Τι έπαθα?

Γεια σας παιδιά καλημέρα. Είναι η πρώτη φορά που γράφω σε ένα τέτοιο forum. Είμαι 25 ετών και όλη η ιστορία άρχισε πριν 5 χρόνια. Τα είχα με μια κοπέλα και ήμασταν πολύ ερωτευμένοι όπως κάθε ζευγάρι στην αρχή μια σχέσης. Μετά από 3 χρόνια σχέσης κάτι άλλαξε και ξαφνικά η κοπέλα μετά από διακοπές με φίλες της που πήγε γύρισε διαφορετική. Δεν ήθελε να συνεχίσουμε και χωρίσαμε(Προφανώς ευθύνομαι και εγώ γιατί έκανα αρκετά λάθη και δεν μπόρεσα να σταθώ ώριμα ώστε να την κρατήσω). Στεναχωρήθηκα, γιατί την αγαπούσα πολύ αλλά στάθηκα δυνατός και συνέχισα χωρίς να με πάρει από κάτω. Μετά από έναν μήνα χωρισμού μαθαίνω ότι είχε "σχέση" 20 μέρες δηλαδή 1 εβδομάδα μετά τον χωρισμό μας. Εκεί πραγματικά λύγισα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήμουν χάλια για 3 μήνες αλλά με την συμπαράσταση φίλων συνήλθα και συνέχισα τις δραστηριότητες μου που είχα αφήσει και γενικά άρχισα να ξαναζώ. Όλο αυτό το διάστημα δεν είχα καμία επικοινωνία με κανέναν κοινό γνωστό άλλα ούτε με εκείνη. Ούτε γεια δεν λέμε πλέον. Αυτό ήταν δική μου επιλογή. Δεν με ενδιέφερε αν θα με πουν βλάκα η οτιδήποτε άλλο το μόνο που με ένοιαζε ήταν να ξεφύγω από αυτή και να σβήσω το παρελθόν με οποιοδήποτε κόστος. Όλα αυτά τα χρόνια που περάσαν έχει κάνει αρκετές σχέσεις και την έβλεπα έξω με το αγόρι της αλλά δεν με ένοιαζε. Την είχα ξεπεράσει δεν με ενδιέφερε τίποτα για εκείνη ούτε ζήλευα, ούτε εγωισμός που την έβλεπα με άλλον ούτε τίποτα. Πριν 3 μέρες την είδα έξω με τον νέο της αγόρι. Κάτι με έπιασε, είχα πολλά νεύρα, οι φίλοι μου έλεγαν ζηλεύεις ρε? και εγώ τσατίστηκα πολύ. Ήθελα να πάω και να τον δείρω. Με την αύριο συνειδητοποίησα ότι η αντίδραση μου δεν ήταν normal και 3 μέρες τώρα είμαι πολύ πεσμένος ψυχολογικά. Δεν έχω όρεξη για τίποτα. Ρε παίδια τι μου συμβαίνει. Γιατί ένιωσα κάτι τέτοιο μετά από τόσο καιρό? Τι μπορεί να είναι? Υπάρχει περίπτωση να την θέλω ακόμα η να είναι κάποιος εγωισμός? Αλλά τι εγωισμός όταν τι έχω δει τόσες φορές αυτά τα χρονιά με άλλα αγόρια και δεν με ενδιέφερε? Δεν ξέρω ίσως η απάντηση σας με βοηθούσε.

καλημερα, μακαρι να ειχες εγωισμο για να προστατεψεις τον εαυτο σου..
αλλα εσυ δεν εχεις!
τι ειναι αυτο που ενοιωσες οταν την ειδες με το νεο της αγορι? γιατι ηθελες να πας να τον δειρεις?
ποσα χρονια περασαν απο το χωρισμο σας?

Γεια σου Άννα ευχαριστώ για την απάντηση. Έχουν περάσει 2,5 χρόνια στα οποία δεν είχαμε καμία επικοινωνία.Τι ένιωσα? Εδώ είναι τα δύσκολα. Ανάμικτα συναισθήματα. Μίσος, Θυμό, γιατί τον έφερε μπροστά μου. Απογοήτευση για εκείνη γιατί ξέρω αυτό το άτομο και δεν μπορώ να πως είναι πολύ σοβαρό. Και ναι ένιωσα και κάτι να ξυπνάει εκείνη την στιγμή απ τα παλιά. Κάτι σαν νοσταλγία.

καταλαβαινω οτι μενετε μαλλον στην ιδια πολυ ή καπου κοντα και αναγκαστηκα θελοντας και μη μαθαινεις νεα της και τη βλεπεις καποιες φορες.. αυτο ειναι δυσκολο αν ειναι ετσι ..
εσυ εχεις κανει καποια σχεση αυτα τα δυομιση χρονια?
προσπαθησες να γνωρισεις καποια κοπελα?

Την βλέπω σχεδόν καθημερινά για ζούμε σε επαρχία και είναι μικρο το μέρος. Με μένα τα πράγματα είναι λίγο περίεργα. Δεν έχω κάνει καμία σοβαρή σχέση αλλά 3 περιστασιακές οι οποίες κράτησαν πολύ λίγο. Μόνο στην ιδέα της σχέσης με πιάνει τρέμουλο και φόβος. Γενικά δεν εμπιστεύομαι καμία κοπέλα γιατί απλά δεν θέλω να ξαναπεράσω τα ίδια.

καταλαβαινω απολυτα τι εννοεις οταν λες οτι φοβασαι να εμπιστευτεις..
περασες δυσκολα και ακομα δεν το εχεις ξεπερασει.. εγω πιστευω πως δεν εχεις ξεπερασει τον αποτομο χωρισμο οχι την κοπελα..
για εκεινη εχεις θυμο μεσα σου..
προσεξε ομως κατι εσυ πρεπει να βρεις την ηρεμια που χρειαζεσαι για να μπορεσεις να προχωρησεις στη ζωη σου..
ολοι μας αυτο κανουμε ή προσπαθουμε τουλαχιστον και πιστευω πως ολες οι ασχημες εμπειριες που βιωνουμε πρεπει να μας μαθαινουνε πραγματα και οχι να μας κανουν να απελπιζομαστε και να αποριπτουμε τη ζωη..
αν δεν ξεπερασεις εσυ πρωτα μεσα σου την απορηψη που ενοιωσες τοτε δυσκολα θα προχωρησεις σε αλλη σχεση.. και γενικα θα νοιωθεις παντα κενα μεσα σου και σε καθε περιστατικο που θα σου θυμιζει οσα περασες θα χανεις την ψυχραιμια σου και θελεις να ξεσπασεις..

Quote:

---

Originally Posted by Dion

Γεια σου Άννα ευχαριστώ για την απάντηση. Έχουν περάσει 2,5 χρόνια στα οποία δεν είχαμε καμία επικοινωνία.Τι ένιωσα? Εδώ είναι τα δύσκολα. Ανάμικτα συναισθήματα. Μίσος, Θυμό, γιατί τον έφερε μπροστά μου. Απογοήτευση για εκείνη γιατί ξέρω αυτό το άτομο και δεν μπορώ να πως είναι πολύ σοβαρό. Και ναι ένιωσα και κάτι να ξυπνάει εκείνη την στιγμή απ τα παλιά. Κάτι σαν νοσταλγία.

---

νομιζω οτι το θεμα σου ηταν οτι "εθαψες" το προβλημα, αλλα δεν καταφερες ακομα να το ξεπερασεις και μολις ειδες μπροστα σου το προβλημα, εχασες τον ελεγχο.
εκανες πολυ καλα που εκοψες καθε επικοινωνια, ολο το προβλημα ειναι το οτι λογω επαρχιας οπως λες, δεν μπορεις να την αποφυγεις.
νομιζω οτι απλα χρειαζεται κι αλλος χρονος.
ουτε κακος ανθρωπος εισαι,ουτε ανωμαλο αυτο που σου συμβαινει

Δηλαδή μου λέτε ότι εδώ και 2,5 χρόνια δεν την ξεπέρασα ποτέ? Πραγματικά αισθάνομαι χάλια. Ίσως ήταν ένα τεράστιο λάθος αυτή η σχέση. Μου έδωσε τόση πολύ αγάπη, με άνοιξε ενώ γενικά όταν γνωριστήκαμε ήμουν κλειστό άτομο και όταν κατάφερε να με "λύσει" αυτή απλά σταμάτησε να νιώθει πράγματα για μένα. Και εγώ τώρα τι? Γιατί να το περνάω εγώ τώρα αυτό?Το αξίζω? Το μόνο που ήθελα ήταν να είναι καλά. Δεν της γκρίνιαξα και δεν την καταπίεσα ποτέ σε τίποτα. Έκανε τις διακοπές της μονή της όταν ήθελε, έβγαινε με οποίο αγόρι και όποια φίλη ήθελε και πάντα ήμουν δίπλα της σε ότι με είχε ανάγκη χωρίς να μπω στην διαδικασία ποτέ να της θέσω περιορισμό. Αν είναι ένα μάθημα για μένα αυτό είναι να μην εμπιστεύομαι καμιά και ναι να φέρομαι άσχημα και να είμαι σκάρτος.

δε θα εισαι ποτε ευτυχισμενος αν αποφασησεις να εισαι κακος και εκδικητικος πελον με τις γυναικες..
να κανεις υπομονη χρειαζετε χρονος για να καταλαβεις οτι πηρες καποια μαθηματα..
δες την καλη πλευρα μονο, οτι εφοσον δεν ειναι μαζι σου πλεον αυτη η κοπελα σημαινει οτι δεν ηθελε ή δεν μπορουσε πλεον να ειναι μαζι σου..
για καλο γινονται ολα, εφοσον και εσυ καταλαβαινεις οτι το καλο που σου εκανε αυτη η σχεση, ειναι οτι σε εκανε πιο ανοικτο πιο κοινωνικο σε ''ελυσε'' οπως ειπες χαρακτηριστικα..
μεινε μονο σε αυτο και σκεψου οτι εισαι πολυ μικρος και θα γνωρισεις και αλλες κοπελες και μεσα απο σχεσεις που θα προκειψουν θα μαθενεις ολοενα και περισσοτερα πραγματα για τον εαυτο σου..
μεχρι να κατασταλλαξεις και να βρεις τον ιδανικο εαυτο σου..
ειναι επιπονη διαδικασια το γνωριζω αλλα μας κανει καλυτερους ανθρωπους και πιο ωριμους στις αποφασεις μας

Quote:

---

Originally Posted by Dion

Δηλαδή μου λέτε ότι εδώ και 2,5 χρόνια δεν την ξεπέρασα ποτέ? Πραγματικά αισθάνομαι χάλια. Ίσως ήταν ένα τεράστιο λάθος αυτή η σχέση. Μου έδωσε τόση πολύ αγάπη, με άνοιξε ενώ γενικά όταν γνωριστήκαμε ήμουν κλειστό άτομο και όταν κατάφερε να με "λύσει" αυτή απλά σταμάτησε να νιώθει πράγματα για μένα. Και εγώ τώρα τι? Γιατί να το περνάω εγώ τώρα αυτό?Το αξίζω? Το μόνο που ήθελα ήταν να είναι καλά. Δεν της γκρίνιαξα και δεν την καταπίεσα ποτέ σε τίποτα. Έκανε τις διακοπές της μονή της όταν ήθελε, έβγαινε με οποίο αγόρι και όποια φίλη ήθελε και πάντα ήμουν δίπλα της σε ότι με είχε ανάγκη χωρίς να μπω στην διαδικασία ποτέ να της θέσω περιορισμό. Αν είναι ένα μάθημα για μένα αυτό είναι να μην εμπιστεύομαι καμιά και ναι να φέρομαι άσχημα και να είμαι σκάρτος.

---

πως μπορει να ηταν λαθος, οταν εδωσες και πηρες τοση αγαπη, οταν ανοιχτηκες και προχωρησες σαν ανθρωπος?
και βεβαια δεν τον αξιζεις τον πονο!
αλλα δεν τον αποφευγεις παντα . και με τον χρονο θα περασει, πιστεψε με.
επικεντρωσου στο οτι εσυ ησουν εκει, ανοιχτος και εντιμος, δεν εβλαψες κανεναν και δεν σου αξιζει καμια τιμωρια.
το μαθημα δεν ειναι οτι ησουν πολυ καλο παιδι και πρεπει να εισαι σκαρτος, αλλα οτι καποιες φορες, ακομα και οι ομορφοτερες σχεσεις τελειωνουν.
δεν φταις εσυ γιαυτο. ουτε η αλλη ομως.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

πως μπορει να ηταν λαθος, οταν εδωσες και πηρες τοση αγαπη, οταν ανοιχτηκες και προχωρησες σαν ανθρωπος?
και βεβαια δεν τον αξιζεις τον πονο!
αλλα δεν τον αποφευγεις παντα . και με τον χρονο θα περασει, πιστεψε με.
επικεντρωσου στο οτι εσυ ησουν εκει, ανοιχτος και εντιμος, δεν εβλαψες κανεναν και δεν σου αξιζει καμια τιμωρια.
το μαθημα δεν ειναι οτι ησουν πολυ καλο παιδι και πρεπει να εισαι σκαρτος, αλλα οτι καποιες φορες, ακομα και οι ομορφοτερες σχεσεις τελειωνουν.
δεν φταις εσυ γιαυτο. ουτε η αλλη ομως.

---

Τι είναι καλύτερο να δίνω αγάπη σε μια σχέση και στο τέλος να μένει πονάς και χρόνιες πληγές και απωθημένα η να μην δίνεις τίποτα και να φροντίζεις μόνο για τον εαυτό σου και να είσαι πάντοτε ισορροπημένος. Η κοπέλα δεν έφταιξε πουθενά. Ο μόνος που είχε λάθος ήμουν εγώ. Θα προσπαθήσω να κάνω αυτό που έκανα εδώ και δυο χρόνια. Θα κρύβω τις πληγές μου μέχρι να τις εξαφάνιση ο χρόνος. Μέχρι τότε καμία άλλη δεν θα έχει θέση στην ζωή μου. Έχω πολύ λίγα να προσφέρω. Αν κάποια μπορέσει να το δεχθεί καλός αλλιώς καλύτερα μονος.

Quote:

---

Originally Posted by Dion

Τι είναι καλύτερο να δίνω αγάπη σε μια σχέση και στο τέλος να μένει πονάς και χρόνιες πληγές και απωθημένα η να μην δίνεις τίποτα και να φροντίζεις μόνο για τον εαυτό σου και να είσαι πάντοτε ισορροπημένος. Η κοπέλα δεν έφταιξε πουθενά. Ο μόνος που είχε λάθος ήμουν εγώ. Θα προσπαθήσω να κάνω αυτό που έκανα εδώ και δυο χρόνια. Θα κρύβω τις πληγές μου μέχρι να τις εξαφάνιση ο χρόνος. Μέχρι τότε καμία άλλη δεν θα έχει θέση στην ζωή μου. Έχω πολύ λίγα να προσφέρω. Αν κάποια μπορέσει να το δεχθεί καλός αλλιώς καλύτερα μονος.

---

χμ... κι ομως δεν εισαι καθολου ισορροπημενος οταν δεν δινεις τπτ για να φροντισεις οπως φανταζεσαι, τον εαυτο σου. οταν δεν δινεις, στεγνωνει η ψυχη σου...
καλυτερο ειναι ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ αγαπη και πολλα αλλα καλουδια και οσο κρατησει.
τον πονο δεν μπορεις να τον αποφυγεις παντα, αλλα καποτε φευγει.
το προβλημα ειναι ομως, οταν ΜΟΝΟ ΔΙΝΕΙΣ. τοτε, να φευγεις τρεχοντας και κουτρουβαλωντας.

Θα προσπαθήσω..να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου και ξεκάθαρος απέναντι σε όποια κοπέλα βρεθεί στην ζωή μου. Άπλα δεν δέχομαι ψεύτικές υποσχέσεις και λόγια. Στο παρελθόν προσπέρασα και ψέματα και άσχημες συμπεριφορές. Πλέον δεν είμαι διατεθειμένος να το κάνω. Remedy θα προσπαθήσω να κάνω αυτό που είπες. Όσο για την πρώην μου κοπέλα μου θα αφήσω τον χρόνο να δείξει. Σε ευχαριστώ πολύ που αφιέρωσες χρόνο ώστε να μου απαντήσεις:)

Quote:

---

Originally Posted by Dion

Θα προσπαθήσω..να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου και ξεκάθαρος απέναντι σε όποια κοπέλα βρεθεί στην ζωή μου. Άπλα δεν δέχομαι ψεύτικές υποσχέσεις και λόγια. Στο παρελθόν προσπέρασα και ψέματα και άσχημες συμπεριφορές. Πλέον δεν είμαι διατεθειμένος να το κάνω. Remedy θα προσπαθήσω να κάνω αυτό που είπες. Όσο για την πρώην μου κοπέλα μου θα αφήσω τον χρόνο να δείξει. Σε ευχαριστώ πολύ που αφιέρωσες χρόνο ώστε να μου απαντήσεις:)

---

Η αλήθεια ειναι ότι όντως πιστεύω και εγώ ότι απλά είχες θάψει το πρόβλημα.. σε καταλαβαίνω γιατί και εγώ έχω νιώσει το ίδιο και ερχόταν στιγμές που ελάχιστες που έβλεπα ποια ήταν η αιτία και εκεί έβλεπα τον εγωισμό μου να υποχωρεί και να παραδέχεται απλά τι ήταν... πληγώθηκες αρκετά και ενδεχομένως να ένιωσες ότι έμεινε ατελίωτο λίγο γιατί αυτή η σχέση κόπηκε όχι επειδη το ήθελες αλλά επειδή στο κόψαν... μη κάνεις το λάθος να κλειστείς και να περιοριστείς στον εαυτό σου.. όλοι οι άνθρωποι δεν ειναι ίδιοι και έχεις να δώσεις και να πάρεις πολλά πράγματα απο όλους τους ανθρώπους.. πιστεύω ότι αν τους δώσεις λίγο ακόμα χρόνο θα συνεχίσεις και θα δείς ότι αν συνεχίσεις ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν και αρχίσεις και δίνεις όμορφα πράγματα και προσφέρεις όμορφες στιγμές θα πάρεις το ίδιο πίσω και αυτά τα συνασθήματα που έχεις θα αντικατασταθούν...

Ηρεμησε κ ασε τους τσαμπουκαδες. Ο αντρας πρεπει να ναι ψυχραιμος. Κ απο καθε σχεση μαθαινεις. Αληθεια εχεις καταλαβει γτ χωρισατε?

μαλλον οταν χωρισες το εκρυψες βαθια μεσα σου και δε το ξεπερασες ουσιστικα και τωρα βγηκε γιατι ησουν ισως εσυ σε περιεργη φαση και σου βγηκαν αυτα τα συναισθηματα! νιωθεις οτι θα σου γινουν εμονες αλλα αν με το καιρο χαλαρωσεις θα το ξεπερασεις! το γεγονος οτι κοψατε τοσο αποτομα επαφη δεν ηταν καλο, σε μακροχρονιες σχεσεις αυτο το μαχαιρι δε ξερω αν ειναι καλο! δε μιλησατε ποτε για τα μετεπειτα συναισθηματα σας και αφησατε ενδομιχα μια κακια! θα περασει, η ζωη ειναι απροβλεπτη ποτε δε ξερεις τι θα γινει, αρκει να μην εχεις παροπιδες και κολληματα οπου με αυτα που εγραψες στα επομενα σου μηνυματα φανηκε οτι πας να βαλεις
! χαλαρωσε, μη τα βλεπεις ολα ετσι μονοτερμα, συναισθηματα ειναι ζηστα, καταστασεις που μετανιοωσες ειναι μη τις ξανακανεις, και στη τελικη αν τις ξανακανεις δεν τρεχει και τιποτα! τι θα κανεις μετα μετραει, οχι οι αναμνησεις και οι προηγουμενες σταχτες!

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Ηρεμησε κ ασε τους τσαμπουκαδες. Ο αντρας πρεπει να ναι ψυχραιμος. Κ απο καθε σχεση μαθαινεις. Αληθεια εχεις καταλαβει γτ χωρισατε?

---

kerasi, ειλικρινά ποτέ δεν κατάλαβα την πραγματιική αιτία. Μετα απο 3 χρονια και φενόταν πολυ ερωτευμένη. Μετά απο διακοπες που είχε παει με φιλες ολα αλαξαν και εδειχνε διαφορετικη.

Ενα λεπτο για να μη τα ριχνουμε ολα στην κοπελα γτ ετσι φαινεται οτι ηταν ολα τελεια κ μολις γυρισε απο διακοπες σε σουταρησε. Μονος σου παραδεχεσαι οτι εκανες κ συ ορισμενα λαθη. Οταν ομως σου δωσε ακυρο, τι σου ειπε? Κ θα ρθουμε κ στα υπολοιπα.

Εμένα τώρα γτ μ φαίνεται ότι έκανε σεξ στις διακοπές που πήγε με τις φίλες τις

Λοιπον ολα ηταν τελεια. Όταν ήρθε είχε αλάξει. Την πίεσα να μου πεί τι είχε. Μου είπε ότι της την επέσε ένα παιδι και την ρώτησε αν εχει αγορι. Εκείνη είπε ναι. Και αυτος είπε καλα γιατί δεν σε περνει κανένα τηλέφωνο? Μου είπε ότι ένιωσε άσχημα πολύ και ότι έχει πολλά παράπονα και ότι θελει να χωρίσουμε. Εγω την επερνα αρκετα τηλέφωνα πανω 7-8 αλλα εκεινη ηθελα συνεχεια. Εκεινη την μερα οντως δεν την πηρα πολλα τηλεφωνα. Χωρισαμε και μετα απο δυο μερες ηρθε παλι και μου ειπε οτι δεν μπορει να ειμαστε χωρια. Εγω νευριασα γιατι ημουν χαλια τις 2 προηγουμενες μερες καθως δεν καταλαβενα γιατι εγινε ολο αυτο και την εδιωξα(φαυλ). Αμεσώς την επομενη μερα πηγα απο το σπιτι της να συζητουσουμε και μου ειπε οτι θελει χρονο. Οποτε την αφησα ισυχη. Αφου περασαν καποιες μερες πανω απο 10 θεωρησα οτι πρεπει να κανω κατι γαιτι ο λογος χωρισμου δεν ηταν πολυ σοβαρος. Ετσι και εγω πηγα σαν καλος "μπιμ" που ειμαι της πηρα ενα γλυκο αρκουδακι και λουλουδια και πηγα απο το σπιτι της. Οταν της τα εδωσα ηταν παγωμενη αλλα δεν την πιεσα. Μου ειπε οτι δεν αισθανεται το ιδιο και στεναχωριεται για μενα. Και εγω της ειπα να μην στεναχωριεται οτι εκανα το εκανα γιατι ετσι ηθελα να κανω και οχι για να την τουμπαρω και εφυγα. Μετα απο λιγες μερες εμαθα οτι ειναι με αλλον. Ετσι εγινε η ιστορια.

Οταν σου ειπε να χωρισετε δε τη ρωτησες για ποιο λογο?

Και βεβαια. Αλλά ποτε δεν πηρα ξεκαθαρη απαντηση περα απο το οτι ηθελε χρονο και δεν αισθανοταν το ιδιο. Απλα μου ειπε πως ισως τα ξαναβρουμε οταν τελιωσω με την σχολη ισως και οχι. Σιγουρα μου ακουστηκε καπως ασχημο αυτο. Δεν θα με πειραζε αν μου ελεγε κουραστηκα θελω να ζησω αλλα πριν ειχα δει καποια αλαγη η ειχαμε κανει μια κουβεντα. Ολα ηταν τοσο γρηγορα. Μια μέρα που πήγα να πάρω κατι πραγματα απο το σπιτι της μου ειπε να περασω αλλη στιγμη. Εκει αρχισα να υποψιαζομαι οτι κατι αλλο υπαρχει στην ζωη της. Η τελευτεα επεικοινωνια μας ηταν 2 μηνες αργοτερα. Οταν την ειδα στον δρομο και την χαιρετησα αλλα εκεινη ενιωσε πολυ αβολα και με απεφυγε. Μετα με πλησιασε και μου ειπε οτι τα εχει με αλλον και οτι δεν ηθελε να το μαθω απο αλλου. Εγώ την ειπα οτι δεν θελω καμια επικοινωνια απο εδω και περα και εφυγα. Μονο που μου ερχονται στο μιαλο γεμιζω "γιατι" και θυμο μεσα μου.

Απο την ημερα που πηγες με τα δωρα σαν τον αγιο βασιλη ποσο διαστημα περασε κ αν επικοινωνησατε ενδιαμεσα.

Αν ενοεις μεχρι τωρα περιπου 2 χρονια. Οχι ποτε δεν μιλησαμε ξανα. Μονο μετα απο ενα χρονο..πρωτοχρονια οταν ειμασταν σε ενα club σε διπλανη παρεα και πηγα τουαλετα με κυνηγησε απο πισω και μου τραβηξε το χερι να μιλησουμε αλλα δεν αντεδρασα, ουτε γυρισα να την κοιταξω γιατι δεν ειχε για μενα νοημα τι θα μου ελεγε. Μου ειπε στο αυτι καλη χρονια και εφυγε. Απο τοτε ποτε τιποτα.

Δηλ τωρα μετα απο 2 χρονια το θυμηθηκες? Με μπερδευεις ρε φιλαρακι.

Δυο χρόνια μετα! Δεν την ξεπερασες φίλε....
Είσαι ακόμα ερωτευμένος μαζι της.

Πες μας αν απο τοτε εκανες κάποια σχέση. Νομίζω πως όχι, κι ο λόγος... μπορουσες να κανες όμως δεν εκανες λόγω του οτι κατα βαθος ακομα εισαι ερωτευμενος μαζι της.
Κυριολεκτικά πάγωσα διαβαζοντας τις αναρτησεις σου στο θεμα, για το το ποσο ωραια έννοιωθες μαζι της και τι σου πρόσφερε. Για τετοιου επιπέδου ερωτα δυστυχως ήταν η πρώτη σου σχέση που για να τη χειριστεις καταλληλα δεν αρκουσε από μονο του το ότι ησουν ερωτευμενος, χρειαζονταν και επιπλεον γνωσεις στο πως χειριζεσαι, τιο καταλληλες κινησεις κανεις στη σχεση, τ αοποια δεν διεθετες. Ήσουν άπειρος, δεν ηξερες πως να χειριστεις σωστα καποιες καταστασεις, γι αυτο εκανες λάθη, ίσως αυτα να ναι περισσότερα απ αυτα που πιστευεις ότι εκανες, γι αυτο δεν κατορθωσες να την κρατησεις κοντα σου, γι αυτο χωρισες (μάλλον σε χωρισε). Εκτος κι αν ειναι ο χαρακτηρας της τετοιος που δεν μπορει να μεινει πιστη σε μια σχεση.

Αν από τότε και κυρίως πολύ πρόσφατα σου εχει δωσει σημαδια ότι κατι σκεφτεται για σενα δικαιούσαι να ελπίζεις. Σε βρίσκω πως με το να σου δειξει ότι ενδιαφερεται θα τρεξεις αμεσως κοντα της. Διαφορετικά καλλιέργησε τον τροπο σκέψης σου ωστε να την ξεπερασεις, επειδη στο μεταξυ μπορει να προσπερνας πολύ καλες για σενα περιπτωσεις, ίσως και καλύτερες της και να περνανε τα χρονια σου χαμενα.

Συνηθως η πρωτη σχεση μενει μεσα μας ανεξίτηλη. Κι αν δεν ειναι απλα μια σχέση αλλά κατευθειαν ένας μεγαλος ερωτας όπως συνεβηκε σε σενα τα πράγματα ειναι πιο δυσκολα και θελει πολλή κουραγιο να αντεπεξελθεις, δεν ειναι όμως πλήρως ακατόρθωτο.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Δυο χρόνια μετα! Δεν την ξεπερασες φίλε....
Είσαι ακόμα ερωτευμένος μαζι της.

Πες μας αν απο τοτε εκανες κάποια σχέση. Νομίζω πως όχι, κι ο λόγος... μπορουσες να κανες όμως δεν εκανες λόγω του οτι κατα βαθος ακομα εισαι ερωτευμενος μαζι της.
Κυριολεκτικά πάγωσα διαβαζοντας τις αναρτησεις σου στο θεμα, για το το ποσο ωραια έννοιωθες μαζι της και τι σου πρόσφερε. Για τετοιου επιπέδου ερωτα δυστυχως ήταν η πρώτη σου σχέση που για να τη χειριστεις καταλληλα δεν αρκουσε από μονο του το ότι ησουν ερωτευμενος, χρειαζονταν και επιπλεον γνωσεις στο πως χειριζεσαι, τιο καταλληλες κινησεις κανεις στη σχεση, τ αοποια δεν διεθετες. Ήσουν άπειρος, δεν ηξερες πως να χειριστεις σωστα καποιες καταστασεις, γι αυτο εκανες λάθη, ίσως αυτα να ναι περισσότερα απ αυτα που πιστευεις ότι εκανες, γι αυτο δεν κατορθωσες να την κρατησεις κοντα σου, γι αυτο χωρισες (μάλλον σε χωρισε). Εκτος κι αν ειναι ο χαρακτηρας της τετοιος που δεν μπορει να μεινει πιστη σε μια σχεση.

Αν από τότε και κυρίως πολύ πρόσφατα σου εχει δωσει σημαδια ότι κατι σκεφτεται για σενα δικαιούσαι να ελπίζεις. Σε βρίσκω πως με το να σου δειξει ότι ενδιαφερεται θα τρεξεις αμεσως κοντα της. Διαφορετικά καλλιέργησε τον τροπο σκέψης σου ωστε να την ξεπερασεις, επειδη στο μεταξυ μπορει να προσπερνας πολύ καλες για σενα περιπτωσεις, ίσως και καλύτερες της και να περνανε τα χρονια σου χαμενα.

Συνηθως η πρωτη σχεση μενει μεσα μας ανεξίτηλη. Κι αν δεν ειναι απλα μια σχέση αλλά κατευθειαν ένας μεγαλος ερωτας όπως συνεβηκε σε σενα τα πράγματα ειναι πιο δυσκολα και θελει πολλή κουραγιο να αντεπεξελθεις, δεν ειναι όμως πλήρως ακατόρθωτο.

---

ioannis ισως ποτε να μην την ξεπερασα αλλα δεν θελω ουτε να γυρισω πισω σε εκεινη ουτε αυτη να ερθει πισω σε μενα. Οταν την συνανταω δεν μπορω ουτε να την κοιταξω. Και οταν περυσι την πρωτοχρονια με πλησιασε για να μου μιλησει ακομα και αν την αγαπουσα πολυ δεν την αφησα. Απλα την αγνοησα. Μου φθανει που με πληγωσε τοσο. Αν μαγαπουσα οπως εκανα κι εγω δεν θα το εκανε. Θα ηταν ξεκαθαρη και δεν θα με αδειαζε ετσι ξαφνικα.

Τοτε γιατι ανοιξες το θέμα λες και σε απασχολεί τοσο πολύ?

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Τοτε γιατι ανοιξες το θέμα λες και σε απασχολεί τοσο πολύ?

---

Γιατι οπως και στην αρχη τωρα συνηδητοποιησα οτι με απασχολη και το θεωρω παραλογο. Αυτα τα δυο χρονια εκανα οτι μπορουσα για να ξεφυγω. Και νομιζα οτι τα καταφερα. Αλλα προφανως μεσα μου κατι λειτουργησε λαθος.

Ντιον, μερικές φορές κάτι που θεωρούμε πως έληξε στο παρελθόν, μας κάνει αισθητή την παρουσία του για να μας υπενθυμίσει πως το κεφάλαιο αυτό δεν έχει κλείσει οριστικά. Ισως ο λόγος είναι πως δεν πήρες από εκείνη μιά ικανοποιητική εξήγηση για το χωρισμό σας, ώστε να τον αφήσεις πίσω σου. Γι αυτό αποφεύγεις να της μιλήσεις από τότε. ΑΥτός ο θυμός είναι που σε τρώει πιστεύω, όχι το οτι δεν την έχεις ξεπεράσει ακόμα.

Ενας ψυχολόγος θα σου έλεγε να της μιλήσεις. Προσωπικά θα σου πω να μην το κάνεις, παρά μόνο αν αισθάνεσαι έτοιμος γι αυτό...

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Ντιον, μερικές φορές κάτι που θεωρούμε πως έληξε στο παρελθόν, μας κάνει αισθητή την παρουσία του για να μας υπενθυμίσει πως το κεφάλαιο αυτό δεν έχει κλείσει οριστικά. Ισως ο λόγος είναι πως δεν πήρες από εκείνη μιά ικανοποιητική εξήγηση για το χωρισμό σας, ώστε να τον αφήσεις πίσω σου. Γι αυτό αποφεύγεις να της μιλήσεις από τότε. ΑΥτός ο θυμός είναι που σε τρώει πιστεύω, όχι το οτι δεν την έχεις ξεπεράσει ακόμα.

Ενας ψυχολόγος θα σου έλεγε να της μιλήσεις. Προσωπικά θα σου πω να μην το κάνεις, παρά μόνο αν αισθάνεσαι έτοιμος γι αυτό...

---

Ισως να βοηθουσε αν της μιλουσα ισως και οχι. Η αληθεια ειναι πως ακομα και τωρα εχω πολλα ερωτηματα. Αλλα λιγο αργα δεν το θυμηθηκα? Τοσα χρονια την αποφευγω και τωρα θα παω να της μιλησω? Ειναι σαν να βλεπω την αντιδραση της. Θα μου μιλησει ασχημα και θα εχε και δικιο. Η αληθεια ειναι πως φοβαμαι να την εντοπισω. Ουτως σιαλος υπαρχει κατι αλλο στην ζωη της τωρα και δεν ειναι και οτι καλυτερο να την ενοχλουσα.

Γιατί δεν κάνεις άλλη σχεση?

Κατα βαθος πως νιωθεις γι αυτην τωρα, δυο χρονια μετα? απωθημενο/οργή/πληγωμενος για το πως σου συμπεριφερθηκε ή κάτι άλλο?

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Γιατί δεν κάνεις άλλη σχεση?

Κατα βαθος πως νιωθεις γι αυτην τωρα, δυο χρονια μετα? απωθημενο/οργή/πληγωμενος για το πως σου συμπεριφερθηκε ή κάτι άλλο?

---

Σχεση δυσκολα... ΤΙ νιωθω? Κατα πολυ βαθος νιωθω μια ελξη. Οχι ερωτικη. Αλλα καπως σαν αναγκη επικοινωνιας. Αυτο που νιωθω ομως οταν την βλεπω ειναι θυμος.