ΣΥΜΒΙΩΣΗ...

Τι γνωμη εχετε για την συμβιωση?

Ειμαστε 3,5 περιπου χρονια μαζι με τον συντροφο μου κι εδω και πολλους μηνες καθε μερα μαζι, εκδρομες μαζι, σ/κ μαζι, στην ουσια συζουμε, αλλα πηγαινοερχομαστε σε δυο διαφορετικα σπιτια.
Αυτο εχει μια σχετικη ταλαιπωρια και πολλα εξοδα βεβαια...

Με την καθημερινη επαφη,περναμε ΤΕΛΕΙΑ και οι δυο, δεν εχω καθολου αμφιβολιες γι αυτο.
Το γεγονος ομως παραμενει οτι εχει ο καθενας το σπιτι του, κι αυτο προσωπικα πιστευω οτι δινει αλλη δυναμικη στην σχεση . εγω το θεωρω θετικο...

Ωστοσο προβληματιζομαι. οικονομικα θα μου ηταν πολυ πιο συμφερον, ειδικα τωρα, δεν το συζητω αυτο, αλλα δεν θελω να το κρινω με οικονομικους ορους, δεν μας απασχολει αυτο.
Το αγορι μου, μου το εχει προτεινει εδω και εναν χρονο και το θελει πολυ, το συζηταμε συχνα, αλλα δισταζω.
ειμαι και λιγο προκατειλημμενη με την συμβιωση για να ειμαι ειλικρινης.
εχω και παντα στο μυαλο μου τον γνωστο νομο του μερφυ "αν κατι δουλευει καλα, ΜΗΝ το πειραζεις", κι εμεις ειμαστε τελεια με τις τωρινες συνθηκες.

εσεις τι εμπειριες εχετε απο συμβιωση?

ρεμ, ειμαι υπερ του ο καθενας να χει το χωρο του.
το ξερω πως οικονομικα ειδικα στις μερες μας ειναι δυσκολο να κρατας 2 σπιτια.
εγω στα λεω μεσα απο εμπειρια του γαμου.

τωρα πια με το φιλο μου προτιμω να πηγαινουμε λιγες μερες στο εξοχικο του ή το σπιτι του κ
μετα ο καθενας στο δικο του.
μεχρι στιγμης αυτα.

Βασικα, πριν πω την εμπειρια μου και τη γνωμη μου για τη συμβιωση, θα πω οτι δεν το θεωρω καλο να μην κανεις κατι απο φοβο. Επειδη φοβασαι οτι θα αποτυχει, φοβασαι μη χαλασεις κατι καλο, κτλ κτλ κτλ.
Εγω λοιπον βασικα δε σκεφτομαι ετσι, για αυτο εχω συγκατοικησει χωρις να το σκεφτω δευτερη φορα στο σπιτι μου, σε σπιτι του αλλου, και εχω να πω οτι αν ειναι να χαλασει κατι θα χαλασει, και αν η συγκατοικηση φερει ρηξη η τελμα, τοτε για μενα η σχεση θα χαλαγε ουτως η αλλως, απλα η συμβιωση εφερε μια επισπευση. Δε συγκρινεται η εμπειρια με μια σχεση που τον βλεπεις τον αλλο για καφε και για σεξ καθε τριτη μερα... Τεραστιο μαθημα η συμβιωση. Αλλα δεν αρεσουν σε ολους τα μαθηματα!
Καποιοι ανθρωποι ειναι πιο διστακτικοι, το σκεφτονται παρα πανω η εχουν μεγαλητερη αναγκη αυτονομιας και ανεξαρτησιας, αλλοι δεν ειναι σιγουροι αν θα μπορουσαν με ενα συγκεκριμενο ατομο να συγκατοικησουν, αλλα και οι δυο οι προηγουμενοι αν τους ερθει η κεραμιδα στο κεφαλι τους βλεπεις να συγκατοικουν την αλλη μερα!! Αλλα, να μη θες να συγκατοικησεις μηπως χαλασει η τελεια συνταγη... εγω ειμαι οτι βρεξει και οτι νιωθω εκεινη τη στιγμη, οποτε δε μπορω να σε καταλαβω..

Ξερω ομως οτι υπαρχουν ανθρωποι πραγματικα διστακτικοι, αναποφασιστοι και πολυ σκεπτικοι που φοβουνται τη δεσμευση και οτι αυτο συνεπαγεται, και τους βλεπεις να μενουν σε μια σχεση 20 χρονια, αρραβωνιασμενοι τα 10, και οταν καποτε παντρυεονται μετα απο δυο μηνες χωριζουν. ΑΝ ειστε σε αυτη την κατηγορια.. αφηστε το!!

Quote:

---

Originally Posted by arktos

ρεμ, ειμαι υπερ του ο καθενας να χει το χωρο του.
το ξερω πως οικονομικα ειδικα στις μερες μας ειναι δυσκολο να κρατας 2 σπιτια.
εγω στα λεω μεσα απο εμπειρια του γαμου.

τωρα πια με το φιλο μου προτιμω να πηγαινουμε λιγες μερες στο εξοχικο του ή το σπιτι του κ
μετα ο καθενας στο δικο του.
μεχρι στιγμης αυτα.

---

αρκτος
καταλαβαινω τι εννοεις. σ ευχαριστω για την αποψη σου.

Πρεπει να απαντησουμε στην ερωτηση σου η στην απαντηση που δινεις εσυ στην ερωτηση? Γιατι προφανως εχεις βρει την απαντηση που θελεις...

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Βασικα, πριν πω την εμπειρια μου και τη γνωμη μου για τη συμβιωση, θα πω οτι δεν το θεωρω καλο να μην κανεις κατι απο φοβο. Επειδη φοβασαι οτι θα αποτυχει, φοβασαι μη χαλασεις κατι καλο, κτλ κτλ κτλ.
Εγω λοιπον βασικα δε σκεφτομαι ετσι, για αυτο εχω συγκατοικησει χωρις να το σκεφτω δευτερη φορα στο σπιτι μου, σε σπιτι του αλλου, και εχω να πω οτι αν ειναι να χαλασει κατι θα χαλασει, και αν η συγκατοικηση φερει ρηξη η τελμα, τοτε για μενα η σχεση θα χαλαγε ουτως η αλλως, απλα η συμβιωση εφερε μια επισπευση. Δε συγκρινεται η εμπειρια με μια σχεση που τον βλεπεις τον αλλο για καφε και για σεξ καθε τριτη μερα... Τεραστιο μαθημα η συμβιωση. Αλλα δεν αρεσουν σε ολους τα μαθηματα!
Καποιοι ανθρωποι ειναι πιο διστακτικοι, το σκεφτονται παρα πανω η εχουν μεγαλητερη αναγκη αυτονομιας και ανεξαρτησιας, αλλοι δεν ειναι σιγουροι αν θα μπορουσαν με ενα συγκεκριμενο ατομο να συγκατοικησουν, αλλα και οι δυο οι προηγουμενοι αν τους ερθει η κεραμιδα στο κεφαλι τους βλεπεις να συγκατοικουν την αλλη μερα!! Αλλα, να μη θες να συγκατοικησεις μηπως χαλασει η τελεια συνταγη... εγω ειμαι οτι βρεξει και οτι νιωθω εκεινη τη στιγμη, οποτε δε μπορω να σε καταλαβω..

Ξερω ομως οτι υπαρχουν ανθρωποι πραγματικα διστακτικοι, αναποφασιστοι και πολυ σκεπτικοι που φοβουνται τη δεσμευση και οτι αυτο συνεπαγεται, και τους βλεπεις να μενουν σε μια σχεση 20 χρονια, αρραβωνιασμενοι τα 10, και οταν καποτε παντρυεονται μετα απο δυο μηνες χωριζουν. ΑΝ ειστε σε αυτη την κατηγορια.. αφηστε το!!

---

λιλι εχεις δικιο, αλλα εγω δεν συγκρινω την επαφη ανα τρεις μερες για καφε και σεξ, με την συγκατοικηση, αλλα την συμβιωση σε δυο διαφορετικα σπιτια και καθημερινη επαφη, με την συμβιωση στο ιδιο σπιτι.
εχει να προσφερει κατι παραπανω το ενα σπιτι, για σας? αυτο ρωταω.
οχι, δεν ειμαστε στην κατηγορια 20 χρονια αρραβωνας, το αντιθετο. υπαρχει τρελλο παθος και λαχταρα για τις συναντησεις μας κι αυτο ακριβως με κανει διστακτικη. τωρα, μου λεει συνεχως ποσο τελεια ειναι οταν βρισκομαστε κι οτι οταν ειμαστε μακρια, του λειπω καθε λεπτο και ετσι νοιωθω κι εγω. θα ειναι το ιδιο οταν θα ειναι δεδομενο οτι μενουμε στο ιδιο σπιτι οτι κι αν γινει?

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Πρεπει να απαντησουμε στην ερωτηση σου η στην απαντηση που δινεις εσυ στην ερωτηση? Γιατι προφανως εχεις βρει την απαντηση που θελεις...

---

οχι,δεν εχω βρει την απαντηση.
γερνω λιγο,καπου :Ρ αλλα το διαπραγματευομαι.
να απαντησετε οπως θελετε :)

Koιτα η συγκατοικηση σημαινει περισσοτερες ωρες μαζι αρα μεγαλυτερη τριβη, μεγαλυτερη τριβη αρα μεγαλυτερο ζεσταμα. Αν το παρακανουμε βεβαια με την τριβη το ζεσταμα γινεται καψιμο!
Ολα ειναι θεμα ισορροπιων, αν εχει καθενας σας τη δουλεια του και τα χομπι του και δεν ειναι κανεις κρεμασμενος απο τον αλλον να τον περιμενει με το ρολοι να γυρισει στο σπιτι, νομιζω οτι θα ειναι μια ωραια λειτουργικη συμβιωση.. Αν η αγωνια σου για το αν θα ξεφουσκωσει το παθος απο τη συνηθεια και τη ρουτινα, ειναι μεγαλυτερη απο την αγωνια σου να ξυπνας καθε μερα μαζι του, να τον φροντιζεις να σε φροντιζει και να μοιαζεστε την καθημερινοτητα σας, μονο εσυ μπορεις να το απαντησεις!! Εξαλλου, εφοσον δεν σας πιεζει τπτ, να πεις θελετε να κανετε οικογενεια παιδια, φωναζουν τα σογια κτλ, κανε οτι εσυ πιστευεις καλυτερο!!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

οχι,δεν εχω βρει την απαντηση.
γερνω λιγο,καπου :Ρ αλλα το διαπραγματευομαι.
να απαντησετε οπως θελετε :)

---

το θεμα ειναι τι θελεις εσυ απο την σχεση σου και οχι τι κανουν οι αλλοι, παντως αν πραγματικα ταιριαζεις με καποιον αυτο το καταλαβαινεις μονο στην συμβιωση οπως λεει και το τραγουδι της Α. Βισση

Quote:

---

Originally Posted by axl100

το θεμα ειναι τι θελεις εσυ απο την σχεση σου και οχι τι κανουν οι αλλοι, παντως αν πραγματικα ταιριαζεις με καποιον αυτο το καταλαβαινεις μονο στην συμβιωση οπως λεει και το τραγουδι της Α. Βισση

---

αυτο που θελω απ την σχεση μου , το παιρνω στο 100%, γιαυτο συζηταω τις επιπτωσεις απο μια τετοια αλλαγη.
ισως εχεις δικιο για την συμβιωση..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

αυτο που θελω απ την σχεση μου , το παιρνω στο 100%, γιαυτο συζηταω τις επιπτωσεις απο μια τετοια αλλαγη.
ισως εχεις δικιο για την συμβιωση..

---

Remedy, αυτό που θέλεις από την σχέση σου θα το πάρεις 100% μόνο μέσα απ' την συμβίωση.
Για ν' αναρωτιέσαι σημαίνει ότι 100% τώρα δεν το παίρνεις, κάτι σου λείπει..
Και γιατί να το βλέπεις σαν επίπτωση κι όχι σαν κάλυψη των αναγκών σου?
Γιατί δεν το δοκιμάζεις για λίγο;

σου λειπει κατι κυρια ρεμεντι απο ολο αυτο που ζεις??ειστε 3.5 χρονια μαζι και σχεδον καθε μερα τουγκεδερ!θες τον λιγοστο αερα που εχεις να τον χασεις??γιατι νομιζεις οτι εχετε το ιδιο παθος τοσα χρονια??επειδη ακριβως ο καθενας εχει τον χωρο του!!
δικη σου αποφαση ειναι αλλα προσεξε μην χαλασεις την σουπα..!γιατι συνηθως κουκλα μου χαλαει!!

(φουντας..) :P

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Remedy, αυτό που θέλεις από την σχέση σου θα το πάρεις 100% μόνο μέσα απ' την συμβίωση.
Για ν' αναρωτιέσαι σημαίνει ότι 100% τώρα δεν το παίρνεις, κάτι σου λείπει..
Και γιατί να το βλέπεις σαν επίπτωση κι όχι σαν κάλυψη των αναγκών σου?
Γιατί δεν το δοκιμάζεις για λίγο;

---

αναρωτιεμαι ,ακριβως γιατι δεν μου λειπει τιποτε ετσι.
δεν το βλεπω σαν επιπτωση, αναρωτιεμαι απλα. μερικοι ειναι εναντια στην συμβιωση και μεχρι προτινος κι εγω...
λες να το δοκιμασω ε?

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

σου λειπει κατι κυρια ρεμεντι απο ολο αυτο που ζεις??ειστε 3.5 χρονια μαζι και σχεδον καθε μερα τουγκεδερ!θες τον λιγοστο αερα που εχεις να τον χασεις??γιατι νομιζεις οτι εχετε το ιδιο παθος τοσα χρονια??επειδη ακριβως ο καθενας εχει τον χωρο του!!
δικη σου αποφαση ειναι αλλα προσεξε μην χαλασεις την σουπα..!γιατι συνηθως κουκλα μου χαλαει!!

(φουντας..) :P

---

χαχαχαχαχαχαχχαχαχαχχααχ
αρε φουντα ! λαβ γιου ρε!

θα λαβω σοβαρα υποψη μου τις υποδειξεις σου,φουντα μου :)

Συμφωνώ με τη λίλιουμ. Η συμβίωση έχει τα καλά της και τα κακά της. Αν ταιριάζεις με τον άλλον, πολλά πράγματα γίνονται πιο εύκολα και απλά. Αν όχι, τότε βλαστημάς την ώρα που το αποφάσισες.
Προσωπικά, μου συνέβη χωρίς να το επιδιώξω, αντίθετα αρχικά προσπαθούσα να το αποφύγω. Όμως "έμπλεξα" με κάποιον για τον οποίο σχέση=συμβίωση. Στην ουσία, συζούμε από την πρώτη εβδομάδα γνωριμίας, με κάποια διαλείμματα.
Δεν το μετάνιωσα, αλλά είναι βασικό ότι ταιριάζουμε σε πολλά, ότι περνάμε καλά μαζί, ότι γελάμε πολύ, ότι μοιραζόμαστε τις δουλειές και εν μέρει έχω ξαλαφρώσει από πολλά, που παλιότερα τα έκανα μόνη μου ή δεν τα έκανα καθόλου.
Για παράδειγμα, δεν χρειάζεται πλέον να μαγειρεύω, να πλένω τα μπαλκόνια, να φροντίζω τα λουλούδια και τον κήπο, δεν χρειάζομαι ηλεκτρολόγο, υδραυλικό, ηλεκτρονικό, μπογιατζή, μηχανικό αυτοκινήτου και όποια άλλη ειδικότητα επιδιορθωτή υπάρχει.
Αλλά, το πιο βασικό για μένα είναι ότι δε νιώθω καταπίεση από την συμβίωση.
Όμως, δεν ήταν εύκολο από την αρχή. Πέρασε κάποιο διάστημα μέχρι να βρούμε τον τρόπο να συνυπάρχουμε αρμονικά.

Remedy, η διστακτικοτητα σου να παρεις θετική αποφαση υπερ της συμβιωσης δειχνει αναποφασιστικοτητα και ίσως μεσα υποκρυπτει και ότι στο βαθος στου μυαλου σου έχεις ότι μπορει να υπαρχει και κατι καλυτερο για σενα. Για το συντροφο σου, εφοσον στο έχει προτεινει, δεν ειναι καλό γιατι ουσιαστικά δειχνει κάποια αμφισβήτηση για αν τον θεωρεις καταλληλο (τουλαχιστον εγω έτσι θα το έπαιρνα). Η γνωμη μου ειναι ότι η συμβιωση ειναι καλυτερη από αυτο που ζεις τωρα. Στο λεω από την εμπειρια 2 συμβιωσεων, εκ των οποιων η μια κατέληξε σε γαμο, η άλλη βρισκεται στην πορεια. Η σημερινή οικονομική κατασταση ευνοει την συμβιωση. Επίσης ειναι και ένα σταδιο να περασεις ομαλά στο γαμο και στη δημιουργεια οικογενειας. Για μενα, εφοσον ταιριάζεις, μην το σκεφτεσαι. Προχωρα!

αν δεν υπαρχουν σοβαροι οικονομικοι λογοι κ δεν θελετε να κανετε οικογενεια δεν βλεπω το λογο να συγκατοικησετε αφοσον περνατε μια χαρα κ ετσι!

Εφόσον περνάς τέλεια δε βλέπω το λόγο να το αλλάξεις αυτό. Συμφωνώ με κάποιον παραπάνω που έγραψε ότι το τρελλό πάθος συντηρείται ακριβώς λόγω της έλλειψης φθοράς από την καθημερινότητα. Μπορεί να κερδίζεις σε συντροφικοτητα αλλά το πάθος φθίνει, μπιλίβ μι.. όταν τον έχεις τον άλλο όλη ώρα στα πόδια σου έρχονται στιγμές που σ εκνευρίζει- και δεν έχει να κάνει με το αν είναι ο κατάλληλος ή όχι. Έχω εμπειρία και από συμβίωση αλλά και από μακροχρόνια σχέση σε 2 ξεχωριστά σπίτια. Είναι καλύτερα να έχεις το χώρο ΣΟΥ στο σπίτι ΣΟΥ με τα πράγματά ΣΟΥ και να μπορείς να απομονωθείς όποτε θέλεις.
Εκτός αν σκοπεύεις να δημιουργήσεις οικογένεια μ αυτόν, οπότε αξίζει μια προσπάθεια.

Απο προσωπικη εμπειρια θα σου πω οτι αν συζησεις παιρνεις μεγαλο ρισκο. Οι πιθανοτητες ολα αυτα τα ωραια που εχεις τωρα να κρατησουν και μετα ειναι λιγες. Εκτος και αν εχεις βρει την αδελφη ψυχη. Θα σου ελεγα αν δε σε πειραζει πολυ που δε μενετε μαζι , να το αφησεις ως εχει και να χαρεις ολα τα ωραια που περνατε μαζι οσο πιο πολυ μπορεις. Με την συγκατοικηση ο αλλος αρχιζει και σε θεωρει δεδομενη, θα παψει να σου δινει με τον καιρο την σημασια που σου εδινε, το σεξ θα μειωθει, θα αρχισουν οι γκρινιες και τα προβληματα, θα προτιμαει πχ να δει ποδοσφαιρο η κατι αλλο απο το να συζητατε η να βγειτε η να κανετε σεξ. Θα τον δεις σε ολες τις φασεις του και κεινος τις δικιες σου, πχ τα βρωμικα εσωρουχα του, το πως θα κατανταει την λεκανη της τουαλετας (επειδη οι αντρες ειναι απροσεχτοι) και αλλα πολλα που τωρα δεν τα βλεπεις. Οχι οτι δεν τα ξερεις αλλα οταν θα τον ζησεις θα τα πιστεψεις και θα σε εκνευριζουν. Στην αρχη ολα θα ειναι μελι γαλα. Μετα ισως να μετανιωσεις που το κανες. Μπορει και οχι ομως. Δε θελω να σε επηρεασω. Ετσι βλεπω εγω τα πραγματα. Πρεπει να σκεφτεις και τα ασχημα που θα αντιμετωπισεις και μην το αποφασισεις μονο απο ενθουσιασμο. Ειναι πολυ δυσκολη η συμβιωση. Εγω συζω με καποιον χρονια τωρα και δεν ειμαι ευτυχισμενη. Τιποτα απο τα ωραια δεν κρατησε. Εχω κλαψει πολυ και απειρες φορες ειπα θα χωρισω αλλα δεν εχω το κουραγιο γιατι ειμαι ανασφαλης. Αν εισαι δυνατος χαρακτηρας και σε περιπτωση που τα πραγματα δεν πανε καλα, ξερεις οτι θα μπορεσεις να φυγεις, τοτε δοκιμαστο. Στην τελικη η συμβιωση θα δειξει πολλα για το αν αξιζεις εσυ για κεινον και εσυ γιαυτον και αν ταιριαζετε.

Ρεμεντυ αν και καταλαβαινω γιατι δισταζεις και δεν θελεις να προχωρησεις σε συγκατοικηση,θα σου ελεγα να το δοκιμασεις.
Δεν εχεις να χασεις κατι.Η συγκατοικηση απο μονη της δεν δημιουργει προβληματα,απλα αναδεικνυει και μεγενθυνει τα προβληματα που ηδη υπαρχουν.
Μπορειτε να δοκιμασετε να μεινετε μαζι ενα μηνα (χωρις να ξενοικιασει κανεις) να δειτε πως θα παει και να παρετε μετα τις αποφασεις σας.

Καλημέρα κ από μένα!
Τον ίδιο προβληματισμό έχω και εγώ, κ το έχω συζητήσει με το σύντροφό μου (με τον οποίο είμαστε 2,5 χρόνια μαζί), μόνο που εγώ βρίσκομαι στην απέναντι πλευρά από σένα! Δηλαδή, εγώ είμαι αυτή που θέλει να συζήσει. :)
Είναι όντως ταλαιπωρία να πηγαινοέρχεσαι απ' το ένα σπίτι στο άλλο, ειδικά όταν είναι στις δυο άκρες της πόλης. Κ επίσης είναι κ ενοχλητικό όταν θέλεις να γυρίσεις σπίτι σου και να δεις το πρόσωπο που αγαπάς κ θέλεις να μοιραστείς κάτι, να πεις μια κουβέντα, να μη μπορείς να το κάνεις.
Αν αγαπιέστε πιστεύω πως αξίζει να το δοκιμάσετε, γιατί αυτό θα αποδείξει αν τελικά μπορείτε να επικοινωνήσετε πραγματικά σαν ζευγάρι κ, ποιος ξέρει, αργότερα κ σαν αντρόγυνο!
Συγχωρέστε με, ιχθείς είμαι, τα βλέπω απ' τη συναισθηματική πλευρά... χεχεχεχεχεχε!!! :)

Quote:

---

Originally Posted by Blue1

Remedy, η διστακτικοτητα σου να παρεις θετική αποφαση υπερ της συμβιωσης δειχνει αναποφασιστικοτητα και ίσως μεσα υποκρυπτει και ότι στο βαθος στου μυαλου σου έχεις ότι μπορει να υπαρχει και κατι καλυτερο για σενα. Για το συντροφο σου, εφοσον στο έχει προτεινει, δεν ειναι καλό γιατι ουσιαστικά δειχνει κάποια αμφισβήτηση για αν τον θεωρεις καταλληλο (τουλαχιστον εγω έτσι θα το έπαιρνα). Η γνωμη μου ειναι ότι η συμβιωση ειναι καλυτερη από αυτο που ζεις τωρα. Στο λεω από την εμπειρια 2 συμβιωσεων, εκ των οποιων η μια κατέληξε σε γαμο, η άλλη βρισκεται στην πορεια. Η σημερινή οικονομική κατασταση ευνοει την συμβιωση. Επίσης ειναι και ένα σταδιο να περασεις ομαλά στο γαμο και στη δημιουργεια οικογενειας. Για μενα, εφοσον ταιριάζεις, μην το σκεφτεσαι. Προχωρα!

---

μπλου, οχι, δεν υποκρυπτει τετοιου ειδους αναποφασιστικοτητα,ειμαι βεβαιη γι αυτο. για το ατομο ειμαι σιγουρη, και το ξερει κι αυτος.
ουτε του εχω ποτε αρνηθει, γιατι οπως σου ειπα δεν εχω αποφασισει αρνητικα, συζητησεις κανουμε για το θεμα, και για πολλα πρακτικα που θα πρεπει να λυθουν,δεν προσπαθει να με πεισει.
αλλωστε καθε μερα μαζι ειμαστε, ξερει ποσο καλα περναω μαζι του.
οτι αποφαση και να παρουμε, θα ειναι κοινη και θα εχει πεισθει και συμφωνησει και ο αλλος απολυτα, δεν προκειται να παρω καμια αποφαση μονη μου, υπαρχει μεγαλη συμπνοια και επικοινωνια σ αυτα.
σε ευχαριστω για την ενθαρυνση περι οριστικης αποφασης κι ευχομαι τα καλυτερα για την τωρινη σου σχεση.

imagine
you ve got a point. τα σκεφτομαι κι εγω ολα αυτα. ευχαριστω για την αποψη.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Ρεμεντυ αν και καταλαβαινω γιατι δισταζεις και δεν θελεις να προχωρησεις σε συγκατοικηση,θα σου ελεγα να το δοκιμασεις.
Δεν εχεις να χασεις κατι.Η συγκατοικηση απο μονη της δεν δημιουργει προβληματα,απλα αναδεικνυει και μεγενθυνει τα προβληματα που ηδη υπαρχουν.
Μπορειτε να δοκιμασετε να μεινετε μαζι ενα μηνα (χωρις να ξενοικιασει κανεις) να δειτε πως θα παει και να παρετε μετα τις αποφασεις σας.

---

μπετ ειναι κι αυτο μια πολυ καλη ιδεα!

Quote:

---

Originally Posted by astimatnam

Καλημέρα κ από μένα!
Τον ίδιο προβληματισμό έχω και εγώ, κ το έχω συζητήσει με το σύντροφό μου (με τον οποίο είμαστε 2,5 χρόνια μαζί), μόνο που εγώ βρίσκομαι στην απέναντι πλευρά από σένα! Δηλαδή, εγώ είμαι αυτή που θέλει να συζήσει. :)
Είναι όντως ταλαιπωρία να πηγαινοέρχεσαι απ' το ένα σπίτι στο άλλο, ειδικά όταν είναι στις δυο άκρες της πόλης. Κ επίσης είναι κ ενοχλητικό όταν θέλεις να γυρίσεις σπίτι σου και να δεις το πρόσωπο που αγαπάς κ θέλεις να μοιραστείς κάτι, να πεις μια κουβέντα, να μη μπορείς να το κάνεις.
Αν αγαπιέστε πιστεύω πως αξίζει να το δοκιμάσετε, γιατί αυτό θα αποδείξει αν τελικά μπορείτε να επικοινωνήσετε πραγματικά σαν ζευγάρι κ, ποιος ξέρει, αργότερα κ σαν αντρόγυνο!
Συγχωρέστε με, ιχθείς είμαι, τα βλέπω απ' τη συναισθηματική πλευρά... χεχεχεχεχεχε!!! :)

---

η πλευρα που ειναι ο καθενας δεν εχει τοσο σημασια ,οσο το αν θα βγει σε καλο της σχεσης.σου ευχομαι μια καλη εξελιξη αστιναμ ;)

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

Τι γνωμη εχετε για την συμβιωση?

Ειμαστε 3,5 περιπου χρονια μαζι με τον συντροφο μου κι εδω και πολλους μηνες καθε μερα μαζι, εκδρομες μαζι, σ/κ μαζι, στην ουσια συζουμε, αλλα πηγαινοερχομαστε σε δυο διαφορετικα σπιτια.
Αυτο εχει μια σχετικη ταλαιπωρια και πολλα εξοδα βεβαια...

Με την καθημερινη επαφη,περναμε ΤΕΛΕΙΑ και οι δυο, δεν εχω καθολου αμφιβολιες γι αυτο.
Το γεγονος ομως παραμενει οτι εχει ο καθενας το σπιτι του, κι αυτο προσωπικα πιστευω οτι δινει αλλη δυναμικη στην σχεση . εγω το θεωρω θετικο...

Ωστοσο προβληματιζομαι. οικονομικα θα μου ηταν πολυ πιο συμφερον, ειδικα τωρα, δεν το συζητω αυτο, αλλα δεν θελω να το κρινω με οικονομικους ορους, δεν μας απασχολει αυτο.
Το αγορι μου, μου το εχει προτεινει εδω και εναν χρονο και το θελει πολυ, το συζηταμε συχνα, αλλα δισταζω.
ειμαι και λιγο προκατειλημμενη με την συμβιωση για να ειμαι ειλικρινης.
εχω και παντα στο μυαλο μου τον γνωστο νομο του μερφυ "αν κατι δουλευει καλα, ΜΗΝ το πειραζεις", κι εμεις ειμαστε τελεια με τις τωρινες συνθηκες.

εσεις τι εμπειριες εχετε απο συμβιωση?

---

Πολλή απλά ..... είναι το test της αλήθειας !

Quote:

---

Originally Posted by Φιλομαθής

Πολύ απλά ..... είναι το test της αλήθειας !

---

χεχε
λες ε?
η αληθεια παντα λαμπει, μπαμπη μου...
οσα σκουπιδια κι αν της την πεσουν, στο τελος καταληγουν στην χωματερη ;)
thanks for sharing :)