άρα δεν μένει μαζί μας και δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες.Η γιαγιά και ο παππούς μου με μεγάλωσαν και τους έχω πει κάποια πράγματα αλλά ειδικά ο παππούς μου στενοχωριέται και λέει φράσεις τύπου "όλα ο Θεός τα έδωσε σε μας"και δεν μπορώ να τον ακούω...Δυστυχώς άλλα αδέρφια δεν έχω.

---

Κανε κουραγιο και προσπάθησε όσο μπορείς Εύα , ειναι δύσκολο αλλα κανε τον αγώνα σου , το περιβάλλον που ζεις προκαλεί κατάθλιψη απο μόνο του .
Προσπάθησε να βρεις κάποια φίλη σου που να μπορείς εκει να ξεχνιέσαι .
Ξέρω θα μου πεις ειναι δύσκολο , πίστεψε με το γνωρίζω .
Σου εύχομαι ότι καλύτερο στην ζωη σου απο εδω και πέρα .

Quote:

---

Originally Posted by void

Εύα κάτι που ξέχασα να σε ρωτήσω αλλά είναι πολύ βασικό..έχεις σκεφτεί μήπως κάνεις εσύ κάτι λάθος?

---

Τι λάθος να κάνει η κοπέλα , και να θέλει δεν μπορει .

Quote:

---

Originally Posted by Eva1995

betelgeuse πηγαίνω ήδη.όσο για το να μην τους μιλάω ε δεν μπορώ να μένω και στήλη άλατος.Να,πχ τώρα προέκυψε ένα θέμα με τα δωμάτια στην 3ήμερη εκδρομή και έγινε κλήρωση και μόλις σε μία συμμαθήτριά μου(δυστυχώς τη νόμιζα φίλη)έτυχε να είμαι εγώ εκείνη που θα μοιραστούμε το δωμάτιο άρχισε να τσιρίζει και μια άλλη της είπε "αχ κακομοίρα"!! Δεν μίλησα εγώ.Μερικά πράγματα έρχονται χωρίς καν να κάνω κίνηση.Ότι πω θα γελάσουν.Είπα το "καίω" "κάβω"και άρχιζαν να με κοιτάνε παράξενα.(παραδείγματα δίνω τώρα έχουν γίνει και χειρότερα)Και όπως είπα ντρέπομαι να απευθυνθώ στους καθηγητές μου γιατί δεν θέλω να με βλέπουν ως η διαφορετική και να με λυπούνται.Δεν το θέλω με τίποτα...

---

Αυτο που λες το καταλαβαινω,αλλα δεν εχω κατι αλλο να σου προτεινω.Πρεπει εσυ μονη σου να αναπτυξεις αμυνες ωστε να μην σε ενοχλουν αυτα που ακους.
Το οτι μενεις σε νησι φανταζομαι κανει τα πραγματα ακομα πιο δυσκολα.Σκεφτηκα επισης το να ζητουσες να αλλαξεις σχολειο αλλα δεν ξερω κατα ποσο ειναι δυνατον.
Δεν ξερω αλλα πιστευω οτι αν μιλουσες στους καθηγητες σου ισως να βοηθουσε.


Εσυ τι λυσεις εχεις σκεφτει για να λυσεις το προβλημα σου?

Κατ'αρχάς Void ναι έχω σκεφτεί μήπως υπάρχει κάτι στη συμπεριφορά μου που τους κάνει να είναι έτσι απέναντί μου αλλά δεν έχω βρει ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΛΟΓΟ.όλοι έχουμε τα + και τα - μας...δεν έχω πραγματικά ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει.Δλδ σαν τι ακριβώς να κάνω λάθος εννοείς? Γιατί με τους περισσότερους δεν είχα κάποια σχέση.Απλά με ξέρουν σαν συμμαθήτρια.Τίποτ'άλλο.
Ούτε ασχολούμαι μαζί τους ούτε θα ήθελα κι'όλας.Και betelgeuse μπα δεν υπάρχει δυνατότητα να αλλάξω σχολείο μόνο ένα λύκειο έχει εδώ,και τι να κάνω να το σταματήσω και να καταστρέψω την καριέρα μου? δεν γίνεται.
Εν τω μεταξύ δεν έχω σκεφτεί άλλες λύσεις.Δεν ξέρω τι να κάνω γι'αυτό και έγραψα εδώ.Και μη νομίζεται πως δεν αντιμιλάω αλλά το να γίνομαι επιθετική μαζί τους χειρότερα κάνει τα πράγματα.Έχω βρίσει/προσβάλλει πάρα πολλές φορές μεσα στα νεύρα μου και το μόνο που κατάφερα ήταν να προκαλέσω περισσότερο γέλιο.Το μόνο μάλλον που μπορώ να κάνω είναι να μη δίνω σημασία αλλά μια κουβέντα είναι.Πώς να μη στενοχωριέμαι να βλέπω τις άλλες να είναι τόσο χαρούμενες με τις κολλητές τους κι εγώ να μην λαμβάνω τίποτα??

Quote:

---

Originally Posted by Eva1995

Κατ'αρχάς Void ναι έχω σκεφτεί μήπως υπάρχει κάτι στη συμπεριφορά μου που τους κάνει να είναι έτσι απέναντί μου αλλά δεν έχω βρει ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΛΟΓΟ.όλοι έχουμε τα + και τα - μας...δεν έχω πραγματικά ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει.Δλδ σαν τι ακριβώς να κάνω λάθος εννοείς? Γιατί με τους περισσότερους δεν είχα κάποια σχέση.Απλά με ξέρουν σαν συμμαθήτρια.Τίποτ'άλλο.Ούτ� � ασχολούμαι μαζί τους ούτε θα ήθελα κι'όλας.Και betelgeuse μπα δεν υπάρχει δυνατότητα να αλλάξω σχολείο μόνο ένα λύκειο έχει εδώ,και τι να κάνω να το σταματήσω και να καταστρέψω την καριέρα μου? δεν γίνεται.
Εν τω μεταξύ δεν έχω σκεφτεί άλλες λύσεις.Δεν ξέρω τι να κάνω γι'αυτό και έγραψα εδώ.Και μη νομίζεται πως δεν αντιμιλάω αλλά το να γίνομαι επιθετική μαζί τους χειρότερα κάνει τα πράγματα.Έχω βρίσει/προσβάλλει πάρα πολλές φορές μεσα στα νεύρα μου και το μόνο που κατάφερα ήταν να προκαλέσω περισσότερο γέλιο.Το μόνο μάλλον που μπορώ να κάνω είναι να μη δίνω σημασία αλλά μια κουβέντα είναι.Πώς να μη στενοχωριέμαι να βλέπω τις άλλες να είναι τόσο χαρούμενες με τις κολλητές τους κι εγώ να μην λαμβάνω τίποτα??

---

Εχεις δίκιο , προσπάθησε για αρχη να εισαι απαθείς απέναντι σε αυτους που σε προκαλούν , ειναι δύσκολο εγω στη θέση σου δεν θα μπορούσα να το κάνω αλλα κανε μια δοκιμή , βέβαια θα σε προκαλέσουν θα σε πιέσουν περισσότερο για να συγουρευουν ότι εσυ δεν δίνεις σημασία αλλα απλα αγνόησε τους .

Κατ'αρχάς Void ναι έχω σκεφτεί μήπως υπάρχει κάτι στη συμπεριφορά μου που τους κάνει να είναι έτσι απέναντί μου αλλά δεν έχω βρει ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΛΟΓΟ.όλοι έχουμε τα + και τα - μας...δεν έχω πραγματικά ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει.Δλδ σαν τι ακριβώς να κάνω λάθος εννοείς? Γιατί με τους περισσότερους δεν είχα κάποια σχέση.Απλά με ξέρουν σαν συμμαθήτρια.Τίποτ'άλλο.
Ούτε ασχολούμαι μαζί τους ούτε θα ήθελα κι'όλας.Και betelgeuse μπα δεν υπάρχει δυνατότητα να αλλάξω σχολείο μόνο ένα λύκειο έχει εδώ,και τι να κάνω να το σταματήσω και να καταστρέψω την καριέρα μου? δεν γίνεται.
Εν τω μεταξύ δεν έχω σκεφτεί άλλες λύσεις.Δεν ξέρω τι να κάνω γι'αυτό και έγραψα εδώ.Και μη νομίζεται πως δεν αντιμιλάω αλλά το να γίνομαι επιθετική μαζί τους χειρότερα κάνει τα πράγματα.Έχω βρίσει/προσβάλλει πάρα πολλές φορές μεσα στα νεύρα μου και το μόνο που κατάφερα ήταν να προκαλέσω περισσότερο γέλιο.Το μόνο μάλλον που μπορώ να κάνω είναι να μη δίνω σημασία αλλά μια κουβέντα είναι.Πώς να μη στενοχωριέμαι να βλέπω τις άλλες να είναι τόσο χαρούμενες με τις κολλητές τους κι εγώ να μην λαμβάνω τίποτα??

κοιτα ευα εγω σε βλεπω πολυ ωριμη στην αντιμετωπιση σου ολη αυτη λιγο που την εχω ζησει την επαρχια θα μπορουσε να ειναι ενασ λογοσ να σου τη λενε κ ο βιοσ κ η πολιτεια των γονιων σου εξαρταται τη ονομα εχουν αυτοι στο χωριο αμα δεν εχουν καλο ονομα μ φαινεται αρκετα πιθανο να ειναι ενασ λογοσ να σε δουλευουνε κι οι αλλεσ που βλεπεισ χαρουμενεσ παλι θαβουν η μια την αλλη απλα οχι μπροστα τουσ υπομονη θελει κ διαβασμα οταν εσυ θα σπουδασεισ αυτοι θα κατσουν στο χωριο κ θα κλαιγονται για την μοιρα τουσ

Quote:

---

Originally Posted by pad

κοιτα ευα εγω σε βλεπω πολυ ωριμη στην αντιμετωπιση σου ολη αυτη λιγο που την εχω ζησει την επαρχια θα μπορουσε να ειναι ενασ λογοσ να σου τη λενε κ ο βιοσ κ η πολιτεια των γονιων σου εξαρταται τη ονομα εχουν αυτοι στο χωριο αμα δεν εχουν καλο ονομα μ φαινεται αρκετα πιθανο να ειναι ενασ λογοσ να σε δουλευουνε κι οι αλλεσ που βλεπεισ χαρουμενεσ παλι θαβουν η μια την αλλη απλα οχι μπροστα τουσ υπομονη θελει κ διαβασμα οταν εσυ θα σπουδασεισ αυτοι θα κατσουν στο χωριο κ θα κλαιγονται για την μοιρα τουσ

---

Πληρώνει τα λαθη άλλων η κοπέλα , χωρίς να φταίει χωρις να μπορει να αλλαξει πολλα πράγματα .

pad μια χαρα ονομα εχουν οι δικοι μου εκτος απο τον πατερα μου...Επισης ξερω παιδια των οποιων οι γονεις εχουν πολυ ασχημο ονομα..μα παρα πολυ κι ομως δεν αντιμετωπιζουν τετοιου ειδους συμπεριφορες και ειναι μαλιστα δημοφιλεις.δεν νομιζω να εχει να κανει με αυτο.

δε ξερω μαλλον εχεισ δικιο μ αρεσει που σαι τοσο λογικη κ τα βαζεισ ολα κατω με τη λογικη μην το αλλαξεισ ποτε αυτο θα σου χρειαστει για μια ζωη μετα αυτο εξελισσεται κ βρισκεισ πωσ περιπου σκεφτεται ο καθενασ με τα χρονια οχι ολοκληρο σκεπτικο πωσ σκεφτηκε τη στιγμη που σε ενοχλησε αμα δεν καταλαβαινεισ τι λεω δεν πειραζει μεινξε στο πρωτο κομματι

Εγώ παιδιά ξέρω από προσωπική εμπειρία, και το λέω ειδικά σε σένα Εύα, πως τα "αλητάκια" που το παίζουν σπουδαία στο σχολείο και κάνουν τις μαγκιές που περιγράφεις, στο προσεχές μέλλον καταλήγουν να είναι το απόλυτο τίποτα, ενώ τα παιδιά που έχουν υποστεί ό,τι περιγράφεις για τον εαυτό σου, καταφέρνουν πάρα πολλά πράγματα κάποτε. Να το θυμάσαι αυτό. Όταν μεγαλώσεις, σπουδάσεις και εξελιχθείς, θα τους βλέπεις όλους αυτούς και τους περισσότερους θα τους λυπάσαι για την κατάληξη της ζωής τους. Αυτή η δοκιμασία θα σε βγάλει πιό δυνατή. Και στο φινάλε πείσμωσε.. γίνε καλύτερη, όπως εσύ ξέρεις τι σημαίνει "καλύτερη". Θα έρθει η ώρα που θα σαι πολύ πιό μπροστά από όλους αυτούς, και μάλιστα εφόσον η σχολική σου διαδρομή πλησιάζει προς το τέλος της, η ώρα αυτή δεν αργεί. θα το δείς.

ευάκι,πάω τρίτη λυκείου και από την πρώτη δημοτικού αντιμετωπίζω ψυχολογική βία στο σχολείο. τον τελευταίο καιρό ακόμα κι από τις "καλύτερες" μου φίλες..
δυστυχώς δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσεις,αλλά ένα θα σου πω..σε 1.5 χρόνο δεν θα ξαναδείς κανέναν απ'αυτούς..κοίτα να περάσεις κάπου που θέλεις,και μακρυά απ το χωριό σου..δεν θα τους ξαναδείς ποτέ.

Λάμπρο δεν το λέω με σκοπό να τη θίξω αλλά επειδή αναζητώ τη σχέση αιτίου και αιτιατού.
Διάβασα κάποια άλλα ποστς της και πιστεύω ότι ίσως να έχει δώσει δικαίωμα τουλάχιστον σε κάποια άτομα να είναι προκατειλλημένα μαζί της.
προφανώς δε δικαιολογεί τη βία που υφίσταται αλλά ενδεχομένως να αιτιολογεί ορισμένες συμπεριφορές από τους συμμαθητές της.
Την κατάσταση γύρω της είναι δύσκολο να την αλλάξει.
Όμως εάν κοιτάξει μέσα της και δει πως χειρίζεται η ίδια ορισμένα πράγματα, ούτως ώστε να μην επαναλάβει τα ίδια λάθη στο μέλλον, αυτό θα τη βοηθήσει να δημιουργεί υγιείς σχέσεις από δω και στο εξής.
Συν του ότι δε θα αισθάνεται το θύμα και αδικημένη αλλά θα κατάλάβει και τη θέση των άλλων.
Υποστήριξη για μένα δεν είναι να της πω "πωπω καημένη μου τι τραβάς, με τα μαλακισμένα που στα πρήζουν"


Εύα, πραγματικά πιστεύεις ότι δεν έχεις κανει τπτ που να προκαλέσει έτσω μια μικρή αντίδραση από τους συμμαθητές?

Μιας και η/ο void ανέφερε τα άλλα ποστς, θα ήθελα να ρωτήσω -και αν θέλει απαντά η Εύα- κατά πόσο θεωρεί ότι το bullying που έχει υποστεί από την 1η δημοτικού μπορεί να έχει συνδράμει αρνητικά σε αυτά θέματα (άγχος-κατάθλιψη-ενοχές-φοβίες-μυθομανία-δημιουργία φανταστικών σεναρίων κ.λπ.)

Quote:

---

Originally Posted by void

Λάμπρο δεν το λέω με σκοπό να τη θίξω αλλά επειδή αναζητώ τη σχέση αιτίου και αιτιατού.
Διάβασα κάποια άλλα ποστς της και πιστεύω ότι ίσως να έχει δώσει δικαίωμα τουλάχιστον σε κάποια άτομα να είναι προκατειλλημένα μαζί της.
προφανώς δε δικαιολογεί τη βία που υφίσταται αλλά ενδεχομένως να αιτιολογεί ορισμένες συμπεριφορές από τους συμμαθητές της.
Την κατάσταση γύρω της είναι δύσκολο να την αλλάξει.
Όμως εάν κοιτάξει μέσα της και δει πως χειρίζεται η ίδια ορισμένα πράγματα, ούτως ώστε να μην επαναλάβει τα ίδια λάθη στο μέλλον, αυτό θα τη βοηθήσει να δημιουργεί υγιείς σχέσεις από δω και στο εξής.
Συν του ότι δε θα αισθάνεται το θύμα και αδικημένη αλλά θα κατάλάβει και τη θέση των άλλων.
Υποστήριξη για μένα δεν είναι να της πω "πωπω καημένη μου τι τραβάς, με τα μαλακισμένα που στα πρήζουν"


Εύα, πραγματικά πιστεύεις ότι δεν έχεις κανει τπτ που να προκαλέσει έτσω μια μικρή αντίδραση από τους συμμαθητές?

---

όχι...γιατί κανείς δεν ξέρει τπτ από αυτά που σας έχω γράψει εδώ.

Quote:

---

Originally Posted by Body-Rocker

Μιας και η/ο void ανέφερε τα άλλα ποστς, θα ήθελα να ρωτήσω -και αν θέλει απαντά η Εύα- κατά πόσο θεωρεί ότι το bullying που έχει υποστεί από την 1η δημοτικού μπορεί να έχει συνδράμει αρνητικά σε αυτά θέματα (άγχος-κατάθλιψη-ενοχές-φοβίες-μυθομανία-δημιουργία φανταστικών σεναρίων κ.λπ.)

---

ίσως να έχει συνδράμει.δεν ξέρω.μάλλον.τι να πώ...

Πφφφ έχω και γω βιώσει αυτές τις καταστάσεις και ναι εγώ πραγματικά δεν έφταιγα σε τίποτα..Πολλές φορές ξυπνούσα με κλάμματα και δεν ήθελα να πάω σχολείο. Δεν ξέρω τι έφταιγε.
Ίσως επειδή ήμουν καλύτερη μαθήτρια από τους άλλους..Ίσως επειδή είχα ιδιόρρυθμο χιούμορ και μία παιδικότητα (που έτσι πρέπει στις ηλικίες 13-15 που είχα πρόβλημα).
Τώρα αυτοί δε θυμούνται τίποτα, εγώ σχεδόν τα ξέχασα αλλά πόσο με επηρέασαν άραγε αυτά στο μετέπειτα χαρακτήρα μου?
Τι και αν οι ίδιοι με βλέπουν στο δρόμο με θαυμάζουν και από εμφάνιση και από μόρφωση τώρα..Εκείνο το παιδάκι που ζορίστηκε στην εφηβεία του που ένιωθε απομονωμένο κτλ μπορεί να αλλάξει ως ενήλικας και να έχει την αυτοπεποίθηση που με τα εξής χαρακτηριστικά οφείλει να έχει?
Ίσως ακόμα έχω θέματα ενοχής, θέματα αποδοχής και θέματα αυτοπεποίθησης και δεν ξέρω αν οφείλονται σε αυτό. Ευτυχώς πέρασαν εκείνα τα χρόνια και έμειναν όλα σα μία κακή ανάμνηση :)
Έχω διαβάσει πάρα πολύ για το bullying και πολλά άτομα ανέπτυξαν ΙΔΨ μετά από bullying είναι σύνηθες..Ευτυχώς εγώ ήμουν τυχερή και δεν με επηρέασαν σε τέτοιο βαθμό:)

ημουν με ενα φιλο ο οποιοσ ηταν μαγκασ στο σχολειο του αλλα η ζωη τον προσγειωσε κ τον εκανε φοβικο τεσπα συναντησαμε ενα παιδι με μια πολυ ωραια γκομενα μ λεει αυτον στο σχολειο τον ειχαμε στη φαπα μετα με ρωταει ενα συγκροτημα ηταν σχετικα γνωστο μ λεει αυτοσ που το χει ηταν ενασ που οταν ειχα εγω συγκροτημα αυτοσ επαιζε με πλαστικη κιθαρα του λεω ρε φιλε τ γινεται ολοι οι χαζοι στο σχολειο σου γινανε μαγκεσ ειδεσ μ λεει

Κι εγώ πέρασα από αυτή τη φάση για 6 ολόκληρα χρόνια και ένιωθα ακριβώς όπως και εσύ.Κοίτα,πιστεύω ότι όταν ένας μαθητής κοροιδεύει ένα συμμαθητή του,συμβαίνει επειδή θέλει να φανεί ανώτερος στους άλλους.Προφανώς θέλει να τραβήξει την προσοχή των φίλων του και επειδή δεν έχει άλλον τροπο λέει να κοροιδέψει κάποιο ήσυχο άτομο και να το στενοχωρήσει...Σκέψου λίγο,τα παιδιά που σε πειράζουν το κάνουν όταν είναι μαζί με άλλους ή και όταν σε συναντάνε στο δρόμο δίχως την παρέα τους;

Εχω την εντυπωση πως οι φοβοι της Ευας ειναι γενικοτεροι. Δεν περιοριζονται μονο ως προς το σχολικο περιβαλλον αλλα επεκτεινονται και στην ενηλικη ζωη της με αποτελεσμα να απογοητευεται θεωροντας οτι τετοια φαινομενα ισως συνεχιστουν και μετα το σχολειο. Ολοι μας σχετιζομαστε με τον κοσμο ως ενσωματες οντοτητες. Το σωμα μας ειναι τρωτο, εκτεθειμενο σε καθε ειδους κοινωνικες επαφες, και η βια ειναι μια απο τις χειροτερες μορφες τετοιων επαφων. Σε ολη τη διαρκεια της ζωης μας προσπαθουμε να αυτονομηθουμε, αυτο ομως θα γινει πρωταρχικα οταν θα οικοδομησουμε μια αυτονομια στην "βαση της αρνησης αυτης της σφαιρας της πρωταρχικης και αδοκητης φυσικης εγγυτητας με τους αλλους" οπως λεει και η Judith Batler. Η αυτονομια και η εξατομικευση ειναι επιτευξη, οχι προυποθεση. Αυτο σημαινει πως κανεις δεν θα αναγνωρισει το αιτημα μας για μια σωματικη και ψυχικη εξατομικευση παρα μονο εαν εμεις αγωνισθουμε για αυτο. και απο τον τροπο που μας γραφεις Ευα πιστευω πως εισαι απολυτα ικανη να κατακτησεις μια μη βιαιη συμπεριφορα ως προς το ατομο σου και να αγωνιστεις με επιτυχια στην απαιτηση σου για σεβασμο και εξατομικευση. Αυτο κανουμε ολοι καθημερινα. Καλο κουραγιο στον αγωνα σου.

Καλησπέρα,

Διάβασα το πρόβλημα σου και ήθελα να σου πως αυτα που περνάς στο σχολείο δεν είναι τίποτα, τωρα νομίζεις πως μπορεί να σε πνίγει αλλα πίστεψε με οι άνθρωποι είναι πολυ ανώριμοι σε αυτές τις ηλικίες. Το ξέρω γιατί κι εγώ πέρασα τα ίδια αλλά ευτυχώς ποτέ δεν εξελίχτηκε σε κάποια σωματική κακοποίηση... Εγώ άλλαξα σχολείο όσο πήγαινα δημοτικό και από τότε δεν κατάφερα να ταιριάξω σε μια παρέα, μέχρι και που τελείωσα το λύκειο δεν άλλαξαν πολλά, παρόλο που είχα βρει κάποιους φίλους και συναναστρεφόμουν με αυτούς κυρίως ένιωθα απομονωμένος από το υπόλοιπο σχολείο γενικότερα, ίσως και λόγω χαρακτήρα καθώς δεν αντιδρούσα και ότι συνέβαινε το κράταγα μέσα μου και φρόντιζα να κρατάω τους άλλους σε απόσταση.

Όταν τελείωσα το σχολείο και πήγα στρατό και σχολή εκεί κατάλαβα ότι οι άλλοι ήταν οι ηλίθιοι και πραγματικά δεν αξίζει όχι μόνο να κάτσεις να νευρίασεις μαζί τους, ούτε καν να τους κοιτάς! Οι άνθρωποι είναι απαίσιο είδος διότι φροντίζουν να δείξουν την κυριαρχία τους στους άλλους (πάντα τους πιο αδύναμους, μικρόσωμους ή τους ήσυχους, γενικά αυτους που είναι εύκολοι στόχοι) είτε με την κακομεταχείριση λεκτική και σωματική αλλά δεν νοιάζονται για το τι επίπτωση μπορεί να έχει στην ψυχή καποιου. Καποια στιγμή σταμάτησε αυτο όμως και οι άνθρωποι τώρα με υπολογίζουν και ακούν τι έχω να πω είτε λόγω ηλικίας, είτε γιατί δεν είμαι πλέον μικρόσωμος :).

Να ξέρεις ότι ο τροχός πάντα γυρίζει, όταν κάποτε βρεθούν στην ανάγκη σου λοιπόν όλοι αυτοί που δε σε υπολογίζουν και σε κακομεταχειρίζονται θα έχεις εσύ το πάνω χέρι.

Μπορεί να ακούγομαι λίγο σκληρός και απόλυτος, ίσως λίγο εκδηκητικός αλλά με έκαναν και κατάλαβα ότι εάν δεν γίνεις κάτι από τα 3 οι άνθρωποι θα προσπαθούν πάντα να σε εκμεταλλέυτούν ή να σε αδικήσουν. Δεν έγινα έτσι χωρίς λόγο, ούτε είμαι κάποιος πεινασμένος για εκδίκηση απλά έχω αλλάξει νοοτροπία και έχω "σκληρύνει" σαν χαρακτήρας γιατί αλλιώς θα τρελαινόμουν εαν άφηνα να με επηρεάζουν άθρωποι που δεν τους ξέρω καν ή έστω και λίγο και πραγματικά δεν αξίζει να χαλιέσαι. Υπάρχουνε πιο σημαντικα πραγματα απο αυτούς που κοιτανε μονο να μας πληγωνουν και να μας ποδοπατανε, πάνω από όλους αυτούς μπαίνει πρώτα ο εαυτός μας και η ψυχική μας υγεία, δεν θα κάτσουμε να αρρωστήσουμε από την στεναχώρια επειδη οι αλλοι ειναι ηλιθιοι!

χμμ... Εδω φιλε george_ghost θα διαφωνισω σχετικα με την πρακτικη που πρεβευεις. Νομιζω πως με αυτον τοπν τροπο η Ευα θα τροφοδοτησει εναν φαυλο κυκλο βιας που η ιδια θελει να ξεφυγει. Το να καταφερεις να εχεις το "πανω χερι" οπως λες, σε κανει μερος ενος ολου που αυτο που θελει ειανι αυτο ακριβως...να εχει το πανω χερι. Μπορουμε να διεκδικησουμε την αυτονομια μας (σωματικη ή ψυχικη), οχι να την επιβαλουμε. Με καθε σεβασμο προς το προσωπο σου...

Καλησπερα σας,

καταρχας @Eva1995 να σου πω οτι εγινα μελος μονο για να σου πω την αποψη μου, φαινεται πως υπαρχουν ατομα εκει εξω που βρισκουν ενδιαφεροντα αυτα που λες :)
δευτερον θα ηθελα να διευκρινησω το εξης: ειτε ησουν αλλοδαπή, ειτε υστερουσες στο οτιδηποτε, ειτε ησουν ασχημη, ειτε απλα δεν ησουν "cool" δεν θα εδινε και παλι σε κανεναν το δικαιωμα να σου συμπεριφερεται ασχημα. εχω καταλαβει οτι εσυ το ανεφερες για να εξηγησεις οτι δεν "παιζει" το οτιδηποτε που να τροφοδοτει τα πειραγματα απο τα υπολοιπα παιδια ωστοσο ηθελα να το πω για να καταλαβεις πως ειναι καθαρα λαθος των συνομιλικων σου αυτο που συμβαινει. στο δια ταυτα...ακριβως επειδη αυτο που σου συμβαινει ειναι λαθος και αδικο η συμβουλη μου ειναι μια: ΜΙΛΑ. μιλησε στην οικογενεια σου, μιλησε σε καποιον καθηγητη που νιωθεις πιο κοντα σου(λογικα με καποιον/α θα νιωθεις πιο ανετα) δεν υπαρχει κανενας λογος να ντρεπεσαι...ετυχες στην περιπτωση να εισαι εσυ το μαυρο προβατο :( συνεπως εσυ πρεπει να τους δειξεις οτι αυτο που κανουν ειναι λαθος. στην τλκη εχεις την στενοχωρια σου απο τον χαμο της μαμας σου, θα εχεις και αυτο; οταν μιλησεις και προσπαθησεις για το δικιο σου να δεις που θα νιωσεις καλα για τον εαυτο σου. κατι αλλο, καταλαβαινω οτι χρειαζεσαι στηριξη και για αυτο σε αποκαρδιωνει η αντιδραση του παππου σου εχε ομως στο νου σου οτι πολλοι παππουδες και γιαγιαδες θα αντιδρουσαν με τον ιδιο τροπο. δυστυχως πολλοι ανθρωποι σε μεγαλη ηλικια εχουν την ταση να μεμψιμοιρούν, αυτο δεν σημαινει οτι δεν θα ειναι διπλα σου.
και μια ταινιουλα που ειδα και με ευαισθητοποιησε CyberBully (λιγο τραβηγμενο βεβαια)

τιποτε απο οτι συμβαινει μην αφησεις να μπει εμποδιο στους στοχους και τα ονειρα σου.

να συμπληρωσω κατι που ξεχασα κ θεωρω πολυ σημαντικο. μην ξεχνας οτι καθε ανθρωπος αξιζει τον σεβασμο μας, δεν ηρθαμε σε αυτη την ζωη να το παιξουμε τιμωροι.