Δεν ξερω πως να ξεκοψω!

Καλησπερα! πριν μερικα χρονια οταν ημουν 12 χρονων γνωρισα ενα παιδι 6 χρονια μεγαλυτερο και αρχισαμε να κανουμε παρεα.. συνεχιζουμε μεχρι τωρα αλλα οχι επειδη το διαλεξα αλλα επειδη δεν ξερω πως να το σταματησω ολο αυτο.. το παιδι δεν ειναι και πολυ εξυπνο γιαυτο και δεν μπορω να του μιλησω ξεκαθαρα.. και επεισης λεει συνεχεια καλα λογια για την φιλια μας και πως ειμαι απο τους λιγους που αξιζουν και δεν του εχουν κανει καμια πο*στια... δεν θελω να κανω παρεα μαζι του .. καταπιεζομαι μου ειναιβαρος .. εχω κουραστει.. τι μπορω να κανω? εχω δοκιμασει να μην σηκωνω τηλεφωνα κλπ αλλα ειμαι απο μικρη πολη αρα δεν μπορω να κυκλοφορω οπου θελω γιατι υπαρχει κινδυνος και επεισης δεν μου αρεσει καθολου να κρυβομαι..

...για ποιο λόγο θες να κόψεις μαζί του αφού είναι τόσο καλό παιδί?

λεει πολλες ψευτικες ιστοριες,μιλαει συνεχεια.. επειδη εχω παρα πολλους γνωστους με βλεπουν μαζι του και με συνδεουν.. εχει φροντισει να γινει ρεζιλι σε ολους τους γνωστους του αρα κανενας δεν με πλησιαζει εξαιτιας του.. δεν μπορω να βγω για ενα ποτο, πρεπει να πηγαινω σε απομακρα μεροι.. επειδη ειναι χαζουλης τον κοροιδευουν και αυτος παιζει μαζι τους γιατι νομιζει οτι κανουν πλακα...

.....για να εχει την αντιληψη πως καποιος ειναι απο τους λιγους που αξιζουν και δεν του εχει κανει καποια πουστια σημαινει πως δεν ειναι και τοσο χαζουλης οσο νομιζεις....γιατι δεν δοκιμαζεις να του μιλησεις ανοιχτα και ηρεμα πως η συμπεριφορα του φερνει εσενα σε δυσκολη θεση.....

ειναι ο τροπος που μεγαλωσε.. εκει στις γειτονιες που μενει δινουν πολη σημασια σε αυτα.. τον ξερω 7 χρονια γιαυτο λεω οτι ειναι χαζουλης.. και του εχω μιλησει για την συμπεριφορα του αλλα δεν μπορει να καταλαβει ακριβως τι κανει.. ως ενα βαθμο βελτιωθηκε αλλα δεν μπορει αλλο.. προσπαθω τοσο καιρο κανω υπομονη.. και δεν θελω να σχηματισει κακη αποψη για εμενα απλα θελω να απομακρυνθω .. τουλαχιστον να μην με περνει συνεχεια τηλεφωνο για να μου πει τι εμαθε και τι ειδε.. και να μην βγαινει μαζι μου καθε παρασκευη σαββατο..

κοιτα καταλαβαινω οτι δεχεσε πιεση...επισης φοβασαι οτι σε ταυτιζουν με αυτο το παιδι κατι που δεν θελεις βεβαια και ειναι φυσικο γιατι αισθανεσε πως σε απορριπτουν οι συνομηλικοι σου εξαιτιας του....και το θεμα ειναι λεπτο γιατι εισαι σε μια ηλικια που η απορριψη δεν ειναι καλο πραγμα.....εχεις ξεκαθαρισει μεσα σου γιατι δεν τον θες;ας πουμε αν αυριο ολοι τον αποδεχονταν εσυ θα συνεχιζες να εχεις προβλημα μαζι του;

Οπως και να ναι επειδη ζωη σου ειναι και ειναι δικαιωμα σου να την ζησεις οπως θελεις θα προτεινα να του μιλησεις ανοιχτα....να του πεις δηλαδη οτι σε πιεζει και πως η συμπεριφορα του σε εμποδισει να γνωρισεις καινουργιους ανθρωπους......πως θελεις να παραμεινετε φιλοι αλλα πρεπει για λιγο να απομακρυνθειτε......η αληθεια ειναι η καλυτερη εξηγηση......
σκληρο μεν αλλα αν ειναι αυτο που πραγματικα θες δεν γινεται διαφορετικα.....

με εχουν ταυτισει αυτο ειναι το προβλημα μου.. εχω φιλους απο πολυ παλια που αποφευγουν να μου απαντησουν αμα ζητησω να βγουμε και το ξερω οτι φταιει.. εχω ακουσει απειρες φορες την ερωτηση "γιατι κανεις παρεα μαζι του ή πως μπορεις και κανεις παρεα μαζι του".. το ξερω οτι πρεπει να μιλησω ανοιχτα και να του τα πω αλλα μου ειναι παρα πολυ δυσκολο.. θα το ειχα κανει χρονια τωρα αν μπορουσα.. με αγχωνει και με κουραζει.. νιωθω μιζερος

Ένα θα πω δε γεννηθήκαμε για να μένουμε ακίνητοι!!!!

....σιγουρα ειναι πολυ δυσκολο...αλλα στην ζωη σου θα συναντησεις πολλες παρομοιες δυσκολιες και ειναι καλο να εξασκησεις τον εαυτο σου να τις αντιμετωπιζει κατα μετωπο και οχι με την φυγη....
δεν ξερω τινα πω.....για μενα το να μη μιλησεις ανοιχτα και να κρυβεσε ειναι πιο σκληρο για το παιδι απο την αληθεια τουλαχιστον μακροπροθεσμα....
αν ομως δεν εχεις την δυναμη να το κανεις......μαλλον ακολουθησε την τακτικη που ακολουθεις και καποια στιγμη θα καταλαβει....πρεπει παντως να ακουσεις και την γνωμη αλλων εδω που εχουν ισως μεγαλυτερη πειρα πανω σε αυτο το θεμα......

Δεν εχει καχυποψιες μαζι μου αρα οσο και να εξαφανηστω δεν θα θυμωσει!! καταρα! ας περιμενουμε καποιον που ισως καταφερει να με βοηθησει με καποιον αλλο τροπο

Quote:

---

Originally Posted by ΗΛΙΑΝΝΑ

Ένα θα πω δε γεννηθήκαμε για να μένουμε ακίνητοι!!!!

---

τι ενοεις?

koiταξε οποιον τροπο και να διαλεξεισ αβνα οντωσ ειναι κολλημενοσ μαζι σου θα πληγωθει...επιλογη πρωτη...του μιλασ ξεκαθαρα οτι ολο αυτο σε εχει κουρασει αποτελεσμα θα πληγωθει..επιλογη δευτερη δεν απαντασ δεν εισαι πουθενα για εκεινον...οσο χαζουλησ και να ειναι καποια στιγμη θα υτο καταλαβει οποτε και παλι θα πληγωθει...οποτε μπορεισ να του πεισ οτι εχεισ τα πρωσοπικα σου ,τα θεματα σου βρε αδελφε και θες λιγο το χρονο σου χωρισ πολλα πολλα με τουσ γυρω...και οτι οταν νιωσεισ καλυτερα θα επικοινωνησεισ μαζι του...ποσο πιεστικοσ μπορει να γινει?οι ανθρωπινεσ σχεσεισ δυστυχωσ ειναι περιπλοκες αλλα πρεπει να τισ αντιμετωπιζουμε και καλο ειναι οσο πιο νωρισ γινεται γιατι καποια στιγμη ολη αυτη η πιεση που νιωθεισ θα την βγαλεισ απεναντι του κι μπορει να τον πληγωσεισ χειροτερα

Quote:

---

Originally Posted by dsopon

τι ενοεις?

---

ότι πρέπει να του μιλήσεις.

σκεφτομαι να κανω το τριτο.. τον πρωτο καιρο σιγουρα θα ερχετε να μου συμπαρασταθει και θα πρεπει να μην βγαινω τοσο πολυ.. ή τουλαχιστον οσο γινεται να μην μαθενει κατι.. ειναι περιεργος ανθρωπος δεν ξεφευγεις τοσο ευκολα..

oi sxeseis του με τουσ γυρω πωσ ειναι?μονο εσυ εισαι το αποκουμπι του? μου αρεσει που στουσ αλλουσ μπορω να σκεφτω πιο ευκολα λυσεισ και για το δικο μου προβλημα πνιγομαι σαν τη μυγα μεσα στο γαλα

Quote:

---

Originally Posted by dsopon

με εχουν ταυτισει αυτο ειναι το προβλημα μου.. εχω φιλους απο πολυ παλια που αποφευγουν να μου απαντησουν αμα ζητησω να βγουμε και το ξερω οτι φταιει.. εχω ακουσει απειρες φορες την ερωτηση "γιατι κανεις παρεα μαζι του ή πως μπορεις και κανεις παρεα μαζι του".. το ξερω οτι πρεπει να μιλησω ανοιχτα και να του τα πω αλλα μου ειναι παρα πολυ δυσκολο.. θα το ειχα κανει χρονια τωρα αν μπορουσα.. με αγχωνει και με κουραζει.. νιωθω μιζερος

---

...αν ένιωθες σιγουρος για τον εαυτό σου και δεν περίμενες να αντλήσεις λάμψη από τους φίλους σου, δεν θα είχες τέτοιο πρόβλημα.
Διακρίνω σε όλα αυτά που γράφεις πως κατά βάθος αισθάνεσαι τυψεις που θες να απομακρυνθείς και χαίρομαι γι' αυτό.
Αν ήμουν στη θέση σου θα τα έβαζα με όλους αυτούς που ανναρωτιούνται γιατί κάνεις παρέα με αυτό το άτομο και όχι με το φίλο σου.
Ότι σε πειράζει μπορείς να του το πεις. Μην είσαι δειλός. Φέρσου έντιμα και ειλικρινά και όχι τρέχοντας μακριά από το πρόβλημα.
Μετά από αυτό να ξέρεις πως θα αισθάνεσαι πολύ καλά με τον εαυτό σου....

μα δεν μπορω να κανω πολλους φιλους εξαιτιας του..θελω να ειμαι σαν τους υπολιπους .. δεν θελω να ειμαι απομακρυσμενος .. εχει ενα φιλο ακομα αλλα εκεινος δεν βγαινει σχεδον ποτε εξω.. δουλευει κιολας.. οταν συζηταω με κανενα αλλο παιδι για να βγουμε δεν θελει να ειναι μαζι.. αλλα δεν γινεται να λεω συνεχεια δικαιολογιες.. και μπορει να περνει μεχρι να με βρει..