Printable View
όλους αυτούς του όμορφους ανθρώπους- τον καθένα από εσάς που μοιράζεστε τις προσωπικές σας ιστορίες, τους φόβους σας, τις αγωνίες σας, τις απόψεις σας και στέλνετε έτσι στους υπόλοιπους ένα μικρό φωτάκι στην άκρη του τούνελ και το κουράγιο να συνεχίσουμε το όμορφο ταξίδι της αναζήτησης της ψυχής μας αλλά και της συναίσθησης του άλλου...
Μαζί με εσένα Σοφία να ευχαριστήσω κι εγώ όλους αυτούς που συμμετέχουν στο forum....Εδώ και μια βδομάδα περίπου πυ μπάινω στο site έχω νοιώσει πολύ όμορφα που ξέρω οτι δεν είμαι η μόνη που τυραννιέται με προβλήματα τέτοιου είδους...Είναι υπέροχο να ξέρεις οτι σε καταλαβαίνουν και οτι σε νοιώθουν άνθρωποι που ούτε καν γνωρίζεις τα πρόσωπά τους...
Μαζί με εσένα Σοφία να ευχαριστήσω κι εγώ όλους αυτούς που συμμετέχουν στο forum....Εδώ και μια βδομάδα περίπου πυ μπάινω στο site έχω νοιώσει πολύ όμορφα που ξέρω οτι δεν είμαι η μόνη που τυραννιέται με προβλήματα τέτοιου είδους...Είναι υπέροχο να ξέρεις οτι σε καταλαβαίνουν και οτι σε νοιώθουν άνθρωποι που ούτε καν γνωρίζεις τα πρόσωπά τους...
Sofia μου και i-love-me ειλικρινά χαίρομαι και εγώ που νιώθετε ευχάριστα εδώ!!!:):)
Σαν παλαιό μέλος έχω να σας πω ότι το forum αυτό συγκεντρώνει ανθρώπους ιδιαίτερα ευαίσθητους, καλλιεργημένους , με πολλαπλές ιδεολογικές ανησυχίες και ιδιαίτερα βασανισμένους από προβλήματα που είναι κοινά σε πολλούς ανθρώπους ανά τον κόσμο!;)
Όσοι μήνες και αν πέρασαν ακόμα μπορώ να πω ότι νιώθω την ίδια αγάπη για τα άτομα που βρίσκονται εδώ!:)
Χαίρομαι που και εσείς μοιράζεστε την ίδια αγάπη και τα ίδια ζεστά συναισθήματα για την προσπάθεια που γίνεται εδώ!:)
ΦΙΛΙΑ!
H alithia einai pos polla atoma feygoyn kai rixnoyn maties poy kai poy... enoo apo ta pio palia meli....
alla eimai sigoyri pos oloi trefoyme akribos tin idia agapi gia oloys emas.. kai to foroum mas....
..................prosopika kata tin diarkeia tis maxis moy me tin katathlipsi... itan.. isasta oi monoi moy filoi....
....kai isos telika na eiste oi monoi moy alithinoi filoi......
...kai eimai poli poli perifani kai gia ayto.. alla kai gia to koyragio mas....
..eimai perifani poy epibionoyme..zoyme.... kai agapame esto emeis o enas ton allon....
.....sas agapo poli....
...sas eyxaristo ki ego olopsixa gia akomi mia fora olous....
sofaki kai i love me..kalos mas irthate...:)
Άντα μου καλησπέρα! Πάντα με καλά λόγια βρε ψυχή!:) Νά\'σαι καλά!:)
Ξέρεις βαθιά τί πιστεύω μιας και το ανέφερες? Προτιμώ παλαιά και νέα μέλη να μπαίνουν ακόμα και περιστασιακά αλλά δημιουργικά εδώ ...........παρά να εξαφανιστούν και να μην ξανάρθουν!;)
Ότι μπορεί και όπως μπορεί ο καθένας μας βάση πολλαπλών συνθηκών ας συνδράμει στο forum........αρκεί να βοηθάμε ο ένας τον άλλον θετικά σε ψυχικό επίπεδο......έτσι χαλαρά και ανθρώπινα...............;)
Πάντα ήμουν υπερ της ποιότητας και όχι της ποσότητας ή της πυκνότητας..............χι...........� �ι...
ΦΙΛΙΑ!:)
Και εμεις ευχαριστουμε Σοφια για την παρεα σου.
Σοφία, όταν πρίν από μερικούς μήνες \"ανακάλυψα\" αυτό το site, ένιωσα πολύ \"κοντά\" με κάποια από τα μέλη.Quote:
Originally posted by Sofia
όλους αυτούς του όμορφους ανθρώπους- τον καθένα από εσάς που μοιράζεστε τις προσωπικές σας ιστορίες, τους φόβους σας, τις αγωνίες σας, τις απόψεις σας και στέλνετε έτσι στους υπόλοιπους ένα μικρό φωτάκι στην άκρη του τούνελ και το κουράγιο να συνεχίσουμε το όμορφο ταξίδι της αναζήτησης της ψυχής μας αλλά και της συναίσθησης του άλλου...
Σήμερα νιώθω πολύ δεμένος με κάποια από αυτά, και αν θέλεις πολύ πιο δυνατός.
Αισθάνομαι πλέον οτι αυτόν τον αγώνα, δεν τον δίνω πλέον μόνος μου αλλά τον δίνουμε όλοι μαζί.
\"Ισχύς εν τη ενώσει\", λοιπόν...
\"Strength through unity, unity through faith\"
κι εγώ θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας!
από την πρώτη στιγμή που έγραψα εδώ μέσα, μου φερθήκατε με καλοσύνη και αγάπη.
σας ευχαριστώ πολύ όλους, και εύχομαι όλα τα καλά στη ζωή σας...
Εχω εκφράσει την ευγνωμοσύνη μου προς ολους σας με τα πιο θερμά μου λόγια, μέσα απο την καρδιά μου. Είμαστε μια αληθινή Κοινότητα. Μας ευχαριστώ:)
ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και από μένα σε όλους σας!!!
δεν ξέρω καν πως είστε φυσιoγνωμικά και όμως μερικούς από εσάς, σας νοιώθω τόσο δικούς μου ανθρώπους.
η παρέα σας μου ζεσταίνει την ψυχή μου.
σας ευχαριστώ!!!:)))
νομίζω ότι εκφράζεις όντως πολλούς από μας...Quote:
Originally posted by iwanna
ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και από μένα σε όλους σας!!!
δεν ξέρω καν πως είστε φυσιγνωμικά και όμως μερικούς από εσάς, σας νοιώθω τόσο δικούς μου ανθρώπους.
η παρέα σας μου ζεσταίνει την ψυχή μου.
σας ευχαριστώ!!!:)))
:)))
επίτρεψέ μου να κρατώ τις επιφυλάξεις μου. Πιστεύω ότι για μια καλή ψυχική υγεία είναι απαραίτητες οι γνήσιες ανθρώπινες σχέσεις, η κοινωνική μας δραστηριοποίηση και γενικά ένα περιβάλλον αποδοχής και στήριξης + πλούσιων ερεθισμάτων. Αυτά όμως πρέπει να είναι αληθινά και να μην συγχέονται με υποκατάστατα ήλεκτρονικού τύπου. Δεν ξέρω αν όσοι είστε σε Αθήνα ή άλλες περιοχές έχετε επιδιώξει και συναντήσεις σε πραγματικό χρόνο. τότε μόνο θα μπορούσαμε να μιλάμε για σχέσεις. Αυτό που γίνεται εδώ είναι μια παρηγορητική μηχανή, πιθανώς απαραίτητη σαν τον ορό στον αφυδατωμένο, μα όχι κανονικό νερό. Φοβάμαι δυο βασικά πράγματα από τέτοιου είδους ηλεκτρονικές κοινότητες, στις οποίες συμμετέχω. Το πρώτο είναι ο κίνδυνος εγκλωβισμού σε μια εικονική πραγματικότητα και το δεύτερο, και πιο σημαντικό στην περίπτωση του παρόντος φόρουμ, ο κίνδυνος του εφησυχασμού και του \"βολέματος\", από την άποψη ότι ανα πασα στιγμη μπορει να μεταρεπόμαστε σε κατι διαφορετικό από αυτό που είμαστε. Γράφουμε περισσότερο για τις προθέσεις μας και λιγότερο για τις πραξεις μας (;)Quote:
Originally posted by weird
Είμαστε μια αληθινή Κοινότητα.
με το συμπάθειο αλλά είσαι οφφ τόπικ.Quote:
Originally posted by anitak
Αυτά όμως πρέπει να είναι αληθινά και να μην συγχέονται με υποκατάστατα ήλεκτρονικού τύπου. Δεν ξέρω αν όσοι είστε σε Αθήνα ή άλλες περιοχές έχετε επιδιώξει και συναντήσεις σε πραγματικό χρόνο. τότε μόνο θα μπορούσαμε να μιλάμε για σχέσεις. Αυτό που γίνεται εδώ είναι μια παρηγορητική μηχανή, πιθανώς απαραίτητη σαν τον ορό στον αφυδατωμένο, μα όχι κανονικό νερό. Φοβάμαι δυο βασικά πράγματα από τέτοιου είδους ηλεκτρονικές κοινότητες, στις οποίες συμμετέχω. Το πρώτο είναι ο κίνδυνος εγκλωβισμού σε μια εικονική πραγματικότητα και το δεύτερο, και πιο σημαντικό στην περίπτωση του παρόντος φόρουμ, ο κίνδυνος του εφησυχασμού και του \"βολέματος\", από την άποψη ότι ανα πασα στιγμη μπορει να μεταρεπόμαστε σε κατι διαφορετικό από αυτό που είμαστε. Γράφουμε περισσότερο για τις προθέσεις μας και λιγότερο για τις πραξεις μας (;)
εδώ λέμε ευχαριστώ! :P
στα σοβαρά τώρα.
ακόμα κι αν δεν υπάρξει η εξωφορουμική επαφή, η σχέση μπορεί να δημιουργηθεί σε κάθε περίπτωση. πολλές φορές μάλιστα το βάθος αυτής της σχέσης μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το βάθος κάθε εξωφορουμικής σχέσης.
δεν το έχεις βιώσει και φυσικά δεν σε κατηγορώ που δεν το καταλαβαίνεις.
σίγουρα η βασική ιδέα όσων γράφεις είναι σωστή και δεν διαφωνώ με αυτή. αλλά είναι προφανές πως δεν είχες την εμπειρία μιας τέτοιας φορουμικής σχέσης κι έτσι κρίνεις ως μάλλον αρνητικό κάτι που ουσιαστικά δεν καταλαβαίνεις και δεν έχεις ζήσει. και σε κατηγορώ γι\'αυτό γιατί αν η βασική σου ιδέα είχε επικρατήσει μπορεί και να μην υπήρχε αυτό το φόρουμ. κι εγώ προσωπικά δεν μπορώ καν να φανταστώ πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς την ύπαρξη αυτού του φόρουμ. πως θα ήταν η ζωή μου αν δεν είχα γνωρίσει εδώ μέσα τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
και τέλος σε διαβεβαιώ πως ένα ευχαριστώ είναι πολύ μικρό για όσα μου έχει προσφέρει αυτό το φόρουμ. χρωστάω την υγεία μου στο φόρουμ. και πάνω σε αυτό η ιδέα του υποκατάστατου είναι άτοπη, είναι λίγη, αναιρείται.
Quote:
Originally posted by raphsssodos
με το συμπάθειο αλλά είσαι οφφ τόπικ.
εδώ λέμε ευχαριστώ! :P
στα σοβαρά τώρα.
ακόμα κι αν δεν υπάρξει η εξωφορουμική επαφή, η σχέση μπορεί να δημιουργηθεί σε κάθε περίπτωση. πολλές φορές μάλιστα το βάθος αυτής της σχέσης μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το βάθος κάθε εξωφορουμικής σχέσης.
δεν το έχεις βιώσει και φυσικά δεν σε κατηγορώ που δεν το καταλαβαίνεις.
σίγουρα η βασική ιδέα όσων γράφεις είναι σωστή και δεν διαφωνώ με αυτή. αλλά είναι προφανές πως δεν είχες την εμπειρία μιας τέτοιας φορουμικής σχέσης κι έτσι κρίνεις ως μάλλον αρνητικό κάτι που ουσιαστικά δεν καταλαβαίνεις και δεν έχεις ζήσει. και σε κατηγορώ γι\'αυτό γιατί αν η βασική σου ιδέα είχε επικρατήσει μπορεί και να μην υπήρχε αυτό το φόρουμ. κι εγώ προσωπικά δεν μπορώ καν να φανταστώ πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς την ύπαρξη αυτού του φόρουμ. πως θα ήταν η ζωή μου αν δεν είχα γνωρίσει εδώ μέσα τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
και τέλος σε διαβεβαιώ πως ένα ευχαριστώ είναι πολύ μικρό για όσα μου έχει προσφέρει αυτό το φόρουμ. χρωστάω την υγεία μου στο φόρουμ. και πάνω σε αυτό η ιδέα του υποκατάστατου είναι άτοπη, είναι λίγη, αναιρείται.
εχω δύο χρόνια που ζω ενδοφορουμιακά. μάλιστα εχω συναντηθει και εχει τυχει να κανω και καλή φιλία μέσω αυτού. Επιμένω όμως για το υποκατάστατο. Το ότι υπαρχει αυτο το φορουμ και αλλα, αποδεικνυει την αναγκη να υπαρχει. Με αυτην εχω το προβλημα... να μη ξεχναμε ποσο αλλοτριωμενα ζουμε δλδ..
ευχαριστω, παρεμπιπτόντως
καλημέρα...
κάποτε που μάθαινα γαλλικά, μου είχαν δώσει ένα κείμενο του ντυαμέλ, που μιλούσε για το τηλέφωνο, που μόλις είχε εξαπλωθεί τότε στα σπίτια...
ο ντυαμέλ έλεγε, πως τώρα πια οι άνθρωποι έχουν αλλοιώσει τον τρόπο επικοινωνίας τους.
αντί να πάρουν την πένα και να γράψουν ένα ευχαριστήριο γράμμα, να κάνουν μια ωραία πρόσκληση, να εκφράσουν τα συναισθήματά τους με ησυχία και περίσκεψη, παίρνουν -άκουσον άκουσον:)- τηλέφωνο, τα λένε, και τελείωσε!
αυτό που φαινόταν για τον ντυαμέλ μια μισερή σχέση, ΕΙΝΑΙ τώρα πλέον, τρόπος ζωής μας...
ένα άλλο περιστατικό:
το καλοκαίρι πάω στην εκκλησία στο μάτι, κοντά στην αθήνα.
η λειτουργία έχει τελειώσει, και πάμε να πάρουμε αντίδωρο.
και ξαφνικά, μια πολύ καλοντυμένη κυρία (άννυ δεν είμουνα εγώ:) που φόραγε ένα πουκάμισο χωρίς μανίκια και μια μάξι φούστα (δλδ δεν ήταν θεούσα με τίποτα), πατάει κάτι ουρλιαχτά, βρίζοντας έναν τύπο που μίλησε με το κινητό του μέσα στην εκκλησία...
λες και είναι προτιμότερο να μιλάνε οι κυράτσες μεταξύ τους και να θάβουνε όσους βλέπουνε...
μου φάνηκε απίστευτη η συμπεριφορά της, και σχολιάζοντάς την, άκουσα πολύ κόσμο να λέει: πω πω... κινητο... μέσα στην εκκλησία... πω πω....
και έμεινα κάγκελο!!!
γιατί να μην έχει κάποιος κινητό και να ενημερώνεται για κάτι πολύ σοβαρό στο οποίο πρέπει να επέμβει... με φανταζόσαστε εμένα χωρίς κινητό και ο γιώργος να είναι σπίτι ή στο σχολείο ή σε κάποιο φιλικό σπίτι, να κάνει ω μη γένοιτο επιληπτική κρίση, κι εγώ να μην το ξέρω για να τρέξω προς τα κει;;;
το διαδίκτυο τώρα:
ανιτάκ, έχεις κι εσύ παιδιά όπως κι εγώ. δλδ υπηρεσίες που σου παίρνουν καθορισμένο χρόνο. για μένα, πχ, είναι πολύ δύσκολο να βγω να πάω για καφέ κάθε απόγευμα, ή κάθε τρεις μέρες έστω! τώρα όμως, που έχω ξυπνήσει 6 ώρα, που οι υπόλοιποι κοιμούνται, μπορώ και γράφω. ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΙ. είναι για μένα πολύ σπουδαίο. άρα, το διαδίκτυο για μερικούς, μπορεί να είναι ένας νέος τρόπος έκφρασης. στην αρχή ίσως να φαίνεται παράξενος, όμως σίγουρα είναι ένας τρόπος έκφρασης.
ΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ: ΈΝΑΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
τι θέλω να πω: η φάτσα μας (ωραία ή άσχημη), η κοινωνική μας θέση (λογίστρια, καθαρίστρια ή διευθύντρια, τό ίδιο και στο αρσενικό γένος), η γειτονιά μας (\"γειά σας κυρία Χ, τι κάνετε, τι κάνει η οικογένεια, κλπ κλπ), η δουλειά μας, είναι πλέον, στην κοινωνία που ζούμε, ανασταλτικοί παράγοντες επικοινωνίας, μερικές φορές. όταν γράφεις στο διαδίκτυο, πλησιάζεις και σε πλησιάζουν άνθρω΄ποι χωρίς αυτές τις διαφοροποιήσεις. μπορείς να αποκτήσεις φίλους που δεν έχουν περάσεις από την κρισάρα αυτών των διαφορών. εδώ μέσα ας πούμε, να εγώ πχ μιλάω πολύ τώρα τελευταία με την άντα και το ραψωδό. εν εγώ, που είμαι μαμά τριών παιδιών, μιας κάποιας ηλικίας, συναντούσα την άντα στη δουλειά μου, στο πάρκο, όπου δήποτε. νομίζεις πως θα μπορούσαμε να έχουμε μια τόσο ωφέλιμη επαφή, όπου η άντα να μιλάει τόσο ανοιχτά, κι εγώ να την ακούω με τόσο ουσιαστικό τρόπο; τώρα δε με νοιάζει που έμαθα πως έχει τα μισά μου χρόνια, η επαφή έχει γίνει πια ουσιαστική, ενώ ποτέ δε θα ήταν, γιατί ανάμεσα σε μια σιτεμένη κυρία και μια νεαρά, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, είναι πιο δύσκολο... κοκ.
στο συγκεκ΄ριμένο σάιτ, όπου οι περισσότεροι από μας, μιλάμε για κάποιο πρόβλημά μας που δεν εκφράζουμε εύκολα στον κοινωνικό μας περίγυρο, μάλλον μόνο στο γιατρό μας ή κάπως έτσι, το ότι μιλάμε, το ότι βλεπουμε πως κι αλλοι περνάνε παρόμοιες φάσεις και το παλεύουν, αποδυναμώνει την αίσθηση ταμπού, την τόσο καταστροφική αυτή αίσθηση: υποφέρουν κι άλλοι, κι όμως ξεπέρασαν ή αγωνίζονται ΄να ξεπεράσουν αυτή τη φάση, τολμάνε να μιλήσουν, κι αυτό κάνει αυτό το σάιτ σαν ένα χώρο συνεργασίας...
πραγματικής συνεργασίας, και επαφής.
ο κίνδυνος ανιτάκ υπάρχει: ο κίνδυνος της προσκόλλησης στον υπολογιστή.
η υπερβολή σε κάποιες φάσης της ζωής μας ναι, ειναι ένα ζήτημα. πάντως εδώ δεν παίζουμε...:) το λέω γιατί σκέφτομαι αυτά τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που παίζεις με κάποιον που λειτουργεί άλλες ώρες, και τελικά υπάρχουν άνθρωποι που δεν κοιμούνται για δυο τρεις μέρες, κλπ... ή και παραπάνω...
όσο για την προσωπική επαφή μεταξύ των μελών,
να πω την προσωπική μου άποψη;
μα εντελώς προσωπική.
γράφω εδώ και ξαλαφρώνω από κάποια βιώματά μου. το κάνω ελεύθερα. εδώ είμαι \'τι-ποτέ\'. και καθένας που διαλέγει ένα ψευδώνυμο, κάποιους λόγους μπορεί να έχει. μπορούμε να το αναλύσουμε κιόλας, πλάκα θα έχει...
μα θέλω να είμαι αυτό. πότε άλλοτε θα μπορούσα να μιλήσω τόσο τσουβαλάτα; ίσως \'ποτέ\'...
κατάλαβες;
ναι, μια κοινότητα πραγματική είναι εδώ, έτσι όπως είναι.
την καλημέρα μου σε όλους...
μαζι σου τι-ποτε μου.. συμφωνω απολυτα.....
...
...αν και η ηλικια απο την στιγμη που υπαρχουν ψυχικες διαταραχες δεν νομιζω να εχει σημασια.. γιατι οπως και να το κανουμε ...οι ανισσοροπιες και οι δυσκολειες μας ωριμαζουν......πριν την ωρα μας.....
@ανιτακ υπάρχουν οι νόμοι της εξέλιξης. και υπάρχουν έξω από εμάς. τα πράγματα εξελίσσονται είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε συμμετέχουμε είτε όχι. το παράδειγμα του τηλεφώνου που περιγράφει η τι ήταν χαρακτηριστικό της εποχής. και τότε οι άνθρωποι αντιστέκονταν στο καινούργιο, στο διαφορετικό. όπως και τώρα. όχι μόνο εσύ. είναι πολλοί που βλέπουν αυτήν την αλλοτρίωση. περισσότεροι όμως την έχουν εντάξει στον τρόπο ζωής τους ο καθένας στο μέτρο της επιλογής του και των προσωπικών του αναγκών. και επαναλαμβάνω πως χρωστάω την υγεία μου εδώ μέσα. ένα κομμάτι της στην γραπτή έκφραση ένα άλλο στο τσατ που κάποτε λειτουργούσε διαφορετικά ένα τρίτο στους ανθρώπους με τους οποίους συνομιλώ πολύ πιο ταχτικά και πλέον είναι φίλοι μου καθ\'ότι με ξέρουν στο μέτρο που εκφράζομαι και τους ξέρω στο μέτρο που εκφράζονται εκείνοι και το τελευταίο κομμάτι που είναι και το σημαντικότερο σε έναν άνθρωπο που γνώρισα εδώ, έγινε δικός μου άνθρωπος πρώτα εδώ και αυτό εξελίχθηκε και εξωφορουμικά καταλήγοντας να γίνει το νούμερο ένα στη ζωή μου. όλα ξεκίνησαν εδώ μέσα και ναι είμαστε μια πραγματική κοινότητα, με ρόλους, κανόνες και νόρμες συμπεριφοράς.
@τι τα σέβη μου.
δεν αντιδρώ ακριβώς, αφού και η ίδια συμμετέχω (!). Θέλω μόνο να επισημάνω ότι θα έπρεπε η παρούσα αγορά να έχει ρόλο υποστηρικτικό και για περιορισμένο διάστημα. Γιατί, Ραψωδέ μου, δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε οφελεί κάτι που χωρίς αυτό θα χανόσουν.. Τα αποκούμπια και τα ξαλαφρώματα είναι πολύ ανθρώπινες ανάγκες και απόλυτα σεβαστές. Το θέμα όμως είναι να στοχεύουμε στο να γίνουμε δυνατοί, αυτόνομοι και αυτόφωτοι συναισθηματικά. Αντιδρώ μόνο στην περίπτωση που η υπερβολική μας \"αγάπη\" και \"ευγνωμοσύνη\" στην κοινότητα αυτή, μας αποπροσανατολίζει από το στόχο.
τι-ποτε, αν και δε με εκφραζει η επιχειρηματολογία σου, τη βρίσκω λογικά σωστή. Το μόνο που θέλω να εκφράσω σαφώς ότι αντιτίθεμαι, είναι αυτό περί κοινωνικών, επαγγελματικών κ.α προσωπείων που μας φοριούνται και δυσχεραίνουν την αμεσότητα των σχεσεων. Βάλε στόχο της ζωής σου να τα ξεπεράσεις το συντομώτερο και κατά πρόσωπο. Είναι αλήθεια πολύτιμη η ικανότητα να μπορείς να δεις τον άνθρωπο πίσω από τα παραβαν του
Κι όμως ανιτακ, θα χανόμουν. Έχεις δίκιο να μην πείθεσαι γιατί απλά δεν ξέρεις αλλά δεν παύει να ισχύει αυτό που λέω. Οι άνθρωποι του φόρουμ μου έδωσαν τη δύναμη και με έκαναν να θέλω να συνεχίσω. Πλέον είμαι καλά και μπαίνω γιατί μ\'αρέσει αλλά πίστεψέ με υπήρξε μια εποχή που δεν ήμουν και έμπαινα για να γίνω.
υγ:και όπως θα έλεγε μια φίλη, η ζωή έχει άπειρα παραβάν...
υγ.α:\"don\'t be afraid of a little bit of pain. pleasure is just on the other side\". μια άλλη φίλη.
..ειμαι κι εγω μια απο αυτους τους οποιουσ το φορουμ την εσωσε.. επεσα κατα λαθος πανω στο σαιτ μασ.. ψαχνωντας για πιο ανωδινους τροπους αυτοκτονιας... και οταν μπηκα τα παιδια δεν με αφησανε να κανω κατι.. υπηρξε πιεση για να παω σε γιατρο.... και να μαι τωρα που κι εγω με την σειρα μου μπαινω εδω επειδη το θελω ......οπωσ και ο ραψοδως...
..ναι εξελιξη.. κι αυτος ειναι ο απολυτα θετικος τροπος εκφρασης της....
φιλια...
adziK πολύ χαίρομαι..ειλικρινά! Μπράβο σου, όπως και σε όλα τα παιδιά που σου στάθηκαν....
:):):):)